سفرنامه مجله مسافرتی سفرنامه ، تجربه سفر و سفرنامه
جنوب ایران جای شگفت انگیزیه. از این جهت که دسترسی به جزایری رو برات امکان پذیر میکنه که سال‌هاست تو خلیج فارس جاخوش کردن. راستش رفتن به یه سری از این جزیره‌ها برای من تا همین سفر اخیرم شبیه به یه آرزوی دست نیافتنی بود. به خصوص که بازار شایعات پیرامون بعضی از این جزیره‌ها به خاطر ناشناخته بودنشون خیلی داغه و آدم تا خودش تجربه نکنه نمی‌تونه بگه حرف کی درسته.مثلن تو می‌دونی جزیره‌ی لاوان و مارو کجاست؟
حتمن می‌دونی که هرکدوم از این جزیره‌ها از جنبه‌های مختلف با اون یکی فرق دارن. شرایط دریایی و جوی، موقعیت جغرافیایی، ثروت خدادادی و اهمیت سوق الجیشی اونا باعث شده که یه سریشون انقد مهم باشن که طی تاریخ چندبار مورد حمله‌ی متجاوزان قرار بگیرن. خیلی از این جزیره‌ها پررفت و آمد و شلوغن و خیلی از اونا خالی از سکنه در آرامش مطلق یه گوشه منتظر یه مسافر گاه و بیگاه تو دریا نشستن.
در ادامه می‌خوام از تجربه‌ام بگم طوری که بدونی اگه بخوای روزی به یکی از این جزایر سفر کنی، چیا لازم داری یا چطوری میتونی به اونجا برسی. با این امید ته دلم که اجازه بدی طبیعت اونجا همونجور بی‌زباله و دریاش شفاف و بکر باقی بمونه و آشغال‌های تولید شده رو با خودت به مکانی مناسب ببری. قول میدی؟ قبوله! بزن بریم.
جزیره‌ی لاوان
این جزیره بعد از قشم و کیش، سومین جزیره‌ی بزرگ خلیج فارسه. تو ویکی پدیا راجع بهش نوشته مروارید پنهان خلیج فارس!
متاسفانه من که مرواریدی ندیدم چون این روزا لاوان بیشتر به خاطر ذخایر عظیم نفتیش مورد توجهه و اکثر مردم اونجا نه به صید مروارید مشغولن بلکه کارمند وزارت نفت هستن.
چطوری بریم؟
بندر مُقام جاییه که تو میتونی خیلی راحت از اونجا به جریزه‌ی لاوان برسی. اینکه بندرمقام دیگه کجاست رو بذار بگم که از شیراز چطوری میتونی بری؟
از شیراز باید بری به سمت فیروزآباد و از اونجا راه بیفتی به سمت سیراف. وای از سیراف! یهو دریای آبی جلو روت سبز میشه (آبی یهو سبز نمیشه قاعدتن! منظور اینکه یهو می‌بینیش) درحالی‌که هیچ انتظارش رو نداری. آخه هنوز کوهها خیلی تیز و بلنده و تو جاده‌های پرپیچ وخمی مثل جاده چالوس هیچ معلوم نیس که پشت کوهها شهریست و از اون شهر یهو دریا هویدا میشه.
از سیراف به سمت عسلویه راه میفتی. قطب صنعت نفت و گاز کشور. راستش عسلویه هیچ به تصوراتم شبیه نبود.فک میکردم جاییه که محصور و دور از چشم ما آدمای معمولیه ولی اینجوری نبود، همیشه اسمش رو شنیده بودم و آدما برام تعریف کرده بودن که خیلی جای زمخت و بی‌آب و علفیه اما به نظر من تو اشل یه جای صنعتی خیلی زیبا بود، شایدم دریای نیلگون همه جا رو خیلی قشنگ‌تر از اون چیزی که واقعن هست میکنه.
از پلیس راه عسلویه تا شهر پارسیان همش نیم ساعت راهه. به پارسیان که رسیدی باید جاده‌ی ساحلی رو بگیری و بری به سمت بندرمقام که یک ساعت راه بیشتر نیست. تو جاده انقد مناظر قشنگ و سینمایی وجود داره که تو اصلن متوجه نمیشی چطور این یک ساعت گذشت، به خصوص که بارها از ماشین واسه عکس گرفتن پیاده شی.
از بندرمقام تا جزیره‌ی لاوان
بندرمقام یه شهر کوچیک و جمع و جوره با حدود چارصد خانوار. وقتی رسیدی اونجا باید یه راست بری سمت اسکله که پر از قایقای کوچیک و بزرگه. اینجا باید بهت بگم که لازم نیست واسه رسیدن به لاوان یا مارو قایق دربستی بگیری.هزینه‌اش خیلی زیاده. گاهی به صدو پنجاه هزارتومن هم میرسه. وایسا تا بهت بگم چطوری پول کمتری خرج کنی. بسته به اینکه چه ساعتی از شبانه روز رسیده باشی به اسکله. باید بپرسی که آیا قایقی هست که مسافر به لاوان ببره یا نه. باید کمی منتظر وایسی.
خلاصه که اگه با چندتا مسافر دیگه جمع شین و تعدادتون تا حدی باشه که برای قایقران بصرفه با یه قایق شما رو میبره لاوان پولش؟ دوازده هزارتومن. اگه هیچ مسافری نبود و تعداد خودتون هم کم بود. باید تا فردا صبح صبر کنین تا مسافر بیشتری از راه برسه. نگران نباشین. واسه خوابیدن تو بندرمقام یه جایی پیدا میکنین. مردمش خیلی مهمون نوازن.
از بندرمقام تا جزیره‌ی لاوان چقد فاصله‌ست؟ تقریبن بیست کیلومتر. قایقا خیلی تند میرن یا واسه ما اینجور بود رو نمیدونم ولی نیم ساعت بعد از اینکه سوار قایق شدی تو جزیره‌ی لاوانی.
چی بخوریم؟
آیا لاوان مغازه داره؟ بله سوپرمارکت‌های خیلی بزرگ و مدرنی که توش همه‌چی پیدا میشه. از شیر مرغ تا جون آدمیزاد. میوه و نون و همه‌چی خلاصه.
آیا لاوان سکنه داره؟ بله لاوان جزیره‌ی بزرگیه که توش پر از ادارات دولتی و دفاتر پروژه های نفتیه و دوهزار خانوار توش زندگی میکنن. البته رستوران و پاساژ نداره ولی امکانات در حدی هست که گشنه نمونی.
شب کجا بمونیم؟
حالا که رسیدیم لاوان کجا بریم شب؟ خیلی از ساحل‌های لاوان در تصرف دولته. یعنی مربوط به سازمان‌ها و ارگان‌هایی مثل شرکت نفت، بنادر یا نیروهای مسلحه. پس برای اینکه بتونی از سواحل لاوان استفاده کنی باید کمی از شهر دور شی. اگه دنبال جایی برای اسکان هستی که یه سری سوییت‌هایی تو جزیره وجود داره که کرایه‌ی هرشبش از شبی سی تومن هست تا سیصد تومن. بستگی به جیبت داره.
ولی اگه مثل ما هتلی که باب میلت باشه تو کوله‌ت هست یعنی می‌خوای چادر بزنی پس باید کمی از محیط شهری با یه ماشین دور شی. برو به سمت ساحل گرت. یه سری ساحل هم هست که امکانات رفاهی توش داره ولی با یه مبلغی بهت اجازه میده که توش چادر بزنی مثل ساحل مرجانی یا ساحل شرکت نفت. در این مورد خیلی از محلی‌ها بهتون کمک میکنن. بهشون اعتماد کن.
جزیره‌ی مارو یا همون شیدور
وقتی قشنگ لاوان رو گشتی. حالا نوبت یه جزیره‌‌ست که چسبیده به لاوان. «مارو» که تو نقشه به اسم شیدور نوشته شده، یه جای خیلی خیلی بکره. یکی از اون جزیره‌های خلیج فارس که هیچ سکنه‌ای نداره و قدیم‌ترها پر از مار بوده. اصن اسمش به خاطر همین مارو شده. ترسیدی؟ اما من در مدت اقامتمون جنبده‌ای ندیدم.
این جزیره تنها جزیره‌ایه که اگه بری روی یکی از تپه‌های وسطش بایستی تو یه نگاه کل جزیره رو میتونی ببینی. باید این رو هم بگم که سواحل شنی، مرجانی و صخره‌ای برای همه‌ی سلیقه‌ها تو این جزیره پیدا میشن.
چه جوری بریم؟
قایق‌های زیادی شما رو از لاوان می‌تونن ببرن مارو. این دو جزیره خیلی به هم نزدیکن. شاید اگه یه شماره تلفن از همون قایق‌رانی که شما رو به لاوان آورد داشته باشین، اینجا به دردتون بخوره. بهش زنگ می‌زنین و می‌گین کدوم ساحل لاوان هستین و اون با یه قایق میاد دنبالتون و شما رو میبره مارو.
هزینه‌ی یه قایق دربست شاید بیست تا سی هزارتومن بشه. اما هنر تخفیف گرفتن رو هیچوقت دست کم نگیرین. بعد به بهشت قدم می‌ذارین. آب زلالی که مثالش رو هیچ جایی از ایران ندیدم و شن سفید و تمیز. تنها تصویر نزدیکی که تو ذهنمه شاید سواحل مالدیو باشه.
چی بخوریم؟
یعنی اگه تا جزیره‌ی مارو رفته باشی و چیزی غیر از ماهی بخوری، سوخت دادی عامو! از کجا بیاری؟ نگران نباش اون اطراف پر از ماهیگیرهای محلیه، کافیه به یه کدومشون بگی که ماهی لازم داری، انقد باصفان که دوسوته برات مهیا میکنن. با ما که انقد دوست شدن که پولی هم از این بابت نگرفتن ولی خوبه که برای کمک به رونق کارشون یه مبلغی رو برای این کار در نظر بگیرین. ما هم همین کار رو کردیم. ببین چطور با دست خالی ماهی آتیشی درست کردم:
شب کجا بمونیم؟
حواستون باشه که برای کسی که قصد کمپ نداره جایی برای اسکان نیست. اگه با خودتون چادر دارین میتونین شب بمونین وگرنه در حد یه گردش چندساعته میتونین از طبیعت اعجاب انگیزش استفاده کنین. خیلی از محلی‌ها هم برای تفریح آخرهفته به این جزیره میرن.
سوال خیلی از ماها که موبایل برامون حکم وسیله‌ی ضروری داره، اینه که جزیره‌ی لاوان و مارو موبایل آنتن میده؟
بله نه تنها موبایل انتن میده بلکه اینترنت هم E رو پوشش میده و لااقل پاسخگوی تلگرام هست. کم و زیاد ممکنه بشه ولی هست، خیالتون راحت.
تا اینجای مطلب تنها دو جزیره معرفی شدن. منتظر مطلب بعدیم باش که توش از جزیره‌های بیشتری برات میگم. جزایری مثل کیش، قشم، هرمز، هنگام و لارک. اگه هم نکته‌‌ای از تجربه‌ی خودت میتونی به این مطلب اضافه کنی. قربون دستت دریغ نکن. تو کامنتا بنویس و بذار همه باهم لذت ببریم.
سلام
استان هرمزگان مناطق و سواحل بسیار زیبایی داره، البته در کنار مردم بسیار خونگرم و صمیمیش، اما امیدوارم با ورود این همه گردشگر به این استان سواحل و جزایر همچنان مثل قبل تمیز و دست نخورده و بدون اسیب خوردگی باقی بمونه و مثل مناطق شمال که داره هر روز مزین به زباله توسط بعضی از گردشگرها میشه، این مناطق هم مثل اون مناطق شمالی نشه.