ژئوتوریسم در استان ایلام(۱) – ۶ فروردین ۱۳۹۳

۶ فروردین است، روز قبل خیلی خسته شدیم. برنامه سفر را …

بر طبق نقشه بایستی ادامه دهیم، شب قبل در هتل سعید دهلران که از قبل رزرو شده

به صبح رسانیدیم. در دهلران علیرغم وجود میدان نفتی و عناصر گردشگری مفید،

محرومیت موج میزند. مردم صمیمی و مهربانند ولی جوانان بیکار.

مسئولین فراموش کرده اند این شهر را. در دهلران اقوام لر و کرد و عرب و لک با مسالمت

و دوستی در کنار هم زندگی میکنند با مذاهب شیعه و سنی و اهل حق.

جاده شمالی شهر را جاده ژئوتوریسم نام نهادم، در این جاده دو چشمه و یک غار

وجود دارد. جاده ای زیبا و ناشناخته برای خیلی از افراد سرزمینم.

جاده را بالا میرویم، دو راهی را سمت چپ میپیچیم. بوی گوگرد و اسید آن، تا نزدیکی

چشمه به مشام میرسد. چشمه آبگرم دهلران  مظاهر متعدد دارد با آب شور

فاصله آن تا شهر حدود ۴ کیلومتر است و دمای آب در مظاهر بالا در حدود ۳۵ تا ۴۰

درجه بود. شوری آن مربوط به سازند گچساران است که علاوه بر شوری آب

باعث شوره زدگی سنگهای بالا هم شده است. آب آن از نوع سولفوره کلروره است.

مردم اطراف هم از آب این چشمه به صورت درمانی استفاده میکنند. یک مطلب مهم

و اینکه، خود من به شخصه تاثیر آبهای گوگردی را بر روی پوست مشاهده کرده ام.

شهرداری، استخری را برای استفاده ساخته است که تعطیل است و مانند اکثر

پروژه ها، بعد از ساخت متوجه شدند که آب سولفوره شور بر روی استخر و فلزات بنا

تاثیر گذاشته است. مطالعات در قبل از انجام هر کاری، حداقل برای جلوگیری از اسراف

سرمایه لازم است. بعد از بازگشتم، مطالبی را شنیدم و خواندم که تعجبم را برانگیخت

آب چشمه در طول شبانه روز ۷ رنگ عوض میکند، ممنون میشوم دوستان مبنای علمی

این حرف خود را عنوان کنند، چون من به شخصه این را ندیدم. اگر هم وجود داشته

باشد، به صورت منظم نیست و ممکن است به علت تراوش نفت باشد آن هم در یک

زمان یا انحلال نمک با ناخالصیهای عناصر گوناگون است.

در هنگام بازگشت به دو راهی، دهانه غار خفاش در پای کوه تماشایی بود. این غار در

فهرست میراث ملی ایران ثبت شده است. لیتولوژی از نوع سنگ آهک و مربوط به

ژوراسیک میانی است، پس میشه نتیجه گرفت سازند سروک یا ایلام(گروه بنگستان).

به دو راهی اول باز میگردیم و جاده دست راست را ادامه میدهیم. کیفیت جاده

بد میشود و از رودخانه و گردنه کوتاه عبور میکنیم. استفاده از این راه را پیشنهاد

نمیکنم، شاید پیاده روی بهتر باشد.

بعد از ۵ کیلومتر به چشمه قیر میرسیم البته مسیر سر راست نیست، به سختی قابل

بافتن است. تنها چشمه قیر در ایران نیست در رامهرمز هم چشمه قیر یافت میشود.

قل قل قل …..

فرهنگ، خود را در دورترین نقاط و صعب العبور ترین مناطق ایران نشان میدهد.

این چشمه یک راه خروج دارد، که در تصویر هم مشخص است که قیر به دلیل وزن

مخصوص سبکتر بر روی آب قرار گرفته است. میگویند از دوره عیلامیان استفاده

میشده است. در بالای تپه مشرف به این چشمه، بقایای ساختمان انگلیسیها به

چشم میخورد. عکس هم نگرفتم.

در طبیعت، نقاش و طراح و سازنده یکی هستند. فتبارک الله احسن الخالقین

راه را بازمیگردی. ژئوتوریسم بیداد میکند در جاده مورموری.

این روزها زلزله هم بیداد میکند در آنجا. دوستتان دارم.

نویسنده: محمد صادق سبط الشیخ انصاری

منبع: وبلاگ خیم

کلمات کلیدی:ایلام,سفربه ایلام,سفرنامه ایلام