خانه / سفرنامه داخلی / جاذبه های گردشگری فارس / « بهار دیدهٔ من نیست جز که عکس رخش… »

« بهار دیدهٔ من نیست جز که عکس رخش… »

« بهار دیدهٔ من نیست جز که عکس رخش… »

ماه اردیبهشت به انتها رسید؛ جای جای ایران را در این ماه می‌توان به تماشا نشست اما اردیبهشت، خاص شیراز است و شیراز، خاص اردیبهشت… این نکته را تمام کسانی که آن را در اردیبهشت ماه نظاره کرده‌اند، تصدیق می‌کنند… اردیبهشت شیراز، جادو می‌کند، اسیر و عاشق که

«آدمی نیست که عاشق نشود وقت بهار…»

دیدنی‌های شیراز آن‌قدر زیاد است که با یکی دو دیدار به سرانجام نمی رسد! اغلب گردشگران، بسته به میزان وقتی که برای تماشا دارند، اولین دیدارها را به پرسپولیس، پاسارگاد، نقش رستم، نقش رجب، حافظیه، سعدیه، ارگ کریمخانی، بازار، مسجد و حمام وکیل، نارنجستان قوام، دروازه قرآن، شاهچراغ و باغ ارم گره می‌زنند…

وقتی که باز گذر سفر به شیراز بیفتد، حریص می‌شوی برای دیدار جاذبه‌های پنهان یا کمتر دیده شده آن؛ می‌زنی به دل پس کوچه‌هایی که بار اول فرصت دیدارشان را نیافته‌ای و شیراز را جور دیگری می‌بینی… مهم‌تر از بازدید پرسرعت از جاذبه‌ها، لمس تجربه‌‌هائیست که طعم شیراز را در دل و جان ماندگار می‌کنند…

اگر عاشق شیخ سخن باشی، سعدیه در تمام سفرها بی‌تکرار، تکرار می‌شود… هرگز فراموش نمی‌کنم تجربه ناب اولین  زیارت را؛ شب هنگام بود و بدون حضور اغیار نشستیم به گلستان‌خوانی… آن سکوت و تنهایی را حالا دیگر مشکل می‌توان جست… «که آفرین خدا بر روان سعدی باد…»

گزارش تصویری زیر، باید اردیبهشت ۹۴ در وبلاگ می‌نشست اگر، بلاگفا آسیب نمی‌دید…دلم نیامد بیش از این به تأخیر بیفتد. امیدوارم از تماشای تصاویر لذت ببرید.

 

کسی که صحبت سعدی طلب کند در دهر

سعادت دو جهانی طلب چرا نه کند

 

بگشای در سرای بستان

نارنج و بنفشه بر طبق نه

 

نارنجستان قوام

گفت باور نداشتم که ترا

بانگ مرغی چنین کند مدهوش

گفتم این شرط آدمیت نیست

مرغ تسبیح‌خوان و من خاموش…

مسجد نصیرالملک

 

 

«کاینه پاکیزه است و روی تو زیبا…»

 

 بازی نور با رنگ‌، به معنای واقعی کلمه «مفتون‌کننده» است و «تو گر به رقص نیایی شگفت جانوری…»

ای نفس خرم باد صبا

از بر یار آمده‌ای مرحبا

 

«قرار یک نفسم بی‌تو دست می‌ندهد..»

 

 

 

خانه زینت‌الملک قوامی

 

صاحبدلی به مدرسه آمد ز خانقاه

بشکست عهد صحبت اهل طریق را

 

 مدرسه خان

 

 

 

 

ما ملامت را به جان جوییم در بازار عشق

کنج خلوت پارسایان سلامت جوی را

 

 باغ هفت تنان

 

 

 

 

کدام گل بود اندر چمن به زیباییت؟

نظارهٔ چمن اردیبهشت خوش باشد

 

 باغ عفیف‌آباد 

«که گفت در رخ زیبا حلال نیست نظر؟»

باغ و عمارت شاپوری  / طبقه بالا رستوران و طبقه پایین کافه است.

صحبت یار عزیز حاصل دور بقاست

یک دم دیدار دوست هر دو جهانش بهاست

این هم خانه استاد ابوالقاسم مهندسی، معمار عمارت شاپوری

 هتل نیایش – خلاقیت هتل در نامگذاری اتاق‌ها با اسامی پیامبران را پسندیدم.

 

بقعه بی‌بی دختران / بنایی از دوره ایلخانی

 

  خانه فروغ‌الملک / موزه هنر مشکین فام

حاج حبیب مشکین فام

«گر به مسجد روم ابروی تو محراب منست…»

مسجد مشیر‌الملک

 

 

 

  

 

 گر بگویم که مرا با تو سر و کاری نیست

در و دیوار گواهی بدهد کاری هست…

 

نوشته شده توسط : وبلاگ کوله پشتی نارنجی

همچنین ببینید

سفرنامه هند

سفر معنوی هندوستان

سفر معنوی هندوستان     قسمت اول (سفر به درون یا بیرون!) تا جایی که …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *