سفری متفاوت به کوش آداسی

کوش آداسی

من و همسرم هرسال تابستون بعد از یک سال کارکردن سعی میکنیم یه مسافرت یک هفته ای بریم تا بلکه خستگی یکسال رو از تنمون بیرون کنیم ، تقریبا یکی دو ماه قبل از سفرمون شروع میکنیم به جمع کردن اطلاعات و تحقیقات راجع به مکانهای گردشگری داخل و خارج از کشور که ببینیم کدومشون بیشتر با شرایط ما هم به لحاظ اقتصادی و هم به لحاظ روحی جور در میاد. خب قطعا کشورهای اروپایی جذابیت بیشتری دارن ولی به لحاظ اقتصادی برامون مقدور نبود از کشورهای اطراف هم قبلا دبی و مالزی رفته بودیم، شهرهای ایران هم که با یه حساب کتاب دو دوتا چهار تا اگه از بعضی کشورهای خارجی بیشتر در نیان کمتر هم درنمیان.

بنابراین امسال رو تصمیم داشتیم به تایلند تور ترکیبی بانکوک و پوکت بریم ،ولی راستش دیگه انقدر تو مالزی چشم بادومی دیده بودیم خسته شدیم از طرفی دیدیمتایلند هم تقریبا شبیه مالزیه برای همین تصمیم گرفتیم بریم ترکیه ، چون با این که نزدیکترین کشور به ما بود ولی تا به حال ترکیه نرفته بودیم.

از اونجایی که اخیرا یه مقدار نا امنی تو ترکیه بودخوب یکم مردد بودیم ولی مطئن بودیم نا امنی ها اکثرا برای استانبول و آنکارا بوده نه شهرهای ساحلی و ما بیشتر هدفمون استراحت و شهرهای ساحلی ترکیه بود ، بین شهرهای ساحلی ترکیه ،آنتالیا، بدروم و کوش آداسی نهایتا کوش آداسی رو انتخاب کردیم، چون از طبیعت کوش اداسی بیشتر خوشمون اومد و جذابیت بیشتری برامون داشت و از طرفی نسبت به آنتالیا خلوت تره چون آنتالیا معمولا خیلی شلوغ میشه که اکثریت ایرانی هستن..همینطور نرخ تورهارو هر روز پیگیری می کردیم که شانس ما زد و ترکیه کودتا شد و یه مدت همه تورها تعطیل شد.

ما هم به ناچار و ناراحت از شانسمون، دست نگه داشتیم تا اینکه اوضاع ترکیه رو به بهبود رفت ولی هنوز تورها برای ترکیه باز نشده بودن برای همین تصمیم گرفتیم خودمون به رفتن اقدام کنیم و از طریق تور نریم، خوب از قبل نرخ تورهای کوش آداسی برای هتلهای خوب ۵ ستاره رو داشتیم و میدونستیم اگه خودمون بریم ویا بخوایم با تور بریم اختلاف هزینه چقدر میشه. خوب خوشبختانه طبق محاسباتی که انجام دادیم اگه خودمون میرفتیم هزینه خیلی کمتر میشد تا اینکه با تور میرفتیم، .هتلی رو که ما انتخاب کردیم (هتل ۵ ستاره رامادا که در نقد و بررسی هتلها توضیحات کامل داده شده) نرخ تورهاش برای اون زمانی که ما برنامه رفتن داشتیم بین ۲۸۰۰۰۰۰ تومن تا ۳۰۰۰۰۰۰ تومن به ازای هر نفر بود.

به علاوه هزینه های رفت و برگشت تهران و از اونجا رفت و برگشت به فرودگاه امام که با هزینه خروجی هوایی برای دونفر ۶۰۰۰۰۰ تومن هم اضافه می شد. بعد از کلی تحقیقات راجع به هتلهای ۵ ستاره کوش آداسی و قیمت هاشون از سایتهای مختلف و معتبر مثل لست سکند، تریپ ادوایزر و بوکینگ و بررسی نقاط قوت و ضعف هتلها ،امتیاز کاربران ، تجربیات دیگران از هتلها که نظرشون راجع به هتلها چی بوده و برای ما بیشتر چه چیزی از هتل مهم بود هتل ۵ ستاره رامادا رو انتخاب کردیم که هم قیمتش نسبت به امتیازش خیلی خوب بود، امتیاز ۸٫۶۷ رو تو سایت لست سکندو امتیاز ۸٫۲ رو تو سایت بوکینگ گرفته بود که هردو جزء سایتهای بسیار معتبر و قابل اعتمادی هستن که میشه رو امتیازهایی که دادن حساب کرد.

در مورد سایت tripadvisor هم باید بگم خوبی که داره مسافران هتل ها عکسهایی که خودشون از نقاط هتل گرفتن توش قرار دادن و شما میتونید عکس های واقعی از هتل ببینید، به جای عکس های حرفه ای سایت های دیگه و همچنین نظراتشونو بخونین.

نهایتا ما اواسط مرداد ماه به صورت اینترنتی از طریق یکی از اقوام که ویزا کارت داشت هتل رامادا رو برای ۵ شب به مبلغ ۱۷۱۸ لیره برای ۲۷ تا یک مهر ۹۵ رزرو کردیم، البته ما هتل رو به صورت free cancelation رزرو کردیم چون اوضاع ترکیه هنوز خیلی معلوم نبود. گفتیم اگه اتفاقی بیافته حداقل بتونیم هتل رو کنسل کنیم اگه به اینصورت رزرو نمیکردیم مبلغ ۱۵۰ لیر هم میشد ارزونتر رزرو کرد ، (توی سایت بوکینگ برای ما مبلغ ۱۷۱۸ لیرو نشون داد ولی از اونجایی که ترکیه خودشو اروپا حساب میکنه اونجا مبلغ رو به یورو از ما خواستن که این باعث شد به خاطر بالا پایین شدن نرخ ارز ۱۵ لیر ما بیشتر بدیم )

با توجه به رزرو هتل حالا باید برای پروازمون برنامه ریزی میکردیم، ما تصمیم گرفتیم پروازمونو از شهر وان ترکیه به ازمیر رزرو کنیم، چون پروازهایی که از ایران مستقیم انجام میشن گرونتر هستن حدود ۶۰۰ هزارتومن برای دونفر گرونتر از پرواز اونجا در میومد البته پروازهای خارج از کشور( نه پرواز از ایران به خارج )هرچقدر زودتر رزرو کنی ارزونتر میشه حتی رزرو هتل، مثلا ما این پروازو از وان به ازمیر تقریبا برای دونفر رفت و برگشت یک میلیون و صدو هفتاد هزار تومان رزرو کردیم.

درحالی که اگه یک ماه زودتر رزرو میکردیم ۳۰۰ هزارتومن کمتر می شد به هر حال بلیط هواپیمارو هم برای ۲۷ شهریور ماه از وان به ازمیر به صورت اینترنتی رزرو کردیم، چون پرواز ما ساعت ۸٫۳۰ صبح از وان به ازمیر بود( البته خودمون این ساعتو انتخاب کردیم ساعتهای دیگه هم بود ولی این ساعتو انتخاب کردیم که یه روزمون تو کوش آداسی هدر نره و تا ظهر برسیم که از نصف روز استفاده کنیم )برای همین باید شب قبلش تو وان میموندیم به این دلیل یه هتل ارزون قیمت برای یه شب بازم از سایت بوکینگ به مبلغ ۱۰۴ لیر تو وان رزرو کردیم.

از اونجایی که ما ساکن اورمیه و به مرز نزدیک هستیم دو سه روز مونده به تاریخ سفرمون رفتم لیر ترکیه خریدم که اون تاریخ یعنی ۲۴ شهریور هر لیر ترکیه برابر ۱۲۲۰ تومن پول ما بود و خروجی واریز کردم که خروجی زمینی برای هر نفر ۲۵ هزار تومن اداره گذرنامه و ۳ هزار تومن شهرداری قطور جمعا برای هرنفر ۲۸۰۰۰ تومن میشد.

البته این نکته رو هم بگم آذربایجان غربی با ترکیه ۳ تا مرز داره که یکیش مرز رازی دومی مرز سرو و نهایتا مرز بازرگان هستش مرز سرو به اورمیه خیلی نزدیکه تقریبا نیم ساعت راهه تا مرز و خوبی که داره اینه که این مرز ۲۴ ساعته بازه ولی از سرو تا وان حدود ۳ ساعت راهه از طرفی هم جاده امن و خوبی نداره، مرزر بازرگان هم ۲۴ ساعته هستش ولی اون هم تا وان ۳ ساعت راهه. ولی مرز رازی ساعت کاریش از ۹٫۳۰ صبح تا ۵ بعد از ظهر به وقت ایران هستش ولی مزیتی که داره اینه که از اونجا تا وان یک ساعت راهه و جاده خوب و اتوبان و امن هستش و شما بیشتر مسیر رو تو خاک ایران هستی و خوب قطعا امنیت بیشتره نهایتا ما تصمیم گرفتیم از مرز رازی بریم صبح ۵شنبه ۲۵ شهریور ساعت ۶ صبح به طرف مرز رازی که از خوی میگذشت حرکت کردیم تا خوی جاده خوبه و مشکلی نیست ولی از خوی تا مرز رازی جاده نسبتا بدی داره، هم خود آسفالت جاده زیاد خوب نیست و هم اینکه کوهستانی و پیچ در پیچه با اینکه ۶۵ کیلومتر بیشتر راه نیست ولی مسیر یک ساعت طول میکشه.

خلاصه ما ساعت ۹ صبح رسیدیم مرز رازی و هنوز مرز باز نشده بود ماشینو انداختیم تو پارکینگ مرز رازی که یه پارکینگ رو باز و خاکیه که دورشو فنس کشیدن ولی پارکینگ مطمئنی هست و با دوربین مدار بسته کنترل میشه، اونموقع که ما رفتیم پارکینگ به ازای هر شب ۷ هزار تومن بود ولی این قیمت ثابت نیست و نسبت به موقعیتهای خاص قیمتها فرق میکنه، مثلا ایام عید و تعطیلات بیشتر و یا زمستون کمتر هم میشه همچنین برای ماشینهای خارجی قیمت بیشتره.

مرز رازی

 

بعداز پارک ماشین و گرفتن کارت پارکینگ به سمت گمرک حرکت کردین یه فاصله تقریبا ۱۰۰ متری تا گمرک بود که یه سری چرخ دستی هم هستن که اگه ساک و چمدون زیاد داشته باشین میتونید بدین اونا براتون ببرن چون مسیر یکم سربالایی هستش بعد از رسیدن به گمرک تو صف واستادیم برای مراحل چک کردن پاسپورت و خروجی ، مراحلش یکم زیاده یعنی چندین بار پاسپورتهارو چک میکنن ،بعدازاینکه کنترل سمت ایران تموم شد سمت ترکیه شروع میشه و همین مراحلو اونجا هم انجام میدن و در نهایت بعد از حدود دوساعت معطلی تو مرز ما وارد خاک ترکیه شدیم اونجا تعداد زیادی ون که ترکیه ای ها خودشون بهش میگن دولموش واستادن تا مسافرارو به وان ببرن کرایه دولموش ها به ازای هرنفر بیست لیر هستش و خیلی سریع و بدون دردسر پر میشه و سریع حرکت میکنن ما سوار یکی از ون ها شدیم و کرایه رو که اول میگیرن دادیم و به سمت وان حرکت کردیم.

دولموش ها

 

از مرز رازی تا وان حدود ۸۰ کیلومتره که تقریبا یک ساعته ون ها به وان میرسن ، ون ها موظف هستن شمارو هرجایی که خواستین بدون دریافت کرایه اضافه پیاده کنن و اینکارو هم انجام میدن حالا میخواین جلو هتلتون اگه قبلا رزرو کرده باشین پیاده بشین یا بازار فرقی نمیکنه، معمولا خودشون بهتون کارتشونو میدن ولی اگه ندادن خودتون کارت ویزیتشونو بگیرین که برای برگشت اگه هتل بودین تماس بگیرین رفتنی میان شمارو برمیدارن یا اینکه برین جلوی گاراژشون سوار بشین نکته مهمی که هستش اینه که ترکیه ای ها انگلیسی خیلی خیلی کم بلدن و شاید بشه گفت اصلا بلد نیستن بخصوص وان، برا همین بهتره حداقل تعدادی کلمات مهم به زبان ترکیه ایو بلد باشین البته تو وان فارسیو یکم یاد گرفتن انقدر که مسافر ایرانی اونجا هست شما تو خیابوناش اصلا احساس غریبی نمیکنید که انگار یه کشور دیگست البته آذری زبانها مشکلی ندارن چون هردو طرف زبون همو متوجه میشن.

ساعت ۱۲ به وقت ترکیه رسیدیم وان هر کدوم از مسافرا یجایی پیاده شدن و ما آخرین مسافرای ون بودیم به راننده گفتیم میریم هتل ساید که گفت نمیشناسم کجاست بعد برگه رزرو هتلو بهش نشون دادیم گفت هتل سیده نه ساید ومارو برد جلوی در هتل پیاده کرد اونجا اتاقو تحویل گرفتیم و رسیپشن هتل که مرد مهربونی بود رمز اینترنت هتلو داد و شماره اتاقمونو گفت و ما به اتاقمون رفتیم هتل مجهز و شیکی نبود ولی تمیز و مرتب بود،البته ما خودمون چون هدفمون از وان موندن فقط یک شب خوابیدن بود هتل مناسبی رو انتخاب کرده بودیم ولی با همه اینها نسبت به قیمتش خیلی خوب و راحت بودش .

به اتاقمون رفتیم یکم استراحت کردیم یکم با اینترنت کار کردیم و به اقوام ایران خبر رسیدنمونو دادیم و ساعت ۱۲٫۳۰ رفتیم بازار ، البته یکم ترسو دلهره داشتیم چون سه روز قبلش تو وان بمب منفجر شده بود ولی خدارو شکر امنیت برقرار بود ، از هتل ما تا خیابان جمهوری که اکثر مراکز خرید و برندهای معروف مثل ال سی واکی و دفاکتو ، مانگو و … اونجا هستن پیاده ۵ دقیقه راه بود.

ما به سمت بازار رفتیم و مغازه هارو یکی پس از دیگری میگشتیم اواخر شهریور فصل حراجشون بود و بعضی قیمتها واقعا مناسب بودن فروشگاه ال سی واکی ، وان پارک ، دفاکتو قیمتهای خوبی داشتن که یه مقدار خرید کردیم انتهای خیابان جمهوری یه مرکز خرید بود که تمام برندها اونجا شعبه داشتن و همه شعبه ها هم خیلی بزرگ بودن و خوبیش این بود که همه یجا بود و هرچی لازم داشتی میتونستی بخری ما اکثر خریدهامونو اونجا کردیم و چون پیاده از هتلمون دور بود دیگه نمیخواستیم برگردیم ،ساعت حدود۳ شده بود و حسابی گشنه بودیم رفتیم برای خوردن غذا.

مراکز خرید وان

 

از غذاهای مشهور اونجا دونر ، آدانا کباب و اسکندرکباب هستش، یه فست فود نسبتا بزرگ و معروف اونجا هستش به اسم کینگ برگر که اکثریت میشناسنش تقاطع خیابان جمهوری و کاظم کارابی هستش ولی بپرسین همه میشناسنش و از خیابون هم تابلوش دیده میشه و فقط فست فود داره ما به اونجا رفتیم و با قیمت ۲۵ لیر یه پیتزا دو نفره و یه بورک با نوشابه یک لیتری گرفتیم ،پیتزاش خوب بود ولی از بورکش خوشمون نیومد سوسیس رو گذاشته بودن لایه نون که خیلی جالب نبود و بعد چون خیلی خسته بودیم به سمت هتل رفتیم و تا ساعت ۵ استراحت کردیم تا دوباره عازم خرید بشیم.

فست فود

 

ساعت ۵ دوباره به سمت بازار رفتیم و هرچی فروشگاه بزرگ بود و گشتیم البته تو وان مغازه های محلی زیادی تو کوچه پس کوچه ها هست که زیاد شیک نیستن ولی جنسهای خوبی دارن و قیمت هاشون هم مناسبتره اگه وقت داشته باشین حتما بگردین، ما چون زیاد وقت نداشتیم و فردا باید میرفتیم، زیاد نتونستیم، بگردیم.

مشکلی که وان داره اینه که مغازه هارو شبا خیلی زود میبندن تقریبا وقتی هوا تاریک میشه دیگه یواش یواش اکثرمغازه ها بسته میشن و بهتره که زیاد تو جاهای خلوت نباشین. ما حدود ساعت ۸ خریدمون تموم شد و رفتیم یه فست فود و دنر خوردیم که دنراشون با مال ما یکم فرق میکنه، اونا مرغو میزارن لای بربری میدن، نون باگت نیست و معمولا با یکیش نمیشه سیر شد. دنر مرغ هر یه دونش ۴ لیر بود و پرسی ۹ لیر که ما یه پرس سفارش دادیم برا دو نفر که به صرفه تر بود و سیر میشدیم با یه نوشابه یه لیتری کلا شد ۱۱ لیر.

دیگه تقریبا همه جا بسته شده بود و حدود ساعت ۹ بود که ما برگشتیم هتل ، به پذیرش هتل گفتیم ما فردا ساعت ۸٫۳۰ پرواز داریم ماشین پیدا میشه برا فرودگاه که گفت آره. ساعت صبحانه هم ۷ صبح تا ۹ بودش ، ما صبح یه ربع به ۷ رفتیم و گفتیم که پرواز داریم گفت شما مشغول بشین تا چایی دم بکشه صبحانه خوب و کاملی بود، انصافا نسبت به هتلش خیلی هم خوب بود تقریبا همه چی داشت،چند مدل پنیر ، حلوا ارده ، دوشاب ، آب میوه ، چند مدل مربا عسل، سالن غذاخوریش هم خیلی تمیز و مرتب بود. در مجموع همچی نسبت به هتل خوب بود.

اتاقهای هتل جمع وجور بودن و یه سرویس بهداشتی با حموم نقلی داشت. توی حموم یه صابون و فقط یه مدل شامپو بودش ، توی اتاق سیستم تهویه نبود و فقط یه پنکه داشتش ، یخچال ، کمد ، میز آرایش ، ماهواره ،دمپایی، اینترنت رایگان از دیگر امکانات هتل بود ، تخت خوابش خیلی راحت و تمیز بود و پنجره روبه خیابونش منظره جالبی از شهرو داشت. در مجموع هتل با توجه به هزینه ای که بابتش پرداختیم قابل قبول بود.

ساعت ۷ رفتیم به پذیرش و ازش خواستیم به تاکسی زنگ بزنه گفت اگه من زنگ زنم گرون میبرن سر خیابون خودت بگیری میتونی چونه بزنی، نرخش حدود ۳۰ تا ۳۵ لیره. از وان تا فرودگاه که البته ده دقیقه بیشتر هم مسافت نیست. من رفتم سر خیابون چند تا تاکسی واستاده بودن، از یکیشون پرسیدم چند میبری گفت ۳۰ لیر یکم چون زدم که نهایتا رو ۲۵لیر به توافق رسیدیم ولی دیگه کمتر نیومد بعد اومد دم هتل چمدونو برداشتیم و به سمت فرودگاه حرکت کردیم.

ساعت ۷٫۲۰ به فرودگاه رسیدیم فرودگاه خیلی جمع و جور با یک سالن بود ولی همین که شهر به اون کوچیکی فرودگاه داره خودش غنیمته، بعد از انجام مراحل قبل از پرواز ساعت ۸٫۳۵ بدون تاخیر به سمت ازمیر پرواز کردیم.

فاصله وان تا ازمیر با هواپیما حدود دوساعته ،پروازه خوب و راحتی بود ولی جالبش این بود که تو هواپیما پذیرایی پولی بود یعنی حتی یه آب معدنی یا چای هم باید پول پرداخت میکردی و دستگاه کارت خوان هم داشتن و میتونستی کارت هم بکشی از طرفی قیمتهاش هم خیلی گرون بود یه نوشابه معمولی ۷ لیر بود که خوب زیاده، البته پرواز ما سان اکسپرس بود که به پروازهای اقتصادی معروفه پروازهای دیگه ترک که مبلغ بیشتری دارن احتمالا پذیرایش رایگانه ولی بهتره وقتی سوار هواپیما میشین بپرسین.

منوی هواپیما

 

بعد از دوساعت پرواز ما به فرودگاه ازمیر رسیدیم و چون خودمون رفته بودیم و نه با تور، کسی نبود که بیاد دنبالمون و باید خودمون به کوش آداسی و هتل میرفتیم. البته من قبلا با هتل مکاتبه کرده بودم و پرسیده بودم که ترانسفر فرودگاهی دارن یا نه که گفتن داریم ولی هزینش جدا حساب میشه و البته مبلغش خیلی زیاد بود برای دو نفر ۶۰ یورو که تقریبا میشد ۲۴۰ هزارتومان به همین دلیل ترجیح دادیم خودمون بریم تا هتل.

.بعد از گرفتن چمدونها اومدیم بیرون فرودگاه، اونجا که تاکسی فراوان پیدا میشه ولی خوب قیمتهاش بالاست یعنی از فرودگاه تا کوش آداسیو تقریبا ۱۵۰ لیر میبرن اگه تعداد نفرات زیاد باشن و تاکسی پر بشه خوب به صرفست و کرایه تقسیم میشه ولی برای ما که دونفر بودیم گرون در میومد.

برای همین سراغ یه وسیله عمومی مثل اتوبوس یا دولموش رفتیم برای کوش آداسی هم اتوبوس هست هم دولموش، از طرفی شرکتهای زیادی هستن که شما حتی میتونید از قبل به صورت اینترنتی رزرو کنید و ساعت ورودتون رو بگین تا ماشین با همون هزینه نرخ مصوب که مناسب هستش بیاد دنبالتون. البته باید کارت اعتباری برای رزرو داشته باشین ، به هر حال اونجا از یکی پرسیدیم چطوری میتونیم بریم کوش آداسی؟ که گفت یکم منتظر شیم اگه کسی نیومد ببرمتون با دلموش برین به ازای هر نفر ۲۰ لیر که جلو در هتل پیادتون میکنه خوب کسی نیومد و مارو به اون سمت خیابون برد و یه ون اومد که توش دوتا مسافر دیگه هم بود و با هزینه ۴۰ لیر برای دونفر به سمت کوش آداسی حرکت کردیم.

در واقع این یکی از همون شرکتهای مسافربری بین شهری بود که اون فرد جلوی در فرودگاه مسافرهارو جمع میکرد براش. از ازمیر تا کوش آداسی یک ساعت راه بود(۸۰ کیلومتر) که مسیری بسیار سرسبز و قشنگی داره و مسافت خیلی به چشم نمیاد بعد از یک ساعت ما به هتل رسیدیم و راننده مارو برد دقیقا جلوی در پذیرش داخل محوطه هتل پیاده کرد.

موقع پیاده شدن ازش پرسیدم برای برگشت هم شما میبرید که کارت شرکتشونو داد گفت یه روز زودتر هماهنگ کنید که البته همین کارو هم کردیم. اگه کارت اعتباری داشته باشین میتونید اینترنتی هم رزرو کنید.

بعد از رسیدن به هتل وارد پذیرش هتل شدیم هتل بسیار شیک و ترو تمیز و البته بزرگی بود که تو نقدو بررسی های هتل کامل راجع به هتل توضیح دادم، به سمت پذیرش رفتیم و برگ رزرو هتل از بوکینگ رو به همراه پاسپورتهامون دادیم، ما ساعت ۱۲ رسیدیم. هتل در حالی که ساعت تحویل اتاقها ساعت ۲ بود پذیرش ربانهای مخصوص هتلو به مچمون بست و گفت شما میتونید برین از رستوران استفاده کنید تا اتاقتون آماده بشه. ومارو به سمت رستوران راهنماییمون کرد

لابی و رسیپشن هتل

 

این هتل چندین رستوران داره که رستوران اصلیش طبقه پایین هستش، بقیه رستورانها رو باید از قبل رزرو کرد تا اونجا غذا سرو بشه تو رستوران اصلی غذا به صورت سلف سرویس سرو میشه ولی در رستورانهای دیگه براتون منو میارن و شما سفارش غذا میدین و به ترتیب پیش غذا نوشیدنی سالاد و خلاصه هرچی که سفارش میدین براتون میارن و کاملا مثلا یک رستوران لوکس ازتون پذیرایی میکنن به طوری که اونجا خدمتکار در اختیار شماست تا هر سفارشی دارین سریع انجام بده براتون، نوشیدنی بریزه، میزو تمیز کنه خلاصه کاملا رستوران اختصاصی و بسیار خلوته که حتما باید از قبل از قسمت واحد ارتباط مشتری که دقیقا روبروی پذیرش هست رزرو بشه .

ما ساعت حدودا ۱۲٫۳۰ وارد رستوران اصلی هتل شدیم رستوران بزرگ و تمیزی بود که با انواع دسر ، غذاهای کوشتی ،غذاهای سبزیجات ، نوشیدنی ها ، سالادها ، میوه … روی میز سلف سرویس تزئین شده بودن تنوع غذایی خیلی زیاده درحدی که اکثر هتل های ۵ ستاره خوب دارند بود و فکر میکنم میشه گفت به حدی بود که هر ذائقه ای رو راضی کنه، ما هم بعد از کشیدن غذا به سمت یکی از میزهای دونفره رفتیم و مشغول صرف غذا شدیم.

غذاها طعم خوبی هم داشتن البته نحوه طبخ بعضی غذاهاشون با نحوه طبخ ایرانی ها فرق داشت، مثل برنجشون که اصلا دم نمیذاشتن و تو حالت آبکش بود و آب دار که ما خوشمون نیومد یا ماکارونی هاش جالب نبودن ولی خوب به قدری تنوع غذایی بود که از بقیه استفاده کنیم. بعد از خوردن غذا و یه دور زدن تو محوطه هتل ساعت نزدیک دو شد و ما رفتیم برای تحویل اتاق ، اتاق ما آماده شده بود یکی از اتاقهای خوب هتل با بالکن رو به دریا طبقه سوم هتل رو برای ما انتخاب کرده بودن وقتی وارد اتاق شدیم دیدیم روی تختمون با برگ گل به صورت قلب تزئین شده.

اتاق خواب

 

البته من قبل از اینکه به ترکیه بریم از طریق ایمیل گفته بودم که سالگرد ازدواجمون هستش، همچنین تولد خانمم هم تو اون تاریخ بود که من ازشون خواسته بودم برای اونروز یه کیک مخصوص تولد درست کنن که اونها هم پذیرفتن البته با هزینه اضافه ۳۳ لیر و اون کیکو تو رستوران مخصوص مکزیکیشون با شام مخصوص برامون تدارک دیده بودن ، واقعیت تزئین اتاق به اون شکل برامون جالب بود و اینکه اونا این قضیه یادشون مونده چون من تقریبا دوهفته قبل سفر اونم توی یه ایمیل به این موضوع اشاره کرده بودم ، بعد از اینکه ما یه مختصر استراحت کردیم، رفتیم تو محوطه هتل بگردیم.

هتل بسیار شیک با محیطی دلنشین و آرامش بخش رو به دریا داشت. ۶ تا استخر رو باز و یک استخر سرپوشیده و یک پارک آبی جمع و جور ولی خوب هم از مزایای هتل بود اطراف استخرها مینی بارهایی بودن که خدمات انواع نوشیدنی دسر بستنی و پیتزا میدادن.

غروب خورشید سکوت و آرامش هتل و عالی بودن، هوا روحمونو نوازش میداد و خستگی راه رو به یکباره از تنمون رفع کرد. یکم تو استخر شنا کردیم و برگشتیم به سمت اتاق ، وارد اتاق که شدیم بسیار سورپرایز شدیم ، روی میز یه سبد میوه دسر ، شیرینی ، بادوم گذاشته بودن و روی یه برگه کاغذ سالگرد ازدواجمون رو تبریک گفته بودن که این خودش برامون خیلی جالب بود و اینکه به مهمان هاشون چقدر اهمیت میدن، با اینکه قبلا شنیده بودم ترکیه ای ها برای ایرانی ها احترام قائل نیستن ولی من نظرم کامل برعکس این هست اتفاقا خیلی هم احترام قائل هستن هم تو وان این موضوع را دیدم و هم کوش اداسی.

میز تزئین شده

 

ساعت شام هتل از ساعت ۷ تا ۹ شب بود حدود ساعت ۷ ما برای شام رفتیم و تمام غذاها و دسرهایی که برای ناهار بود برای شام هم موجود بود، بعداز خوردن شام ساعت ۸٫۳۰ شب یه برنامه شبانه برای بچه ها داشتن و بعد از اون ساعت ۹٫۳۰ برای بزرگترها که تو محوطه هتل برگذار میشد.هر روز یه برنامه متفاوتی بود روز اول شوی آتش بازی بود که برنامه نسبتا جالبی بود. اونروز خیلی خسته بودیم و ساعت ۱۰٫۳۰به اتاق برگشتیم و خوابیدیم. قبل از رفتن به ترکیه توی ایران برای تمام روزهای اونجا برنامه ریزی کرده بودیم و سعی کردیم طبق برنامه پیش بریم که وقتمون تلف نشه ، طبق برنامه ای که داشتیم روز دوم میخواستیم به ورزشهای آبی کوش آداسی بریم که تعریفشو خیلی شنیده بودیم بعضی از هتلهای کوش آداسی، خود هتل ورزشهای آبی داره که با دریافت هزینه تو ساحل هتل انجام میشه ولی هتل ما نداشت البته از طرفی هم خوب شد که نداشت چون اگه داشت ما همونجا استفاده میکردیم و از بقیه قیمتها بی اطلاع میشدیم.

بعدا توریستهایی رو که تو هتل خودشون از ورزشهای آبی استفاده کرده بودن رو دیدیم، فهمیدیم که چقدر از ما گرونتر رفتن .البته جا داره این نکته رو هم بگم چون ما خودمون اقدام به تهیه بلیط هواپیما و رزرو هتل کرده بودیم و از طریق تور اقدام نکرده بودیم همونطور که قبلا هم عرض کردم تور لیدر دنبال ما نیومد که مارو به هتل ببره و در راه طبق روال معمول تور لیدرها در طول مسیر بخواد شهرو به ما توضیح بده و برنامه و نرخ تورهارو بهمون بده.

طبق سفرنامه هایی که من از قبل خونده بودم و تقریبا به روز از قیمت گردشهایی که توسط تورها انجام میشد، کاملا اطلاع داشتم و ذاتا اگه با تور هم میرفتیم هیچکدوم از تفریحات و گردشهارو با تور نمیرفتم چون واقعا قیمتهاش بعضی وقتها تا از ۲ تا ۴ برابر بیشتره نسبت به اینکه خودمون با وسیله نقلیه عمومی بریم و یا از آژانسهای داخل شهر تورهارو تهیه کنیم ،حمل و نقل تو کوش آداسی خیلی راحته و اگه شما تورها رو از داخل شهر هم بخرین اونا هم میان جلو در هتلتون سوارتون میکنن ونهایتا هم برمیگردونن.

بعضی وقتها متاسفانه تورلیدرها بی انصافی میکنن و بخاطر فروختن تور خودشون مسافرهارو میترسونن که اگر خودتون برین ممکنه گم بشین، اونا دنبالتون نمیان، درحالی که احساس مسئولیت اونا در قبال مشتریهاشون اگه بیشتر از ایرانی ها نباشه کمتر هم نیست.

ما خیلی اهل جاهای تاریخی و به قول معروف دنبال گل و بلبل نبودیم بیشتر دنبال چیزهایی بودیم که تو ایران کمتر میتونستیم پیدا کنیم تا بتونیم با همسرم با هم به اون تفریحات بریم ،برای همین اصلا دنبال اینطور جاها نبودیم چون کوش آداسی شهر تاریخی افسوس رو داره ، اسب سواری ، جیپ سافاری ، گردش شهری در ازمیر و … هم داره که همه اونارو هم میتونید از تورهای داخل شهر بخرید یا اینکه با دولموش ها خودتون برید ولی ما چون علاقه نداشتیم اونارو نرفتیم، مثلا تور کشتی از صبح تا عصر شمارو با کشتی وسط دریا میگردونه خوب ما غواصی هم رفتیم با کشتی وسط دریا رفتیم، گشتیم و غواصی هم کردیم درواقع با یه تیر دو نشون زدیم که در ادامه توضیح کامل میدم.

ما برای ورزش های آبی از قبل (توی ایران) ساحل لیدی بیچ رو انتخاب کرده بودیم برای همین اونجا دیگه درگیر اینکه کجا بریم نبودیم و بدون اتلاف وقت وسایلمونو (لباس شنا) جمع کردیم و از در پشتی هتل رفتیم بیرون و سوار دولموش شماره ۱ شدیم برای رفتن به مرکز شهر که کرایه دونفرمون شد ۶ لیر.

بعد از به اونجا رسیدن با دولموش شماره ۵ به ساحل لیدی بیچ رفتیم که البته مسیرها توی هر دولموش نصب شده که بازم اگه از راننده بپرسین میگه کجا پیاده شین و دلموش شماره چندو سوار بشین ما با کرایه ۵ لیر به ساحل لیدی بیچ رسیدیم.

ساحل اختصاصی هتل رمادا

 

توی همون ساحل یکسری آژانسها هستن که تور ورزشهای آبی رو میفروشن و انقدر واضح هستن که نیازی به آدرس دادن نیست حتی شما همینطوری قدم بزنین خودشون صداتون میکنن به قول معروف مختونو بزنن بعلاوه اینکه تبلغاتشون هم جلو مغازه هاشون هست.

ما اول تصمیم گرفتیم ورزش آبی پاراسایلینگو بریم که شمارو به چتر میبندن و روی آب با قایق میکشن و شما در بین آسمان و آب معلق هستین که تجربه خوبیه و خیلی هیجان انگیزه و به تجربه کردنش می ارزه .

ما در حال قدم زدم و نگاه کردن مغازه ها بودیم و همچنین جستجوی این آژانسها که یکیشون مارو صدا زد و با صدای بلندو گرمی دستمون رو گرفت کشید تو و میگفت هااا ایرانی ایرااانی و یه لحظه حس اینکه میخواد سرمون کلاه بزاره بهم دست داد، بعد شروع کرد به قیمتهای ورزشهارو توضیح دادن و چون من از قبل روی قیمت همه ورزشها تحقیق کرده بودم حدود همشونو میدونستم ،پاراسایلینگو قیمتهایی که من داشتم برای دو نفر ۲۱۰ لیر بود که اون به ما ۲۰۰ لیر گفت بعد از کلی چونه زدن رو ۱۸۵ راضی شد بعد جت اسکیو ازش پرسیدیم اونم ۱۱۰ گفت که روی ۱۰۰ لیر به توافق رسیدیم بعد غواصی ازش خواستیم که اونو نفری ۵۵ لیر گفت(البته جایه دیگه پرسیدیم دونفر ۱۸۰ لیر گفتش) ولی فعلا غواصیو نخریدیم و رفتیم برای انجام اون دوتا ورزش بعد از حدود نیم ساعت اومدن که مارو ببرن برای ورزش پاراسایلینگ . ما سوار قایق مخصوص شدیم و به وسط دریا رفتیم نیازی نیست مایو بپوشین ولی شلوارک لازمه چون برای سوار شدن قایق تا زانو یکم بالاتر میرین تو آب و لباستون خیس میشه درضمن پول زیادی به همرا نداشته باشین چون وقتی سوار میشین پول پیشتون باشه ریسکه این که تو آب بیافته هست از طرفی هم بیرون گذاشتنش نا امنه چون کمد یا جایی نیست که قابل اطمینان باشه.

داشتن دوربین و سلفی خیلی مهمه چون اگه شجاع باشین عکسای سلفی بی نظیری میتونین اون بالا بگیرین فقط باید خیلی مراقب باشین که دوربین و سلفی توی آب نیافته که اگه بیافته باید قید دوربین و همه عکساتونو بزنین.

خلاصه ما رفتیم اولش خیلی میترسیدیم ولی ترسناک نبود بلکه خیلی جالب بود و اون بالا با دوربین عکسهای خیلی جالبی گرفتیم فقط قبل از سوار شدن ساعتو باهاشون چک کنید چون موظف هستن یک ربع شمارو اون بالا بگردونن ولی من احساس میکنم کمتر شد شایدم چون خیلی خوش گذشت اینطور به نظرم میاد بعد از اینکه پاراسایلینگ تموم شد اومدیم برای جت اسکی موتورو گرفتیم و به وسط دریا رفتیم اونم خیلی هیجان انگیز و جالب بود، وسط آب بنزین تموم کردیم که با اشاره اومدن بنزین پر کردن و دوباره ادامه دادیم .

ساحل لیدی بیچ

 

ساحل لیدی بیچ

 

بعد از اون از بازارچه ساحلی لیدی بیچ یکم خرید کردیم و بعد سوار دولموش شماره ۵ شدیم و دوباره به مرکز شهر برگشتیم دونبال آژانس توریستی بودیم برای خرید بلیط پارک آبی آدالند از یه مغازه پرسیدیم و بهمون نشون داد البته جایه خیلی سر راستی هم بود تقریبا ۵۰ متر بالاتر از مرکز شهر تو قسمت بازار که کاملا مشخصه.

اونجا هم قیمت هارو برای ما توضیح داد متاسفانه پارک آبی آدالند اونروز آخرین روزش بود و میرفتن برای تعطیلات زمستانی و تا تابستان سال بعد بسته بود که ما به اون نرسیدیم و به ناچار پارک آبی آکوا فانتزیو انتخاب کردیم که البته اون هم خیلی بزرگ بود که درواقع پارک اختصاصی هتل آکوا فانتزی بود که از جاهای دیگه هم میومدن، بلیط اونو ما نفری ۶۰ لیر دونفر ۱۲۰ لیر گرفتیم که اگه خودمون میخواستیم بریم ورودیش نفری ۷۰ لیر بود، بعلاوه اینکه رفت و آمد هم با خودمون بود.

ولی آژانس نفری ۱۰ لیر ارزون تر میداد و همینطور رفت و آمد هم به عهده اونا بود البته اونایی که با تور میرن تور لیدرها این قیمتهارو به دلار حساب میکنن اگه خودتون برین خیلی ارزونتر در میاد و خیلی هم راحت تره بعضی وقتها تورلیدرها برای اینکه مشتری جذب کنن اونارو خراب میکنن یا میگن ما ناهار میدیم، اونا نمیدن که هزینه ناهار در مقابل اختلاف قیمتی که هست به چشم نمیاد.

بعد ما تور غواصی رو هم پرسیدیم اونم گفت نفری ۶۰ لیر که اونم میایم از هتل میبریم و برمیگردونیم که اونم برای روز سه شنبه رزرو کردیم و بعد با دولموش شماره ۱ به هتل برگشتیم برای ناهار. بعد از خوردن ناهار طبق برنامه میخواستیم به ساحل اختصاصی خود هتل بریم ساعت ۳ رفتیم بیرون و سوار ماشینهای مخصوص هتل که به صورت رایگان هر یک ساعت به ساحل میبرد و برمیگردوند شدیم و به ساحل رفتیم ، ساحلش خیلی برامون جذابیت نداشت. اونطور که میگفتن اختصاصی نبود و از جاهای دیگه هم میومدن فقط نوشیدنی رایگان به مسافرین هتل رامادا میدادن.

بعد از دو ساعت شنا با همون ون به هتل برگشتیم و بعد از دوش گرفتن و کمی استراحت برای شام به رستوران مکزیکی که از قبل رزرو کرده بودم رفتیم اونجا گارسون اومد و منوی غذارو برامون اورد و به ترتیب اول نوشیدنی بعد پیش غذا ، سوپ ، سالاد و در آخر غذای اصلی و دسرو برامون اورد و نهایتا کیک تولدی رو که سفارش داده بودم و برای همسرم سورپرایز بود آورد ، گارسون که مرد مهربانی بود دوربینو گرفت و ازمون فیلم و عکس انداخت و خیلی جالب و سورپرایز خوبی بود بعد از صرف شام به مراسم شبانشون رفتیم که یه گروه موسیقی محلی اورده بودن که برنامه جالبی بود و ترکیه ای میخوند، پس از خوردن کمی نوشیدنی و کیک به اتاق رفتیم منظره شب هتل و اون سکوت و نورپردازیش از اون قسمت بالکن هتل واقعا زیبا بود.

رویال کافه

 

روز دوشنبه صبح ساعت ۱۰٫۴۰ قرار بود به پارک آبی بریم بعد از صرف صبحانه به در پشتی رفتیم و منتظر اومدن ماشین شدیم بعد از ۵ دقیقه انتظار ماشین اومد دنبالمون و به پارک آبی رفتیم از اونجایی که قبلا خونده بودم اونجا خودو خوراک خیلی گرونه با خودمون نوشیدنی و یه مقدار غذا بردیم که دمه در غذارو نذاشتن تو ببریم گفتن ممنوعه و فقط نوشیدنی رو بردیم، پارک نسبتا بزرگی بود و تفریحات خوبی داشت سرسره های مختلف رودخانه آبی و موج سواری که در مجموع خوب بود.

ما تا ساعت ۴٫۳۰ اونجا بودیم که طبق برنامه ساعت ۴٫۳۰ قرار بود ماشین بیاد دنبالمون و مارو به هتل برگردونه نکته ای که باید بگم اینه که اونجا برای نگهداری وسایل کمد رایگان هست ولی اول ۱۰ لیر ازتون میگیرن و کلید کمد رو میدن بعد موقع خارج شدن کلیدو پس میدین و پولتونو پس میگیرین ولی اگه کلید گم بشه پولتونو نمیدن در ضمن یه کارت بهتون میدن که میتونید شارژش کنید و اگه خواستین چیزی بخرین از اون استفاده کنید اگه خریدتون کمتر از مقدار شارژتون بود بقیه پولتونو پس میدن. نهایتا ما ساعت ۴٫۳۰ به هتل برگشتیم و بعد از دوش و استراحت برای شام آماده شدیم و طبق روزهای قبل برنامه بعد از شام داشتن که آکروبات بازی و رقص و اینطور برنامه ها بود.

آکوا فانتزی

 

فردای اونروز یعنی روز سه شنبه ما برنامه غواصی داشتیم که ساعت ده صبح قرار بود دنبالمون بیاد و با کمی تاخیر ماشین دنبالمون اومد و ما به سمت کشتی برای غواصی رفتیم. از شانس ما اونروز هوا خیلی طوفانی و بادو بارون بود که خود اونا هم میگفتن امروز شانس شما اصلا برا غواصی هوا خوب نیست حتی طوری بود که برای ثابت نگه داشتن کشتی یک ساعت وقت تلف شد چندتا لنگر انداختن که یاد فیلم تایتانیک افتادم که کشتی غرق شد چون بارون میبارید و بادهای شدی کشتی رو اینور اونور می کرد ،ما با کشتی به دریا رفتیم و از ساحل دور شدیم جایی که تقریبا عمق ۶-۷ -متری دریا بود توقف کردن و مراحل آماده سازی رو انجام دادن.

اولش به دو زبان ترکی و انگلیسی راجع به غواصی حرکتها و نکاتی که باید میدونستیم توضیح دادن و اینکه اگه بیماریهایی مثل تنگی نفس یا فشارخون بیماری قلبی تنفسی و یا حاملگی هست نباید غواصی کرد و یه سری حرکات و نحوه تنفس زیره آب رو توضیح داد به غیر از ما دو زوج ایرانی هم تو کشتی بودن، بقیه از کشورهای مختلف بودن.

دو به دو آماده میکردن و میبردن زیر آب من روز قبل برای دوربین کاور ضد آب خریده بودم که زیر آب عکس بگیرم ولی برای اینکه بتونن عکسو فیلم خودشونو بفروشن نذاشتن ببریم زیر آب ، بعد از پوشیدن لباسهای غواصی و زدن ماسک هوا به کمک خودشون که کلا همراه ما میان توی آب به زیر آب رفتیم، اولش واقعا ترسناک بود چون عادت به تنفس با دهان اونم از کپسول هوارو نداشتیم بعضی وقتها یادمون میرفت باید فقط با دهان نفس بکشیم و با بینی نفس میکشیدیم و آب پر میشد تو ماسک اونم آب شور دریا و به این دلیل تعادل از دست میرفت و بعد از اون بخاطر اینکه به عمق آب میرفتیم به دلیل اختلاف فشار گوش های آدم به شدت میگرفت تا حدی که احساس میکردیم الان پرده گوش پاره میشه که با ترفندی که قبلا بهمون یاد داده بود هوای گوش رو خالی میکردیم، البته اگه یادمون می موند زیر دریا واقعا زیبا بود و بعد از یه مدت که به شرایط عادت میکردیم، اصلا نمیخواستیم بالا بیایم ، واقعا قشنگ بود زیر آب یه صدف رو میشکوند و به دستمون میداد و این باعث میشد ماهی ها دوره دستمون جمع میشدن برای خوردن غذا و منظره بسیار دیدنی رو رقم میزدن که از اون منظره ازمون عکس و فیلم میگرفتن.

هر نفر حدود نیم ساعت غواصیش طول میکشید ما به خاطر طوفانی بودن هوا تا ساعت ۳ منتظر شدیم که غواصی همه تموم بشه و برگردیم حدود ساعت ۴ به هتل رسیدیم و رستوران اصلی تعطیل بود و ما به یکی از لابی ها رفتیم و از خوردنی های اونجا استفاده کردیم.

غواصی

 

چون هوا طوفانی بود تا آروم شدن هوا توی اتاق موندیم البته دیگه برنامه ای هم نداشتیم فقط عصر حدود ساعت ۶ که هوا آروم شده بود پیاده به شهر رفتیم که یه ربع پیاده تا مرکز شهر راه بود اونجا به فروشگاه ها سر زدیم فروشگاه ال سی واکی و دفاکتو اونجا شعبه داشتن که از ال سی واکی یه مقدار خرید کردیم و یکی دوتا فروشگاه دیگه هم بود که لباس مجلسی های مناسبی داشت که یه مقدارم از اونجا خرید کردیم و چون هوا تاریک شده بود از همونجا سوار دولموش شماره ۱ شدیم و به هتل برگشتیم و به شام رفتیم.

روز چهارشنبه روز آخر سفر ما بود و ما تصمیم داشتیم روز آخرو کلا تو هتل بمونیم و از امکانات هتل استفاده کنیم و کلا استراحت مطلق باشه برای همین صبح بعد از صبحانه به اطراف هتل رفتیم و از مناظر اطراف عکس انداختیم که واقعا زیبا بود.

دریای اطراف هتل

 

تا ظهر اطراف رو گشتیم و بعد برای ناهار رفتیم، بعد از ناهار هم به استخر و پارک آبی هتل رفتیم و از آخرین روز مسافرتمون نهایت استفاده رو کردیم.شب من رفتم و از رسیپشن هتل خواستم که برای فردا که باید به فرودگاه بریم ماشین هماهنگ کنه کارته همون شرکتی رو که باهاش اومده بودیم دادم و اونهم برای فردا یعنی پنجشنبه ساعت ۸ صبح هماهنگ کرد که جلوی در هتل تا فرودگاه مارو با کرایه نفری بیست لیر ببره.

فردا صبح بعد از خوردن صبحانه و تحویل اتاق جلوی در هتل رفتیم و ماشین با حدود ده دقیقه تاخیر اومد دنبالمون و مارو جلوی در فرودگاه پیاده کرد ، پرواز ما طبق برنامه بدون تاخیر راس ساعت ۱۰٫۱۵ دقیقه انجام شد و ما ساعت ۱۲٫۱۵ دقیقه بعد از دو ساعت به وان رسیدیم بعد از دریافت چمدونهامون به بیرون فرودگاه رفتیم برای گرفتن تاکسی وبا کرایه ۳۰ لیر تاکسی مارو به یکی از گاراژهایی که به مرز میبرن رسوند. اونجا هم خیلی راحت سوار یکی از ونها شدیم و مجددا با کرایه نفری ۲۰ لیر به مرز رازی برگشتیم ساعت ۲ ما تو مرز رازی بودیم و بعد از چک کردن مدارک به طرف پارکینگ رفتیم.

نکته ای که هست تو مرز اگه ساک زیاد داشته باشین میگردن و اگه اضافه بار داشته باشین یا خریدتون زیاد باشه بازهم باید هزینه گمرک بدین از طرفی در پروازهای داخلی ترکیه هم بار مجاز ۱۵ کیلو به ازای هر نفره که اگه اضافه بار داشته باشین باید به ازای هر کیلو اضافه بار بین ۶ تا ۸ لیره پرداخت کنین اگه خریدتون زیاد هست برای اینکه گمرک هزینه زیاد ندین سعی کنید لیبل های خرید لباساتون را بکنین و از نایلونهای فروشگاه ها استفاده نکنید چون بیشتر به کسایی گیر میدن که اجناس برای فروش میبرن نه استفاده شخصی ، خلاصه ما رفتیم پارکینگ و ماشین رو تحویل گرفتیم و به ازای ۶ روز پارکینگ ۴۲ هزارتومن پرداخت کردیم و همون راهی رو که رفته بودیم به سمت اورمیه برگشتیم و تقرببا بعد از حدود ۳ ساعت به خونه رسیدیم.

چند نکته از سفر

۱- وقتی شما از مرز زمینی برین مسافرت ارز دولتی بهتون تعلق نمیگیره که البته اختلاف قیمت خیلی زیاده هم نداره

۲-اگر کارت اعتباری داشته باشین و پول نقد زیاد همراهتون نباشه خیلی راحت تر هستین هم به لحاظ امنیت هم به لحاظ حمل پول ، کارت اعتباری رو هم میتونید از یکسری شرکتهایی که کارشون این هست و تو اینترنت بزنید لیست زیادی براتون میاره تهیه کنید که اگه کارت اعتباری بی نام بخواین هزینش حدودا ۲۵۰ هزار تومن هست و اگه بنام باشه یک میلیون تومن که این هزینه کارته و برگشت پذیر نیست ولی ارزششو داره

۳-حمل و نقل تو ترکیه خیلی راحته ولی تاکسی گرونه ، اکثر شهرهای ترکیه وسیله حمل و نقل عمومی هست یا اتوبوس یا دولموش که نسبت به تاکسی هزینه های خیلی کمتری دارن اگه تعدادتون کم هست بهتره از وسیله نقلیه عمومی استفاده کنید.

۴- ترکیه ای ها خیلی زبان انگلیسی بلد نیستن حتی خیلی مکانهای عمومی هم تابلوهای راهنماشون فقط به زبان ترکی نوشته شده که به نظر من برای کشور توریستی مثل ترکیه ضعف به حساب میاد ولی برای توریست بسیار احترام قائل هستن و اگه چیزی بپرسید به طور کامل حتی با ایما و اشاره راهنماییتون میکنن.

۵-شهرهای غربی ترکیه که خودشونو جزئی از اروپا میدونن مبلغ هتل رو به یورو حساب میکنن و ممکنه با اونچه که شما در بوکینگ رزرو میکنید به خاطر بالاپایین شدن نرخ ارز قیمت تفاوت کنه برای همین بهتره مبلغ هتلو به یورو پرداخت کنید.

کل هزینه های ما تو این مدت به شرح زیر

نویسنده :امیر فیض الهی

توسط : لست سکند

کلمات کلیدی:کوش آداسی,شهر کوش آداسی,ترکیه کوش آداسی,سفر به کوش آداسی,سفرنامه کوش آداسی