سفرنامه مجله مسافرتی سفرنامه ، تجربه سفر و سفرنامه
سفرنامه تایلند جزیره فی فی پوکت
از اینا که بگذریم برای رفتن به جزیره فی فی دو انتخاب دارین. اولی پرداخت پول بیشتر و استفاده از کشتی های کوچکتر تندروتر و انتخاب دوم پرداخت پول کمتر و کشتی های بزرگ با سرعت کمتر!
شاید گزینه سومی هم وجود داشته باشه که عبارتست از رفتن تا اسکله و خرید بلیط کشتی. با این حال خیلی بعیده این روش هزینه اش کمتر از خرید تور البته به قیمت منطقی و معقولش باشه!
با این توضیح ما که اساسا به دنبال لذت بیشتر از دیدن مناظر رویایی داخل دریا بودیم بدون معطلی کشتی بزرگ رو انتخاب کردیم. چون چندان اهل آفتاب گرفتن طولانی نیسیم که بخوایم از اضافه وقت بیشتر کنار دریا بهره ببریم!
با احتساب زمان سوار کردن چندتا مسافر دیگه از سایر هتل ها حدود یکساعتی طول کشید تا در اسکله راسادا Rassada پیاده شدیم و اینجا بود که آقای راننده به هرکدوممون یه برچسب داد تا رو سینمون بچسبونیم و بعد هم یه بلیط گنده با کلی سفارش رو تحویل داد که گمش نکنین!
انگار کشتی بزرگ منتظر ما بود تا حرکت کنه! روی عرشه کلی ساک و چمدون چیده بودن و بخش عمده ای از صندلی های اکونومیش پر شده بود.
در ادامه با سفرنامه زیبای تایلند به نویسندگی شیما و علی با نگارشی بسیار خوب از سایت سفرنامه همراه باشید.
اما طبقه بالا که مال از ما بهترون فرست کلاسی ها بود تقریبا خالی بود و تک و توک مسافراش رو صندلی های مبلی چرمیشون لم داده بودن و استراحت می کردن!
هرچند بعد از دقایقی بیشتر مسافرای کشتی صندلی ها رو ترک کردن و از اینجا به بعد تو عرشه جلویی و عقبی واسه خودشون تفرج می کردن!
چندتاشونم که خوش شانس تر بودن یه صندلی پیدا کرده بودن و داشتن آفتاب می گرفتن!
بد نیست اینم بگیم که در بدو ورود به کشتی اول همه بوفه کشتی و لبخندهای گرم مهموندارای جلوی بوفه ورودی سالن که پیراشکی و چای و قهوه رایگان می دادن حسابی سورپرایزمون کرد و تو دلمون گفتیم اگه می دونستیم اون صبحونه مختصر رو هم نمی خوردیم! جالب اینکه این بساط تقریبا همه طول سفر تا آخر روز برپا بود و فقط عصر نوع خوراکی ها عوض شد!
آروم آروم از سواحل پوکت دور می شدیم.
کشتی در دل دریا پیش می رفت و هرچی جلوتر می رفتیم زیبایی ها مسیر چندبرابر می شد.
صخره های سرسبز یکی یکی از دل دریا بیرون زده بودن تا اونکه در انتهای مسیر دیگه تپه ها و صخره های عظیم و غول پیکر دورتا دور کشتی رو احاطه کرده بودن!
بساط عکس گرفتن توریست ها هر لحظه گرمتر و گرمتر می شد.
فاصله جزیره فی فی با پوکت چندان زیاد نیست و در حدود ۵۰ کیلومتره، اما با توجه به سرعت آروم کشتی های بزرگ، حداقل ۱٫۵ ساعتی طول می کشه تا به مقصد برسین!
منظور از مقصد که با نام جزیره فی فی شناخته می شه در واقع شش جزیره است که دو جزیره اصلیش همون فی فی بزرگ (Don) و فی فی کوچیک (Lei) هستند!
مهمترین جاذبه فی فی کوچیک، غار بزرگ و معروف Viking Cave که در انتهای مسیر خودنمایی می کنه!
ساعتی بعد به اوخر سفر دریایی که رسیدیم یه دفعه دیدیم یه آقایی اومد و همه مسافرایی که آرم رو سینشون شبیه آرم ما بود رو رو عرشه جمع کرد و بعدش گفت که الان دیگه باید از کشتی پیاده بشیم و با قایق بریم کنار ساحل!
جالب اونکه یه تخته وایت بورد کوچیک هم دستش گرفته بود که کل برنامه زمانبندی شده تا عصر رو روش نوشته بود تا همه مسافرا بدونن چی به چیه!
تو هر قایق ۸-۹ نفری سوار می شدن و چند دقیقه بعد در ساحل زیبای جزیره که احاطه شده بود از صخره های سرسبز رویایی پیاده می شدن!
رستورانی کوچک با ساختار چوبی که برای استراحت می تونست مناسب باشه.
سرتاسر جزیره رو صخره های آهکی و غارهای زیباش محصور کرده بودن و سواحل شنی اش جون می داد واسه استراحت و آفتاب گرفتن!
انگار اینجا یه گوشه ای از بهشته! همون بهشتی که تو برخی تصاویر مشهور و آشنا دنیای مجازی بارها هممون دیدیمشون و برخی هم پشت زمینه صفحه کامپیوتر یا موبایلاشون کردن!
آب دریا به زلالی اشک چشمه و همون چند متری ساحل هم میشه از دیدن ماهی های رنگ و وارنگ و زیبای زیر آب لذت برد!
اما نقطه اوج این تور وقتیه که صداتون می کنن و با به امانت گذاشتن بخشی از کارت تورتون که اسمتون نوشته شده یه عینک اسنورکلینگ غواصی و جلیقه بهتون می دن و بعدش با سوار شدن به قایق می رین وسط دریا تا زیباترین چشم انداز دنیای زیر آب رو با ماهی های قشنگ و مرجان های زیبا تماشا کنین!
ظهر میز سلف سرویس رو با غذاهای تایلندی چیدن که شاید به مذاق خیلی ها خوش نیاد! با این حال ما تونستیم واسه خودمون یکی دو بشقابی غذای دریایی باب طبع پیدا کنیم و بعدشم یکم از میوه های خوش طعم استوایی روش خوردیم!
هرچند یکی دوتا گربه مزاحم از بس زیرپامون رژه رفتن و به پر و پامون پیچیدن که کوفتمون کردن و نفهمیدیم چی می خوریم!
بعد نهار یکم اطراف جزیره قدم زدیم تا از اون هوای خوب بهاری بیشتر بهره برده باشیم.
قایق های کوچک چوبی سنتی با تزئینات هنرمندانشون هارمونی زیبایی با طبیعت اطراف داشت.
ساعتی بعد رو صندلی ها کنار ساحل نشسته بودیم که یه زوج میان سال بنگلادشی اومدن و با نگاه گرمشون سلام کردن!
آقاهه و خانوم محجبه اش انگار منتظر بود تا یه مسلمونی پیدا کنه و سر صحبت رو واکنه! کی بهتر از ما!
بعد از اونکه از ملیتمون پرسیدن و شروع کرد صحبت کردن در زمینه های مختلف از زیبایی های کشورشون گرفته تا اینکه ۳ فرزند دختر دارن و حالا اونا که بزرگ شدن رو گذاشتن و اومدن تفریح دونفره!
شدیدا اصرار داشتن که شما که این همه کشور رو رفتین چرا یه سفر نمی یاین بنگلادش!
بنده خداها با اینکه به یه دوست اعتماد کرده بودن و اون براشون تور رو رزرو کرده بود از اینکه قیمت تورشون حداقل ۵۰ درصد بیشتر از ماست یکم دمق شدن!
عصر با اومدن قایق ها دوباره به کشتی بزرگ برگشتیم. با این تفاوت که تو مسیر برگشت نصف مسافرها رفتن طبقه پایین و رو صندلی ها لم دادن تا بخوابن!
اما ما که هنوز از زیبایی های مسیر سیر نشده بودیم و تو عرشه موندیم تا بیشتر لذت ببریم!
تو این حین پذیرایی بوفه و به خصوص آناناس های پوست کنده داخل سینی هم حسابی حالمونو جا آورد!
قبل از غروب آفتاب سواحل زیبای پوکت نمایان شد و دیگه این سفر رویایی به پایان رسیده بود.
با رسیدن به اسکله چدین نفر تابلو به دست با شماره های مختلف وایساده بودن تا مسافرهای ونشونو پیدا کنن و اینجوری شد که با پیدا شدن همسفرهای صبح همگی با همون ون صبح راهی هتل شدیم!
پوکت- نمایش پوکت فانتاسی(تایلند)
نیم ساعتی طول کشید تا با اضافه شدن سایر مسافرها به جلوی محوطه پوکت فانتاسی رسیدیم!
در طول مسیر هیچ چیزی بهتر از یه چرت کوچیک نمی چسبید اما مگه این راننده و موسیقی رپ غربی اش می ذاشت! به خصوص اینکه دوتا دختر جوون غربی همسفرمون هم با اشتیاق زیاد داشتن با خواننده همخونی می کردن!جلوی در مجموعه راننده ون با یه ابتکار جالب با موبایلش یه عکس دست جمعی ازمون گرفت و گفت اینجوری آخر شب راحت پیداتون می کنم و نقطه ای که باید سوار می شدیم رو نشون کرد!
جلوی محوطه ورودی پوکت فانتاسی با طراحی و نورپردازی عالی تزئین شده بود! یجورایی یادآور درختان کاج شب کریسمس! ماهی های حوض هم گله ای واسه خودشون صفا می کردن!
محیطی جذاب و دوست داشتنی! جوریکه همون اول خیلی ها مثل ما ترجیح می دادن قبل ورود چندتا عکس یادگاری بگیرن!
دقایقی بعد تو صف نه چندان شلوغ ورودی ایستادیم و با اطمینان زیاد برگه رزروی که آژانس تور ثبت نامی داده بود رو به متصدی مربوطه دادیم که بلیطمونو صادره کن اما بعد از چند لحظه خانوم با کمال احترام پرسید: تورتون رو از کجا خریدید؟ چون شماره رزروتون تایید نمیشه! ما که حسابی جا خورده بودیم فقط شماره موبایل خانوم آژانس تور رو دادیم و اولش از بدشانسی خانوم جوون متصدی که بهش زنگ زد تلفنش رو جواب نداد!
با گذشت چند دقیقه تازه داشت استرس ناهماهنگی تو تنمون می افتاد که خانوم متصدی با احترام زیاد از ما خواست که وارد سالن پشتی بشیم و بعدشم روی یه میز مبل راحت نشوندمون و ۲ تا آب معدنی خنک هم واسه پذیرایی جلومون گذاشتن!
لحظاتی بعد مدیرشون که یه خانوم میان سال بود اومد و اونم با احترام خیلی زیاد اول ۲ تا بلیط ورودی مجموعه رو بهمون تقدیم کرد و گفت ببخشید یکم معطل شدید اما فقط می تونم بپرسم بلیط رو از کجا خریدید و ماهم کل داستان رو واسش شرح دادیم!(به این می گن مرام بازاریابی درست!)
با این حال وقتی از سالن داشتیم بیرون می اومدیم یکدفعه راننده ون رو دیدیم و و انگار تونسته بودن با هاشون تماس بگیرن و اونم اومده بود تا مشکل رو حل کنه! به ما گفت مشکلی نیست! با این حال ما چون بلیط داشتیم دیگه منتظر نموندیم و وارد پارک شدیم!
در یه جمله کوتاه پوکت فانتاسی رو میشه یجورایی شبیه دیزنی لند وصف کرد! یه پارک با محوطه بزرگ و گوشه کنارش پر از بناهای فانتزی طراحی شده رنگارنگ! اما بدون بازی های مهیج و دوست داشتنی!
در واقع اصلا وسیله بازی درست و حسابی نداشت و بیشتر خود محیط فانتزی بود!
حوض ها و آبنماهای رنگ و وارنگ با مجسمه های سبک آشنای آسیای جنوب شرقی.
دقایقی بعد اولین بخش برنامه روی سن کوچیک وسط محوطه پارک شروع شد و چندتا نوجوون خوش تیپ با حرکات نمایشی هماهنگ و موسیقی هارمونیک برنامه اشونو اجرا کردن!
بعد هم حرکات موزون گروه سنتی تایلندی با ناخن های بلند و مخصوصشون نمایش دادن!
در تاریکی شب بخش های طراحی شده پارک بیشتر به چشم می اومد و هزاران نفر جمعیت حضار هم هر کدوم گوشه ای رو پیدا کرده بودن از محیط لذت می بردن!
رستوران زیبا و مجلل پارک هم شلوغ بود هرچند قیمت بالای بوفه بازش که هنگام خرید تور می تونستی انتخابش کنین اصلا ما رو به فکر ننداخت که تور با شام رو بگیریم!
ساعتی بعد از بلندگوها اعلام کردن که شو اصلی به زودی شروع میشه و این شد که سیل جمعیت به سمت سالن اصلی که با معماری فیل گونه اش عظمت خاصی داشت حرکت کردن!
جلوی در اصلی کیف و دوربین ها رو می گرفتن که احیانا کسی عکس و فیلم از برنامه نگیره و این یجورایی موجب شد تا دقایقی طول بکشه که جمعیت سرجاهاشون بشینن!
و البته سقف تالار که با عاج های فیل های بی زبون تزئین شده بود.
برنامه جذاب و پر زرق و برق نمایش حرکات موزون محلی تایلندی و فیل ها و بعد هم انواع نمایش موزون با ترکیب های رنگارنگ برای یکساعت جمعیت رو سرگرم کرد اما راستش حداقل واسه ما که قبلا چندین بار از این نوع نمایش ها رو تو کشورهای دیگه هم دیده بودیم از حد انتظارمون پایینتر بود!
شایدم با اون هزینه سرسام آور بیشتر از ۱۵۰۰ بتی (بیش از ۴۰ دلار) تور انتظار ما از نمایش بیشتر از این حرف ها بود! هرچند نباید از تاثیر خستگی برنامه فشرده تور کشتی صبح و بعد هم بلافاصله برنامه عصر غافل بود!
نمایش که تموم شد آخر برنامه بازم سیل جمعیت با نظمی بسیار زیبا که با استفاده از حروف و رنگ طبقه بندی شده وسایلشونو تحویل می گرفتن به سمت در اصلی روانه شدن!
ابتکار جالب مجموعه گذاشتن چندتا آدم عروسک پوش با بادکنک و تزئینات رنگی بود که وقتی خانواده ای با بچه به درب ورودی می رسید همشون هماهنگ بطور دستجمعی با بچه ایی که قصد خروج داشتن خداحافظی می کردن!
حسابشو بکنین بچه بیچاره چه ذوقی می کرد می دید اونقدر مهم شده که چند نفر یک صدا براش دست تکون می دن و خداحافظی می کنن!
شب اونقدر خسته بودیم که حتی تو ماشین هم تا رسیدن به هتل چشامونو رو هم گذاشتیم.
امیدواریم از مطالعه این مطلب در سایت سفرنامه لذت برده باشید و نظر خود را در خصوص این مطلب بیان فرمایید.
در ضمن از نویسنده محترم برای زمانی که گذاشتن جهت درج سفرنامه زیبای خودشان کمال تشکر داریم.
باتشکر
نویسنده : شیما و علی
