خانه نقلی کاشان

خانه نقلی (Noghli House) در سال ۱۳۷۹ توسط آقای مهندس کیارش اقتصادی خریداری، احیا و مرمت شد تا اینکه در سال ۱۳۸۶ به آقای رضوانیان و خانواده اش که در آن زمان معلم دوره ابتدایی بودند انتقال یافت. ایشان به همراه خانواده شان با ترک آپارتمان و انتخاب زندگی در بافت کهن تجربه ای جدید آغاز کردند. ایشان ضمن زندگی در خانه نقلی، در چند اتاق دیگر از میهمانان ایرانی و خارجی در قالب اقامت و غذا و گشت بومی پذیرایی و به ارائه خدمات در قالب مفهومی با عنوان گردشگری بومی پرداختند.

در سال ۱۳۸۸ مالک خانه دیوار به دیوار خانه نقلی تصمیم به تخریب و نوسازی خانه اش گرفت. این اتفاق باعث میشد تا حریم و زیبایی خانه نقلی مورد تهدید قرار گیرد. همین امر موجب شد تا خانواده رضوانیان تصمیم به خرید، مرمت و تجهیز خانه جدید بگیرند تا یک خانه تاریخی را از خطر تخریب نجات دهند. این خانه با نام خانه تاریخی رضوانیان نقشه برداری و در نوبت ثبت ملی در سازمان میراث فرهنگی قرار دارد.

خانه تاریخی نقلی با مساحت ۱۹۸ متر به عنوان کوچکترین خانه با هویت و معماری قاجاری و بومی به شماره ۱۰۲۵۵ ثبت ملی شده است و دارای بادگیر، ایوان، سرداب و دو حیاط کوچک با ۸ اتاق و نیز خانه تاریخی رضوانیان دارای ایوان، آشپزخانه، غذاخوری، سرداب و حوض و حیاط با ۷ اتاق میباشد که هم اکنون مجموعه اقامتگاه بوم گردی نقلی دارای ۱۴ اتاق با ظرفیت ۴۰ نفر برای اقامت بومی آماده میهمان نوازی از شما سروران گرامی است.
میهمانان در زمستان در اتاق های کرسی دار و در تابستان در حیاط و ایوان اقامت و با غذاهای بومی و محلی منطقه توسط سرکار خانم احتساب که مادر همسر آقای رضوانیان است پخته و پذیرایی می شوند.

چای و دمنوش آتشی، پخت نان هیزمی، دوچرخه سواری در بافت تاریخی، اینترنت رایگان، پارکینگ اختصاصی و کتابخانه و حتی مشارکت در پخت غذا و چیدن سفره خدماتی است که به میهمانان خانه نقلی ارائه می شود.

خونه نقلی به عنوان یکی از اعضای خوشه سار بومی ایران و اهالی آن که کارشناسان رشته های جهانگردی و توریسم و زبان خارجه هستند در کنار هم سعی دارند با رعایت قوانین در جهت حفظ هویت و در راستای فرهنگ بومی و توسعه پایدار و احترام به جامعه محلی الگویی برآمده از همین بوم و بر را در زمینه صنعت، فرهنگ و توریسم ارائه نمایند.