سفرنامه تایلند قسمت دوم

صبح حدود ساعت ۷:۳۰ از خواب بیدار شدیم.

برنامه تفریحی روز پنجم
بعد از خوردن صبحونه منتظر تراسفر بودیم که سر ساعت اومد دنبالمون البته با توک توک! داشتم تعجب میکردم که یعنی باید ۱ ساعت با توک توک تو راه باشیم که بعد از سوار کردن چند مسافر دیگه وایسادیم تا با یه اتوبوس بریم سمت Nong Noch Garden . راهنمای ما هم یه خانم تایلندی بود که انگلیسی رو برعکس اکثر تایلندی ها خیلی خوب صحبت میکرد! ‏

‏ در تایلند حتی مسئول هتل هم به سختی و دست و پا شکسته و با لهجه بد انگلیسی صحبت می کند! پس توقع زیادی نداشته باشین. البته من مترجم گوگل رو پیشنهاد میدم که میتونین از ترجمه فارسی یا انگلیسی به تایلندی استفاده کنین (قابلیت دانلود آفلاین هم داره و گویا هم هست)

مسیر رفتن به Nong Noch Garden در نقشه
در مجموع حدود ۱ ساعت تو راه بودیم تا رسیدیم.

در سال ۱۹۵۴ میلادی آقای پیست و خانم نونگ نوچ تانساچا ۲٫۴ کیلومتر مربع زمین که به صورت تپه‌ای و دره‌ای بود در ۱۶۳ کیلومتری جاده Sukhumvit در استان چونبوری در کشور تایلند را به منظور کشت میوه‌های گرمسیری مانند انبه، مرکبات، نارگیل و نیز برخی از میوه‌های محلی خریداری کردند.

در طول سفرهای زیادی که خانم نونگ نوچ به خارج از کشور تایلند داشت، تحت تاثیر زیبایی‌های باغ های مشهور جهان قرار گرفت و تصمیم گرفت باغ میوه ‌های گرمسیری احداث شده را به باغ گل و گیاهان زینتی گرمسیری تغییر دهد. در ابتدا هدف از احداث باغ، مطالعات گیاه شناسی بود اما بعد ها باغ به یک جاذبه توریستی که به طور کامل با خانه‌ ها، کلبه ‌ها، ویلا ‌ها، سالن ‌های سمینار، سالن‌ های مهمانی، استخر، رستوران‌ ها و همچنین دیگر تسهیلات ساخته شده برای راحتی گردشگران به سبک تایلندی مجهز شده بود، تغییر پیدا کرد.

این باغ متشکل از تعدادی باغ کوچک ‌تر است که در مرکز آن ‌ها معبدهایی به سبک تایلندی و امکانات رفاهی و نمایشگاه برای لذت بیشتر بازدیدکنندگان طراحی شده اند. اسامی تعدادی از این باغ‌ها عبارتند از: باغ سانسوریا ، باغ ماشین ها، باغ مجسمه های حیوانات، باغ رز وحشی، باغ ایتالیایی، باغ ماموت، دره سیکاس، باغ قلب، مسیر آسمان، باغ کنار رودخانه، باغ متنوع، باغ فرانسوی، باغ اروپایی، تپه پروانه‌ای، باغ بونسای، باغ درختان شکل سازی شده، دهکده شناور ، باغ بروملیاد، باغ کاکتوس، مسیر کاراییب، باغ گلدان‌های سفالی، باغ ارکید، باغ چتری، باغ آبی رنگ، برج مورچه‌ای و نمایشگاه گل.

در ادامه با سفرنامه زیبای تایلند به نویسندگی پوریا اقتداری با نگارشی بسیار خوب از سایت سفرنامه همراه باشید.

این باغ دو شو بزرگ داشت اولی به اسم Cultural Show که مخصوص نمایش فرهنگ تایلند هست و بعدی به اسم Elephant Show که نمایش فیل ها هست. اول که وارد شدیم چون فقط ۱ ساعت تا شروع نمایش مونده بود خانم راهنمای تایلندی ما پیشنهاد داد که از ماشین هایی که واسه گردش درون مجموعه بود استفاده کنیم که همه این پیشنهاد رو قبول کردن و با پرداخت نفری ۱۰۰ بات حرکت کردیم.

باغ ها بی نهایت بزرگ و قشنگ بودند و فقط به این فکر میکردم که هزینه تعمیرات و نگهداری همچین مجموعه ای چقدر هست!!

ماشین مخصوص کنار هر باغ حدود ۶ دقیقه می ایستاد تا عکس بگیریم اما اونقدر بزرگ بود که پشیمون شدم چرا تور بازدید یک روزه ی اینجا رو نگرفتم! (البته زمان هم نداشتم)

تصویر Nong Noch Garden
بعد از یک ساعت به سمت مراسم Cultural Show رفتیم که یه سالن سربسته و شیک بود این بار هم زحمت کشیده بودند برامون بلیت VIP گرفته بودن البته ما هزینه بیشتری نداده بودیم. حدود ۴۰ دقیقه زمان شو بود بعد از اتمام بلافاصله به محل نمایش Elephant Show رفتیم.

تصویر Cultural Show
اما اینبار بلیت VIP به ضررمون بود چون قسمت شرقی مجموعه بودیم و پشت به فیلها ! شوی جالبی بود شامل بازی فوتبال، بسکتبال و دوچرخه سواری فیل ها و قسمتهای متنوع دیگر.

قبل و بعد از اجرای نمایش فیلها با پرداخت مبلغ هر نفر ۱۰۰ بات اجازه میدادند با فیل ها عکس بگیرین بدین شکل هم بود که فیل ها شمارو با خرطومشون بلند میکردند یا دو تا فیل خرطومشون رو در هم قلاب میکردن و شما مینشستین که جالب بود و ما با پرداخت هزینه عکس گرفتیم.

تصویر فیلها در حال سه چرخه سواری

تصویر فیلها در حال بازی فوتبال

تصویر فیلها در حال بازی بسکتبال
البته دلمون برای فیلهای زبون بسته سوخت که این کارها رو به اجبار انجام میدادن حتی با خرطومشون انعام جمع می کردن!

شو که تموم شد بیرون سالن محل فروش نوشیدنی و خوراکی بود که ما دوتا آب نارگیل خوشمزه به قیمت هرکدوم ۵۰ بات گرفتیم و نوش جان کردیم.

یه توضیح در مورد نارگیل های تایلندی بدم اونم اینکه نارگیل ها رو زمانی میچینند که آبدار هست و شما می تونین آب نارگیل رو بخورین و اون قسمت سفید رنگ که به عنوان نارگیل میشناسیم اون موقع بسیار نرم هست و خوشمزه! میتونین بعد از میل کردن آب نارگیل بخواین نارگیل رو براتون باز کنند و با کمک یک قاشق، قسمت سفید رنگ نارگیل رو هم میل کنین.

بعد حدود ۳۰ دقیقه فرصت داشتیم تا قسمت های دیگر باغ رو خودمون ببینیم و بعدش بلافاصله به سمت اتوبوسمون رفتیم و به سمت پاتایا حرکت کردیم

تصاویر Nong Noch Garden
در مسیر برگشت از سمت Jomtien Beach رد شدیم که یک ساحل بسیار زیباست حتی زیباتر از Pattaya Beach و اگر فرصت داشتین به اونجا حتماً سر بزنین.

محل Jomtien Beach در نقشه

تصویر سیم های برق در هم تنیده شده که بنظر من هرکسی واسه خودش یه سیم از اداره برق کشیده تا درب خونش!
به هتل برگشتیم و ناهار یکم از خوراکی هایی که از ایران آورده بودیم خوردیم و برای استراحت به ساحل پاتایا که ابتدای خیابان هتل بود رفتیم و کمی استراحت کردیم .

ساحل پاتایا
حدود ساعت ۳:۳۰ بود که به سمت ابتدای خیابان محل هتلمون یعنی Soi 3 رفتیم و توک توک سوار شدیم و به ابتدای Walking Street رسیدیم. به همون راننده توک توک گفتم می خوایم بریم Big Buddha و اون هم در ازای ۱۰۰ بات مارو به Big Buddha رسوند که مسیری سربالایی بود و پیاده روی اون قدری سخت به نظر میومد.

محل Big Buddha در نقشه
مجسمه بزرگ بودا که به اسم Wat Phra Yai هم شناخته میشه روی تپه ای به اسمPratamnak Hill قرار گرفته و بزرگترین بودای شهر پاتایا هست که ۱۸ متر ارتفاع داره. برای رسیدن به این بودای بزرگ یک راه پله هست که دو طرف اون رو دو مار طلایی رنگ تشکیل میده.

در کنار بودای بزرگ یک معبد کوچک وجود داره که مردم برای گرفتن حاجت به اونجا میان!

تصاویر Big Buddha
بعد از دیدن Big Buddha مسیر رو که اینبار سراشیبی بود حدود ۵ دقیقه پایین اومدیم تا به Wang Sam Sien رسیدیم.

محل Wang Sam Sien در نقشه
Wang Sam Sien باغیست که برای نمایش تعدادی از اشیاء عتیقه چینی افتتاح شده. نزدیک به ورودی این باغ مجسمه سفید از الهه چینی بنام Guan Yin قرارداده شده.

تصاویر Wang Sam Sien
بعد از بازدید از اینجا پیاده به سمت Pattaya View Point رفتیم که حدود ۱۰ الی ۱۵ دقیقه پیاده روی بود.

محل Pattaya View Point در نقشه
Pattaya View Point یا Khao Pattaya View Point بهترین منظره رو در این منطقه به شما نشون میده. ما تقریباً غروب رسیدیم و نمای بسیار زیبایی رو دیدیم. اونجا یه کافی شاپ کوچیک هم بود که منظره خیلی خوبی داشت البته همه میزهاش پر شده بود!

تصویر از شهر پاتایا از بام پاتایا

تصویر غروب پاتایا
حدود ۳۰ دقیقه هم اینجا بودیم و بعد در مسیر برگشت کنار همون View Point یه معبد کوچیک به اسم Wat Khao Phra Bat بود که اونجا هم چنتا عکس گرفتیم

محل Wat Khao Phra Bat در نقشه

تصویر معبد Wat Khao Phra Bat
بعد پیاده برگشتیم تا پایین سراشیبی و بعدش با توک توک به Central Festival رفتیم و شام رو در یک رستوران هندی-عربی به نام Ali ماهی و کوبیده خوردیم که قیمتش شد ۹۳۰ بات البته غذاش خوشمزه بود!

تصویر مرکز خرید Central Festival

تصویر رستوران Ali

تصاویر شام امشب
بعدش هم به هتل برگشتیم. فردا یکی از بهترین روزهای سفرمون یعنی پارک آبی بود.

هزینه های روز پنجم

روز ششم

برنامه تفریحی روز ششم
امروز آخرین روز از تفریح در پاتایا بود. صبحانه رو ساعت ۸:۳۰ خوردیم.

برای پارک آبی موقع خرید تور باید ساعت رفت و برگشت رو خودتون انتخاب کنید که ما اولین رفت و آخرین برگشت رو انتخاب کردیم (رفت حدود ۹ صبح و برگشت ۶ عصر)

یکی از بدی های هتل ما این بود که بدلیل موقعیتش تمامی ترانسفر ها همیشه از ما شروع میشد و ما باید کل شهر رو برای سوار شدن سایر مسافرها می چرخیدیم!

پاتایا ۲ تا پارک آبی داره اولین پارک آبیش که قدیمی هست (اما مرکز شهر) و دیگری پارک آبی Ramayana .

البته ما پارک آبی بزرگ بانکوک رو هم بخاطر مسافت زیاد (حدود ۲ ساعت) صرف نظر کردیم و ما پارک آبی Ramayana رو انتخاب کردیم که اسمش برگرفته از حماسه باستانی هندوستان هست که تقریباً بین سالهای ۲۰۰ تا ۴۰۰ پیش از میلاد نوشته شده.

من قبلاً تجربه رفتن به پارک آبی Atlantis در دبی رو که دارای رتبه دوم برترین پارک آبی دنیا هست داشتم اما این پارک آبی با وجود عدم حضورش در بین برترین پارک های آبی سر سبزی و زیبایی خارق العاده ای داشت.

برای رفتن به این پارک آبی چون حدود ۱ ساعت راه هست دو تا راه دارین یا اینکه از طریق سایتش رزرو کنین که اینجوری هزینه ورودی ۱۱۹۰ بات هست و هزینه هر ترانسفر به ازای هر نفر هم ۲۰۰ بات یعنی برای هر نفر ۱۵۹۰ بات هزینه بر میداره اما من تور رو با ناهار به صورت بوفه و ترانسفر ۱۵۰۰ بات از مغازه ای که ابتدا صحبتش رو کردم خریدم.

ترانسفر با یک ون مجهز به Air Conditioning به موقع انجام شد اما حدود ۱٫۵ ساعت برای سوار شدن سایر مسافرها خصوصاً یک مسافر که تاخیر زیادی داشت معطل شدیم و در نهایت با تذکر من به راننده اون بیخیال اون مسافر شد و راه افتاد!

در نهایت حدود ساعت ۱۱:۳۰ رسیدیم به پارک آبی در صورتی که انتظار داشتم ساعت ۱۰:۳۰ به اونجا برسیم!

محل پارک آبی Ramayana در نقشه
در بدو ورودمون رسید خرید تورمون رو به راننده دادیم تا واسمون بلیت ورودی بگیره و بعدش وارد شدیم.

در ابتدا باید از قسمت بازرسی رد میشدیم که متوجه شدیم اجازه ی ورود خوراکی رو نمیدند و زمانی که نوبت بازرسی از کیف ما شد در لحظه ی آخر خوراکی های مارو کشف کردند و با دادن رسید اونها رو تحویل گرفتند و وارد پارک آبی شدیم.

برای کرایه Safebox در صف ایستادیم و بعد ۱۰ دقیقه یک Safebox با سایز بزرگ رو کرایه کردیم. نکته ی جالبی که بهش برخوردیم وجود Safebox های مخصوص موبایل و کیف پول بود که میتونستین با کرایه اونها موبایلتون رو درونش بگذارین و در هرجای پارک آبی به یک پایه اون رو قفل کنید چون فاصله کمد ها تا سرسره ها حدود ۸ دقیقه پیاده روی داشت.

با شارژ دستبند برای خرید از فروشگاه های داخل به سمت کمد ها رفتیم و وسایل رو درونش قراردادیم و پس از تعویض لباس ها با برداشتن دوربین اسپرت ضد آبمون به سمت سرسره ها رفتیم.

ورودی پارک آبی
مساحت پارک آبی Ramayana حدود ۱۶۰،۰۰۰ متر مربع هست و دارای استخر دوگانه موج، رودخانه تنیل، دو سقوط آزاد جذاب، ۴ سرسره سرعتی و چندین سرسره جذاب دیگه بهمراه استخر مخصوص والیبال آبی هست. همچنین یه Foodcourt خوب و بزرگ هم داره.

پارک آبی بسیار سرسبز و تحسین برانگیز بود.

بعد از ۱ ساعت استفاده از آب سرسره ها ابر سیاهی در آسمان نزدیک شد و حدود ۳۰ دقیقه بشدت بارون اومد اما بعد از قطع بارون آب سرسره ها باز نشد و وقتی علت رو پرسیدیم گفتند بدلیل ایمنی داریم کف استخرها و آب سرسره هارو جارو میکشیم که مبادا بهمراه بارون سنگ ریزه ای وارد آب سرسره شده باشه! من هم یاد تنها پارک آبی شهرمون و معدود آب سرسره هاش افتادم که در حالت عادی در ماه دو سه تا در رفتگی کتف برای بازدید کننده ها به ارمغان میاره!!

از فرصت استفاده کردیم و رفتیم که ناهار بخوریم. حدود ساعت ۱ بود ، ناهار ما که بوفه بود طبقه دوم Foodcourt بود که منظره خیلی خوبی داشت اما وقتی رسیدیم چیزی از غذاها نمونده بود که گفتند در حال پختن هستیم.

غذا شامل پاستا و چند نوع مرغ بود بهمراه برنج و میوه (آناناس و هندوانه) و سالاد و نوشیدنی فقط آب رایگان بود !

ناهار با توجه به مبلغی که پرداخت کرده بودیم خوب بود مخصوصاً اینکه از ساعت ۱۲ تا ۱۶ هر چند بار که استفاده میکردیم رایگان بود!

بعد از ناهار آب سرسره ها هم باز شدند. یه نکته جالب که فقط تو این پارک آبی مشاهده کردم و حتی در پارک آبی دبی هم نبود این بود که در ۵ تا از آب سرسره ها یک دوربین نصب شده بود که میتونستین دستبند الکترونیکی خودتون رو که موقع ورود به شما داده شده بود روبروی حسگر تعبیه شده کنار آب سرسره ها بگیرین و هنگام عبور از آب سرسره ازتون عکس و فیلم میگرفت و بوسیله ۳ تا مانیتور بزرگ قرارداده شده در پارک آبی می تونستید عکس و فیلم هاتون رو با وارد کردن آدرس ایمیل برای خودتون ارسال کنید، اون هم رایگان.

حدود ساعت ۵:۳۰ بود که دیگه پارک آبی رو به بسته شدن بود ما هم دوون دوون آخرین عکسامون رو ایمیل کردیم (البته صفش خیلی شلوغ شد) و سریع رفتیم لباس هامون رو عوض کردیم و خوراکی هایی رو که نذاشتن ببریم داخل رو گرفتیم و سوار سرویس برگشت شدیم.

البته موقع برگشت به پاتایا همیشه برعکس مسیر رفت اولین نفرها ما بودیم که به هتل میرسیدیم.

تصاویر پارک آبی Ramayana
آخرین شب پاتایا بود و تصمیم گرفتیم آخرین بازدید رو از Walking Street معروف داشته باشیم.

بازهم توک توک و خیابان های پاتایا. شام هم آخرین کباب ترکی پاتایا رو خوردیم!

هزینه های روز ششم

روز هفتم

صبح حدود ساعت ۸ بیدار شدیم چون ساعت ۲ ظهر پرواز داشتیم و ترانسفر هم ساعت ۱۰ صبح انجام میشد.

یه نکته در مورد پرواز های داخلی تایلند خدمتتون عرض کنم اینکه حتماً به محدودیت وزنی حمل بار دقت کنید چون فکر می کنم Air Asia 15 کیلوگرم بار میشه حمل کرد اما پرواز قطری ۳۰ کیلوگرم بار میشه حمل کرد پس اگر به دو شهر پاتایا و پوکت سفر میکنین حتماً خریدتون رو بگذارید در مقصد آخر انجام بشه.

بعد از خوردن صبحانه و جمع کردن وسایل، ترانسفر به موقع انجام شد و اینبار هم خودمون تنها بودیم و همسفری نداشتیم.

حدود ۲ ساعت زمان برد تا به فرودگاه Don Mueang رسیدیم .

تصویر مسیر رفتن به فرودگاه Don Mueang

محل فرودگاه Don Mueang در نقشه
ساعت تقریباً ۱۲:۳۰ بود و پرواز ما ساعت ۱۴:۵۵ و مدت پرواز ما حدود ۱:۲۰ بود. فرودگاه جمع و جور و همه چیز منظم بود. به محض اینکه رسیدیم به سمت محل تحویل بار و گرفتن کارت پرواز هواپیمایی Smile Thai رفتیم که مثل اسمش همه کارکناش لبخند بر چهره داشتند.

بیشترین پرواز های این فرودگاه مربوط به Air Asia، Nok Air و Lion Air بود و پروازهای کمتری رو Smile Thai انجام میداد.

تصویر محل فروش بلیت Nok Air در فرودگاه

تصویر محل فروش بلیت Smile Thaiدر فرودگاه
خیلی سریع کارت پرواز رو گرفتیم و خوشبختانه از نظر محدودیت وزن بار که برای ما ۲۰ کیلوگرم بود ، مشکلی پیش نیامد.

به سمت محل کنترل گذرنامه و گیت بازرسی رفتیم که اینبار هم مثل فرودگاه قطر اجازه ورود نوشیدنی نداشتیم و یک شیشه آب معدنی و چندتا نوشابه ای رو که داشتیم از ما گرفتند!

حدود ۱:۳۰ به پروازمون مونده بود و ترجیح دادیم با آرامش از اینترنت رایگان فرودگاه استفاده کنیم.

تصاویر هواپیمای زیبای Nok Air

تصویر هواپیمای ما

تصویر نمای فرودگاه سر سبز Don Mueang

تصویر هواپیمای Scoot AIrline پس از نشستن به زمین

تصویر نمای فرودگاه سر سبز Don Mueang
ساعت ۱۴:۵۵ پرواز بدون تاخیر و بخوبی انجام شد. در پرواز ما چندین ایرانی دیگر هم حضور داشتند که البته تازه به تایلند رسیده بودند و بصورت غیر مستقیم به پوکت میرفتند.

آسمون آبی و پر از ابر در طول مسیر بسیار زیبا بود و من زیباترین صحنه ها رو با موبایلم شکار کردم!

تصاویر نمای زیبای شهر بانکوک

تصاویر زیبای آسمان تایلند

تصویر زیبای جزیره پوکت

تصویر زیبای دریای Andeman
در حین پرواز هم پذیرایی مختصری انجام گرفت و ساعت حدود ۱۶:۰۰ بود که به فرودگاه Phuket رسیدیم.

تصویر فرودگاه زیبای پوکت

تصویر مهمانداران هواپیمای ما

امیدواریم از مطالعه این مطلب در سایت سفرنامه لذت برده باشید و نظر خود را در خصوص این مطلب بیان فرمایید.

در ضمن از نویسنده محترم برای زمانی که گذاشتن جهت درج سفرنامه زیبای خودشان کمال تشکر داریم.

باتشکر

دوشنبه، ۴ اردیبهشت ۹۶

نویسنده : پوریا اقتداری

ادامه در سفرنامه تایلند قسمت سوم

 

توسط لست سکند