شهر ممنوعه -پکن

شهر ممنوعه – پکن

 

اینجا شهر ممنوعه ٬ محل زندگی امپراطوران چینی بوده است.علت نامگذاری آن به خاطر این است که هیچ کس به غیر از خاندان امپراطوری و وابستگانشان حق ورود به این مجموعه شاهی را نداشتند.در واقع اگر کسی دیگر وارد میشد امکان زنده خارج شدنش وجود نداشت.

۳۰۸ ظرف آب (۲ تا از آنها در عکس دیده میشود) برای خاموش کردن آتش در گوشه و کنار مجموعه دیده میشود.

فیلم آخرین امپراطور در همین مکان فیلمبرداری شده است.در این محل برای پومی شاهزاده ۳ ساله جشن باشکوهی گرفته شده و به پادشاهی میرسد.

اگر به عکس دقت شود معماری ساختمانها٬ ۳ طبقه است که نماد آسمان(طبقه پادشاهی)- زمین(طبقه متوسط جامعه) و جهنم نماد فقرا است.

در شمال آن همان طور که گفته شد دروازه آرامش بهشتی است که مدخل شهر است.دور تا دور شهر مجسمه های مرمری الهه های آب قراردارند که از شهر درمقابل آتش محافظت کنند.همچنین کانال آبی نیز مانند خندق به دور شهر کشیده شده است.زمین اینجا ۱۵ لایه مختلف است.که ۷ لایه اول روی هم و ۸ لایه بعدی با زاویه بر روی آنها قرار دارند.این طرز ساخت برای این است که کوچکترین امکانی برای نفوذ جاسوسان از طریق زیرزمین حاصل نشود.از آن طرف هم هیچ گونه درختی در اینجا وجود نداشته که کسی مخفیانه از روی شاخه و برگ آنها عبور کرده و به مجموعه وارد شود.

مجموعه شامل ۷۰ بنا و ۹۰۰۰ اطاق است.توریستها تنها یک خط راست را گرفته ٬از یک سر شهر وارد و از سر دیگر خارج میشوند.همین مقدار پیاده روی چیزی حدود ۳ ساعت میشود.این مجموعه ۷۲ هکتار مساحت دارد.از سال ۱۴۰۶ تا ۱۴۲۰ ساخت این مجموعه به طول انجامیده و سلسله های مینگ ٬ چینگ و کینگ در آن ساکن بوده اند.کلا ۲۳ امپراطور در این مدت حکومت کرده اند به غیر از مردان ٬ ۳۰۰۰ زن حرمسرا و ۳۰۰۰ خواجه حرمسرا در اینجا زندگی میکردند.۵ دروازه دارد که شمالی و جنوبی مختص به عبور و مرور امپراطور و امپراطریس و شرقی و غربی برای عبور و مرور درباریان بوده.

دولت چین ۲ ملیارد یوآن صرف تعمیرات اینجا کرده است تا اعطای بعضی مدالهلی المپیک و مراسم خاص اینجا برگزار شود

.بر اساس فنگ شویی درون شهر دو رود بزرگ و یک پل بر روی آنها وجود دارد.اصول معماری بر مبنای عدد ۵ است زیرا این عدد در باور چینیها مقدس است زیرا اصول اخلاقی کنفسیوس ٬ذکاوت-سعادت-راستی-درایت-وفاداری ۵ تاست.

در بعضی تالارها اشیای قدیمی و قیمتی آنجا را به موزه تبدیل کرده است.

رنگ غالب بر این شهر زرد به نشانه امپراطوری و قرمز به نشانه شادی و سعادت می باشد.به همین دلیل به اینجا شهر کبود نیز میگویند.امپراطوران فکر میکردند خدای آسمان و زمینند و آسمان هم به رنگ کبود است!

شاهزاده ها و همسرانشان و جوانان در سمت شرقی مجموعه و کهنسالان در غرب مجموعه زندگی میکردند.چون خورشید از مشرق طلوع و در غرب غروب میکند!

در ساخت این مجموعه به هیچ وجه از میخ استفاداه نشده بلکه الوار مانند قطعات پازل درون هم فرو رفته اند.(تصور کنید که با وسایل قدیمی برش این قطعات تا چه حد باید دقیق صورت میگرفته)

دین امپراطوران چینی *شمنی* است.آنها اجسادشان را در محل مشخصی دفن نمیکردند بلکه به نحوی آنها را گم و گور میکردند.

اینجا نیز باغ شاهی مجموعه است.فضایی سبز با درختان کج و کوله و عجیب و ریشه هایی خارج از زمین و تخته سنگهایی متخلخل فضایی کاملا خاص برای استفاده از طبیعت برای بزرگان فراهم کرده است.

۷/۶/۸۶- شرکت در مراسم صرف چای چینی در چایخانه امپراطوری پارک جینگ شان

اینجا باغ شاهی جینگ شان است.محلی برای خوشگذرانی امپراطور.در این محل انواع اسباب تفریح و لهو لعب!!! فراهم بوده است.زنان حرمسرا در اینجا صف میکشیدند و امپراطور بالای یکی از ۴ عمارت کلاه فرنگی رفته و هر شب یکی را انتخاب میکرد.

در ابتدا اینجا تلی از خاک بود.خاکهای اضافه ساخت شهر ممنوعه اینجا انبار شده و نام کوه طول عمر به آن داده بودند.سپس در زمان سلسله مینگ اینجا تبدیل به پارک شد.

در سال  ۱۶۴۳آخرین امپراطور  سلسله مینگ بعد از اینکه متحمل شکست شد زن و دختر خود را در شهر ممنوعه کشت و خودش را بر روی یکی از این درختان دار زد.این درخت هنوز سرپاست.(محمد امین با شوق فراوان با این درخت عکس یادگاری میگیرد!!!)

در مدخل پارک کاسه های بزرگ چینی وجود دارد که در آن نیلوفرآبی پرورش میدهند.این گل در فرهنگ شرق اهمیت بالایی دارد زیرا معتقدند بودا وقتی بر روی آب راه میرفته از زیر پایش گل نیلوفر ایجاد میشده است.

دراین محل پرورش انواع گیاهان صورت میگیرد.خصوصا درختچه های کوچک چینی که در ابعاد یک گلدان رشد کرده و بسیار زیبا هستند.انواع گیاهان سنتی خصوصا گیاه جینسینگ در اینجا پرورش میابد.جینسینگ گران ترین گیاه جهان بوده و مصارف دارویی بسیار زیادی دارد.(برای تقویت بنیه -علاج بسیاری بیماریها-تهیه کرمهای پوستی وصابونهای مختلف)درخت بامبو که از مظاهر فنگ شویی است در تزین این باغ استفاده شده است.

اینجا چایخانه سنتی جین جانگ است.مرکز چای جهان چین اس که قدمتی ۴۰۰۰ ساله دارد.۱۲۰۰ نوع چای مختلف دراینجا پرورش میابد که ۵ تای آن چای اصلی است.

۱-چای اولوم(اژدهای سیاه) که رنگی بین سیاه و سبز دارد برای دل درد مفید است و قند در آن نمیریزند چون به علت داشتن گیاه جینگ جانگ شیریم طعم است.

۲-چای یاسمن:گل گیاه یاسمن با برگهای سبز قاطی شده است که برای دید چشم و کبد مفید است.

۳-لی چی+گل رز+چای سیاه:چایی با طعم شیرین بوده و برای آرامش اعصاب ٬خواب راحت و پایین آوردن حرارت بدن مفید است.چای سرد از همین چای تهیه میشود.

۴-چای نیلوفر آبی:در عکس اگر دقت کنید در یکی از قوریها یک گل میبینید.در ابتدا این غنچه است در آب جوش شکفته شده و مصرف میشود از هر گل ۵ لیوان بزرگ چای بدست میاید.ویتامین ای دارد د برای تقویت قوای جنسی مناسب است.

۵-هوآرتی:این چای در هیچ کجا به غیر از چین پرورش نمیابد.برای هضم غذا و پایین آوردن کلسترول خون مناسب است.این چای مانند شراب هرچه کهنه تر شود ارزشمند تر میگردد.

خوردن چای مراسم خاصی دارد.من جمله ابتدا چای را بسیار کم به اندازه یک قاشق چایخوری در آب جوش ۱۰۰٪ میریزند.سپس سریع مینوشند.آنها معتقدند چای را نباید طولانی مدت دم کرد زیرا خواص گیاهی آن از بین میرود.

دمای آب باید حتما کاملا جوش باشد.برای اندازه گیری دما از ۲ روش استفاده میکنند.یکی اینکه در ماگهایی که در عکس مشاهده شده آب را ریخته اگر آب به حد کافی جوشیده باشد رنگ ماگ تغییر کرده و یک تصویر زیبا بر دیواره ماگ دیده میشود.روش دوم استفاده از عروسک جیشو! است.این عروسک از جنس خاصی است.لخت است و پسر میباشد!وقتی آب داغ را بر روی سر این عروسک میریزند عروسک رو به هوا!!!! جیش میکند.(شرمنده بی ادبی شد)

خانمها برای گرفتن فنجان انگشت وسط را روی آن٬ شصت زیر آن و انگشت کوچک را بالا میگیرند.آقایان همین روش را با این تفاوت که انگشت کوچک را بسته نگه میدارند.(یاد یک شخصی افتادم که همیشه با همین ژست چای میخورد و باعث تفریح ما میشد)

به عکس دقت کنید در سمت راست بالا ۲ فنجان کوچک نارنجی تیره میبینید.آنها فنجانهای چای هستند.ابتدا در فنجان دراز چای میریزند سپی فنجان دیگر را روی آن گذاشته و چای را بر میگردانند.اول فنجان دراز را بو میکنند تا از عطر چای لذت ببرند سپس با یک هورت از فنجان دیگر چای را مینوشند(مانند نوشیدن ساکی در فیلمهای ژاپنی!)

بعد از آنجا ما را به مرکز طب سنتی برده و با این علم آشنا کردند.اطبا در آنجا با دیدن رنگ و رخسارتان و مردمک چشم و چند سووال بیماریتان را تشخیص داده و دارو های گیاهی خودشان را تجویز میکردند.ماساژ میدادند و یا با بادکش کردن و طب سوزنی معالجه میکردند.

شب به دیدن تاتر معروف پکن رفتیم.نمایشی بسیار زیبا و پرخرج.در واقع نمایشی ۳ ساعته به همراه رقص و آواز بود که تمدن چین را بیان میکرد.این نمایش آن طور که میگفتند مخصوص طبقه روشنفکر و بالای چین بود(ما خودمان را آن میان جا زدیم!!!)افراد با لباسهایی کاملا رسمی به آنجا آمده و هنگام تماشا شام و شامپاین و ویسکی میخوردند.البته ما نه شام خوردیم نه …فقط آب معدنی خوردیم(بضاعت بیشتر حکم نمیکرد!!!)در ضمن لباس رسمی هم نداشتیم با شلوار جین رفتیم!!!!

امیدواریم از مطالعه این مطلب در سایت سفرنامه لذت برده باشید و نظر خود را در خصوص این مطلب بیان فرمایید.

در ضمن پوزش می طلبیم به دلیل عدم نمایش تصاویر سفرنامه پکن چین،  علت اصلی آن از سرویس خارج شدن وبلاگ نویسنده هست

باتشکر

۶/۶/۸۶

منبع:وبلاگ بیا تا برویم