مالزی ، کوالالامپور (فروشگاه آیکیا) – ۷ اکتبر ۲۰۱۵
فروشگاه آیکیا (IKEA)
یکی از محبوب ترین برندهای فروشگاه های لوازم منزل هست که بین ایرانی ها طرفداران
زیادی داره. در اغلب شهرها (به غیر از دوبی) آیکیا خارج شهر واقع شده و برای رسیدن
بهش باید مسیری نسبتاً طولانی رو طی کرد. آیکیای کوالالامپور هم خارج از شهر ساخته
شده و البته جدای از آیکیا، چندین فروشگاه بزرگ دیگه هم اطرافش وجود داره.
برای رسیدن به آیکیا دو راه وجود داره: تاکسی و LRT.
تاکسی مسلماً سریعتره و البته گرون تر. با تاکسی چیزی حدود نیم ساعت راه هست
تا آیکیا (بدون در نظر گرفتن ترافیک البته). مبلغ هم توافقی هست و حداقل ۱۰۰
رینگیت.
روش دیگه، استفاده از LRT
(مترو) هست که خیلی ارزون تر درمیاد ولی حدود ۴۵ دقیقه طول می کشه.
ما چون تمام روز رو وقت داشتیم، گزینۀ دوم رو انتخاب کردیم. از هتل تا ایستگاه
Dang Wangi (که اونطرف
خیابون هست) رو پیاده رفتیم و سوار مترو زیرزمینی شدیم. به سمت ایستگاه Kelana
Jaya رفتیم و آخرین ایستگاه (که همون Kelana
Jaya) هست پیاده شدیم. (نقشۀ متروی کوالالامپور – Kelana Jaya خط قرمز رنگ هست و ایستگاه Dang Wangi به ایستگاه Bukit Nanas متصله)
از ایستگاه مترو تا خود آیکیا حدود ۵ دقیقه با ماشین راهه. این مسیر رو میشه
با تاکسی رفت (که حالا تاکسیمتر هست و قیمت خیلی کمی در حد ۱۰ تا نهایتا ۲۰ رینگیت
میشه) یا از اتوبوس های رایگان خود آیکیا استفاده کرد که هر دو ساعت یکبار از ایستگاه
به سمت آیکیا (و بالعکس) حرکت می کنن. (راهنمای سایت آیکیا برای زمان حرکت اتوبوس ها)
ما با تاکسی تا فروشگاه رفتیم و درست جلوی در ساختمون پیاده شدیم. اگر از صبح
زود اینجا میومدیم هم به اندازه کافی سرگرمی وجود داشت: انواع رستوران ها، سینما،
فروشگاه و… .
چرخی در فروشگاه زدیم و مقداری خرید کردیم. جالبه که قیمت های این آیکیا از
آیکیای دوبی و استانبول به مراتب پایین تر بود. ناهار رو توی آیکیا خوردیم و حدود
ساعت ۶ بیرون اومدیم.
با اتوبوس خود آیکیا تا ایستگاه LRT رفتیم و از اونجا با مترو به ایستگاه Dang Wangi برگشتیم.
مسیر برگشت (از آیکیا تا مترو) به دلیل ترافیک زیاد خیابون ها خیلی شلوغ بود و
مسیر ۵ دقیقه ای، ۴۰ دقیقه طول کشید.
اگر قصد رفتن به آیکیا رو دارین، دلار خودتون رو قبلاً در کوالالامپور به
رینگیت تبدیل کنین، چون نرخ تبدیل در صرافی موجود در ساختمان آیکیا بالاتر از توی
شهره.
ما ساعت هفت و نیم به هتل رسیدیم و بعد از کمی استراحت دوباره بیرون رفتیم. از
اونجا که امشب، شب آخر محسوب می شد، به خیابون کنار هتل (که پر از کافه و رستوران
هست) رفتیم. یکی از بهترین میزها رو که نمای خوبی به برج های پتروناس و برج
مخابراتی داشته باشه انتخاب کردیم و تا حدود ۱۱ شب اونجا نشستیم و شام خوردیم.
فردا شب باید به تهران برمی گشتیم و با اینکه پرواز ساعت ۹ شب بود، ولی به هر
حال باید اتاق رو پیش از ۱۲ ظهر تحویل می دادیم.
قبل از خواب کمی چمدون ها رو مرتب کردیم و خوابیدیم که فردا صبح زودتر بیدار
بشیم.