مراسم شکرگزاری در آمریکا

روز شکر گذاری یک تعطیلی ملی در کل ایالات متحده است.

اگر اهل برگزاری مراسم های شاد باشید پس شکرگزاری نیز یکی از روزهایی است که شما هم از آن خوشتان می آید.

اگرچه این روز یکی از تعطیلی های ملی متعلق به کشور آمریکا است، اما اکثریت قریب به اتفاق مردمان کشورهای دیگر نیز تا حدودی با روز شکرگزاری آشنایی دارند. همانطور که در بسیاری از فیلم های سینمایی نیز به وضوح شاهد آن هستید، در این روز خانواده ها دور هم جمع می شوند تا ضیافتی را در کنار یکدیگر برگزار کنند که غذای اصلی آن بوقلمون است، در رژه ای بزرگ شرکت می کنند و همچنین به تماشای فوتبال آمریکایی می نشینند.

عده زیادی از شهروندان آمریکایی مهاجر که در طرف دیگر اقیانوس اطلس امسال این روز را در بیست و سوم نوامبر (دوم آذر) جشن می گیرند، اما خیلی از افراد از اینکه چرا این روز گرامی داشته می شود حتی کوچک ترین اطلاعی هم ندارند.

پس این مطلب را بخوانید تا شما هم با هر آنچه در مورد این بزم که یکی از رسوم پیش از روز کریسمس است آشنا شوید.

شکرگزاری چه روزی است؟

روز شکرگزاری بدون استثنا هر ساله در چهارمین پنجشنبه ماه نوامبر برگزار می شود و امسال آخرین پنجشنبه ماه نوامبر روز بیست و سوم این ماه است.

در کشور ایالات متحده تمامی شرکت های دولتی، مشاغل و مدارس در روز شکرگزاری تعطیل هستند و خیلی دیگر از جاها نیز روز جمعه بعد آن را نیز تعطیل اعلام می کنند تا به کارمندانشان، یک تعطیلی آخر هفته چهار روزه بدهند.

همچنین چند سالیست که در آمریکا سنتی به نام بلک فرایدی یا جمعه سیاه باب شده است که این مناسبت در اصل روز بعد از روز شکرگذاری می باشد. در این روز که آخرین جمعه از ماه نوامبر است و آغاز فصل خرید برای مراسم کریسمس به حساب می آید فروشگاه با حراجهای باور نکردنی رسماً فروش خود برای عید را شروع می کنند. هر چند که این سنت از آمریکای شمالی شروع شد ولی همانند دیگر سنت ها به سرعت در سراسر دنیا جا افتاد.

چه غذاهایی باید در این روز خورده شود؟

بوقلمون، کیک کدو تنبل و سیب زمینی شیرین پای ثابت غذاهای این روز هستند.

به صورت مرسوم وعده شام شکرگزاری حول محور گوشت بوقلمونی می چرخد که با سبزیجات و اقلام دیگر شکم پر شده است. آمریکایی ها همچنین در این روز هوس می کنند که سیب زمینی شیرین هم بخورند.

یام وحشی (Yams) سبزیجات ریشه ای خوراکی سرشار از نشاسته ای هستند که در منطقه کارائیب پرورش داده می شوند.

اما وقتی که آمریکایی ها از یام وحشی حرف می زنند منظورشان همان سیب زمینی های شیرین است. همچنین رسم است که این جشن با خوردن کیک کدو تنبل به پایان رسانده شود.

در این روز دیگر چه خبرهایی هست؟

نمایی از بالن سونیک، جوجه تیغی مشهور بازی های رایانه ای که در هشتاد و هفتمین سالگرد جشن خیابانی شکرگزاری میسی (Macy’s Thanksgiving Day) به شکل معلق از منطقه سنترال پارک وِست (Central Park West) شهر نیویورک در حال عبور می باشد.

بسیاری از شهرها به برگزاری رژه های خیابانی می پردازند و یکی از مشهورترین این رژه ها، رژه مِیسی در شهر نیویورک است.

این رویداد سه ساعته شامل نمایش بالن های معلق پر شده از گاز هلیوم و لباس های خاصی می شوند که شبیه به شخصیت های کارتونی مثل میکی ماوس و فیلیکس گربه ساخته شده اند.

برگزاری مسابقات فوتبال آمریکایی و تماشای آن نیز یکی دیگر از رسوم دیرینه روز شکرگزاری می باشد.

بازی های لیگ فوتبال آمریکا (NFL) عملاً از زمانی که خود بازی فوتبال آمریکایی اختراع شده، همواره در تعطیلات آخر هفته شکرگزاری برگزار می شده است. بازی هایی که در این مدت اجرا می شوند جز بزرگ ترین بازی ها در تقویم ورزش فوتبال هستند.

چه تاریخچه ای پشت روز شکرگزاری قرار دارد؟

برگی از تاریخ: جرج واشنگتن اولین روز ملی شکرگزاری را در سال ۱۷۸۹ اعلام کرد.

مراسم شکرگزاری عموماً ضیافتی است که برای سپاسگزاری از نعمت میوه و پیش از برداشت محصول برگزار می شود. قدمت این مراسم به ویژه در کشور آمریکا به قرن شانزدهم میلادی باز می گردد.

اختلاف نظرهایی در مورد اینکه مراسم شکرگزاری اولین بار در چه سالی برگزار شد هم وجود دارد، اما به تفکر بسیاری از مردم این تاریخ به سال ۱۶۲۱ باز می گردد. در آن زمان مهاجران هلندی که اولین سکنی گزینندگان مستعمره پلیموت (Plymouth Colony) بودند، برای بار اول این مراسم را پس از برداشت محصول برگزار کردند. پلیموت شهرستانی است که امروزه در ایالت ماساچوست (Massachusetts) قرار دارد.

آن زمان این بزم سه روز ادامه داشت و تعداد ۹۰ نفر از سرخپوستان بومی آمریکایی و ۵۳ نفر نیز از مهاجران در آن شرکت داشتند.

خبر این مراسم در کل کشور پیچید و پس از آن تا سال ۱۷۸۹، در روزها و جوامع مختلف نیز گرامی داشته شد. شکرگزاری بعد از آن سال و اعلام توسط جرج واشنگتن به عنوان روز ملی معرفی شد.

آیا همه آمریکایی ها روز شکرگزاری را جشن می گیرند؟

نه. بسیاری از ساکنین بومی آمریکا که در آن زمان به دست مهاجران آواره شدند، به صورت آگاهانه ترجیح می دهند که در این روز به شادی نپردازند.

در واقع گروه های زیادی هستند که در مقابل آنچه بزرگداشت توهین آمیز گروهی دیگر از مردم که زمینشان را غارت کرده و عامل ورود مشکلاتی مثل بیماری سیفلیس به آمریکا بوده اند به صورت فعال اعتراض می کنند.

منبع: توریستگاه