آس و پاس در آسپاس – سال ۱۳۹۰

ماموریتهای ماهانه در منطقه این شهراستان فارس، فرصتی در اختیار داد تا گوشه ای از زیباییهای سرزمینم را نگاه کنم و لذت ببرم.

منطقه این شهر و مسیر دسترسی از شیراز به آسپاس

 

 

حرکت به سمت ییلاق طایفه کولیها از عشایر قشقایی در فصل بهار

 

منظره فصل بهار از بالای گردنه ورودی به منطقه آسپاس

 

منظره فصل تابستان از بالای گردنه ورودی به منطقه آسپاس

 

منظره فصل پاییز از بالای گردنه ورودی به منطقه آسپاس

 

جاده فرا میخواند تو را به مشاهده و کاوش

 

عشایر قشقایی در تابستان

 

یک زنبور خوار اروپایی در منطقه بکر

 

احتمالا چک چک دشتی

 

زیبایی این گیاه مخملی، وصف ناشدنی بود، اسمشو کی میدونه؟

 

ژئوتوریسم فرسایشی، باران با این سنگ چه کرده است

 

حصار یک روستای متروکه که تا ۳۰ سال پیش سکنه داشته و اکنون، متجدد شده اند با خانه های آجری و یتنی

 

همان روستا از بالای حاکم نشین

 

چاه دهخدا

 

درون خانه روستایی، چه طاقچه های زیبایی

 

مردابی بود که آبش در حال کاهش بود به نام گور بهرام

مردم محلی اعتقاد داشتند، بهرام گور در زمانی که در حال تعقیب گله گور بوده است در این مرداب فرو رفته است. میگفتند عمق اینجا ۲۰۰ متر است!

سراب زیبایی بود و دلفریب

 

باز هم دلفریب و جذاب

 

وقتی با هواپیما به شیراز میروی از آن بالا سه کوه را مبینی در یک راستا و مشابه هم

یکی از این سه کوه را میتوان از فاصله حدود ۵ کیلومتر جاده این شهر مشاهده کرد.

نام این سه کوه : سه تخت دیو

نحوه تشکیل : فرسایش

 

دوست و همکار عزیزم، مهدی بذرافکن

مرا تنها نگذاشت و من هم تنها نگذاشتمش

مثل دو برادر

نویسنده: محمد صادق سبط الشیخ انصاری

منبع : وبلاگ خیم