اردن ، بندر عقبه – ژوئن ۲۰۰۶

اردن ، بندر عقبه – ژوئن ۲۰۰۶

بندر عقبه که از مهمترین بنادر تجاری منطقه است، در جنوبی ترین نقطۀ کشور اردن و در حاشیه دریای سرخ واقع شده. در تمامی طول سال دمای هوا در این شهر حدود ۲۵ درجۀ سانتیگراد است که همین امر آنرا به شهری گرانقیمت تبدیل کرده است. تمام ثروتمندان کشور اردن خانه هایی ویلایی در این شهر خریده اند و تعطیلات را آنجا می گذرانند.

تنها راه موجود برای رفتن به این بندر، جاده ای است به نام Kings Highway که تماما از میان بیابان می گذرد. دلیل نامگذاری این اسم آنست که حضرت سلیمان، حضرت موسی و حضرت داوود هر سه از طریق همین مسیر به عقبه آمده اند. در واقع، جاده را درست در مسیر حرکت آنها احداث نموده اند.

من از طریق یکی از دفاتر حمل و نقل مسافر – که مرکزشان در میدان عبدلی عمان است – بلیت اتوبوس تهیه کردم و ساعت هفت صبح به سمت عقبه حرکت کردیم.

از عمان تا عقبه حدود چهار ساعت راه است. در طول مسیر ایستگاه های بازرسی متعددی وجود دارد که داخل اتوبوس، هویت مسافران و حتی بار آنها را بررسی می کنند. هر مسافر حتما باید یک کارت شناسایی معتبر همراه داشته باشد تا اجازۀ ورود به بندر عقبه را پیدا کند. از آنجا که من برای سفری کاری به اردن رفته بودم، به غیر از کارت بیمۀ تامین اجتماعی کشور اردن، هیچ کارت شناسایی رسمی (مانند شناسنامه یا کارت ملی اردنی) در اختیار نداشتم و در هر مرحله با شانس زیادی که همراهم بود به مرحلۀ بعد می رسیدم تا نهایتا به عقبه رسیدیم.

بندر عقبه از زیباترین بنادر دنیاست. کنار ساحل که می ایستیم، روی خاک اردن قرار داریم، دریای سرخ در مقابلمان است، ساحل عربستان سمت چپ و ساحل مصر و اسرائیل در سمت راست کاملا پیداست. منظرۀ بسیار بدیعی است.

کنار ساحل دکه های بسیاری ساخته اند که انواع خوراکی ها و چای و قلیان می فروشند. یک نکتۀ جالب درباره قلیان های اردن (که به آن نارگیلا یا ارگیلا یا شیشا می گویند) این است که کافی است تنها یکبار پول قلیان را پرداخت کنیم (یک دینار، حدود ۱۳۰۰ تومان)؛ آن قلیان تا پایان روز در اختیار ماست و هر چند بار که بخواهیم آنرا برایمان راه می اندازند! در واقع یک دینار بابت اجارۀ یکروزۀ قلیان می پردازیم.

هتل های مجلل بسیار زیادی در ساحل دریا ساخته شده اند که اغلب مردم برای شنا کردن از ساحل آنها استفاده می کنند، البته باید مبلغ کمی را بعنوان ورودی پرداخت کرد.

دربارۀ دریای سرخ باید بگویم که این دریا واقعا سرخ است! آنهم به دلیل وجود سنگ های قرمز رنگ در بستر دریاست که باعث شده رنگ آب به سرخی بزند. در زمان غروب خورشید این سرخی به اوج خود می رسد و کاملا قرمز می شود. منظرۀ بسیار زیبایی است.

مراکز زیادی برای استفاده از انواع تفریحات و ورزش های دریایی هم وجود دارد که برخی از آنها داخل شهر و برخی در سواحل خارج از شهر احداث شده اند.

خود شهر هم بسیار زیبا بنا شده است. خیابان اصلی آن شبیه چهارباغ اصفهان است، با همان بولوار وسط و گل کاری های متعدد.

انواع فروشگاه های زنجیره ای آمریکایی و اروپایی در این شهر احداث شده اند و از آنجا که در این شهر بابت خرید مالیات پرداخت نمی شود، بسیاری از اردنی ها برای خرید عمدۀ لوازم صوتی و تصویری، دوربین، موبایل و … به این بندر می آیند. البته اگر موفق شوند آنها را چشم آنهمه ایستگاه بازرسی جاده پنهان کنند!

من بعد از شنا، ناهار را در مک دونالد خوردم و پس از گشتن در بازار سنتی شهر، ساعت ۷ عصر به ایستگاه اتوبوس رفتم که به عمان برگردم. حدود ۱۱ شب به عمان رسیدیم.