سفرنامه مجله مسافرتی سفرنامه ، تجربه سفر و سفرنامه
منبع توریستگاه
ترمینال گرند سنترال (Grand Central Terminal)، نیویورک
ایستگاه گرند سنترال ساخته شده در سال ۱۹۱۳، بنایی زیبا با طراحی استادانه می باشد که بیانگر تاریخ یک راه آهن است. این ایستگاه با داشتن تعداد بیش از ۴۴ سکو، رکورد دار بیشترین سکوهای ممکن در میان ایستگاه های سرتاسر جهان است و این موضوع باعث شده که این محل، صحنه تصویر برداری فیلم های محبوب و مشهور زیادی نظیر مردان سیاه پوش، راه کارلیتو، پسران بد و پدر خوانده باشد. اینها همگی دلایلی هستند که این ایستگاه را بیشتر شبیه به یک جاذبه گردشگری کرده اند. تازه داخل این محل کلی دیدنی وجود دارد که در این مورد می توان به بار کَمپبِل آپارتمِنت (Campbell Apartment cocktail bar)، گالری ویسپِرینگ (Whispering Gallery) که درست روبه روی رستوران اویستِر بار (Oyster Bar) قرار دارد و همینطور یک بازار مواد غذایی اشاره نمود.
ایستگاه سَنت پانکراس اینترنشنال (St Pancras International)، لندن
فرآیند ساخت این شاهکار هنری که براساس معماری گوتیک طراحی شده، سال ۱۸۶۸ به اتمام رسید و همین چند سال پیش بود که مورد بازسازی قرار گرفت. سر در ساختمان این محل در حقیقت بلندترین سازه در میان تمامی ایستگاه های قطار انگلستان می باشد و در ساخت چنین بنای تماشایی و قوسی شکل، از مقدار باورنکردنی شیشه و آهن استفاده شده است. این ایستگاه عریض ترین سازه جهان است که کل پهنای آن از یک تکه عظیم تشکیل شده است. برای همین توصیه می شود تا پیش از رفتن به هتل سنت پانکراس رِنِیسانس (St Pancras Renaissance Hotel) که در داخل این ایستگاه قرار دارد، سرتان را بالا بگیرید و نگاهی به عظمت این بنا بیندازید.
ایستگاه راه آهن آتوچا مادرید (Estacion de Madrid Atocha)، مادرید
بزرگ ترین ایستگاه راه آهن شهر مادرید در سال ۱۸۵۱ گشایش یافت. نمای ساختمان این ایستگاه بی شک زیباست اما تماشایی ترین ویژگی آن در اصل در درونش قرار دارد. این جاذبه داخلی یک میدان وسیع می باشد که با انواع گیاهان، گل های گرمسیری و حتی لاک پشت های نادر پر شده است. هدف از ساخت این میدان عظیم بر فراز چنین ایستگاهی، بزرگداشت یاد قربانیانی است که به شکلی غم انگیز در حادثه بمب گذاری ایستگاه قطار مادرید در سال ۲۰۰۴ جان خود را از دست دادند.
پایانه چاتراپاتی شیواجی (Chhatrapati Shivaji Terminus)، شهر بمبئی
پایانه ای که در ابتدا به نام پایانه ویکتوریا (Victoria Terminus) شناخته می شد، در سال ۱۸۸۸ با یک معماری به سبک گوتیک ساخته شد و حالا یکی از معدود قطب های قطاری دنیاست که سازمان یونسکو هم آن را به رسمیت شناخته است. این ایستگاه پر رفت و آمد در طول روز پذیرای بیش از ۳ میلیون مسافر است و حتی در فیلم میلیونر زاغه نشین و همینطور در مستندی که از شبکه بی بی سی ۲ پخش شد نیز حضور پر رنگی داشته است.
ایستگاه شینجوکو (Shinjuku Station)، ژاپن
شاید این ایستگاه در نگاه اول جزو بناهای چشم نواز این لیست نباشد، اما شینجوکو هم به دلایل کاملاً منطقی ای در فهرست زیباترین ایستگاه های قطار جهان راه پیدا کرده است. روزانه نزدیک به ۳٫۵ میلیون نفر از این ایستگاه استفاده می کنند و همین شده که به یکی از شلوغ ترین قطب های حمل و نقلی جهان بدل شده است. این ایستگاه تعداد ۳۶ سکو و بیش از ۲۰۰ مورد خروجی دارد.
ایستگاه قطار سائو بنتو (Estacao de Sao Bento)، شهر پورتو (Porto)
برجسته ترین ویژگی که در مورد ایستگاه قطار سائو بنتو می توان ذکر نمود، چینش کاشی کاری های درونی آن می باشد که صحنه هایی از تاریخ کشور پرتغال را به تصویر کشیده اند. این کاشی کاری اثر هنرمندی به نام خورخه کولاکو (Jorge Colaco) می باشد و نمایش دهنده رویداد هایی نظیر نبرد والدِوِز (Battle of Valdevez) و همینطور تسخیر شهر سئوتا (Ceuta) هستند. خود این ایستگاه در سال ۱۹۱۶ شروع به کار کرد.
پایانه حیدرپاشا (Haydarpasa Terminal)، استانبول
پر هیاهوترین ایستگاه اروپای شرقی، پایانه حیدرپاشا می باشد که فضای فوق العاده زیبایی را در کنار آب برای خودش اشغال کرده است. این ایستگاه در سال ۱۸۷۲ گشایش یافت.
ایستگاه قطار کوه تانگولا (Tanggula Mountain Railway Station)، ناحیه تبت
در ارتفاع ۵۰۶۸ متری از سطح دریا، مرتفع ترین ایستگاه قطار در جهان یعنی ایستگاه تانگولا حضور دارد. این ایستگاه بر سر راه خط ریلی چینگزانگ (Qingzang) که از استان چینگهای (Qinghai) تا شهر لهاسا (Lhasa) امتداد پیدا کرده قرار دارد. چندین سال قبل یکی از نویسندگان روزنامه انگلستانی تلگراف (Telegraph) به نام فیونولا مک هاف (Fionnuala McHugh) سفر ریلی ۶ هزار ۴۰۰ کیلومتری را از هنگ کنگ به سمت شهر لهاسا شروع کرد و در این میان توقفی را هم در ایستگاه کوه تانگولا داشت.
ایستگاه قطار هَوبت بانهوف (Hauptbahnhof)، برلین
ایستگاه جدید التاسیس شهر برلین در سال ۲۰۰۶ افتتاح شد. سازه این ایستگاه از نوع اسکلت عظیم فولادی و شیشه می باشد و بر روی دو سطح متفاوت بنا شده است. روزانه ۱۸۰۰ قطار در این ایستگاه متوقف می شوند و تعداد ۳۵۰ هزار مسافر از آن عبور می کنند.
ایستگاه قطار یاروسلاوسکی (Yaroslavsky Station)، شهر مسکو
یکی از ۹ مورد ایستگاه قطار حال حاضر شهر مسکو، ایستگاه خاص و متفاوت یاروسلاوسکی می باشد که نقش پایانه غربی راه آهن سراسری سیبری (Trans-Siberian Railway) را ایفا می کند. درب های این ایستگاه اولین بار در سال ۱۸۶۲ گشوده شدند و در طول این سال ها چندین بار مورد بازسازی قرار گرفته است.
ایستگاه قطار هلسینکی سنترال (Helsinki Central)، فنلاند
یکی از مکان هایی که جزو نشان های منحصر به فرد در پایتخت کشور فنلاند است، ایستگاه متروی هلسینکی سنترال می باشد که به داشتن لباسی مزین به پوشش گرانیتی، برج ساعت و دو جفت مجسمه که نمای خارجی آن را قبضه کرده اند شهرت خاص و عام به خود گرفته است. این ایستگاه در سال ۱۸۶۲ افتتاح شد و همه روزه نزدیک به ۲۰۰ هزار مسافر برای رفت و آمد خود از آن استفاده می کنند.
ایستگاه قطار کوالالامپور (Kuala Lumpur Railway Station)، مالزی
پایه های بنای ایستگاه قطار کوالالامپور در سال ۱۹۱۰ برپا شدند و سازه آن به داشتن طراحی تلفیقی از معماری غربی و شرقی، همواره مورد تعریف و تمجید قرار گرفته است. بازدید کنندگان این ایستگاه شانس این را خواهند داشت تا در هتل هِریتِج اِستِیشِن (Heritage Station Hotel) که در داخل این بنا واقع شده اقامت داشته باشند.
ایستگاه قطار کانازاوا (Kanazawa Station)، ژاپن
ایستگاه فضایی و آینده گرای کانازاوا در استان ایشیکاوا (Ishikawa) واقع در کشور ژاپن قرار دارد و کلاً زیر یک سقف بلند و عظیم بنا شده است. دروازه توزومی (The Tsuzumi Gate) سال ۲۰۰۵ ساخته شد و از آن زمان تا به امروز در این ایستگاه پابرجا مانده است. در داخل این ایستگاه یک مرکز خرید بزرگ و همینطور تعداد ۷ سکو وجود دارد.
ایستگاه اوسوایا (Ushuaia)، آرژانتین
این ایستگاه قطار جنوب فوئِگویی (Fuegian) در ابتدا فقط برای نقل و انتقال زندانیان شهر اوسوایا استفاده می شد، اما پس از تعطیل شدن زندان در سال ۱۹۴۷، انحصاراً، برای خط راه آهن این کشور خدمت می کند. این ایستگاه که نام آن به زبان محلی به معنای “ایستگاه انتهای دنیاست”، در فاصله ۸ کیلومتری از شهر اوسوایا قرار دارد و برای خودش به یک جاذبه توریستی پر طرفدار تبدیل شده است.
ایستگاه گار دی نور (Gare du Nord)، پاریس
ایستگاه گار دی نور با یک اختلاف بسیار زیاد عنوان شلوغ ترین ایستگاه قطار اروپا را یدک می کشد و هر ساله شاهد استفاده ۱۹۰ میلیون مسافر است. این ایستگاه رسماً در سال ۱۸۴۶ افتتاح شد و حالا یکی از قدیمی ترین ها در میان رقبای دیگر است. نمای پر ابهت بنای این ایستگاه به دست ژاک هیتورف (Jacques Hittorff) طراحی شده است. مسافران راه آهن سریع السیر یورو استار (Eurostar) می توانند در لندن سوار قطار بشوند و در این ایستگاه از آن پیاده شوند.
ایستگاه قطار یونیون (Union Station)، شیکاگو
این ایستگاه قطب بزرگ تمامی قطارهایی هستند که مابین ایالت های مختلف قاره آمریکا سفر می کنند و اگر شما هم با این قطار مشغول عبور از شهر شیکاگو هستید، یادتان باشد که حتماً در این ایستگاه از قطار پیاده شوید و نگاهی به عظمت آن بیندازید. این ایستگاه تقریباً به شکل کامل در زیر زمین قرار دارد و وسعتی به اندازه نه و نیم بلوک از فضای شهر را به خود اختصاص داده است. سالن گریت هال (The Great Hall) در قسمت مرکزی این ایستگاه یکی از چشمگیرترین ویژگی های آن محسوب می شود. چنین سالنی متشکل از یک دهلیز با ارتفاع بیش از ۳۳ متری است که بر روی آن سقف منحنی شکل با نور پردازی شب قرار دارد.
ایستگاه قطار خیابان فلیندِرز (Flinders Street Station)، ملبورن
شلوغ ترین ایستگاه شهر ملبورن با بین از ۱۰۰ هزار مسافری که روزانه از آن عبور می کنند، در خیابان فلیندِرز قرار دارد و یکی از اصیل ترین سازه های شهر به حساب می آید. کار ساخت این بنا در سال ۱۹۰۹ به اتمام رسید و زمانی که هر کدام از قطارها در آن توقف می کند، به یکی از خوش عکس ترین منظره های شهر تبدیل می شود.
ایستگاه قطار آنتورپ سنترال (Antwerpen-Centraal Station)، بلژیک
بنایی که به دلیل ابعاد عظیم الجثه سازه اش به نام ایستگاه کلیسای جامع شناخته می شود، آنتورپ سنترال نام داشته و به عنوان ایستگاه اصلی قطار در بلژیک، به دست معمار اهل بروخه به نام لوئیس دولاسونسری (L Delacenserie) بنا شد. در این ایستگاه یک گنبد عظیم و تعداد ۸ مورد برج کوچک تر که شش تای آنها در طول دهه ۱۹۵۰ میلادی نابود شدند حضور دارند. برج های آسیب دیده و همینطور تعدادی دیگر از زینتی های موجود در این محل نظیر مجسمه یک شیر، در سال ۲۰۰۹ از نو بازسازی شدند. نمای داخلی این محل به داشتن دکوراسیونی لوکس شهرت دارد و بالغ بر ۲۰ نوع سنگ و سنگ مرمر متفاوت در ساخت آن استفاده شده است.
ایستگاه راه آهن لوز (Luz)، شهر سائو پائولو (Sao Paulo)
این ایستگاه که در قرن نوزدهم میلادی ساخته شد، پیش از منتقل شدن و دوباره سر هم شدن در این شهر برزیلی، در اصل در شهر گلاسکو (Glasgow) پایه ریزی و مونتاژ شده بود. بنای این ایستگاه کم کم رو به زوال و نابودی می رفت و آنجا بود که مردم محلی پی به عظمت آن بردند و پروژه نوسازی بزرگی را در دهه ۹۰ میلادی به راه انداختند تا جان تازه ای به آن بدهند. همچنین این ایستگاه برای داشتن موزه ای از زبان پرتغالی مورد ستایش قرار می گیرد.
ایستگاه قطار هوآ هین (Hua Hin)، تایلند
به عنوان یکی از کهن ترین ایستگاه های کشور تایلند، سالن انتظار پر زرق و برق اصلی ترین ویژگی ایستگاه هوآ هین می باشد که چهره ای خاص و کاملاً متفاوتی به آن بخشیده است.
