ترمینال گرند سنترال (Grand Central Terminal)، نیویورک
ایستگاه سَنت پانکراس اینترنشنال (St Pancras International)، لندن
فرآیند ساخت این شاهکار هنری که براساس معماری گوتیک طراحی شده، سال ۱۸۶۸ به اتمام رسید و همین چند سال پیش بود که مورد بازسازی قرار گرفت. سر در ساختمان این محل در حقیقت بلندترین سازه در میان تمامی ایستگاه های قطار انگلستان می باشد و در ساخت چنین بنای تماشایی و قوسی شکل، از مقدار باورنکردنی شیشه و آهن استفاده شده است. این ایستگاه عریض ترین سازه جهان است که کل پهنای آن از یک تکه عظیم تشکیل شده است. برای همین توصیه می شود تا پیش از رفتن به هتل سنت پانکراس رِنِیسانس (St Pancras Renaissance Hotel) که در داخل این ایستگاه قرار دارد، سرتان را بالا بگیرید و نگاهی به عظمت این بنا بیندازید.
ایستگاه راه آهن آتوچا مادرید (Estacion de Madrid Atocha)، مادرید
بزرگ ترین ایستگاه راه آهن شهر مادرید در سال ۱۸۵۱ گشایش یافت. نمای ساختمان این ایستگاه بی شک زیباست اما تماشایی ترین ویژگی آن در اصل در درونش قرار دارد. این جاذبه داخلی یک میدان وسیع می باشد که با انواع گیاهان، گل های گرمسیری و حتی لاک پشت های نادر پر شده است. هدف از ساخت این میدان عظیم بر فراز چنین ایستگاهی، بزرگداشت یاد قربانیانی است که به شکلی غم انگیز در حادثه بمب گذاری ایستگاه قطار مادرید در سال ۲۰۰۴ جان خود را از دست دادند.
پایانه چاتراپاتی شیواجی (Chhatrapati Shivaji Terminus)، شهر بمبئی
پایانه ای که در ابتدا به نام پایانه ویکتوریا (Victoria Terminus) شناخته می شد، در سال ۱۸۸۸ با یک معماری به سبک گوتیک ساخته شد و حالا یکی از معدود قطب های قطاری دنیاست که سازمان یونسکو هم آن را به رسمیت شناخته است. این ایستگاه پر رفت و آمد در طول روز پذیرای بیش از ۳ میلیون مسافر است و حتی در فیلم میلیونر زاغه نشین و همینطور در مستندی که از شبکه بی بی سی ۲ پخش شد نیز حضور پر رنگی داشته است.
شاید این ایستگاه در نگاه اول جزو بناهای چشم نواز این لیست نباشد، اما شینجوکو هم به دلایل کاملاً منطقی ای در فهرست زیباترین ایستگاه های قطار جهان راه پیدا کرده است. روزانه نزدیک به ۳٫۵ میلیون نفر از این ایستگاه استفاده می کنند و همین شده که به یکی از شلوغ ترین قطب های حمل و نقلی جهان بدل شده است. این ایستگاه تعداد ۳۶ سکو و بیش از ۲۰۰ مورد خروجی دارد.
ایستگاه قطار سائو بنتو (Estacao de Sao Bento)، شهر پورتو (Porto)
برجسته ترین ویژگی که در مورد ایستگاه قطار سائو بنتو می توان ذکر نمود، چینش کاشی کاری های درونی آن می باشد که صحنه هایی از تاریخ کشور پرتغال را به تصویر کشیده اند. این کاشی کاری اثر هنرمندی به نام خورخه کولاکو (Jorge Colaco) می باشد و نمایش دهنده رویداد هایی نظیر نبرد والدِوِز (Battle of Valdevez) و همینطور تسخیر شهر سئوتا (Ceuta) هستند. خود این ایستگاه در سال ۱۹۱۶ شروع به کار کرد.
ایستگاه قطار کوه تانگولا (Tanggula Mountain Railway Station)، ناحیه تبت
ایستگاه قطار هَوبت بانهوف (Hauptbahnhof)، برلین
ایستگاه جدید التاسیس شهر برلین در سال ۲۰۰۶ افتتاح شد. سازه این ایستگاه از نوع اسکلت عظیم فولادی و شیشه می باشد و بر روی دو سطح متفاوت بنا شده است. روزانه ۱۸۰۰ قطار در این ایستگاه متوقف می شوند و تعداد ۳۵۰ هزار مسافر از آن عبور می کنند.
ایستگاه قطار یاروسلاوسکی (Yaroslavsky Station)، شهر مسکو
ایستگاه قطار هلسینکی سنترال (Helsinki Central)، فنلاند
ایستگاه قطار کانازاوا (Kanazawa Station)، ژاپن
ایستگاه اوسوایا (Ushuaia)، آرژانتین
این ایستگاه قطار جنوب فوئِگویی (Fuegian) در ابتدا فقط برای نقل و انتقال زندانیان شهر اوسوایا استفاده می شد، اما پس از تعطیل شدن زندان در سال ۱۹۴۷، انحصاراً، برای خط راه آهن این کشور خدمت می کند. این ایستگاه که نام آن به زبان محلی به معنای “ایستگاه انتهای دنیاست”، در فاصله ۸ کیلومتری از شهر اوسوایا قرار دارد و برای خودش به یک جاذبه توریستی پر طرفدار تبدیل شده است.
ایستگاه گار دی نور با یک اختلاف بسیار زیاد عنوان شلوغ ترین ایستگاه قطار اروپا را یدک می کشد و هر ساله شاهد استفاده ۱۹۰ میلیون مسافر است. این ایستگاه رسماً در سال ۱۸۴۶ افتتاح شد و حالا یکی از قدیمی ترین ها در میان رقبای دیگر است. نمای پر ابهت بنای این ایستگاه به دست ژاک هیتورف (Jacques Hittorff) طراحی شده است. مسافران راه آهن سریع السیر یورو استار (Eurostar) می توانند در لندن سوار قطار بشوند و در این ایستگاه از آن پیاده شوند.
ایستگاه قطار یونیون (Union Station)، شیکاگو
این ایستگاه قطب بزرگ تمامی قطارهایی هستند که مابین ایالت های مختلف قاره آمریکا سفر می کنند و اگر شما هم با این قطار مشغول عبور از شهر شیکاگو هستید، یادتان باشد که حتماً در این ایستگاه از قطار پیاده شوید و نگاهی به عظمت آن بیندازید. این ایستگاه تقریباً به شکل کامل در زیر زمین قرار دارد و وسعتی به اندازه نه و نیم بلوک از فضای شهر را به خود اختصاص داده است. سالن گریت هال (The Great Hall) در قسمت مرکزی این ایستگاه یکی از چشمگیرترین ویژگی های آن محسوب می شود. چنین سالنی متشکل از یک دهلیز با ارتفاع بیش از ۳۳ متری است که بر روی آن سقف منحنی شکل با نور پردازی شب قرار دارد.
ایستگاه قطار خیابان فلیندِرز (Flinders Street Station)، ملبورن
شلوغ ترین ایستگاه شهر ملبورن با بین از ۱۰۰ هزار مسافری که روزانه از آن عبور می کنند، در خیابان فلیندِرز قرار دارد و یکی از اصیل ترین سازه های شهر به حساب می آید. کار ساخت این بنا در سال ۱۹۰۹ به اتمام رسید و زمانی که هر کدام از قطارها در آن توقف می کند، به یکی از خوش عکس ترین منظره های شهر تبدیل می شود.
ایستگاه قطار آنتورپ سنترال (Antwerpen-Centraal Station)، بلژیک
ایستگاه راه آهن لوز (Luz)، شهر سائو پائولو (Sao Paulo)
این ایستگاه که در قرن نوزدهم میلادی ساخته شد، پیش از منتقل شدن و دوباره سر هم شدن در این شهر برزیلی، در اصل در شهر گلاسکو (Glasgow) پایه ریزی و مونتاژ شده بود. بنای این ایستگاه کم کم رو به زوال و نابودی می رفت و آنجا بود که مردم محلی پی به عظمت آن بردند و پروژه نوسازی بزرگی را در دهه ۹۰ میلادی به راه انداختند تا جان تازه ای به آن بدهند. همچنین این ایستگاه برای داشتن موزه ای از زبان پرتغالی مورد ستایش قرار می گیرد.
ایستگاه قطار هوآ هین (Hua Hin)، تایلند
منبع: telegraph.co