خاطرات خوش دبی به همراه خانواده

به دو دلیل این سفرنامه رو براتون مینویسم : یکی اینکه : خودم اطلاعات خوبی از خوندن سفرنامه ها بدست آوردم و برای من که اولین سفر خارج از کشورم بود بسیار مفید بود و وظیفه دونستم که منم همین کار رو بکنم . دوم اینکه : هر سفرنامه با یک دید خاص نوشته میشه و شاید بتونم چیزهای جدیدی به مطالب قبلی اضافه کنم.همه چیز از اونجا شروع شد که همسرم به دلیل دور شدن از فشار کاری زیادی که به ما وارد میشد، یک سفر تفریحی رو پیشنهاد کرد و می خواست که این سفر، یک سفر خارجی باشه . در این بین خانواده خواهرم ، قصد انجام یک سفر داخلی را داشتند . ما هم از این فرصت استفاده کرده و تصمیم خودمون رو با اونها درمیون گذاشتیم و خواستیم که به ما ملحق بشن . خلاصه همه موافقت کردند که به سفر دبی برویم که از نظر آب و هوا در فصل زمستان شرایط خوبی را دارد. اواسط بهمن ماه بود که شروع به برنامه ریزی کردم . ابتدا خواندن تمام سایت های ایرانی که در دسترس بود و بعد ، چند سایت خارجی که هتل ها رو معرفی میکرد . مدارک ما کامل بود ولی خانواده خواهرم پاسپورت نداشتند و اقدام به تهیه پاسپورت کردند.

منهم همینطور، یکسره در حال جمع آوری اطلاعات بودم. بالاخره اطلاعات کامل شد و با اسامی ده، دوازده تا هتل سراغ آژانس مسافرتی رفتیم . بعد از کلی مشورت تاریخ ۱۵ اسفند رو انتخاب کردیم که خبری از جشنواره ها در دبی نبود و قیمت ها نسبتا مناسب بود . اینم بگم که یکی از اقوام نزدیک ، قرار شد از اروپا به ما ملحق بشه و با این حساب ما برای ۶ نفر بزرگسال و یک کودک ۶ ساله و یک کودک دو ساله اقدام به خرید تور کردیم.

انتخاب ما پس از کلی صحبت و مشورت با مسئول کانتر تور خارجی آژانس ، که خانم بسیار صبور و محترمی بود ، ۴ شب و ۵ روز و هتل انتخابی ، هتل فلورا گرند ، یک هتل ۴ ستاره در منطقه قدیمی تر دبی ( دیره ) بود . که شامل : پرواز ماهان، ترنسفر رفت و برگشت ( خیلی خوب بود ) و صبحانه و ناهار و لیدر می شد.

محل هتل روی نقشه
حدود ۴ روز قبل از پرواز، ویزا ، واچر هتل و مشخصات لیدر، به دست ما رسید و از آژانس مدارک رو تحویل گرفتیم . بعد به یکی از شعب بانک سامان مراجعه کردیم ، که به ما وقت قبلی داد برای روز بعدش، تا حواله ارزی دریافت کنیم . صبح روز بعد به همراه مدارک سفر ابتدا به بانک ملی رفته و عوارض خروج رو به ازای هر نفر ۲۵/۰۰۰ تومان ( فرق نمیکنه چه سنی ) پرداخت کردیم و همگی به بانک سامان رفتیم ( حضور افراد الزامی بود ) ارز مسافرتی سالی یک با ر و فقط به مسافران بالای ۱۲ سال تمام تعلق میگیره . نفری یک میلیون تومان بابت ۳۰۰ دلار از ما گرفتند و یک برگه تحویل دادند که در خروجی فرودگاه ارز رو بگیریم.

خلاصه وسایل سفر جمع شد و من یک کالسکه سفری سبک هم برای پسر دو ساله ام خریدم . پرواز صبح روز ۱۵ اسفند ساعت ۸ صبح از فرودگاه امام بود که ما سه ساعت قبل اونجا بودیم . بعد از بردن ماشین ها به پارکینگ و حمل ساک ها به سالن ، از بازرسی رد شدیم و با سپردن وسایل و گرفتن کارت پرواز کمی سبک شدیم . بعد از کمی استراحت رفتیم توی صف طویل چک کردن ویزا و پاسپورت و مهر خروج ( البته کسانی که بلیط درجه یک داشتند از یک خروجی جداگانه و بدون معطلی میرفتند که از مزایای پول خرج کردن بود). حدود نیم ساعت توی صف بودیم که نوبت به ما رسید و از گیت عبور کردیم . ساعت حدود ۷ شده بود . بعد از صرف کمی خوراکی و گرفتن عکس یادگاری به سمت هواپیما رفتیم و بعد از گذشتن راهروی مخصوص پرواز وارد هواپیما شدیم . هوا خوب بود و پرواز یک ساعت و پنجاه دقیقه ای همراه با صرف صبحانه خوب هواپیما حدود ساعت ۱۰:۳۰ به وقت محلی وارد فرودگاه دبی شدیم (ترمینال یک )

فرودگاه دبی
مسیر طولانی رو با استفاده از ترام و مترو طی کردیم.

راهرو فرودگاه دبی
تا به محل اسکن چشمی و چک کردن ویزا و گذر نامه رسیدیم .چشمتون روز بد نبینه حدود ۳۰۰ نفر جلوی ما بودند . بعد از حدود ده دقیقه که داخل صف بودیم ، یکی از افراد انتظامات فرود گاه به سمت ما اومد و پرسید این بچه ها با کدام خانواده هستند . من گفتم با ما هستند و اونم از ما خواست که از صف جدا شده و به همراه اون بریم . با کمال تعجب اون ما رو به اول صف و یک ورودی مخصوص برد و یک نفر دیگه هم مدارک ما رو چک کرد و جالب اینجا بود که اسکن چشم فقط از یک نفر ما گرفت و بقیه بدون معطلی از گیت عبور کردیم.

بعد از گیت من چشمم به یک صرافی افتاد که همونجا مبلغ ۲۵۰۰ دلار رو به درهم تبدیل کردم که ۹۰۰۰ درهم شد . ولی باجه فروش سیم کارت بسته بود . کمی جلو تر بار ها رو تحویل گرفتیم وبه سمت خروجی حرکت کردیم که دیدیم کلی آدم اونجا جمع شده اند و هر کدوم اسم یک نفر رو روی پلاکارد نوشتند . منم کنجکاو شدم ،که دیدم یک نفر پاکستانی، اسم ما رو نوشته . بهش گفتم که ما هستیم ولی به سختی انگلیسی متوجه میشد و مجبور شد که از یکی دیگه کمک بگیره که فارسی حرف میزد . خلاصه ما به همراه یک خانواده دیگه سوار یک مینی بوس شدیم و به سمت هتل حرکت کردیم .(چون تعداد ما زیاد بود ). بین راه راننده از من پرسید اشکال نداره که من بنزین بزنم که منم گفتم نه ، اینم تجربه ایست . قیمت بنزین اول هر ماه مشخص میشه که در اون روز حدود ۲ درهم بود (۲۱۰۰تومان)

پمپ بنزین
خلاصه بعد از بیست دقیقه ( با احتساب زمان بنزین زدن ) ساعت ۱۲:۳۰ به هتل رسیدیم .اونجا یک نفر خودشو به ما معرفی کرد که اسمش با لیدر ما فرق داشت ولی گفت من جای لیدرشما هستم . آقای بسیار خوش برخورد بود به اسم روهان که مدارک ما رو گرفت و از ما خواست که در لابی منتظر باشیم . از ما با آبمیوه پذیرایی شد . در مدتی که مسول پذیرش کارهای ما رو انجام میداد ، آقای روهان هم در مورد هتل توضیحات خوبی داد و بعد تورهای خودش رو به ما معرفی کرد . و بین اونها ،توری که مقرون به صرفه تر بود رو جداگانه توضیح میداد . هتل روی هر اتاق مبلغ ۲۰۰ درهم از ما گرفت (جهت هزینه های احتمالی ) و یک رسید هم بابت اون دادند و تاکید کردند که مراقب اون رسید باشیم چون هر کسی اونو تحویل بده پولش رو بهش برمیگردونند .در غیر اینصورت پول برگشت داده نمیشه .هر اتاق هم شبی ۱۵ درهم مالیات داشت که پرداخت کردیم.

ما روز اول توری نخریدیم تا نفر هفتم ما از اروپا برسه . ولی برای روز دوم تور گشت شهری رو خریدیم و بقیه تورها رو موکول کردیم به روزهای بعد، که اگر از تور اول لذت بردیم، اونها رو بخریم .

هتل فلورا گرند دیره:

هتل هشت طبقه در سیصد متری مترو رقه ( سه دقیقه پیاده روی) دارای استخر و سونا و سالن ماساژ و بدنسازی در پشت بام ، دارای اینترنت رایگان در کل هتل ، پارکینگ ، رستوران و در کنار آن سوپر مارکت و مراکز درمانی، محلی خوب برای استراحت و لذت بردن از اقامت در هتل . پرسنل پذیرش بسیار خوشرو و مودب ، کارکنان مودب و تمیز و برای من که شب های زیادی رو درهتل های مختلف ایران گذروندم و بسیار حساس هستم ، مکان مناسبی بود . لذا این هتل رو به دوستان دیگر پیشنهاد میکنم .البته من این هتل رو از سایت www.tripadvisor.com انتخاب کرده بودم . صبحانه و نهار این هتل آزاد بود و غذاهای سرو شده باب طبع ایرانی های عزیز و خصوصا کودکان ما بود و برای کسانی هم که علاقه به غذای محلی داشتند هم، انتخاب کم نبود.

غذای خوشمزه رستوران هتل
همراه غذا، چای و قهوه رایگان سرو میشد. ولی آب و نوشابه بایستی می خریدیم. البته روز اول آب مهمان هتل بودیم. (به جمله ی من نخندید: بطری آب ۱۰ هزار تومن بود) ورود آب از بیرون رستوران، به داخل، ممنوع بود ولی ما برای بچه ها می آوردیم که اونها هم کاری نداشتند . هتل سه سرویس رایگان به مراکز خرید :سیتی سنتر دیره ، اوت لت مال و سیتی سنتر میردیف داشت.

روز اول:

ما تور گشت شهری رو نفری ۲۶۰ درهم خریداری کردیم ( برای روز دوم ) و بعد از صحبت های لیدر با مسول هتل زود تر از موعد یعنی حدود ساعت ۱۲:۴۵ اتاق ها رو به ما تحویل دادند.

اتاق ما
سپس وسایل رو به اتاق ها بردند که ما خواستیم کنار هم باشن. در اتاق دمپایی حمام نبود که من از خانه داری هتل درخواست کردم و سریع برای ما آوردند (رایگان ). بعد از تعویض لباس و کمی استراحت به رستوران رفتیم جهت صرف ناهار که بسیار به موقع بود.

بعد از ناهار تصمیم گرفتیم با سرویس هتل به مرکز خرید سیتی سنتر دیره بریم . چون هدف ما از سفر اصلا خرید نبود قصد داشتیم تا زمان رسیدن نفر آخر گروهمون یک مرکز خرید رو از نزدیک ببینیم . سرویس سر ساعت حرکت کرد و بعد از حدود دوازده دقیقه رسیدیم . مرکز خرید خیلی بزرگ بود و جنس های متنوعی داشت.

سیتی سنتر دیره
قیمت ها از ایران خیلی گرون تر بود. بعد از کلی گشت و گذار در آنجا ، کمی خسته شدیم و دنبال جایی برای نشستن بودیم که با کمال تعجب هر چی گشتیم چیزی پیدا نکردیم . من از انتظامات اونجا پرسیدم کجا میشه کمی استراحت کرد و اونم کلی خندید که ما اینجا هیچ جا نداریم ببخشید . و خواست که روی صندلی های مخصوص مغازه های فود کورت بشینیم . که اونم جالب نبود بدون سفارش غذا .خلاصه از کرفور طبقه بالا که خیلی هم بزرگ بود دیدن کردیم و بعد از اون به مرکز دی تو دی اون طرف خیابان رفتیم . هر چند قیمت ها پایین بود ولی اجناس ، بسیار سطح پایینی از نظر کیفیت داشتند و با سلیقه ی ما اصلا جور در نمی اومد . برای همین هم بعد از گذشت چند دقیقه از اونجا بیرون اومدیم و چون تا آمدن سرویس هتل نیم ساعت مانده بود تصمیم گرفتیم با مترو به هتل برگردیم . فاصله تا هتل فقط یک ایستگاه بود و ما خواستیم متروی دبی رو هم تجربه کنیم. مترو بسیار دقیق و منظم بود. با آسانسور پایین رفتیم . بعد از خرید بلیط سوار قطار شدیم و حدود شش دقیقه بعد رسیدیم .این تنها سفر ما با مترو بود . به دلیل تعداد زیاد ما، سفر با مترو برای ما ، خستگی ، از دست دادن زمان و صرف هزینه ی بالا رو در برداشت . برای همین از اون به بعد رو با تاکسی های کاروان ( ون ) سفر کردیم که بسیار راحت بود .اطراف هتل گشت زدیم و با مغازه ها آشنا شدیم : صرافی ،داروخانه ، سوپر مارکت ، فست فود ، رستوران … همه چیز به وفور یافت میشد .سپس به هتل رفتیم تا کمی استراحت کنیم . شب پس از کامل شدن گروهمون به مرکز خریر الغریر رفتیم که پیاده حدود ۱۰ دقیقه راه بود .مغازه ها شبیه هم بودند و در راه برگشت از انبوه فست فود و رستوران های سر راه، برگر کینگ رو انتخاب کردیم که شام خوبی بود (۱۸۷ درهم مجموعا)

غذای برگر کینگ

روز دوم:

صبح بعد از صرف صبحانه متنوع و خوب ( من سفارش املت با پنیر دادم ) به لابی اومدیم و طبق برنامه ای که قبلا داشتیم عازم میراکل گاردن بشویم.

بلیط باغ معجزه ها
ساعت ۹:۳۰ بود و چون بعد از چند دقیقه معطلی در ایستگاه تاکسی ماشین مناسب گیر نیاوردیم ( “کاروان” یا همون “ون” ) تصمیم گرفتیم با دوتا تاکسی بریم . دو تا نکته جالب پیش اومد : یکی اینکه تاکسی اول ۷۰ درهم شد و تاکسی دوم ۶۵ درهم . نکته دوم اینکه ما درب جلویی پیاده شدیم و ماشین دوم درب عقبی باغ معجزه ها . که مدتی طول کشید تا همدیگه رو پیدا کنیم . عجب جایی بود . بسیار زیبا و دیدنی و پر از رنگ . من از جزییات جاهای دیدنی چیزی نمیگم تا دچار پیش قضاوت نشوید ولی پیشنهاد میکنم حتما تو برنامه گشت خودتون قرار بدید.

نکته : این باغ در فصول گرم سال تعطیله و حدود سه – چهار ماه باز است .در کنا اون باغ پروانه ها هم هست که مکمل گشت شما میشه و تا ظهر ساعات خوبی رو سپری خواهید کرد .

میراکل گاردن
در برگشت با یک کاروان برگشتیم که کرایه ارزونتر شد و ۱۱۰ درهم گرفت .(البته همشون تاکسی متر داشتند)

بعد از صرف ناهار بوفه و کمی استراحت، ساعت دو نیم به لابی اومدیم و منتظر آمدن اتوبوس شدیم .که سر ساعت یک ربع به سه آمد.

گشت شهری:

گشت شهری که ما خریدیم شامل : گشت در مدینه الجمیرا – بازدید از پالم جمیرا ( همون جزیره نخل ) عبور از بالای پالم بوسیله منو ریل – بازدید از بازار ابن بطوطه – شام رستوران ایرانی – و نهایتا بازدید از دبی مال و برج الخلیفه و رقص فواره ها ، که مبلغ نفری ۲۶۵ درهم تمام شد . البته این بهینه ترین تور بود که انتخاب کردیم.

سواراتوبوس شدیم و پس از جمع کردن بقیه ازهتل های اطراف، به جمیرا رفتیم.

مدینه الجمیرا
(وقت بازدید نیم ساعت)زمان بازدید از مغازه های بازار معروف و زیبای آن که از چوب ساخته شده بود خیلی کم بود وفقط از داخل آن عبور کردیم ( هرچند همه چیز به شدت گران بود ) .سپس به سمت روخانه ی داخل جمیرا رفتیم که از آنجا برج العرب هم دیده میشد.

مدینه الجمیرا
کمی عکس گرفته و ازمناظر زیبای آن لذت بردیم و دوباره به اتوبوس برگشتیم (ساختمان ها به سبک یزد و رودخانه به سبک ونیز ساخته شده بود ).سپس به پالم رفتیم.

خیابان های جزیره نخل
صحبت های لیدر گشت (علی آقا ) بسیار جالب و شنیدنی بود . و توضیحات بسیار خوب و متنوعی از شهر دبی و تمام گشت شهری میداد و شور علاقه ی وافری به کارشون داشتن که جذابیت گشت رو دو چندان میکرد . بعد از عبور از زیر آب و رانندگی در کف خلیج فارس به هتل آتلانتیس رسیدیم و از اونجا به بالای ایستگاه مونو ریل رفتیم که اونم جالب بود.

دستگاه ارائه بلیط مونو ریل
و کاملا پارک آبی آتلانتیس رو میتونستید از اونجا خوب ببینید .

نمای پارک آبی آتلانتیس از داخل مونو ریل
بعد با منو ریل از بالای اون مسیری که رفته بودیم برگشتیم . اینبار منظره نخل کاملا دیدنی بود.

بعد از برگشت از نخل تعدادی از همسفران گویا اعتراض به برنامه داشتند و پس از کلی جر و بحث مشخص شد که لیدر آنها که ظاهرا یک خانم بودند توضیحات یک تور دیگه رو داده بودند و پولی که گرفته بودند بیشتر از این تور بود. علی آقا با خونسردی تمام و دادن توضیحات کافی به اونها ، خواست که حتما از لیدر خودشون تقاضای توضیح و یا حتی شکایت کنند . البته من در برخی سفرنامه ها که خونده بودم اسم این خانم رو شنیده بودم و سریع اونو شناختم . چون چند مورد دیگه هم داشتند. خلاصه اینم ماجرایی شد برای خودش.

بعد از اونجا به مارینا رفتیم.

آسمان خراش های مارینا
جایی که پر از آسمان خراش بود و شبیه منهتن آمریکا ساخته شده بود . یک دریاچه بزرگ هم داخلش ساخته بودند. بازار بسیار مجلل و گرونی هم داشت .اونجا سوار قایق شدیم و در دریاچه گشت زدیم. توضیحات علی آقا واقعا به جذابیت اون اضافه میکرد. بزرگ ترین برج مسکونی جهان و یکی دیگه از شاهکار های معماری دبی که آسمان خراش پیچیده ی زیبایی بود و …

ترکیب فن آوری و زیبایی
سپس به بازار ابن بطوطه رفتیم . مسیر کمی طولانی بود و هوا تاریک شد . این بازار واقعا دیدنیه ، تالار چین ، ایران ، آسمان تونس (که چیز دیگه ای بود و بسیار جذاب).

تالار چین

تالار ایران

آسمان تونس
برای خرید هم مناسب تر بود . ما فقط تونستیم دو تا کفش ایتالیایی خوشگل بخریم ( ۶۸۰ درهم ) که از گروه عقب نمونیم و بتونیم عکس هم بگیریم.

ابن بطوطه
در کل ۴۵ دقیقه در بازار بودیم (البته علی آقا رای گیری کرده بود).

بعد از اونجا جهت صرف شام به رستوران ایرانی یاس رفتیم .موسیقی زنده با خواننده ی خوش صدا و غذای متنوع که بصورت بوفه آزاد سرو شده بود و شکم خالی ما که با هم خیلی خوب جفت و جور شد . چند مدل غذا بود که خورش قورمه سبزی خیلی خوشمزه بود و میشه گفت عالی بود .جاتون خالی بعد غذا هم از موسیقی لذت بردیم.( رقص ممنوع بود ). سپس به سمت دبی مال رهسپار شدیم.

فضای دبی مال واقعا آدم رو میگرفت . انبوهی از فروشگاه های بزرگ و شیک و لوکس که همه ی برند هایی رو که ما می شناختیم در بر میگرفت . آکواریوم منحصر به فردش با کوسه ها و سفره ماهی های زیبا . چشم نواز بود.

آکواریوم دبی مال
بعد از حدود ده دقیقه دیدن آکواریوم و عکس گرفتن به سمت آخرین اجرای رقص فواره ها رفتیم . عجب تصویری داشت شب برج الخلیفه، مثل الماس میدرخشید.

برج الخلیفه
پس از کمی دیدن منظره ی برج، رقص فواره ها با یک آهنگ زیبا شروع شد. میتونم بگم یکی از بهترین صحنه های دبی همین صحنه هست. همونجا با خود گفتیم که دوباره باید به دیدن این صحنه بریم.

رقص فواره ها
برنامه ی گشت تمام شد و ما مجددا به همون ترتیب به هتل هامون برگشتیم. شب بسیار خاطره انگیزی بود. و اگر ما تور شهری رو نمی گرفتیم مطمئنا چیزهای زیادی رو از دست داده بودیم .مخصوصا با لیدری مثل علی آقا.

یک اتفاق بسیار نادر هم افتاد و این بود که من یکی از بچه محل های خودمون رو که حدود ۲۵ سال ندیده بودم و نمیدونستم کجاست رو دیدم که با ما همراه شد و به ما گفتند سوار ماشین ایشون بشیم برای برگشت به هتل ، و بعد از کلی حال و احوال ، فهمیدم۱۲ ساله که تو دبی تور لیدرهستن و این اتفاق برای من و همراهان، خیلی جالب بود.( دنیا کوچک است).

روز سوم:

بعد از برگشتن از گشت شهری ساعت ۱:۳۰ شب، از طریق تلگرام با لیدرمون آقای روهان تماس گرفتم. ایشون هم با پاسخ دادن خودشون منو متعجب کرد . چون فکر میکردم در این ساعت جواب منو ندهند . ولی تا ساعت دو، صحبت ما طول کشید و در آخر ضمن تشکر از توری که معرفی کرده بودند ، تور پارک آبی وایلد وادی رو به همراه کوپن ناهار به مبلغ ۲۷۵ درهم برای هرنفر خریدیم که اونم با توجه به قیمت هایی که از قبل داشتم متناسب و خوب بود . صبح بلیط ها رو به ما رسوندند و ما ساعت۹:۳۰ به سمت پارک آبی، با تاکسی کاروان حرکت کردیم . کرایه شد ۷۵ درهم برای همگی (۲۵ دقیقه). وقتی که رسیدیم جلوی در، با تحویل بلیط، یک دستبند قابل شارژ به همه دادند و یک دستبند کاغذی برای ناهار. در ورودی یک مغازه هست که لوازم مورد نیاز رو میفروشه.

اونجا دو تا از دستبند ها رو شارژ کردیم ( ۲۰۰ درهم ) خانم ها برای خودشون مایو اسلامی تهیه کردند که خیلی هم گرون بود . مایوهای اسلامی ۳۷۰ درهم شد .چون تعداد ما زیاد بود یک کمد بزرگ اجاره کردیم تا وسایلمون رو داخلش جا بدیم .( ۸۵ درهم ) نوع پوشش آزاد بود .فقط برای بازی ، لباس های : زیپ دار ، دکمه دار ، نخی ، ممنوع بود . بعد سراغ بازی ها رفتیم … هیجان، فوق العاده بود و از بازی کردن سیر نمیشدیم. امنیت بازی ها عالی و امنیت محیط، عالی تر . وسایل ما : کیف، موبایل، حوله، کرم و… بدون حضور ما ، ساعت ها روی صندلی بود و کسی حتی نگاه هم بهشون نمی کرد .خلاصه بعد از چند ساعت بازی ، گرسنه شدیم و از یکی از غذاخوری هایی که مربوط به بلیط ما میشد غذا گرفتیم و نوش جان کردیم و … معلومه دیگه ، دوباره بازی …

وایلد وادی
بچه ها هم از بازی بی نصیب نموندن و بازی های مخصوص به خودشون و آبتنی رو حسابی به جا آوردند.

حسابی که خسته که شدیم ، لباس پوشیدیم و از همون فروشگاه جلوی در ، مابقی شارژ مچ بند هامون رو پس گرفتیم و به سمت ساحل جمیرا پیاده راه افتادیم . بعد از بیست دقیقه پیاده روی به ساحل زیبای جمیرا رسیدیم . چقدر ساحل ،تمیز و زیبا بود . برج العرب به خوبی در کنار ساحل دیده میشد و ما عکس یادگاری گرفتیم.

نمای برج العرب از ساحل
ساعتی هم مشغول بازی با مرغان دریایی و غذا دادن به اونها شدیم.

ساحل زیبا و مرغان دریایی
سپس از همونجا دو تا تاکسی گرفتیم و با ۱۲۸ درهم به سمت هتل رفتیم تا شام هم در نزدیکی هتل میل کنیم . شام با دو تا پیتزای غول پیکرخوشمزه ایتالیایی به همراه دوتا پاستای ایتالیایی غافلگیر شدیم (۱۶۵ درهم ) .خسته و کوفته ساعت ۱۱ به هتل برگشتیم . بازهم با آقای روهان تماس گرفتم و از ایشون تشکر کردم.

روز چهارم:

صبح روز چهارم بعد از صرف صبحانه ، تصمیم گرفتیم برای خرید بعضی چیزها دوباره به سیتی سنتر بریم . چون با قیمت ها و شرایط کمی آشنا شده بودیم . پسرم چند تا بازی ps4 که از ایران ارزونتر بود خرید وما هم از حراج های تک سایز فروشگاهای برند بازدید کردیم . یک شلوار جین مارک پیرگاردین از قیمت ۱۱۰۰ درهم شده بود ۱۵۰ درهم که ازشانس به سایز مورد نظر ما خورد و خریدیم . کت و شلوار های خوبی هم بود که بعد از تخفیف ۵۰۰ درهم شده بود و می ارزید .البته اونی که به من اندازه شد رنگش مورد پسند نبود و نخریدیم . کمی گشت زدیم و از کرفور طبقه دوم سیتی سنتر دیره کمی از میوه هایی رو که نه دیده بودیم و نه اسمشون رو میدونستیم خریدیم و کلی هم خندیدیم.

قسمتی از کرفور سیتی سنتر
سس باربیکیو دودی، مارکی که من دوست داشتم بود وخریدم. ظهر برگشتیم هتل و ناهار خوردیم. ( کرایه رفت با تاکسی ۱۴ درهم و برگشت ۱۶ درهم، کمی ترافیک بود ).

بعد از ظهر برنامه ی بازدید ازGlobal Village رو داشتیم که از ساعت ۱۶ باز میشد.

دهکده جهانی
دوباره تاکسی کاروان گرفتیم حدود۳۵ دقیقه توی راه بودیم(مترو نداشت وبدون تاکسی زمان زیادی ازدست میره )کرایه ۸۰ درهم . بلیط نفری ۱۵ درهم دادیم (کودکان زیر ۵ سال و بزرگسالان بالای ۶۵ سال رایگان بود) . دورتادور این مکان بسیار بزرگ که شبیه یک مربع به اضلاع ۱ کیلومتر بود ، قسمت ،قسمت شده و هر قسمت مخصوص یک کشور بود که ورودی آنها با نماد های آن کشور ساخته شده بود و داخل قسمت ها ، غرفه هایی بود که محصولات اون کشور رو شامل میشد و مثل بازارچه، چیده شده بود . حتما این بازدید رو توی برنامه خودتون قرار بدهید که بسیار جالب و دیدنی است .

کشورهای مختلف شرکت کننده
گل سر سبد کشورها قسمت : آفریقا، هند، مصر ، ایران و تایلند بود که واقعا وقتی به قسمت مربوط به کشور ایران میرسید به خودتون میبالید.

آفریقا

روسیه

مصر

ایران
ورودی به سبک هخامنشی با سنگ های زیبا و نورپردازی عالی مزین شده و در داخل آن نمادهای ایران به زیبایی به چشم میخورد : حافظیه ، طوس ، برج آزادی ، تخت جمشید و … . غرفه های : فرش ، آجیل ، زعفران ، صنایع دستی و… موجود در محل ، بدون اغراق یکی از زیباترین غرفه های دهکده جهانی بودند . نکته جالب اینکه “چی توز موتوری” در اونجا طرفدار بسیارزیادی داشت و خیلی از بازدید کننده های خارجی می خریدند.

برنامه های زیبا و متنوعی هم برگذار میشد ، مثل : شو موزیکال ، موسیقی های محلی ( آفریقا برنامه جالبی داشت ) ، عملیات دزد و پلیس با ماشین های خفنی مثل لامبورگینی و نیسان جی تی آر ، که توسط بدلکاران حرفه ای انجام میشد و خیلی جالب بود . ( بلیط جداگانه داشت و در ۳ سانس برگزار میشد ) یک مسابقه هم برگزار میشد که به این صورت بود شما رو داخل یک محوطه قرار میدادند و کلی اسکناس رو با پنکه به سمت شما هدایت میکردند ، هرچقدر که میتونستید اسکناس رو از توی هوا جمع کنید مال خودتون میشد . صف طولانی ثبت نام ما رو از این بازی منصرف کرد .خلاصه شب شد و نور پردازی های مشهور دبی هم شروع به خودنمایی کرد . تمام ساختمان ها ، حالا چهره ی جدیدی به خود گرفته بودند و زیبایی خود رو به رخ میکشیدند.

نمای شب دهکده جهانی
بازدید ما تا ساعت هشت و نیم طول کشید (حدود ۴ ساعت و نیم ). خیلی خوش گذشته بود . تصمیم گرفتیم از اونجا مجددا یک سری به دبی مال بزنیم و اونجا رو بگردیم و باز از دیدن رقص فواره ها لذت ببریم . از دهکده جهانی تاکسی گرفتیم به دبی مال حدود ۳۰ دقیقه توی راه بودیم ( جالب اینجا بود که راننده از گوگل مپ برای پیدا کردن مسیر استفاده میکرد . و چون منم همیشه روی گوگل مپ بودم بهش کمک میکردم .)کرایه ۷۷ درهم شد و جلوی مال پیاده شدیم . ( جالب اینجابود که تاکسی حق نداشت در قسمت پیاده کردن ، مسافر رو سوار کنه . و یا در قسمت سوار شدن ، مسافر رو پیاده کنه .)

عجب جای رویایی است این دبی مال . به گفته علی آقا اگر یک خانم رو با یک کارت اعتباری نامحدود ،به این مرکز خرید بفرستی ، درست سه ماه طول خواهد کشید که از همه ی این مغازه ها خرید کنه (۱۲۰۰ بوتیک بسیار بزرگ )

خلاصه باز هم از آکواریوم و آسمان پر ستاره دیدن کردیم .

آسمان پر ستاره دبی مال
و به سمت آبشار زیبای دبی مال رفتیم و لذت بردیم

آبشار دبی مال
زمین پاتیناژ بسیار بزرگ و زیبای داخل مال و هزاران هزار زیبایی که میتونست این مجتمع منحصر به فرد به شما نشون بده . در تمام قسمت ها مراکز اطلاعات مکانیزه وجود داشت و امکان گم شدن رو به صفر تقلیل میداد . از یک فروشگاه اسباب بازی دیدن کردیم که خودش به اندازه ی یک پاساژ بود .آنجا به پسرم یک پاکت دادند که هر چقدر لگو((Lego میتونست توش بریزه ، مال خودش میشد . (به قیمت ۹۰ درهم) ، و او هم لگو باز قهار … تا میتونست توی پاکت جا داد و وقتی به ایران اومدیم و شمردیم ، دیدم حدود یک سوم قیمت در ایران برایش تمام شده بود وکلی خوشحال شد.

خلاصه بعد از گشت و گذار در بازار ، به دیدن رقص فواره ها رفتیم و این بار از جای بهتری شاهد این ترکیب بی نقص هنر و فن آوری شدیم . با یک آهنگ زیبای عربی ، که همه رو به وجد می آورد . این آهنگ ، حدود هفت دقیقه طول کشید و بسیار دیدنی بود . به گفته ی علی آقا ، قطعه ی زیبای “شیراز” از استاد ویولن مشهور ایرانی در خارج از کشور هم جزء این موسیقی هاست ، ولی چون بطور تصادفی یک آهنگ توسط کامپیوتر انتخاب میشه ، معلوم نیست چه موقع اجرا خواهد شد.

خلاصه بعد از گرفتن کلی عکس ، به قسمت سوار شدن به تاکسی رفتیم و به سمت هتل و خوردن شام حرکت کردیم.

با دوتا تاکسی برگشتیم که یکی ۶۵ درهم گرفت و یکی دیگه از کوچه پس کوچه اومد و ۵۰ درهم گرفت . چون کمی ترافیک سنگین شده بود .( البته نه مثل تهران). شام هم مهمان KFC ( 86 درهم )و برگرکینگ – برای بچه ها – ( ۴۰ درهم ) بودیم . هر دو خوشمزه و عالی بودند و ما که فست فود خور حرفه ای بودیم نتونستیم ایراد بگیریم . خلاصه شب از همیشه خسته تر، با خریدن مقداری مسکن برای پاهای خسته و کمی داروهای دیگر(معده) ساعت ۱ به هتل برگشتیم.

نکته جالب : خانم دکتر داروخانه تا مارو دید به زبان فارسی دست و پا شکسته و به سبک ایرانی ها احوالپرسی کرد .

روز پنجم:

پرواز برگشت ساعت ۱۲:۳۰ بود و ما بعد از صرف صبحانه و جمع کردن چمدان ها ، کارهای تسویه حساب رو انجام دادیم و پول هایی که سپرده بودیم رو با ارائه رسید ، پس دادند و از ما جهت انتخاب هتلشون تشکر کردند . بعد ترنسفر هتل اومد سراغمون منتها چون همه جا نمیشدند یک گروه رو برد فرودگاه و برگشت که گروه دوم رو ببره که نیم ساعت بین ما فاصله افتاد.

ورودی فرودگاه دبی ترمینال یک
خلاصه در فرودگاه بارها رو تحویل دادیم و اونجا حتی کیف های دستی ما رو هم وزن کردند ، چون پرواز ماهان ، حداکثر وزن کیف های دستی بلیط های اکونومی رو به ۵ کیلو کاهش داده بود . تشریفات خروج انجام شد و پرواز راس ساعت صورت گرفت . هوا خوب بود و پرواز آرومی داشتیم .تو هواپیما با ناهار از ما پذیرایی شد ( چلو گوشت و چلو مرغ ) که چلو مرغش خیلی بهتر بود . به فرودگاه امام که رسیدیم به سمت تشریفات ورود هدایت شدیم . ولی دیگه از اون نظم و انظباط خبری نبود و صف های چند لایه ، طبق سنت جدید ما ایرانی ها به سرعت شکل گرفت . خلاصه بعد از گرفتن چمدان ها به پارکینگ اومدیم و پس از پرداخت حدود ۷۰ هزار تومان بابت ۵ روز سوار ماشین شدیم و به منزل برگشتیم .

نکاتی که در سفر با آن برخوردیم و جالب است بدانید:

* آب مصرفی غیر قابل شرب بود و همیشه بایستی آب می خریدیم . ما از ۳ درهم آب خریدیم تا ۱۰ درهم (بستگی به مکانش داشت ) حتی آب مخصوص آبیاری از تصفیه کردن و شیرین کردن آب دریا بود.

* اگر تعداد شما ۴ نفر یا بیشتر هست ، حتما از تاکسی استفاده کنید . هم ارزانتر میشود هم سریعتر (حتی با تعداد کمتر، مسیر های کوتاه و یا برخی مسیر ها که نزدیک ایستگاه مترو نیست هم مقرون به صرفه است )

* تاکسی متر ها همیشه روشن بود .من خونده بودم که راننده ها کرایه ها رو به سمت بالا گرد میکنند . ولی اگر کرایه مثلا ۶۷ درهم میشد من همون رو میدادم و کلی هم تشکر میکردند . تازه اگر ۷۰ هم میدادم اونها بقیه اش رو پس میدادند .(البته غیر از یک بار )

* زبان رسمی در دبی انگلیسی بود .دوستانی که انگلیسی زیاد بلد نیستند نگران نباشند ، اونجا با اشاره هم ،کارها راه میافته . تازه برخی از هندی ها یا پاکستانی ها اینقدر لهجه داشتند که نه شما حرف های اونها رو میفهمیدی نه خودشون . برای ما که انگلیسی کمی بلد بودیم هیچ مشکلی پیش نیومد . چون برخی از فروشندگان یا خدمات دهندگان هم همینطور بودند.

* ما سیم کارت دبی رو نخریدیم . البته فقط یک روز نیاز به تماس با یکدیگر رو داشتیم و از رومینگ همراه اول استفاده کردیم که مجموع هزینه اش هم بابت ۶ تماس حدود ۱۲۰۰۰ تومان شد که از خرید سیم کارت بسیار با صرفه تر بود.

* روز اول از هتل خواستیم تا مینی بار اتاق رو خالی کنه ، چون جلوی بچه ها رو نمی تونستیم بگیریم .( پیشنهاد آقای روهان هم همین بود) خوراکی ها خیلی گرون تر از بیرون هتل حساب میشد.

* هتل بسیار آرام و خوب بود.

اتاق ها : میز اتو ، گاوصندوق ،آب رایگان ، چای و کتری برقی، اینترنت رایگان ، وان حمام ، توالت فرنگی و بیده ، آینه قدی ، جا لباسی و سیستم تهویه مرکزی داشت . دو آسانسور شیشه ای و… همه چیز کاملا بر وفق مراد بود و من این هتل رو حتما به دوستان عزیزی که میخوان برن دبی پیشنهاد میکنم . البته کسانی هم که میخواهند ساکن دبی جدید باشند و اطراف هتل، باکلاس باشه ، پیشنهد میکنم از هتل های خیابان شیخ زائد استفاده کنند مثل رز ریحان که فضای متفاوتی دارند.

* تور گشت شهری ، مخصوصا با لیدری مثل علی آقا رو حتما پیشنهاد میکنم . قابل توجه دبی اولی ها . مطمئن باشید پشیمان نخواهید شد . شاید خودتون بتوانید با برنامه ریزی این مناطق رو بگردید ولی حتما دو برابر زمان خواهد برد و کلی از اطلاعاتی که تورلیدر ها میدهند رو از دست خواهید داد که حیفه . در کل یک دید کلی به شما خواهد داد که روزهای بعدی چطور وقتتون رو تنظیم کنید .

* برای رفتن به پارک آبی ، رعایت چند نکته به شما خیلی کمک خواهد کرد : ۱- حتما وسیله کمی با خودتون ببرید که مجبور به اجاره چند کمد نشوید . ۲- چیز زیادی لازم ندارید : حوله ،عینک آفتابی ، کرم ضد آفتاب ( من خیلی سوختم ) دمپایی نیاز نبود ، مایو ،موبایل یا دوربین برای ثبت خاطرات.۳- از شما هنگام بازی های مختلف عکس های زیادی گرفته میشود ولی اگر بخواهید چاپ کنید خیلی گران است و نمی ارزد (هر عکس روی سی دی ۸۰ درهم و چاپ ۱۳۰درهم ). ۴- لباس سبک بپوشید ۵- نوع پوشش آزاد است. ۶- بردن خوراکی داخل مجموعه ممنوع است و کیف ها رو اسکن میکنند.

* سفرهای ما همیشه به قصد تفریح است و خرید رو فقط درشهر خود انجام می دهیم . ولی در کل ، دبی شهری مناسب خرید نیست و اصلا پیشنهاد نمی کنم پولتون رو بابت خرید خرج کنید .چون اصلا نمی صرفه . مگر اینکه فقط به قصد خرید آمده باشید و به جاهای خاصی که از قبل مشخص کردید بروید. البته توصیه چند لیدری که با ما بودند هم همین بود – که اصلا دبی شهر خرید نیست – همه چیز چون وارداتی است گران تر از همه جاست .

* لباسی که سوغات برای ما از اروپا آورده بودند رو توی یک مغازه دیدیم که حدود دو برابر قیمت داشت .

* ما اصلا توی این چند روز یک اماراتی در خیابان ها ندیدیم . ( البته پلیس هم همینطور )

* ما در بدو ورود ۹۰۰۰ درهم پول داشتیم که ۵۷۰۰ درهم ، هزینه های جاری شد و با خرید کمی وسایل ، هنوز ۱۸۰۰ درهم باقی ماند که در خروجی فرودگاه به دلار تبدیل کردیم . (تعداد ۶ بزرگسال و دو کودک)

* بهتر است درهم را از فرودگاه دبی خریداری کنید و سعی کنید هرچقدر نیاز دارید رو یک بار تبدیل کنید تا یک بار مالیات بخورد .

* گشت شهری، پارک آبی ، دهکده جهانی ، باغ معجزه ها ، دبی مال ، برج خلیفه و رقص فواره ها ، ساحل جمیرا و چند ساحل رایگان دیگه هم هست ، جاهایی است که من حتما پیشنهاد میکنم که بازدید نمایید . مخصوصا دبی اولی ها .

* دارو های مورد نیاز خودتون رو حتما با اصل نسخه ی پزشک و با هماهنگی آزانس مسافرتی ، با خود ببرید .

لیست ورود داروهای ممنوعه به دبی :

متادون – فنتانیل – مورفین – پتیدین – کدئین – دکسترومتورفان – فنوباربیتال – باربیتالها – دیفنوکسیلات – آمفتامین‌ها -متیل فنیدیت – مپروبامات- اتینامات – پنتازوسین –آلپرازولام –کلونازپام –کلوبازام – دیازپام –استازولام –فلورازپام –لورازپام –میدازولام –اکزازپام –تمازپام- کلودیازپوکساید- استامینوفن کدئینه -آلپرازولام (قرص)- آمانتادین (کپسول)- آمی تریپتیلین (قرص)- آسپرین کدئینه (قرص)- آتراکوریم (آمپول) -باکلوفن (قرص) -بی پریدین (آمپول)- بی پریدین (قرص) -کلردیازپوکسید (قرص) -کلرپرومازین (آمپول) -کلرپرومازین (قرص) -کلیدینیم سی (قرص) -کلومیپرامین (قرص) -کلونازپام (قرص) -دکسترومتورفان (شربت) -دکسترومتورفان پی (شربت) -دکسترومتورفان (قرص) – دیازپام (آمپول) -دیازپام (قرص) -‏‎ دیفنوکسیلات (قرص) -اوربیافین -آرتین تری هگزوفنیدیل -دکسپین (کپسول) -فلووکسامین (قرص) -فلوکستین (قرص) – فلوکستین (کپسول) -فلوفنازین (قرص) -فلوفنازین (آمپول) -هالوپریدول (قطره) -هالوپریدول (قرص) =هالوپریدول (آمپول) -هیدروکسی زین (شربت) -هیدروکسی زین (آمپول) – هیدروکسی زین (قرص) -ایمی پرامین (قرص) -کتامین (آمپول) -لیتیوم کربنات (قرص) -لورازپام (قرص) -مپروبامات (قرص)-متوکاربامول (آمپول) -متوکاربامول (قرص) -میدازولام (آمپول)- نورتریپتیلین (قرص) -اکزازپام (قرص) – پانکورونیوم (آمپول) -پاروکستین (قرص) -پرفنازین (آمپول) -پرفنازین (قرص) -فنوباربیتال (شربت) -فنوباربیتال (قرص) -فنوباربیتال (آمپول) -فنی تونین کمپاند -پریمیدون (قرص) -پروپوفول (آمپول) -رمیرون (قرص) -تیوپنتال (آمپول) — تیوپنتال (قرص) -تیوریدازین (قرص) -تیوتیکس (کپسول) -ترامادول (قرص) -ترامادول (آمپول) -تری فلوپرازین (آمپول) -تری فلوپرازین (قرص) -تری هگزیفنیدیل (قرص) -تریمیپرامین (قطره) -تریمیپرامین (قرص) – والپروات سدیم (قرص) -ترامادول هیدروکلراید –کیمادرین

* برای ما که بچه ،همراه داشتیم ناهار هتل بسیار کارساز بود . هم برای استراحت هم برای غذای سالم بچه ها .

* کالسکه سفری کودکان بسیار نیاز است .

* جزییات مناطق دیدنی رو نیاوردم به دو دلیل :
۱- داخل سایت آژانس ها به همراه عکس توضیح کامل داده شده
۲- بهتره خودتون ببینید ،لذت بیشتری خواهید برد . من فقط توصیه میکنم حتما ببینید .

* در صورتی که سوالی برای دوستان پیش آمده که من به آن نپرداختم ، حتما بپرسند ، شاید بتونم کمکی بکنم و از اینکه وقت گذاشته و سفرنامه ی ما رو مطالعه کردید سپاسگزارم .هر چند من ، نویسنده نیستم .
نویسنده : سینا شفیعی

یکشنبه، ۱۰ اردیبهشت ۹۶ ساعت ۱۹:۵۳

توسط لست سکند