راهنمای سفر به ولادیمیر ، نگین حلقه طلایی روسیه

راهنمای سفر به ولادیمیر ، نگین حلقه طلایی روسیه

گزارشی از شهر ولادیمیر، در ویژه نامه ۶و۷ روزنامه همشهری (ویژه نامه سراسر کشور) به چاپ رسید. نام نویسنده، به علت اشتباه ویرایشی «آزاده درخشش» قید شده است. 

به یک شهر کارتونی سفر می‌کنیم: از آن شهرهای تمیز و دوست‌داشتنی که روزگاری نه چندان دور، آقایان با بارانی و کلاه و عصا و بانوان با دامن‌های بلند پف کرده و اشارپ و چتر آفتابی، دست در دست کودکان‌شان در خیابان‌هایش قدم می‌زدند… کوچه‌های سنگفرشی که نور چراغ‌های زیبای‌شان در تاریکی شب و زیر باران تماشایی‌ست… با خانه‌هایی دو یا سه طبقه که اتاق‌های زیرشیروانی‌شان جان می‌دهد برای قایم‌موشک و شیطنت‌های کودکانه… خانه‌هایی در رنگ‌های شاد و پنجره‌هایی که نور خورشید را به داخل خانه می‌پاشند… از آن شهرهای پر از درشکه و دوچرخه… آنجا که وقتی از پیچ کوچه به خیابان وارد شوی، قبل از دیدن سینی نان زنجبیلی‌های تازه روی سر نانوای سپیدپوش، عطر خوش آن، مشامت را پر می‌کند…  از آن معدود جاهایی که آدم‌هایش مهربانند و هیچ عجله ندارند! در دنیای واقعی اما، تنها ظاهر آدم‌هایش کمی فرق دارد… دیگر از آن لباس‌های قشنگ پیشین خبری نیست و جای درشکه‌ها را اتوبوس‌های برقی گرفته‌‌اند اما، دیگر مختصات شهر، هنوز همان است که بود… نام این شهر کارتونی، «ولادیمیر» است؛ یک شهر کوچک زیبا، روی یک حلقه طلای روسی…

 

موزه کریستال ولادیمیر

سفر به روسیه، در ذهن بسیاری از آدم‌ها، تداعی‌گر دیدار از مسکو، سنت‌پترزبورگ و شب‌های سپید است. دو مقصدی که با جاذبه‌های بسیار، به راحتی می‌توانند برای روزها و هفته‌ها، گردشگران با ذائقه‌های متفاوت را سرگرم دیدنی‌های پرشمار خود کنند. در حالی که موزه ارمیتاژ، دانشگاه ممتازی برای شناخت تاریخ جهان است، سفر به «حلقه طلایی»، آشنایی با تاریخ روسیه را مهیا می‌کند. شهرهای حلقه طلایی، هسته شرقی «حکومت روس کی‌یف» را تشکیل می‌دهند. روس کی‌یف، دولتی اروپایی در قرون وسطی بود که با حمله مغول از میان رفت و از آن رو چنین لقب گرفته که پایتختش شهر «کی‌یف» بوده است.  این شهرها که در دوران اتحاد جماهیر شوروی تقریباً دست نخورده باقی ماندند، حالا به لطف حضور گردشگران، پررونق گشته‌‌اند. حلقه طلایی، به مجموعه شهرهای تاریخی منطقه «زِلِسای» اطلاق می‌شود که در شمال شرقی مسکو و جنوب شرقی سنت‌پترزبورگ قرار دارند. ایوانووا، کاستراما، پریسلاوی زالیسکی، روستاو وِلیکی، سرگِیو پوساد، یاروسلاوی، سوزدال و ولادیمیر، از مهم‌ترین شهرهای این حلقه هستند. شهر یاروسلاوی و بناهای سفید ولادیمیر و سوزدال، در میراث جهانی یونسکو ثبت شده‌اند. عناصر معماری در کلیساهای محلی، کهن‌ترین هنرهای مذهبی روسیه را به نمایش می‌گذارند و مناظر بدیع منطقه، شما را به لذت بردن از چشم‌اندازهای‌شان دعوت می‌کنند. از آن‌جا که همه این شهرها از معماری روسی مشابهی برخوردارند، دیدن تمام آنها اتلاف وقت محسوب می‌شود. بیایید با هم به ولادیمیر سری بزنیم و تاریخ و معماری و هنر روسیه را از این منظر بشناسیم:

 

ولادیمیر، که مرکز استانی به همین نام است، در قرون وسطی پایتخت شمال شرقی روسیه بود. این شهر که چندین بنای سنگ سفید از قرون وسطی و تعدادی بنا متعلق به قرون ۱۶ تا ۲۰ میلادی را حفظ کرده، بیشترین بازدید را در مسیر حلقه طلایی به خود اختصاص می‌دهد. ولادیمیر، ۱۸۷ کیلومتر از مسکو فاصله دارد و مشرف به رودخانه کِلیازما است. قدمت آن به سال ۱۱۰۸ پس از میلاد بازمی‌گردد. ولادیمیر دوم مانولاخ، شاهزاده بزرگ روس کی‌یف، آن را تأسیس کرد. با وجودی که برخی مورخان تأسیس آن را به قرن دهم نسبت می‌دهند، قدیمی‌ترین بناهای موجود، به اواسط قرن دوازده تعلق دارند. کلیسای جامع و دروازه طلایی که در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌اند نیز، به همین دوره تاریخی تعلق دارند. ولادیمیر در سال ۱۲۳۸ و زمان حمله «باتوخان مغول» و برای الحاق به خاک اردوی آبی (سرزمین‌های تحت فرماندهی باتوخان) ویران شد و هرگز به آبادانی پیش از آن بازنگشت. در قرن پانزدهم میلادی، پایتخت روسیه به مسکو انتقال یافت. به همین مناسبت، کلیسای جامع کاخ کرملین، با الهام از کلیسای جامع ولادیمیر ساخته شد و تابلوی نقاشی معروف «بانوی ولادیمیر» ـ که تصویر صورت مریم مقدس و عیسی مسیح (ع) و  اثر دوره بیزانس است ـ بعد از اخراج یوری دولگوروکی (فرزند ولادیمیر دوم مانوماخ) توسط «آندره بوگالووسکی» از کی‌یف به ولادیمیر برده شده بود، به مسکو انتقال یافت. این اثر مهم مذهب ارتدوکس ـ که به گفته «دیوید تالبوت رایس» از برجسته‌ترین نقاشی‌های مذهبی جهان به شمار می‌رود ـ در حال حاضر در نگارخانه ترتیاکوف مسکو که گنجینه مهم‌ترین آثار هنرهای ظریف روسی است، نگه‌داری می‌شود.

 

جاذبه‌‌های گردشگری ولادیمیر:

سه سایت تاریخی از شهر ولادیمیر، تحت عنوان بناهای سفید ولادیمیر و سوزدال در میراث جهانی یونسکو به ثبت رسیده‌‌اند: کلیسای جامع، دروازه طلایی و کلیسای سنت‌دیمیتریوس. سایت‌های اصلی، به همراه تعدادی هتل و رستوران، همگی در مرکز تاریخی شهر و خیابان «بولشایا موسکوفسکایا» قرار دارند.

 

کلیسای جامع ولادیمیر: یکی از تاریخی‌ترین و مهم‌ترین کلیساهای ارتدوکس روسیه و چشم‌گیرترین بنای ولادیمیر است. یک بنای سفید رنگ با پنج گنبد طلایی و یک برج ناقوس که چشم‌اندازش تمام شهر و اطراف آن می‌باشد. رنگ طلایی گنبدها زیر نور آفتاب می‌درخشد. گنبد کلیساهای ارتدوکس روسی، گنبد پیازی است؛ این گنبد همان طور که از نامش پیداست، به شکل پیاز است و نوک تیزی دارد.کلیسای جامع در سال ۱۱۵۸ با یک گنبد ساخته و به مریم مقدس تقدیم شده بود؛ سپس در سال ۱۱۸۵ و به منظور شبیه‌سازی به کلیسای جامع سنت‌ صوفیا در کی‌یف، گسترش یافت و چهار گنبد کوچک‌تر به آن اضافه شد و تا حدود ۳۰۰ سال بعد، بزرگ‌ترین کلیسای روسیه باقی ماند. کلیسا در قرن ۱۳ و ۱۴ میلادی، مادر کلیساهای روسیه به شمار می‌رفت و تاج‌گذاری شاهزادگان روس در آن صورت می‌گرفت. داخل کلیسا، اولین بار در قرن دوازدهم نقاشی شده بود و با وجود آن که خوشبختانه برخلاف دیگر کلیساهای شهر، از آتش‌سوزی ویرانگر مغول‌‌ها در امان ماند، مجدداً در قرن پانزده توسط «آندری روبلوف» مشهور و «دانیل چورنی» نقاشی گردید. دیوارهای خارجی کلیسا با کنده‌کاری‌های زیبا پوشیده شده و برج ناقوس، که ترکیب جالب روسی سبک‌های گوتیک و نئوکلاسیک است، در سال ۱۸۱۰ ساخته شد. آندره بوگالوفسکی، سِوولاد یورییویچ و دیگر شاهزاده‌ها و حاکمان ولادیمیر و سوزدال، در این کلیسا به خاک سپرده شده‌‌اند. عکس‌برداری از داخل کلیسا ممنوع است. تماشای مجسمه یادبود «آندری روبلوف» در نزدیکی میدان کلیسا نیز، خالی از لطف نیست.

 

.I love Vladimir

کلیسای سنت‌دیمیتریوس: این بنا که در پشت کلیسای جامع قرار دارد و اثری منحصربه‌فرد از معماری باستانی روسیه است، در سال ۱۱۹۴ به عنوان کلیسای خانگی قصر شاهزاده بنا و به افتخار سنت‌دیمیتریوس تسالونیکی ـ شهید مسیحی ـ نام‌گذاری شد. کلیسای سفید رنگ، یک گنبد و چهار ستون دارد. در گذشته راهروهایی در اطراف آن وجود داشته که کلیسا را به قصر متصل می‌کرده و بعدها در بازسازی قرن نوزدهم تخریب شدند. اشتهار کلیسا به سبب کنده‌کاری‌های سنگی زیبایی است که در قسمت بالای دیواره‌ها وجود دارند؛ این حجاری‌ها‌، داستان زندگی داوود نبی را روایت می‌کنند و ستایشگر هماهنگی جهان هستند؛ معنای برخی از آن‌ها نیز، هم‌چنان ناشناخته مانده است. موزه کوچکی در کلیسا قرار دارد که تصاویر بزرگ و توضیحاتی مربوط به نقاشی‌های ‌دیواری‌ اواخر قرن ۱۲ میلادی را در اختیار گردشگران می‌گذارد.

 

عکس از ویکی پدیا

دروازه طلایی: شهر ولادیمیر با یک حصار و پنج دروازه سنگی احاطه شده بود و دروازه طلایی، تنها دروازه باقی‌مانده آن دوران است؛ساخت آن به سال ۱۱۶۳ میلادی باز می‌گردد و یکی از برجسته‌ترین میراث شهر و به نوعی نماد آن به شمار می‌رود. این دروازه، عبور شاهزادگانی چون «الکساندر نِوسکی» و «دمیتری دونسکوی» را که برای تاج‌گذاری به ولادیمیر آمده بودند، در خاطرات خود جای داده است. دروازه، روزهای تلخ و شیرین زیادی را به چشم دیده و حکایت‌های زیادی از عبور و مرور فاتحان و شکست‌خوردگان تاریخ برای گفتن دارد. دروازه طلایی، یوغ حکومت مغول‌ها را پشت سر گذاشته و هم‌چنان باصلابت برجای ایستاده است. این قصه‌ها در موزه‌ای روایت می‌شوند که در طبقه بالای دروازه قرار دارد و اطلاعاتی در مورد حمله مغول، تاریخ نظامی و اسلحه‌های قدیمی در اختیار بازدیدکنندگان قرار می‌دهد.

 

موزه کریستال: این موزه در کلیسای ترینیتی و در نزدیکی دروازه طلایی واقع شده است. تأسیس آن به سال ۱۹۷۴ بازمی‌گردد و دربردارنده مجموعه‌ای از کریستال‌ها با قدمت بیش از ۲۰۰ سال، شیشه‌های رنگی، نقاشی‌های مینیاتور لاکی قرن ۱۹ و ۲۰ میلادی و نمونه‌‌هایی از سبک گلدوزی منطقه ولادیمیر می‌باشد.

مینیاتور روسی

گلدوزی روسی

سبک زندگی ایام قدیم

 

تصویر کلیسای ترینیتی در تئاتر لوناچارسکی

مجموعه کلیساهای اسپاسکایا: این مجموعه دو کلیسا دارد؛ کلیسای گرم که در فصل زمستان استفاده می‌شود و کلیسای سرد که در تابستان مورد بهره‌برداری قرار می‌گیرد. جذابیت آن، رنگ سبز سقف شیروانی و نمای شهر از برج ناقوس است. به علاوه فضای باز این مجموعه، چشم‌انداز فوق‌العاده‌ای از کلیسای جامع و حومه شهر را فراهم می‌کند.

یادمان ۸۵۰‌امین سالگرد تأسیس ولادیمیر: یک اوبِلیسک سه طرفه که در سال ۱۹۵۸ و به مناسبت هشتصد و پنجاهمین سالگرد تأسیس شهر ولادیمیر ساخته و در سال ۱۹۶۹ در میدان کلیسای جامع نصب گردید. سه المان این یادمان را، یک جنگجوی شمشیر در دست (رو به دروازه طلایی)، یک معمار با ستونی در دست (رو به کلیسای جامع) و یک کارگر تراکتور در دست (رو به شهر جدید) تشکیل می‌دهند که از سه منظر، تاریخ شهر را روایت می‌کنند.

  

یادبود پرنس ولادیمیر و سنت تئودور: مجسمه‌ایست سوار بر اسب از «شاهزاده ولادیمیر کبیر» که پرچمی با نقش صورت عیسی مسیح در دست دارد. کنار او، «سنت‌تئودور» ایستاده که در فرآیند تبلیغ و مسیحی‌سازی مردم روس‌‌کی‌یف نقش مؤثری داشت.

 

موزه تاریخ ولادیمیر

نحوه دسترسی به ولادیمیر:

در حالی که بسیاری از گردشگران با تورهای اختصاصی دو یا چند روزه به ولادیمیر، سوزدال یا سایر شهرهای حلقه طلایی سفر می‌کنند، در صورت کمبود وقت یا صرفه‌جویی در هزینه، می‌توان برای گشت یک روزه نیز به ولادیمیر رفت که از مسکو به وسیله قطار، اتوبوس یا ماشین شخصی در دسترس می‌باشد. بهترین وسیله حمل و نقل، قطار است. از ایستگاه مترو «کورسکی» روزانه چندین قطار عادی و تندرو به ولادیمیر رفت و آمد می‌کنند. طی فاصله این دو شهر با قطار عادی، چهار ساعت و با قطار تندرو، دو ساعت و نیم طول می‌کشد.

غذاهای سنتی:

بورش، انواع کوکوهای محلی و سالاد روسی، غذاهایی هستند که در طول اقامت در روسیه باید امتحان‌ کنید تا کمی با فرهنگ غذایی آن کشور آشنا شوید. بورش، معروف‌ترین غذا/پیش غذای روسی است. سوپی که مواد اصلی آن را چغندر، کلم قرمز، سیب زمینی و سس گوجه فرنگی تشکیل می‌دهند و با نان چاودار یا نان سیری سرو می‌گردد.