رنجنامه مکزیک

سفر به مکزیک هم جزئی از سفر من به آمریکای مرکزی بود. می خواستیم از کوبا یه سری هم به مکزیک بزنیم. به نظر من مکزیک کشور جالبیه و تمدن قدیمی ای داره. سرزمین مایاها. من خیلی به آثار باستانی علاقه دارم پس مکزیک می تونست برای من انتخاب مناسبی باشه. مخصوصا که آثاری مثل چیچن ایتزا – هرم بزرگ مایاها- و یکی از عجایب جدید هفتگانه در این کشور قرار گرفته. با توجه به اینکه دسترسی به مکزیک و همینطور گرفتن ویزای اون برای ایرانی ها یه کمی سخته واسه همین خیلی مورد توجه قرار نگرفته. خوب ناامنی این کشور که تازگی ها به خاطر درگیری دولت با گروههای قاچاقچی مواد مخدر افزایش پیدا کرده هم بی تاثیر نیست.

به هر حال با وجود همه این مشکلات ما این ریسک رو کردیم که برای مکزیک اقدام کنیم. قبلش این رو بگم که من قصد داشتم اول سفرنامه کوبا رو تموم کنم و بعد در مورد مکزیک بنویسم ولی فکر کردم شاید علاقه برای رفتن به مکزیک یا گرفتن ویزای اون برای بعضی از دوستان بیشتر باشه گفتم اول این قسمت رو بنویسم و بعد سفرنامه کوبا رو ادامه بدم.

این رو بگم که بعضی از آژانس های مسافرتی هستند که ممکنه بتونند براتون ویزا بگیرن ولی قیمت های خیلی عجیب غریبی رو بهتون پیشنهاد می کنند که اصلا منطقی نیست. روی در سفارت هم نوشته که اونا با هیچ آژانسی قرارداد ندارن. آژانس ها هم سعی می کنن که گرفتن ویزای مکزیک رو براتون خیلی سخت جلوه بدن. گولشون رو نخورید. ویزای راحتی نیست ولی به سختی شنگن هم نیست. به من قیمت های عجیبی مثل یک میلیون تومن رو هم پیشنهاد دادن!

 ویزا: برای گرفتن ویزای مکزیک مدارک نسبتا زیادی می خواهید ولی نه به زیادی ویزای شنگن. خوشبختانه سفارت مکزیک وب سایت هم داره که خیلی از اطلاعات رو می تونید از سایت سفارت مکزیک در تهران به دست بیارید.

مدارک اصلی که نیاز دارن اینهاست: پاسپورت، دو قطعه عکس، نامه اشتغال به کار، صورت حساب بانکی، فرم تکمیل شده، سند ملکی در صورت وجود. مدارک باید ترجمه بشن ولی نیازی به زدن مهر دادگستری و وزارت امور خارجه نیست فقط وقتی که به سفارت مراجعه می کنید اصل این مدارک دستتون باشه که تطبیق بدن. نیازی به رزرو هتل و بلیط هواپیما نیست. آژانس ها بهتون میگن که نیازه ولی نیست. بیمه نامه مسافرتی هم لازم نیست. تاکید می کنم که بهترین مرجع خود سفارته نه آژانس های مسافرتی. هزینه ویزا هم فکر کنم میشد ۳۶ دلار که همونجا به ریال ازتون می گیرن.

قبل از رفتن به سفارت به اونجا زنگ بزنید و وقت بگیرید. سفارت از روزهای یکشنبه تا پنجشنبه از ساعت ۹ صبح تا یک بعد از ظهر جواب میده. راحت وقت میدن سفارت شلوغی نیست. کارمندهای سفارت و خود کنسول خیلی خوش برخورد و مودب هستن. از این بابت مشکلی پیش نخواهد اومد. خود کنسول باهاتون همون روز مصاحبه می کنه. از من که سوالهای خیلی ساده ای در مورد هدف مسافرت و جاهایی که می خوام ببینم و این جور چیزها پرسیدن. فقط به شهرهای شمالی و مرز با آمریکا حساس هستند.

برای من خیلی مشکلی پیش نیومد. سوالها رو خیلی راحت جواب دادم و چون از قبل چند تا مهر هم توی پاسپورتم بود خیلی راحت موافقت کردن و دو سه روز بعد هم ویزا آماده بود. البته خیلی ها به من می گفتن که نباید به این راحتی ها ویزا می دادن ولی خوب دادن دیگه! به همسفرم آقا مهدی هم همینطور اون هم خیلی راحت گرفت. این رو هم بگم که حضور شخص توی سفارت واجبه.

همین راحت ویزا دادن به من خیلی قوت قلب داد که بابا کارم درسته ولی توی قسمت اول سفرنامه کوبا گفتم که سفرم به مکزیک پایان بدون شروعی داشت. مامورهای اداره مهاجرت مکزیک توی فرودگاه مکزیکوسیتی با اینکه ما ویزای شش ماهه چند بار ورود داشتیم خیلی راحت بدون اینکه سوال جواب درستی از ما بکنند مانع از ورود ما به مکزیک شدن و ما رو به کوبا برگردوندند بدون اینکه توضیحی به ما بدن با رفتاری بسیار بد! فقط مامور اداره مهاجرت به من گفت که شماره ویزای شما نشون میده که شما دعوتنامه داشتید یا یه نفر مثل یه وکیل از توی مکزیک به شما کمک کرده. باید به ما بگید اون کی بوده! هر چی هم گفتم که شما دومین مکزیکی هستید که من توی عمرم دیدم باورش نمیشد. داشت بهونه الکی می آورد چون دعوتنامه ها از طرف اداره مهاجرت صادر می شه. اگر دعوتنامه ای در کار بود خوب حتما توی لیستش داشت اونو دیگه! یه بهونه الکی واسه اینکه ما رو راه ندن به همین راحتی!

راهمون ندادن که هیچی، تا زمان پرواز برگشتمون به کوبا – چیزی در حدود ۱۶ ساعت – ما رو توی یه اتاق خالی سرد به همراه دو تا کوبایی و یه شیلیایی و یه رومانیایی که اونا هم دیپورت شده بودن نگه داشتن. جالبه که اتباع شیلی برای ورود به مکزیک نیازی به ویزا ندارن! همه وسایلمون رو هم گرفتن حتی موبایل و بند کفش و کمربند! اجازه ندادن که ما به سفارت ایران هم زنگ بزنیم!

تازه این آخر دردسرها نبود. وقتی برگشتیم کوبا و بارم رو تحویل گرفتم دیدم اون رو باز کردن و حسابی به هم ریختن در حالیکه ما رسما وارد مکزیک نشده بودیم و اونا این حق رو نداشتن. بار مهدی اون روز نیومد چون تو مکزیک جا مونده بود! مجبور شدیم فردا دوباره بریم فرودگاه و بار مهدی رو بگیریم. تازه مهدی به خاطر اینکه چند بسته سیگار برگ همراه داشت مجبور شد ۸۰ دلار جریمه بده به مکزیکیها!

همه چیز ریخت به هم. تلاش کردیم بریم ونزوئلا. یه سر به سفارت ونزوئلا توی کوبا زدیم اونا گفتن که ایرانیها برای ورود نیاز به ویزا دارن و ما از اینجا به شما ویزا نمیدیم! این هم از دوستامون! ناامید نشدیم یه سر رفتیم سفارت ایران. ماجرای مکزیک رو براشون توضیح دادیم و اونا گفتن یه شکایت نامه بنویسید. از طریق وزارت امور خارجه هم پیگیری کردن و به ما گفتن ایرانیها برای اقامت کمتر از دو هفته در ونزوئلا نیاز به ویزا ندارن! سفارت ونزوئلا از همچین چیزی اطلاعی نداشت.

در به در دنبال بلیط هواپیما گشتیم ولی تا دو هفته آینده همه پروازها پر بود! این هم از شانس ما. نیکاراگوئه هم نیازی به ویزا نداشت ولی خوب بلیط هواپیمای اون هم گرون بود. اون رو هم بی خیال شدیم. ما دو تا پرواز داخلی مکزیک رو خریده بودیم که قابل پس دادن نبود اونا سوخت. رفتیم دفترCubana تا بلیط برگشت از مکزیک به کوبا رو پس بدیم. تازه اونجا فهمیدیم این بلیط هم غیرقابل پس دادنه! این رو موقع خرید به ما نگفته بودن! تاکید می کنم تا اونجا که ممکنه بلیط غیرقابل پس دادن نخرید مخصوصا اگه این پروازها توی یه کشور دیگه باشه چون اگه مثل ما نتونید وارد اون کشور بشید همه چیز از دستتون میره. من هیچ وقت اینجور بلیطها رو نمی خریدم و کلی احتیاط می کردم. یه بار به شانس اعتماد کردم!!!

تموم شد؟ نه! مجبور بودیم بلیط برگشت از کوبا به ایران رو هم عوض کنیم. اصلا جای خالی نبود! اگه هم بود ۱۶۰ دلار جریمه داشت. فقط یه پرواز خالی گیرمون اومد. واسه همون روز و چهار ساعت بعد ولی با ۲۶۰ دلار جریمه! راهی نبود این رو هم دادیم و با عجله وسایل رو جمع کردیم رفتیم فرودگاه

تموم شد؟ نه! موقع خروج از کوبا دوباره اداره مهاجرت گیر داد به ما، به چی دیگه نمی دونم! فقط گفت صبر کنید. ساعت ده دقیقه به نه شب بود و پرواز پنج دقیقه به نه می پرید و ما هنوز معطل اداره مهاجرت بودیم! دیگه قاطی کرده بودم. سر مامور مهاجرت داد زدم اصلا برام مهم نبود که دیگه چی میشه. انقدر سر صدا کردم تا بالاخره پاسپورتهای ما رو مهر زدن این هم از کشور دوست! با سرعت هر چه تمام تر به سمت هواپیما دویدیم یه لحظه قبل از بسته شدن در خودمون رو انداختیم توی هواپیما! تا یه ساعت بعد از پرواز هم سرم از استرس درد می کرد! حالا فهمیدیم چرا اسمش رو گذاشتم رنجنامه مکزیک! هر چی توی کوبا همه چی عالی پیش رفت سفر مکزیک همه رو خراب کرد. ۸۰۰ دلار ضرر کردم به همین راحتی! ترجیح میدم دیگه نه بهش فکر کنم و نه در موردش حرف بزنم.

قصدتون از سفر به مکزیک هر چی که باشه ریسک بالایی داره. خیلی از هموطن های عزیز به صورت قاچاق از مکزیک رفتن آمریکا و همین سابقه ایرانی ها رو بسیار توی مکزیک بد کرده و من کفاره این کار اونا رو پرداختم! راحتتون کنم ایرانی ها توی خیلی از کشورهای دنیا ناخواسته هستن. مکزیکی ها هم ما رو نمی خوان. البته این تقصیر مکزیکی ها نیست بلکه از ماست که بر ماست! پیشنهاد می کنم این کشور رو فعلا از توی لیستتون حذف کنید. البته این فقط نظر شخصی منه!

اگه هم لج کردید و می خواید هر طور شده برید حتما کلی مدارک همراهتون باشه تا مامورهای بی تربیت مکزیکی رو بتونید قانع کنید. اونا هم قطعا از طرف آمریکا تحت فشار هستند و سخت گیری زیادی می کنند. تاکید می کنم حتما موقع ورود رزرو هتل داشته باشید. توی سفرنامه اوگاندا هم این موضوع رو تاکید کرده بودم هر چند که مثل بیشتر سفرهام این موضوع رو رعایت نکردم و رزرو هتل نداشتم. شاید اگه داشتم در مورد سوال مامور که می خواید کدوم هتل برید یه جواب مستند ارائه میدادم .هر چند که مطمئن هستم که اگه جای رزرو هتل خود هتل رو هم خریده بودیم باز هم راهمون نمی دادن!

به هر حال من بابت همه این اتفاقات به سفارت مکزیک شکایت کردم. اونا خودشون هم شاخ درآوردن و باور نمی کردن و می گفتن هیچ وقت هیچکس به همچین مشکلی برنخورده بوده! یا اونا راستش رو نمیگن یا من واقعا بدشانسی آورده بودم. قول دادن پیگیری کنن. شما هم دعا کنید به یه نتیجه ای برسه و حق من از بین نره یا لااقل تنها فایده اش این باشه که دیگه کمتر با ایرانی ها بدرفتاری کنن. شاید اگه همه بابت برخوردهای بدی که سفارتها یا اداره های مهاجرت با اونا می کردن شکایت می کردند شاهد این همه اتفاقات نبودیم!

این برای من درس بزرگی شد: ویزا ضمانت ورود به هیچ کشوری نیست به ویژه برای ایرانیها. امیدوارم این حرفهای من باعث دلسرد شدن دوستان نشه. این اتفاق باعث شد من برای ادامه سفرهام مصمم تر هم شم و سعی کنم روی خیلی از مشکلات رو کم کنم. اتفاقا با امکانات ضعیفتر سفر رفتن کیفش بیشتره! بذار انقدر دیپورت کنن تا جونشون درآد! در همیشه روی یه پاشنه نمی گرده. سفر پر از سختیه و خوب این موضوع هم یکی از سختی هاشه که برای ما ایرانیها کمی خیلی بیشتر از بقیه ملیتهاست.

در مورد پرواز ها توی قسمت کوبا توضیح دادم. (به تازگی Aeroflot پرواز مستقیم از مسکو به کنکان مکزیک گذاشته ولی در مورد شرایطش چیزی نمی دونم اون موقع که ما می خواستیم سفر بریم بلیطش از ایران قابل خرید نبود) ولی برای رسیدن از کوبا به مکزیک سه ایرلاین وجود داره. ایرلاین رسمی کوبا به نام Cubana که بیشتر هواپیماهاش توپولوف هستن! و از هاوانا به مکزیکو سیتی و شهر توریستی کنکان Cancun پرواز داره. ایرلاین مکزیکی AeroMexico که فقط به مکزیکوسیتی پرواز داره و به صورت آنلاین قابل خرید نیست و ایرلاین ارزون قیمت InterJet که میشه آنلاین خریدش و اون هم فقط به مکزیکوسیتی پرواز داره. این ایرلاین هم مکزیکیه. ما از این ایرلاین استفاده کردیم و پرواز ها رو به صورت یک طرفه فقط می فروشه. پرواز نزدیک دو ساعت یه کمی بیشتر یا کمتر طول میکشه.

فرودگاه مکزیکوسیتی چسبیده یا شاید هم توی شهر باشه این طور که از بالا معلوم بود. از بالای شهر که عبور می کردیم کاملا میشد حس کرد که چقدر این شهر بزرگه. حیف که نشد واردش بشم. شاید وقتی دیگر!

نمایی از مکزیکوسیتی در هنگام فرود

نوشته شده در  شنبه ۱۳۹۱/۰۲/۳۰ساعت ۱۴:۵۱  توسط نادر

منبع : وبلاگ فرسنگ