رنگ آبی احساس
آبی که باشد، زلال می شود و خوانا و دوست داشتنی؛
آبی که باشد، آسمان و دریا را به یاد می آورد و جاودانگی؛
آبی که باشد، می شود تداعی گر آرامش؛
آبی که باشد، می شود شفشاون، جاذبه خاص مراکش؛
آبی که باشد،
باقی اش را خودت تصور کن…
شاوون یا شفشاون، شهر قدیمی کوچکی است در کوههای ریف، در نزدیکی طنجه، زادگاه ابن بطوطه. شفشاون، ۵۴۵ سال پیش، توسط یکی از نوادگان مولای ادریس (از خاندان محمد رسول الله) در طی جنگ با پرتغالیها ساخته شد. بعد از سقوط اندلس، مردم بسیاری به آن مهاجرت کردند. در سال ۱۹۲۰ یهودیها نیز به اینجا پناه آوردند. شفشاون شهرت خود را مدیون دیوارهای سفید و آبی رنگ مدینه است که ظاهرا توسط یهودیها چنین رنگآمیزی شده تا نماد آسمان و بهشت باشد. قله کوه بالای شهر، شبیه شاخ های بز است و وجه تسمیه شهر به آن بازمیگردد. “ایشاون” در زبان بِربِر، به معنای شاخ است. این شهر کوچک، چیزی حدود ۲۰۰ هتل و مسافرخانه سنتی دارد که در فصلهای شلوغ، مملو از گردشگران اروپایی میشوند…
این پست را برای دوستی نوشتم که قرار بود همسفر مراکش باشد؛ قسمت نبود اما، از اول تا انتهای سفر، یادش همراهمان شد…