ای سفر کرده کجا رفتی و احوال چه شد  /  نشد احوال تو معلوم بگو حال چه شد

وحشی بافقی

کونستانتینوپولیس در محاصره آب ها

سفر ما در اوایل اردیبهشت 1401 و اواخر ماه رمضان انجام شد. بعد از دو سال و اندی شرایط کرونایی، برای یه سفر درست و حسابی دلم تنگ شده بود. قبلا تجربه سفر به استانبول، وان، ترابزون و ریزه رو داشتم و سفر قبلیم به استانبول کاری بود و فرصت زیادی نداشتم. حدودای اسفند 1400 شروع به جستجوی تور استانبول در سایت های مختلف کردم که با توجه به پیش بینی باران در استانبول و شرایط کاری و تعطیلات عید و قیمت بالاتر تورها در این ایام تصمیم گرفتیم سفرمون رو با کمی تاخیر در حوالی اردیبهشت بریم. تو این مدت شروع به جمع آوری اطلاعات از مناطق دیدنی، غذاها و … از سایت ها و سفرنامه های مختلف کردم و لیستی از جاهای دیدنی استانبول تهیه کردم.

در ادامه با سفرنامه متفاوت و زیبا استانبول از سایت سفرنامه همراه باشید.

رزرو هتل و پرواز

با توجه به ماه رمضان تصمیم داشتم برنامه سفر رو طوری تنظیم کنم که تعطیلات سه روزه عید فطر رو در استانبول باشیم ولی متوجه افزایش عجیب قیمت تورها در حوالی عید فطر شدم که علاوه بر تعطیلات عید فطر بیشتر به خاطر برگزاری کنسرت یکی از خوانندگان محبوب نسل جوان در استانبول بود. با بررسی قیمت تورها در سایت های مختلف تصمیم به رزرو تور 7 شب و 8 روز از تاریخ 2 تا 9 اردیبهشت 1401 با پرواز قشم ایر و هتل چهار ستاره سیتی سنتر با قیمت هر نفر 8600 گرفتم.

عوارض خروج

عوارض خروج رو به صورت آنلاین از سایت شرکت پرداخت الکترونیک سداد پرداخت کردم که مبلغش 400 هزار تومان برای بار اول در سال هست.

ارز مسافرتی

برای خرید ارز مسافرتی به یکی از صرافی های خیابان زند شیراز رفتم. هر نفر 300 دلار با قیمت 25200 گرفتم که حدود دو هزار و پونصد تومان از نرخ آزاد کمتر بود. مدارک مورد نیاز هم داشتن پرینت بلیط پرواز خروجی، پرینت عوارض خروج، کپی پاسپورت و اصل پاسپورت و حضور الزامی شخص و پرداخت پول با کارت بانکی همان شخص بود. کارت ملی هم احیانا با خودتون داشته باشین. ضمن اینکه صرافی ها به صورت آزاد فروش ارز رو انجام نمیدادن و برای خرید دلار بیشتر باید به دست فروش ها مراجعه می کردیم.

کارت واکسن الکترونیکی

کارت واکسن انگلیسی رو از سایت سلامت وزارت بهداشت گرفتیم. شرط لازم برای سفر داشتن دو دوز واکسن و گذشتن حداقل دو هفته از دوز دوم بود. عکس، پی دی اف یا پرینت واکسن رو به همراه داشته باشین. در زمان ما نیازی به گرفتن HES کد ترکیه نبود و برداشته شد.

روز سفر

پرواز ما جمعه 2 اردیبهشت 1401 با هواپیمایی قشم ایر ساعت 19:45 به مقصد فرودگاه آتاتورک استانبول بود. با پرواز ایران ایر، شیراز رو به مقصد فرودگاه مهرآباد تهران ترک کردیم و از اونجا هم با اسنپ و هزینه 75 هزارتومان به فرودگاه امام خمینی رفتیم. چون جمعه بود با ترافیک خاصی روبرو نشدیم. چند ساعت در فرودگاه امام خمینی منتظر موندیم و استراحت کردیم. حدود سه ساعت قبل از پرواز رفتیم برای ورود به سالن انتظار و حدود یک ساعت در صف وایسادیم. قبل از صدور کارت پرواز، کارت واکسن انگلیسی رو چک کردن. در مورد عوارض خروج از کشور هم یه خونواده بود که تو فرودگاه آنلاین پرداخت کرده بودن و حدود نیم ساعت منتظر شدن تا بشینه تو سیستم و اجازه رد شدن بدن بهشون.

پروازمون با حدود 15 دقیقه تاخیر ساعت 8 شب پرید. هواپیمای قشم ایر، ایرباس A300 بود که هواپیمای بزرگ و راحتی بود. غذای هواپیما سبزی پلو با گوشت یا جوجه کباب بود به انتخاب خودمون. پرواز سه ساعت طول کشید تا به فرودگاه آتاتورک رسیدیم. یه مسیر طولانی رو طی کردیم تا رسیدیم به جایی که پاسپورت ها رو چک میکردن و مهر ورود میزدن. بعد هم رفتیم تا وسایلمون رو بگیریم. کل این مسیری که گفتم پشت سر بقیه رفتیم و یکم گیج کننده بود و چند بار هر کی میتونست از کارکنان فرودگاه سوال می پرسید که کجا بریم. وسایلمون با کلی تاخیر و انتظار گرفتیم و رفتیم به سمت خروجی شماره 13 که مسئول ترانسفر هتل منتظرمون بود.

بیرون در خروجی چند تا مسئول ترانسفر بودن که باید مسئول خودت رو با توجه به اسم هتل و لیستی که دستشون بود پیدا می کردیم. فارسی خیلی کم بلد بودن. دوباره کلی منتظر شدیم تا چندتا از مسافران بیان که آخرش هم نیومدن و بدون اونا حرکت کردیم. توی راه تور لیدر رو سوار کردیم و توضیحاتی کلی راجب استانبول داد و توصیه کرد تا حد امکان از تاکسی های استانبول استفاده نکنیم یا اگه استفاده کردیم حتما تاکسی متر رو صفر کنن براتون و ورودی اولیه اش 7 لیره. در پایان هم تورهاش رو چند برابر قیمت به چند تا از مسافران که اولین بارشون بود میومدن استانبول و زبانشون هم زیاد خوب نبود قالب کرد. تورهایی که معرفی کرد تور گشت شهری، تور سافاری، تور بخش آسیایی و تور کشتی شبانه بود. تست کرونای برگشت رو با قیمت 150 لیر می داد. تور کشتی شبانه رو 60 دلار میداد. تور رایگان شهری هم داشتیم که ترجیح دادیم استفاده نکنیم.

به شهر رسیدیم و مسافران هتل های مختلف یکی یکی پیاده شدن تا در نهایت حدود ساعت 3 صبح به وقت ایران (1:30 بامداد به وقت ترکیه) به هتل سیتی سنتر رسیدیم. پذیرش هتل ایرانی بود و نیازی به انگلیسی صحبت کردن نبود. فرم پذیرش هتل رو پر کردیم، پاسپورتمون اسکن کردن و بهمون پس دادن و هیچ بیعانه ای هم نگرفتن. اتاق ما طبقه 5 شماره 1515 بود. اتاقمون رو تحویل گرفتیم. تمیز و مرتب بود، تراس، کتری برقی، گاوصندوق و یخچال داشت و فقط خیلی کوچک بود. آب، نسکافه و چای و دستمال رولی و شامپو، نرم کننده و بدن شوی بصورت روزانه شارژ میشد. صبحانه در طبقه آخر از ساعت 7 تا 10:30 سرو میشد. روزای بعد با توجه به نقشه خروج اضطراری پشت در اتاق فهمیدم که اتاق ما کوچکترین اتاق هتله. یکی دوبار هم درخواست تعویض اتاق دادیم که گفتن همه اتاق ها پره و با کوچکی اتاق کنار اومدیم.

بعد از تحویل گرفتن اتاق و با وجود خستگی که داشتم بعد از کمی استراحت برای گشت شبانه به خیابان استقلال رفتم و انگار نه انگار ساعت 2 شبه، خیابون شلوغ و زنده بود، قرار نبود این خیابون اصلا خوابی داشته باشه. گشت کوتاهی زدم و برگشتم هتل تا استراحت کنم.

روز اول

خورشید از آن دور از آن قله پر برف   /   آغوش کند باز، همه مهر همه ناز

فریدون مشیری

شنبه 3 اردیبهشت حدود ساعت 8:30 از خواب بیدار شدیم و رفتیم برای صبحانه که در بالاترین طبقه بود. منظره سالن صبحانه عالی بود. خلیج طلایی، منطقه سلطان احمد و بخش آسیایی استانبول در حالی که قایق ها در رفت و آمد بودن واقعا زیباست.

 

صبحانه رو خوردیم و از تراس از مناظر لذت بردیم و رفتیم برای اولین روز گشت و گذار در استانبول.

با توجه به جستجوهایی که انجام داده بودم تصمیم گرفتیم امروز رو با تراموا بریم آخر خیابون استقلال و بعد پیاده به سمت برج گالاتا و ازونجا هم به سمت پل گالاتا بریم و از روی پل رد شیم و به اسکله امینونو بریم و پیاده اون مناطق رو ببینیم.

از هتل زدیم بیرون و قبل از کوچه ای که به خیابون استقلال می رسید یه کلیسا دیدیم و رفتیم داخلش رو ببینیم. مراسم مذهبی در حال برگزاری بود و به عنوان تماشاگر نشستیم و کمی از مراسمشون رو دیدیم. صدای زنگ این کلیسا در روزهای بعد از هتل میشنیدم که به تعداد ساعت زنگ رو به صدا در میاوردن. اسم کلیسا این بود: RUM CEMAAT VAKIFLARI DESTEKLEME DERNEĞİ.

از کلیسا خارج شدیم و وارد خیابون استقلال شدیم. برای سوار شدن به تراموا نیاز به استانبول کارت داشتیم و برای خرید استانبول کارت نیاز به لیر. بنابراین چند تا از صرافی های اطراف با رنگ های مختلف (زرد و آبی و …) رو چک کردم دیدم همشون نرخشون یکیه و به ازای 100 دلار 1450 لیر میدن. تبدیل رو انجام دادیم و رفتیم به سمت میدون تکسیم تا استانبول کارت بخریم. به میدون که رسیدیم، یه مراسم در حال برگزاری بود و کلی پلیس و بچه مدرسه ای با پرچم ترکیه و مقامات رسمی حضور داشتن و با کلی دسته گل دور میدون تکسیم جمع شده بودن و ادای احترام میکردن.

کمی محو تماشای مراسم شدیم و به سمت باجه استانبول کارت رفتیم که مثه دستگاه خودپردازه. پول میزاری داخلش و گزینه استانبول کارت رو میزنی و یه کارت بهتون میده. زبان دستگاه به ترکیه و یکم گیج کننده هست. ما از آدمایی که اطراف وایساده بودن کمک گرفتیم. قیمت استانبول کارت 25 لیر بود و مابقی پول هم به عنوان شارژ به کارت اضافه میشه. شارژ کارت هم خیلی راحته کارت رو روی دستگاه قرار میدین و پول رو وارد میکنین و شارژ میشه (توی اینترنت جستجو کنین فیلم های آموزشیش هست).

توی ایستگاه نیم ساعتی منتظر تراموا شدیم.

برای ورود به مترو، تراموا و اتوبوس استفاده از ماسک الزامی بود. توی مسیر خیلیا رو میدیدیم که دارن از تراموا فیلم و عکس میگیرن و کلا تجربه جالبیه. به آخر مسیر تراموا رسیدیم. به سمت برج گالاتا رفتیم. سرپایینی بود و آرزو میکردم مجبور نباشیم این مسیر رو برگردیم. بعد از حدود پنج دقیقه پیاده روی کم کم سر و کله برج گالاتا پیدا شد.

ارتفاع این برج تقریبا 67 متره و یه زمانی بلندترین ساختمون استانبول بوده و در طول زمان استفاده های مختلفی داشته از برج نگهبانی تا زندان و استفاده های دیگه. ورودی برج گالاتا هر نفر 100 لیر بود (سال 98 این مبلغ 20 لیر بوده که 5 برابر شده). صف بلیط فروشی و صف ورودی برج جدا بود و کسانی که قصد بازدید رو داشتن یکی داخل صف ورودی وایساده بود و اون یکی میرفت برا خرید بلیط. بعد از خرید بلیط با آسانسور به بالای برج میرن و منظره زیبایی از شهر و دریای مرمره قابل مشاهده هست. بهترین زمان بازدید از این برج حوالی غروبه. به بازدید اطراف برج بسنده کردیم و چند تا عکس یادگاری گرفتیم و به سمت پل گالاتا راهی شدیم. محله اطراف برج گالاتا زیبایی های خودش رو داشت.

پس از 15 دقیقه پیاده روی در مسیر سرپایینی به پل گالاتا از سمت اسکله کاباتاش رسیدیم. پل گالاتا، حال و هوای خوبی داشت بوی دریا و رد شدن مداوم کشتی ها، ماهیگیرای رو پل، نمای برج گالاتا، رستوران های طبقه پایین پل، نمای زیبای مسجد رستم پاشا در سمت راست، مسجد ینی کاپی در سمت چپ و اسکله امینونو و بازار کوچک در زیرگذر اون.

تور کشتی بسفر از اسکله امینونو سوار میکردن (هر نفر 60 لیر). مسیر تور کشتی هم روی عکس مشخصه، از اسکله امینونو به سمت قلعه دختر و رد شدن از اولین پل تنگه بسفر و بازگشت. از اونجایی که ما برنامه رفتن به جزیره بویوک آدا با کشتی رو داشتیم، از کشتی سواری تنگه بسفر صرف نظر کردیم.

با عبور از مسیر زیرگذر اسکله امینونو به مسجد ینی (مسجد نو) رسیدیم که در دست تعمیر بود. اطراف مسجد خیلی شلوغ بود، فهمیدیم که به گرند بازار نزدیک شدیم. بازار سرپوشیده ادویه درست کنار مسجد ینی کاپی قرار داشت، ازش دیدن کردیم و سراغ قهوه محمت افندی رو گرفتم که در خروجی یکی از درهای بازار ادویه قرار داشت. بسته بندی های آماده قهوه با وزن ها و قیمت های مختلف داشت. کوچکترین بستش 67 گرم بود به قیمت 10 لیر و بزرگتر تا نیم کیلویی هم داشت. کمی قهوه خریدیم و در شلوغی کوچه ها پرسون پرسون به سمت گرند بازار راه افتادیم.

با اینکه ما هنوز به قسمت اصلی گرند بازار نرسیده بودیم ولی هر چی از شلوغی کلافه کننده این مسیر بگم کم گفتم. هر قسمت از مسیر هم راسته یه چیزی بود یه قسمت پنیر فروشی و انواع پنیرها، یه قسمت ظرفای مسی، کفش، لباس و …. . توی مسیر نزدیگ یه صرافی دیدم که با نرخ 14.73 دلار به لیر تبدیل میکرد. بهترین تبدیل صرافی هایی که در طول سفر دیدم همین اطراف گرند بازار بود.

بعد از حدود یکساعت پیاده روی در مسیر شلوغ به یکی از ورودی های گرند بازار رسیدیم و بعد از طی مسافتی وارد قسمت سرپوشیده بازار شدیم.

حال و هواش شبیه بازار وکیل شیراز بود.

گرند بازار خیلی بزرگ و شلوغه و نمیتونین همه قسمت هاش رو ببینین، بنابراین به اندازه ای که توان دارین بسنده کنین. به نظر من گرند بازار با اینکه بازار اصلی استانبوله ولی قیمت هاش مناسب نبود. خرید کمی انجام دادیم و از قسمت دانشگاه استانبول خارج شدیم.

خسته و گرسنه بودیم. تو خیابون Ordu دنبال رستوران گشتیم ولی رستورانی پیدا نکردیم و خسته تر شدیم. تصمیم گرفتیم با مترو برگردیم میدون تکسیم غذا بخوریم. از نقشه Maps.me برای مسیر برگشت استفاده کردم و رفتیم به سمت ایستگاه مترو، که نرسیده به مترو چند تا رستوران دیدیم و همونجا نشستیم. نهار پیده (44 لیر) سفارش دادیم با نوشابه (12 لیر). با مترو برگشتیم میدون تکسیم و حدود ساعت 6 عصر رسیدیم به هتل و آخر شب رفتیم تا شب های زنده خیابون استقلال رو ببینیم.

برنامه روز اولمون پیاده روی زیادی داشت و طبق برنامه گام شمار گوشیم بیش از 20 هزار قدم راه رفته بودیم و پاهامون حسابی خسته بود.

روز دوم

صبح آمده برخیز که خورشید تویی/ در عالم نا امیدی امید تویی

مولانا

حدود ساعت ده از خواب بیدار شدیم و رفتیم صبحانه.

بعد از صبحانه با توجه به لیستی از مناطق دیدنی که داشتم برای امروز برنامه بازدید از منطقه سلطان احمد رو در نظر گرفتم که شامل کاخ توپکاپی، مسجد ایاصوفیه، مسجد سلطان احمد و باسیلیکا سیسترن یا همون آب انبار بود. با استفاده از گوگل مپ مسیر رفت و برگشتمون رو چک کردم و ازش اسکرین شات گرفتم. باید با خط F1 به ایستگاه کاباتاش و از اونجا با خط تراموی به ایستگاه سلطان احمد میرفتیم و همین مسیر رو برمیگشتیم.

حدود نیم ساعت در راه بودیم. ایستگاه سلطان احمد از تراموی پیاده شدیم. منطقه کلا توریستی بود و حال و هوای خوبی داشت. در مسیرمون یه مغازه عکاسی دیدیم که عکس با لباس های سلطنتی ترکی میگرفتن هر عکس 90 لیر. رفتیم تا عکس یادگاری بگیریم. آدرس اینستاگرامشون Phottoman.official بود که میتونین نمونه عکس ها رو اونجا ببینین.

از کنار مسجد ایاصوفیه رد شدیم و به سمت کاخ توپکاپی رفتیم. بعد از حدود 10 دقیقه به ورودی کاخ توپکاپی رسیدیم. ورودی هر نفر بدون حرمسرا 200 لیر و با حرمسرا 285 لیر بود. ما بلیط حرمسرا رو نگرفتیم. وارد محوطه کاخ شدیم و در گوشه ای کمی تنقلات خوردیم و به مسیرمون ادامه دادیم. کاخ توپکاپی خیلی بزرگ و قشنگ بود و محوطه پر از درختای قشنگ و گلهای رنگارنگ لاله بود.

آخرای بازدید خسته شده بودیم و روی چمن های محوطه استراحت کردیم. بازدیدمون حدود دو ساعت طول کشید. ساعت 2:30 وارد کاخ شدیم و ساعت 4:30 جلو مسجد ایاصوفیه برگشتیم. روبروی ورودی کاخ توپکاپی یه کلیسا به اسم ایرن مقدس بود که از معدود کلیساهایی هست که به مسجد تبدیل نشده و بازدیدش رایگان نبود.

به سمت ورودی ایاصوفیه رفتیم. بازدید از ایاصوفیه رایگان بود و خانم ها باید پوشیده باشن. هر کی شال نداشت همونجا به قیمت سی لیر میخرید. مسجد ایاصوفیه باشکوه بود. بازدیدمون نیم ساعت طول کشید.

به سمت مسجد سلطان احمد رفتیم و بعد از 5 دقیقه به مسجد رسیدیم. مسجد در حال تعمیر بود و بیشتر قسمت هاش رو داربست زده بودن و پوشیده بود.

گرسنه بودیم. برگشتیم به سمت ایستگاه تراموی و رفتیم رستوران سلطان احمد کوفته چیشی که انتخاب خوبی بود. کوفته (54 لیر) و کوکا (12 لیر).

بعد از خوردن غذا یکم جون گرفتیم و رفتیم آب انبار باسیلیکا سیسترن رو ببینیم که نزدیک مسجد ایاصوفیه هست. با پرسیدن فهمیدیم که در حال تعمیره و امکان بازدید نیست و بهمون پیشنهاد بازدید از آب انبار شرفیه (Theodosius Cistern) رو دادن. با نقشه MAPS.ME چک کردم زیاد دور نبود حدود ششصد متر، ولی ما خسته تر از اونی بودیم که بخوایم این مسیر رو بریم و برگردیم. به ایستگاه تراموا رفتیم و همون مسیری که اومده بودیم رو برگشتیم به میدون تکسیم.

به میدون تکسیم رسیدیم و وارد خیابون استقلال شدیم که چشمم به مغازه های باقلوا فروشی سمت چپ افتاد. پیشنهاد دادم باقلوا بگیریم ببریم اتاق با چای بخوریم. رفتم داخل مغازه که چهار تا باقلوا بگیرم اما جعبه ای میفروخت، که هم حجمش زیاد بود و هم قیمتش. بنابراین تصمیم گرفتیم تو کافه طبقه بالا همون مغازه بشینیم و هم از باقلوا لذت ببریم و هم شلوغی خیابون استقلال رو از بالا ببینیم. باقلوا، خامه و دو تا چای شد 70 لیر.

حدود ساعت 8 شب بود که برگشتیم هتل. در حال چک کردن گوشی هامون بودیم که استوری یکی از دوستان رو دیدیم که اتفاقا اونا هم استانبول بودن و فهمیدیم دنیای به این بزرگی چقد کوچیکه. باهاشون تماس گرفتیم و برای فردا برنامه بازدید از جزیره بویوک آدا رو هماهنگ کردیم.

بعد از استراحت رفتیم شب گردی خیابون استقلال و شام رو در رستوران کوچه روبروی فروشگاه کوتون خوردیم. کوفته و جوجه کباب گرفتیم (114 لیر).

روز سوم

در جشن طلوع صبح در باغ وجود / آن گل که به روی صبح خندید تویی

مولانا

صبحونه رو در ویوی زیبای هتل خوردیم. مسیر رفتن به جزیره رو از گوگل مپ چک کردم. باید مثل دیروز با F1 میرفتیم به کاباتاش و از اونجا از ایستگاه خارج میشدیم و با پیاده روی کمی به اسکله کاباتاش میرسیدیم. رفتیم میدون تکسیم استانبول کارت رو شارژ کردم.

دوستان هم رسیدن و حدود ساعت 10:30 حرکت کردیم. رسیدیم به اسکله کاباتاش، رو تابلو ساعت حرکت کشتی Adalar یا همون جزیره ها رو زده بود و نزدیک ساعت حرکتش بود. عجله ای وارد شدیم ولی کارت دوستامون شارژ نداشت و مجبور شدن همونجا شارژ کنن. هر نفر حدود 26 لیر. به کشتی رسیدیم و رفتیم سمت جزیره ها. توی مسیر اولش همه نشستن بیرون کشتی تا از مناظر اطراف لذت ببرن ولی وقتی کشتی راه افتاد و باد خنک مسیر بهشون خورد بیشتریا کم کم اومدن داخل کابین ها. ما لباس گرم با خودمون برده بودیم. کشتی مستقیم به جزیره ها نمیره و توی چند تا ایستگاه و سه تا جزیره قبل از بیوک آدا مسافرها رو پیاده و سوار میکنه. حدود دوساعت از کاباتاش تا بویوک آدا طول کشید. توی مسیر پرنده های دریایی دنبال کشتی میومدن و مسافرا براشون نون پرت میکردن.

 

قبل از شروع جزیره گردی در اطراف میدان اصلی جزیره بستنی خوردیم تا هم تجدید قوا کنیم و هم بستنی های خوشمزه جزیره رو تست کرده باشیم.

جزیره بویوک آدا خیلی بزرگه و نمیشه همه مسیر رو پیاده رفت. یا دوچرخه باید کرایه کرد که بازم انرژی زیادی میخواد یا باید سوار ماشین برقی 9 نفره شد. قبلا اسب و درشکه بود که به جاش ماشین های برقی آوردن. کرایه ماشین های برقی هر نفر 26 لیر شد که با استانبول کارت پرداخت کردیم. اینجا هم خیلی ها کارتشون شارژ کافی نداشت که خوشبختانه دستگاه استانبول کارت همون کنار بود. توی جزیره سرویس بهداشتی هر نفر 5 لیر گرفتن جاهای دیگه 1.5 تا 2 لیر بود. هر بطری کوچک آب هم 5 لیر میفروختن که جاهای دیگه 2 لیر بود. ما با خودمون چند تا آب و میوه و تنقلات آورده بودیم. ماشین ها مسیر ساحلی جزیره رو دور میزنن و هر کی هر جا خواست به راننده میگفت و پیاده میشد. ما آخرای مسیر نزدیک ساحل پیاده شدیم و از طبیعت جنگلی و ساحل جزیره لذت بردیم.

به سمت اسکله برگشتیم ساعت حدود 4 بعداز ظهر بود و گرسنه بودیم. نزدیک ایستگاه توی مسیر برگشت کلی رستوران بود. بورک (30 لیر) و نوشابه (12 لیر) سفارش دادیم. قیافش خوب بود ولی طعم خاصی نداشت.

بازدید ما از جزیره 3 ساعت طول کشید (1:30 تا 4:30) به سمت اسکله رفتیم تا برگردیم. بازدید از این جزیره تقریبا یک روز کامل زمان میبره ولی ارزشش رو داره. کشتی سواری میکنین و از مناظر شهر استانبول از دور لذت میبرین و خود جزیره هم مناظر بکر و زیبایی داره. برای رفتن به جزیره استانبول کارتمون برای هر نفر حدود 100 لیر شارژ میخواست (26 لیر رفت، 26 لیر ماشین برقی، 22 لیر برگشت، حدود 20 لیر هم سایر مسیرها).

برای باقیمانده روز، دو تا گزینه داشتیم یکی رفتن به اسکله کاباتاش و پیاده روی در خیابان ساحلی به سمت اورتاکوی یا رفتن به اسکله کادیکوی (بخش آسیایی) و دیدن مجسمه گاو برنزی. که گزینه دوم رو انتخاب کردیم. کشتی حرکت کرد و یکی یکی جزیره ها رو می ایستاد. در طول مسیر روی صندلی های خالی کشتی کمی استراحت کردیم. یه گروه موسیقی هم در میانه راه سوار شدن و با آهنگ های زیباشون مرحمی شدن به خستگی هامون.

حدود ساعت 6 به اسکله کادیکوی رسیدیم. با نرم افزار MAPS.ME مجسمه گاو برنزی (Kadikoy Boga) رو پیدا کردم و راه افتادیم. در طول مسیر از چند تا مغازه خرید کردیم. قیمت های بازار کادیکوی تخفیف های خوبی داشت و از گرند بازار و خیابون استقلال مناسب تر بود.

خرید کنان بالاخره حوالی ساعت 8:15 حوالی غروب به مجسمه گاو برنزی رسیدیم که محوطه میدانش در دست تعمیر بود.

اطراف میدان مغازه دوروم فروشی بود، ساندویچ دوروم سفارش دادیم (از 18 لیر داشت به بالا). همین مسیری که اومده بودیم رو برگشتیم. تو مسیر به فروشگاه میگروس رسیدیم و کلی شکلات با قیمت مناسب خریدیم تا با شکلات های خوشمزه دلی از عزا در بیاریم. حدود ساعت 10:15 به اسکله کادیکوی رسیدیم که آخرین کشتی در حال حرکت بود و به سرعت ما رو سوار کرد. اگه به این کشتی نمیرسیدیم با تاکسی باید برمیگشتیم. البته از کادیکوی دلموش به میدون تکسیم هم هست ولی اون ساعت نبودن دیگه. اسکله کاراکوی پیاده شدیم و با خط F1 به میدون تکسیم برگشتیم و رفتیم هتل.

روز چهارم

صبح آمد و وقت روشنائی آمد /شبخیزان را دم جدائی آمد

مولانا

صبحونه خوردیم. برای امروز تصمیم گرفتیم به قلعه روملی حصار و بعد هم اگه وقت شد به سه شنبه بازار در بخش آسیایی بریم. مسیر رفت و آمد رو از گوگل مپ چک کردم. از ایستگاه اتوبوس نزدیک میدان تکسیم با خط 40T یا 42T مسیر ساحلی رو مستقیم میرفتیم به قلعه روملی حصار. برای سه شنبه بازار هم از اسکله کادیکوی دلموش مستقیم به اونجا میبره.

از هتل زدیم بیرون و به سر کوچه خیابون استقلال رسیدیم که بچه های تبلیغاتی وایساده بودن و تور شبانه کشتی و … تبلیغ میکردن. با راهنماییشون رفتیم دفترشون همون سر کوچه (Meselik) و تور شبانه کشتی برای فردا شب رزرو کردیم. تور کشتی که تور لیدر 60 دلار میفروخت به قیمت 18 دلار میدادن. تست کرونا هم که تور لیدر 150 لیر میگفت 95 لیر میفروختن. به سمت ایستگاه اتوبوس رفتیم. از میدون تکسیم تا ایستگاه مورد نظر حدود 200 متر راه بود. خط 40T سوار شدیم. در مسیر ساحلی از روبروی کاخ دلما باغچه، مسجد اورتاکوی، پل کابلی بسفر و محله ببک گذشتیم و به ایستگاه قلعه روملی حصار رسیدیم.

با دو تا از ایرانی های ساکن استانبول در ساحل آشنا شدیم که بهمون گفتن داخل قلعه چیز خاصی نداره و زیاد وقت نزاریم براش و اینکه جلوتر یه خونه به اسم شیرازه که خیلی دوستش داشت و داخلش خیلی لوکسه و برای فیلم های ترکی اجاره میدن.

در برگشت مسیر ساحلی زیبا رو پیاده روی کردیم و از محله لاکچری و ساحل زیبای ببک لذت بردیم.

از پیاده روی و آفتاب خسته شدیم. سوار اتوبوس خط 40T شدیم و مسجد اورتاکوی پیاده شدیم. مغازه های کامپیر فروشی و ساحل زیبای اورتاکوی، مسجد اورتاکوی و کافه و رستوران های اطراف در کنار پل کابلی تنگه بسفر دیدنی بود. ناهار کامپیر یا سیب زمینی شکم پر خوردیم (50 لیر). بعد از ناهار از مسجد اورتاکوی بازدید کردم.

اتوبوس 40T سوار شدیم و ایستگاه کاباتاش پیاده شدیم و با کشتی رفتیم به اسکله کادیکوی. پس از گشت کوتاهی در محله کادیکوی و خوردن چای، با دلموش های خطی به سه شنبه بازار رفتیم. کرایه هر نفر 5 لیر بود. قیمت های سه شنبه بازار نسبت به بقیه جاهایی که دیده بودیم مناسب تر بود.

ساعت کار سه شنبه بازار تا حدودای غروب بود. حدود یک ساعت و نیم وقت داشتیم تقریبا هر چی میخواستیم خریدیم ولی عجله ای و دیگه فرصت برگشت و خرید چیزهایی که دیده بودیم نداشتیم. تو این بازار امکان تبدیل پول نداشتیم. دلار داشتیم ولی لیر کم آوردیم. با همون دلموش های خطی برگشتیم به اسکله کادیکوی. شب شده بود و باد سردی از روی دریا میومد. گرسنه بودیم که چشمون به چند تا رستوران افتاد. پیده سفارش دادیم (35 لیر)، دروروم (15 لیر) و فانتا (12 لیر).

قبلا دوبار از کادیکوی با کشتی برگشتیم قسمت اروپایی و اینبار زمینی با دلموش رفتیم (نفری 20 لیر). از کنار برج چامیلیچا عبور کردیم و پس از عبور از پل کابلی تنگه بسفر به قسمت اروپایی و میدون تکسیم رسیدیم. ساعت 09:00 به هتل رسیدیم.

روز پنجم

خورشید می ز مشرق ساغر طلوع کرد/گر برگ عیش می‌طلبی ترک خواب کن

حافظ

ترک خواب کردیم و رفتیم برای صبحانه. امشب برنامه تور کشتی شبانه داشتیم و ساعت 7:45 سرویس میومد دنبالمون بنابراین امروز زودتر باید میومدیم هتل. امروز هم تصمیم گرفتیم به بازار بریم. دو تا گزینه مد نظرم بود بازار مرتر و چهارشنبه بازار. با توجه به تجربمون از سه شنبه بازار تصمیم گرفتیم امروز به چهارشنبه بازار در محله فاتح بریم. از ایستگاه متروباس میدون تکسیم که زیر میدون واقع شده با اتوبوس خط 87 رفتیم به ایستگاه Fatih Itfaiye (حدود نیم ساعت) و از اونجا حدود 300 متر پیاده روی داشتیم تا رسیدیم به مسجد سلطان فاتح و شلوغی های بازار. ساعت 1:00 رسیدیم به بازار و کلی وقت داشتیم.

حدود دو ساعت در بازار گشت زدیم و به حیاط مسجد سلطان فاتح برگشتیم و زیر سایه یکی از درخت ها تنقلات خوردیم و استراحت کردیم. چند تا عکس یادگاری با مسجد سلطان فاتح گرفتیم و رفتیم راند دوم بازار و در نهایت هم از مسیری که اومده بودیم برگشتیم. حدود ساعت 6:30 بود و گرسنه بودیم. توی مسیر به دوروم فروشی رسیدیم و همونجا نشستیم. دو تا دوروم (50 لیر) و دو تا نوشابه شیشه ای (16 لیر) سفارش دادیم.

 

با همون خط 87 به میدون تکسیم برگشتیم. ساعت 7:15 رسیدیم هتل. نیم ساعتی وقت داشتیم تا استراحت کنیم و برای رفتن به تور کشتی آماده بشیم. هتل ما نزدیک دفتر تور بود و خودمون رفتیم جلو دفترشون، ولی هتل های دورتر سرویس میرفت دنبالشون. بعد از کمی معطلی سرویس اومد و به سمت کشتی راه افتادیم.

برنامه های کشتی خیلی مفرح و شاد بود و منظره های شبانه قشنگی از شهر استانبول و پل های تنگه بسفر رو دیدیم. پذیرایی کشتی کامل بود و شام چلوکباب دادن که کیفیتش خوب بود. عکاس هم داشتن که به درخواست خودمون عکس گرفتن ازمون. هر عکس 50 لیر. حدود ساعت دو به هتل برگشتیم.

روز ششم

صبح است ساقیا قدحی پرشراب کن/ دور فلک درنگ ندارد شتاب کن

حافظ

شتاب کردیم و رفتیم صبحانه.

امروز روز آخر سفرمون بود. از اول سفر، قول تپه عشاق رو به خانمم داده بودم ولی فرصت نکردیم بریم. خیابان استقلال رو هم پیاده کامل نگشته بودیم. امروز برناممون گشت زدن در خیابان استقلال و رفتن به تپه عشاق شد.

به آخر خیابون استقلال رسیدیم. منتظر ترموا شدیم و برگشتیم میدون تکسیم و رفتیم مک دونالد ناهار بخوریم. همبرگر گوشت (35 لیر) و همبرگر مرغ (38 لیر)، سیب زمینی (20 لیر) و نوشابه (12 لیر) سفارش دادیم.

چیزایی که خریده بودیم رو بردیم هتل و برگشتیم تا بریم تپه عشاق. از متروباس میدون تکسیم با خط 55T (یا 85T ) رفتیم ایستگاه Balat و از اونجا با خط 99Y (یا 99، 399C، 36CE) ایستگاه Teleferik Pierreloti پیاده شدیم. مسیرمون ساحلی بود و از محله فنر و محله بالات با خونه های رنگی قشنگشون عبور کردیم. وارد ایستگاه تله کابین شدیم. بعد از کمی معطلی با زدن استانبول کارت سوار تله کابین شدیم. مسیر کوتاه بود. بالای تپه پر بود از کافه و رستوران. یکی از کافه ها نشستیم و دو تا کافی میکس سفارش دادیم (40 لیر). علاوه منظره زیبای شهر استانبول خود تپه پیر لوتی هم طبیعت قشنگی داشت.

با تله کابین برگشتیم پایین. رفتیم ایستگاه اتوبوس تا همون مسیر رو برگردیم. به ایستگاه بالات که رسیدیم حیفم اومد استانبول رو بدون دیدن خونه های رنگی محله بالات ترک کنیم. پیاده شدیم و رفتیم بالات گردی. محله بالات رو دوست داشتم و حس خوبی ازش گرفتم. اونجا میشه زندگی واقعی مردم استانبول رو حس کرد.

با اتوبوس به میدون تکسیم برگشتیم. حوالی ساعت 9 شب بود و گرسنه بودیم. از دونر فروشی های سر میدون تکسیم دو تا دوروم سفارش دادیم (25 لیر و 35 لیر).

به هتل برگشتیم و وسایلامون رو جمع و جور کردیم. فردا ساعت 8 سرویس فرودگاه میومد دنبالمون.

روز هفتم

سپیده دم اومد و وقت رفتن / حرفی نداریم ما برای گفتن

جواد یساری

امروز 7:30 زودتر از همیشه رفتیم برای صبحانه.

وسایلامون رو جمع کردیم و رفتیم تو لابی منتظر شدیم. هر کی میخواست با ترازوی دستی رایگان کیفش رو وزن میکردن.

حد مجاز وزن 30 کیلوگرمه. حدود 8:30 سرویس اومد. تورلیدر لیستشو چک کرد و راه افتادیم. توی راه توضیحاتی راجب اضافه بار داد و اینکه هر کیلو اضافه بار یک یورو آب میخوره برامون. همینطور راجب اینترنت رایگان فرودگاه که با پاسپورتمون برای یک ساعت میتونیم استفاده کنیم. یک ساعتی تو راه بودیم.

وارد فرودگاه استانبول شدیم. یه تابلو اطلاعات بزرگ بود که کل پروازها رو زده بودن به کدوم کانتر مراجعه کنن. پرواز ما 13:45 قشم ایر بود کانتر سه ساعت قبل پرواز باز میشه و کمی معطل شدیم تا کانترمون باز شد. نزدیک کانترها یک ترازوی رایگان بود. کارت پروازمون رو گرفتیم و رفتیم به سمت گیت بازرسی و بعد هم گیت چک کردن پاسپورت و تست PCR منفی و وارد سالن انتظار شدیم. از کیوسک های اینترنت فرودگاه با کشیدن پاسپورت رمز عبور اینترنتمون رو گرفتیم و رفتیم یه گوشه ای استراحت کنیم. امکانات فرودگاه خوب بود پریز و درگاه USB رایگان برای شارژ گوشی همه جای فرودگاه و حتی روی صندلی ها نصب شده بود. دستشویی رایگان در جاهای مختلف فرودگاه بود.

پروازمون با ده دقیقه تاخیر پرید و بعد از سه ساعت به فرودگاه امام خمینی رسیدیم. تست منفی PCR تو فرودگاه امام خمینی چک میشد.

کل سفر ما به صورت خلاصه :

شب اول: تحویل گرفتن اتاق – گشت شبانه در خیابان استقلال

روز اول : کلیسا در کوچه هتل – خیابان استقلال با تراموا- برج گالاتا- پل گالاتا – اسکله امینونو – مسجد ینی کاپی- بازار ادویه – گرند بازار – شب گردی خیابان استقلال

روز دوم : محله سلطان احمد – کاخ توپکاپی- مسجد ایاصوفیه- مسجد سلطان احمد – آب انبار سیسیلکا باسترن (در دست تعمیر) – استقلال گردی شبانه

روز سوم: جزیره بویوک آدا – قسمت آسیایی استانبول (اسکله کادیکوی) – بازار محله کادیکوی – مجسمه گاو برنزی

روز چهارم: قلعه روملی حصار – مسیر ساحلی محله ببک – مسجد اورتاکوی – کامپیر – اسکله کادیکوی – سه شنبه بازار

روز پنجم: محله فاتح و چهارشنبه بازار – محوطه مسجد فاتح – هتل و استراحت – تور کشتی شبانه

روز ششم: استقلال گردی – تپه پیرلوتی (تپه عشاق) – محله بالات – جمع کردن وسایل

روز هفتم : تحویل اتاق و ترانسفر به فرودگاه – پرواز به ایران

هزینه های سفر

استانبول کارت + شارژ : 25 لیر + هر نفر 250 لیر

خورد و خوراک و آب : هر نفر حدود 350 تا 400 لیر

بلیط کاخ توپکاپی : هر نفر 200 لیر

تور کشتی شبانه + عکس : هر نفر 245 لیر (18 دلار) + 50 لیر

عکس با لباس سلطنتی : 90 لیر

+ خریدهای شخصی (لباس و …)

 

هتل سیتی سنتر

• نزدیکی این هتل به خیابون استقلال و میدون تکسیم مزیت خوبی بود.
• کارمندان ایرانی داشتن و مشکل ارتباطی نداشتیم و سریع رسیدگی میکردن. برخورد پرسنل هتل خوب بود.
• به نظر من اتاق های بالاتر هتل بهتره، هم ویوی خوبی داره و هم سر و صدای اطراف کمتره.
• سفر ما اوایل اردیبهشت بود و سیستم تهویه خاموش بود، شبها درب تراس رو باز میزاشتیم و از هوای مطبوع استانبول در شب ها استفاده میکردیم که البته سر و صدای شهر همیشه بیدار استانبول هم بود. نمیدونم در فصل های گرمتر سال این هتل چطوری باشه.
• صبحانه این هتل در طبقه آخر و با ویوی بسیار زیبا از شهر استانبول سرو میشه. صبحانه سرد روزانه این هتل ثابته ولی صبحانه گرم روزانه تغییر میکنه (املت، سوسیس، ، …).
• روز آخر به صورت رایگان هر کی میخواست با ترازوی دستی ساک ها رو وزن میکردن.
• مسواک و خمیردندون با خودتون ببرین.
• سرعت اینترنت هتل خوب بود.
• ما از خدمات پاکسازی روزانه اتاق استفاده نکردیم چون وسایلمون توی اتاق پخش بود و کارت “لطفا مزاحم نشوید” پشت دراتاق تا روز آخر گذاشتیم و شارژ روزانه رو خودمون از نظافتچی میگرفتیم.
• دمپایی پلاستیکی با خودتون ببرین.

 

نکات سفر به استانبول:

برای رزرو تور سایت های مختلف رو چک کنین و از چندتا آژانس قیمت بگیرین. اختلاف قیمت ها بسیار زیاده و اگه قیمت دستتون نباشه ممکنه تا یک تومان تور رو گرونتر بخرین.

• با توجه به شلوغی فرودگاه امام خمینی، سه ساعت قبل از پرواز در فرودگاه حاضر باشین.
• هتلتون رو نزدیک میدان تکسیم بگیرید و از رفت و آمد آسان، نزدیکی به حمل و نقل (مترو و متروباس و اتوبوس) و شب های لذت بخش خیابان استقلال لذت ببرید. ضمن اینکه برخی محله ها اصلا مناسب خانواده ها نیست یا در رفت و آمد با سربالایی های زیاد خسته خواهید شد.
• در بدو ورود به استانبول و هنگام ترانسفر از فرودگاه به هتل جوگیر نشوید و فریب تبلیغات تورلیدرهای عزیز را نخورید و تورها را با قیمت چند برابر نخرید.
• خانم ها در بازدید از مساجد شال با خودتون داشته باشین در غیر اینصورت مجبور به خرید شال از باجه مسجد خواهید بود.
• ترجیحا روز اول خرید نکنید و در صورت امکان به بررسی قیمت ها در خیابان استقلال بپردازید. بنابراین اگر کالایی در مکان های دورتر از استقلال قیمت مناسب تری داشت خرید می کنید و اگر در خیابان استقلال مناسب تر بود با توجه به اینکه خیابان استقلال نزدیک هتله همیشه در دسترس شماست.
• لیر در ماه های اخیر افت زیادی داشت و به قیمت سال 1398 رسید (حدود 1900 تومان) ولی تورم ترکیه هم بالا بوده است. در نگاه اول برای کسانی که تجربه سفر به ترکیه را داشته اند قیمت ها گران به نظر می رسه ولی با توجه به کیفیت اجناس، قیمت ها هنوز به صرفه بود.
• برای خرید مناسب تر به یکی از چند شنبه بازارها برید که در تمام روزهای هفته در قسمت های مختلف استانبول دایر هستند و با یک جستجوی اینترنتی میتونین از مکان و روش رفتن به هر کدوم مطلع بشین.
• برای گشت و گذار در کوچه پس کوچه های استقلال وقت بگذارید و از کافه های زیبا و دنج، کلیسا و غیره لذت ببرید.
• یک دمپایی پلاستیکی برای استفاده در حمام و دستشویی، کمی تاید یا مایع شستشوی لباس و میوه و تنقلات با خودتون ببرید.
• شکلات های خوشمزه فروشگاه میگروس رو فراموش نکنید. همینطور مواد شوینده مثل قرص ماشین ظرفشویی با قیمت های مناسب.
• نرخ تبدیل دلار به لیر در استانبول ثابت نبود. مثلا خیابان استقلال 14.50 لیربود و همان روز گرند بازار قیمت 14.73 لیر. یعنی برای صد دلار حدود 23 لیر کمتر بود. تو خیابون استقلال. بهترین تبدیلی که انجام دادم در فروشگاه کوتون محله کادیکوی بود با نرخ 14.77 لیر و بدترین نرخی هم که دیدم 14.02 لیر در یکی از خیابان های فرعی میدان تکسیم بود. ضمن اینکه در خیابان استقلال هر چه از میدان تکسیم دورتر بشین نرخ صرافی ها میاد پایین تر.
• اعداد ترکی را در حد نیاز یاد بگیرید یا اگر هم مثل من کم بلد بودین با استفاده از ماشین حساب گوشی قیمت ها رو بپرسین. کافیه بگین نقدر؟ یا کاچ؟.
• میتونین پول مالیات خریدهاتون رو تو فرودگاه استانبول پس بگیرین. برای دونستن شرایطش تو اینترنت جستجو کنین.
• من قبل از خروج از هتل برنامه ریزی های لازم برای تردد (رفت و برگشت) رو با گوگل مپ انجام میدادم اینکه قراره کجا برم با کدوم خط مترو یا اتوبوس و ازش اسکرین شات میگرفتم و استانبول کارت رو هم به میزان کافی شارژ میکردم تا جایی گرفتار نشم.
• نرم افزار MAPS.ME یک نرم افزار آفلاینه که متونین نقشه استانبول رو دانلود کنین و اگه به اینترنت دسترسی نداشته باشین خیلی میتونه به کمکتون بیاد و از گم شدنتون جلوگیری کنه. ولی بهترین مسیرها رو خود گوگل مپ میداد بهمون.
• همه توصیه میکردن تا حد ممکن سوار تاکسی های استانبول نشیم، ما هم به این توصیه عمل کردیم و از مترو و اتوبوس و کشتی و دلموش (تاکسی های خطی) استفاده کردیم.
• ماسک به تعداد کافی با خودتون داشته باشین تو این ایام کرونایی لازمتون میشه. مخصوصا برای مترو، اتوبوس، تراموا و … که استقاده از ماسک الزامی بود.
• روزهای تعطیل جاهای دیدنی رو چک کنین مثلا کاخ توپکاپی سه شنبه ها، گرند بازرا یک شنبه ها، کاخ دلماباغچه دوشنبه ها، برج چامیلیچا یک شنبه ها،
•  یه بطری آب و تنقلات با خودتون داشته باشین.
• همیشه به مقدار کافی شارژ تو استانبول کارتتون داشته باشین. هر بار زدن استانبول کارت به طور میانگین بین 5 تا 8 لیر کم میکرد. برای کشتی 26 لیر رفت و 22 لیر برگشت کم کرد. گشت توی جزیره بویوک آدا هم 26 لیر کم کرد. برای یه سفر شش روزه برای هر نفر حدود 150 تا 200 لیر شارژ کنین.
• یک هفته قبل از سفر برای گرفتن کارت واکسن اقدام کنین تا اگه مثل ما دوزی از واکسن ثبت نشده بود وقت برای پیگیری داشته باشین.
• لیستی از معروفترین مناطق دیدنی استانبول با توجه به نزدیکی شون به هم قرار میدم ایشالا که بدردتون بخوره. صد البته که کامل نیست و کلی جاهای دیدنی دیگه هم داره این شهر بزرگ، ولی برای کسایی که بار اولشون هست به این شهر سفر میکنن مناسبه:

1 :  منطقه سلطان احمد (مسجد سلطان احمد، مسجد ایاصوفیه، کاخ توپکاپی، باسیلیکا سیترن، آب انبار شرفیه)

2 : خیابان استقلال، برج گالاتا، پل گالاتا، تور تنگه بسفر از اسکله امینونو،

3 : مسجد ینی، بازار ادویه، گرند بازار، مسجد و میدان بایزید، مسجد سلیمانیه

4 : تنگه بسفر و پل های آن، قلعه روملی حصار، محله ببک، ساحل زیبای اورتاکوی و مغازه های کامپیر فروشی، مسجد اورتاکوی، کاخ دلما باغچه

5 : محله اسکودار – کاخ بیلربئی- مسجد جامع میهری ماه سلطان- مرکز خرید عمار

6 : تپه چامیلیچای (بام استامبول) و برج چامیلیچا با ارتفاع 365 متر و مسجد بزرگ چامیلیچا

7 : جزیره بویوک آدا

8 : اسکله کادیکوی، بازار کادیکوی و دیدن گاو برنزی

9 : تپه عشاق و محله بالات و فنر

10 : تور کشتی شبانه تنگه بسفر

11 : چندشنبه بازار های استانبول ( هر روز هفته) و بازار مرتر

12 : مرکز خرید های اوت لت. اوت لت 212، اولیلیوم، Outlet Viaport و ….. (بهترین اوت لت های استانبول)

13 : و کلی جای دیدنی دیگه مثل مساجد، کلیساها، حمام ها، کاخ ها، پارک ها، موزه ها، آکواریوم، پارک های آبی، روستا ها و مناطق ییلاقی، ساحل ها، دیوارهای قدیمی شهر، خیابون بغداد و … که توی یک سفر نمیشه همه رو رفت.

امیدواریم از مطالعه این مطلب در سایت سفرنامه لذت برده باشید و نظر خود را در خصوص این مطلب بیان فرمایید.

باتشکر

 

نویسنده: محمد حسن کارگرفرد

منبع : لست سکند