سفرنامه اکراین – کیف (بخش دوم)

سفرنامه اکراین – کیف (بخش دوم)

از طریق مترو و بازگشت به ایستگاه میدان و ادامه خیابان خرشاتیک در خلاف جهت میدان اروپا به مرکز خرید بلا و بسارابیان میرسیم و با ادامه دادن مسیر در همین جهت هم به مرکز خرید گولیور. این مرکز خرید در هفت طبقه ساخته شده و قیمت ها مناسبتر از دریم تون یا اوشن پلازا هستند. بعد از کمی خرید به هتل برمیگردم. هنگام برگشت دانشجویانی رو میبینم که در خیابان شوچنکو و نزدیک دانشگاه شوچنکو با صندوقی در دست در حال جمع آوری پول برای رنگ کردن نرده های وسط خیابان به رنگ پرچم اکراین هستند. این کار علاوه بر زشت کردن چهره شهر، صدمه به اموال دولت محسوب میشه، ولی کسی کاری باهاشون نداره.

مرکز خرید گولیور با قیمتهایی مناسبتر نسبت به دیگر مراکز خرید

روز چهارم :

با تور لیدر برای ساعت ۱۰ قرار میزارم و بعد از صرف صبحانه به سمت موزه جنگ جهانی دوم (جنگ میهن پرستی بزرگ) حرکت میکنیم. در کنار موزه، مجسمه عظیم “میهن” (مادرلند) به ارتفاع ۶۲ متر که مقدار زیادی برنز در ساختش بکار رفته خودنمایی میکنه. ورودی ۳۰ گرینیو (۸ هزار تومان) هست که برای عکس گرفتن باید بلیط دیگری به همین مبلغ تهیه بشه.

مسیر طی شده از موزه جنگ جهانی تا بنای یادبود کشته شدگان همین جنگ

مجسمه میهن به ارتفاع ۶۲ متر ساخته شده بر یالای موزه جنگ جهانی

روز چهارم :

موزه در سه طبقه ساخته شده و اکثر وسایلی که در موزه قرار دارند حتی سیم خاردارها و لباس های گیر کرده به آن از محل اصلی به اینجا آورده شدند. توپ ها، راکت ها، مسلسل، خمپاره انداز و سایر ادوات نظامی، همینطور لباس فرماندهان و سربازان و هزاران عکس از کشته شدنگان جنگ آدم رو به فضای جنگ جهانی میبره. بخصوص سری بازیهای “Call Of Duty” و “ولفشتین” ! بعضی از وسایلی که به چشم میخوره یه مقدار ناراحت کننده تر هستند مثل گیوتینی که برای کشتن بچه ها استفاده میشده، صابونی که از چربی انسان و دستکشی که از پوست بدن انسان ساخته شده و بالاخره اتاق گاز که در اون صدها زن و بچه یهودی توسط ارتش نازی کشته شدند. عدد ۶۰ میلیون هم روی تابلویی به معنی تعداد کل کشته شدگان دیده میشه. درطبقه سوم هم اسامی کسانی که مدال افتخار دریافت کردند مشاهده میشه و یک نفر که موفق به دریافت ۴ مدال افتخار شده.

اسامی مدال گرفته ها وشخصی با ۴ مدال افتخار – جیره غذای هر نفر در روز (سمت چپ پایین)

گیوتین مخصوص کودکان و عکسهای تعدادی از کشته شدگان در جنگ

کودکان اسیر شده و سایر اودات مورد استفاده در جنگ

تعدادی تانک و نفربر هم در فضای روباز بیرون قرار داده شده و موزه دیگری هم شامل جنگنده ها، تانک ها و هلیکوپتر وجود داره با ورودی ۲۰ گرینیو(۵ هزار تومان) و ۲۰ گرینیو دیگه برای عکس گفتن و ۳۰ گرینیو (۸ هزار تومان) دیگه هم برای نشستن داخل جنگنده و عکس گرفتن که اختیاری هستند.

ادوات سنگین شامل تانک، نفربر، هلیکوپتر و هواپیما قرار گرفته در بیرون موزه جنگ

با ادامه دادن همین مسیر به کلیسای “پچرسکی لاورا” میرسیم که موزه میکرو مینیاتور هم در همین جا قرار داره. اکثر کلیساهای بزرگ نیاز به ورودی دارند. ورودی این کلیسا بهمراه ورودی موزه میکرومینیاتور حدود ۴۵ گرینیو(۱۲هزار تومان) شد. پوشش مو برای خانمها، استفاده از لباس بلند و برداشتن کلاه برای ورود به کلیسا الزامیست. داخل کلیسا زوجی بهمراه خانوادشون دیده میشه که در حال بجا آوردن مراسم مذهبی هستند. بعلت اینکه عکسبرداری داخل کلیسا ممنوع بود بیشتر از چند تا عکس نتونستم بگیرم! موزه میکرومینیاتور شامل هترهای دستی بسیار ریز در حد چند میکرو میلیمتر میشه و در نوع خودش منحصر به مفرد هست. کوچکترین کتاب دنیا که شامل اشعار شوچنکو هست نیز در این موزه قرار داره. همینطور شطرنج بسیار کوچکی همراه مهره ها که روی سطح بالای یک سنجاق بوجود آمده بود و پرتره شوچنکو روی دانه سیب و تصویر گل رز روی موی انسان.

عکاسی داخل کلیسا ممنوع بود ولی خب دست خالی هم نمیشد برگشت!

 

برای دیدن آثار باید با از عدسی به داخل نگاه کرد وبه دلیل قرار دادن دوربین گوشی روی عدسی عکسها واضح نشدند

بعد از خروج از کلیسا و اندکی جلوتر به بنای یادبود کشته شدنگان جنگ میرسیم که به شکل یک شمع ساخته شده و منظره و دید بسیار خوبی به سمت رودخانه دنیپر داره. نهار رو هم هنگام برگشت در مرکز خرید بسارابیان و در فست فود معروف و قدیمی آمریکایی”The Burger” صرف میکنم که عبارتست از همبرگر بیف نیویورک به قیمت ۹۵ گرینیو(۲۴هزار تومان) به همراه مقدار نامحدودی کولا و سپس برای استراحت راهی هتل میشم.

بنای یادبود کشته شدنگان و صرف همبرگر The Burger با نوشابه نامحدود

برای عصر هم خرید در محله بازار سیاه (Black Market) که به “Bazzar” هم معروفه و در محله “شولاوسکا” قرار داره رو درنظر گرفتم که بوسیله مینی بوس هایی که در خیابان شوچنکو و در خلاف جهت خرشاتیک حرکت میکنند قابل دسترسیه. علت نامگذاری این بازار احتمالاً بخاطر فروشنده های سیاه پوست هست. اینجا رو میشه تقریباً پایین شهر کیف یه حساب آورد. ساختمانها قدیمی و اجناس فروشگاهها ارزون هستند (مناسب برای سوغاتی!). این بازار در دو طرف خیابان قرار داره که از طریق زیرگذر قایل دسترسه. برای خرید جنس خوب و ارزون این بازار رو نباید از دست داد.

روز پنجم :

برنامه امروز یه مقدار طولانی تر و گسترده تره به این علت که مکانهای دیدنی این مسیر در امتداد هم قرار دارند و میشه در چند ساعت ازشون بازدید کرد. بعلت قرار داشتن هتل بنده و سایر هتل های معروف در خیابان شوچنکو، اکثر تورها یا مسیرها رو با توجه به این موضوع درنظر گرفتم.

این مسیر یه مقدار طولانی هست و مطمئناً برای کودکان خسته کننده

بعد از گذشتن از کنار باغ بوتانیکال (گیاه شناسی) و ایستگاه مترو به تقاطع خیابان شوچنکو و ولادمیر میرسیم که کلیسای “ولادمیر” یا کلیسای زرد و ساختمانهای رنگی دانشگاه شوچنکو هم در این تقاطع قرار دارند. نکته ای که باید عرض کنم استفاده بسیار زیاد بنده در استفاده از موبایل برای تعیین موقعیت و جلوگیری از گم شدن یا رفتن به مسیر اشتباه بود. مسیر رو در امتداد خیابان ولادمیر ادامه میدم تا به موزه ملی اپرا برسم. در این سالن برنامه های مختلف تأتر و رقص باله اجرا میشه که البته تا حدودی گرون هستند (حدود ۴۰۰ گرینیو – ۱۰۰ هزار تومان).

کلیسای ولادمیر روبروی ایستگاه مترو و دانشگاه شوچنکو

سالن اپرا که برنامه اجرای شب های مختلف روی تابلوی نزدیک در ورودی به زبان روسی نوشته شده

در امتداد همین خیابان به دروازه معروف “گلدن گیت” میرسیم که حدود ۱۰ قرن پیش تنها ورودی شهر بوده تا اینکه بعد از حملاتی که به شهر انجام میشه کاربردش رو از دست میده و حدود ۳۰۰ سال زیر خاک مدفون میشه. ورودی این مکان ۱۵ گرینیو (۴ هزار تومان) بود و داخل دروازه هم دمویی از سرگذشت دروازه نمایش داده میشه.

دروازه گلدن گیت که حدود ۱۰ قرن پیش تنها ورودی شهر بوده

این ساختمان در نزدیکی گلدن گیت و به ارتفاع ۴۲ متر یک قرن پیش لوکس ترین و مرتفع ترین ساختمان کیف بوده

مقصد بعدی در امتداد خیابان ولادمیر، کلیسای “سنت سوفیا” هست که ۵۰ گرینیو (۱۳ هزار تومان) برای ورودی کلیسا و موزه داخل اون نیاز هست. کلیسا در باغ زیبا و آرامش بخشی قرار داره و بعضی از جوونها در حال طراحی کردن دیده میشن. در بیرون کلسیا جند جوون کبوتر بدست که متوجه توریست بودن من میشن بسمت من میان و بزور تعدادی کبوتر رو روی دست و شونه هام قرار میدن و با گرفتن گوشیم شروع یه عکسبرداری میکنن. بعد از گرفتن چند عکس و برداشتن کبوترها یکی از اونها مبلغ ناچیز ۴۰۰ گرینیو (۱۰۰ هزار تومان) رو از من بخاطر عکسها طلب میکنه. من که انتظار چنین هزینه ای رو نداشتم شروع کردم به پاک کردن عکسها و قبل از اینکه دکمه Delete رو فشار بدم اون جوون جلوم رو گرفت و مبلغ پایینتری رو پیشنهاد داد.

انکار از بنده و اصرار از اون تا بعد از چند بار سعی در پاک کردن عکسها و ممانعت اون جوون، به مبلغ ۴۰ گرینیو (۱۰ هزار تومان) رضایت داد و دست از سرم برداشت. البته موقع رفتن چیزی رو زیر لب به روسی زمزمه کرد که فکر میکنم منظورش این بود که روز خوبی داشته باشید! مورد دیگه ای از این دست هم برای دوستم پیش اومده بود که با دادن دستبندی به رنگ پرچم اکراین درخواست پول میکردند.

کلیسای سنت سوفیا که در باغی زیبا و آرامشبخش قرار گرفته

نمایی دیگر از کلیسای سنت سوفیا

از اینجا خیابان ولادمیر به دو سمت منشعب میشه. در سمت راست و کمی دورتر کلیسای “سنت میشل” یا کلیسای آبی دیده میشه. این کلیسا رو به زمان برگشت موکول میکنم و از سمت چپ ادامه میدم.

در سمت راست کلیسای سنت میشل دیده میشه و با ادامه دادن مسیر سمت چپ به موزه ملی تاریخ اکراین میرسیم

بعد از رد کردن تقاطع به محوطه پارک مانندی میرسم که موزه ملی تاریخ اکراین در اون قرار داره. این موزه با ورودی ۳۰ گرینیو (۸ هزار تومان) و ۳۰ گرینیو دیگه برای عکسبرداری در چهار طبقه ساخته شده و شامل ۸۰۰ هزار قطعه شامل تفنگ، کتاب، مجسمه، استخوان و اشیاء دیگه که در نوع خودش جالبه. نکته ای که نظرم رو جلب میکنه تعداد زیاد دانش آموزان و دانشجویان هست که با لباس فرم به موزه آورده شدند و با بلیط نیم بها میتونند از موزه استفاده کنند.

موزه در چهار طبقه ساخته شده و حدود ۸۰۰ هزار قطعه رو شامل میشه

میشه مراحل پیدایش و پیشرفت بسیاری از وسایل رو در این موزه مشاهده کرد

بیرون از موزه، کلیسای بسیار زیبای “سنت اندرو” یا کلیسای سبز قرار داره که نیاز به ورودی نداره. درون کلیسا کودکی دیده میشه که احتمالاً منتظر غسل تعمیده. افسانه ای در مورد مکان این کلیسا وجود داره به این صورت که کشیشی با گذاشتن صلیب در بالای تپه باعث پایین رفتن آب شده. مردم معتقدند با اولین صدای ناقوس رودخانه طیغان کرده وسیل جاری میشه. بنابراین این کلیسا بدون ناقوس ساخته شده تا اگر کسی احیاناً شیطنتش گرفت و ناقوس رو بصدا درآورد شهر زیر آب نره!

کلیسای سنت اندرو که بخاطر مسائل احتیاطی فاقد ناقوس میباشد!

بیرون از کلیسا خیابان سنگ فرش شده ای بصورت سراشیبی بنام “اندریوسکی” قرار داره و جای بسیار مناسبی برای خرید سوغات و صنایه دستی به قیمت مناسبه.

خیابان اندریوسکی مناسب برای خرید سوغات و صنایه دستی به قیمت مناسب

بعد از اتمام خرید باید سربالایی رو برگردیم به ابتدای خیابان و ادامه مسیر به سمت کلیسای “سنت میشل”. ورودی این کلیسا ۳۰ گرینیو (۸ هزار تومان) و ورودی موزه هم ۱۵ گرینیو (۴هزار تومان) میشه که داخل موزه کتابها، تابلو و مجسمه های قدیمی قرار دارند و همینطور میشه از طریقه راه پله داخل موزه به سمت بالای ورودی کلیسا که ناقوس ها در اون قرار دارند رسید که دید خوبی هم به کلیسا داره. نمایشگاه عکسی هم با عنوان “مردمان میدان” که اشاره به کشته شدگان اخیر در میدان استقلال داره برپا شده.

کلیسای سنت میشل یا کلیسای آبی

نمایشگاه عکس با عنوان “مردمان میدان” که در مورد کشته شدگان اخیر در میدان استقلال برپا شده

برنامه آخر امروز گردش با کشتی روی رودخانه دنیپر هست که از اینجا باید خودمون رو به کنار رودخانه برسونیم. راحتترین راه استفاده از وسیله ای بنام “فانیکولار” هست که در پشت کلیسای سنت میشل قرار داره و با ۱٫۵ گرینیو (۴۰۰ تومان) شما رو به وسیله یگ واگن که گنجایش ۱۰۰ نفر رو داره در مسیری ۲۰۰ متری به پایین هدایت میکنه.

فانیکولار، بهترین راه برای رسیدن از کلیسای سنت سوفیا تا نزدیکی رودخانه دنیپر

بعد از بیرون آمدن از فانیکولار چهار راهی در جلو قرار داره که در اون سمت خیابان و در کنار پل هوایی ماشین رو، مسیر بسیار باریکی دیده میشه که مردم در حال رفت و آمد هستند. با ادامه دادن این مسیر به اسکله کشتی ها میرسیم که با بلیطی به مبلغ ۶۰ گرینیو (۱۵ هزار تومان) حدود یک ساعت روی رودخانه حرکت میکنه و تجربه جالب و دلنشینی رو بوجود میاره.

حرکت کشتی تفریحی روی رودخانه دنیپر به مدت یک ساعت

بعد از پیادروی طولانی امروز بسیار خسته هستم و با مترو به هتل برمیگردم برای استراحت و شارژ گوشی. عصر روزهای شنبه و یکشنبه خیابان خرشاتیک بسته میشه و نمایش های متنوعی در طول خیابان برگزار میشه که دیدنش خالی از لطف نیست.

عصر های شنبه و یکشنبه خیابان خرشاتیک بسته میشه و نمایش های مختلفی در طول خیابان اجرا میشه

به علت نورپردازی زیبا، خیابانها و ساختمانهای شهر در شب جلوه دیگری دارند

روز ششم :

هر چقدر به پایان سفرم نزدیک میشم احساس میکنم جزئی از مردم شهر هستم و مدت زیادیست که مردم این شهر رو میشناسم! برنامه امروز بازدید از کاخ ریاست جمهوریه که حدوداً یک سال از بازگشاییش میگذره. کاخ یانکویچ در محله “مزیگوریا” که جزو مناطق گران شهر محسوب میشه قرار داره و به همین نام هم شناخته میشه. بطور کلی خانه ها در کیف بسیار گران هستند و اکثر مردم در خانه های ۳۰ یا ۴۰ متری زندگی میکنند. البته هنوز در محله های قدیمی تر یا مرکز شهر میشه خانه های بزرگ که با سقف های بلند و تعداد اتاق خواب زیاد (ساخته شده در دوران استالین) رو مشاهده کرد.

نمایی از ساختمانهای شهر کیف

بعد از هماهنگی با تور لیدر و قرار برای ساعت ۱۰ و صرف صبحانه به سمت کاخ رهسپار میشیم. بعد از فرار رئیس جمهور قبلی به روسیه این مکان که جزو مایملک رئیس جمهور بوده به موزه تبدیل و بروی عموم گشوده میشه. گفته میشه که این شخص حدود ۲ میلیارد دلار کلاهبرداری کرده و موقع خروج وسایل بسیار ارزشمندی رو از کاخ خارج کرده. ورودی کاخ ۳۰ گرینیو (۸هزار تومان) و همانند موزه روستایی میتونید پیاده، با دوچرخه یا با ماشین ها برقی به مبلغ ۵۰ گرینیو (۱۳هزار تومان) در کاخ گشت یزنید. میشه گفت اگر کسی از این کاخ بازدید نکرده اکراین رو ندیده. زیبایی در جای جای کاخ موج میزنه. طراحی کاخ و محوطه توسط یک طراح ایتالیایی به قیمت ۱ میلیون دلار انجام شده. فضای سبز، آب نماها، فواره ها و سبک معماری ساختمانها منحصر بفرده. تک تک گیاهان، جلبک ها و خزه ها از نقاط مختلف دنیا به اینجا آورده شده اند.

مکان مورد علاقه بسیاری از عروس و دامادها برای عکس گرفتن

آب نماها و صدای شرشر آب در کنار صدای پرندگان

ترکیب مناسبی از آب نما و گل و گیاهان

گوشه گوشه کاخ با دقت و معماری منحصر به فردی ساخته شده

حدود ۶۰۰ نفر خدمه و نگهبان وظیفه نگهداری و محافظت از کاخ رو بر عهد داشتند

دریاچه مصنوعی مناسب برای قایق سواری و ماهیگیری

ساختمانهای مختلف از جمله باشگاه، خانه پوتین و غیره

چمن یک دست و کوتاه شده خصوصاً در زمین گلف

مردم زیادی آخر هفته رو به گشتن و دوچرخه سواری در این کاخ اختصاص میدن

حمام آب داغ در روزهای سرد کیف

حتی استخری برای پرورش ماهی قزل آلا ساخته شده تا جناب رئیس جمهور بعد از ماهیگیری، ماهی تازه برای کباب کردن در اختیار داشته باشه. شیبی هم بصورت مصنوعی ساخته شده تا ماهی ها برای تخم گذاری به اون قسمت مراجعه کنند.

فواره های ساخته شده در داخل استخر

شیب مصنوعی برای شبیه سازی محیط طبیعی تخم گذاری ماهی های قزل آلا

زمین گلف، باشگاه، باغ وحش (شامل حیوانات نادر که اکنون در موزه نیستند)، پارکینگ ماشینهای لوکس که اکنون خالیه و خانه پوتین ( مکانی که پوتین یکبار در سفر به اکراین در اون اقامت کرد و اینطور نامگذاری شد) از دیگر قسمتهای موزه هستند. دو کشتی هم در در اسکله خودنمایی میکنند که یکی هدیه دوستان رئیس جمهور به مناسب جشن تولدش به قیمت ۴۰ میلیون دلار به اینجا اورده شده و دیگری هم کشتی خدماتیه. عروس و دامادهای زیادی هم برای عکس گرفتن دیده میشن. برخلاف خیابانهای شهر که پر از دست انداز هستند آسفالت اینجا کاملا مسطح و تمیزه. این خرابی آسفالت در اکثر کشورهای بلوک شرق و حتی جاده های بین المللی بین اونها به چشم میخوره که شاید یکی از علت هاش نفت خیز نبودن این کشورها و عدم توجیح اقتصادی تعمیر آسفالت بصورت دوره ای باشه.

هدیه تولد رئیس جمهور پیشین به ارزش ۴۰ میلیون دلار

کشتی خدماتی مخصوص کارکنان

هنگام برگشت، بازار وسایل دسته دومی رو میبینم که نزدیک بازار کتاب فروش ها و همینطور ایستگاه مترو “Petrivka به شماره ۲۱۳” قرار داره که فقط در روزهای یکشنبه از صبح تا ظهر برگزار میشه. وسایل بسیار قدیمی و عتیقه هستند ولی به تجربه یکبار دیدنش می ارزه. عصر هم مانند دیروز برنامه گردش در خیابان خرشاتیک و دیدن برنامه ها که اکثراً نوازندگی یا خوانندگی هست رو در نظر میگیرم. ساختمانها در شب نور پردازی زیبایی دارند و ساعت ۱۰ شب ماشین پلیس برای باز کردن دوباره خیابان و هدایت کردن مردم به سمت پیاده رو وارد خیابان میشه.

نمای مرکز خرید گولیور در شب

سورپرایز روز آخر :

غیر از چند مکان تقریباً از اکثر نقاط دیدنی بازدید کردم. برای صرف آخرین صبحانه راهی رستوران میشم و موقع برگشت به اتاق متوجه میشم در این فاصله یک بسته شکلات و یک آبمیوه کادو شده بهمراه یک پاکت نامه در اتاق قرار داده شده. بخیال اینکه به اکثر مسافران یا تعدادی از اونها موقع برگشت ممکنه چنین هدیه ای به عنوان یادگاری داده بشه مشغول خواندن نامه میشم و به این فکر میکنم که تو این مدت چه کار خوبی انجام دادم که مستحق دریافت هدیه شدم! نامه رو میخونم. اوه خدای من … امروز روز تولدمه! در نامه ضمن آرزوی سپری کردن لحظات خوش در کیف از طرف مدیریت هتل و کامندان این روز رو به من تبریک گفتن. اما چرا روز تولد بیادم نمونده! برای اینکه بتونم زودتر به مدرسه برم شناسنامه من حدود ۴ ماه زودتر گرفته شده و طبیعتاً روز اصلی تولدم که ۴ ماه دیگست در ذهنم به عنوان روز تولد ثبت شده نه روز تولد شناسنامه ای. به سمت ریسپشن میرم و از اونها تشکر میکنم. با اینکه هدایا ارزش مادی زیادی ندارند ولی این کار باعث میشه خاطره بسیار خوبی از هتل و روز آخر سفر در ذهنم بمونه.

هدیه هتل به مناسبت روز تولد بنده

چک اوت هتل ساعت ۱۲ انجام میشه و من برای اطمینان این کار رو در ساعت ۱۱ انجام میدم و تا ساعت ۱۱ مشغول جمع کردن وسایل میشم. سعی میکنم از آخرین ساعات روز آخر که خیلی از مسافران ترجیخ میدن در هتل بمونند هم استفاده کنم و تعدادی دیگه از نقاط دیدنی رو ببینم. پرواز ساعت ۹٫۵ شب انجام میشه و ساعت ۶٫۵ وقت حرکت بسمت فرودگاهه. بنابراین حدود ۶ ساعت وقت دارم. چک اوت فقط با دریافت کارت ورودی اتاق من تمام میشه و بعد از سپردن چمدان ها به اتاق (Baggage Room) به سمت موزه چرنوبیل رهسپار میشم.

این موزه نزدیکی ایستگاه مترو” Miniska به شماره ۲۱۱” قرار داره و بصورت سمبلیک کنار ایستگاه آتش نشانی که نقش مهمی در مهار فاجعه داشت ساخته شده. ورودی موزه ۱۵ گرینیو (۴ هزار تومان) و ۱۵ گرینیو دیگه هم برای عکس گرفتن نیازه. حدود ۳۰ سال پیش پس از بالا رفتن بیش حد دمای کوره در طی یک آزمایش و انفجار در رآکتور هسته ای، فاجعه چرنوبیل رقم خورد. علی رغم کتمان موضوع توسط شوروی، سوئد اولین کشوری بود که بعلت داشتن دستگاههای بسیار حساس به مواد رادیواکتیو متوجه اوضاع غیر عادی منطقه شد. در موزه حدود ۷هزار سند، عکس و لباس باقی مانده به نمایش گذاشته شده. حتی درختی که بخاطر مواد رادیه اکتیو خشک شده و ویدئویی که نحوه پخش مواد رادیواکتیو در اروپا رو نشون میده.

گفته میشه بوسیله هزاران مترکعب بتن، رآکتور رو زیر زمین مدفون کردند که البته همه کارگران بعد از مدتی دچار سرطان خون شدند و جانشون رو از دست دادند. تعداد کل کشته شدگان ۷۶ نفر بصورت مستقیم و صدها هزار نفر بطور غیر مستقیم عنوان میشه و میلیونها نفر متأثر از تشعشعات. تور جداگانه ای هم به قیمت ۱۵۰ تا ۴۰۰ دلار(بسته به ملیت و تعداد روز درخواستی) به شهر چرنوبیل و اطراف رآکتور به فاصله ۲ ساعتی از کیف برگزار میشه که میتونه تجربه منحصر به مفرد و جالبی باشه.

نمونه ای از لباس های ضد تشعشع مورد استفاده قرار گرفته

ماکت رآکتور، درخت خشک شده و ویدئویی که نحوه پخش مواد رادیواکتیو در اروپا رو نشون میده

با مترو به سمت خیابان خرشاتیک برمیگردم. نزدیک مرکز خرید گولیور، فروشگاه برندی رو میبینم که اجناسش رو با ۸۰درصد! تخفیف ارائه میده. بطور مثال یک تیشرت بطور باورنکردنی ۳۰۰۰ گرینیو (۷۵۰ هزار تومان) قیمت خورده که بعد از ۸۰ درصد تخفیف به ۵۸۰ گرینیو (۱۴۵ هزار تومان) میرسه. مارک تیشرت “BALDESSARINI” هست که جزو برند های ممتاز آلمان محسوب میشه. تصمیم میگیرم تیشرت رو بخرم ولی بعلت اینکه دلار همراهم هست و از صرافی دور هستم ترجیح میدم در بانک نزدیک فروشگاه اینکار رو انجام بدم.

وارد بانک میشم و با زبان ایما واشاره توضیح میدم که قصد چنج کردن دلار رو دارم. بعد از چند دقیقه کسی که میتونه انگلیسی صحبت کنه از راه میرسه و بهم توضیح میده که اینجا یک بانک فرانسویه و بعلت تحریم بودن ایران اجازه چنین کاری رو ندارن. بالاخره پول رو از طریق توریست دیگه ای که اونجا هست چنج میکنم و برمیگردم به فروشگاه. بعد از خرید بعلت اینکه حدس میزنم ممکنه فروشندگان دیگه هم مثل ایران قبل از تخفیف، قیمت اجناس رو چند برابر کنند، قیمت تیشرت رو در سایت چک میکنم. قیمت قبل از تخفیف ۱۰۰ یورو (۴۱۰ هزار تومان) و بعد از تخفیف ۵۰ یورو ( ۲۰۵ هزار تومان) هست. قصد بازدید از باغ گیاهشناسی متعلق به آکادمی ملی علوم اکراین که کمی پایین تر از موزه جنگ جهانی واقع شده رو دارم که به علت نگرانی بابت دیر رسیدن به فرودگاه بخاطر ترافیک عصر، از دیدنش منصرف میشم.

ساعت نزدیک ۶ هست و بعد از گرفتن چمدانها، به همراه تور لیدر و یکی دیگه از مسافران راهی فرودگاه میشیم. باد سرد شروع به وزیدن کرده و نوید شروع فصل سرد رو میده. براحتی میشه تصور کرد که با شروع فصل سرما، شهر خیلی از جذابیتهاش رو از دست میده و مردم هم بی حوصله و بداخلاق میشن. مقداری اسکناس و پول خرد اکراینی برام باقی مونده که مانند باقی سفرها دوست دارم بعنوان یادگاری نگه دارم. ولی گرسنگی اجازه نمیده و بهمراه مسافر دیگه ای راهی همبرگر فروشی میشیم. در نهایت با جمع کردن آخرین پول خردها و اسکناس ها، ۲ همبرگر به قیمت ۳۵ گرینیو (۹ هزار تومان) و یک نوشابه به قیمت ۳۰ گرینیو (۸ هزار تومان) بهمراه ۲ لیوان سفارش میدیم تا کانتر تهران باز بشه.

نمایی از کانتر فرودگاه بریسبول

جدول هزینه ها بشرح زیر میباشد. هزینه های ناچیز و هزینه های خرید محاسبه نشده اند. هزینه خوراک رو هم بطور متوسط روزی ۱۰۰ گرینیو (۲۵ هزار تومان) حساب کردم.

جدول هزینه ها بدون احتساب خرید

نتیجه گیری و نکات مهم:

۱- سعی کنید روز ملی یا استقلال یک کشور رو برای سفر به اون کشور انتخاب کنید. (روز استقلال اکراین ۲۴و۲۵ آگوست هست).

۲- جمع آوری اطلاعات سفر از سایتهایی مثل (Trip Advisor)، کتابهای راهنمای سفر مثل ((lonely planet و سفرنامه ها رو از یاد نبرید.

۳- نرم افزار های راهنمای گردشگری مخصوص اون کشور، راهنمای مترو و نرم افزار های ترجمه زبان رو روی گوشی نصب کنید.

۴- همیشه پاسپورت یا ووچر هتل رو همراه خودتون داشته باشین. گم کردن پاسپورت خیلی کم اتفاق می افته ولی همراه نداشتنش میتونه شما رو تو دردسر زیادی بندازه.

۵- خرید ها رو در روزهای وسط مدت اقامت قرار بدین تا بتونید بین هزینه گردش و خرید تناسب برقرار کنید و در انتهای سفر با کسری پول مواجه نشین. اگر روز بارونی در پیش دارین خرید از مراکز رو در این روز قرار بدین.

۶- جوونتر ها و دانشجوها بهتر از بقیه انگلیسی صحبت میکنند. وقتتون رو با سوال از بقیه هدر ندید.

۷- خیلی از مکانهای خرید از شما دلار هم قبول میکنند ولی مقداری رو هم بابت چنج کردن کم میکنند. فقط در صرافی و به مقدار نیاز چنج کنید.

۸- نقشه مترو رو به همراه داشته باشید. با مترو به اکثر نقاط مهم شهر دسترسی دارید. مینی بوس و اتوبوس های برقی هم در مسیرهای کوتاه بسیار مفیدند.

۹- عبور از چراغ قرمز جریمه داره. از زیرگذر یا خط کشی عابر پیاده استفاده کنید.

۱۰- برای خرید ارزون و سوغات خیابان اندرویسکی و بازار سیاه مناسب هستند. شکلات روشن در خیابان خرشاتیک هم گزینه خوبیست.

۱۱- عکس گرفتن با کبوتر یا دادن دستبند یا وسایل دیگه به رنگ پرچم اکراین در سطح شهر که بهتون پیشنهاد میکنند بخاطر وطنپرستی شون نیست. معمولاً مبلغ گزافی رو بابتش طلب میکنند.

نقد و بررسی هتل :

هتل لیبید با گرید ۳ستاره در خیابان پرموهی و ابتدای خیابان شوچنکو واقع شده. به فاصله یک دقیقه ای، ایستگاه مینی بوس و اتوبوس برقی وجود داره و ایستکاه مترو نیز حدوداً سه دقیقه با هتل فاصله داره. ضمن اینکه صرافی چسبیده به هتل و چند مرکز خرید و فروشگاه نیز اطراف هتل وجود دارند. رسیدن به خیابان اصلی شهر (خرشاتیک) با پای پیاده حدوداً ۲۰ دقیقه و با وسایل نقلیه ۵ دقیقه زمان میبره. با توجه به اینکه اکثر مکانهای دیدنی از خیابان شوچنکو و خرشاتیک شروع میشن میشه گفت هتل در مکان بسیار خوبی قرار داره. انواع رستورانهای چینی، ژاپنی، تاجیکی و غیره نیز در اطراف هتل وجود دارند.

بخش ریسپشن یا پذیرش توانایی صحبت به زبان انگلیسی رو دارند و اکثراً جوان و خوش برخورد هستند. اتاق ها کوچک ولی تمیزند و در قبال هزینه پرداختی (شبی ۵۰ دلار) مناسبند. به علت اینکه زمان نهار وشام اکثراً بیرون از هتل بودم فقط از صبحانه هتل استفاده کردم که تنوع خوبی از صبحانه های رایج (نیرو، کالباس، سالاد و میوه) و لبنیات و نوشیدنی های مختلف رو شامل میشد. مکان رستوران نسبتاً بزرگ و امکان خوردن صبحانه در فضای باز جلوی هتل هم وجود داشت. متأسفانه فرصت استفاده از دیگر امکانات هتل مثل استخر رو پیدا نکردم.

از نقاط مثبت هتل اینترنت رایگان در تمام طبقات بود که البته با رفتن به طبقات بالاتر اینترنت هم ضعیفتر میشد. همچنین وجود اتاق مخصوص سیگار کشیدن و میز و اطو در تمام طبقات و اتاق چمدان (Baggage Room) در همکف که بصورت رایگان چمدانها رو تا زمان چک این یا از زمان چک اوت تا پرواز نگهداری میکرد. دستگاه مخصوص شارژ کردن سیم کارت هم در لابی هتل وجود داره و در هر ساعت از شبانه روز میشه ازش استفاده کرد. چک این ظرف چند دقیقه و فقط با نشان دادن پاسپورت انجام شد و چک اوت هم با سپردن کلید اکترونیکی به مسئول پذیرش خاتمه یافت. همینطور نقشه رایگانی که در اختیار مسافران قرار میگرفت و اماکن دیدنی، مراکز خرید، رستورانها و نقشه مترو به زبان انگلیسی در اون مشخص شده بود. بعلت مشخص شدن اماکن دیدنی مهم روی نقشه برنامه ریزی برای گردش و جهت یابی بسیار ساده تر از سایر نقشه های موجود در اینترنت بود. با قرار دادن کارت مخصوص تمیز کردن اتاق روی دستگیره بیرونی در، اتاق تمیز و صابون، شامپو، دمپایی یک بار مصرف و حوله اضافه در اتاق قرار داده میشد.

از نقاط ضعف هتل هم میشه به کولر ضعیف اتاق اشاره کرد که در واقع روی فن کار میکرد. با صحبت با پذیرش اتاقم رو عوض کردم ولی کولر کماکان ضعیف بود. در کل نسبت به مبلغ پرداختی هتل مناسب و تمیزی به نظر میرسه و استفاده از اون رو به دیگران توصیه میکنم.

نمایی از اتاق هتل، کوچک اما تمیز

• کیفیت و تنوع غذا : ۷

• تمیزی و زیبایی هتل و اتاق ها : ۷

• عملکرد کارکنان : ۸

• تفریحات و امکانات هتل : ۸

• منطقه و دسترسی : ۹

• ارزش قیمت به نسبت خدمات : ۸

نویسنده : کیوان عباسی

چهارشنبه، ۹ مهر ۹۳ ساعت ۱۷:۳۵

توسط لست سکند

کلمات کلیدی:اکراین,کشور اکراین,سفربه اکراین,سفرنامه اکراین