سفرنامه بارسلونا قسمت دوم

سفرنامه بارسلونا قسمت دوم

دهکده Poble Spanyol

دهکده “پابلو اسپانیول” در سال ۱۹۲۹ ساخته شد.در آن سال این محل یک نمایشگاه موقت بین المللی  برای غرفه های صنایع هنری بود که بعد از نمایشگاه دیگر هیچ گاه برچیده نشد و به همان شکل یک دهکده سنتی و قدیمی در وسط شهر بارسلون باقی ماند.

در ادامه با سفرنامه بارسلونا اسپانیا به نویسندگی سمیرا منفرد با نگارشی خوب از سایت سفرنامه همراه باشید.

مساحت این دهکده ۴۹۰۰۰ متر مربع است که مثل یک دهکده حقیقی شامل کوچه پس کوچه و خانه و مغازه و هرچه که فکرش را بکنید هست.هدف ابتدایی ساخت این نمایشگاه ارایه محیطی واقعی از معماری و هنر تمام کشور اسپانیا بود.به همین دلیل در ابتدا ۱۱۷ ساختمان و خیابان و میدان در این شهرک ساخته شد.تمام این فضاها و غرفه ها یادآور معماری خانه ها-اصول زندگی-فرهنگ و هنر کل کشور اسپانیا هستند هر محله این دهکده به یکی از مناطق و استانهای اسپانیا اختصاص داده شده است.

۱۳ ماه ساخت این مکان به طول انجامید تا برای ۶ ماه نمایشگاه بین المللی در ان اجرا شود.به قدری استقبال مردم از این دهکده سنتی زیاد شد که تصمیم گرفتند برای همیشه این مکان را برای بازدید عموم و خصوصا توریستها قرار دهند.اینجا مثل یک موزه سرباز در فضای آزاد است که میتوانید ساعتها از شلوغی مرکز شهر فرار کرده پا به درون آن گذاشته و خود را در اسپانیای قدیم با همه آداب و رسومش حس کنید.

از همه جالبتر مغازه های صنایع دستی این دهکده است.اسپانیا از جمله معروفترین کشورهای اروپایی در صادرات پارچه-پوشاک-کفش-چرم-جواهرات -سرامیک و … است.در هر کوچه پس کوچه این دهکده میتوانید زنان و مردان هنرمندی را ببینید که در مغازه های نقلی و بسیار تمیز و اراسته شان نشسته اند و به شما خوش آمد میگویند و سرگرم هنروری هستند.میتوانید وارد تک تک این مغازه ها بشوید ساخت اشیای هنری را از نزدیک ببینید با هنرمندانشان گپ بزنید و حتی عکاسی کنید بی انکه مجبورتان کنند حتما از انها چیزی بخرید.

یکی از بزرگترین هنرهای اسپانیایی ساخت کاشی و سرامیک و شیشه های رنگین است.در کنار اینها میتوانید کوره های ساخت ظروف شیشه ای و نحوه ساخت آنها را ببینید.درواقع داخل این مجموعه ۴۰ کارگاه های کوچک ریسندگی-شیشه سازی- سرامیک سازی-بافندگی-جواهرسازی و غیره وجود دارد.قیمتهای این صنایع دستی دامنه متفاوتی دارند میتوانید تا حد بودجه خود از دهکده پابلو اسپانیول سوقاتیهای خوشگل و ارزانی تهیه کنید که هریک به تنهایی میتوانند نماینده فرهنگ اسپانیایی باشند.

این دهکده زیبا شامل خانه ها و کوچه های روستایی میشود.درختان کوچک و بزرگ نارنج لابلای این خانه ها فضا را معطر کرده اند.گلهای بهارنارنجی که روی سر شما میریزد و شمعدانیهای پشت پنجره های خانه ها شما را به نشستن و آسودن دعوت میکنند.

از پله ها بالا و پایین میرویم.دهکده را میگردیم و ده ها عکس میگیریم.کنار خانه های روستایی که انگار کیلومترها شما را از زندگی شهری دور میکنند.باورش سخت است که این فضای دلنشین و آرام روستایی تنها یک دیوار با قلب شهر بارسلون فاصله دارد.

تمام المانهای شهرها و روستاهای قدیمی اسپانیا در این دهکده کوچک لحاظ شده است. اینجا حتی کلیسا هم دارد که ظهر ناقوسش را به صدا درمیاورد و به یادمان میاورد که وقت نهار است.ده ها رستوران کوچک و کافه برای همه سلایق توریستها در این مجموعه به ارایه انواع و اقسام غذاهای اروپایی مشغولند.هرکس با توجه به ذائقه اش میتواند نهاری برای خود دست و پا کند.

و در آخر در دل این مجموعه موزه کوچکی هم وجود دارد که میتوانید وارد ان شوید و از کارهای هنری لذت ببرید.تمام آثار متعق به هنرمتدان معاصر بزرگ اسپانیا هستند مثل پابلو پیکاسو و نمیدانید چه کیفی دارد از نزدیک کارها-تابلوها-طرح ها و حتی سرامیکهای دست ساز پیکاسو را دیدن..

قبل از هرصحبتی میخواهم این پست را به روح بزرگ آقای ناصر حجازی تقدیم کنم. نمیدانم او هم بارسایی بود یا نه اما به هرحال دلم میخواهد در روز به خاک سپاری  این مرد بزرگ فوتبال ایران پست مربوط به بازدید از ورزشگاه تیم بارسلونا را به او تقدیم کنم. یادش و روحش گرامی باد.

ورزش در بارسلونا قدمتی طولانی دارد.این شهر در سال ١٩٩٢ میزبان المپیک تابستانی و در سال ١٠٨٢ میزبان فوتبال جام جهانی بود.باشگاه FC Barcelona یکی از بزرگترین باشگاه های اروپاست که ۲ بار برنده لیگ قهرمانی اروپا شده است.تیم فوتبال این باشگاه طرفداران زیادی در جهانن دارد(یکی از دوآتیشه ترینهایش هم خودم هستم-زنده باد بارسا-زنده باد آبی اناری)این تیم قدر برای خودش یک ورزشگاه اختصاصی به نام نیوکمپ (Camp Nou) دارد که مسابقات خانگی و کلیه تمرینهایش در آنجا برگزار میشود. پس بی دلیل نخواهد بود که من با شور و شوق فراوان از اولین روز ورودم به بارسلونا سراغ این ورزشگاه را بگیرم.

ورزشگاه کمپ نو («میدان جدید»)  از زمان احداثش در سال ۱۹۵۷، محل انجام بازی‌های خانگی تیم فوتبال بارسلونااست. این استادیوم جزو استادیوم‌های ۵ ستاره یوفا بوده و تاکنون میزبان مسابقات بسیاری در رده‌های بالای بین‌المللی و فینال‌های لیگ قهرمانان اروپا  که آخرینش به سال ۱۹۹۹ مربوط است، بوده‌است. گنجایش این ورزشگاه ۹۹٫۳۵۴ نفر است، که آن را تبدیل به بزرگترین ورزشگاه اروپا و یازدهمین ورزشگاه بزرگ دنیا می‌کند. اسم رسمی آن، «استادی دل اف سی بارسلونا» (استادیوم باشگاه فوتبال بارسلونا) بود که در سال ۲۰۰۰ با رای اعضای باشگاه مبنی بر تغییر نام آن به لقب محبوب کمپ نو، این نام به عنوان نام رسمی ورزشگاه انتخاب شد

داخل مجموعه که میشویم ابتدا به دیدن موزه  «ال موزئو دل بارسا»، پر بازدید کننده‌ترین موزه کاتالونیا میرویم که از آن سالانه حدود ۱٬۲۰۰٬۰۰۰ نفر بازدید می‌کنند. این موزه در سال ۱۹۸۴ گشوده شد، زمانی که جوزپ لوئیس نونزریاست باشگاه را بر عهده داشت. طبق معمول موزه فوتبالی دنیا ابتدا شرحی از تاریخچه آن تیم را مشاهده میکنیم.از توپ های زمان شاه وزوزک بگیر تا لباسهای عهد دقیانوس بازیکنان بارسا.کتابچه های قدیمی تاریخچه و اطلاعات آن-دست نوشته های بازیکنان تیم و امضاهای آنها و خلاصه یک عالمه وسیله نوستالوژیک برای پیرمرد-پیرزنهای فوتبالی.

علاوه بر آنها موزه حاوی ۱۴۲۰ قطعه مربوط به تاریخ باشگاه فوتبال بارسلونا است که ۴۲۰ عدد آن جام‌ها و مقام‌هایی است که بارسلونا در طول سال‌ها کسب کرده‌است.اینجا هم شما میتوانید از نزدیک تک تک این جامها را ببینید و با آنها عکس یادگاری بگیرید.

و باز هم لباسهای بازیکنان معروف تیم به همراه امضاها و دست نوشته های آنها روی پیراهنهایشان.

داخل موزه ال سی دی های بزرگی قرار دارد که در هرلحظه بازیهای مختلف تیم بارسا را در سالهای مختلف نشان میدهد.میتوانید بازیکنان مورد علاقه تان را از روی صفحه کامپیوتری انتخاب کرده و ال سی دی منتخبی از بهترین گلهای او را به شما نشان میدهد.

مسی اعجوبه-محبوب قلبها-بازیکنان اول تیم بارسا که وقتی توپ به زیر پایش میرسد کولاک میکند.عکس بزرگی از او با کفشهای طلایی که برنده شده است در معرض دید عاشقانش قرار دارد.

و اینجا همان جاییست که بازیکنان می ایستند در مقابل ده ها میکروفن و دوربین و با خبرنگاران مصاحبه میکنند در حالیکه دیوار پشت آنها برندهای حامیان مالی تیم را نشان میدهد.

و رخت کن بروبکس تیم بارسلونا-جایی که لباس عوض میکنند و در فاصله دو نیمه اینجا مینشینند و خستگی در میکنند و به حرفهای مربیشان گوش میدهند.

جالب است بدانید که داخل ورزشگاه یک کلیسای کوچک هم وجود دارد تا تیم بارسلونا قبل از هر بازی در آنجا دعا بخواند و برای پیروزی در برابر حریف از کلیسا مدد بگیرد.

ما را به کنار زمین میبرند.حس قشنگی دارد در کنار زمین بارسلونا نشستن و تنها چند قدم با چمن سبز ان فاصله داشتن.جاییکه ساقهای قوی مردانش میدوند و هیجان میافرینند.

و این بالا همان جاییست که خبرنگاران و مفسران فوتبال مینشینند تا مسلط به زمین چمن باشند و در عین حال از ال سی دی هایی که مقابل هریک از آنها قرار دارد بازی را ببینند و گزارش تهیه کنند.

اینجا هم یک سینمای بزرگ بود که میتوانستیم بنشینیم و نماهایی از بازیهای بارسا را نگاه کنیم.

اینجا به صورت سمبلیک چهره هایی از طرفداران تیم قرار دارد با نامهایشان که همه با هم سرود پیروزی بارسا را سر داده اند.همان شعر معروف و آهنگینی که در حین بازی از سوی جایگاه طرفداران شنیده میشود.

و بالاخره نمایی ۳ بعدی از ورزشگاهی در دست احداث برای تیم محبوب آبی- اناری.

امیدواریم از مطالعه این مطلب در سایت سفرنامه لذت برده باشید و نظر خود را در خصوص این مطلب بیان فرمایید.

باتشکر

٨/١/٩٠

 

منبع:وبلاگ بیا تا برویم

حتما ببینید

سفرنامه هند

سفر معنوی هندوستان

سفر معنوی هندوستان     قسمت اول (سفر به درون یا بیرون!) تا جایی که …

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *