سفرنامه خراسان جنوبی روستای دیگ رستم

از روستای کودکانه نایبند که خارج شدیم راهی جایی هستیم که نام عجیبی دارد “دیگ رستم” که تقریبا در ۲۴۰ کیلومتری طبس و ۱۰ کیلومتری روستای “راور” قرا گرفته است.چراغهای روستا از دور دیده میشود از کسی سوال میکنیم دیگ رستم کجاست جواب پرتی میدهد و نزدیک است که پشیمانمان کند از ادامه راه.اما تجربه ثابت کرده جاهایی که برای محلیها بسیار پیش پاافتاده به نظر میرسد ممکن است مکانهای دیدنی جالبی برای ما شهریهای ندید بدید باشد پس راه را ادامه میدهیم و سرآخر از چشمه دیگ رستم سردرمیاوریم.

بوی گوگرد همه جا را گرفته و حسابی راهنماییمان میکند که باید نزدیک چشمه معدنی باشیم.آبی سبز به رنگی عجیب روی دامنه تپه ای خاکی روان است از آن بخار بلند میشود وقتی دست در آب فرو میکنیم باورمان نمیشود که آب در این منطقه اینگونه داغ و سوزان است.بیشتر از چند ثانیه نمیتوانید دستتان را در این آب داغ فرو کنید.

تپه را گرفته و پیاده بالا میرویم.آنچه که دیگ رستم را عجیب تر میکند آبی به رنگ سفید است که به موازات آب سبز رنگ داغ جاریست اما این آب کاملا سرد است. و داخل آن اشکال رسوبی جالب توجهی دیده میشود.باور نکردنی است که دو آب با دو سرچشمه متفاوت و اینگونه از نظر درجه حرارت مختلف،مسالمت آمیز در کنار هم سرازیرند پایین تا به استخر آب معدنی دیگ رستم بریزند و در هم بیامیزند.

در ادامه با سفرنامه خراسان جنوبی به نویسندگی سمیرا منفرد با نگارشی خوب از سایت سفرنامه همراه باشید.

بالاخره سرچشمه آب گرم را پیدا میکنیم.در حفره ای لابلای سنگهای آتشفشانی زیر صخره های سنگی جا خوش کرده است و ما با شنیدن صدای قل قل آن متوجه اش میشویم.حالا میشود فهیمد که چرا محلیها به این چشمه آب معدنی عجیب “دیگ رستم” میگویند.اصولا در باور بیشتر مردم ایران چیزهای عجیب و غریب که نمیتوانستند برایشان دلیلهایی پیدا کنند با نامهای اسطوره ای چون جمشید و رستم و سلیمان آمیخته اند.حالا بیا فکر کنیم این یکی شاید روزگاری دیگ رستم بوده که خوراک بره خود را در آن میپخته است!

و اینجا جاییست که آب سرد و گرم معدنی با خواص درمانی در هم میامیزند و داخل این استخر طبیعی ریخته میشوند .جایی لابلای سایه نخلهای برافراشته و نی زار.اصلا طبیعت این منطقه شگفت انیگز است وباور نکردنی که میان بیایان و لابلای خشکی کویر یکهو جایی چنین رویایی و سبز سربرمیاورد.

که در غروب آفتاب و طلوع ماه آسمانش در کنار سبزی نخلها چنین دلفریبی میکند.دوستانی که تایلند سفر کرده اند میگویند به اینجا چیزی از آن زیباییهای مناطق حاره ای کم ندارد فقط حیف است که هیچ کس نیست به فکر آبادانی اینجا در مسیر درستش باشد…

اگر به آن دیوارهای ویران کنار استخر نگاه نکنید چه کم دارد از استخرهای طبیعی خارج از کشور که لابلای درختان استوایی و کنار  دریا قرار دارند.با این تفاوت که اینجا شگفت آورتر است زیرا در کنار رمل های کویر چنین سایه نخلهای تودرتویی با هوایی مرطوب و استخری پر ازآب گرم و تن نواز فضایی متفاوت ایجاد میکند.حتما تنتان را به آب دیگ رستم بزنید.دو استخر زنانه و مردانه در کنار هم جدا در اینجا با کمترین امکانات ساخته شده است.شاید اگر این منطقه در اختیار کشوری مثل ترکیه بود خدا میدانست تا حالا چه هتلها و چه امکاناتی برای استفاده از این مکان درمانی ایجاد میشد.

بارگاه حضرت حسین بن موسی الکاظم طبس

دیگر راه افتادیم به سمت طبس .وارد شهر طبس که می شوید گنبد روشنی با محوطه ای بزرگ و ده ها درخت نخل توجهتان را به خود جلب خواهد کرد.اینجا را زیباترین بارگاه امامزاده های دنیای شیعه مینامند.بارگاه حضرت حسین بن موسی الکاظم، برادر تنی امام رضا (ع) که چون طبس سر راه خراسان قرار داشت در قرنهای پیش در اینجا ساکن و به شهادت رسید و هیمنجا هم دفن شد….امروز دیدن محوطه این امامزاده خالی از لطف نیست.

پس چادرهای گل گلی را سر میکنیم و راهی زیارت امامزاده و به جا آوردن دو رکعت نماز میشویم و روزمان را به پایان میبریم تا روزی بعد و ادامه این سفر زیبا و خاطره برانگیز…..

امیدواریم از مطالعه این مطلب در سایت سفرنامه لذت برده باشید و نظر خود را در خصوص این مطلب بیان فرمایید.

باتشکر

آبان 92

منبع:وبلاگ بیا تا برویم