همیشه با شنیدن نام ورشو، یاد گشتابو و سالهای سیاهی می افتادم که انسان هایی بودند که یک روز زندگی بدون هراس از مرگ آرزویشان بود. نمی دانم چقدر از آن چیزی که در فیلمهای هالیووذی نشان می دهند، حقیقت دارد، اما حتی اگر درصدی از آن حقیقت داشته باشد، باید اعتراف کرد که لهستان دوران بینهایت سختی را سپری کرده است. آنچه که در نابع اینترنتی راجع به ورشو گفته شده این است که در حملات آلمان حدود دویست هزار نفر از اهالی لهستان کشته شدند.

راستش، نزدیکی و همسایگی لهستان با اوکراین و در مسیر بودن آن بین اوکراین و مجارستان، من را به فکر بازدید از لهستان انداخت. وگرنه اینگونه نبود که احساس کنم با ندیدن این کشور، چیز مهمی را از دست داده باشم. اما خوب! این لهستان به من درس داد که نادیده قضاوت نکنم.

مختصری از ورشو

ورشو هم مثل خیلی از شهرهای اروپایی در دل خود رود دارد. درست مثل کی یف، اکثر قریب باتفاق دیدنی های ورشو در سمت چپ رود ویسلا (رود تقریبا شمالی-جنوبی است) قرار دارد. بخش تاریخی شهر وسعت قابل توجهی دارد. یک خیابان بلند که به عنوان “مسیر سلطنتی” یا Royal Way شناخته می شود، از منتهی الیه شمالی بخش تاریخی شهر شروع می شود و بعد از حدود ۴ کیلومتر به پارک معروفی می رسد که جایگاه مهمی در این شهر دارد.

ورشو یک ویژگی مهم دارد و آن نقش پر رنگ موزیسین بزرگ “شوپن” در این شهر است. ورشو به شدت بوی وین می دهد. حتی می توان بوی آلمان را از همین جا حس کرد! البته با این تفاوت بزرگ که به اندازه وین، در اینجا عرب پیدا نمی شود!

ورشو با اینکه تا مرز تخریب کامل پیش رفته، اما امروز کاملا سرپا ایستاده و برای خود هویت دارد. خیلی از ساختمانهای مسیر سلطنتی کاملا تخریب شده بودند، اما امروز از نو بر اساس طرح های موجود قبلی بازسازی شده اند. وقتی که در این خیابان قدم می زنی، تعداد ساختمانهای واقعا قدیمی آن، بسیار محدود است و می توان آنها را از ساختمانهای جدیدتر تشخیص داد.

در ورشو می توان سه حس کاملا متفاوت را تجربه کرد: یکی تجربه شهری مدرن با برجهایی بلند و برندهایی معروف! دیگری تجربه شهری تاریخی با آثاری غنی و فرهنگی غنی که البته “شوپن” حسابی به غنای آن افزوده است! آخری اما تجربه شهری است که در بعضی از بخشهای آن می توان کمونیسم را لمس کرد. سردی بعضی از ساختمانها و روح حاکم بر فضای بخشی از شهر، آدم را به فکر فرو می برد.

ورشو پارک های معروفی دارد. معروف ترین آن که در نیمه جنوبی شهر واقع شده، پارک لازینکی (Lazienkowski) است که تندیس بزرگی از شوپن را درون خود جای داده است. این پارک یکی از زیباترین پارک هایی است که تا به حال در اروپا دیده ام و از لحاظ زیبایی حتی زیباتر از انگلیش گاردن مونیخ و هاید پارک لندن به نظرم رسید.

نیمکت هایی در بخش های مختلف ورشو وجود دارد که به شوپن ربط دارد و می توان علاوه بر استراحت کردن روی نیمکت، از شنیدن نوازندگی شوپن لذت برد. کافی است دکمه play را فشار دهیم.

به نظرم متفاوت ترین ساختمانی که در ورشو هست، قصر علوم و هنر ورشو است که بسیار بلند است و با سایر جاذبه های شهر تفاوت دارد. این برج در نزدیکی ایستگاه مرکزی قطار واقع شده و کمی با بخش تاریخی شهر فاصله دارد. بالا رفتن از این برج و تماشای شهر یکی از بهترین تجاربی است که می توان در ورشو کسب کرد.

تندیس های بسیار خوبی در ورشو وجود دارد. به طور کلی تندیس های زیادی در بخش های مختلف شهر ساخته و نصب شده است. چند تا از این تندیس ها حسابی معروف اند.

یکی از بهترین و منحصربفردترین تجاربی که در ورشو کسب کردم، تماشای برنامه بی نظیر فونتانای معروف ورشو در مجاورت رود Wisla است. اجرای یک برنامه حدودا ۲۰ دقیقه ای که انصافا منحصر بفرد بود و همه تماشاگران بیشمار خود را شگفت زده کرد. پخش تصاویر بر روی پرده ای آب که توسط آب نما ایجاد میشد و کاملا با موسیقی و رقص نور همراه بود، حس بسیار خوبی بود که ارزش یک ساعت معطلی را داشت!

ورشو ارزش ۴ روز ماندن را دارد. گشت کامل ورشو وقتی نسبتا مفصل می خواهد که نمی توان آن را در کمتر از ۳ تا ۴ روز انجام داد.

مکان هایی برای اجاره دوچرخه (مثل برخی دیگر از شهرهای اروپایی) وجود دارد که می توان به سادگی در دستگاهی که در این ایستگاه ها هست، یک حساب کاربری ایجاد کرد و از دوچرخه سواری لذت برد. جالب این است که اگر مدت زمان استفاده از دوچرخه کمتر از ۲۰ دقیقه باشد و دوچرخه اجاره شده را طرف ۲۰ دقیقه به یکی دیگر از ایستگاه های اجاره دوچرخه بازگرداندیم، نیاز به پرداخت هیچ هزینه ای نیست.