سفرنامه ژنو قسمت سوم 

روز دوم سفر-ژنو

اینجا هتل کنتینانتال ژنو است که ما هم در یکی از طبقات آن ساکنیم.این هتل در خیابان معروف Pette واقع شده خیابانی که امروز قرار است دوری در آن بزنیم و ببینیم چه سازمانهای مهمی اطراف ما را احاطه کرده است.

پنجره اطاق ما رو به چنین چشم اندازی است.یک شهرک با بلوکهای مسکونی که شبها ساکنانش سخاوتمندانه چراغهای خانه شان را میفروزند و پرده هایشان را کنار میزنند تا چشمهای کنجکاو گردشگران آنها و طرز زندگی آنها را نشانه گیرد.شبها میایند در بالکنهای خانه هایشان مینشینند فنجانی چای مینوشند و کتاب میخوانند گاه نیز گپی میزنند.آرام و لذت بخش.و چشمهای ما هرروز مهمان آنها میشود انگار با آنها و زندگی آنها ما نیز ۳ روز زندگی میکنیم .شاید مهمان انها هستیم با مقداری هوا که بین ما دیوار کشیده است….دیدن زندگی آرام آنها از نزدیک خیلی به دل مینشیند. گاه شبها من و محمد امین راهی شهرک آنها میشویم و لابلای بلوکهای آنها قدم میزنیم و خود را از آنها میدانیم.هیچ حصاری شهرکها و خانه های آنها را از ما جدا نمیکند و هیچ کس نیز جلوی مارانمیگیرد.نمیدانم اینجا گویی اوج امنیت هست در جای جایش… بگذریم.

در ادامه با سفرنامه ژنو به نویسندگی سمیرا منفرد با نگارشی خوب از سایت سفرنامه همراه باشید.

امروز سوار اتوبوس شده و گشت شهری خود را آغاز میکنیم.از خیابان Petti به سم بالا میپیچیم . به دیدن ساختمانهای مهم ژنو میرویم.اینجا را بخش بین المللی ژنو نیز مینامند که از سال ۱۹۲۵ در آن شروع به ساخت و ساز کردند و امروزه ۲۵ موسسه بسیار مهم بین الملل با دنیایی از بانکهای معتبر جهانی در آن قرار دارند. از آنجاییکه سوییس از قرن ۱۹ تاکنون وارد هیچگونه جنگی نشده است به عنوان کشوری کاملا بیطرف و آرام در جهان شناخته می شود و از این رو کلیه سازمانهای مهم جهانی در اینجا مقر فرماندهی دارند.

این ثبات سیاسی در این کشور نه تنها کم رنگ نشده بلکه روز به روز بیشتر هم پا گرفته است.

یکی از مهمترین انها مقر سازمان ملل متحد است که بین سالهای ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۶ در ژنو ساخته شد.ورودی اصلی آن رو به خیابان است که معمولا جلساتی که در اروپا و با حضور روسای جمهور اروپایی تشکیل میگردد از همینجا آغاز میشود.

همان طور که میدانید اسن سازمان ۱۹۰ عضو دارد و تلاشش در جهت ایجاد صلح جهانی است و حالا چقدر تاکنون موفق بوده بماند.۳ هفته پیش هم جلسه مهمی در اینجا با حضور بیشتر اعضا برای بررسی وضع سوریه برگزار شد.هرساله چیزی حدود ۱۰۰۰ جلسه در اینجا برگزار میشود.

کلیه مدارک نوشته شده در اینجا باید به ۶ زبان چینی مانوری-عربی-اسپانیایی-انگلیسی-روسی و فرانسوی ضبط و نگهداری شود.

ورودی اصلی آن با پرچم تمام کشورها پوشیده شده که به ترتیب حروف الفبا به اهتزاز درآمده اند.البته دران به روی توریستها بسته است.اینجا ۱۳۰۰ متر طول دارد و جزو بزرگترین ساختمانهای اروپا محسوب میشود.هرروزه ۴۳۰۰ نفر در آن مشغول کارند و بزرگترین سالن جلسه در اروپا را با ۲۰۰۰ صندلی داراست.

روی دیوارهای مقر سازمان ملل فرسکهای بسیار بزرگ و زیبایی دیده میشود که کار هنرمند به نام سوییسی “هانس آرنی” است و مفاهیمی برای صلح را در بردارد.یک فرسک جدیدتر در گوشه سمت راست دیوار دیده میشود که همین ۲ ماه پیش کار آن به پایان رسیده و جالب اینجاست که بدانید آرنی ۱۰۳ ساله خودش این کار را انجام داده است.

او معتقد است که:هر روز جدید باید فکر جدیدی القاء کند و کار برای صلح انسان را جوان نگه میدارد…

مجسمه صندلی با پایه شکسته

مقابل ورودی سازمان ملل میدانیست که مجسمه عظیمی از یک صندلی با پایه شکسته در آن قرار دارد.The Broken Chair مجسمه معروفی است کار هنرمند سوییسی Daniel Berset که سال ۱۹۹۷ در مقام حمایت از معلولان جنگی خصوصا معلولان جنگ جهانی دوم ساخته شد.میدانیم که در آن جنگ فاجعه آمیز که بزرگترین تراژدی تاریخ جهان لقب گرفته است حدود ۵۰ ملیون معلول باقی ماند.این مجسمه درست مقابل ورودی در سازمان ملل میخواهد به سران کشورها یادآوری کند که معلولان جنگ را از یاد نبرند.

ایستادن زیر بنای عظیم این صندلی و خیره ماندن به شکستهای پایه آن حس دردناکی به ما منتقل میکند.

پشت مجسمه سه ساختمان عظیم جهانی قرار دارد.سازمان ارتباطات جهانیITU-سازمان WMO-سازمان WIPO به علاوه سازمانهای مهم دیگر که در گوشه و کنار پخشند…

کمی پایین تر از سازمان ملل مجسمه گاندی مردعدم خشونت را می بینیم که در میان چمنها سالهاست چهارزانو نشسته و شاید به عملکرد این سازمان عریض و طویل مینگرد که بالاخره چه زمانی میتواند صلح جهانی را ایجاد کند…

سازمان صلیب سرخ جهانی CICR

کمی جلوتر سازمان صلیب سرخ جهانی CICR و موزه مخصوصش قرار داردکه سال ۱۹۸۸ مجموعه اسناد و مدارک و فیلمها و خلاصه کل تاریخ فعالیت این سازمان را گرد آوری کرد.

موزه “آریانا”

یک ساختمان باروک  میان درختان خودنمایی میکند.اینجا موزه “آریانا” است.مجموعه ای نفیس از کارهای سرامیکی و شیشه اروپا که در اواخر قرن ۱۹ به سبک موزه درآمد و تا قبل آن خانه ای ایتالیایی متعلق به قرون ۱۳ و ۱۴ بود.متاسفانه امکان عکاسی از درون آن امکان پذیر نیست.پس قناعت کنید به همان دیدن نمای بیرونی آن و معماری باشکوهش.

نماد کار و کارگر

در مقابل سازمان حمایت از کارگران جهان بنای یادبودی قرار دارد نماد کار و کارگر است.گویی میتینگهای سراسری جهان در حمایت از نیروی کار در مقابل این ساختمان معمولا برقرار میشود.این مجسمه ۴ طرفه است و هر طرف آن مربوط به یک نوع از کارگران است.از کشاورز و معدن کار تا کارگر ساختمانی و غیره و ذالک.

بنای یادبود برانزویک

اینجا نیز بنای یادبود برانزویک است.مقبره ای متعلق به کارل دوم برانزویک که در قرن ۱۹ توسط بازماندگانش در ژنو ساخته شد.او که موسیقیدان و سوارکار برجسته ای هم بود سفرهای زیادی به نقاط مختلف دنیا کرد و سرانجام ژنو را برای آخر عمر برگزید و تمام اموال خود را به این شهر زیبا بخشید.

و درآخر از لابلای علفهای سنگ فرش خیابان قبر مردی که نمیشناسمش اما مقبره سنگی اش که شبیه کتاب گشوده ایست را دوست دارم.

امیدواریم از مطالعه این مطلب در سایت سفرنامه لذت برده باشید و نظر خود را در خصوص این مطلب بیان فرمایید.

باتشکر

مرداد 91

ادامه در قسمت چهارم

منبع:وبلاگ بیا تا برویم