سفرنامه کوبا قسمت دهم

ارنِست میلر هِمینگوِی

سفر به هاوانا به پایان خود میرسد و قرار است چند روزی را هم وارادرو به سر بریم.پس راهی شرق کوبا میشویم و در میانه مسیر به دیدن خانه قدیمی “ارنست همینگوی” میرویم.شاید برای شما هم مثل من جالب باشد که این نویسنده جنجالی و معروف آمریکایی در اینجا در نزدیک هاوانای کوبا چه میکرده که خانه اش امروز به یکی از جاذبه های گردشگری کوبا تبدیل شده است.

خانه قدیمی ارنِست میلر هِمینگوِی

همینگوی،نویسنده شهیر آمریکایی عاشق کوبا بود و آن را وقتی فهمید که همان اولین بار به کوبا سفر کرد در سال ۱۹۳۲ و شکار ماهی و قایقرانی در آبهای کوبا تفریح همیشگی اش شد.در آن سالها به هاوانا سفر کرده و در همان هتلی که در پستهای پیشین از آن نوشته و عکاسی کرده بودم اقامت میکرد.تا اینکه سرانجام سال ۱۹۳۹ به حومه هاوانا سفر کرد و در این منطقه خوش اب و هوا در شرق شهر ویلایی خرید تا به صورت دائمی در اینجا زندگی کند.

در ادامه با سفرنامه کوبا به نویسندگی سمیرا منفرد با نگارشی خوب از سایت سفرنامه همراه باشید.

در همین ویلا با Marta Gelhorn که او هم روزنامه نگار بود در سال ۱۹۴۰ ازدواج کرد و سالهای زیادی از عمرش (حدود ۲۰ سال)را در اینجا صرف نگارش رمانهای جاودان هنریش شد.گرچه بد نیست بدانیم در این دوره از مارتا جدا شد و با همسر بعدیش Mry Welsh در سال ۱۹۴۹ ازدواج کرد.ماری به او در کوبا ملحق شد و بقیه عمر همینگوی در کنار او صرف نوشتن گشت.این سالها سالهای دیکتاتوری باتیستا بود.بعدها همینگوی جزو طرفداران انقلاب کوبا و رهبرانش شد.سال ۱۹۶۰ همینگوی به آمریکا برگشت و یک سال بعد خودکشی کرد.کوباییها مصرانه معتقدند او خودکشی نکرد بلکه “خودکشی” کرده شد! توسط ماموران آمریکایی….

در همین ویلا ،کنار همین کتابخانه با ۹۰۰۰ جلد کتاب و پشت همین میز تحریر بود که همینگوی آثار ارزشمند خود را به رشته تحریر در آورد. و سرانجام سال ۱۹۵۴ توانست جایزه نوبل ادبیات را از ان خود سازد.در یکی از سخنرانیهایش گفت که :من شهروند کوبا هستم و کتابهای مهم خودم را در اینجا نوشته ام پس این جایزه متعلق به کشور کوباست و نه آمریکا…

سپس جایزه خود را به پای مجمسه حضرت مریم در یکی از مشهورترین کلیساهای کوبا هدیه کرد.

این ویلا را Finca La vigia مینامند.تنها خانه رسمی همینگوی در خارج از آمریکا…ویلا در سال ۱۸۸۷ توسط یک معمار اسپانیایی ساخته شد و سال ۱۹۴۰ توسط همینگوی خریداری گشت.سال ۱۹۶۲ همان سالهای خودکشی نویسنده بزرگ،این خانه به موزه همینگوی تغییر کاربری داد.از آن به بعد تمام وسایل شخصی،نوشته ها،کتابها،ماشین تحریر،لباسها، تابلوها و مجسمه ها،حتی آخرین فنجان چای و حیوانات تاکسیدرمی شده ای که توسط خود او شکار شده بودند،به همان شکل حفط و باقی ماند.

روی یکی از دیوارها تابلوی سرامیکی ارزشمندی از پیکاسو دیده میشود که  توسط خود هنرمند به همینگوی هدیه داده شده است.

برای اینکه صدمه ای به هیچ قسمتی از اطاقها وارد نشود کسی حق ورود به اطاقها را ندارد.بازدید ها از پشت طنابهایی انجام میشود که در ابتدای در ورودی اطاقها کشیده شده اند.بعضی از جاها مثل دستشویی و توالت را باید از پشت شیشه دید.جاییکه دست نوشته های همینگوی با مداد روی دیوارهایش دیده میشود.وقتی روی کاسه توالت مینشست،روزنامه میخواند و کلماتی که به ذهنش میرسید را روی کاغذهای کوچک نوشته و به دیوارهای توالت میچسباند…

در حیاط و کمی آن سوتر ،خانه گربه های محبوبش قرار دارد.۵۰ گربه در کنار همینگوی و همسرش زندگی میکردند و سوزه بسیاری از نوشته های او بودند. عکسهای زیادی از همینگوی در روی دیوارهای خانه دیده میشود که گربه های محبوبش کنار او قرار دارند…

بالای گربه خانه، رصدخانه اوست که او و البته بیشتر همسرش به عنوان سرگرمی اوقات فراغت از آن استفاده میکردند…

حیاط خانه همینگوی واقعا سرسبز و استوایی است.با راه هایی پیچ در پیچ میان برگهای پهن و درختان سوزنی و گلهای خوش رنگ و لعابی که لابلای آنها روییده اند. هرازگاهی یک میز و یک صندلی و تابی در گوشه حیاط و لای شاخه ها چشم ما را میگیرد با روزنامه و کتابی روی ان….هرگوشه این خانه را که نگاه میکنیم اثری از کتاب و قلم دیده میشود…اثری از ردپای نویسنده ای بزرگ

اما شاید یکی از دیدینی ترین بخشهای خانه ته حیاط باشد جایی که ۴ قبر متعلق به گربه های دوست داشتنی همینگوی است.حیواناتی که سالها در کنار نویسنده زندگی کردند و مرگ آنها انقدر برای او تاثیرگزار بوده که برای آنها قبوری ساخته تا نام آنها را روی سنگ قررسان حک کند….قبور Black-Negrita-Linda و Neron

و اما Pilar قایق ماهیگیری دوست داشتنی همینگوی که پشت قبور فرزندان از دست رفته قرار دارد.این قایق که سالها در آبهای کوبا شناور بوده پس از مرگ نویسنده به موزه شخصی او منتقل میشود.در طی سالها ،پیلار یار همیگشی همینگوی بود که با آن آبهای خروشان خلیج کوبا را در مینورزید ،در ان ماهیگیری کرده و جوایز زیادی را در مسابقات قایقرانی و ماهیگیری بدست میاورد.

در میانه های جنگ جهانی دوم ،همینگوی با همین قایق در آبهای شمالی کوبا گشت نظامی میداد در مقابل خطر تجاوز نازیها….

همینگوی رمان  مشهور “پیرمرد و دریا” را با الهام از این قایق و قصه های درون آن نوشت…

خوب دیدار از هاوانا و اطراف هاوانا دیگر به پایان رسیده است.پس از دیدن موزه همینگوی راهی جاده های شرق کوبا میشویم.استان Mantanzas و سرانجام اقامتی چند روزه لب آبهای Varadero ….و سر مسیر از پل مشهور Bacunayagua میگذریم. پلی با ۱۱۰ متر ارتفاع و ۷ کیلومتر طول بر روی رودخانه Yumuri که غرب کوبا را به شرق آن پیوند میدهد.بلندترین و بزرگترین پل کوبا ،فرورفته در جنگلهای نخل و مزارع نیشکر که یکی از دیدنی ترین جاذبه های طبیعی کوبا را فراهم ساخته است. در میان این نخلهای سلطنتی و کنار این پل عظیم بیمارستانهایی وجود دارد که بیماران فشار خونی و آسم در ان بستریند.گویی فضای میان این درختها نوعی درمان برای این نوع بیماریها محسوب میشود…

روبروی ما خلیج بزرگ مانتانزاس قرار دارد و ما راهی یکی از سواحل آن یعنی “وارادرو” هستیم…با من بمانید تا بقیه سفر

امیدواریم از مطالعه این مطلب در سایت سفرنامه لذت برده باشید و نظر خود را در خصوص این مطلب بیان فرمایید.

باتشکر

فروردین 92

ادامه سفرنامه در قسمت یازدهم

منبع:وبلاگ بیا تا برویم