سفری خاطره انگیز به دوبی، شهر شگفتی ها + تصاویر

با سلام خدمت تمامی دوستان میخوام تجربه سفر خودم و همسرم رو به دبی براتون بنویسم. از اونجایی که مطالعه سفرنامه دوستان در سایت بسیار خوب لست سکند در دو سفر مالزی و دبی خیلی به ما کمک کرد تصمیم گرفتم این بار تجربیاتمون رو بنویسم تا شاید برای دوستانی که میخوان برای اولین بار به دبی سفر کنن مورد استفاده قرار بگیره.

درضمن باید بگم از اونجایی که سلیقه آدم‏ها با هم فرق میکنه نوع سفرها هم با هم فرق میکنه. من و همسرم در سفرهامون ترجیح میدیم بیشتر از تفریحات مقصد استفاده کنیم و سفرمون رو برای حداکثر استفاده از این تفریحات برنامه ریزی میکنیم. برای همین سفرنامه ما برای اون دسته از افرادی که آرامش در مقصد براشون اهمیت داره شاید جذابیتی نداشته باشه.

همچنین بعضی‏ ها دوست دارن توی مقصد از تور استفاده کنن خوب این یه خوبی‏ هایی داره مثلا برای اونایی که زبان بلد نیستن یا اونایی که دوست دارن بصورت دسته جمعی و با تور لیدر بگردن. ولی بعضی ها هم مثل ما دوست دارن خودشون بگردن که این هم خوبی‏ های خودش رو داره از جمله اینکه میتونید ارتباط بیشتری با مردم کشور مقصد داشته باشید و اینکه تنظیم زمان دست خودتونه یعنی هرجا دوست داشتید بیشتر بمونید و هرجا دوست نداشتید سریعتر برگردید. برای من به شخصه مکالمه با مردم کشور مقصد، پرس و جو و پیدا کردن مسیر و استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی و تجربیاتی از این دست لذت بخشه.

بعد از مقدمه و قبل از شروع سفرنامه یه سری نکات سفر به دبی رو هم خدمتتون بگم که شاید براتون مفید باشه. یه جورایی چکیده‏ است، که اگر فرصت و حوصله خوندن کل سفرنامه رو نداشتید، خوندن این نکات میتونه کمکتون کنه و بدردتون بخوره:

– اول از همه دبی شهر به شدت گرونیه. مثلا ما آب معدنی کوچیک رو تو فرودگاه ۳ درهم (تقریبا ۳۰۰۰ تومن)، تو پارک فراری لند ۱۰ درهم خریدیم. لباس و کفش به طور متوسط بالای ۲۰۰ درهم (۲۰۰٫۰۰۰ تومن) و در مورد فروشگاه های مارک و برند بالای ۱۰۰۰ درهم (یک میلیون تومن) هستش. البته اگه قصد خرید دارید و وقت برای گشتن داشته باشید شاید بعضی از فروشگاه ها بتونید اجناس دارای تخفیف پیدا کنید. در مورد خرید با توجه به اینکه ما دنبال خرید نبودیم زیاد نمیتونم راهنمایی کنم ولی هرچی که ما قیمت کردیم در مقایسه با ایران و حتی مالزی که پارسال رفتیم، قیمت بشدت بالایی داشت. قیمت غذا هم بطور متوسط ۲۰-۴۰ درهم برای غذاهای فست فود و ۶۰-۸۰ درهم برای غذاهای دیگه بود.

– برای اونهایی که مثل ما دوست دارن از زمانشون بصورت کامل برای گشتن استفاده کنن، توصیه میکنم هتل رو با صبحانه(BB) بگیرن. چون اگه هتل همراه با نهار(HB) یا همراه با نهار و شام باشه مجبور هستید موقع نهار یا شام به هتل برگردید و این موضوع زمان رو محدود و برنامه ریزی رو سخت میکنه.

– پیشنهاد می‏کنم بسته به تعداد نفرات و روزهای سفرتون، از ایران یه مقدار آجیل بخرید با خودتون ببرید. چون ممکنه موقع گشت و گذار، وعده‏ های غذایی‏تون دیر و زود بشه. برای تامین انرژی (و ذخیره کردن پولتون) خیلی کمک می‏کنه.

– یه موضوع که توی سفر به مالزی و دبی تجربه کردم و اگر بازم قسمت شد سفر خارجی بریم حتما در نظر می‏گیرم اینکه برای کسایی که مثل ما برنامه فشرده برای گردش می‏ریزن و فرصت استفاده از امکانات هتل رو ندارن انتخاب هتل متوسط با قیمت پایین بهتره. چون عملا ما توی دوتا سفرمون از هتل فقط برای خواب، نظافت و صبحانه استفاده کردیم، با اینکه تمایل به استفاده از استخر هتل داشتیم ولی در آخر فقط تونستیم استخر هتلمون رو نگاه کنیم. یا توی سفر به دوبی روز ولنتاین بلیط استفاده رایگان از سالن ماساژ هتل رو بعد از صبحانه بهمون دادن ولی به خاطر برنامه ‏ای که ریخته بودیم نشد ازش استفاده کنیم.

– می‏تونید پولتون رو به درهم یا به دلار و یا مثل ما یه بخش از پول رو به درهم و یه بخش از پول رو به دلار تبدیل کنید. پیشنهاد من اینه که بیشتر پولتون رو توی ایران به دلار و فقط یه مقدار کمی (حدود ۱۰۰۰ درهم) رو به درهم تبدیل کنید که وقتی رسیدید و نیاز به خرید یا پرداخت مبلغی داشتید به اندازه کافی پول داشته باشید. بعد می‏تونید توی مقصد سر فرصت دلارهاتون رو به درهم تبدیل کنید. قیمت تبدیل دلار به درهم توی صرافی‏های مختلف تو دبی تقریبا یکی بود (بر خلاف مالزی که قیمت دلار تو صرافی‏های مختلف فرق داشت) فقط این رو بدونید که صرافی‏ها ۲ درهم کارمزد برای تبدیل دلار به درهم کم ‏میکنن. اگر بانک برید (ما یه بار توی بانک NBD نزدیک ایستگاه متروی امارات مال، پولمون رو چنج کردیم) هیچ کارمزدی کم نمی‏کنن. تور لیدر ما بهمون گفت دلارهامون رو توی هتل و تاکسی به درهم تبدیل نکنیم چون ۱۵ درهم بعنوان کارمزد کم می‏کنن ما هم اینکار رو نکردیم و در موردش مطمئن نیستم. ولی موقع خرید مغازه‏ دارها دلار رو به همون قیمت صرافی‏ها حساب می‏کنن.

– برای خرید سیم کارت امارات از دو تا شرکت (Etesalat) و (Du) میتونید سیم کارت تهیه کنید. من با توجه به مطالبی که توی سایت‏ ها خونده بودم می‏خواستم سیم کارت شرکت (دو) رو بگیرم که ۷۵ درهم هستش ولی توی فرودگاه بعد از دیدن غرفه اتصالات و خرید سیم کارت به قیمت ۱۰۰ درهم، غرفه شرکت (دو) رو دیدم. اگر قصد دارید توی فرودگاه سیم کارت تهیه کنید بعد از انجام کارهای مربوط به پاسپورت و گذشتن از گیت‏ها در نهایت به قسمت آخر که تور لیدرها منتظر مسافرها هستن می‏رسید توی اون بخش از فرودگاه غرفه اتصالات سمت راست و غرفه دو سمت چپ هست.

– قبل از سفر به دبی تو بعضی از سفرنامه‏ ها در مورد رانندگی و رعایت مقررات توسط راننده ‏ها خونده بودم، ولی به اون شدت که دوستان تعریف میکردن نبود. مثلا تقریبا اکثرا حداکثر سرعت رو رعایت نمیکردن و بیشتر از محدودیت سرعت حرکت میکردن، راننده‏ هایی که ما باهاشون رفت و آمد کردیم بعضیاشون با موبایل صحبت میکردن و یکیشون حتی پشت فرمون تلگرام و واتس آپش رو چک میکرد. یکی از معدود دفعاتی که ما پلیس دیدیم در حال جریمه کردن یه ماشین بود. ولی خوب یه سری از قوانین مثل رانندگی بین خطوط رو به شدت رعایت میکردن یا توی تقاطع‏ ها و خروجی‏ ها فقط تو لاین خودشون حرکت میکردن و باعث بسته شدن مسیر دیگران نمی‏شدن این موضوع باعث میشد با وجود ترافیک زیاد، ترافیک روان و در حرکت باشه.

– شبکه متروی دبی در حال حاضر چندان گسترده نیست و بعضی جاهای دیدنی رو مجبورید با تاکسی یا اتوبوس و یا با تور برید. ولی اگر یه بخش از مسیرتون رو با مترو برید توی کم کردن هزینه ‏ها کاملا موثره. این رو هم بگم که فاصله ایستگاه های مترو تقریبا‏ نزدیک به هم و حدود ۲-۳ دقیقه است. به غیر از یکی دو تا ایستگاه که فاصله‏ شون بیشتر از بقیه است، نکته جالب اینه که توی نقشه مترو که توی ایستگاه و داخل خود مترو هستش فاصله ایستگاه ها به نسبت فاصله واقعیشون رسم‏شده. درضمن خوردن، آشامیدن، آدامس جویدن و رفتن آقایان توی واگن مخصوص خانم‏ها ممنوعه و جریمه داره.

– تاکسی ها توی دبی دو دسته هستن، دسته اول تاکسی های معمولی که سقف رنگی دارن اینها معمولا ورودی ۵ یا ۵٫۵ درهم دارن و بسته به مسافت (هر کیلومتر ۱٫۵ درهم) و زمان به این نرخ اضافه میشه. دسته دوم تاکسی های با سقف سفید هستن اینها در حقیقت ماشین‏ های شخصی هستن که تاکسیمتر دارن و کرایشون تقریبا دو برابر تاکسی های معمولیه. برای تاکسی های معمولی(سقف رنگی) طی کردن قیمت یا چونه زدن وجود نداره و بر اساس نرخ تاکسی‏متر هزینه رو حساب میکنن ولی در مورد تاکسی های سقف سفید میشه کرایه رو طی کرد و چونه زد.

– برای استفاده از مترو و اتوبوس میتونید از کارت ‏های مترو استفاده کنید که چهار مدل هستن، بهترین گزینه برای توریست‏ ها کارت نقره‏ ای یا طلایی هستش، که قیمت هر دو ۲۵ درهم هست و ۱۹ درهم داخلش شارژ داره. فرقشون اینه که با کارت طلایی میتونید توی واگن اول سوار شید که مخصوص افرادیه که کارت طلایی دارن. این واگن خلوته، مبله است و امکان تماشای مناظر از دید راننده مترو رو داره (البته متروی دبی راننده نداره و اتوماتیکه). کرایه مترو برای اونایی که کارت طلایی دارن دو برابر افرادیه که کارت نقره‏ ای دارن. کرایه در مترو بر اساس مسافت و منطقه ‏بندی مترو محاسبه میشه. برای هر نفر باید یه کارت جدا بگیرید. ایستگاه مترو یه متصدی داره که میتونید از اونجا کارت رو تهیه کنید و همونجا هم به هر میزان که میخواهید شارژ کنید. البته یه سری دستگاه هم برای شارژ کارت هست که میتونید کارتتون رو با اون دستگاه‏ ها به میزانی که میخواهید شارژ کنید. در آخر سفرتون اگر کارتتون بیشتر از ۵ درهم شارژ داشته باشه میتونید مبلغ موجودی کارت رو از باجه پس بگیرید.

– و اما کتاب انترتینر یا همون ووچر، برای افرادی که مثل ما میخوان خودشون بگردن برای کم کردن هزینه به شدت موثره و توصیه میکنم بدون شک ازش استفاده کنید. برای افرادی که میخوان برنامه‏ هاشون رو از تورلیدر یا دفاتری که تور رو ارائه میدن بگیرن، فکر نمیکنم بتونن از ووچر استفاده کنن. ما که برای تور کروز (کشتی تفریحی) نتونستیم و مبلغ رو نقدا پرداخت کردیم. البته دوستان دیگه تو سفر نامه ‏هاشون در مورد ووچرها و کتابش توضیح دادن ولی من هم یه توضیح کوچیک میدم. کتاب انترتینر که برای کشورهای مختلف موجود هست، کتابیه که داخلش یه سری برگه یا همون ووچر موجوده، برای دبی دو جلد هستش و تقریبا اکثر مراکز تفریحی و گردشی و خدماتی رو شامل میشه. نحوه استفاده از این ووچرها به این صورته که به ازای خرید یک بلیط و ارائه یک ووچر دو نفر میتونن از اون خدمت استفاده کنن. مثلا برای پارک آبی وایلد وادی یه بلیط می‏خرید (۲۷۵ درهم) به همراه یک ووچر برای نفر دوم همین. اگر تعدادتون بیشتر باشه مثلا ۶ نفر، میتونید با خرید ۳ بلیط و دادن سه ووچر از پارک آبی استفاده کنید که میشه سه تا ۲۷۵ درهم (۸۲۵ درهم تقریبا معادل ۸۲۵ هزار تومن) صرفه جویی، البته قیمت ووچرهارو باید از این مبلغ کم کنید. برای خرید ووچرها هم دو راه هست یکی اینکه کل کتاب رو بخرید (ما تو دبی خریدیم ۴۶۵ درهم) یا اینکه تو ایران از سایت های فروشنده ووچر مثل entertainer.ir بخرید. ما کتاب رو خریدیم ۴۶۵ درهم، پنج تا از ووچرها رو استفاده کردیم ( آکواریم، تور سافاری، اسکی، فراری لند، پارک آبی وایلد وادی) که مبلغ بلیط این پنج تا جمعا ۱۲۳۵ درهم می‏شد، یعنی نزدیک به ۷۷۰ درهم (۷۷۰ هزار تومن) به نفعمون شد. یه نکته در مورد کتاب بهتون بگم اونم این که توی کتاب برای هر محل ۳ تا ووچر هست بجز پارک فراری لند که یه ووچر داشت. ولی این سه تا ووچر با هم متفاوت هستن مثلا برای رستوران برگر کینگ، یه ووچر برای ساندویچ گوشتی، یه ووچر برای ساندویچ مرغ و سومی برای ساندویچ ماهی هست. یا ووچرهای اسکی یکی ووچر پارک برفی مخصوص بزرگسال، یکی ووچر پارک برفی مخصوص کودکان و سومی مخصوص پیست اسکی حرفه‏ ایه. پس موقع استفاده از ووچر به نوشته روش باید دقت کنید تا ببینید برای چی هستش، به همین خاطر برای افرادی که تعدادشون بیشتر از دو نفر هستش گرفتن کتاب رو توصیه نمیکنم، این افراد بهتره ووچرهای مورد نظرشون رو به تعدادی که میخوان از سایت های مخصوص تو ایران بخرن. با توجه به اختلاف قیمت ووچرها با بلیط اصلی از هر روشی که ووچر رو تهیه کنید در نهایت به صرفه است.

– برای اونایی که می‏خوان برن پارک آبی، سه تا پارک آبی وایلد وادی، آکوادونچر و یاس رو میتونن انتخاب کنن ولی پیشنهاد من وایلد وادی هستش چون از این سه تا، پارک آبی یاس توی ابوظبی هست که نزدیک به یک الی دو ساعت (بسته به ترافیک و وسیله نقلیه انتخابی) تا دبی فاصله داره. پارک های آکوادونچر و وایلدوادی تقریبا نزدیک به هم هستن ولی اگه بخواهید از ووچر استفاده کنید پارک آکوادونچر ووچر نداره. در ضمن کوچیک بودن محوطۀ پارک وایلدوادی نسبت به آکوادونچر یه مزیت دیگه است که وقت و انرژیتون رو برای استفاده از وسایل پارک از دست نمی‏دید.

– اونایی که مثل ما به هیجان علاقه دارن رفتن به پارک فراری لند رو به شدت توصیه می‏کنم. به خاطر داشتن سه تا رولرکوستر هیجان انگیز، که یکیشون سریعترین ‏ترن ‏هوایی جهان هستش. ساعت کار فراری لند از ساعت ۱۱ صبح تا ۸ شب هستش، اگر رفتن به فراری لند توی برنامه تون هست بهتره زود برید و اولین کاری که بهتون توصیه می‏کنم انجام بدید نوبت گرفتن برای کارتینگ و شبیه ساز هستش، چون برای این دو تا بازی نوبت می‏دن و اگر نوبت هاشون پر بشه دیگه نمی‏تونید ازشون استفاده کنید.

– برای افرادی که می‏خوان از وسیع‏ ترین مرکز خرید سرپوشیده دنیا یعنی دبی مال و بلندترین ساختمون دنیا یعنی برج خلیفه و فواره های زیبای کنارشون دیدن کنن این توضیح رو بدم که این سه تا کنار هم هستن و ایستگاه مترو هم دارن. فقط برای اونهایی که با پیاده روی مشکل دارن حواسشون باشه که از متروی برج خلیفه_دبی مال تا داخل دبی مال حدود ده تا بیست دقیقه پیاده راه هستش(نزدیک ۹۰۰ متر). البته از مسیر تونل مانندی که از مترو تا دبی مال کشیده شده، Travelator یا پیاده‏روهای برقی (یا به عبارتی پله ‏برقی مسطح) قرار داره که کمک کننده است.

– یکی از دیدنی هایی که توصیه می‏کنم حتما برید ببینید فواره های دبی هستش. این فواره ها جلوی برج خلیفه و دبی مال قرار داره و از ساعت ۱۸ تا ۲۴ هر نیم ساعت فواره ها به مدت ۳-۵ دقیقه با یه آهنگ، حرکات زیبایی رو انجام می‏دن. عکس‏ها و فیلم های این فواره رو تو اینترنت می‏تونید ببینید ولی اصلا هیچ کدوم نمیتونه جای نمایش زنده و تماشای از نزدیک فواره ها رو بگیره. توصیه می‏کنم وقتتون رو طوری تنظیم کنید که بتونید چندتا از آهنگ ها و رقص فواره رو ببینید.

– این زمان بندی ها هم احتمالا بدردتون بخوره:

o تورهای غروب سافاری معمولا از ساعت ۱۵ تا ۲۱:۳۰ هستش

o تورهای کشتی کروز به همراه شام از ساعت ۲۰ تا ۲۲ هستش که یکی دو ساعت قبلش میان دنبال نفرات

o اسکی(امارات مال) از ساعت ۱۰ صبح تا ۲۳ هست و زمانش آزاده ولی ۲ ساعت برای استفاده از امکانات پارک کافیه. فقط یادآوری کنم بلیط اسکی دو مدله Polar (پارک برفی) و Slope (پیست اسکی برای افراد حرفه ‏ای)

o آکواریم از ساعت ۱۰ صبح تا ۲۳ بازه و ساعت بازدیدش آزاده ولی بین ۱ تا ۲ ساعت برای گشتن کافیه

o پارک فراری از ساعت ۱۱ صبح تا ۲۰ بازه که بین ۳ تا ۵ ساعت وقت برای انجام بازی‏ها نیاز هستش

o باغ معجزه از ساعت ۱۴ تا ۲۰ بازه و بین ۱ تا ۲ ساعت زمان برای دیدن پارک کافیه

o دهکده جهانی از ساعت ۱۶ تا ۲۴ بازه و ۴ تا ۵ ساعت زمان برای دیدن مجموعه میتونه مناسب باشه

o پارک آبی وایلدوادی از ۱۰ صبح تا ۱۸ باز هست و بین ۳ تا ۵ ساعت میشه کل بازی‏ها رو به دفعات دلخواه بازی کرد

o بازار مدینه‏ الجمیرا ۱۰ صبح تا ۲۳ بازه، بین ۱ تا ۲ ساعت زمان برای بازدید از این منطقه می‏تونه مناسب و کافی باشه

o بازارها و مال ‏ها ساعت کارشون بطور معمول از ۱۰ صبح تا ۱۱شب هستش

– اینم برای اونایی که اولین باره به مسافرت خارج از کشور میرن توضیح بدم که یه سری کار بانکی هستش که باید قبل از خروج از کشور انجام بدید یکیش واریز عوارض خروج از کشور هست که برای هر نفر ۷۵۰۰۰ تومن هستش. کارهای بانکی رو می‏تونید توی فرودگاه هم انجام بدید، اونجا شعب ۲۴ ساعته این کارهارو انجام میدن ولی قطعا انجام این کارها روزهای قبل از پرواز بهتره. دومی هم گرفتن ارز مسافرتی هستش که این اختیاریه. تو ایران هر نفر میتونه سالانه ۳۰۰ دلار ارز مسافرتی (به قیمت بانک مرکزی) بگیره که اختلافش با دلار آزاد تقریبا هر دلار حدود ۵۰۰ تومن هستش. برای گرفتن ارز مسافرتی باید پاسپورت، بلیط هواپیما، کارت ملی، شناسنامه و مبلغ ریالی دلارها (پول خرید دلارها) همراهتون باشه و در فاصله یک هفتۀ قبل از پرواز به بانک مراجعه کنید. بانک ملی، بانک ملت و سامان رو میدونم که حواله ارز مسافرتی میدن. بعد از انجام کارهای بانکی برای هر نفر یه حواله صادر میشه که توی فرودگاه بعد از گرفتن کارت پرواز و رفتن به سالن ترانزیت می‏تونید با تحویل این حواله ‏ها به شعبه بانک صادر کنندۀ حواله، دلارهاتون رو تحویل بگیرید.

خوب بریم سراغ سفرنامه، زمان انتخابی ما برای سفر به دبی بهمن ماه سال ۱۳۹۵ بود. ما بعد از کلی جستجو و مطالعه در اینترنت و مقایسه قیمت‏ها، از شرکت گلفام سفر تور هتل میلنیوم پلازا با پرواز ماهان رو انتخاب کردیم که قیمتش برای سه شب و چهار روز ۱٫۸۱۵٫۰۰۰ تومن بود. ما یه شب هم به روزهای تور اضافه کردیم که مبلغ نهایی شد ۲٫۱۰۰٫۰۰۰ برای هر نفر. پیشنهاد میکنم اگر محدودیت مالی ندارید (و یا با انتخاب هتل ارزونتر) روزهای سفرتون رو بیشتر کنید، ما تو دبی به این نتیجه رسیدیم که ای کاش یه روز دیگه هم به روزهای سفرمون اضافه میکردیم. ما برای اینکه روز رفت و برگشت رو هم بتونیم استفاده کنیم پرواز رفت رو صبح ساعت ۸ و ساعت برگشت رو ساعت ۱۶ انتخاب کردیم.

دو هفته قبل از سفر با ارسال اسکن پاسپورت‏ها برای آژانس و ریختن بخشی از مبلغ تور کارها استارت خورد، بعد از یه هفته، از آژانس اطلاع دادن که ویزامون آماده است و با تصفیه کامل بقیه کارها برای صدور بلیط انجام شد. بعد از گرفتن ویزا، بلیط هواپیما و بلیط هتل از آژانس، به بانک مراجعه کردم و عوارض خروج از کشور رو واریز کردم و بعد هم پس از طی مراحل بانکی حواله‏ های ارز مسافرتی رو گرفتم.

بعد از مشخص شدن روزهای سفر و با توجه به زمان مورد نیاز برای هر برنامه و محاسبه زمان های رفت و آمد، برنامه زیر نهایی شد:

روز اول: تور سافاری(صحرا گردی) – بازدید از برج خلیفه و فواره

روز دوم: آکواریم – اسکی – بازدید از مدینه الجمیرا

روز سوم: پارک دنیای فراری- باغ معجزه – دهکده جهانی

روز چهارم: پارک آبی وایلد وادی – کشتی کروز

روز پنجم: خرید سوغات

از اونجایی که روز آخر سفر فقط نصف روز فرصت داشتیم زیاد روش حساب نکردیم. برای روز اول هم چون با پرواز و تشریفات فرودگاه و پذیرش هتل نصف روز رو از دست می‏دادیم تور سافاری رو از قبل، با ایمیل زدن به شرکت Miles، هماهنگ کردم.

روز اول:

ساعت ۵ رسیدیم فرودگاه امام خمینی، بعد از تحویل چمدون ها و گرفتن کارت پرواز رفتیم سالن ترانزیت. طبقه پایین سالن ترانزیت باجه ‏های بانک برای تحویل گرفتن ارز مسافرتی قرار داره که رفتیم و ارزمون رو از اونجا گرفتیم. بعد چون تا پرواز فرصت داشتیم رفتیم تو کافی شاپ فرودگاه و نفری یه کیک و نوشیدنی سفارش دادیم که قیمتش با قیمت‏های دبی برابری می‏کرد.( شایدم بیشتر بود)

پرواز تقریبا بدون تاخیر انجام شد و بعد از نزدیک به دو ساعت پروازِ آروم روی ابرها و یه صبحانه نسبتا خوب رسیدیم به فرودگاه دبی. اولین چیزی که تو فرودگاه دبی توجه من رو به خودش جلب کرد وجود نفراتی بود که در تمام مسیر در حال راهنمایی مسافر‏ها بودن، طوری که امکان نداشت کسی سردرگم بشه. بعد از طی یه مسیر به گیت‏های بازرسی می‏رسید که پاسپورت‏ها رو چک می‏کنن و اسکن چشم انجام می‏شه. وقتی قبل از مسافرت سفرنامه ها رو می‏خوندم یه نفر از اینکه از ایرانی‏ها اسکن چشم می‏گیرن ابراز ناراحتی کرده بود ولی وقتی ما توی صف بودیم همه نوع ملیتی توی صف بودن و داشتن مراحل اسکن چشم رو انجام می‏دادن و براشون اروپایی، آسیایی یا ایرانی فرق نداشت. اتفاقا برام جالب بود که افراد مسن یا کسایی که ناراحتی داشتن یا همراهشون بچه کوچیک بود رو از صف اصلی که طولانی بود خارج می‏کردن و از یه صف دیگه کارشون رو سریعتر انجام می‏دادن که معطل نشن.

یه نکته مثبت دیگه نظمشون بود، صف رو به شکل مارپیچی به دو تا صف اصلی تقسیم کرده بودن. چند نفر از پرسنل جلوی باجه ها وایستاده بودن که نفر جلوی صف را به نوبت به باجه هایی که خالی می‏شد راهنمایی می‏کردن. با نظم، به ترتیب و به سرعت کار انجام می‏شد، چیزی که من توی تموم عمرم توی ایران ندیدم و فکر هم نکنم که تا آخر عمرم ببینم.

پرواز روی ابرها

 

صبحانه هواپیمایی ماهان

 

منظره دریا و ساحل دبی در زمان فرود هواپیما

 

بعد از انجام مراحل مربوط به پاسپورت وارد سالن فرودگاه شدیم که تورلیدرها اونجا با تابلوهای مختلف منتظر مسافرهاشون بودن ما هم فردی که قرار بود ما رو به هتل ببره پیدا کردیم. توی فاصله ای که منتظر بودیم تا نماینده تور بقیه مسافرهاش رو پیدا کنه من برای اینکه بتونم با شرکتی که تور سافاری رو رزرو کرده بودم تماس بگیرم رفتم و یه سیم کارت اتصالات گرفتم. من با توجه به مطالعه سفرنامه ها، قصد خرید سیم کارت شرکت Du رو داشتم، بعد از اینکه سیم کارت اتصالات رو گرفتم و یه چرخی توی سالن فرودگاه زدم باجه شرکت دو رو دیدم و از اینکه با عجله سیم کارت رو خریدم پشیمون شدم ولی دیگه کاریش نمیشد کرد.

بعد از نزدیک به ۲۰ دقیقه انتظار و نیومدن مسافری که راننده منتظرش بود، بالاخره راننده رضایت داد که بریم و ما رو برد به هتل. از فرودگاه تا هتل تقریبا ۱۵ دقیقه راه بود، توی راه راننده با تور لیدر تماس گرفت و گوشی رو داد به من، تور لیدر هم بعد از معرفی خودش و خوش‏آمدگویی گفت که به خاطر پذیرش مسافرهای دیگه نمیتونه بیاد هتل ما و یکی دیگه از همکاراش رو میفرسته هتل پیش ما. ما هم که میدونستیم تور لیدر برای معرفی تورهای گردشی و برنامه های خودشون میاد و معمولا کار دیگه‏ای نداره، زیاد برامون فرقی نداشت که تور لیدر بیاد سراغمون. راننده ما رو دم هتل پیاده کرد و ما هم رفتیم تا کارای پذیرش رو انجام بدیم. طبق معمول خدمه هتل سریع میان و چمدون ها رو می‏برن داخل. پذیرش هتل اول گفت که اتاقمون هنوز آماده نیست و اگر بخواهیم میتونن یه اتاق بهتر که آماده است رو بهمون بدن ولی باید اختلاف قیمتش رو پرداخت کنیم. ما هم گفتیم که عجله‏ای نداریم و منتظر میشیم که اتاق خودمون حاضر بشه بعد از دو دقیقه در حالی که داشتن کارای تحویل اتاق رو انجام میدادن گفتن که اتاقتون آماده است و نیازی نیست که صبر کنید. ۴۰۰ درهم رو از ما بعنوان ودیعه گرفتن که توضیح دادن این مبلغ رو برای مالیات (برای هتل‏های ۵ ستاره به ازاء هر شب ۲۰ درهم) و استفاده از مینی بار می‏گیرن (اگر از مینی بار استفاده نکنید مبلغ ودیعه رو بعد از کسر مالیات بهتون برمیگردونن).

بعدش کارت اتاق و رمز وای فای رو بهمون دادن و ما هم رفتیم به اتاقمون. از اونجایی که برنامه ما این بود که برای کم‏کردن هزینه‏ها کتاب انترتینر تهیه کنیم تا ساعت ۳ که تور سافاری میومد هتل دنبالمون فرصت داشتیم که بریم و کتاب رو بخریم. پس سریع آماده شدیم که بریم امارات مال برای خرید کتاب. همین موقع، نفر جایگزین تورلیدر زنگ زد و گفت که توی لابی منتظره. ما هم رفتیم پایین و آقا و خانم جوونی رو که از سمت شرکت اومده بودن توی لابی دیدیم. بعد از سلام و احوال‏پرسی و چند تا سوال و جواب در مورد اینکه چندمین باره که میایم و برناممون چی هست شروع کردن به توضیحاتی در مورد مترو، تاکسی، اینترنت هتل، تبدیل دلار به درهم و … که یه سری از اطلاعاتشون خوب و بدرد بخور بود و یه سری دیگه مثل رایگان نبودن وای فای هتل توی اتاق (که من بعدا از رزرویشن پرسیدم) اشتباه بود. بعد از معرفی تورهاشون، با مشورت با همسرم، تور کشتی رو که نتونسته بودم اینترنتی هماهنگ کنم از اونها گرفتیم.

منظره خیابان شیخ زائد و دبی از پنجره اتاق در شب

 

منظره خیابان شیخ زائد و دبی از پنجره اتاق در یک روز ابری، بارانی و مه ‏آلود

 

ساعت یک و چهل و پنج دقیقه شده بود و من نگران خرید کتاب قبل از اومدن تور سافاری بودم، خیلی سریع خداحافظی کردیم و رفتیم مترو که درش دقیقا روبروی در هتل باز میشد. بعد از خریدن کارت مترو برای دو نفرمون سوار مترو شدیم به سمت ایستگاه امارات مال، از ایستگاه امارات تاورز که روبروی هتل بود تا ایستگاه امارات مال حدود نیم ساعت راه بود. وقتی رسیدیم سریع گشتیم دنبال ویرجین مگااستور و کارفور و فروشگاه ویرجین مگااستور رو پیدا کردیم و کتاب انترتینر رو از اونجا خریدیم و دوباره مسیر نیم ساعته تا هتل رو با مترو برگشتیم. وقتی رسیدیم هتل ساعت از ۳ گذشته بود. سریع رفتیم اتاق و برای تور سافاری آماده شدیم من هم ووچر تور رو از کتاب پیدا کردم. بعد رفتیم توی لابی هتل و از یکی از پرسنل هتل پرسیدیم که برای تور سافاری دنبال ما اومدن یا نه، ایشون هم توضیح داد که تورهای سافاری معمولا بین ساعت سه و نیم تا چهار میان دنبال مسافرها. ما هم خیالمون راحت شد و نشستیم توی لابی تا اینکه نزدیک ساعت چهار راننده تور سافاری اومد دنبالمون.

ماشین یه تویوتا لندکروز بود که چهار نفر هندی از قبل سوار کرده بود که یه زوج مسن و یه زوج جوون بودن. بعد از سوار شدن ما ماشین به سمت خارج از شهر حرکت کرد و بعد از حدود یک ساعت رانندگی به یه کمپ رسیدیم که محوطه ای بود برای موتورهای چهارچرخ و یکی دو تا مغازه برای خرید. قیمت کرایه موتورها (۲۵۰ درهم برای هر نفر به مدت نیم ساعت) بود. راننده ماشین گفت نیم ساعت توقف داریم تا بقیه ماشین ها بیان که می‏تونید موتور چهارچرخ سوار شید ولی ما چون تمایلی نداشتیم یه چرخی زدیم توی محوطه و عکس گرفتیم. بعد از حدود نیم ساعت با جمع شدن ماشین ها، به سمت تپه ‏های شنی راه افتادیم. حدود چهل دقیقه توی تپه ‏ها با سرعت بالا و پایین می‏رفتیم که بیشتر تهوع‏ آور بود تا هیجان‏ انگیز. بعد ماشین ها یه مدت کوتاه توقف کردن و ما هم شروع کردیم به عکس گرفتن و هواخوردن. یکی از بخش‏های زیبای سافاری رو که غروب خورشید هستش به خاطر ابری بودن هوا از دست دادیم.

کمپ و محوطۀ موتورهای چهارچرخ

 

منظرۀ صحرا و منطقۀ تور سافاری

 

دوباره راه افتادیم به سمت کمپ اصلی، بعد از حدود ۱۰ دقیقه دیگه سواری رسیدیم به کمپ. وسط کمپ یه تخت بزرگ بود که برنامه های نمایشی روش انجام می‏شد و دورتا دورش میزهای کوتاهی بود که دورش متکا گذاشته بودن و مهمون ها می‏تونستن روی متکاها بشینن و برنامه رو تماشا کنن. البته دور تا دور کمپ هم غرفه‏ هایی بود که توش تخت و صندلی بود و می‏شد رفت داخل نشست. به غیر از نمایش در وسط کمپ، تتو با حنا هم بود که هر کس می‏خواست براش رایگان انجام می‏دادن. البته طرح کوچیک رایگان بود و اگر طرح بزرگ می‏خواستید باید هزینه پرداخت می‏کردید. بعد هم پذیرایی شام با انواع پیش غذا و سه نوع کباب که غذای اصلی بود بصورت سلف سرویس انجام شد. یه غرفه هم مخصوص نوشیدنی بود که نوشابه یا آب بصورت رایگان و به هر تعداد که می‏خواستید می‏تونستید بگیرید ولی برای انواع دیگه نوشیدنی ها باید بر اساس منویی که قیمت‏ها رو زده بود، هزینه پرداخت می‏کردید.

محوطۀ اجرای نمایش در کمپ سافاری

 

بعد از خوردن شام و اتمام برنامه ‏های نمایشی ما هم به همراه بقیه مسافرها به سمت ماشین خودمون رفتیم تا برگردیم هتل‏ هامون. حدود یک ساعت و نیم طول کشید که برسیم به هتل. ما هم بعد از پیاده شدن جلوی هتل برای دیدن برج خلیفه و فواره‏ های دبی رفتیم مترو. از ایستگاه امارات تاورز تا ایستگاه برج‏ خلیفه و دبی‏ مال حدود ۵ دقیقه طول می‏کشید. از مترو تا دبی‏ مال یه مسیر سرپوشیده هست که حدود یه ربع پیاده روی داره (البته به سرعت راه‏ رفتن هم بستگی داره). از محل ورودی مترو به دبی مال تا فواره، تقریبا ده دقیقه پیاده باید برید اونم به خاطر بزرگی دبی مال هستش، میتونید تابلوهای راهنما رو که روش نوشته Dubai Fountain برای رسیدن به فواره‏ ها دنبال کنید. بعد از رسیدن به محوطۀ فواره‏ ها از اونجایی که هنوز تا اجرای بعدی فواره ها که ساعت ۱۰ بود فرصت داشتیم با برج خلیفه و محوطه زیبای فواره‏ ها عکس گرفتیم بعد یه جا پیدا کردیم برای دیدن رقص فواره ‏ها چون محوطه پر بود از آدمایی که می‏خواستن برنامه‏ رو ببینن و هر کس دنبال یه جای خوب که بتونه راحت فواره‏ ها رو ببینه.

برج خلیفه به همراه نورپردازی زیبا

 

برج خلیفه به همراه نورپردازی زیبا

 

ساعت ۱۰ شد و رقص فواره ها با یه آهنگ زیبای عربی به اسم Lana Allah شروع شد. ترکیب آهنگ و حرکت آب، نورپردازی و صدای انفجاری که گاهی همراه با پرتاب آب به بالا شنیده می‏شد و برج خلیفه به همراه نور‏پردازیش در پس زمینه یه نمایش زیبا و کامل رو خلق کرده بود که توصیف کردنی نیست. بعد از تمام شدن رقص فواره‏ ها که نزدیک به ۳ دقیقه بود تصمیم گرفتیم که نیم ساعت بشینیم و آهنگ بعدی رو هم بشنویم. رقص فواره ها ساعت ده و نیم با آهنگ زیبای Thriller مایکل جکسون بود که واقعا زیبا بود. شاید برای شما هم جالب باشه بدونید که یکی از آهنگ هایی که توی این فواره اجرا میشه از یک آهنگساز و نوازنده ایرانی هستش. بعد از تموم شدن آهنگ تصمیم گرفتیم بریم شام بخوریم برای همین رفتیم داخل دبی ‏مال و رفتیم سراغ برگر کینگ که یکی از فست‏فودهای زنجیره‏ای معروفه. ما قصد نداشتیم برای رستوران ‏ها از ووچر استفاده کنیم ولی از اونجایی که ووچرها همراهمون بود تصمیم گرفتیم از ووچر برگرکینگ استفاده کنیم. ساندویچی که سفارش دادیم به همراه دوتا بستنی و نوشیدنی ۲۹ درهم شد که یه ساندویچ هم برای ووچری که دادیم همراهش دادن.

فضای داخلی دبی مال

 

آبشار مصنوعی – فضای داخلی دبی مال

 

بعد از خوردن شام یه نگاه به ساعت انداختیم و متوجه شدیم که ساعت یازده و بیست دقیقه است و از اونجایی که آخرین قطار مترو ساعت یازده و نیم بود سریع حرکت کردیم به سمت ایستگاه مترو ولی بعد از طی مسیر دبی مال تا ایستگاه دیدیم که مترو تعطیل شده. از ایستگاه دبی مال تا هتل ما دو تا ایستگاه مترو فاصله بود و شاید با نیم ساعت پیاده روی می‏شد رفت هتل ولی چون مسیر در امتداد خیابون شیخ زائد هستش که اسم خیابون شما رو به اشتباه میندازه و در واقع یه اتوبانه با ۸ لاین رفت و برگشت به همراه تقاطع ‏های بزرگ و مسیری برای عبور عابر پیاده وجود نداره. به همین خاطر رفتیم به یه صف از تاکسی هایی که روبروی در مترو وایستاده بودن و سوار اولین تاکسی شدیم و اسم هتل رو گفتیم اونم راه افتاد و بعد از ۵ دقیقه دم در هتل بودیم. تو دبی مثل ایران تاکسی ها خطی نیستن، شما کافیه سوار تاکسی بشید و مقصد رو بگید، می‏برنتون و طبق هزینه تاکسی‏متر کرایشون رو می‏گیرن.

هزینه روز اول: مجموعا برای دو نفر ۱۴۵۵ درهم

سیم کارت اتصالات ۱۰۰ درهم

۲ عدد کارت مترو هرکدام ۶ درهم (البته کارت مترو ۲۵ درهم هستش ولی چون ۱۹ درهم توش شارژ داره هزینه کارت ۶ درهم میشه) (۱۲درهم)

کرایه مترو (امارات تاورز تا امارات مال) هر نفر ۵ درهم (۱۰درهم رفت ۱۰ درهم برگشت)

کتاب انترتینر ۴۶۵ درهم

تور کشتی کروز هر نفر ۲۵۰ درهم (۵۰۰درهم)

آب معدنی ۳ درهم

تورسافاری هر نفر ۳۰۰ درهم (۳۰۰درهم+ووچر)

کرایه مترو (امارات تاورز تا دبی مال) هر نفر ۳ درهم (۶درهم)

شام برگر کینگ ۲۹ درهم (۲۹درهم+ووچر)

کرایه تاکسی از دبی مال تا هتل ۲۰درهم

روز دوم:

روز دوم بعد از بیدار شدن رفتیم برای خوردن صبحانه، وعده غذایی مورد علاقه من و همسرم. صبحانه تقریبا تنوع خوبی داشت ولی در مقایسه با هتل کنکورد توی مالزی که پارسال رفته بودیم تنوع کمتری داشت. تنوع مواد غذایی صبحانه توی هتل کنکورد با اینکه چهار ستاره بود سه برابر مواد غذایی توی میلنیوم پلازا بود که ۵ ستاره است.

صبحانه متنوع هتل میلنیوم پلازا

 

بعد از خوردن صبحانه برای دیدن آکواریم با مترو رفتیم به دبی مال، برای اینکه سفرنامه طولانی نشه دیگه در مورد خصوصیات آکواریم توضیح نمیدم چون توی بقیه سفرنامه ‏ها و اینترنت می‏تونید توضیحاتش رو بخونید. در مجموع فضای زیبا و گونه‏ های جالبی داشت. من به حیات‏ وحش علاقه‏ مندم و موجودات عجیب و غریب زیادی رو توی تلویزیون یا کتاب‏ها دیدم ولی چند تا گونه عجیب توی آکواریم دیدم که تا اون موقع ندیده بودم و خیلی برام جالب بود. کنار هر محفظه یه صفحۀ الکترونیکی لمسی بود که می‏تونستید با استفاده از اون اطلاعات موجودات داخل محفظه رو ببینید.

تونل ورودی آکواریوم

 

عروس‏ های دریایی

 

آبزیان زیبای آکواریوم دبی

 

لاک‏ پشت گردن‏ دراز

 

اینم یه ماهی عجیب

 

فروشگاه و درب خروجی آکواریوم دبی

 

بعد از آکواریم من خیلی دوست داشتم اسکیت روی یخ رو هم بریم ولی چون فضاش با اون چیزی که من تو عکسا دیده بودم و تصور می‏کردم فرق داشت منصرف شدیم. من تصور میکرم افراد بزرگسال مبتدی مثل ما زیاد باشن ولی تو محوطه بیشتر بچه‏ها بودن و تعداد کمی بزرگسال که توی پیست بودن همه همراه بچه‏ هاشون بودن و اسکیت بلد بودن. پس بعد از یکم تماشا تصمیم گرفتیم بریم قسمت بعدی برنامه ‏مون که پارک برفی بود.

محوطۀ پیست اسکیت روی یخ

 

محوطۀ پیست اسکیت روی یخ

 

در مسیر رفتن به سمت ایستگاه مترو یه فروشگاه شیرینی فروشی دیدیم که یه حلوای سنتی داشت بعد از رفتن داخل مغازه و تست کردن حلواها، خوشمون اومد و علی رغم قیمت‏های بالا یه مقدار خریدیم.

از طریق مترو از ایستگاه دبی مال رفتیم به ایستگاه امارات مال و رفتیم به بزرگترین پیست اسکی سرپوشیده دنیا. پیست اسکی دو مدل بلیط داره یکی برای اونایی که اسکی بلدن و میخوان اسکی کنن و اون یکی پارک برفی هست که شامل سرگرمی‏ هایی مثل سورتمه، سه تا سرسره با تیوپ و یه سرسره با توپ بادی هستش. رفتیم بلیط پارک برفی رو تهیه کردیم بعد از گرفتن بلیط رفتیم تو فروشگاه کنار باجه ‏ها دستکش‏ هامون رو تحویل گرفتیم و بعد رفتیم قسمت داخل و لباس، شلوار و کفش مخصوص پارک رو تحویل گرفتیم. از اونجایی که هوای داخل سرده این وسایل روی بلیط هست و به افراد رایگان تحویل داده میشه لباس، شلوار و کفش رو آخر برنامه باید پس بدید ولی دستکش و جوراب مال خودتونه. دستکش رایگانی که به همراه بلیطه یه دستکش معمولیه ولی اگه دستکش بهتر یا وسایل دیگه مثل کلاه بخواید باید بخرید. اگر پارک برفی یا اسکی توی برنامه‏ تون هست پیشنهاد میکنم کلاه با خودتون ببرید. بقیه تجهیزات رو خودشون میدن و نیاز نیست با خودتون ببرید. اگر هم سرمایی باشید میتونید توی قسمت دریافت لباس، لباس ‏های بلند که گرمتر هستن بگیرید. در ضمن ۴۰ درهم توی دستبندتون هست که بعد از برگردوندن دستبندها میتونید پس بگیرید. وسایلتون رو هم میتونید توی کمدهایی که تو قسمت تعویض لباس هست بزارین. یکی از دستبندها که بهتون میدن قفل کمدهارو باز و بسته میکنه. بعد از گذاشتن وسایلتون داخل کمد دستبند رو جلوی قفل نگه میدارید تا در قفل بشه و چراغ قرمز رنگش روشن بشه بعد هر وقت که خواستید دوباره دستبند رو جلوی در نگه میدارید و قفل باز میشه. نگران باز و بسته کردن کمد نباشید چون محدودیتی برای باز و بسته کردن وجود نداره هر وقت که بخواهید میتونید کمد رو باز کنید و دوباره ببندید.

محوطۀ ورودی اسکی دبی

 

پیست اسکی دبی

 

سرسره‏ ها و توپ‏های پارک برفی

 

محوطۀ داخلی اسکی دبی – مجسمه ‏های یخی

 

بعد از حدود یک ساعت و نیم بازی کردن توی پارک و عکس گرفتن خسته و گشنه شدیم و تصمیم گرفتیم که بریم بیرون و نهار بخوریم. رفتیم لباسهای مخصوص پارک رو تعویض کردیم و بعد از گرفتن ۴۰ درهمِ داخلِ دستبند (از دستگاه مخصوص که جلوی باجه بلیط فروشی هست) رفتیم رستورانی که چسبیده به پیست اسکی هست و یکی از گرون‏ ترین غذاهای عمرم رو اونجا خوردیم. البته نه به خاطر اینکه غذای خاصی باشه، فقط به خاطر بالابودن قیمت‏ها تو دبی و پایین بودن ارزش ریال نسبت به بقیه ارزها.

یکی از گرون‏ترین غذاهایی که توی عمرمون خوردیم

 

اینم تصویر سالاد

 

ساعت ۴ بعداز ظهر شده بود و تا شب فرصت داشتیم، تصمیم داشتیم توی فرصتی که داریم بریم مدینه الجمیرا رو ببینیم ولی گفتیم قبلش بریم هتل یکم استراحت کنیم. این یکی از تصمیمات اشتباهمون بود. چون رفتن به هتل همانا و خواب موندن بعلت خستگی همان. ولی خوب یه جورایی باعث شد روزای بعد انرژی کافی داشته باشیم.

هزینه روز دوم: مجموعا برای دو نفر ۵۹۲درهم

کرایه مترو امارات تاورز تا دبی مال هر نفر ۳ درهم (۶درهم)

بلیط آکواریم هر نفر ۱۰۰ درهم (۱۰۰درهم +ووچر)

کرایه مترو دبی مال تا امارات مال هر نفر ۳ درهم (۶درهم)

بلیط اسکی(پارک برفی) هر نفر ۲۸۵ درهم (۲۸۵درهم +ووچر)

هزینه نهار برای دو نفر ۱۸۵ درهم

کرایه مترو امارات مال تا امارات تاورز هر نفر ۵ درهم (۱۰درهم)

روز سوم:

روز سوم برنامه اصلی رفتن به پارک دنیای فراری (بزرگترین پارک سرپوشیده موضوعی جهان) بود. بعد از خوردن صبحانه با مترو رفتیم به ایستگاه ابن‏ بطوطه، و از اونجا با اتوبوس خط E101 رفتیم ترمینال ابوظبی، مسیر حدود یک ساعت و نیم طول کشید و توی مسیر از نزدیکای پارک فراری رد شدیم ولی چون اتوبوس بین راه ایستگاهی نداره مجبور بودیم که تا ترمینال ابوظبی بریم. بعد از اونجا دوباره باید تا پارک سوار ماشین میشدیم ما بین تاکسی و اتوبوس، اتوبوس رو انتخاب کردیم که باعث شد زمان زیادی صرف بشه. بعد از یک ربع منتظر اتوبوس شدن و یک ساعت مسیری که با اتوبوس رفتیم بالاخره به فراری ‏لند رسیدیم. از ایستگاه ابن بطوطه که ساعت ۱۰:۳۰ سوار اتوبوس شدیم تا فراری لند سه ساعت تو راه بودیم و ساعت یک ‏و نیم به فراری لند رسیدیم. خوب برای ما که هیجان و تفریحات همراه با هیجان مثل رولرکوستر رو دوست داریم واقعا صرف این وقت برای رسیدن به این پارک اصلا به حساب نمیومد. سه تا رولر کوستر هیجان انگیز که یکیشون سریعترین در دنیاست و تفریحات دیگه داخل پارک خستگی رسیدن به پارک رو از یادمون برد. فقط تنها چیزی که اینجا ناراحتم کرد و یه جورایی ضد حال بود دوتا بازی کارتینگ و شبیه ‏ساز مسابقات اتوموبیل ‏رانی بود. این دو تا بازی نیاز به ثبت نام داره و چون ما نمیدونستیم مشغول استفاده از بازی‏های دیگه شدیم وقتی به این دوتا رسیدیم دیگه ثبت نام برای اون روز تموم شده بود. اگر این پارک تو برنامتون هست بعد از ورود به پارک اول برید و برای این دوتا بازی ثبت نام کنید. بردن آب و خوراکی داخل پارک ممنوعه ولی کیف و وسایلتون رو می‏تونید ببرید داخل. ما که نمیدونستیم و آجیل و میوه همراهمون بود مجبور شدیم برای وسایلمون کمد بگیریم. البته گزینه دیگه‏ ای هم هست اونم خوردن یا دور ریختن خوراکی‏ هاست، با دیدن سطل آشغال دم در می‏شد فهمید که بعضی ها از این گزینه استفاده کردن. وقتی بلیط رو تهیه می‏کنید، یه نقشه از پارک هم بهتون میدن، اگه ندادن درخواست کنید بگیرید. پارک در مجموع ۲۹ بازی داره که ۲تاش در حال ساخته، بقیه هم در چهار دسته هیجانی، خانوادگی، نمایشی و کودکان تقسیم ‏بندی میشن. بعد از حدود ۴-۳ ساعت چرخیدن توی پارک و افزایش آدرنالین خون رفتیم تا زودتر خودمون رو به برنامه بعدی که باغ معجزه بود برسونیم. برای همین از اونجایی که ساعت پنج و نیم بود سوار تاکسی شدیم و با تاکسی رفتیم باغ معجزه.

ورودی پارک فراری

 

محوطۀ داخل پارک فراری

 

بخشی از پارک فراری که به شکل ساختمون ‏های کشور ایتالیا (زادگاه فراری) طراحی شده

 

نزدیک ساعت ۷ رسیدیم به باغ معجزه یا همون باغ گلها. محوطه ‏ای که با گل تزئین شده و پر از سازه‏ هاییه که با گل پوشیده شدن یا با گل ساخته شدن. مثلا یه هواپیما که به گفته پرسنل باغ بعنوان بزرگترین سازه‏ای که با گل درست شده توی گینس ثبت شده البته عکسی که از گواهی گینس گرفته بود رو نشونمون داد. البته این توضیح رو بدم که این باغ گونه ‏های متنوع نداره و گلها‏، بیشتر از یک گونه با رنگ‏های مختلف هستن و جنبه زیبایی داره، نه گیاه ‏شناسی. بعد از یک ساعت گشتن توی باغ و عکس گرفتن به تعداد زیاد (چون هر قدم از پارک یه منظره زیباست و آدم دلش نمیاد که عکس نگرفته رد بشه) رفتیم به دهکده جهانی. دهکده جهانی به باغ معجزه نزدیکه، کمتر از ده دقیقه با ماشین. به خاطر نبودن ماشین دم در مجبور شدیم از تاکسی های خصوصی استفاده کنیم که دم در وایستاده بودن. این تاکسی ‏ها که سقفشون مثل تاکسی های معمولی رنگی نیست قیمت بالایی دارن و معمولا باید مبلغ رو باهاشون طی کنی. راننده ‏ای که دم در وایستاده بود کرایه ۵۰ درهم رو برای رفتن به دهکده جهانی می‏گفت که در نهایت ما هم به خاطر عجله ‏ای که داشتیم با مبلغ ۴۰ درهم موافقت کردیم و رفتیم به دهکده جهانی.

آلاچیق ‏های داخل باغ معجزه

 

سازه ‏های تزئین شده با گل در باغ معجزه

 

محوطۀ زیبای باغ معجزه

 

سازه‏ های تزئین شده با گل در باغ معجزه

 

بعد از گرفتن بلیط و ورود به دهکده جهانی از یکی از غرفه ‏های غذا که همون اول بعد از درب ورودی بود ساندویچ فلافل و نوشیدنی گرفتیم. دهکده جهانی یه محوطۀ وسیعه که هر کشور اونجا بخش مربوط به خودش رو داره که با نماد‏های اون کشور درست شده، وقتی به بخش مربوط به هر کشور وارد میشی یه سری غرفه و فروشگاه داخلش هست که معمولا محصولات مخصوص اون کشور رو می‏فروشن. البته بعضی از کشورها چیز خاصی ندارن ولی بیشترشون صنایع دستی یا موادغذایی و … مربوط به کشور خودشون رو عرضه میکنن. ایران هم با فروشگاه های فرش، زعفران، آجیل، ادویه و از همه جالب‏ تر پفک بخش بزرگی رو به خودش اختصاص داده بود که با نمادهایی از تخت جمشید از دور دیده می‏شد. ما از بخش مربوط به یمن که پر بود از غرفه های فروش عسل، عسل خریدیم چون قیمت عسل‏هاشون تقریبا با عسل‏ های خوب تو ایران هم قیمت بود و مزه خیلی خوبی داشت. و از بخش مربوط به هند یه مقدار ادویه خریدیم. غرفه های میوه و ‏آب ‏میوه‏ فروشی هم توی بعضی از کشورها بود که میوه‏ های مختلفی داشتن ما از یکیشون یه میوه عجیب که تا به حال نخورده بودیم رو برای امتحان خریدیم که مزه شیرینی داشت. توی منطقۀ بزرگ دهکده جهانی بخش‏ های دیگه‏ای هم هست مثل پارک بازی و صحنه نمایشی در وسط که سر ساعت‏ های خاصی توش برنامه‏ های مختلف اجرا می‏کنن. ما نزدیک به ۳ ساعت توی بخش‏ های مختلف گشتیم و برای اینکه بتونیم با اتوبوس برگردیم نزدیک ساعت ۱۱ به سمت ایستگاه اتوبوس رفتیم. دهکده جهانی خیلی وسیعه و ساعت کارش از ۴ بعد از ظهر تا ۱۲ شب هستش. اگر دیدن دهکده جهانی توی برنامه‏ تون هست پیشنهاد می‏کنم زمان بیشتری رو برای دیدن اون اختصاص بدید.

محوطۀ داخلی دهکده جهانی

 

محوطۀ داخلی دهکده جهانی به همراه نمادهای کشورهای مختلف

 

محل اجرای نمایش در دهکده جهانی

 

بخش مربوط به کشور آمریکا به همراه نمادهای خاص این کشور در ورودی آن

 

ایستگاه اتوبوس ‏ها و تاکسی‏ ها روبروی درب خروجی دهکده جهانی هستش، ما برای رفتن به ایستگاه متروی Alghubiba سوار اتوبوس خط ۱۰۴ شدیم. اتوبوس ساعت یازده و ۴۰ دقیقه راه افتاد و نزدیک ساعت ۱۲:۱۵ رسید به ایستگاه متروی Alghubiba. از اونجا هم اول می‏خواستیم سوار تاکسی بشیم تا هتل ولی بعد تصمیم گرفتیم قدم زنان بریم به سمت هتل، که تقریبا ۲۰ دقیقه طول کشید.

هزینه روز سوم: در مجموع برای دو نفر ۷۴۵ درهم

کرایه مترو امارات تاورز تا ابن ‏بطوطه هر نفر ۵ درهم (۱۰درهم)

کرایه اتوبوس ابن بطوطه تا ترمینال ابوظبی هر نفر ۲۵ درهم (۵۰درهم)

کرایه اتوبوس ترمینال ابوظبی تا فراری لند هر نفر ۱۵درهم (۳۰درهم)

بلیط پارک دنیای فراری هر نفر ۲۷۵ درهم (۲۷۵ درهم+ووچر)

کمد(لاکر) پارک دنیای فراری ۳۵ درهم

آب معدنی(داخل پارک) ۱۰ درهم

کرایه تاکسی از پارک تا باغ گلها (فاصله ۱۰۵ کیلومتر) ۱۸۵ درهم

بلیط باغ معجزه هر نفر ۴۰ درهم (۸۰درهم)

کرایه ماشین از باغ معجزه تا دهکده جهانی ۴۰ درهم

بلیط دهکده جهانی هر نفر ۱۵ درهم (۳۰درهم)

غذا ۳۰ درهم ( فلافل ۷ درهم، آب معدنی ۲درهم، آب‏میوه ۶ درهم)

کرایه اتوبوس هر نفر ۵ درهم (۱۰درهم)

روز چهارم:

برنامه اصلی این روز پارک آبی وایلدوادی و تور کشتی بود. طبق معمول بعد از خوردن صبحانه مستقیما به مترو رفتیم تا از اونجا به ایستگاه امارات ‏مال بریم. از ایستگاه امارات مال هم با تاکسی رفتیم پارک آبی وایلدوادی که حدود ۱۵-۱۰ دقیقه طول می‏کشه. برای رفتن به پارک آبی وایلدوادی و مدینه ‏الجمیرا می‏تونید با مترو برید ایستگاه امارات ‏مال یا FGB و بعد از اونجا بقیه راه رو با تاکسی برید.

میتونید موقع گرفتن بلیط پارک آبی مبلغی رو هم توی دستبندتون شارژ کنید که اگر خواستید داخل پارک خرید کنید از دستبندتون استفاده می‏کنید و هر چقدر شارژ که باقی مونده باشه رو میتونید موقع خروج از فروشگاهی که همون جلوی در ورودی هست پس بگیرید. بردن مواد خوراکی داخل پارک ممنوعه. میتونید با خودتون دمپایی ببرید ولی نیازی نیست، اکثرا توی پارک پا برهنه هستن. حوله هم لازمه ولی اگه نداشتید میتونید توی پارک بخرید یا کرایه کنید. برای گذاشتن وسایلتون به کمد نیاز دارید که در سه سایز هستن. کوچیک ۴۵درهم، متوسط ۶۵ درهم و بزرگ ۸۵ درهم. لاکر یا همون کمد کوچیک فضاش کمه، من یه کوله همرام بود توش جا نشد ولی توی لاکر متوسط یه کوله و ۳-۲ جفت کفش به راحتی جا میشه. اگه تعدادتون بیشتره میتونید لاکر بزرگ بگیرید. لاکر رو میتونید موقع گرفتن بلیط دم در بگیرید یا میتونید از مبلغ شارژی که توی دستبندتون هست استفاده کنید. پیشنهاد من اینه که لاکر نگیرید و به اندازه ۳۰۰-۲۰۰ درهم یا بیشتر دستبندتون رو شارژ کنید، بعد توی رختکن میتونید لاکر مناسب رو بر اساس مقدار وسایلتون و با همون شارژی که توی دستبند هست انتخاب کنید. وقتی دستبندی که شارژ داره رو برای قفل کردن لاکر استفاده می‏کنید خودش بر حسب اندازه لاکر از مبلغ شارژ دستبند کم می‏کنه. در مورد تعداد دفعات باز و بسته کردن در کمدتون نگران نباشید هیچ محدودیتی نداره و دوباره هزینه کم نمیکنه ولی اگر کمد دیگه ‏ای رو استفاده کنید از شارژتون کم میشه. من یه لاکر متوسط برای کوله و کفش خودم گرفتم چون توی لاکر کوچیک جا نمی‏شدن و یه لاکر کوچیک هم برای کیف و کفش همسرم، البته می‏تونستیم یه لاکر بزرگ بگیریم و همه وسایلمون رو اونجا بزاریم ولی چون لاکرها داخل رختکن‏ ها بود برای اینکه معطل هم دیگه نشیم هر کدوم لاکر مجزا گرفتیم.

ورودی پارک آبی وایلدوادی به همراه منظره برج العرب

 

پارک، بازی‏ های متنوع و جالبی داشت که ما همش رو امتحان کردیم. از جمله سرسره سکیرا جمیرا که یه سرسره سقوط آزاد هست که دومین سرسره سقوط آزاد بلند جهان هستش، شما توی این سرسره تقریبا بصورت عمودی سر میخورید. تقریبا همه افرادی که به پایان سرسره می‏رسن به خاطر هیجان سقوط و آبی که ته سرسره روی سر و صورتشون می‏ پاشه گیج و مبهوتن.

بعد از بازی کردن تمام وسایل پارک به دفعات دلخواه تصمیم گرفتیم قبل از رفتن به هتل برای تور کشتی، از زمانی که باقی مونده برای خرید سوغات استفاده کنیم. به خاطر همین بعد از خروج از پارک و گرفتن چندتا عکس جلوی پارک به خاطر نمای خوبی که از برج العرب داشت، رفتیم توی صف تاکسی. نزدیک به نیم ساعت اینجا معطل اومدن تاکسی شدیم. بعد با تاکسی رفتیم به امارات ‏مال و توی امارات مال هم بعد از خوردن نهار، مستقیم رفتیم به فروشگاه کارفور برای خرید شکلات چون هم قیمت مناسبی داره هم سوغات خوبی هستش. یه سری شکلات که روی جعبش عکس برج ‏خلیفه، برج ‏العرب و مناظر مربوط به امارات رو داشت رو برای خرید انتخاب کردیم و بعد از خرید به سرعت رفتیم ایستگاه مترو و از اونجایی که بین ساعت ۶:۳۰ تا ۷ ماشین تور قرار بود بیاد دنبالمون خودمون رو به سرعت رسوندیم به هتل، به محض اینکه رسیدیم اتاق و وسایلمون رو گذاشتیم تورلیدرمون زنگ زد و گفت که ماشین توی لابی هتل منتظر شماست ما هم به سرعت رفتیم پایین و سوار ماشین ون شدیم که از قبل ۴ نفر دیگه رو سوار کرده بود. بعد از ما هم دوتا خانوادۀ دیگه رو توی دو تا هتل دیگه سوار کرد و به سمت کشتی که توی خور دبی بود رفتیم. البته من قبل از سفر خیلی تلاش کردم از شرکت Xclusive که تور کروزش در منطقه مارینا اجرا می‏شد تور رو تهیه کنم به خاطر ساحلش که پر از ساختمون‏ های بلند و زیباست ولی چون رزرو تور این شرکت نیاز به کارت اعتباری داشت نشد بعدش هم تصمیم ما برای دریافت تور بصورت حضوری از این شرکت به خاطر فشردگی برنامه و نبود زمان کافی کنسل شد و این تور ایرانی رو جایگزینش کردیم. از اونجایی که تور ایرانی بود، مهمون هاو برنامه ‏های کشتی همه ایرانی بود. بعد از حرکت کشتی توی خور، شام رو که بصورت سلف سرویس بود خوردیم و بعد برنامه اجرای موسیقی توسط دو تا خواننده ایرانی بصورت جداگانه انجام شد.

منظره خور دبی از داخل کشتی تفریحی

 

بعد از پایان برنامه ‏ها و برگشتن کشتی با همون ماشین به هتل برگشتیم. می‏خواستیم یکبار دیگه از فواره ها دیدن کنیم ولی از اونجایی که ساعت نزدیک ۱۱:۳۰ بود و با توجه به زمانی که نیاز بود تا به فواره ها برسیم از رفتن منصرف شدیم. از اونجایی که شب آخر بود و به خاطر کمبود وقت نتونسته بودیم از استخر هتل استفاده کنیم تصمیم گرفتیم که حداقل یه نگاه به استخر بندازیم. استخر در ساختمون دیگه‏ای پشت هتل قرار داشت. طبقات پایین این ساختمون پارکینگ هتل بود و توی طبقات بالایی سالن اسپا، استخر، سالن ورزشی و … قرارداشت. بعد از گرفتن چند تا عکس از استخر، شب آخر مسافرت هم به پایان رسید.

استخر هتل در طبقۀ هفتم ساختمان به همراه منظرۀ شهر
هزینه روز چهارم: در مجموع برای دو نفر ۵۰۷٫۵ درهم

کرایه مترو از امارات تاورز تا امارات مال هر نفر ۵ درهم (۱۰ درهم)

کرایه ماشین از ایستگاه متروی امارات مال تا وایلدوادی ۱۷٫۵ درهم

بلیط وایلدوادی هرنفر ۲۷۵ درهم (۲۷۵درهم +ووچر)

هزینه کمد( یه لاکر کوچیک ۴۵درهم و یه لاکر متوسط ۶۵درهم) ۱۱۰درهم

کرایه تاکسی از وایلدوادی تا امارات‏ مال ۲۰ درهم

هزینه نهار ۶۵ درهم

کرایه مترو از امارات ‏مال تا امارات تاورز هرنفر ۵ درهم (۱۰ درهم)

روز پنجم:

چون روز دوم نتونستیم مدینه ‏الجمیرا رو بریم، برنامه این روزمون رفتن به مدینه ‏الجمیرا و خرید سوغات از دبی مال بود. بعد از خوردن صبحانه با مترو رفتیم به ایستگاه FGB و از اونجا با تاکسی رفتیم به مدینه ‏الجمیرا ساعت هنوز ده نشده بود به خاطر همین هنوز فروشگاه ‏های داخل مجموعه هنوز کامل باز نشده بودن ولی بعضی از فروشگاه‏ ها باز بودن. با دیدن اجناسی که می‏خواستیم بعنوان سوغات از دبی مال بخریم توی این فروشگاه ‏ها، خوشحال شدیم و فرصت بیشتری پیدا کردیم تا از مدینه ‏الجمیرا دیدن کنیم. زمان بازدید ما زمان خیلی خوبی بود چون صبح بود و هنوز گردشگرها نیومده بودن به خاطر همین خیلی خلوت بود و به راحتی می‏شد عکس گرفت، یه کم توی این منطقه زیبا گشت زدیم و عکس گرفتیم بعد رفتیم برای خرید سوغات.

فروشگاه وسایل تزئینی و سوغات در بازار مدینه ‏الجمیرا

 

محوطۀ داخلی مدینه ‏الجمیرا

 

محوطۀ داخلی مدینه‏ الجمیرا به همراه منظرۀ برج ‏العرب

 

ساختمان‏ های منطقۀ مدینه ‏الجمیرا

 

بعد از انتخاب اجناس و خریدشون، با تاکسی رفتیم ایستگاه متروی FGB و از اونجا هم با مترو به هتل برگشتیم. ساعت ۱۲ شده بود و باید اتاق رو تحویل می‏دادیم. بنابراین اجناسی که خریده بودیم رو توی چمدون ‏هامون که از شب قبل جمع و جور کرده بودیم گذاشتیم. در حال جمع‏کردن وسایل بودیم که یه نفر از پرسنل هتل برای بررسی مینی ‏بار اومد تا ببینه چی استفاده ‏کردیم. یکی از اشتباهاتی که من کردم مربوط به مینی ‏بار بود و توصیه می‏کنم حواستون به این نکته باشه. هر روز توی اتاق برامون آب‏ معدنی، چای و نسکافه کنار کتری برقی شارژ می‏کردن و اگر هم درخواست می‏کردیم برامون اضافه بر اون‏ ها می‏آوردن ولی توی مینی بار دو تا آب معدنی گذاشته بودن که من نمیدونستم اگر استفاده بشه هزینه ‏ش رو می‏گیرن. این امر باعث شد که من گرون ترین آب ‏معدنی عمرم رو بخورم.

بعد از رفتن مسئول بررسی مینی ‏بار، از رزرویشن هتل هم زنگ زدن و برای تخلیه اتاق یادآوری کردن. ما هم رفتیم پایین برای تحویل دادن اتاقمون. از ۴۰۰ درهمی که بعنوان دپوزیت یا ودیعه گرفته بودن، ۸۰ درهم برای مالیات کسر می‏شد و باید مابقی رو برمی‏گردوندن ولی برای دو تا آب معدنی مینی ‏بار ۳۰ درهم کم کردن و بقیه پول رو پس دادن. یعنی هر آب ‏معدنی کوچیک برای ما نزدیک به ۱۵۰۰۰ تومن آب خورد و تجربه ‏ای شد تا توی مسافرت برای استفاده از مینی‏ بار هتل بیشتر دقت کنم.

بعد تا ساعت یک توی لابی هتل منتظر نشستیم تا ماشین تور برای بردن ما به فرودگاه اومد. وقتی وارد فرودگاه می‏شید مثل زمان ورود تمام طول مسیر پرسنل فرودگاه وایستادن و مسافرها رو راهنمایی می‏کنن. دوباره نظم، ترتیب و سرعت در انجام کارها رو می‏تونید ببینید.

بدون هیچ مشکلی چمدون ها رو تحویل دادیم و کارت پرواز رو گرفتیم. وقتی سوار هواپیما شدیم خلبان از تاخیر حدود ۲۰ دقیقه‏ای که خواهیم داشت معذرت خواهی کرد. توی برگشت هم یه پرواز خوب و آروم داشتیم و نزدیک ساعت ۶ رسیدیم فرودگاه امام‏خمینی.

هزینه روز پنجم: ۱۶۷درهم + ۷۲۵۰۰ تومن

کرایه مترو از امارات ‏تاورز تا ایستگاه FGB هر نفر ۵ درهم (۱۰درهم)

کرایه تاکسی از ایستگاه متروی FGB تا مدینه ‏الجمیرا ۱۷ درهم

کرایه تاکسی از مدینه ‏الجمیرا تا ایستگاه متروی FGB 20 درهم

کرایه مترو از ایستگاه FGB تا امارات‏ تاورز هر نفر ۵ درهم (۱۰درهم)

مالیات هتل به ازای هر شب ۲۰ درهم (۸۰ درهم)

استفاده از دو عدد آب معدنی مینی‏بار ۳۰ درهم

هزینه پارکینگ فرودگاه امام خمینی برای ۵ روز توقف ۷۲۵۰۰ تومن

کل هزینه ‏هایی که جزئیاتش رو بالا نوشتم برای دو نفرمون نزدیک به ۷٫۸۰۰٫۰۰۰ تومن شد که ۴٫۲۰۰٫۰۰۰ تومنش مبلغ تور و ۳٫۶۰۰٫۰۰۰ تومن هزینه‏ های خورد و خوراک، حمل و نقل و بلیط اماکن تفریحی بود. البته من مبلغ انعام‏ها و هزینه‏ های مربوط به خرید‏های شخصی ‏مون رو توی هزینه ‏های روزانه ننوشتم چون برای هر کس بر اساس اجناسی که خرید می‏کنه متفاوته ولی برای اینکه یه تخمینی از قیمت‏ها داشته باشید بگم که خرید شکلات‏ های سوغات از فروشگاه کارفور برای ما ۴۸۵ درهم و خرید یه سری سوغات دکوری که نماد دبی هستن از مدینه ‏الجمیرا ۳۴۰درهم شد و چند جایی که انعام دادم فکر کنم در مجموع ۵۰ درهم شد.

در مجموع کل سفر برای دو نفرمون تقریبا ۸٫۷۰۰٫۰۰۰ تومن هزینه برداشت.

نویسنده : مرتضی

یکشنبه، ۳ اردیبهشت ۹۶ ساعت ۱۳:۵۰

توسط لست سکند

کلمات کلیدی:دوبی,کشور دوبی,سفربه دوبی,سفرنامه دوبی,گردشگری در دوبی