سفرنامه مجله مسافرتی سفرنامه ، تجربه سفر و سفرنامه
با سلام خدمت تمامی لست سکندی های عزیز …
همچنین سلام و تشکر ویژه از مدیریت و دوستان عزیز سایت و مجموعه بزرگ لست سکند و آژانس های اسپانسر این مسابقه بزرگ و جذاب .
امیدوارم بتونم با آماده کردن این سفرنامه هر چند مختصر و ناقص کمک کوچیکی به تمام عاشقان سفر و دوستانی که قصد سفر به شهر زیبای استانبول در آینده دارند کرده باشم . مطمئنن هستند دوستانی که سفرنامه های بسیار زیبا و پرباری تهیه کردند و از همگی تشکر میکنم بابت کمک و توضیحات مفصل و خوبشون .
من خودم سال گذشته که اولین سفرم به استانبول داشتم رو با مطالعه اکثر سفرنامه های استانبول در لست سکند شروع کردم و تونستم با کمک همین سفرنامه های زیبا و دقیق سفر خوب و راحتی رو تجربه کنم و کمک بسیار زیادی از همین سفرنامه های نوشته شده توسط دوستان گرفتم که از همه ممنونم .
سفرنامه خودم رو به دو قسمت تقسیم میکنم :
۱: قسمت اول که فکر میکنم تا حالا کسی از دوستان بهش اشاره نکرده یا کمتر مورد توجه بوده و من توی سفرنامه های قبلی به چشمم نخورده نحوه مسافرت های خارج از کشور دوستان عزیز دانشجو که کارت پایان خدمت ندارند و یا مشمولین عزیزی که دفترچه خدمتشون رو پست کردند و چند ماه تا اعزام به خدمت مهلت دارند هستش . معمولا خیلی از این دوستان هستن که دوست دارن مسافرت های خارج از کشور رو تجربه کنن اما یا از قانون ها بی اطلاع هستند یا اینکه فکر میکنن کار خیلی سختی هستش و پیگیرش نمیشن و بیخیال مسافرت میشن .
۲: قسمت دوم سفر نامه هم به شروع سفر از تهیه بلیط ها و کارهای قبل از سفر تا پایان سفر و لحظه رسیدن به فرودگاه امام خمینی اختصاص میدم .
توجه : دوستانی که پایان خدمت دارند و یا نیازی به مجوز خروج از کشور ندارند میتوانند از قسمت دوم سفرنامه که شامل آماده کردن مقدمات و شروع سفر هستش استفاده کنند . قسمت اول صرفا برای دوستان عزیز دانشجو و مشمولین غیر غایب نظام وظیفه هستش که کارت پایان خدمت ندارند .
قسمت اول : مراحل و شرایط دریافت مجوز خروج از کشور و گذرنامه برای دانشجویان در حال تحصیل و مشمولین غیر غایبی که در مهلت فراغت از تحصیل قرار دارند و دارای برگه اعزام بدون غیبت هستند .
دوستان توجه کنند برای گرفتن مجوز خروج از کشور برای سفرهای تفریحی در صورتی که دانشجو باشند باید اول از همه به قسمت آموزش و یا قسمت ثبت نام دانشگاه خود مراجعه و فرم های درخواست مجوز خروج از کشور رو پر کنند .
بعد از پر کردن فرم ها معمولا باید از چندین نفر و قسمت های مختلف مثل قسمت های مالی – معاونت و ریاست و حراست دانشگاه و … امضا جمع کنید . ( وقت گیر ترین قسمت هستش )
بعد از گرفتن امضاهای مربوطه و دادن تعهد کتبی و دادن تعهد مالی به صورت سفته به دانشگاه در نهایت به شما یک برگه اشتغال به تحصیل و معرفی نامه از دانشگاه به نظام وظیفه داده میشه که با این برگه به نظام وظیفه استانتون مراجعه میکنید .
معمولا قسمت سخت این کار گرفتن امضاهای داخل دانشگاه هستش که کمی وقت گیره و رفت و آمد داره و اگر پیگیر باشید معمولا توی دو روز همه امضا ها وکارهای مربوط به دانشگاه رو انجام میدید .
دوستان تهرانی بعد از گرفتن این نامه ها شما باید به سازمان نظام وظیفه واقع در میدان سپاه مراجعه کنید ومدارکتون رو در قسمت مربوط به خروج از کشور ارائه بدین وادامه کارها رو پیگیری کنید که تقریبا کار خاصی هم باقی نمونده .
حتما قبل از مراجعه به نظام وظیفه تو بانک قوامین حساب به نام خودتون باز کنید . بدون داشتن حساب و شماره حساب بانک قوامین هیچ کار و ثبت درخواستی برای شما انجام داده نخواهد شد !
مبلغ ضمانت برای سفرهای تفریحی : ۱۵ میلیون تومان نقدی هستش که به صورت اینترنتی از حساب خودتون به حساب نظام وظیفه انتقال میزنید.
فقط هم مبلغ ضمانت رو به صورت نقدی قبول میکنن و چک و سفته و سند و غیره هم به هیچ وجه قبول نمیکنن .
مهلت مجوز خروج از کشور یک بازه زمانی ۲۰ روزه هستش که شما میتونید تاریخ سفرتون رو برای خودتون بین این ۲۰ روز مشخص کنید . مثلا شما تاریخ اعلامیتون توی درخواست رو بین تاریخ ۱ آبان تا ۲۰ آبان مینویسید و میتونید هر تاریخی توی این بازه زمانی ۲۰ روزه که توی درخواست نوشته بودین از کشور خارج بشید .
اما برای دوستانی که مثل من درسشون تموم شده و دفترچه هم پست کردند و برگه اعزام به خدمت دارند کار تقریبا خیلی راحت تر و ساده تر هستش و حداکثر زمان دریافت مجوز خروج از کشور در صورتی که مشکلی به وجود نیادش ۷۲ ساعت کاری هستش .
دوستان مشمولی که برگه آماده اعزام یا همون برگه سبز دارند میتونن با مراجعه به سایت نظام وظیفه کارهاشون رو اینترنتی و سریع انجام بدن .
به سایت نظام وظیفه وارد میشید . توی قسمت خدمات الکترونیکی سایت وارد شده و با زدن اطلاعات خواسته شده که کد ملی و کد سخا هستش وارد قسمت درخواست ها میشید . قسمت درخواست خروج از کشور رو انتخاب میکنید و اطلاعات خواسته شده مانند نام و آدرس و کشور مقصد و تاریخ سفرتون و …. رو وارد میکنید . در این قسمت از شما شماره حساب بانک قوامین رو میخواد که حتما باید داشته باشید در غیر اینصورت نمیتونید اقدام کنید .
حتما و حتما هم شماره حساب رو درست وارد کنید و چک کنید که صحیح باشه چون پول ضمانت به این شماره حساب اعلامی شما برگشت داده خواهد شد و در صورت اشتباه بودن مشکلات زیادی رو براتون ایجاد میکنه! هزینه ثبت درخواست خروج از کشور هم ۳۵۰۰ تومان هستش که همون موقع به صورت اینترنتی پرداخت میکنید .
بعد از ثبت درخواست و در صورتی که اطلاعات ثبت شده توسط شما صحیح باشه همونجا توی سایت اعلام میشه که مبلغ ضمانت رو واریز کنید .
همونطور که قبلا هم گفته شده این مبلغ ۱۵ میلیون تومان هستش که باز هم به صورت اینترنتی و داخل سایت خیلی راحت پرداخت میکنید و به حساب نظام وظیفه میره .
شما میتونید فردا یا روز بعدش به سایت مراجعه و چک کنید که مجوزتون آماده شده یا خیر .
بعد از آماده شدن مجوز که ۴۸ تا ۷۲ ساعت زمان میبره از طرف نظام وظیفه پیامکی براتون ارسال میشه که کارتون انجام شده و مجوز خروج از کشورتون بین تاریخ های اعلامی ثبت شده اما بهتره خودتون بازم پیگیر باشید و منتظر دریافت پیامک نمونید چون برای من مجوزم ۴۸ ساعته آماده شده بود اما بعد از ۱۰ روز پیامکش رسید دستم ! دقت کنید مجوز خروج شما تا ۱ ماه قبل از تاریخ اعزام به خدمتتون هستش و حتما باید ۱ ماه مونده به تاریخ اعزام برگشته باشید و مهر ورود به ایران توی پاسپورت ثبت شده باشه . کار تمام هستش و حالا باید دنبال خرید بلیط و بستن چمدان ها و آماده شدن برای لحظات خوش سفر باشید . دقت کنید که مجوز خروج از کشور به صورت آنلاین برای اداره گذرنامه ثبت میشه و به نامه یا چیزدیگه ای نیاز ندارید .
هنگام خروج از کشور و چک کردن پاسپورت توی فرودگاه اون دوست عزیز مسئول که پشت باجه نشسته اینترنتی اطلاعات خروج شما و پاسپورتتون رو چک میکنه و مهر خروج رو میزنه و از گیت رد میشید .
بعد از بازگشت از سفر و زدن مهر ورود به کشور حدود یک یا دو روز بعدش پیامکی مبنی بر ورود شما به کشور براتون ارسال میشه و حداکثر ظرف مدت ۱۰ روز مبلغ ۱۵ میلیون تومان ضمانت هم به حساب و شماره حساب بانک قوامین که ثبت کرده بودید واریز میشه .
قسمت دوم – شروع سفرنامه :
تابستان سال گذشته بود که بعد از کلی فکر و گشتن بلاخره با همسرم تصمیم گرفتیم برای اولین سفر خارج از کشور متاهلی و به عنوان ماه عسل بریم استانبول . البته اون سال من دانشجو بودم و با سپردن وثیقه تونستم مجوز خروج از کشورم رو که مراحلش روتوی قسمت اول توضیح دادم بگیرم .
اینقدر سفر خوب و به یادماندنی بود که هر لحظه دوست داشتیم بازهم به استانبول سفر کنیم و بازهم اون لحظات خوش و زیبایی هارو تجربه کنیم اما متاسفانه امکانش پیش نمیومد .
بعد از تموم شدن درس و دانشگاه تصمیم گرفتم هرچه زودتر تکلیف خدمت سربازیم رو مشخص کنم تا بتونیم حداقل سالی یک بار بریم خارج از کشور برای همین کارای مربوط رو انجام دادم و برگه اعزامم رو گرفتم . همش فکر این بودم که ۲ سال خدمت سریعتر تموم بشه و بتونم راحت برم و بیام تا اینکه فهمیدم قانونی هستش که کسانی مثل من میتونن تا ۱ ماه قبل از اعزام هم مجوز خروج از کشور بگیرن .
با خوشحالی دوباره شوق سفر و استانبول توی دلمون زنده شد اما با توجه به اتفاق های اخیری که توی کشور ترکیه مخصوصا استانبول افتاده بود
مثل بمب گذاری توی خیابان استقلال ( ایستیکلال )
بمب گذاری ها و تیراندازی های فرودگاه آتاتورک
کودتای مخالفان دولت توی استانبول
و در نهایت آخرین بمب گذاری نزدیک فرودگاه آتاتورک که تقریبا یک هفته قبل از تاریخ سفر ما بود توی دلم رو خیلی خالی میکرد نمیدونستیم چیکار کنیم و کمی هم ترس از این قضیه های تروریستی توی دلمون افتاده بود که بریم یا نریم . . .
بلاخره بعد از چند روز فکر وعوض کردن مقصد به سمت کشورهای دیگه مثل تایلند گرجستان ارمنستان و دوبی تصمیم گرفتیم دلمون رو به دریا بزنیم و ترکیه و شهر استانبول که بهترین خاطرات رو سال گذشته اونجا تجربه کرده بودیم انتخاب کنیم .
به قول پدرم اگر قرار باشه اتفاقی بیفته همین جا هم شاید هزارجور اتفاق بیوفته و خطر نزدیک آدم باشه پس با خیال راحت برید و بیاید قسمت آدم هرچی باشه همونه .
تاریخ سفرمون رو مشخص کردیم و شروع کردیم به گشتن برای بهترین قیمت ها توی اون تاریخ .
با توجه به سفر سال گذشته که با هواپیمایی معراج داشتیم برای این سفر دوست داشتیم پرواز با هواپیماهای مدرن تر و جدید تر رو تجربه کنیم و یه کم هم از پرواز مطمئن تر باشیم که پرواز های ترکیش ایرلاینز که یکی از بهترین و معتبرترین ایرلاین های دنیا هست برای ما بهترین گزینه بود .
برای انتخاب هتل هم مشکلی نداشتیم چون پارسال بعد از کلی جست و جو و چک کردن نظرات سایت های بوکینگ و تریپ ادویسر این هتل رو پیدا کرده بودیم و امسال بازم امتیاز هتل بالا بود و اکثر نظرات مثبت .
با توجه به عالی بودن هتل از هر نظر باز هم برای سفرمون هتل ۵ ستاره رادیسون بلو شیشلی رو انتخاب کردیم . ( نقد و بررسی هتل رادیسون بلو شیشلی رو سال گذشته به صورت کامل انجام دادم در صورت تمایل میتونید توی قسمت نقد و بررسی هتل ها توی سایت مطالعه کنید )
تاریخ سفرمون ۱ آبان به ۷ آبان ۹۵ – پرواز ترکیش ایرلاینز – ساعت رفت ۶:۳۰ دقیقه صبح . ساعت برگشت : ۱:۲۰ صبح هزینه سفر برای بلیط پرواز + ۵ شب اقامت در هتل و اتاق دوتخته همراه با صبحانه + ترنسفر رفت و برگشت و بیمه مسافرتی برای هر نفر : ۱٫۵۵۰٫۰۰۰ تومان
بعد از خرید تور و رزرو هتل و بلیط و تحویل گرفتن مدارک از آژانس ۳ روز قبل از پرواز بود که برای گرفتن ارز مسافرتی به بانک ملت مراجعه کردیم و کارهارو طبق روال انجام دادیم و برگه حواله دریافت ارز رو از بانک گرفتیم .
مدارک و شرایط لازم برای گرفتن ارز مسافرتی از بانک ملت :
حدود ۵۰۰ دلار هم به صورت آزاد تهیه کردیم و ۲۰۰ لیر هم گرفتیم تا برای روز اول لیرهم داشته باشیم و مشکلی پیش نیادش . چمدان ها رو بستیم و با ذوق و شوقی غیر قابل وصف روزها رو سپری کردیم تا اینکه بلاخره روز پرواز فرارسید .
شنبه ساعت ۲ صبح به سمت فرودگاه امام خمینی حرکت کردیم و چون با ماشین شخصی خودمون میرفتیم کمی زودتر راه افتادیم تا با آرامش کامل بریم و همه کارهامون روهم بدون عجله انجام بدیم . بعد از حدود یک ساعت به فرودگاه امام رسیدیم و ماشین رو توی پارکینگ سرباز شماره ۳ پارک کردیم و به سمت ورودی سالن پرواز ها راه افتادیم .
توجه : دوستان دقت کنید هزینه پارکینگ مسقف فرودگاه امام با مالیات و ارزش افزوده هر شبانه روز ۱۳۰۰۰ تومان و هزینه پارکینگ سرباز شماره ۳ هم هر شبانه روز ۱۰۰۰۰ تومان هستش ! حتما و حتما دقت کنید که موقع برگشت به بهانه مالیات ارزش افزوده و اینجور حرف ها ازتون پول اضافه نگیرند ! حتما هم از باجه پارکینگ قبض مبلغ و روزهاتون رو دریافت کنید ! سال گذشته توی پارکینگ سرباز فرودگاه حدود ۱۲۰۰۰ تومان اضافه و با دروغ مالیات و ارزش افزوده از من گرفتند که بعدا متوجه شدم از خیلی افراد دیگه هم همینجوری دزدی کرده بودند مسئولان پارکینگ فرودگاه !
حدود ساعت سه و نیم بود که داخل فرودگاه شدیم و مستقیم هم رفتیم داخل . هنوز گیت دریافت بار ها باز نشده بود و روی تابلو اعلانات هم چیزی از پرواز ما نزده بود اما چند نفری توی صف ایستاده بودن ماهم رفتیم داخل صف و چمدان هارو به نوبت تحویل دادیم و کارت های پرواز که شماره صندلی ها روش نوشته شده بود رو دریافت کردیم .
TK-879 شماره پرواز :
صندلی های کناری ردیف ۲۶ و تقریبا روی بال هواپیما رو بهمون دادن که قسمت خوبی بود .
سپس به سمت گیت خروجی و پاسپورت چک رفتیم
مسئول گیت هم بعد از چک کردن پاسپورت ها و عوارض خروج از کشور مهر خروجی رو توی پاسپورت ها زد و به سالن اصلی پرواز های خروجی رسیدیم . برای گرفتن ارزهای دولتی به بانک ملت در طبقه پایین مراجعه و بعد از دادن حواله ها و امضا کردن نفری ۳۰۰ دلار رو دریافت کردیم .
جالب اینکه فرودگاه فوق العاده خلوت بود و حتی یک نفر هم برای گرفتن ارز جلوی ما نبودش و توی چند دقیقه کار گرفتن ارز تموم شد !
همه کارامون به موقع انجام شده بود و فقط مونده بود انتظار برای سوار شدن به هواپیما و شروع پرواز و استرس های پرواز ….
بعد از کمی دور زدن توی فری شاپ ها و وقت گذرونی برای خوردن چای به قسمت کافی شاپ مراجعه کردیم . ۲ عدد چای و یک اسلایس معمولی کیک پنیر سفارش دادیم که ۲۶۰۰۰ هزار تومان هزینش شد ! جالبیش این بود که چای خالی هم نمیدادن باید حتما کنارش کیک یا شیرینی چیزی سفارش میدادین ! ۲۶۰۰۰ هزار تومن واسه ۲ تا چای و یک تیکه کیک ؟ مگه داریم ؟؟؟ مگه میشه ؟؟؟!!!
کلا فرودگاه ها برای خرید قیمت هاشون چند برابر همه جا هستش .
ساعت ۶ صبح بود که اعلام شد برای سوار شدن به هواپیما آماده بشیم . مردم با عجله پشت سر هم صف بستن و بعد از چک کردن بلیط هاشون داخل تونل برای سوار شدن به هواپیما شدن و ما با آرامش منتظر خلوت شدن گیت خروجی شدیم و بعد از اینکه گیت خلوت تر شد به سمت تونل سوار شدن به هواپیما حرکت کردیم .
یکی از چیزهایی که دلیلش رو اصلا نمیفهمم عجله بیش از حد و حساب مردم توی اینجور زمان ها هستش . وقتی جای صندلی مشخص هست پرواز هم سر ساعت قراره انجام بشه زودتر از همه رسیدن به داخل هواپیما چه سود یا منفعتی داره که اینقدر با عجله باید از هم دیگه برای توی صف ایستادن جلو بزنیم!
به خاطر ترس و استرسی که از هواپیما و پرواز داشتیم قبل از سفر همیشه از توی سایت فلایت رادار پروازهای مختلف رو چک میکردم که نوع هواپیما چیه و چه مدلی هستش و حتی سن و سال هواپیماها رو چک میکردم وبلیط های رفت و برگشت رو با توجه به همین نکته ها خریده بودم .
میدونستم هواپیمایی که قراره سوار بشیم از جدیدترین ها و به روز ترین هواپیماهای دنیا هستش .
هواپیمای پهن پیکر ایرباس مدل ای ۳۳۰ – ۳۰۰ که تولید سال ۲۰۱۳ بود !
برای همه صندلی های قسمت اکونومی یک عدد هدفون مجزا و ال سی دی تاچ وجود داشت که از فلش مموری پشتیبانی میکرد و مثل یک تبلت عمل میکرد . حدود ۲۰۰ فیلم سینمایی وآهنگ و بازی هم داخلش وجود داشت که میشد هر کدوم رو رایگان انتخاب کرد و در کنارش از پرواز لذت برد و سرگرم شد .
اینترنتی
پارکینگ هواپیماهای فرودگاه امام خمینی
ساعت ۶ و ۳۵ دقیقه کاپیتان اجازه پرواز رو گرفتن و پرواز با کمتر از ۵ دقیقه تاخیر آغاز شد و خیلی نرم از روی زمین بلند شدیم و اوج گرفتیم . نیم ساعت گذشته بود و وقتی هواپیما به ارتفاع مشخصی رسید مهمانداران شروع به سرو صبحانه کردن . نحوه برخورد مهمانداران با مسافرها هم خیلی خوب و مودبانه بودش و وقتی به زبان ترکی ازشون تشکر میکردیم کلی ذوق میکردن و خوشحال میشدن .
صبحانه هم بسیار عالی و کامل و قابل قبول بود . ( خدا رو شکر مثل صبحانه پرواز قبلیمون که واسه هواپیمایی کشور عزیزمون بود کیک و ساندیس با یه دونه پنیر و مربای بسته بندی که معلوم نبود چیه نمیدادن ! )
صبحانه شامل :
لازانیای اسفناج به همراه سیب زمینی و تست ژامبون – دو نوع پنیر همراه خیار و گوجه و زیتون – نان تکه ای و کیک شکلاتی همراه با چای – قهوه – آب معدنی و آب پرتقال و سیب
پرواز نرم و راحتی بود و با توجه به نزدیکی صندلی های ما به بال هواپیما تکان ها کمتر احساس میشد وپرواز لذت بخشی بود . کمی ترس و استرس از دلم کم شده بود و خوشحال بودیم که پرواز خوبی رو انتخاب کردیم ! ( پرواز سال گذشته سفرم به استانبول هواپیمایی معراج بود که متاسفانه هیچ نکته ای برای تعریف کردن ازش وجود نداره ! )
حدود ساعت ۹:۴۰ دقیقه صبح بود که به فرودگاه آتاتورک رسیدیم و نشستن هم بسیار نرم و بدون مشکل انجام شد .
فرودگاه آتاتورک در مقایسه با سال گذشته و به خاطر اتفاقات اخیر ترکیه فوق العاده خلوت بود و انگار هیچ مسافری توی فرودگاه استانبول وجود نداشت ! تمام مسافرینی که توی هواپیما همراه ما بودن پروازشون ترانزیت بود و از خروجی دیگه ای به سمت پرواز های بعدیشون رفتن و موندیم من و همسرم که تنها به سمت گیت های خروج حرکت میکردیم
بعد از پاسپورت چک و زدن مهر ورود به کشور ترکیه و تحویل گرفتن چمدان ها به سمت بیرون از سالن رفتیم و نماینده شرکت ایرانیان اسکایپ گروپ رو دیدیم و با ۲ زوج جوان دیگه ای که منتظر بودن به سمت هتل ها حرکت کردیم .
بیرون فرودگاه هم خلوت بود و ماموران پلیس هر چند قدم ایستاده بودند و همه چیز رو کنترل میکردن انگار توی شهری رفته بودیم که حکومت نظامی برقرار بود ! همین نکته ها کمی ترس و دلهره برام درست کرده بود و چند ساعت اول کمی هم پشیمون شده بودم از سفرم … هر لحظه احتمال میدادم که نکنه الان بمبی چیزی منفجر بشه و به رحمت خدا بریم …. اما خدارو شکر تو زمان سفر ما اتفاق خاصی نیفتاد .
ساعت ها رو با ساعت استانبول تنظیم کردیم و بعد از گذشتن از خیابان ها وترافیک و صحبت های تورلیدر عزیز برای فروختن تورها و گشت ها و کشتی تفریحی که اتفاقا موفق شد به یکی از اون زوج ها که بار اول بود به استانبول اومدن دوتا از تورهارو ۲۰۰ دلار بفروشه به اولین هتل که هتل ۵ ستاره رادیسون بلو واقع در منطقه شیشلی بود رسیدیم که فقط ما مسافرهای این هتل بودیم و اون دو زوج دیگه باید به هتل های دیگه ای میرفتن .
بعد از تحویل چمدان ها و امضا کردن فرم و پرداخت مبلغ ۱۰۰ دلار دپوزیت یا بیعانه به مسئول رزروشن هتل توی کافی شاپ هتل ۲ تا چای داغ ترکی سفارش دادیم که ۱۱ لیر قیمتش شد. و حدود ساعت ۱ بود که اتاقمون رو تحویل گرفتیم .
اتاق ما شماره ۴۱۶ و توی طبقه ۴ هتل بود . همه چیز مثل سال قبل و سفر گذشته عالی و در حد انتظار بود .
اتاق تمیز و فوق العاده بزرگ بود و داخل اتاق میز کار و یک عدد کاناپه راحت جلوی پنجره و رو به نمای بیرون قرار داشت .
حمام و دستشوئی تمیزبود و یک وان بزرگ جدا هم غیر از حمام وجود داشت . سشوار – مسواک – خمیر دندان – چند عدد حوله – شامپو و صابون و ژل کف برای وان هم به صورت مرتب چیده شده بود .
داخل کمدها هم دو جفت دمپایی حوله ای تمیز – واکس کفش و نخ و سوزن و چند عدد ساک دستی با مارک هتل قرار داده شده بود. سیف باکس هم داخل یکی دیگه از کمدها بود .
داخل اتاق کتری برقی و دستگاه اسپرسو ساز به همراه جعبه ای پر از چای لیپتون – نسکافه – شکر و شیر خشک به صورت رایگان وجود داشت و هر روز هم شارژ میشد . خلاصه از نظر انتخاب هتل شک و تردیدی نداشتیم .
پیشنهاد میکنم برای اطلاعات دقیق و کامل تر درباره هتل رادیسون بلو شیشلی نقد و بررسیم رو توی سایت لست سکند و قسمت نقد و بررسی هتل ها مشاهده کنید .
بعد از عوض کردن رمز سیف باکس توی اتاق تمام لوازم با ارزش مثل دلار ها . پاسپورت ها و بلیط های برگشت و … رو داخل صندوق گذاشتم و چک کردم که حتما درست قفل شده باشه و رمزش هم عوض شده باشه . حتما لوازم با ارزش مثل پول و پاسپورت هاتون رو توی سیف باکس قرار بدین حتی اگر توی بهترین و مطمئن ترین هتل های دنیا باشید ! هیچوقت لوازم با ارزش رو دم دست و توی اتاق رها نکنید که بعدا هم پشیمونی براتون به بار نیاد !
بعد از مستقر شدن توی اتاق و کمی استراحت به سمت مرکز خرید جواهر که حدودا ۲۰۰ متر با هتل فاصله داره حرکت کردیم و اکثر زمان ها هم ما توی همین پاساژ میچرخیدیم و بیشتر خرید هامون رو هم انجام دادیم . انواع نمایندگی های مختلف داخل این پاساژ حضور دارند و همه نیازهارو برطرف میکنند .
طبقات بالایی این پاساژ انواع رستوران ها و فست فود ها وجود دارن که از نظر غذایی هیچ مشکلی پیدا نمیکنید چون همه جور رستوران و فست فودی از مک دونالد و کینگ برگر و کی اف سی گرفته تا اچ دی اسکندر و پیده وغذاهای اصیل ترکی و …. از ۱۰ صبح تا ۱۰ شب فعال و درخدمت شما هستند .
برای چنج کردن دلارهاتون میتونید به صرافی ها به نام ( دویز) که تقریبا همه جای شهر هستند مراجعه کنید .
همچنین در صورتی که از مغازه هایی مثل ال سی وایکیکی یا دی فکتو و … خرید کنید همونجا هم براتون چنج میکنند که معمولا هم ۳ تا ۴ لیر بالاتر از صرافی ها چنج میکنند و به صرفه تر هست اما برای اطمینان اول از صندوقدارها بپرسید که دلار رو توی اون روز چه قدر چنج میکنند و در صورتی که قیمت خوب بود قبول کنید .
میزان تبدیل دلار به لیر در فرودگاه : بین ۲۹۰ تا ۲۹۵ لیر
میزان تبدیل دلار به لیر در دویزها : بین ۳۰۳ تا ۳۰۸ لیر
میزان تبدیل دلار به لیر در فروشگاه ها : بین ۳۰۷ تا ۳۱۰ لیر
نرخ های تبدیل بالا برای تاریخی که ما توی استانبول بودیم هستش و حتما توی تاریخ های دیگه تغییر خواهد کرد و صرفا جهت اطلاع رسانی نوشته شده .
نهار روز اول رو مرغ سوخاری کی اف سی خوردیم که بسیار عالی و خوشمزه بود ! مزه لقمه های تند سوخاری کی اف سی از پارسال زیر دندونم مونده بود .
یکی از مشکلات جدید توی استانبول و به خاطر مسائل امنیتی که توی شهر حاکم بود برای ورود به تمام پاساژ ها و سالن های مترو ماموران امنیتی تمام کیف ها و کوله پشتی ها رو بازرسی میکردن و گوشی های موبایل هم چک میکردند تا مشکلی وجود نداشته باشه . توی اکثر جاهای شهر و مراکز شلوغ تقریبا هر ۱۰-۱۵متر یک سرباز پلیس مستقر بود و توی ورودی هر پاساژ و هر ایستگاه مترو باید حتما بازرسی انجام میشد و از توی دستگاه رد میشدیم که یه کم وقت گیر بود .
بعد از صرف نهار و کمی گشت و گذار داخل مرکز خرید جواهر یا همون جواهیر به هتل برگشتیم و با توجه به اینکه هنوز هم خسته بودیم تصمیم گرفتیم که بریم استخر و سونای هتل و کمی استراحت کنیم تا روز بعد رو با شادابی و نشاط شروع کنیم .
از مرکز خرید میگروس که دقیقا رو به روی هتل هستش کمی خوراکی و شکلات و … خریدیم و رفتیم استخر و سونا و جکوزی و خستگی راه رو به در کردیم . با توجه به نا امنی ها و هشدار های امنیتی سفارت ایران که گفته بودن توی جاهای شلوغ نرید و شب ها هم توی خیابان ها نباشید به جای شبگردی توی شهر تصمیم گرفتیم هر شب بریم استخر و جکوزی هتل که واقعا لذت بخش بود مخصوصا جکوزی که خستگی پیاده روی ها و گردش ها رو از بین میبردش .
روز دوم : گشت در خیابان استقلال ( ایستیکلال ) و بازدید از برج گالاتا – پل گالاتا
ساعت شروع صبحانه هتل هر روز ۶:۳۰ تا ۱۰:۳۰ صبح
روز دوم رو بعد از استراحتی دلچسب با صبحانه مفصل هتل شروع کردیم .
همه چیز صبحانه عالی کامل و خوشمزه بود و هیچ کم و کسری وجود نداشت .
انواع پنیرها میوه و آب میوه ها نان ها عسل وشکلات نوتلا و چندین نوع سوسیس و کالباس و سیب زمینی و بادمجون سرخ کرده و بورک گوشت و سبزیجات وچندین نوع زیتون و صدف دریایی و فیله ماهی های خام و کیک و دسر و شیرینی و کرپ و شیر و کورن فلکس و کوکتل های میوه جات و و و و ……. هر چیزی که برای کامل ترین و پرانرژی ترین صبحانه فکر کنید آماده بود !
آشپزهایی که منتظر بودن شما بگید چه جور املتی دوست دارید تا براتون سریع درست کنند و گارسون هایی که هروقت میخواستید چای قهوه و کاپوچینو رو براتون آماده میکردند و میاوردن ! کارمندان رستوران همیشه با خوش رویی صبح بخیر میگفتند و هر چیزی که نیاز داشتید براتون آماده میکردند .
نکته : من حدود ۴۰ تا ۵۰ لیر از پول هام رو به افراد مختلف توی هتل مثل خانه داری و خانومی که اتاق رو نظافت میکردن یا دربانی که چمدان هارو برامون آورده بود تو اتاق و یا کارمند های رستوران انعام دادم .
سعی کنید توی سفرهاتون انعام دادن به کارمند های هتل ها که معمولا از قشرهای متوسط و پایین هستند رو فراموش نکنید با همین ۵ لیر انعامی که میدید هم طرف خوشحال میشه هم اینکه تا روز آخری که توی هتل هستید همه جوره حواسش به شما هست و هواتون رو داره .
بعد از صبحانه به سمت مترو ایستگاه شیشلی که جلوی پاساژ جواهر بود رفتیم و از ایستگاه شیشلی که خط مترو ام ۲ هستش به سمت میدان تکسیم حرکت کردیم .
توی استانبول بهترین راه برای استفاده ازوسایل حمل و نقل عمومی داشتن یه دونه استانبول کارت هستش که از دکه ها و سوپر مارکت ها باید تهیه کنید و خیلی راحت خودتون هر مبلغی که خواستید شارژش کنید . هرجا بخواید برید چه اتوبوس چه مترو و متروباس و تراموا و فونیکولر باید از این کارت ها استفاده کنید . آموزش نحوه شارژ کردن استانبول کارت ها رو هم در آخر سفرنامه به صورت تصویری براتون آماده کردم که میتونه کمکتون کنه و ازش استفاده کنید .
قیمت هر سفر با وسایل حمل و نقل عمومی برای نفر اول تو بعضی ساعت ها و ایستگاه ها ۱٫۶۰ لیر و برای نفر دوم ۲٫۳۰ لیر حساب میشه بعضی مواقع هم برای نفر اول هم همون ۲٫۳۰ لیر حساب میشه که دلیلش رو نفهمیدم برای چی هست . پس اگر هر نفر یه دونه کارت داشته باشید مطمئنن خیلی هزینه های رفت و آمد به صرفه تر میشه
بعد از رسیدن به ایستگاه تکسیم به سمت خروج از ایستگاه راه افتادیم . انتهای پله برقی یه گربه تپل و خوشگل و تمیز رو دیدیم که خیلی راحت خوابیده بود و همه هم از کنارش رد میشدن بدون اینکه بخوان اذیتش کنن ! این گربه یکی از دوستای ما شده بود و جالب این بود هر روز و هر وقتیم که میرفتیم متروی تکسیم اونجا حضور داشتن و باهاشون یکم بازی میکردیم و نازشون میکردیم بعد میرفتیم .
میدان تکسیم
خیابان استقلال ( ایستیکلال )
یکی از زیباترین بزرگترین و پر تردد ترین خیابان های دنیا .
همیشه زنده و پر از مردم و توریست های مختلف در حال قدم زدن و چرخیدن و خرید کردن ورود ماشین ها و موتور های به این خیابان ممنوع هستش .
یک تراموای نوستالژی توی خیابان ایستیکلال هستش که از میدان تکسیم تا ایستگاه تونل که جلوی ایستگاه مترو شیشانه هست توی ساعت های مشخص رفت و آمد داره و میتونید ازش استفاده کنید . معمولا توی هر قسمت از این خیابون یه گروه موسیقی دارن هنر نمائی میکنن از ساز های سنتی و رقص های ترکیه ای گرفته تا گروه های موسیقی ایرانی که با ساز های مختلف آهنگ های ایرانی رو اجرا میکنند و معمولا هم توریست های زیادی دورشون جمع میشن و به عکس گرفتن و فیلم بردای مشغول میشن .
توی خیابان ایستیکلال انواع مغازه ها و نمایندگی های بزرگ لباس فروشی ها مثل ال سی وایکیکی مانگو دی فکتو ماوی آدیداس پوما و …. وجود دارن و هر کدوم از مارک های مختلف تا انتهای این خیابان چندین مغازه و فروشگاه بزرگ دارند .
نمایندگی های تورکسل و ودافون هم داخل این خیابون هستن. نمایندگی های بزرگ لوازم آرایشی زیادی هم به چشم میخورن که خانوم ها علاقه زیادی به گشت و گذار و خرید از این مغازه ها دارن .
رستوران ها و خوراکی فروشی های زیادی توی خیابون ایستیکلال پیدا میکنید، از شعبه های مک دونالد و کینگ برگر تا رستوران های ترکی با غذاهای اصیل و سنتی ترکیه ای . بستنی فروشی ها شیرینی فروشی ها و چرخ های سیمیت فروشی و بلال و شاه بلوط ذغالی و صدف دریایی که همیشه توی سطح شهر و مخصوصا این خیابان حضور دارن . توی خود این خیابان و کوچه پس کوچه ها هم پر از کافه های زیبایی هست که معمولا هم شلوغ هستن و مردم برای استراحت و خوردن چای و قهوه روی صندلی هایی که بیرون از مغازه هستن میشینند و لذت میبرن .
پیاده به سمت انتهای خیابان راه افتادیم و مسیر تقریبا طولانی رو با سرگرم شدن به دیدن مغازه ها و انجام کمی خرید لباس و تنقلات گذروندیم . همچنین اواسط خیابان ایستیکلال کلیسای بزرگ و زیبایی هم وجود داشت که از اونجا هم دیدن کردیم اما امکان عکاسی از محیط داخل وجود نداشت و ممنوع بود و ماهم به قوانین اونجا احترام گذاشتیم ( چند نفر بودن که داشتن مخفیانه از داخل عکسبردای میکردن که مسئول کلیسا با صدای بلند بهشون گفت نباید عکس بگیرید و همه نگاه ها روی اونها جمع شد که از خجالت فورا از کلیسا بیرون رفتن )
عکس هایی از خیابان ایستیکلال :
انتهای خیابان ایستیکلال خیابونی هستش که به سمت برج گالاتا میرسه و کمی هم شیب دار هستش که پیاده روی رو سخت میکنه.
توی این خیابون مغازه های زیادی هستن که انواع سازها و لوازم موسیقی رو میفروشن همچنین مغازه های تزئینات فروشی هم وجود دارن . چندین مغازه هم هستن که آبمیوه های طبیعی رو آماده میکنن و میفروشن . اینجا بود که ۲ تا آب پرتقال کوچک که قیمت هر لیوان ۱٫۵۰ لیر بود گرفتیم و خوردیم که خیلی هم دلچسب بود .
موزه گالاتا
برج گالاتا :
گالاتا برجی هست که زمان قدیم برای کارهایی مثل دیدبانی ازش استفاده میشده و در حال حاضر به مکان توریستی تبدیل شده که نمای ۳۶۰ درجه ای از استانبول و بسفر رو میتونید از بالای این برج تماشا کنید . فکر میکنم بازدید از برج به یک بار رفتن و دیدن میارزه .
اطراف گالاتا هم چندین کافه هست که میشه با صرف یک قهوه ترک مخصوص لذت گردش روزتون رو دو چندان کنید .
نمای ورودی برج گالاتا و شعری که به زبان فارسی نوشته شده
ورودی برج گالاتا برای هر نفر : ۲۵ لیر هستش که با آسانسور به قسمت بالای برج میرید و میتونید شهر زیبای استانبول رو از دور برج و توی فضای آزاد تماشا کنید .
( خانواده ای که بالای پشت بام خونه مشغول غذا خوردن بودن )
بالای برج هم رستوران و کافه وجود داشت . همچنین قسمتی بود که لباس سنتی و قدیمی اشراف ترکیه رو داشتن و میتونستید بپوشید و عکس یادگاری بگیرید ( با پرداخت هزینه جداگانه )
قسمتی نمادین داخل برج گالاتا و توضیحاتی درباره برج به زبان انگلیسی :
بعد از بازدید از گالاتا تصمیم گرفتیم ادامه مسیر رو به سمت پل گالاتا بریم . کنار برج گالاتا یکی از کافه ها رو انتخاب کردیم و ۲ عدد چای بزرگ خریدیم و کنار برج نوش جان کردیم . قیمت ۲ عدد چای : ۵ لیر
دوباره پیاده روی آغاز شد و به سمت انتهای خیابان و رفتن به سمت پل گالاتا حرکت کردیم .
نکته : توی استانبول و معمولا توی اکثر کشورها و شهرهای جهان مردم به حیوانات و حقوق حیوانات احترام میگذارند و معمولا بدون مشکل در کنار هم زندگی میکنند. سگ ها و گربه های زیادی توی شهر به صورت آزاد و راحت زندگی میکنند و مردم نه اذیتشون میکنن نه میزننشون نه آزارشون میدن !
نکته : توصیه میکنم اگر اولین سفرتون به این شهر هستش و احتمالا از حیواناتی مثل سگ و گربه ترس دارید و سگی به سمت شما اومد اولا که به هیچ وجه نترسید چون این حیوان ها کاملا بی آزار هستن و همشون هم تمام واکسن هاشون رو توی زمان های مشخص توسط شهرداری استانبول دریافت کرده اند و هیچ خطری ندارند ! دوما ازتون خواهش میکنم تقاضا میکنم آسیب یا آزاری به حیوانات وارد نکنید و به شوخی و مثلا کارهای خنده دار صدمه ای به اونها نزنید که هم نشون داده باشیم که ما هم به موجودات خداوند احترام میگذاریم و هم اینکه مطمئنن مردم این شهر در صورتی که ببینن شما دارید سگ یا گربه ای رو اذیت میکنید باهاتون برخورد خواهند کرد !
نکته : خیابان های استانبول با توجه به تپه ای بودن معمولا فراز و نشیب زیاد دارن . توی بعضی از قسمت های شهر معمولا سرازیری یا سر بالایی هایی تندی هستش که راه رفتن رو کمی سخت میکنه مخصوصا برای کسانی که سنشون بالا باشه و یا خانوم هایی که با کفش پاشنه بلند میخوان شهر رو بگردن !
خیابان ها و کوچه هایی که از گالاتا به سمت پل گالاتا میرسن هم همینطور هستن پس حتما برای گردش توی شهر از کفش های اسپرت و راحت استفاده کنید تا مشکلی براتون ایجاد نشه !
ماشین تبلیغاتی شرکت ردبول
یکی از موزه های اطراف گالاتا
بعد از گذشتن از کوچه های پرشیب و تند بلاخره به پل گالاتا رسیدیم .
پل گالاتا یکی از پل های زیبای استانبول هستش .
زیر پل رستوران های زیادی وجود دارن که اکثرا هم غذاهای دریائی تازه و خوشمزه ای رو ارائه میدن . همچنین بعد از پل و انتهای آن نزدیک به اسکله قایق هایی روی آب هستن که ساندویچ ماهی سرخ شده با روغن زیتون و پیاز و جعفری میفروشن . اکثر دوستان از این ساندویچ ها تعریف کرده بودن اما چون ما علاقه ای به غذاهای دریایی نداشتیم ترجیح دادیم که فقط تماشا کنیم و لذت ببریم .
بالای پل گالاتا و تقریبا سر تا سر اون رو ماهیگیرانی که دنبال روزی خودشون از دریا هستند رو میشه مشاهده کرد که با چوب های ماهیگیری منتظر توک زدن ماهی به قلاب هاشون هستن .
عروس های دریایی که توی آب بسیار زیاد بودن
عد از خوردن بلال های آب پز زیر پل گالاتا و تقریبا نزدیک های غروب که هوا هم سرد شده بود دوباره پیاده به سمت برج گالاتا و خیابان ایستیکلال و در نهایت مترو ایستگاه شیشانه رفتیم و ایستگاه شیشلی پیاده شدیم .
شام رو توی مرکز خرید جواهر ساندویچ مک دونالد سفارش دادیم و خوردیم که اون شب ساندویچ ها زیاد جالب نبودن و خوشمون هم نیومد . چیکن برگر و چیز برگر همراه سیب زمینی و نوشابه .
قیمت : ۲۱ لیر
بعد از صرف شام به هتل برگشتیم و طبق روال شب گذشته وقتمون رو با استخر و جکوزی هتل پرکردیم و استراحت تا روز بعد ….
روز سوم : بازدید و خرید از مرکز خرید های جواهر – کانیون – مترو سیتی – اولیویم
شروع یک صبح دل انگیز دیگر استانبول …. ساعت ۸ صبح و رفتن به رستوران برای صرف یک صبحانه مفصل دیگه !
برنامه امروز به گشت و خرید توی پاساژها و مرکز خریدهای خوب استانبول اختصاص داشت . البته مراکز خرید و تفریحی زیادی توی شهر وجود داره اما فکر میکنم لازم نیست همه رو بگرده آدم ! بعد از خوردن صبحانه ای لذیذ و مقوی به سمت مرکز خرید جواهر رفتیم . خرید های خوبی هم از این مرکز خرید انجام دادیم به نظرم یکی از بهترین پاساژهای استانبول همین جواهر هستش که مغازه های انواع و اقسام مارک ها و لوازم مختلف توش موجود هستش و نیازی نیست همه مراکز خرید رو ببینید
مسیر بعدی مرکز خرید متروسیتی بود که از خروجی مترو ایستگاه لوانت ( لونت ) به ورودی این مرکز خرید راه داره . از مترو شیشلی خط ام ۲ ( سبز) حرکت و ایستگاه مترو لونت پیاده شدیم .
مرکز خرید مترو سیتی هم بزرگ و خوب بودش و لوازم تزئینات خانه خوبی هم از نمایندگی انگلیش هوم خرید کردیم چون نمایندگی بزرگی داشت لوازم بیشتری نسبت به نمایندگی توی پاساژ جواهر وجود داشت .
مرکز خرید کانیون حدود ۱۰ دقیقه پیاده با مترو سیتی فاصله داشت که از این مرکز خرید هم دیدن کردیم اما چیز خاصی به جز زیبایی و نوع معماریش ندیدیم !
بعد از کمی بازدید از مرکز خرید کانیون دوباره به سمت مترو سیتی برگشتیم و تصمیم گرفتیم یه غذای میان وعده بخوریم و به حرکتمون ادامه بدیم .
۲ عدد پیده گوشت و مرغ ( پیده تقریبا مثل پیتزا هست اما پنیر کمتری داره و بدون سس خورده میشه ) همراه با نوشابه
قیمت : ۲۱٫۲۵ لیر
حرکت به سمت مرکز خرید اولیویم :
۱ : مترو به سمت ایستگاه تکسیم
۲ : عوض کردن مترو و سوار شدن به فونیکولر تکسیم به کاباتاش
۳ : خروج از ایستگاه کاباتاش و سوار شدن به تراموا به سمت ایستگاه زیتون برنو
۴ : پیاده شدن از تراموا در ایستگاه زیتون برنو و سوار شدن به ون هایی که شمارو دم در مرکز خرید اولیویم پیاده میکنند .
مرکز خرید اولیویم یکی از مراکز خرید مهم برای هموطنان عزیز ما هست که با تخفیف های خوب مردمی که برای خرید اومدن رو حسابی جذب میکنند و مردم عزیزمون هم برای خرید هرچه بیشتر خودشون رو به هر دری میزنن و از هم سبقت میگیرند تا چمدان هاشون رو با انواع و اقسام اجناس پره پر کنن !
از اینکه این همه راه اومدیم و فقط خستگی بی مورد برای خودمون درست کردیم واقعا پشیمون شدیم و تصمیم گرفتیم بدون هیچ کاری با تاکسی برگردیم !
هزینه تاکسی تا هتل : ۳۲ لیر ( حتما و حتما با راننده مبلغ رو مشخص کنید وبهش پول رو دقیق نشون بدید ! از اسکناس های خورد استفاده کنید و سعی کنید از اسکناس های درشت مثل ۵۰ – ۱۰۰ لیری استفاده نکنید چون احتمال داره توی یک چشم به هم زدن ۱۰۰ لیری رو با ۱۰ لیری عوض کنن و بعدش هم زیر بار اینکه شما ۱۰۰ لیری دادین نرن ! به هیچ وجه به تاکسیمترها اعتماد نکنید ! تاکسی های استانبول به گول زدن و کف زنی و گرفتن مبالغ بسیار زیاد از توریست هایی که آگاهی ندارند کاملا معروف هستن! البته آدم خوب هم توشون پیدا میشه و اینجوری نیست که همه بد و کف زن باشند )
دوستان عزیز با توجه به مسافت طولانی و نسبتا دور این مرکز خرید و هدر رفتن وقتتون توصیه میکنم اصلا به سمت اولیویم نرید! واقعا جز خستگی و اتلاف وقت شما و اجناس معمولی به نظرم هیچ سودی نداره حتی برای یک بار دیدن خالی هم نمیارزه این همه راه رفت و برگشت ! البته این نظر شخصی من هستش شاید دوستان دیگه نظرشون با من متفاوت باشه اما برای ما اولیویم هیچ جذابیتی نداشت !
برای تمام خرید های شما مراکز خرید جواهر – متروسیتی و در نهایت مغازه های بیشمار خیابان ایستیکلال کفایت میکنه پس وقت و سفرتون رو برای دیدن همه پاساژهای شهر هدر ندید !
بعد از این همه راه و خستگی برای شام باز هم به مرکز خرید جواهر رفتیم و کی اف سی هم انتخاب اول ما برای یک شام خوشمزه بود .
دوتا سفارش دادیم و حسابی از مرغ سوخاری ها لذت بردیم قیمت : ۳۵ لیر
( داخل مرکز خرید جواهر )
بعد از شام هم به هتل برگشتیم و برای رفع خستگی و آرامش کمی استراحت توی جکوزی رو انتخاب کردیم …
یک روز دیگه هم گذشت …. استراحت و آماده شدن برای روز بعد …
روز چهارم : گشت و بازدید از جاده ببک – خیابان ایستیکلال و خرید روز چهارم سفرمون … بازهم صبحانه کامل و لذیذ دیگر … آماده شدن برای گردش توی یکی از زیباترین قسمت های شهر استانبول . جاده ببک !
یکی از زیباترین و معروف ترین قسمت های شهر استانبول منطقه ببک و جاده پیاده روی ببک هستش . این خیابان بسیار زیبا منطقه ای هست که اکثر ثروتمندان و بازیگران معروف استانبول توش ساکن هستند . جاده ای زیبا برای پیاده روی که صبح های زود بسیاری از مردم برای ورزش و پیاده روی توی این منطقه حضور دارند و معمولا هم با حیوانات خانگی مثل سگ های زیباشون میان و به ورزش و قدم زدن مشغول میشن .
معمولا هرجا که برید و آب باشه چند ماهیگیر هم میبینید که مشغول ماهیگیری هستند . پیشنهاد میکنم حتما توی سفر به استانبول منطقه ببک رو فراموش نکنید و سعی کنید صبح زود یا نزدیک غروب اونجا باشید . با توجه به اینکه مسیر ماشین رو یک لاین رفت و یک لاین هم برگشت هستش بعد از ظهر ها و عصر ها ترافیک زیادی توی این منطقه ایجاد میشه و رفت و آمدتون رو کمی سخت میکنه .
چگونه به منطقه ببک برویم ؟
بهترین مسیر برای رفتن به این منطقه از میدان تکسیم : ایستگاه فونیکولر تکسیم به کاباتاش رو سوار بشید .
کلا فونیکولر دوتا ایستگاه بیشتر نداره ! تکسیم به کاباتاش و برعکس . ایستگاه کاباتاش پیاده بشید و بیرون از ایستگاه سواراتوبوس B22 بشید و ایستگاه آخر که ایستگاه ببک هست پیاده بشید برای استفاده از اتوبوس ها هم میتونید از استانبول کارت استفاده کنید
توی مسیر اتوبوس از زیر پل بوغاز هم عبور میکنه و اگر دوست داشتید میتونید توی این ایستگاه هم پیاده بشید و زیر پل منظره رو تماشا کنید وعکس بگیرید . مناظر ببک بسیار زیبا و بی نظیر هستن و از دیدنشون هیچ وقت سیر نمیشید .
کشتی های بزرگ و کوچکی که سر تا سر منطقه لنگر انداختن و با امواج آب تکون میخورن …
یکی از خانه های مجلل و معروف توی منطقه ببک این خانه هستش که برای ساخت فیلم ها و سریال های معروف ترکی ازش استفاده شده . ( سریال بسیار زیبای لطیفه که اکثر سکانس هاش داخل این خانه و محیط بیرونیش گرفته شده بود )
تا ظهر توی این منطقه چرخیدیم و حسابی پیاده روی کردیم . واقعا زیبایی های این منطقه تمام شدنی نبود …
توی مسیر برگشت به سمت ایستگاه اتوبوس یکی از شعبه های مک دونالد رو دیدیم و دوتا بستنی ۱ لیری خریدیم و خوردیم که خیلی هم خوشمزه بود حتما بستنی های ۱ لیری مک دونالد رو امتحان کنید .
عکس سگی که کنار فست فود مک دونالد واسه خودش راحت خوابیده بود و کسی هم کاریش نداشت
مطمئنم اگه همون سگ اینجا بودش تو ۵ دقیقه پدرش رو درمیاوردن از بس آزار و اذیتش میکردن )
برای مسیر بازگشت هم دوباره به ایستگاه اتوبوس رفتیم و با همون اتوبوس های شماره ۲۲ بی به سمت اسکله کاباتاش حرکت کردیم .
عکس ورزشگاه فوتبال تیم بشیکتاش ترکیه که توی مسیر و وسط شهر بود
بعد از پیاده شدن از اتوبوس دوباره با فونیکولر به ایستگاه تکسیم رفتیم و نهار رو توی یکی از رستوران های ترکیه ای خیابان ایستیکلال با ایسکندر کباب و دلمه ترکی به همراه نوعی ماست و اسفناج خوشمزه و نوشابه تکمیل کردیم . قیمت غذاها : ۳۳٫۵۰ لیر
یکی از نکات جالب توجه توی رستوران ها و فست فودهای استانبول قیمت بالای نوشابه نسبت به جاهای دیگه هست ! قیمت هر عدد نوشابه قوطی رو توی رستوران ها ۳٫۲۵ لیر حساب میکنند و آب پرتقال طبیعی رو ۱٫۵۰ لیر !
اما من چون عاشق نوشابه بودم حدود ۱۰ عدد از فروشگاه میگروس که قیمتش نصف بودش خرید کرده بودم و توی یخچال هتل گذاشته بودم و روزی ۲ ۳ تاش رو توی کوله پشتی مینداختم و با خودم میبردم
بعدز از نهار برای خرید کمی توی مغازه های خیابان ایستیکلال چرخیدیم و بعد هم برای استراحت به هتل برگشتیم .
( عکس یکی از مغازه های خیابان ایستیکلال که همه چیز وسط مغازه همینجوری رو زمین ریخته بود و مردم خریدار عزیز هم به هیچ چیزی رحم نمیکردن … خخخخ )
به علت خستگی بیش از حدی که داشتیم شب فقط برای شام بیرون رفتیم و اول از همه دو عدد لاهماجو که گوشت چرخکرده و نونی شبیه تافتون هستش خوردیم . قیمت : ۵٫۸۰ لیر برای دو عدد
بعد سراغ سیب زمینی های تنوری و شکم پر رفتیم و یک عدد سیب زمینی شکم پر سوپر ویژه که داخلش تقریبا همه چیز مثل سوسیس و کالباس و کره و پنیر پیتزا و زیتون و ذرت و فلفل هالوپینو و … بود همراه با نوشابه سفارش دادیم که خیلی خوشمزه بود و چسبید . قیمت : ۱۶٫۹۰ لیر
در آخر هم بعد از کمی پیاده روی به هتل برگشته و با کمی شنا کردن توی استخر و استراحت تو جکوزی به اتاقمون برگشتیم و استراحت مطلق تا صبح .
روز پنجم : گردش در منطقه شیشلی و اطراف هتل – گشت و تور تنگه بسفر با کشتی – خرید تنقلات و شکلات
آغاز روز پنجم که توی استانبول بودیم … بازهم صبحانه ای منحصر به فرد و شروع یک روز عالی برای گردش …
امروز تصمیم بر این بود که خیابان های اطراف هتل رو بگردیم و ظهر که تورهای تنگه بسفر آغاز میشدن هم به کشتی سواری و دیدن زیبایی های استانبول از داخل کشتی بپردازیم .
با توجه به شرایط امنیتی که استانبول داشت و همچنین هشدارهای سفارت ایران درباره دوری از قسمت های شلوغ شهر قبل از رفتن به سفر تصمیم گرفته بودیم که بازدید از مکان های تاریخی و دیدنی شهر مثل مسجد سلطان احمد – ایاصوفیه و جاهای دیدنی دیگه رو به سفر بعدی موکول کنیم و توی این سفر امکان رفتن به این مناطق رو با توجه به شرایط موجود نداشتیم به همین خاطر توی سفرنامه توضیح خاصی از این اماکن موجود نیست . ( جهت رفع کنجکاوی دوستان عزیز )
خیابان های اطراف هتل پر بود از مغازه ها و رستوران ها و کافه های رنگارنگ . همه چیز قشنگ بود .. کافه هایی که همیشه صندلی و میز هاشون توی پیاده رو بود و مردمی که با آرامش مشغول خوردن چای و قهوه با تکه ای کیک یا کشیدن سیگار و صحبت کردن با هم بودن . نمایندگی های استارباکس و سیمیت سرای هم همه جای شهر به چشم میخورن که همیشه هم شلوغ هستند . کلا مردم استانبول خیلی به خورد و خوراکشون مخصوصا صبحانه هاشون اهمیت میدن و همیشه هم کافه های این شهر شلوغ هستن و فکر میکنم نشستن تو کافه ها و خوردن چای و قهوه و کیک و سیمیت جزو کارهای روز مره مردمشون هستش .
ما هم از خوردن شیک شکلات و قهوه موکا توی استارباکس غافل نشدیم . قیمت برای دو نفر : ۲۰ لیر
مغازه هایی توی شهر و مخصوصا خیابون های اطراف هتل هستن به اسم هر شئ بش لیره ! یعنی هر چیزی که داخل مغازه هست قیمتش ۵ لیر میشه . استکان و ظرف و ظروف تزئیناتی و ساعت و لوازم آشپزخانه و چاقو و …..
خلاصه همه چیز ۵ لیر هست که اتفاقا هم سال گذشته و هم امسال از این مغازه ها خرید کردیم و خوب هم بود . توی تهران اکثر این لوازم تزئیناتی هایی که ۵ لیر خریده بودیم رو مغازه دارها به قیمت ۴۰ تا ۵۰ هزار تومان هم میفروختن !
یکی از قسمت های زیبای دیگه دادن گندم به کبوترها بود . جایی که همه کبوترها هی اینور اونور میرفتن و منتظر بودن تا مردم براشون غذا بریزن
کسانی هم هستن که معمولا همونجا نشستن و کارشون هم فروش گندم برای این موجودات عزیز خداوند هستش . ما هم دوتا لیوان گندم خریدیم هر لیوان ۱ لیر و ریختیم زمین که یک دفعه همه کبوترها به سمت ما هجوم آوردن و روی زمین شروع کردن به نوک زدن و خوردن گندم ها . چندتا دونه گندم روی کفش من مونده بود که کبوترهای عزیز بدون اینکه بترسن نشستن رو کفشم چندتا نوک زدن و گندم ها رو هم خوردن .
نزدیک ظهر بود که به سمت مترو ایستگاه تکسیم رفتیم و از همونجا با فونیکولر به ایستگاه کاباتاش .
توی فونیکولر در حال صحبت بودیم که یک خانوم و آقای ایرانی تا فهمیدن که ما هموطن هستیم بهم سلام کردن و درباره رفتن به اسکله کاباتاش و تورهای بسفر و جزیره بیوک آدا شروع کردن به سوال پرسیدن . بنده خدا ها نمیدونستن کجا باید برن جوری که خودشون بهم گفتن مسیر رفت و برگشت با فونیکولر رو از تکسیم به کاباتاش و برعکس ۴ بار طی کرده بودن و نمیدونستن کجا باید پیاده بشن و همینجوری نشسته بودن توی واگن فونیکولر هی میرفتن و بر میگشتن و پیاده هم نمیشدن !
خلاصه این خانوم و آقا هم همراه خودمون کردیم و توی اسکله کاباتاش اطلاعات دقیق و زمان سفرهای کشتی ها رو هم بهشون نشون دادیم و بعد از اینکه بلیط هاشون رو گرفتن ازشون جدا شدیم . تور های شاخ طلائی و تنگه بسفر از اسکله کاباتاش :
توی اسکله کاباتاش غیر از کشتی هایی که به سمت جزایر از جمله بیوک آدا و قسمت های دیگه شهر رفت و آمد دارند تورهای تنگه بسفر و شاخ طلائی هم اجرا میشه . یک سری عکس و بروشور توی اسکله بهتون میدن که اطلاعات کامل تور ها توش نوشته شده .
تور شماره ۱ ( آبی رنگ ) :
تور تنگه بسفر همراه با توقف چند دقیقه ای در بعضی از اسکله ها. برای بازدید از تنگه بسفر تور شماره ۱ مناسب هستش .
قیمت برای هر نفر : ۱۵ لیر و زمان حضور شما داخل کشتی و رفت و برگشت حدودا ۱ ساعت و ۴۵ دقیقه خواهد بود .
تورهای شماره ۱ از ساعت ۱۱:۴۵ آغاز و تا ساعت ۱۵:۴۵ هر یک ساعت یکبار هستش و آخرین ساعت رفت هم ۱۵:۴۵ خواهد بود . کشتی در اسکله های بشیکتاش – امیرگان – کوچوکسو – بیلربی و در برگشت هم در اسکله بشیکتاش توقف ۵ دقیقه ای خواهد داشت . همچنین جاذبه هایی که داخل مسیر مشاهده خواهید کرد : کاخ دلماباغچه – مسجد اورتاکوی – جاده ببک و قلعه روملی و گذشتن از زیر پل های بوغاز و فاتیح و در مسیر برگشت هم قسمت هایی از کاخ های قدیمی و خانه هایی که توی قسمت آسیایی هستند .
تور شماره ۲ ( قرمز رنگ )
: تور شاخ طلائی که از اسکله کاباتاش ساعت ۱۲:۱۰ دقیقه آغاز میشه و هر ۲ ساعت یک بار یک کشتی این تور رو اجرا میکنه و آخرین حرکت هم ساعت ۱۶:۱۰ دقیقه خواهد بود .
مدت زمان حضور شما در کشتی ۱ ساعت و ۳۰ دقیقه خواهد بود و از جاهایی مثل پل گالاتا . مسجد ایوب سلطان و مینیاتورک عبور خواهد کرد و دوباره به اسکله کاباتاش بر میگرده .
تور شماره ۳ ( نارنجی رنگ ) :
تور کامل بسفر هستش که فقط روزی یک بار و شروع حرکت کشتی آن ساعت ۱۱:۱۵ دقیقه خواهد بود .
تفاوت این تور با تور شماره ۱ توقف ۳ ساعته و پیاده شدن شما از کشتی در قسمت آسیایی و قسمتی سرسبز و زیبا به نام آنادلو هستش و بعد از ۳ ساعت که شما توی این قسمت میتونید به گردش و خوردن غذا و عکاسی بپردازید کشتی برگشت ساعت ۱۵:۳۰ به اسکله خواهد اومد و شما رو به سمت کاباتاش برمیگردونه . توی مسیر رفت و برگشت هم مانند تور شماره ۱ بسفر تمام مکان های دیدنی و جاذبه های توریستی رو مشاهده خواهید کرد .
تور بسفر هستش که فقط روزی یک بار و ساعت ۱۰:۳۰ دقیقه از اسکله کاباتاش آغاز و مدت زمان حضور شما در کشتی و گردش روی آب ۱ ساعت و ۱۵ دقیقه خواهد بود . این تور هم مثل تور شماره ۱ بسفر هستش و تنها تفاوتش اینه که کشتی توی هیچ کدوم از اسکله ها توقفی نخواهد داشت و به صورت یک سره جاذبه های توریستی رو مشاهده خواهید کرد و نزدیک پل فاتیح هم کشتی دور میزنه و قسمت های آسیایی رو تماشا میکنید و به اسکله کاباتاش بر میگرده .
با توجه به ویژگی های هر کدوم از این تورها ما مثل سری قبلی تور شماره ۱ رو انتخاب کردیم و برای دو نفر هم ۳۰ لیر پرداخت و بلیط ها رو تهیه کردیم . هوا فوق العاده سرد شده بود و وقتی سوار کشتی باشید باد و سرما هم دوچندان میشه پس حتما با لباس های گرم به تور بسفر و کشتی سواری برید .
البته کشتی هایی که تور رو اجرا میکنند معمولا دارای دو طبقه هستند . طبقه اول که به صورت کابین و سرپوشیده هست همراه با صندلی هایی مثل اتوبوس که در صورتی که باد و سرما اذیتتون کرد میتونید برید پایین و توی این قسمت بشینید . طبقه دوم هم به صورت آزاد هستش و اطراف شما باز هست و نیمکت های چوبی برای نشستن وجود دارن . حتما ۱۵ دقیقه قبل از ساعت حرکت توی محل حضور داشته باشید یا سوار کشتی بشید چون از نظر زمانی واقعا دقیق هستند و سر ساعت و دقیقه ای که اعلام شده کشتی حرکت میکنه و ممکنه که جا بمونید .
سوار کشتی شدیم و ساعت ۱۲:۴۵ کشتی شروع به حرکت کرد .
تعداد بسیار کمی برای بازدید از بسفر اومده بودن . ۲ خانواده ایرانی دیگه و چند توریست خارجی کلا داخل کشتی حضور داشتند و حسابی خلوت بود و هر قسمتی از کشتی که میخواستیم میشد نشست . چند دقیقه اول توی کشتی حالت دریا زدگی گرفته بودم از بس که تکون میخوردیم اما یکم که زمان گذشت همه چی عادی شد و مناظر زیبایی که میدیدیم حالم رو کاملا عوض کرد .
طبقه اول کشتی قسمت کابین
نمایی از هتل معروف فورسیزن استانبول
نمایی از هتل معروف سیراجان پالاس
مسجد اورتاکوی
مسجد اورتاکوی
پل بوغاز
پل بوغاز از دور
خانه معروف در ببک – سریال لطیفه
قلعه روملی
بعد از احساس سرما و باد شدیدی که شروع به وزیدن گرفت به طبقه اول کشتی اومدیم و ۲ تا چای سفارش دادیم و حسابی گرم شدیم . قیمت چای : ۶ لیر
همچنین بوفه کشتی آب پرتقال طبیعی و ساندویچ تست کوچک ژامبون و چیپس و بیسکویت هم برای فروش داشت که ما استفاده نکردیم .
عکس هایی در مسیر بازگشت و قسمت های آسیائی استانبول که بسیار زیبا و جذاب بود
قسمت های آسیائی
قصر بیلربی در قسمت آسیائی
و در نهایت پایان کشتی سواری و تور بسفر و بازگشت به اسکله کاباتاش بعد از حدود ۱ ساعت و ۴۵ دقیقه گردش روی آب های زیبای دریای مرمره .
از کاباتاش به ایستگاه تکسیم برگشتیم و دوباره رفیق عزیزمون رو کنار پله برقی مترو دیدیم که در حال استراحت هستش ! دوباره یکم با این گربه تپل بازی کردیم و برای خوردن ناهار راهی خیابان ایستیکلال شدیم و برگشت به هتل برای استراحت .
قیمت دو عدد چیزبرگر همراه با سیب زمینی و نوشابه برای ۲ نفر : ۲۱ لیر
زمان به سرعت برق و باد میگذره . انگار همین دیروز بود که برای گرفتن بلیط ها و روز پرواز لحظه شماری میکردیم . اما شب آخر مسافرت ما هم فرا رسیده بود و باید فردا ظهر اتاق رو تحویل میدادیم .
شروع به بستن چمدان ها و جمع کردن و پخش کردن خرید ها و لباس ها توی ۳ تا چمدان ها کردیم تا توی فرودگاه تهران به مشکلی برنخوریم . یک چمدان کوچک هم داشتیم که توش رو خوراکی هایی مثل شکلات و پاستیل و ۲ تا شیشه نوتلا پر کردیم . توی کمدها و کشوهارو هم کامل گشتیم تا خدای نکرده چیزی جا نمونه و صبح رو با خیال راحت استراحت کنیم تا زمان تحویل اتاق .
سعی کنید همیشه شب آخری که توی هتل هستید وسایلتون رو جمع و جور کنید و ساک ها و چمدان هاتون رو آماده کنید تا هم خیالتون راحت باشه هم اینکه صبح عجله و استرس نداشته باشید
ساعت حدودا ۸ شب شده بود که برای خوردن شام و کمی پیاده روی به خیابان ایستیکلال رفتیم و بعد از صرف شام هم به هتل برگشتیم و آخرین بار هم از استخر و جکوزی هتل استفاده کردیم تا خستگی ها از بین بره .
شام : خوراک گوشت و قارچ – مرغ و پنیرپیتزا زیرش هم نفهمیدم چی بود و اسم این غذا هم یادم نمیاد اما خوشمزه بود – سالاد و نوشابه : ۳۰ لیر
صبح روز آخر رسیده بود .
باید ساعت ۱۲ ظهر اتاق رو تحویل میدادیم و چک اوت میکردیم تصمیم گرفتیم بعد از خوردن صبحانه بیرون نریم و توی اتاق کمی استراحت کنیم تا خستگی کمتری رو تا شب و پرواز برگشت تحمل کنیم . با توجه به اینکه ساعت پرواز برگشت رو ۱:۲۰ صبح انتخاب کرده بودم روز آخر رو تا شب حسابی وقت داشتیم بگردیم و روز آخرمون هم هدر نمیرفت .
ساعت نزدیک به ۱۲ شده بود که کم کم چمدان ها رو گذاشتیم بیرون اتاق و برای بار آخر همه جارو قشنگ چک کردیم که چیزی جا نمونده باشه . بعضا شنیده بودم که توی هتل های دیگه طرف دست به هیچی نزده بود و روز آخر میگفتن که چندتا از خوراکی هارو مصرف کردین و مجبور شده بودن که ۴۰ ۵۰ لیر اضافه و بی دلیل به هتل پرداخت کنند و نمیتونستن هم ثابت کنن که از چیزی استفاده نکردن !
برای اینکه بعدا چنین مشکلی برای خودم پیش نیاد وقتی خواستیم از اتاق خارج بشیم با گوشیم شروع به فیلم برداری از اتاق و یخچال و خوراکی هایی که به عنوان اکسترا بودن کردم و تا وقتی هم که به لابی رسیدیم فیلم برداری رو قطع نکردم تا اگر خدایی نکرده الکی میگفتن شما از خوراکی ها استفاده کردید یا چیز دیگه ای یه مدرکی داشته باشم و پول الکی نتونن بگیرن ازم !
چمدان ها رو به قسمت نگهداری بارها تحویل دادیم و توی ساعت های آخری که توی استانبول بودیم فکر کردیم که بازدید و قدم زدن توی خیابان ایستیکلال برای آخرین بار بهترین فکر هستش پس به سمت تکسیم راه افتادیم . هوا سردتر از روزهای قبل شده بود و حالت مه گرفتگی همراه با قطرات ریز باران داشت .
خیابان ایستیکلال رو قدم زنان طی کردیم و به برج گالاتا رسیدیم و توی کافه ای که دقیقا رو به روی برج بود و نمای زیبایی از برج مقابلمون بود نشستیم و دوتا قهوه ترک سفارش دادیم . قیمت قهوه ها : ۱۴ لیر
در حال خوردن قهوه های داغ توی هوای دلچسبی بودیم که ناگهان هوا تغییر کرد و باران شدیدی آغاز شد .
کمی بیشتر توی کافه نشستیم تا شاید بارون قطع بشه و برگردیم اما آسمان حالا حالاها قصد توقف نداشت . پیاده به سمت خیابان ایستیکلال راه افتادیم و توی راه یک عدد چتر به قیمت ۱۰ لیر خریدیم و زیر بارون به پیاده روی دوباره مشغول شدیم اما بارون و باد به قدری شدید شده بود که تصمیم گرفتیم به سمت هتل و پاساژ جواهر بریم تا هم غذایی به عنوان عصرانه بخوریم هم از باد و بارون در امان باشیم.
محله شیشلی
محله شیشلی
عصرانه هم توی مرکز خرید جواهر و مک دونالد صرف کردیم که نسبت به سری قبل کمی خوشمزه تر بود . دو عدد ساندویچ بیگ مک همراه با ناگت مرغ و سیب زمینی و نوشابه : ۳۵ لیر
ماشین هفت رنگ جلوی درب هتل
ساعت تقریبا ۶:۳۰ بود که توی لابی هتل بودیم و تصمیم گرفتیم تا اومدن ماشین ترنسفرمون به فرودگاه توی لابی بشینیم و استراحت کنیم . آخرین ساعت های سفر و حضورمون توی هتل رادیسون بلو شیشلی و شهر زیبای استانبول با موسیقی زنده و زیبای دوتا از هنرمندان عزیز ترک که توی لابی هتل شروع به خواندن و نواختن کرده بودند گذشت و ساعت ۹:۳۰ دقیقه بلاخره اومدن دنبال ما !
نکته : اگر تور با ترنسفر رفت و برگشت میگیرید حتما شماره تلفن تور لیدر رو روز اول که میان دنبالتون ازش بگیرید تا هماهنگی های لازم برای ساعت و ترنسفر برگشت رو باهاش انجام بدید . قرار بود ترنسفر برگشت ما ساعت ۸ شب بیاد دنبالمون و گفته بودن راس ساعت ۸ شب توی لابی هتل باشید اما بعد از چندیدن و چند بار تماس گرفتن من باهاشون تازه ساعت ۹:۳۰ دقیقه یعنی نزدیک به ۱:۳۰ ساعت بعد از ساعتی که گفته بودن اومدن !
من و همسرم آخرین مسافرهای ترنسفر بودیم و بلاخره بعد از سوار شدن مستقیم به سمت فرودگاه آتاتورک حرکت کردیم و توی راه هم یکی دیگه از تور لیدرها درباره تکس فری و شماره گیت های پرواز و وسایلی که داخل کابین هواپیما بردنشون ممنوع بود و باید توی چمدان ها تو قسمت بار گذاشته میشدن توضیحاتی دادن و بعد از گذشتن از چند ایست و بازرسی امنیتی نزدیک و جلوی ورودی های فرودگاه آتاتورک به خود فرودگاه رسیدیم .
هنوز شماره گیت های پرواز ما برای تحویل چمدان ها و دریافت کارت پرواز اعلام نشده بودند که بعد از کمی پرس و جو گیت های پروازمون رو پیدا کردیم و چمدان ها رو تحویل دادیم . ردیف ۴۶ صندلی های وسط ! جای پرواز برگشتمون خیلی بد افتاده بود چون معمولا انتهای هواپیما توی پرواز تکان های بیشتری نسبت به قسمت های دیگه هواپیما داره و ماهم که کلا از پرواز میترسیدیم اینجوری سورپرایز شدیم !
به سمت پاسپورت چک رفتیم و بعد از بازرسی کوله پشتی ها و چمدان کوچکی که داشتیم مامور بازرسی آب معدنی و نوشابه ای که توی کوله پشتی من بود رو گرفت و توی سطل آشغال انداخت ! خلاصه بعد از زدن مهر خروج از کشور ترکیه توی پاسپورت ها به سالن اصلی پرواز ها و فری شاپ ها رسیدیم .
نکته مهم : توی قسمت پاسپورت چک از کوله پشتی من یک بطری کوچک آب معدنی و نوشابه ای که خریده بودم رو گرفتن و انداختن توی سطل آشغال که من نمیدونستم به آب و نوشابه هم گیر میدن در صورتی که حتی داخل هواپیما هم نمیخواستم ببرم ! اما اتفاق جالب تر دوتا پسر از اصفهان کنار ما داشتن بازرسی میشدن با اینکه تورلیدرها چندین بار هنگام ترنسفر برگشت توضیح دادن که توی ساک و کوله پشتی که داخل کابین هواپیما میبرید مثلا بردن مایع جات و کرم و شامپو و عطر بالای ۱۰۰ میل ممنوع هستش این دوستان عزیزمون توی کوله هاشون نزدیک به ۱۰ تا شیشه روغن زیتون و شامپوهای بزرگ گذاشته بودن که مامور بازرسی همه رو جلوی چشم این بیچاره ها دونه دونه باز کرد و توی سطل آشغال خالی کرد و ریخت دور !
فکر کنم حدود ۳۰۰ ۴۰۰ هزار تومان از پولشون رو جلوی چشماشون توی سطل آشغال ریختن و رفت .
این نکته خیلی مهم هست دوستان حتما دقت داشته باشید اینجور وسیله هارو توی ساک هایی که تحویل بار میدین بزارید تا مثل این دوستان حداقل ضرر مالی نبینید .
توی فری شاپ های فرودگاه کمی دور زدیم و از قسمت عطر و ادکلن فروشی هایی که از همه عطرها به صورت تست یک شیشه گذاشته بودند چند عددی رو تست کردیم و کمی هم به خودمون زدیم . بعضی مسافران خارجی رو میدیدیم که شیشه عطرهایی که واسه تست گذاشته بودن رو روی سر و کله هاشون حسابی خالی میکردند و یا خانوم هایی که از تمام لوازم آرایش های تست استفاده میکردند و خودشون رو حسابی و با لوازم مجانی آرایش میکردند و لذت میبردن که خیلی جالب و خنده دار بود .
بعد از انتظار و گذشت زمان توی فرودگاه زمان ورود به هواپیما و پرواز برگشت به وطن هم فرارسید . هواپیمای برگشت همون مدل هواپیمای پرواز رفت ما بود که خیالمون کمی راحت شده بود .
اولین نکته ای که تا وارد هواپیما شدیم و توی راهروهای هواپیما حس عجیبی توی دلمون ایجاد کرد دوتا از هموطنان عزیزمون بودن که داشتن سر جای ساک های بالا سرشون باهم و با صدای بلند جر و بحث میکردند ! همونجا بود که فهمیدیم بعد از یک هفته آرامش و زیبایی ها دوباره وقت بازگشت و دل کندن از خوشی ها فرارسیده ! پرواز راس ساعت ۱:۲۰ آغاز شد اما این بار مثل پرواز رفت برای ما آرام و دلنشین نبود !
هوای استانبول نامساعد و حالت طوفانی داشت و زمانی که هواپیما از روی زمین بلند شد دونه های بارون مثل تیکه های یخ به بدنه و شیشه های هواپیما برخورد میکرد و صدای ترسناکی رو ایجاد میکردن و تکان های بعضا شدیدی هم زمان بلند شدن هواپیما و اوج گرفتن داشتیم که کمی ترسیده بودیم اما بعد از گذشت حدود ۴۰ دقیقه و رسیدن به ارتفاع های بالاتر تکان ها کمتر و پرواز کمی آرام تر شد . مانند پرواز رفت پذیرایی داخل هواپیما کامل و خوب و قابل قبول بود و برخورد مهمانداران هم بسیار عالی که از این نظر مشکلی وجود نداشت .
داخل هواپیما بودیم و داشتیم برمیگشتیم اما توی فکرم سال های آینده و سفرهای بعدیم با همسرم به استانبول زیبا رو تصور میکردم و به امید اینکه دوباره بعد از پایان خدمت سربازیم اولین مقصد برای سفر رو استانبول انتخاب کنیم .
مدت زمان پرواز ۳:۲۰ دقیقه اعلام شده بود اما حدود ساعت ۴ صبح شروع به کم کردن ارتفاع کردیم و ساعت ۴:۲۵ دقیقه بسیار نرم و آروم هواپیما توی فرودگاه امام خمینی به زمین نشست . بعد از چک کردن پاسپورت ها و زدن مهر ورود به کشور از نظام وظیفه پیامکی برام اومد که ورودم به کشور تایید شده بود و اعلام شد که مبلغ ۱۵ میلیون تومان ضمانت تا ۱۰ روز آینده به حسابم واریز میشه .
خدارو شکر فرودگاه امام خلوت بود و مامور گمرکی که بعضا کسانی که چمدان های زیاد یا بزرگی داشتن رو به سمت خط قرمز و گذاشتن چمدان ها داخل دستگاه راهنمایی میکرد به ما اصلا نگاه نکرد حتی چمدان ها رو هم داخل دستگاه نگذاشتیم و مستقیم به سمت خروج از فرودگاه و پارکینگ شماره ۳ حرکت کردیم و به سمت تهران و خانه عزیز خودمون .
هزینه پارکینگ برای ۶ شبانه روز ۶۰۰۰۰ تومان شد .
سفر ۶ روزه ما به شهر زیبا و دلنشین استانبول با کوله باری از خاطرات خوب و زیبا به پایان رسید و خدارو شکر کردیم که توی مدت سفر مشکل خاصی برامون ایجاد نشد ….
در پایان نکات ضروری و مهم رو دوباره یادآوری میکنم و همچنین آموزشی کوتاه به صورت تصویری از نحوه شارژ کردن استانبول کارت با دستگاه رو براتون آماده کردم که امیدوارم برای دوستانی که اطلاع ندارند کارآمد و مفید باشه .
مهم : آموزش نحوه شارژ کردن استانبول کارت با دستگاه های موجود در ایستگاه های مترو استانبول :
استانبول کارت
مرحله اول : استانبول کارت رو در جای مشخص شده داخل عکس قرار بدید .
مرحله دوم : بعد از نمایش اطلاعات کارت شما داخل صفحه نمایش زمان پرداخت پول به صورت اسکناس و به مبلغ دلخواه شما هستش . اسکناس با مبلغی که میخواید رو صاف کرده و داخل قسمت مشخص شده در عکس قرار بدید .
مرحله سوم : مبلغ موجودی فعلی شما در عکس قابل مشاهده هست . بعد از قرار دادن اسکناس در قسمت مشخص شده دستگاه به صورت خودکار اسکناس رو به داخل خودش میکشونه
مرحله چهارم : توی قسمت مشخص شده در عکس مبلغ اسکناسی که به دستگاه پرداخت کردید نمایش داده میشه و باید چند ثانیه منتظر بمانید .
مرحله پنجم و آخر : تبریک . شارژ استانبول کارت شما با موفقیت انجام شده . در قسمت بالایی که داخل عکس مشخص شده مبلغ پولی که شارژ کردید رو نمایش میده و در قسمت پایین داخل عکس میزان موجودی جدید شما رو . حالا میتونید کارت رو از روی دستگاه بردارید
نکته مهم : در تمام مدت زمانی که عملیات شارژ و پرداخت پول رو انجام میدین و تا آخرین مرحله که توی عکس نشان داده شده به هیچ وجه کارت رو از روی دستگاه برندارید چون کارت به درستی شارژ نمیشه و عملیات ناقص میمونه .
نکات مهم – ضروری و پیشنهادی در سفر به استانبول :
۱: قبل از سفر برای روزهایی که اونجا هستید برنامه ریزی کنید و اطلاعات مکان هایی که میخواید برید همراه با آدرس و نحوه رفت و آمد به اون مکان ها رو توی دفتر یادداشت کنید . حتما نقشه مترو استانبول رو که توی سایت هم وجود داره دانلود و چاپ کنید یا عکسش روتوی گوشیتون بریزید .
۲: بهترین راه برای انتخاب مناسب ترین هتل و مشاهده امکانات و عکس های محل اقامت شما قبل از سفر مراجعه به سایت های بوکینگ و تریپ ادویسر هستش ! حتما و حتما اطلاعات هتلی که آژانس بهتون پیشنهاد داده رو از توی این سایت ها کامل بررسی کنید .
نظرات مسافرانی که تو هتل اقامت داشتند روبا دقت بخونید و امتیاز هتل ها رو نسبت به تعداد مسافرانی که نظر دادن بررسی کنید تا از نظر محل اقامت بعدا پشیمون نشید ! بعضی از دوستان میگن هتل فقط برای استراحت و خوابیدن هستش و شما بیشتر زمان ها بیرون هستید اما من نظرم کاملا برعکس این قضیه هستش ! اگر محل اقامت شما بد باشه کل سفر براتون سخت وعذاب آور خواهد بود پس توی انتخاب هتل حتما تحقیق و بررسی کنید تا سفر راحت تری داشته باشید !
www.booking.com
www.tripadvisor.com
۳: از سایت فلایت رادار میتونید کل پروازهایی که در حال انجام هستند رو به صورت آنلاین و روی نقشه دقیق مشاهده کنید و اطلاعات جالب و کارآمد دیگه ای هم مشاهد کنید : اطلاعات پروازها و فرودگاه های تمام شهرهای جهان اطلاعات پروازهای ورودی و خروجی تمام فرودگاه های جهان
مشاهده مکان دقیق هواپیماهایی که روی هوا در حال پرواز هستند و اطلاعاتی مانند مسافت طی شده و باقیمانده و ساعت دقیق رسیدن هواپیما ها به مقصد با سرچ کردن شماره پرواز مورد نظر مشاهده انواع هواپیماها و مدل و عمر ساخت و عکس های آنها
۴: زمان ورود به استانبول ساعت خود را با ساعت این شهر تنظیم کنید .
۵: شماره موبایل تورلیدرتون رو برای هماهنگی ها و مشکلات احتمالی یادداشت کنید تا در صورت وجود مشکل بتونید باهاشون تماس بگیرید .
۶: هوای شهر استانبول در فصل پاییز سرد همراه بارش های پراکنده و بعضا شدید هستش ! جوری که ما توی مدت سفرمون فقط روز اول هوا رو آفتابی دیدیم و باقی روزها هوا کاملا ابری و مرطوب بود . اگر با هوای سرد و آسمان ابری و باران های ناگهانی رابطه خوبی ندارید بهتره تاریخ سفرتون رو توی فصل بهار و مخصوصا تابستان تنظیم کنید که لذت بیشتری ببرید .
۷: بعد از تحویل گرفتن اتاق لوازم با ارزش مثل دلار ها و پول ها پاسپورت و بلیط های برگشت رو داخل صندوق امانات داخل اتاق ( سیف باکس ) قرار بدید . در صورت امکان از دو صفحه اول پاسپورت ها کپی بگیرید و همراه داشته باشید .
۸: چمدان هایی رو برای سفر انتخاب کنید که قفل داشته باشن و ضد سرقت باشن چون بعضی از چمدان ها با یک خودکار زیپشون رو به راحتی باز میکنن بدون اینکه شما متوجه بشید !
۹: در صورتی که خرید میکنید سعی کنید داخل چمدان ها قرار بدید و درش رو هم قفل کنید و توی اتاق جلوی چشم قرار ندید ! همیشه پیشگیری بهتر از درمان هستش دوستان !
۱۰: انعام دادن به کارمندهای هتل مثل خانه داری کارمندان رستوران نظافتچی و … رو فراموش نکنید .
۱۱: سعی کنید با کارمندان هتل و مردم توی شهر مهربان و خوش رفتار باشید و ازعصبانیت و درگیری حتما خودداری کنید تا هم سفر به کامتون باشه و هم فرهنگ ایرانی بودنمون رو درست نشون بدیم ! ما توی مدت اقامتمون با توجه به نوع رفتار و اخلاقمون با اکثر کارکنان هتل دوست شده بودیم و روز آخر هم حتی از رفتن ما ناراحت بودن ! در حال حاضرهم با چند نفر از همون کارکنان خانوم و آقای هتل دوست هستیم و توی شبکه های اجتماعی با هم صحبت میکنیم و خوشحالیم که به عنوان نماینده های کشورمون تونستیم فرهنگ و ادب ایران رو بهشون نشون بدیم .
۱۲: سعی کنید روز آخر و برای تحویل اتاق حداقل نیم ساعت زودتر اقدام کنید و ترک اتاق رو به لحظات آخر و بعد از ساعت ۱۲ موکول نکنید ! هتل میتونه به خاطر حتی ۱۰ دقیقه تاخیر توی تحویل اتاق از شما شارژ اضافه یک نیم روز رو دریافت کنه و شما هم چاره ای جز پرداخت نخواهید داشت !
۱۳: وسایل حمل و نقل عمومی در استانبول بسیار راحت هستند و تقریبا هرجای شهر که بخواید رو میتونید با مترو و تراموا و اتوبوس برید پس سعی کنید حتی المقدور از تاکسی های این شهر که به دلیل قیمت بنزین قیمت های بسیار بالایی هم برای مسیرهای خودشون دارند استفاده نکنید !
۱۴: در صورتی که مایل هستید از تاکسی استفاده کنید حتما و حتما مبلغ رو باهاشون طی کنید ! به هیچ وجه از تاکسیمتر استفاده نکنید چون احتمال اینکه مسیر صاف رو عوض کنند و چندتا خیابون رو الکی دور بزنند یا دستگاه رو دستکاری کرده باشند تا مبلغ کرایه بالاتر بره هستش ! به هیچ وجه برای پرداخت کرایه از اسکناس های درشت مثل ۵۰ – ۱۰۰ – ۲۰۰ لیری استفاده نکنید ! متاسفانه راننده تاکسی های استانبول به دزدی و کف زنی پول ها معروف هستند و این قضیه هم فقط برای توریست های ایرانی اتفاق نیوفتاده ! ممکنه اسکناس ۲۰۰ لیری شما رو توی یک چشم به هم زدن بدون اینکه حتی شما متوجه بشید با اسکناس ۲۰ لیری عوض بدل کنند و بگن شما فقط ۲۰ لیر پرداخت کردید ! مطمئنن ثابت کردن اینکه شما ۲۰۰ لیر داده باشید هم غیرممکن هستش و سرتون به راحتی کلاه رفته پس حتما از پول های خورد مثل ۵ و ۱۰ و ۲۰ لیری برای دادن کرایه ها استفاده کنید .
( البته همه راننده تاکسی های استانبول آدم های بدی نیستند و قرار نیست همه دزد و کف زن و … باشن ! بلاخره همه جای دنیا آدم خوب و بد وجود داره و نمیشه اشتباه یک عده افراد رو گردن همه انداخت )
۱۵: حتما برای گردش توی شهر از کفش های اسپرت و راحت استفاده کنید تا هم از پیاده روی لذت بیشتری ببرید هم مشکلی براتون ایجاد نشه !
۱۶: با توجه به اتفاقات ماه های اخیر و نا امنی های تروریستی کشور ترکیه سعی کنید تا اونجا که میتونید از جاهای شلوغ و اطراف مکان های توریستی که معمولا شلوغ هستش دوری کنید تا خدای نکرده اتفاق بدی براتون به وجود نیاد .
۱۷: اکثر جاهایی که تورلیدرها با قیمت های چندبرابر بهتون معرفی میکنند رو خودتون میتونید به راحتی و با قیمت بسیار کمتر برید و لذت هم ببرید ! فقط کافی هستش سفرنامه ها رو مطالعه کنید و مسیرها و اطلاعات مفید برای رفتن به مکان های مختلف رو برای خودتون نوشته و برنامه ریزی کنید تا مثلا برای تور کشتی تنگه بسفر که با رفت و آمد و بلیط کشتی و نهار و همه چی شاید نفری ۳۰ لیر هم نشه به جاش نفری ۶۰ دلار به دوستان عزیزمون پرداخت نکنید !
البته باید قبول کنیم که تورلیدرها آدم های محترم و زحمت کشی هستند و پولی هم که شما پرداخت میکنید به جیب اونها نمیره و میره توی جیب شرکت هایی که این بنده خداها کارمند اونجا هستند و من هم توی این قضیه به هیچ وجه تورلیدرهای عزیز رو مقصر نمیدونم به هر حال کارشون این هستش و باید به درستی وظایفشون رو برای شرکت انجام بدن .
۱۸: توی مکان های شلوغ و توریستی مثل خیابان ایستیکلال معمولا کسانی هستند که با زبان فارسی تورهای مختلف استانبول رو با قیمت های کمتر بهتون پیشنهاد میدن سعی کنید به هیچ وجه به اینجور افراد اعتماد نکنید و گول قیمت های پایینتر رو هم نخورید تا بعدا خدایی نکرده پشیمون نباشید و سفرتون هم به جای خوشی تبدیل به عذاب نشه !
۱۹: برای تبدیل کردن ( چنج کردن ) دلارهاتون میتونید به صرافی های شهر به نام ( دویز ) که معمولا همه جا هم هستند مراجعه کنید و بعد از تبدیل پول حتما فیش رو هم ازشون بگیرید
همچنین در صورتی که از فروشگاه ها خرید میکنید در صورتی که قیمت تبدیل مناسب باشه میتونید همونجا هم دلار رو تبدیل کنید و خریدتون رو انجام بدین .
۲۰: برای خرید پوشاک و کفش و … میتونید از مارکهایی مثل ال سی وایکیکی دی فکتو و … استفاده کنید که معمولا قیمت های خوبی دارند و همه جای شهر هم فروشگاه ها و نمایندگی هاشون موجود هستن و معمولا هم ایرانی های عزیز همیشه توی این فروشگاه ها حضور دارند پس خیالتون راحت باشه .
۲۱: اجناس و قیمت های اجناس تمام فروشگاه های یک مارک مثلا ال سی وایکیکی توی تمام نمایندگی های شهر استانبول یکی هست . بعضا شاید به خاطر بزرگی و کوچکی فروشگاه ها یکیشون چندتا جنس بیشتر داشته باشند یکی کمتر پس پیشنهاد میکنم وقتتون رو برای گشتن تمام مغازه ها و رفتن به چندین و چند مرکز خرید بیهوده هدر ندین . نمایندگی هایی که توی خیابان ایستیکلال و مرکز خرید جواهرهستند تمام نیازهای شما رو برطرف میکنند .
اگر قصد خرید پوشاک به صورت عمده دارید مناطق لالعلی و آکسارای مناسب تر هستند اما توصیه نمیشه.
۲۲: در صورتی که تمایل به خرید عطر و ادکلن دارید پیشنهاد میکنم از مغازه های عطر فروشی مارک دی اند پی که توی خیابان ایستیکلال نمایندگی داره خرید کنید که واقعا عالی هستن و قیمت مناسبی دارند .
۲۳: مردم ترکیه معمولا آدم های خوب و مهمان نوازی هستند اما همه جای دنیا دزد و آدم های نا اهل هم وجود دارند پس توی خیابان ها و کوچه پس کوچه های خلوت مراقب کیف و پول و لوازم با ارزشتون باشید . سعی کنید زمانی که برای خرید و گردش بیرون میرید پول با مبالغ بالا ( بالای ۲۰۰ ۳۰۰ دلار ) همراه خودتون نبرید ! همچنین موقع پرداخت ها تمام پول هاتون رو با هم در نیارید ! سعی کنید پول هاتون رو دو یا چند قسمت کنید و توی جیب های مختلف قرار بدین .
۲۴: در شرایط فعلی و اتفاقات تروریستی که کشور ترکیه و به خصوص شهر استانبول گرفتارش هستند در صورتی که به این کشور سفر میکنید حتما توصیه های تورلیدر ها و اطلاعیه های سفارت جمهوری اسلامی ایران رو جدی بگیرید تا مشکلی براتون به وجود نیاد .
در آخر باز هم از مدیریت محترم و تمام عوامل سایت و مجموعه بزرگ و دوست داشتنی لست سکند همچنین از آژانس های معتبر و بزرگ اسپانسر این مسابقات جذاب که هر سال بهتر از سال گذشته هم برگزار میشه تشکرو قدردانی میکنم و بابت دراختیار گذاشتن این فرصت برای کمک و استفاده از تجارب همدیگه برای سفرهایی خوش و زیبا تر از شما ممنونم .
از تمامی شما دوستان عزیزی که وقت ارزشمند خودتون رو با خوندن این سفرنامه تقسیم کردید تشکر میکنم و پیشاپیش برای نگارش و نوع نوشتن و مشکلات احتمالی که سفرنامه من داشته از همگی عذرخواهی میکنم .
امیدوارم تونسته باشم کمک و راهنمائی کوچکی به دوستان عزیزم که قصد سفر به شهر زیبا و دیدنی استانبول رو دارند کرده باشم تا بتونند سفر زیباتر جذاب تر و به صرفه تری رو تجربه کنند .
به امید سفرهای بعدی ما و آرزوی سفرهای خوش و زیبا برای همه شما …. خدانگهدار ….
نویسنده :حامد مهدی پور
یکشنبه، ۱۴ آذر ۹۵ ساعت ۱۳:۱۶ توسط لست سکند
