سفر به لیسبون شهر مهربانی و آفتاب

سفر به لیسبون شهر مهربانی و آفتاب

با سلام

من محمد هستم و در شهر دورتموند آلمان زندگی میکنم. من به همراه خانمم و دختر 6 ساله ام هفته پیش سفری به لیسبون در کشور پرتغال داشتیم و من امروز میخوام شرح سفرمون رو برای شما بنویسم.

در ادامه با سفرنامه لیسبون زیبا از سایت سفرنامه همراه باشید.

نخست مختصری درباره کشور پرتغال:

پرتغال کشوری در جنوب غربی اروپاست با جمعیت حدود ۱۰/۵ میلیون نفر به پایتختی لیسبون. واحد پول پرتغال یورو هست. پرتغال جزء کشورهای توسعه‌یافته به‌شمار می‌آید. دین مردم این کشور مسیحیت از شاخه کاتولیک است. پرتغال غربی‌ترین کشور سرزمین اصلی اروپاست و خاک پرتغال به همراه تنها همسایه خود اسپانیا شبه‌جزیره ایبری را تشکیل می‌دهد. پرتغال از سوی غرب به اقیانوس اطلس محدود شده‌است. روزگاری حکومت استعماری پرتغال شامل برزیل، گینه بیسائو، موزامبیک  و بخش‌هایی از هند بود.

و اما داستان سفر ما:

سفر ما به علت کم بودن مرخصی، نسبتا کوتاه و 4 روزه بود. بلیت هواپیما رو از سایت اسکای اسکنر جستجو کردم و یک پرواز مستقیم از شهر کلن آلمان به شهر لیسبون با شرکت هواپیمایی رایان ایر (Ryanair) پیدا کردم. هزینه بلیت رفت و برگشت با توجه به اینکه الان فصل پرطرفدار سفر (اصطلاحا  های سیزن) هست 381 یورو شد (11.500.000 تومان با قیمت کنونی یورو که حدود 30.000 تومان هست). این نکته رو باید ذکر کنم که رایان ایر جزء خطوط هوایی مقرون به صرفه و اقتصادی هست (مثل Easy Jet). در این نوع پروازها معمولا برخی از خدمات ارائه نمیشه, مثل پذیرایی حین پرواز. البته در طول پرواز میتونید با پرداخت پول، نوشیدنی و خوراکی تهیه کنید که طبعا قیمت نسبتا بالایی دارن.

ما در طول پرواز یک عدد قهوه و یک بطری کوچیک آب معدنی گرفتیم به قیمت 6 یورو (180.000 تومان). در این پروازها فقط اجازه حمل یک کوله پشتی یا کیف با وزن حداکثر 8 کیلوگرم دارید و اگر بخواید چمدون هم با خودتون ببرید باید قیمت جداگانه بپردازید. ما با توجه به اینکه بار نسبتا بیشتری داشتیم یک چمدون به وزن 20 کیلوگرم هم رزرو کردیم که برای مسیر رفت و برگشت حدود 119 یورو (3.500.000 تومان) جداگانه پرداخت کردیم. ضمنا در برخی از این شرکت ها برای اینکه خانواده بتونن در صندلی های کنار همدیگه بشینن باید هزینه جداگانه ای پرداخت کرد که برای ما 28 یورو (480.000 تومان) آب خورد. با این حال این پروازها بسیار مقرون به صرفه و بسیار پرطرفدار هستن. البته کیفیت هواپیماها خیلی خوب هست و هواپیماها تمیز و نو هستن.

پرواز رفت، ساعت 07:10 از شهر کلن بود. با توجه به اینکه ما با خودروی شخصی از دورتموند به فرودگاه کلن میرفتیم، در فرودگاه کلن هم یک پارکینگ برای این 5 روز به صورت اینترنتی اجاره کردم به قیمت 51 یورو (1.500.000 تومان). علت اینکه با خودروی شخصی به فرودگاه رفتیم و از قطار استفاده نکردیم این بود که به هیچ وجه به سیستم حمل و نقل ریلی آلمان نمیشه اعتماد کرد چون تاخیر و کنسلی زیاد داره و در مواقع حساس نباید روی اون 100 درصد اعتماد و حساب کرد.

روز یک شنبه ساعت 4 صبح راه افتادیم و 5 رسیدیم به پارکینگ. ماشین رو اونجا تحویل دادیم و با اتوبوس شاتل (اتوبوس ترانسفر پارکینگ که رایگان هست) رفتیم فرودگاه. فاصله تا فرودگاه 10 دقیقه بود. پارکینگ های خود فرودگاه خیلی قیمت های بالایی دارن و این پارکینگ هایی که چند کیلومتر با فرودگاه فاصله دارن خیلی مقرون به صرفه تر هستن. چون به صورت آنلاین چک این کرده بودیم کارها در شالتر سریع تر انجام شد و فقط چمدون رو تحویل دادیم. پرواز حدود 3 ساعت طول کشید و ما حدود ساعت 9:15 رسیدیم لیسبون.

بعد از تحویل چمدون ها رفتیم به سمت بخش خودروهای اجاره ای. من شب قبل از پرواز، به صورت اینترنتی خودرویی رو در فرودگاه لیسبون اجاره کرده بودم برای این 5 روز. هزینه اجاره ماشین برای 5 روز حدود 56 یورو (1.700.000 تومان) شد. چون کلا فرد محتاطی هستم برای ماشین بیمه کامل بدنه و … رو هم خریداری کردم به قیمت 65 یورو (1.900.000 تومان) که طی این مدت بدون استرس رانندگی کنم. ماشینی که من اجاره کرده بودم یک تویوتای آیگو بود. موقع تحویل گرفتن خودرو میگن که خودرو رو چک کنید و هر جا خط و خش داره یا جایی مشکل داره رو در برگه ای تیک بزنید و اعلام کنید. موقع برگردوندن خودرو هم اونا ماشین رو چک میکنن و اگر موردی باشه باید خسارت پرداخت کرد (اگر بیمه مربوطه رو نداشته باشید). ماشین رو هم با باک پر تحویل میگیرید و باید با باک پر هم برگردونید.

ساعت 10 صبح ماشین رو تحویل گرفتیم و چون تحویل خونه ای که اجاره کرده بودیم، ساعت 2 بعدازظهر بود تصمیم گرفتیم که یکی از دیدنی های شهر لیسبون رو ببینیم و بعد بریم خونه. هوا هم آفتابی و بسیار عالی بود. من معمولا قبل از هر سفر, از سایت Trip Adviser  و لست سکند مقاصد سفر رو جستجو و انتخاب میکنم و یک فهرستی رو تهیه میکنم. اولین جایی که تصمیم گرفتیم بریم، برج بِلِم و بنای “یادبود اکتشافات” بود.

این برج که در سال ۱۵۱۴ شروع به ساخت و در سال ۱۵۱۹ تکمیل شده‌، از برج های دفاعی لیسبون بوده که از اونجا به کشتی های مهاجم حمله میکردن و همین طور محل استقبال از کاشفان بزرگ پرتقالی بوده که در اقصی نقاط دنیا در حال اکتشاف و استعمار و انتقال ثروت های ملل دیگه به پرتغال بودن.

موقع ناهار با توجه به اینکه دخترم دوست داشت همبرگر بخوره، از فروشگاه مک دونالد در همون حوالی سه تا دوبل برگر گرفتیم با سیب زمینی سرخ کرده و سه تا کوکاکولا، جمعا به قیمت 18 یورو (540.000 تومان).

بعد از ناهار، تصمیم گرفتیم که از صومعه ژرونیموس (Jerónimos Monastery) هم که در همون حوالی بود بازدید کنیم. چون دوست داشتیم طی روزهای بعد، نقاط دیگر لیسبون رو ببینیم و نمیخواستیم دوباره به این نقطه برگردیم. این صومعه و کلیسای قرن شانزدهمی به دستور شاه مانوئل اول در سال ۱۵۰۱ به افتخار سفر حماسی «واسکو دوگاما»  به هند ساخته شده و علاوه بر یک عبادتگاه، به‌عنوان نمادی از سرمایه و غنای عصر اکتشافات و استعمار پرتغال هم محسوب میشه. مقبره واسکو دوگاما هم در همین صومعه واقع شده. اگر تصمیم دارید به لیسبون سفر کنید حتما بازدید از این صومعه رو در برنامه هاتون داشته باشید. بلیت بازدید از موزه، نفری 10 یورو (300.000 تومان) هست.

جناب واسکو دو گاما خیلی نقش پررنگی در تاریخ و فرهنگ پرتغال داره و خیابان ها و بناهای زیادی در پرتغال به اسم ایشون هست. هر جا که برید اسمی از ایشون رو میبینید. البته به نحوی که در کتاب های تاریخ اومده، جناب واسکو دو گاما بسیار خشن بوده و هزاران هزار بیگناه رو در مناطق استعمارشده مثل هند از دم تیغ گذرونده.

ما بازدید سریعی از موزه داشتیم چون دخترم خسته شده بود و دوست داشت قدری بازی کنه. برای همین بازدید از موزه رو زود به پایان بردیم و رفتیم به پارک معروفی که روبروی صومعه بود به اسم باغ  واسگو دو گاما (Garden Vasco da Gama) که یک محل بازی هم داشت برای بچه ها و دخترم حدود یک ساعت اونجا بازی کرد.

بعد از بازدید از این پارک تصمیم گرفتیم که بریم خونه ای که اجاره کرده بودیم. طی این مدت ماشین رو هم در پارکینگی که نزدیک صومعه بود پارک کرده بودم و برای این 4 ساعت حدود 5 یورو (150.000 تومان) پول پارکینگ دادم که در مقایسه با چیزی که در هلند و آلمان دیده بودم قابل قبول بود. فاصله پارکینگ تا خونه هم 10 کیلومتر بود که با استفاده از مسیریاب گوگل مپ خیلی راحت پیداش کردیم. این خونه رو من از سایت بوکینگ (booking.com) پیدا کرده بودم که برای 4 شب 156 یورو (4.500.000 تومان) دراومد که نسبتا مناسب بود. شهر لیسبون به ازای هر توریست شبی دو یورو عوارض میگیره که برای ما جمعا شد 24 یورو (720.000 تومان). ما از وقتی که دخترمون به دنیا اومده سعی میکنیم به جای هتل، خونه های اجاره ای بگیریم که معمولا فضای بیشتری دارن و معمولا امکانات بیشتری هم دارن.

مثلا این خونه دارای این امکانات بود: مایکروویو، گاز، فر، اتو با میز اتو، تمام لوازم آشپزخونه، کولر گازی (که خیلی در هوای گرم لیسبون به کارمون اومد) و موارد دیگه. قیمت این نوع خونه ها عموما مثل هتل یا گاهی حتی ارزون تر هست. وقتی رسیدیم صاحبخونه جلوی در بود و کلید رو به ما داد و رفت. وقتی گفتیم که موقع برگشت، پرواز ساعت 8 هست و باید حدودا ساعت 5 صبح خونه رو ترک کنیم، گفت کلید رو راحت بندازیم توی صندوق پست و بریم. به همین راحتی! قبلا از سایت AirBNB هم چند بار از این خونه ها رزرو کرده بودیم و تجربه خیلی خوبی داشتم.

روز دوم:

روز دوم تصمیم گرفتیم که ابتدا از پل واسکو دوگاما بازدید کنیم. این پل در واقع طولانی ترین پل اروپا با 17 کیلومتر طول هست که در دهه نود میلادی با هزینه 1 میلیارد یورو و بر روی رودخانه تاگوس ساخته شده و چون شنیده بودیم که جزء آثار دیدنی پرتغال هست و از سراسر دنیا برای دیدن اون میان لیسبون، بازدید و رانندگی روی اون رو در برنامه خودمون قرار دادیم.

نکته جالب این بود که هنگام بازگشت، ایستگاه های عوارضی مثل اون چیزی که در ایران داریم قرارداشتن که به ازای هر ماشین دو یورو و 60 سنت عوارض به صورت نقدی میگرفتن. این رو تا الان در کشورهای دیگه اروپایی که رفته بودم ندیده بودم.

برای اینکه صرفا 17 کیلومتر رو رانندگی نکرده باشیم که بریم و برگردیم، در اون سمت پل، یک پارک و منطقه حفاظت شده پیدا کردیم که در سایت Trip Adviser خیلیا اون رو توصیه کرده بودن به  نام منطقه حفاظت شده Salinas do Samouco. ورودی اون 5 یورو (150.000 تومان) به ازای هر نفر بود. منطقه خیلی بزرگی بود که ما حدود یک ساعت چرخیدیم و برگشتیم.

جای بدی نبود. ولی اگر اونو نبینید هم چیز زیادی از دست نمیدید.

بعد از بازدید از این منطقه تصمیم گرفتیم که بریم به یک فورد کورت معروف در لیسبون که توریست های زیادی اون رو معرفی و توصیه کرده بودن. اسم این فود کورت Time Out Market Lisboa بود. در این فود کورت بزرگ انواع کیک ها و غذاهای بین المللی وجود داشت. برای ناهار من خوراک میگو و قارج سفارش دادم و همسرم خوراک مرغ. نسبتا خوشمزه بود.

ما قبل از سفر به لیسبون در مورد یک نوع شیرینی معروف لیسبون شنیده بودیم که شهرت جهانی داره و قصد داشتیم حتما اونو امتحان کنیم. در اینجا فرصت فراهم شد. اسم این شیرینی پاستل دی ناتا (pastel de nata)  هست و بسیار هم خوشمزه بود. قیمت این شیرینی ها در اغلب نقاط شهر دونه ای یک یورو تا یک و نیم یورو هست.

بعد از امتحان کردن چندین شیرینی دیگه، حدود ساعت 4 برگشتیم خونه. شام رو هم از یک رستوران نزدیک خونه گرفتیم و توی خونه زیر باد کولر و در حالی که عکس ها رو میدیدیم و برنامه فردا رو میچیدیم صرف کردیم.

روز سوم:

روز سوم رو تصمیم گرفته بودیم که اختصاص بدیم به سواحل معروف لیسبون. هوا هم آفتابی بود و دمای هوا حدود 31 درجه. لیسبون سواحل شنی متعددی داره. ما بعد از کمی جستجو، ساحل کارکاولوس (Carcavelos)  رو انتخاب کردیم که بزرگ تر بود و امتیاز بالاتری داشت در سایت های توریستی و یک پارکینگ بزرگ و رایگان هم کنارش بود. فاصله پارکینگ تا ساحل حدود 300 متر بود. ساحل بسیار تمیز بود, با شن های گرم و طلایی. این ساحل مشرف هست به اقیانوس اطلس. علی رغم هوای آفتابی و گرم, باد نسبتا شدیدی می وزید. من تصمیم گرفتم با دخترم برم توی آب، ولی آب خیلی سرد بود و دخترم نیومد. ولی من هم همراه خیلی از توریست های دیگه رفتم توی آب و قدری شنا کردم.

وقتی این ساحل طلایی و تمیز رو دیدم حسرت خوردم که در ایران هم ما ساحل های زیبایی در شمال و جنوب داریم ولی متاسفانه خیلی آلوده و مملو از زیاله هستن.

روز چهارم:

با توجه به اینکه این روز عملا آخرین روز سفر ما بود تصمیم داشتیم چند جای مهم و استراتژیک رو بریم و ببینیم. یکی از این جاهای بسیار مهم محله آلفاما (Alfama) در لیسبون بود که از محلات قدیمی لیسبون محسوب میشه و کوچه های تنگ با خونه های رنگارنگ و معماری سنتی بسیار زیبایی هست با خیابون های بسیار شیب دار و سنگفرش.

در محدوده شمالی محله آلفاما هم قلعه سائو جورج قرار گرفته که از نقاط بسیار دیدنی و محبوب لیسبون هست و تصمیم داشتیم حتما ازش بازدید کنیم. این قلعه در قرون وسطی محل سکونت شاهان بوده و در ضمن وظیفه حفاظت و دفاع از لیسبون رو بهم بر عهده داشته. علاوه بر اینکه خود قلعه بسیار زیبا و دیدنی هست, از بالای اون چشم اندازهای افسون کننده ای از شهر لیسبون و رود عظیم تاگوس که از لیسبون میگذره رو میتونید تماشا کنید. بلیت ورودی قلعه , نفری 10 یورو (300.000 تومان) هست.

بعد از بازدید قلعه , ناهار رو در محله آلفاما حوردیم. من استیک سفارش دادم و خانمم ماهی و در ضمن یک پرس هم صدف گرفتیم تا اون رو برای اولین بار امتحان کنیم. باید بگم که هیچ کدوم از مزه صدف چندان خوشمون نیومد. برای دخترم هم پاستا گرفتیم. هزینه غذا و نوشیدنی 52 یورو شد (حدود 1.500.000 تومان).

بعد از صرف ناهار و یک گردش کوچیک در آلفاما انجام دادیم. در مسیر به آسانسور معروف لیسبون برخورد کردیم که تا پارسال میشد با تهیه بلیت با اون بالا رفت و لیسبون رو از بالا دید ولی از سال قبل به خاطر شرایط کرونایی، بسته هست و امکان استفاده از اون نیست.

بعد از این گردش مختصر، راه افتادیم به سمت یکی دیگه از جاذبه های مشهور لیسبون که در خیلی از سایت ها تعریف کرده بودن و اون تله کابین لیسبون بود که حدود 1 کیلومتر طولش هست و چشم اندازهای بی نظیری رو میشه از بالا تماشا کرد. بلیت تله کابین برای هر نفر برای مسیر رفت و برگشت 6 و نیم یورو (حدود 200.000) بود.

بعد از تله کابین هم با لیسبون خداحافظی کردیم و راه افتادیم به سمت خونه. در بین راه هم رفتیم پمپ بنزین و باک ماشین رو پر کردیم که فردا ماشین اجاره ای رو با باک پر تحویل بدیم. قیمت بنزین در پرتغال بسیار بالاست و حتی از خیلی از کشورهای اروپایی خیلی بالاتره. قیمت هر لیتر بنزین 1 یورو و 80 سنت (حدود 55 هزار تومن) هست در حالی که در آلمان 1 یورو و 50 سنت (45 هزار تومن) هست. قیمت سوخت برای خود پرتغالی هم بسیار بالا و گزاف هست و طبق شنیده ها به همین دلیل هم هست که خیابان های لیسبون با این که پایتخت هست, بسیار خلوت و بدون ترافیکه.

روز پنج شنبه ساعت 8 و نیم پرواز برگشت ما بود. ساعت 5 و نیم راه افتادیم به سمت فرودگاه. ماشین اجاره ای رو در فرودگاه به شرکت مربوطه تحویل دادیم و بعد پرواز کردیم به سمت آلمان. در تمام مدتی که در پرتغال بودیم هوا آفتابی و دمای هوا بین 25 تا 35 درجه بود. به محض رسیدن به آلمان تفاوت رو حس کردیم. در آلمان هوا به شدت ابری و قدری خنک بود و شنیدیم که دو روز قبل هم در غرب آلمان سیل بی سابقه اومده و متاسفانه بیش از صد نفر جان خودشونو از دست دادن.

در نهایت باید بگم که پرتغالی ها بسیار بسیار مردم مهربان و خونگرمی هستن و طی برخوردهایی که با مردم داشتیم کاملا این رو حس کردیم. خاطره ما از پرتغال، کشوری هست بسیار زیبا و آفتابی با مردمی مهربان و آرام.

امیدواریم از مطالعه این مطلب در سایت سفرنامه لذت برده باشید و نظر خود را در خصوص این مطلب بیان فرمایید.

ممنون که وقت گذاشتید و این متن رو خوندید.

سلامت و شاد باشید.

نویسنده محمد قربانی

منبع : لست سکند