سفر به هرانده – بورنیک

بعد از حدود ۴۵ دقیقه پیاده روی سبک، حرکت از کنار رودخانه ، مسیر پاکوب را که ادامه دادیم کم کم به دامنه ی کوهی در جنوب روستا رسیدیم برای رفتن به “غار بورنیک”.

اسم غار ترکیبی است از دو کلمه “بور” و ” نیک”. “بور” همان کلمه “بار” است که به خاطر پیوند با کلمه “نیک” و تلفظ راحت تر با مرور زمان به این شکل درآمده و به معنای ساحل ، کنار و جای امن است. بورنیک یا بار نیک یعنی “محل امن خوب”. در حقیقت چون دهانه ی غار پنهان از دید بوده، محل مناسب و امنی بوده برای زندگی کردن و پناه گرفتن در دوره ی غارنشینی.

بورنیک از نظر زمین شناسی “تکتونیکی” است، یعنی بر اثر حرکات پوسته ی زمین به وجود آمده. در این غار هم “استلاکتیت” یا سنگ چکنده (یکنوع رسوبات مخروطی شکل که روی سقف یا دیواره های آهکی تشکیل می شود) وجود دارد و هم “استلاگمیت” یعنی نقطه ی مقابل رسوبات که زیر استلاکتیت ها تشکیل می شود.
سه تالار بزرگ تاقدیسی هم در غار هست که تالار اول ظاهراً سکونتگاه اصلی غار بوده و آثار تاریخی هم از آن کشف شده. بعد از ورود به غار از طریق پلکان سیمانی (که بعدها ساخته شده) دیواره های تالار دوم و سوم را می بینیم. انتهای غار حفره هایی بود برای رفتن به تالارهای فرعی با دالان های کم عرض، لغزنده و مرطوب که ادامه دادنش اوج هیجان این سفر بود…

منهای کم لطفی یادگاری نویسان، منظره های فوق العاده ی غار در سایه ی سکوت وهم انگیزش دیدن دارد، اگر خفاش ها باعث شکستنش نشوند!

(این مطلب رو ۲۳ مرداد ۹۱ توی وبلاگ قدیمم نوشته بودم، به دلیل مشکل عدم نمایش عکس ها مجدد آوردم.
عذر تقصیر از اینکه تا ۳ فروردین ۱۳۹۴ بعضی سفرها تکراری است!)

منبع : سایت لیلی حکیم