شانگهای چین
شانگهای شهری بالاتر از آب است که رودخانه پو از میان آن میگذرد و آن را به بخش شمالی و جنوبی تقسیم میکند که بخش شمالی مرفه نشین تر هستند.این رودخانه به دریای شرق چین میرسد.رودخانه پو حدود ۱۱۰ کیلومتر طول داشته که از دریاچه دیان شن شروع و به دریای زرد میریزد که قبل از ان هم با رود لانگزو تلاقی میکند.این رودخانه عرضی حدود ۶۰ تا ۹۰ متر داشته و عمقی حدود ۹ متر که کشتیهای باری به راحتی از روی آن رد میشوند.
سابقه این شهر به قرن ۱۳ میلادی میرسد.در اواسط قرن ۱۹ توسط ارتش انگلیس و فرانسه اشغال شده و تحت یک معاهده ای در اختیار تجار فرانسوی انگلیسی ژاپنی و آمریکایی قرار میگیرد.تا سرانجام با انقلاب کمونیستی آزاد میگردد.
اقتصاد این شهر به دلیل وجود تجار خارجی به سرعت رشد میکند.ساختمانهایی عظیم به سبک آسمان خراشهای غربی در آنجا ساخته میشود.امروزه شهری فعال و زنده و قطب اقتصادی چین و جهان است.
حدود ۱۸ ملیون نفر جمعیت دارد و شهری کاملا شلوغ به حساب میاید که توسط شهرداری به صورت خود مختار اداره میشود.
معروفترین خیابان آن ؛خیابان باند؛ است که یکی از قدیمی ترین بورسهای جهان و قطب قدرتمند سرمایه گذاری یعنی بورس چین در آنجا قرار دارد.
یکی از مهمترین جاذبه های این شهر ساختار شهری آن است.اتوبانها ۴ الی ۵ طبقه هستند!در جنوب شهر میدان ؛مردم؛ قرار دارد که در دهه ۵۰ میلادی مرکز اسب دوانی شهر بود و هنوز هم گاهی مسابقات اسب دوانی در آنجا برگزار میشود.کنار این میدان محلی برای تجمع مردم با فرهنگهای مختلف است که چهره آن شبیه منهتن نیویورک است.در شب بسیار زیبا و کل ساختمانها چراغانی است.
اینجا بلند ترین برج آسیا معروف به برج مخابراتی و تلویزیونی مروارید است که ۴۵۶ متر ارتفاع و در محله پودونگ قرار دارد.در دیواره برج همان نقاطی که با چراغهای رنگی مشخص شده هتلی ۷ ستاره وجود دارد که اصطلاحا به آن هتل آسمانی میگویند.
در ادامه با سفرنامه شانگ های چین از سایت سفرنامه همراه باشید.
ما در شب اول گشت کروزی بر روی رودخانه پو داشته و زیبایی های شانگهای را در شب به نظاره نشستیم.
۱۲/۶/۸۶ – شانگهای
امروز به عنوان اولین گشت به دیدن برج مخابراتی که در پست ۱۴ راجع به اون حرف زدم رفتیم و توی راه از نزدیک با چهره شهر شانگهای آشنا شدیم.
برای رسیدن به برج مخابراتی از غرب شهر به سمت شرق آن حرکت میکنیم.برای این کار باید از بین رودخانه پهناور پو رد شویم.یک زیرگذر بر رودخانه زده شده که شما در واقع از تونلی در زیر آب رد میشوید.
خانه های اینجا آپارتمانی ٬ کوچک و تودر تو است.طنابهای رخت از یک سر کوچه ها به سر دیگر کشیده شده و لباسها بیرون هر خانه در فضای آزاد آویزان است چون اینجا جایی به عنوان بالکن وجود ندارد.
یک جور شدیدی اینجا دلگیر است شاید کمی مربوط به هوای ابری آن باشد.اینجا باران شدیدی در حال باریدن است و هوا کمی خنک شده بنابراین خیلی زودتر از ایران رو به سردی رفته است.
چهره شهر از دهه ۹۰ به اینور روز به روز در حال تغییر یافتن است هرروز خانه های قدیمی خراب شده و به جای آنها آسمان خراشهایی سر به فلک کشیده ساخته میشود.
اینجا همان برج مخابراتی یا برج مروارید معروف شانگهای است که بلندترین برج در آسیاست.در این عکس راحت تر میتوانید آن هتل ۸ ستاره را در بین طبقاتش ببینید.این برج ۲۶۳ طبقه و ۴۶۰ متر ارتفاع دارد.
درون برج به شما این امکان را میدهند که با آسانسوری که تنها چند ثانیه طول میکشد به طبقه اخر برج بروید و از آنجا کل شانگهای را که در زیر پایتان هست مشاهده کنید.آنجا دیواره ای محدب و شیشه ای به همراه دوربینهایی قرار دارد تا شما مناظر دور را هم به راحتی دیده و عکس هم بگیرید.درون برج مغازه هایی هم برای خرید اجناس تعبیه شده است.
امیدواریم از مطالعه این مطلب در سایت سفرنامه لذت برده باشید و نظر خود را در خصوص این مطلب بیان فرمایید.
در ضمن پوزش می طلبیم به دلیل عدم نمایش تصاویر سفرنامه شانگ های چین ، علت اصلی آن از سرویس خارج شدن وبلاگ نویسنده هست
باتشکر
۱۱/۶/۸۶
منبع:وبلاگ بیا تا برویم