کوهنوردی از سمت پارک جمشیدیه تهران

کوهنوردی از سمت پارک جمشیدیه تهران

سلام به دوستان خوبم در سایت سفرنامه

برای رفتن به سمت رشته کوه مرکزی البرز در شمال پایتخت از چهار طرف میشه رفت البته اینایی که عرف و الا شاید از راه های بیشتری هم بشه رفت

اول از طرف بام ولنجک و تله کاین توچال که یه جاده اسفالته و مارپیچ

دوم از طرف داراباد

سوم از طرف درکه

چهارم از طرف جمشیدیه

که ما شماره چهار رو انتخاب کردیم و انتهای این مسیر قله کلکچال هست که ارتفاع آن از سطح دریا ۳۳۵۰ متر است

در ادامه با معرفی کوهنوردی از سمت پارک جمشیدیه تهران از سایت سفرنامه همراه باشید.

کلکچال کجاست؟

کلکچال در شمال تهران قرار دارد و از طریق خیابان نیاوران، خیابان فیضیه، پارک جمشیدیه می‌توانید به آن بروید.

دسترسی به کلکچال

برای دسترسی به کلکچال ابتدا باید به پارک جمشیدیه برسید. اگر قصد دارید از وسایل نقلیه عمومی استفاده کنید، با خط شماره یک مترو (تجریش-کهریزک) یا اتوبوس تندرو (BRT) راه‌آهن-میدان تجریش خود را به میدان تجریش برسانید و از آنجا با تاکسی‌های میدان تجریش-چهارراه قدس یا اتوبوس خیابان فیضیه به پارک جمشیدیه بروید. اگر با خودروی شخصی عازم هستید، از میدان تجریش وارد خیابان نیاوران شوید. از خیابان فیضیه به‌راحتی به پارک جمشیدیه خواهید رسید. همچنین از طریق بزرگراه صدر و کامرانیه می‌توانید به خیابان نیاوران و پس از آن به خیابان فیضیه و پارک جمشیدیه دسترسی داشته باشید.

برای رسیدن به ابتدای مسیر کلکچال باید از یکی از ورودی‌های پارک، واقع در خیابان امیدوار داخل پارک شوید و به‌سمت غرب بروید.

مسیرهای صعود به قله کلکچال

مسیرهای مختلفی برای صعود به این قله وجود دارد که مهم‌ترین آن‌ها را می‌توان مسیر پارک زیبای جمشیدیه دانست.

پس از رسیدن به پارک، به سوی غرب پارک بروید؛ آنجا که پیاده‌روی سنگ‌فرش به سوی شمال غرب ادامه می‌یابد. پس از طی حدود ۴۰۰ متر به چشمه‌ای می‌رسید که آب خنک و گوارایی دارد. از اینجا به بعد راه به‌صورت مارپیچ رو به بالا می‌رود و بعد از گذر از چند محل استراحت که در آن‌ها مواد غذایی هم عرضه می‌شود، به منطقه‌ای نسبتا وسیع می‌رسید که ارتفاعی در حدود ۲۳۰۰ متر دارد.

اگر تلاش کنید باید از پارک جمشیدیه تا پناهگاه کلکچال را ۲ تا ۲.۵ ساعته بالا بیایید. وقتی به پناهگاه رسیدید، می‌توانید در کنار برج کلکچال که سالیان دور محل استقرار گروه‌های پیشاهنگی بوده است، استراحت کنید یا به غذاخوری‌های بزرگ پناهگاه بروید و غذایی نوش جان کنید.

حتما تجربه کرده‌اید که بعد از چنین ورزشی غذا چقدر خوشمزه‌تر است. یک سرویس بهداشتی بزرگ نیز در کنار پناهگاه وجود دارد که در این منطقه نعمت بزرگی است. حدود ۹۰ درصد طبیعت‌گردان، پناهگاه را انتهای مسیر می‌دانند و پس از استراحت، راه بازگشت را در پیش می‌گیرند. به این ترتیب برنامه حداکثر یک نصفه روز به طول می‌انجامد.

اگر بخواهید کوهنوردی کامل‌تری داشته باشید، مسیر پاکوب پناهگاه به سوی قله کلکچال این فرصت را در اختیارتان قرار می‌دهد. از پناهگاه که در ارتفاع ۲۶۰۰ متری قرار دارد، مسیر پاکوب خوبی به سوی ارتفاعات وجود دارد. با ۱.۵ ساعت کوهنوردی به خط‌الراس خواهید رسید و از آنجا مسیر دو راهی می‌شود؛ یک راه رو به پایین و به سوی شمال است که به پناهگاه شیرپلا می‌رود و راه رو به شرق از روی خط الراس ادامه می‌یابد تا به قله ۳۳۰۰ متری کلکچال برسد.

در طول مسیر کافه‌هایی وجود دارند که به آن‌ها ایستگاه گفته می‌شود. کافه اول: ایستگاه ۱ ، کافه دوم: ایستگاه ۲ ، کافه سوم (جنب تاسیسات نظامی): ایستگاه ۳. پس از ایستگاه ۳ به آبخوری پایین تپه نورالشهدا می‌رسید و از آن پس به اردوگاه.

شروع کوهنوردی

ساعت سه بعدظهر راه افتادیم به سمت کوه از طرف جمشیدیه و در بین راه از فلافل مامانجون دو تا فلافل توپ گرفتیم و گذاشتیم تو کوله و رفتیم

ساعت شد چهار بعدظهر و ماشین تو پارکینگ پارک کردیم

ورودی مسیر کلکچال نزدیک ایستگاه پلیس پارک است و کیوسک کوچک فدراسیون کوهنوردی نیز در گوشه سمت چپ آن قرار دارد.

رسیدیم به کنار ابشار و از سمت چپ رفتیم پایین که از کنار رودخانه بریم پیاده روی

رسیدیم به کنار کیوسک چوبی هیئت کوهنوردی که از اونجا مستقیم میریم بالا

وای چقدر خوشگل این مسیر

چه آب نمکی از کانیوو مسیر قل می خوره و میاد پایین

بعد از یک ربع میرسیم به فضای خاکی و غیر سنگفرش که اون هم خیلی زیبا هست

باورتون میشه اینجا تهران و شمال نیست

بعد از یک ربع می رسیم به چشمه وای چقدر خوبه این مسیر

ناهارمون رو کنار چشمه زدیم و حالا ساعت تقریبا پنج بعدظهر هست و ادامه مسیر دادیم

یه سری جوان هایی که همچون کبوترهای عاشق کنار رودخانه نشسته بودند و از طرح ها و روئیا هاشون برای هم می گفتن

خدایی چه مسیر زیبایی الان چقدر خوشحالم که اومدیم کوه البته باید کوه صبح باید بیایی و لی الانم خیلی حال میده ولی کلا ماه اردیبهشت یعنی زیبایی طبیعت و همه جا سبز خوشگل

در اینجا یک سری عکس هایی که در مسیر کوه نوردی گرفتم رو براتون می زارم

حالا از اینجا یه عکس می زارم که کل تهران زیر پا ست

سرتون گیج نره !

خوب ساعت یک ربع به شش بود که رسیدیم به ایستگاه اول کلکچال

اینجا یه رستوران هست که به نظر میاد اگر صبح بیایید باز باشه

تقریبا یه نیم ساعتی بیشتر بازم ادامه مسیر دادیم و به مقبره شهدا می رسیم  و بعد هم برج یا قرارگاه

که یهو رعد و برق شد و بارون که جرات نکردیم بیشتر بریم و برگشتیم پایین

در برگشت چند باری داشتیم زمین می خوردیم حتما از کفش آجدار استفاده کنید و چوب دستی کوهنوردی

خلاصه فوق العاده خوب بود حیف واقعا در تهران زندگی کنید و این فضاهای طبیعی رو از دست بدید

پرسش‌های متداول