پائیز هزار رنگ گرگان

از اونجا که امسال توفیق سفر به مقاصد خارجی جدید رو پیدا نکردیم و سر و ته ماجرا به دو سه روز خرید در دبی گذشت، تصمیم گرفتم که یک سفرنامه از سفر دو روزه اخیرم به گرگان بنویسم. آشنایی من با گرگان به زمانی برمی گرده که حدوداً ۱۰ ساله بودم و ساکن شیراز. برای ما که بیش از ۱۱۰۰ کیلومتر تا نزدیکترین شهر شمالی ایران فاصله داشتیم، شمال رفتن بیشتر از سالی یکبار عملاً دور از ذهن بود. تو اون سالها پدرم که در لشکر ۳۰ گرگان خدمت می کردند تصمیم گرفتند برای اینکه بیشتر در کنار خانواده باشند یکماه ما رو با خودشان ببرند به منطقه آزادشهر و گرگان (در حالت عادی تنها یک هفته در ماه مرخصی داشتند تا برای دیدن ما به شیراز بیایند). اقامت یکماهه در روستای نوده خاندوز (از توابع آزادشهر)، خوردن شیرینی های بزرگ خامه ای در شیرینی فروشی های معروف گنبد کاووس، گشت و گذار در جنگلهای پارک ملی گلستان و ناهارخوران گرگان و دیدن شهر از فراز تپه های هزارپیچ، همه برای من خاطرات بسیار زیبایی رو زنده می کنه.

پس از گذشت سالها، دومین بار لذت دیدن گرگان رو در یک سفر دخترانه تجربه کردم و با یکی از همکارانم که برای انجام امور فارغ التحصیلی عازم دانشگاه منابع طبیعی گرگان بود، همراه شدم. پائیز بود و ما مست زیبایی سحرآمیز آن شده بودیم. حالا که دیگه ساکن تهران بودم و مسافت تا گرگان کوتاهتر بود تصمیم گرفتم که بیشتر به این شهر زیبا سر بزنم و پس از آن ۴ بار دیگر هم در بهار و پائیز به گرگان سفر کردم. آخرین بار آذرماه ۱۳۹۵ با آقای همسر بار سفر بستیم تا در آخرین روزهای آذرماه لذت دیدن پائیز هزار رنگ رو با هم سهیم بشیم و بسیار خوش شانس هم بودیم چون بلافاصله پس از برگشتن ما برف بسیار سنگینی بارید و آخرین نشانه های پاییز را زدود.

این سفر کوتاه رو با جزئیات خواهم گفت و قصدم بیشتر از نگارش این سفرنامه به اشتراک گذاشتن زیبایی های بی حد و حصر پائیز در این شهر هست. در انتها هم به مکانهای دیگری اشاره می کنم که یا در سفرهای قبلی دیدمشون یا تو لیست سفرهای آتی هستند و دیدنشون جزء واجبات تو منطقه محسوب میشه.

لازم هست در اینجا اشاره کنم که هزینه هایی که در این سفرنامه درج شده مربوط به آذرماه ۱۳۹۵ هست. برای دوری جستن از شلوغی های آخر هفته، روز چهارشنبه رو مرخصی گرفتیم و سه شنبه شب شانزدهم آذرماه با اتوبوس ساعت ۱۲ از ترمینال بیهقی تهران عازم گرگان شدیم. بلیط رفت و برگشت تهران- گرگان با اتوبوس VIP 25 نفره، برای هر نفر حدود ۸۳۰۰۰ تومان هزینه داشت (در کمال تعجب قیمت برگشت از رفت گران تر بود اما علتش رو نفهمیدم). طول مسیر از تهران تا گرگان حدود ۴۲۰ کیلومترهست که تقریباً ۸ ساعت با اتوبوس طول میکشه و به همین علت انتخاب سرویس های شب رو راحتتر هست اگرچه که فرصت دیدن زیبائی های مسیر رو از دست میدید اما مطمئن میشید که فردا یک روز کامل رو در اختیار خواهید داشت.

>فاصله گرگان تا تهران‏
بر خلاف انتظار ما اتوبوس که با سرعت بسیار زیادی حرکت می کرد حدود ساعت ۶ صبح یعنی تقریباً ۲ ساعت زودتر ما رو به گرگان رسوند و برنامه ما رو کمی به هم ریخت. از ترمینال اتوبوس، یک تاکسی به مبلغ ۸ هزارتومان گرفتیم تا هتل جهانگردی ناهارخوران که برای اقامت یک شب در یکی از کلبه های دوتخته آن مبلغ ۱۶۳ هزارتومان پرداخت کرده بودیم. قرار بر این بود که صبحانه رو در هتل بخوریم و پس از سپردن وسایل به هتل تا ساعت ۱۴ و زمان ورود به اتاق، به جنگل الگندره برویم. رزرو هتل به صورت آنلاین از طریق درگاه گروه هتلهای ایرانگردی و جهانگردی میسر هست (www.ittic.com). ‏

اول از هتل جهانگردی ناهارخوران میگم که خیلی دوستش دارم. هتل سه ستاره، متوسط و قدیمی ساختی هست که در انتهای بلوار ناهارخوران (جنوب شهر گرگان) و در ابتدای جاده روستای زیارت قرار گرفته. مهمترین نقطه قوت این هتل مکان قرارگیری آن در دل جنگل و سکوت و آرامش محیط آن هست. امکانات، دکوراسیون، پذیرایی و سایر موارد قدیمی است، اگرچه سعی شده با بازسازی چایخانه سنتی و اضافه کردن یک رستوران در حیاط هتل، به آن جان تازه ای بخشیده بشه. کلاً هتلهای گروه ایرانگردی و جهانگردی در تمام نقاط ایران هتلهای متوسط و قابل قبولی هستند که استفاده از آنها در سفرهای اقتصادی به شدت توصیه میشه. البته هتل جهانگردی ناهارخوران تنها هتل از این گروه در سطح استان گلستان هست. هتلهای دیگری نیز در شهر گرگان هست مثل هتل آذین و هتل شهاب که از نظر موقعیت مکانی به پای هتل جهانگردی نمی رسند. برای فرهنگیان عزیز هم یک مهمانسرای بزرگ هست در همان میانه های بلوار ناهارخوران که قیمتهای بسیار خوبی با کارت فرهنگیان داره و اتاق هاش سه تخته به بالا هستند. کیفیت رستورانش هم معمولی است.

>

هتل جهانگردی ناهارخوران
کلبه های موجود در محوطه مجموعه جهانگردی از نظر کیفیت پائین تر از اتاقهای موجود در ساختمان اصلی هتل هستند اما چون فضای بسیار جالبی دارند من اقامت در کلبه ها و نزدیکی بیشتر به محیط اطراف رو ترجیح میدهم. هزینه اقامت در اتاق دو تخته هتلی ۱۸۹ هزار تومان می باشد (در فصل سرد).

کلبه های موجود در محوطه مجموعه جهانگردی‏‏
صبحانه هتل خیلی معمولی شامل پنیر، کره، مربا و عسل تک نفره، لوبیای گرم، شیر و یک نوع آبمیوه، تخم مرغ آب پز، سوسیس پخته و نان مخصوص گرگانی است. ما برای صبحانه روز اول که می بایست آزاد حساب می کردیم برای دو نفر ۴۰ هزار تومان پرداخت کردیم. البته بر اساس اطلاعاتی که جمع آوری کرده بودم تصمیم داشتیم صبحانه را در یکی از کافه های شهر بخوریم به نام کافه نامبروان (به آدرس گرگانپارس، شهریور مرکزی) که تعریف صبحانه اش رو زیاد خوانده بودم و عکسهای وسوسه انگیزی هم داشت اما چون خیلی زود به هتل رسیده بودیم و کافه تا ساعت ۹ باز نمی شد مجبور شدیم صبحانه را در هتل بخوریم.

سرو صبحانه در سالن غذاخوری مجموعه جهانگردی

صبحانه های هوس انگیز کافه نامبروان (No.1 Café ). عکسها از اینترنت
پس از صرف صبحانه و سپردن کوله پشتی ها به هتل، همراه دوربینهای عزیزمان راهی بلوار ناهارخوران شدیم. روبروی ورودی اصلی مجموعه جهانگردی پلکان بلندی وارد جنگل میشود که بسیار بسیار زیبا است. اول کمی با بالا و پائین کردن این پله ها ورزش صبحگاهی کردیم و چندتا عکس گرفتیم تا دستمون گرم بشه و سپس به سمت شمال و بلوار ناهارخوران حرکت کردیم. صبح زود بود و اهالی شهر رو میدیم که در حال دویدن و پیاده روی بودند. ضمن استنشاق اکسیژن خالص هی حس حسودیمون گل می کرد که ای کاش ما هم همچین هوای لطیف و طبیعت زیبایی تو تهران داشتیم. ‏

پله های روبروی ورودی مجموعه جهانگردی

پیاده روی سحرخیزان و ورزشکاران گرگانی
میانه های بلوار بودیم که دیگه خسته شدیم و گفتیم با یه تاکسی بریم پارک جنگلی النگدره. ورودی پارک جنگلی النگدره تقریباً وسط بلوار ناهارخوران قرار گرفته و رسماً جزء شهر هست و تا ابتدای درب ورودیش هم آپارتمان سازی شده. از راننده جوانی که ما رو سوار کرد خواهش کردیم تا ما رو تا وسط جنگل و ایستگاه پلیس ببره تا از آنجا به بعد تا خروجی پارک رو پیاده روی کنیم. النگدره یکی از زیباترین و تمیزترین پارکهای جنگلی هست که من تو شمال می شناسم و بیشتر درختانش هم توسکا و بلوط هستند. یک رودخانه زیبا هم از میان آن عبور میکنه که متاسفانه تقریباً خشک شده. همینطور که پیاده روی میکنید می توانید یک عالمه بلوطهای ریز و درشت زیبا جمع کنید. البته یکی دوتاش هم بر فرق مبارک ما اصابت کرد که حسابی دردمون گرفت.

پارک جنگلی الگندره

بلوطهای جنگلی
بعد از کلی پیاده روی و عکاسی به سختی خودمون رو تا نزدیکی درب خروجی رساندیم و در حالیکه دیگه توان راه رفتن نداشتیم یک تاکسی گرفتیم برای رفتن به مجموعه رستورانهای باباطاهر. باباطاهر که از یک رستوران گردان زیبا به همراه یک فست فود تشکیل شده بود یکی از معروفترین رستورانهای شهر بود. در همه سالهای گذشته و تمام سفرهایی که به گرگان داشتم حتماً یک وعده ناهار اساسی خودمان را میهمان می کردیم به همراه انواع سالاد و اردور و دسر و …. . از شانس بد ما مجموعه امسال تعطیل شده بود و به مزایده گذاشته شده بود. حالا مانده بودیم که برای ناهار کجا بریم. یه اتفاق بد دیگه هم این بود که در مجاورت این مجموعه یک قوری خیلی بزرگ قرار داشت که داخلش کافه جالبی بود اما این دفعه اثری از آن هم نبود. بعداً در اخبار شنیدم که قراره در این ناحیه تله کابین ساخته بشه و احتمالاً تعطیلی این اماکن در این منطقه هم به همین علت بود. ‏

مجموعه باباطاهر

رستوران گردان مجموعه باباطاهر

فست فود مجموعه باباطاهر

کافه قوری خدا بیامرز
به کمک نرم افزار Foursquare مجموعه رستوران خورشید رو برای ناهار انتخاب کردیم. در ورودی مجموعه، آقای سیه چرده ای به گرمی از ما استقبال کرد و گفت اگر مایل باشید می توانید غذاتون را روی بام و در آلاچیق هایی که در فضای باز تعبیه شده بخورید که ما خیلی استقبال کردیم. کیفیت غذا که شامل چلو ماهی قزل آلا و چلو جوجه کباب بود، خیلی معمولی و در سطح متوسط بود. بیشتر غذاهای ذکر شده در منو رو نداشتند اما کلاً خیلی تلاش می کردند که مشتری رو راضی نگه دارند. ناهار آن روز تجربه متوسطی بود و به باباطاهر نمی رسید. هزینه ناهار ۵۰ هزارتومان رُند شد. ‏

رستوران خورشید و آلاچیق های پشت بام
بعد از ناهار برای استراحت و تحویل گرفتن اتاق به هتل برگشتیم و کلبه ای در نزدیکی ساختمان اصلی رو به ما اختصاص دادند. کمی استراحت کردیم و حوالی غروب برای گشت شبانه از اتاق خارج شدیم. قبل از شروع گشت بعد از ظهر، نوشیدن یک چای عصرانه از واجبات هست. برای نوشیدن چای به چایخانه هتل که تازه بازسازی شده بود رفتیم و با اینکه هوا سرد بود ترجیح دادیم در تراس و فضای باز چای بنوشیم. فضای بسیار زیبا و چای بسیار دلچسبی بود. ‏

چایخانه سنتی مجموعه جهانگردی

رستوران جدید در محوطه مجموعه جهانگردی
پیاده به سمت پائین بلوار به راه افتادیم و با استفاده از نور چراغها در شب مه آلود، کمی عکاسی کردیم. مقصد بعدی کافه پنزا (Penza Café & Bakery) بود که رتبه اول کافه های شهر در Foursquare رو به خودش اختصاص داده بود. از مزیت های کافه پنزا این بود که نان مصرفی شان را خودشان می پختند و همراه با تمامی ساندویچ هایشان هم سیب زمینی سرخ شده سرو می کردند. ما هم از فرط شکموئی نتوانستیم طاقت بیاریم و عازم کافه شدیم. کافه در بلوار ناهارخوران، کوچه عدالت ۸۱ واقع شده البته خیلی از خیابان اصلی فاصله دارد. فضای بسیار زیبایی داشت، دکوراسیون زیبا، غذای عالی، قیمت به شدت مناسب که کلاً میشه گفت همه چی تموم بود. ما هم یک چیزبرگر و یک ساندویچ مرغ پِستو خوردیم با یه موهیتو و یک آب پرتقال طبیعی که فکر کنم کلاً حدود ۴۵ هزارتومان برای ما تمام شد.

بازی با نور در شبهای گرگان‏‏

کافه- نانوایی پنزا (Penza Café & Bakery)
‏پس از صرف شام درحالیکه نم نم بارون می بارید، قدم زنان به سمت هتل حرکت کردیم. اینقدر هوای شهر لطیف بود که آدم از پیاده روی سیر نمی شد. ‏

روز جمعه صبح پس از صرف صبحانه عازم جاده ناهارخوران به سمت روستای زیارت شدیم تا هرچه بیشتر از زیبائی های پاییز لذت ببریم. روستای زیارت که در ارتفاعات جنوب گرگان قرار گرفته در گذشته جای بکر و زیبایی بوده که به علت داشتن یک امامزاده (امامزاده عبدالله)، یک چشمه آبگرم معدنی و یک آبشار دوقلوی کوچولو یکی از نقاط توریستی حساب میشده. متاسفانه ساخت و سازهای غیراصولی و بی قواره، ظاهر زشتی به ورودی این دهکده بخشیده و یه حالت مصنوعی ایجاده کرده که به نظرم دیگه چندان جاذبه نداره. آخه من نمی فهمم چرا ساختمان پنج شش طبقه رو میان تو روستا میسازن!!!! ‏

ساخت و سازهای بی رویه و بی قواره در روستای زیارت‏

آبشار زیارت
بگذریم. البته دیدن این جاده خودش حال و هوای خوبی به آدم میده (البته قبل از روستا). ‏

جنگل ناهارخوران – از بلوار تا جاده زیارت
موقع برگشت به هتل برای تحویل اتاق با صحنه جالبی مواجه شدیم. یک آقایی که عروسک های پاندا در سایزهای مختلف می فروخت، همه عروسکها رو با شکلهای مختلف کنار جاده چیده بود که خیلی با نمک بود. اگرچه که کلاً کارش خطرناک بود. ناهار رو در رستوران هتل خوردیم و از میز اردور هم استفاده کردیم. یه مقدار سرویس دهی کُند بود اما تنوع میز اردور نسبتاً خوب بود. انواع ترشی، سوپ، کشک بادمجان، انواع سالاد و غیره بر میز اردور چیده شده بود. هزینه ناهار برای دو نفر ۶۰ هزارتومان شد.

پانداهای جنگلی

میز اردور زمان ناهار
از جاهای دیگری که توگرگان حتما باید رفت اونم تو فصل بهار و متاسفانه تو این سفر ما از جنگل وقت اضافه نیاوردیم که بریم و ببینیمش، منطقه هزار پیچ در شمال شهر هست. از فراز تپه های هزار پیچ، شهر گرگان خیلی زیبا دیده میشه و این زیبایی در غروب صد چندان هست.

تپه های هزار پیچ (عکسها از اینترنت)
چندتا خانه قدیمی هم در مرکز شهر گرگان هست که دیدنشان خالی از لطف نیست.

خانه تقوی: از بناهای دوره قاجار است که در مساحتی بیش از ۲۰۰۰ متر مربع ساخته شده و ساخت آن منسوب به حاج میرزا محمدتقی تقوی (تقی اف) می باشد. این مجموعه تاریخی شامل بیش از ده حیاط اصلی و فرعی بوده که تا کنون ۵ حیاط اصلی آن توسط سازمان میراث فرهنگی خریداری و بازسازی شده است. برخی قسمت های بنا هم با نقوش اسلیمی، اشعار فارسی به خط نستعلیق و آیات قرآن به خط نسخ تزیین شده اند.

خانه تقوی (عکس از اینترنت)
خانه امیرلطفی (موزه صنایع دستی گرگان): این خانه در بافت قدیم گرگان، خیابان امام خمینی جنب مسجد جامع و بازارچه سنتی نعلبندان قرار گرفته است. این بنا به مساحت ۹۵۶ متر مربع بنایی است دو طبقه که در اواخر دوره قاجار توسط مرحوم مهدی خان ملک به عنوان منزل مسکونی ساخته شده بود و دارای دو بخش هسته اصلی بنا و بخشهای خدماتی است.

خانه امیر لطفی یا موزه صنایع دستی گرگان (عکس از اینترنت)
خانه کبیر: خانه کبیر یکی از بناهای عهد قاجار واقع در محله دوشنبه ای از محلات قدیمی شهر است. تاریخ ساخت بنا مربوط به سال ۱۲۴۰ هـ‌‌‌ . ق است و متراژ آن حدود ۱۷۷۰ متر می باشد. از دو بخش شمالی و جنوبی تشکیل شده و شامل ۲ طبقه است.

خانه کبیر گرگان (عکس از اینترنت)
از دیگر جاذبه های استان گلستان هم میشه به آبشار کبودوال علی آباد کتول، مجموعه آبشارهای شیرآباد خان ببین، منطقه حفاظت شده جهان نمای کردکوی، خلیج گرگان و تالاب میانکاله، مقبره خالد نبی و قبرستان شگفت انگیزش، پارکهای جنگلی دلند، قُرُق و گلستان اشاره کرد که از دیگر جاذبه های گردشگری استان گلستان هستند.

آبشار کبودوال علی آباد کتول

آبشار شیرآباد خان ببین (عکس از اینترنت)

منطقه حفاظت شده جهان نمای کردکوی (عکس از اینترنت)

تالاب میانکاله (عکس از اینترنت)

مقبره خالد نبی (عکس از اینترنت)

قبرستان خالد نبی (عکس از اینترنت)
امیدوارم از سفر به استان سرسبز گلستان و شهر زیبای گرگان نهایت لذت رو ببرید.

نقد و بررسی هتل جهانگردی ناهارخوران

کیفیت و تنوع غذا ………………………………۶

عملکرد کارکنان ………………………………..۸

منطقه و دسترسی …………………………..۱۰

تمیزی و زیبایی هتل و اتاق ها …………………۵

تفریحات و امکانات هتل ………………………..۴

ارزش قیمت به نسبت خدمات………………….۸

نویسنده : پرستو عطرسائی

سه شنبه، ۱۵ فروردین ۹۶ ساعت ۲۱:۳۷

توسط لست سکند

کلمات کلیدی:گرگان,شهر گرگان,سفربه گرگان,سفرنامه گرگان,ایران گرگان