سفرنامه مجله مسافرتی سفرنامه ، تجربه سفر و سفرنامه
سفر به آفریقا – تهیه مقدمات سفر
. خوب صد البته دیدن فرهنگ جالب بومی های آفریقا هم جای خودش رو داشت.خوب بالاخره دست به کار شدم. برنامه من برای شهریور ماه ۹۰ بود. چند ماه زودتر مهمترین قسمت سفر رو شروع کردم: پیدا کردن همسفر. دو تا همسفر توپ پیدا کردم. امید و مهدی 
.ویزا: مکافات اصلی ایرانی ها برای سفر که همیشه هم کلی استرس درست می کنه گرفتن ویزاست. خوشبختانه گرفتن ویزای این کشورها خیلی دردسر نداره.
کنیا در قاره آفریقا
برای گرفتن ویزای کنیا نیاز به مدارک زیادی ندارید:
نامه اشتغال به کار، رزرو هتل (که می تونید فقط رزرو کنید و بعدش کنسل کنید)، پاسپورت و عکس. مدارک رو که تحویل سفارت بدید بعد از سه چهار روز ویزا آماده میشه. آدرس سفارت هم عوض شده و به بزرگراه آفریقا، خیابان مهیار، جنب سفارت ایتالیا منتقل شده. اینم شماره تلفنش: ۸۲-۲۲۶۵۱۰۸۰
تانزانیا در قاره آفریقا
تانزانیا توی ایران سفارت نداره ولی نگران نباشید مشکلی نیست می تونید به راحتی ویزای تانزانیا رو لب مرز یا توی فرودگاه بگیرید. برخوردشون هم واقعا با ما خوب بود.
اوگاندا در قاره آفریقا
اوگاندا هم توی ایران سفارت داره. البته ویزای اوگاندا و کنیا رو میشه توی فرودگاه هم تهیه کرد ولی توصیه می کنم ریسک نکنید و ویزا رو توی ایران تهیه کنید. برای اوگاندا هم نیاز به پاسپورت و عکس و رزرو هتل دارید. خیلی روی رزرو هتل تاکید دارند. حتما زمان ورود به اوگاندا رزرو هتل داشته باشید وگرنه مثل ما هفت ساعت توی فرودگاه اوگاندا سرگردون می شید . هزینه صدور ویزا هم ۵۰ دلاره که حتما باید به دلار به حسابشون بریزید پس دنبال یه شعبه ارزی بگردید. این هم نشونی و شماره تلفنش:
تهران خیابان ظفر -بلوار دلیری- نونهالان- خیابان ناز- پلاگ ۱۹ تلفن: ۲۲۶۰۰۴۶۵ و ۲۲۶۳۳۱۹۸
اگه هم مثل من یه کمی گیر بدید می تونید دو ساعته ویزاتون رو بگیرید. 
در مورد چگونگی رزرو هتل و پیدا کردن همسفر و سایت های مرتبط با اینها توی یه پست جداگانه بعدا توضیح می دم.
هشدار!!!: بیماری تب زرد و مالاریا در آفریقا بیماری شایعی است. حتما قبل از ورود به آفریقا خود را به ویژه در مقابل تب زرد واکسینه کنید. واکسن این بیماری در انستیتو پاستور تهران تزریق می شه و در مقابل آن یک کارت زرد به شما داده می شه. داشتن این کارت برای ورود به تانزانیا اجباریه.
یه نکته مهمی هم که در مورد ویزا یادم اومد اینه که یه بار که شما با ویزای کنیا وارد کنیا شدید، اگه بعد از اون وارد تانزانیا یا اوگاندا شدید برای برگشت به کنیا نیاز به ویزای ترانزیت یا ویزای دو بار ورود ندارید و با همون ویزا می تونید برگردید. سه ماه بعد از سفرم دوباره یه سر رفتم سفارت کنیا اونجا سفیر به من گفت که کشورهای کنیا، تانزانیا، اوگاندا، بروندی و رواندا دارن یه قرارداد می نویسن که هرکی ویزای یکی از این کشورها رو داشته باشه می تونه به بقیه سفر کنه مثل ویزای شینگن!
پرواز: برای رفتن به این سه کشور بهترین نقطه ورود کنیاست. هم اکنون هیچ ایرلاین ایرانی به کنیا پرواز نداره. برای رسیدن به کنیا بهترین انتخاب استفاده از ایرلاین های عربی است مثل امارات و قطری که سرویس خوبی ارائه می دن و معطلی شون توی فرودگاه کشور خودشون کمه ولی خوب گرونه. ارزونترین ایرلاین برای کسانی که هزینه براشون مهمه AirArabia است. اینجور ایرلاینها مثل AirArabia وAirAsia که بهشون (Low Cost Carrier) یا LCC می گن توشون از پذیرایی رایگان خبری نیست و هرچی که بدن پولشو همونجا ازتون می گیرند. مدت زمان ترانزیت ایراربیا توی فرودگاه شارجه خیلی بالاست یه چیزی حدود ۱۶ ساعت. صندلیهای فرودگاه اصلا مناسب خوابیدن نیستند یا باید قید پاکیزگی رو بزنید و روی زمین بخوابید یا توی هتل فرودگاه یه اتاق بگیرید که قیمت نسبتا بالایی داره. در مورد فرودگاه بعدا بیشتر توضیح می دم. با همه این مسائل ایرلاین ایمنیه. ما از همین ایراربیا استفاده کردیم. فقط این رو بگم اگه قصد خرید بلیط این هواپیمایی رو دارید زود بجنبید چون قیمتهاش هر دقیقه عوض می شه. ایراربیا هم از تهران و هم از شیراز پرواز داره. ایراربیا حدود ۳۰۰ هزار تومان از دیگر ایرلاینها ارزونتره. ما پرواز رو از شیراز با قیمت ۶۵۰ هزار تومان خریدیم.
بعد از همه این مسائل برنامه سفر رو ریختیم. سفر ما کلا ۲۱ روز طول می کشید. در کنیا از پارک های ملی ماسای مارا، دریاچه ناکورو و پارک ملی سامبورو و کوه کنیا و آبشار تامسون بازدید می کردیم. بعد به طور زمینی وارد تانزانیا می شدیم و بعد از بازدید از کلیمانجارو (بلندترین کوه تنهای جهان ) راهی دارالسلام می شدیم و از اونجا با قایق به سمت مجمع الجزایر زنگبار می رفتیم. دوباره با قایق به دارالسلام برمی گشتیم و با پرواز به اوگاندا می رفتیم. در اوگاندا از شهر کامپالا و شهر جینجا که سرچشمه رود نیل در اونجا قرار داره و همینطور دریاچه ویکتوریا (چهارمین دریاچه بزرگ جهان و بزرگترین در آفریقا) بازدید می کردیم و بعد زمینی به نایروبی برمی گشتیم و بعد خونه. مسیر حرکتمون رو توی نقشه زیر نشون دادم.
مسیر حرکت ما در آفریقا
در سفر به کنیا به مسائل بهداشتی توجه زیادی کنید حتما با خودتون داروهای واجب رو همراه داشته باشید. دارو کم پیدا میشه و گرونه. آب غیر بسته بندی مصرف نکنید. حتما واکسن تب زرد رو بزنید. مالاریا ، هپاتیت و به ویژه ایدز در آفریقا شیوع زیادی داره.
اگه یه سری نکات ساده رو رعایت کنید مشکلات ایمنی براتون پیش نمیاد. آفریقا فقیره و هرجا فقر باشه ناامنی هم هست. سعی کنید شب تنهایی بیرون نرید یا اگر هم جایی میرید حتما از تاکسی استفاده کنید. وسایل گران قیمت و زیور آلاتی که تابلو باشه همراه نداشته باشید. اگه هم لباس هاتون مثل من یه کم رنگ و رو رفته باشه بد نیست دولت مرکزی کشورهای آفریقایی معمولا به همه مناطق کشور تسلط ندارند مخصوصا نقاط دور افتاده مثل مناطق مرزی کنیا با سومالی یا شمال اوگاندا که حتی گزارش هایی از کشته شدن توریست ها از اونجا شنیده شده. حتما قبل از سفر به این نقاط اطلاعات تازه به دست بیارید. از اونجا که زبان رسمی کنیا و اوگاندا انگلیسیه کمی آشنایی با زبان انگلیسی خیلی از مشکلاتتون رو حل می کنه. تو تانزانیا تعداد کسانی که انگلیسی بلدند کمتره ولی باز کارتون راه می افته.
تو آفریقا شمال پولدار به حساب میایید چون هم سفیدید و هم توریست. از نظر اونا چون شما می تونید بلیط هواپیما بخرید پس پولدارید. مردم به شما میگن Muzumbu یعنی سفید پولدار. این از یادگاری های دوران برده داریه. پس طبیعیه که بعضی از مردم به شما به عنوان یه بانک نگاه کنند و سعی کنن ازتون بیشتر پول دربیارن. مواظب باشید!
