سفرنامه مجله مسافرتی سفرنامه ، تجربه سفر و سفرنامه
عشق من خوزستان – ۲۹ اسفند ۹۲ تا ۳ فروردین ۹۳
سفر آغاز میشود با نام او در یک روز مانده به آغاز سال ۱۳۹۳ …
روز ۲۹ اسفند ۱۳۹۲ از کرج با هوای معتدل میرسیم به شازند بدون تغییر دما، در جاده ازنا ابرهای نیمبو استراتوس دندان تیز میکنند برای ما
باران و برف نمیبینیم جز در کوه و البته هوای سرد. بدون هیچ مشکلی از آزادراه خرم آباد-پل زالبه دزفول میرسیم. ظهر است و منتظر ما برای صرف نهار. سال را تحویل میکنیم شباهنگام و در کنار جمع فامیل.
امروز اول فروردین ماه ۱۳۹۳ و همه فامیل از سراسر زمین جمع شده اند. چند خودرو ؟
درخت کنار در محله رودبند(تلفظ دزفولی : روبند)، دخیل بسته اند
این عمل را به چشم خرافه نیبینیم، اینها جزئی از فرهنگ مردم هستند.
این هم پل قدیم دزفول، قدیمیترین پل جهان که در حال استفاده است و پر از خاطره
دوم فروردین به دزفول گردی تفریحی اختصاص می یابد.
برای عبور همشهریان، میتوان از روی پل و از زیر پل عبور کرد.
کی میگه وزن ماشین و صدای اون پل رو خراب میکنه !؟
شب آخر اقامت در دزفول، با سمبوسه داغ خانگی میچسبد. بفرمایید.
روز سوم فروردین است و هنوز در حومه دزفول هستیم که لانه لک لک سفید یا حاجی لک لک در بالای درختان خشک خودنمایی میکند.
یکی مشغول بهسازی و تعمیر لانه اش است با پشم یا پر
و دیگری به همراه جفتش در لانه است.
تالاب شادگان را با کمک محمد گائینی می یابم.
اینجا صراخیه است. زندگی جریان دارد با کمک تالاب.
زندگی مردم با تالاب گره خورده است، یاد هامون می افتم و مردمان نیمروز
با نخل کسب درآمد میکنند صراخیه نشینان.
فهد قایق را هدایت میکند. مردم صراخیه و شادگان عرب هستند.
به چه می اندیشد؟
قایق، تالاب را میشکافد. هوا گرم است ولی آلوده نیست.
در جزیره پیاده میشویم، گاومیشها میچرند در این تالاب و آب بازی میکنند در گرما
پیشنهاد میکنم هر گاه به دزفول رفتید از سرشیر، ماست و بستنی گاومیش حتما مصرف کنید.
به نظر می آید یک باکلان کوچک باشد در حال شیرجه درون آب برای شکار
رضا آبتنی میکند، او با تالاب زنده است.
در تپه های دورتر، به گمانم اگرت کوچک هستند.
شب را در کنار کارون و در شهر خرمشهر خوش میگذرانیم با دیگر مردمان.
استراحت در هتل نگین اروند تنها چاره بود.
نویسنده: محمد صادق سبط الشیخ انصاری
منبع : وبلاگ خیم
کلمات کلیدی:خوزستان,شهر خوزستان,سفرنامه خوزستان,سفربه خوزستان
