وقت برگشتن از یه راننده تاکسی جاهای دیدنی آنتالیارو پرسیدیم و اونم یه بروشور که جاهای دیدنی آنتالیارو مشخص کرده بود بهمون داد قیمت کردیم که اگه بخواد ۴ تا جا ببرمون چند میشه اونم چهارتا از جاهارو عکسشون رو نشون داد گفت برای اون جاها ۳۰۰ لیر میگیره که کمی چونه زدیم و ۲۵۰ لیر راضی شد که هزینه ورودی مکان ها و ناهار با خودمون بود. تو مسیر برگشت یه آژانس گردشگری بود که همون ۴ مکان رو ازش پرسیدیم چند میبره برای هر نفر همراه ورودی ها و ناهار ۲۰۰ لیر قیمت داد البته ما هنوز از ورودی ها خبر نداشتیم چند بودن ولی مطمئن بودیم که خیلی گرون گفته و تاکسی که صحبت کرده بودیم قیمت مناسب بود وقتی رسیدیم هتل از مسئول هتل هم قیمت کردیم اونم بدون ناهار و ورودی ها ۳۰۰ لیر قیمت داد و مطمئن شدیم قیمت مناسب بود برای ساعت ۱۰ صبح با راننده تاکسی جلوی اوچ گاپیلار هماهنگ کرده بودیم.

چهارتا جایی که قرار بود ما بریم:
پرگه
Kursunlo Selalesi
Duden Selalesi
Ulupinar Kemer
ساعت ۱۰ رسیدیم جلوی اوچ گاپیلار وقتی رسیدیم راننده اونجا منتظر بود. راس ساعت ۱۰:۰۵ دقیقه حرکت کردیم به سمت اولین مقصد.
مسافت و ورودی بعضی جاهارو از راننده پرسیدیم:
ورودی اسپندوس ۲۵ لیر
ورودی رافرینگ ۲۰ دلار
ورودی تله کابین ۳۰ یورو
فاصله تا پامبوخ قلعه ۳ ساعت و نیم راه بود و تا آنالیا حدود ۲ ساعت
حدود ساعت ۱۰:۲۵ دقیقه رسیدیم به اولین مقصد که پرگه بود اصلا جای دیدنی به نظر نمیومد و ورودی هر نفر ۲۰ لیر بود که واقعا به نظر ارزش نداشت برا همون ترجیح دادیم نریم چون یه جورایی منطقه تاریخی بود که شاید برای مردم ترکیه مهم باشه

بدون معطلی به مقصد بعدی رفتیم که کورشونلو شلالسی بود شلاله به معنی آبشار بود. فاصله زیاد نبود ساعت ۱۰:۴۵ رسیدیم به پارک طبیعت یا همون آبشار کورشونلو. ورودی برای هر نفر ۶ لیر بود و برای زیر ۱۱ سال نصف قیمت بود.

همون ورودی پارک دوتا شتر گذاشته بودن که اگه میخواستی سوارشون بشی و بگردی ۱۰ یورو هزینه داشت و اگه میخواستی باهاشون عکس بندازی ۳ یورو

برعکس منطقه پرگه فضای اینجا خیلی قشنگ بود و واقعا ارزش دیدن داشت خیلی دنج و خنک با طبیعت فوق العاده زیبا

کنار آبشار یه عکاسم بود همراه با یه طوطیکه عکس مینداخت پسر عموم اونجا همراه طوطی یه عکس انداخت و یه عکس هم همگی دسته جمعی انداختیم برای عکس پول نمیگرفت و کلی ازمون عکس گرفت ولی بالا برای ظاهر کردن عکسا هر عکسو انتخاب میکردیم برای چاپش ۲۰ لیر هزینه داشت که ما دوتا عکس دسته جمعی و یکی برا پسر عموم رو جمعا ۵۰ لیر گرفتیم.

مسیر بعدیمون دودن شلالسی بود. ساعت ۱۱:۴۵ حرکت کردیم به سمت دودن شلالسی حدود ۱۳ کیلومتر از هم فاصله داشتن ساعت ۱۲ رسیدیم اینجا هم ورودی هر نفر ۴ تله و زیر ۱۱ سال نصف بها

واقعا آبشارها زیبایی خاصی داشت و محیطشون خیلی قشنگ بود که ارزش دیدنشو داشت

یه تونل صخره ای بود که از اونجا میتونستیم بریم پشت آبشار داخل تونل خیلی خنک بود و از اونجا نمای آبشار خیلی دیدنی بود.

حدود یک ساعت اونجا بودیم . مسیر بعدی و درواقع آخرین مسیرمون وادی بود که میخواستیم برای ناهار اونجا باشیم. به گفته راننده ۴۵ دقیقه الی یک ساعت راه بود.
رفتن به این محل ها واقعا طوری نبودن که بخوایم تیکه تیکه با تاکسی بریم یا اتوبوس خور نبودن همگی خارج شهر بودن و بهترین حالتش همینطور بود که دربست بگیریم.
از داخل شهر Kepez رد شدیم پارک دایناسورها و تله کآبین هم تو همین مسیر بودن.

ساعت ۲ رسیدیم به رستوران، منطقه خیلی زیبا و باصفایی بود ورودی نداشت ولی خب فقط رستوران بود یعنی مجبورا باید برای وارد شدن از داخل رستوران ها رد بشیم.

ناهار یه عدمون ماهی و یه تعدادمون آدانا کبابی سفارش دادیم. به راننده هم گفتیم مهمون ما و خواستیم براش غذا سفارش بدیم که گفت باشه ممنون ولی من خودم بالا سفارش میدم اینجا یکم به قضیه شک کردیم که یه خبری هست بین صاحب رستوران و راننده به هر حال کاری نداشتیم. قیمت غذاها به نسبت محیط رستوران خیلی بالا نبود داخل شهر هم قیمت ها تقریبا همینطور بود.

بعد سفارش غذاها و خوردن یکم نشستیم بعد صورت حساب رو که آوردن خیلی گرون شده بود جمع کل غذا برای ۷ نفر البته با راننده ۴۷۰ لیر شد وقتی غذای سفارش داده راننده رو دیدیم همراه مخلفاتی که برای خودش سفارش داده بود ۹۵ لیر غذای ایشون شده بود در حالی که غذای ما حالا بدون مخلفات جانبی برای هر نفر ۳۰ لیر بود در حالی که غذای ایشون گرون ترین غذای ممکن بود اینجا بود که یکم بیشتر به قضیه شک کردیم. بعدها متوجه شدیم که اصلا صاحب رستوران از راننده هایی که مهمون میارن اونجا هزینه غذا نمیگیرن یه جورایی مثل همون اتوبوس های بین شهری خودمون و اونجا بود که مطمئن شدیم اصلا به راننده تاکسی های ترکیه نباید اعتماد کرد چون همون اول تو فرودگاه آنتالیا وقتی از راننده تاکسی پرسیدیم میشه با اتوبوس یا تراموا رفت تا هتل گفت اونجا ایستگاه نداره و خیلی دورتر نگه میدارن و از این حرفا در حالی که اصلا اینطور نبود.
ساعت ۴:۳۰ راه افتادیم به سمت هتل

ساعت ۵:۳۰ رسیدیم هتل و رفتیم استراحت که حسابی خسته شده بودیم.
بعد استراحت باز طبق روال روزای گذشته غروب اومدیم بیرون اینبار به سمت بازار رفتیم تا مراکز خرید منطقه رو هم ببینیم. خوبی منطقه به این بود که همه جا پیاده میشد گشت.

تو خیابون کاظم اوزلپ همه برندهای معروف مثل LC Waikiki و Defacto و Koton وجود داشتن.
خیلی فرصت نشد که همه فروشگاه هارو بگردیم به هتل برگشتیم و تصمیم گرفتیم صبح مجدد به همین منطقه برگردیم.
صبح روز بعد ، بعد از خوردن صبحانه راهی سمت بازار شدیم حدودای ساعت ۱۰ بود که رفتیم از خیابون آتاتورک شروع به گشتن.

همینطور که فروشگاههارو میدیدیم به سمت خیابون کاظم اوزلپ رفتیم. تو مسیر همون ورودی خیابون کاظم اوزلپ یه لیوان آب پرتقال خریدیم که هزینه هر لیوان بزرگ ۵ لیر بود.

تو این خیابون هزینه غذاها هم مناسب بود. لیست قیمت غذاهای یکی از رستوران ها:

بعد از کلی گشتن و خرید اولین قسمت از همون بازه سلیقه ای رو به پایان رسوندیم.
برای ناهار مجدد به همون خیابون چترها رفتیم و چون از غذای رستوران دیروز راضی بودیم مجدد همون رستوران رفتیم.
اینبار suslu tavuk (مرغ سرخ شده همراه سس) و Keremali mantar (قارچ و سس سفید) sultan Ahmet Et Kebabi سفارش دادیم .

بعد ناهار به هتل برگشتیم تا کمی استراحت کنیم و خریدامون رو جابجا کنیم تا فردا صبح اتاق هارو تحویل بدیم و بریم به هتل رکسوس. شب برای آخرین بار برای دیدن زیبایی های منطقه رفتیم بیرون اینبار به سمت اسکله رفتیم تا از زیبایی شب های کنار اسکله هم دیدن کنیم.

موقع برگشتن از سمت اوچ گاپیلار جلوی وروی اوچ گاپیلار کنار یه کافه نشستیم و بستنی خوردیم و از موسیقی زنده داخل کافه هم لذت بردیم. هزینه هر بستی ۵ لیر بود.

جلوی اوچ گاپیلار از یه تاکسی قیمت پرسیدیم تا هتل رکسوس چند میبره اونم ۱۵۰ لیر قیمت داد که با چونه زدن به ۱۱۰ لیر کاهش داد ولی گفت جلوی هتل نمیاد و از جلو خود اوچ گاپیلار سوار میکنه و اومدن به اونجا با اون همه وسایل خیلی سخت بود به هتل برگشتیم تا هزینه هتل رو پرداخت کنیم و همونجا از صاحب هتل پرسیدیم که میتونن مارو ببرن اونم گفت اگه ماشین هارو اجاره نکنن و ماشین موجود باشه میبره هزینه هتل برای ۴ شب ( با احتساب اون یک شب اضافه که قبلا رزرو نکرده بودیم ) برای ۲ تا اتاق سه تخته و هرزگاهی آب معدنی هایی که میگرفتیم از هتل کلا ۹۴۷ لیر شد.
بعد از حساب کردن هزینه هتل به اتاق هامون رفتیم تا وسایل رو جمع کنیم و صبح بدون معطلی بعد صبحانه حرکت کنیم.
صبحانه رو خوردیم و حدودا ساعت ۱۰ بود که آماده حرکت شدیم از صاحب هتل خواستیم که مارو ببره اولش گفت تو یه ماشین جا نمیشیم ولی وقتی همه وسایلامون رو تونست تو صندوق عقب جابجا کنه ۶ نفری راحت سوار شدیم و از هتل تا رکسوس ۱۵۰ لیر خواست و ما هم قبول کردیم چون تاکسی داخل شهر هم اول همین قیمت رو داده بود تازه اون از اوچ گاپیلار میخواست سوار کنه که تا اونجا رفتن خودش کلی مصیبت بود با وسایل.
حدودا ساعت ۱۰:۵۰ دقیقه رسیدیم به منطقه بلک

تو ورودی منطقه بلک یه مرکز خرید بود و فروشگاه برند Lc Waikiki
به هتل رسیدیم و جلوی درب ورودی نگهبانی برگ رزرواسیون اتاق ها رو خواست و با برگ رزرو خودشون چک کرد وقتی دید مشکلی نیست اجازه ورود داد.
ورودی هتل خیلی جذاب بود و همین نوید یه هتل لوکس رو بهم داد.

داخل شدیم و بلافاصله از نفرات هتل اومدن و ساک هارو از تاکسی پایین گذاشتن.
بعد از گذاشتن ساک ها روی چرخ دستی ها منتظرموندن تا ما اتاقهارو تحویل بگیریم.
جلوی درب ورودی سه نفر ایستاده بودن که هنگام وارد شدنمون به لابی خوش آمد گفتن و به سمت رسیپشن راهنماییمون کردن
تصورمون این بود که اتاق هارو ساعت ۲ تحویل بدن ولی چون هتل خلوت بود و اتاق خالی زیاد داشتن همون لحظه اتاق هارو تحویل دادن.
پاسپورت هارو گرفتن چک کردن و فرم هاشون رو دادن تا اطلاعاتمون رو وارد کنیم.
بعد از تکمیل فرما کارت اتاق هارو همراه با پسورد وای فای هر اتاق بهمون دادن برای هر اتاق ۲ کارت تحویل دادن بهمون.
همونجا نقشه کامل هتل رو هم بهمون دادن.

کارت هارو تحویل گرفتیم و به سمت اتاق ها رفتیم. لابی و سالن ها خیلی زیبا و تمیز بودن و یه عطر ملایمی هم سرتاسر سالن ها بود. هر نقطه از هتل هم تابلوهای راهنما وجود داشتن.
بزرگی هتل واقعا از همون لحظه اول ورود چشمگیر بود تمیزی سالن ها لابی و … خیلی خوشایند بود.

اتاقارو تحویل گرفتیم و وسایلمون رو برامون آوردن. اتاق فقط دوتا تخت داشت و همه وسایل برای اتاق دو نفره چیده شده بود وقتی به مسئول تمیز کردن اتاق ها گفتیم که ما اتاق رو به سه تخته ارتقا دادیم گفت بله حتما اصلاح میکنیم و ۵ دقیقه نشد که تخت اضافی رو آوردن. فضای اتاق تا قبل سه تخته شدن خیلی خوب و تقریبا بزرگ و مناسب بود ولی وقتی تخت سوم آورده شد یکم جا کم شد ولی بازم خیلی خوب و مناسب بود.

اتاق یه تراس داشت که اندازش تقریبا خوب بود و یه ویوی زیبا رو به استخر و پارک آبی هتل

بعداز جابجا کردن وسایل رفتیم بیرون تا دوری بزنیم و با محیط هتل آشنا بشیم اگه شد هم کمی شنا کنیم

بعد از اینکه با کلیات هتل آشنا شدیم رفتیم استخر اصلی هتل و کمی شنا کردیم کنار هتل کافه بود و اسکیت بازهایی که هر چند دقیقه یکبار میومدن و ازت میپرسیدن چیزی میخواین برا خوردن یا نه و تو سریع ترین زمان ممکن برات میاوردن خیلی برامون جالب بود. تو هر نقطه هتل کافه وجود داشت و میتونستی بصورت رایگان هرچی که میخوای سفارش بدی انواع نوشیدنی از آب معدنی تا … همگی بصورت کاملا رایگان بود
بزرگی هتل باعث شده بود که خیلی خلوت به نظر برسه البته تو اون زمان که ما رفته بودیم تازه شروع مسافرت ها به آنتالیا بود و کلا هتل خلوت بود.

 

بعد از شنا به سمت ساحل و اطراف هتل رفتیم زمین فوتبال، والیبال ساحلی ، بدنسازی و … هم همگی وجود داشت و اگه میخواستی میتونستی استفاده کنی

برای کودکان هم محل بازی مخصوصی وجود داشت که حتی افرادی بودن که از کودکان نگهداری میکردن تا والدینشون بتونن برن شنا کنن

اطراف استخر سرویس بهداشتی و محل قرار گیری حوله ها وجود داشتن برعکس بعضی از هتل ها که کارت حوله میدادن اینجا نه خبری از کارت حوله بود و نه دستبند

به رستوران اصلی رفتیم برای ناهار. رستوران اصلی خیلی بزرگ بود تنوع ناهار و غذاها به قدری بود که اگه فقط میخواستیم غذارو ببینیم و از کنارشون رد بشیم بدون کوچکترین کجکاوی یه ۱۰ دقیقه زمان لازم بود
طبقه همکف فود کورت بود و طبقه بالا یا همون رستوران اصلی با انواع غذاها

خیلی حس خوبی نداشتم موقع عکاسی از غذاها و رستوران و بیشتر زمان های خلوت رو برای عکاسی داخل رستوران ها انتخاب میکردم ولی از طرفیم دوست داشتم تصاویر کامل باشن و بیشتر از توضیحات متنی خود تصاویر گویای همه چی باشن فکر میکنم اینطور بهتر بشه گفته هارو مجسم کرد
بعد از خوردن ناهار گشت زنان به سمت اتاق ها رفتیم تا کمی استراحت کنیم.

طبقه پایین رستوران ها یه خیابون بود که به سبک پاریس بازسازی شده بود. خیابون کوچیک ولی خیلی قشنگی بود با مغازه های داخل خیابون حالت رویایی با آسمون مجازیش که روشنایی حالت گرگ و میش داشت و کافه ی جلوی رستوران
بعد ناهار یه چایی تو اون کافه خیلی میچسبید

از محیط رستوران خارج شدیم پشت اتاق ها استخر سرپوشیده هتل قرار داشت و سالن های سونا و جکوزی

از همونجا به سمت ورودی اتاق ها رفتیم. بعد از یه کم استراحت من تصمیم گرفتم برم جاهای دیگه هتل رو پیدا کنم و کمی هم عکس بگیرم.
برای همون دوربین رو برداشتم و رفتم بیرون.
طبقه همکف هتل سالن بیلیارد، بولینگ و بازی های کامپیوتری بود البته رایگان نبودن و بسته به نوع بازی باید هزینه پرداخت میکردی.

سالن بدنسازی هم طبقه اول بود. سالن خلوت و تمیز که اکثر دستگاه های بدنسازی رو هم داشت و استفاده از سالن هم که رایگان بود.

همینطور که سالن هارو میدیم دنبال درب خروجی به بیرون بودم. نکته خیلی جالب تعداد کافه هایی بود که تو هر نقطه هتل هم فضای داخل و هم محوطه بیرونی هتل وجود داشتن،
همه کافه ها خیلی شیک و تمیز بودن با انواع نوشیدنی های مختلف

بعد از هتل خارج شدم و به محوطه بیرونی هتل رفتم تا محل های جدید رو کشف کنم
ترجیح دادم دقیقا از جلوی درب ورودی اصلی از یک طرف شروع کنم و هتل رو کامل دور بزنم تا اینجوری همه جارو دیده باشم . به قدری محوطه هتل بزرگ بود که فقط عکاسیش حدود ۳ ساعت وقت برد و آخراش به تاریکی هوا خورد و کیفیت عکسا نا مناسب شد.
همون کنار ورودی در اصلی هتل سمت چپ زمین های تنیس و پارکینک سرپوشیده هتل قرار داشتن

من مسیر حرکت رو از سمت راست یعنی ضلع غربی هتل شروع کردم همینطور به گشتن ادامه دادم و هر قدم که میرفتم جاهای جدیدی میدیدم
نقطه نقطه هتل زیبایی خودشو داشت فضاهای سبز و دنج ، سوئیت های شخصی با استخرهای اختصاصی تو اون فضای آروم خیلی عالی بود. یعنی استراحت مطلق بدون کوچکترین دغدغه فکری

پارک آبی هم تو ضلع غربی هتل بود ولی متاسفانه پارک آبی خراب بود و با اون وضعی که داشت حالا حالا هم درست نمیشه چون هیچ اقدامی برای تعمیر و بازسازیش انجام نمیشد.

از کنار پارک آبی راهی بود به سمت ویلاهای شخصی. حتی ورودی این ویلاها هم درب خصوصی داشت یه محیط فوق العاده آروم و دنج ولی زیادی آروم بود یه جورایی
دیگه میشه گفت ترسناک بود همه چی خصوصی بود استخر رستوران زمین های تنیس