سفرنامه مجله مسافرتی سفرنامه ، تجربه سفر و سفرنامه
وارادرو (کوبا ) و جاذبه های گردشگری آن
وارادرو Varadero شهری ساحلی و تفرجگاهی است که در شبه جزیره ی هیکاکوس Hicacos استان ماتانزاس Matanzas کوبا واقع شده است. این شهر زیبا یکی از بزرگترین مناطق تفرجگاهی ساحلی در منطقه ی کارائیب به حساب می آید. لازم به ذکر است که وارادرو در فاصله ی ۱۴۰ کیلومتری شرق هاوانا قرار دارد.
شبه جزیره ی هیکاکوس با اینکه در بهترین حالت تنها ۱٫۲ کیلومتر پهنا دارد اما بالغ بر ۲۰ کیلومتر در جهت شمال شرقی امتداد یافته و کانال کاواما Kawama Channel بین این شبه جزیره و جزیره ی کوبا قرار گرفته است.
از نظر تاریخی اولین اشاره به وارادرو در سال ۱۵۵۵ بوده است. این مکان اولین بار به عنوان یک اسکله ی خشک استفاده می شده و معادن نمک این شبه جزیره (تعطیل شده به سال ۱۹۶۱) بیشتر هزینه های ناوگان اسپانیایی/آمریکای جنوبی آن را از سال ۱۵۸۷ تامین می کردند. هرچند تاریخ پایه گذاری وارادرو به عنوان یک شهر به دسامبر ۱۸۸۷ باز می گردد، زمانی که ۱۰ خانواده از شهر کاردناس Cárdenasاجازه یافتند تا خانه های تعطیلات خود را جایی بین خیابان های ۴۲ ام و ۴۸ ام امروزی بسازند.
فرودگاه خوآن گوآلبرتو گومز Juan Gualberto Gómez در غرب این شبه جزیره واقع شده و به عنوان فرودگاه وارادرو شناخته می شود که از نظر اهمیت پس از فرودگاه خوزه مارتی هاوانا در مقام دوم قرار دارد و پذیرای پروازهای داخلی و بین المللی می باشد.
وارادرو همانطور که گفته شد شهری تفرجگاهی است که دارای بیش از ۲۰ کیلومتر ساحل ماسه ای می باشد. اولین گردشگران در اوایل دهه ی ۱۸۷۰ از وارادرو بازدید کردند. در سال ۱۹۱۰ اولین دوره از مسابقات سالانه ی قایق رانی در وارادرو برگزار شد، ۵ سال بعد نیز اولین هتل به نام وارادرو که بعدها به Club Nautico تغییر نام داد در این مکان ساخته شد. اما در حقیقت رشد صنعت گردشگری به اوایل دهه ی ۱۹۳۰ زمانی که میلیونر آمریکایی ایرنه دو پونت، املاک خود را در این شبه جزیره بنا نمود، بر می گردد. بدین صورت، بسیاری از اشخاص مشهور و غیر مشهور در وارادرو اقامت گزیدند که از آن جمله می توان به آل کاپون Al Capone اشاره نمود.
بعد از انقلاب کوبا در سال ۱۹۵۹، بسیاری از خانه های بزرگ این منطقه مصادره شده و از مالکان ثروتمند آنها سلب مالکیت شد؛ این خانه ها پس از مدت کوتاهی به موزه تبدیل شدند. در سال ۱۹۶۰ پارک ۸۰۰۰ کابین (Parque de las 8000 Taquillas) به عنوان نمادی از گردشگری یکپارچه ی کوبایی ها و بازدیدکنندگان خارجی از تمام طبقات اجتماعی ساخته شد. بازدیدکنندگان می توانستند متعلقات خود را در قسمت زیرزمین پارک قرار داده، از تاسیسات بهداشتی و خدمات غذایی در طبقه ی اول استفاده کرده و حتی لوازم استحمام و شنا اجاره کنند. در واقع، محوطه ی اطراف این پارک به مرکز شهر وارادرو بدل گشته بود.
بین دهه ی ۱۹۶۰ و ۱۹۸۰ وارادرو خود را به یک مرکز فرهنگی تبدیل کرده و در آن سالها پارک مرکزی شاهد برگزاری کنسرت ها، جشنواره ها و رویدادهای ورزشی بیشمار بود.
در دهه ی ۱۹۹۰ ساخت هتل های جدید ۴ ستاره و ۵ ستاره ای در این شهر آغاز شد که عمدتا توسط شرکت های خارجی صورت می گرفت. باز شدن درهای گردشگری بین المللی، ورود افراد جدید به این منطقه را به همراه داشت. یکی از عواقب این امر کمرنگ شدن زندگی اجتماعی، فرهنگی و سنت های وارادرو بود که سبب شد مکان های شاخصی مانند پارک مرکزی، سینما و مکان های دیدار جمعی فرهنگی به خاطر هتل هایی با خدمات همه جانبه مورد کم لطفی واقع شده و در نهایت تعطیل شوند. کارناوال بین المللی نیز که برای اولین بار در دهه ی ۱۹۸۰ برگزار شده بود، در این دوره کنار گذاشته شد.
وارادرو علاوه بر داشتن سواحل زیبا که بزرگترین ویژگی آن نیز به شمار می رود، دارای جاذبه های طبیعی دیگری نیز می باشد که از آن جمله می توان به غارها و زنجیره ای از جزایر کوچک و سواحل مرجانی اشاره نمود. ضمن اینکه در اطراف وارادرو جاذبه های فرهنگی و تاریخی متنوعی مانند شهرهای ماتانزاس و کاردناس، شبه جزیره ی زاپاتا و تفرجگاه San Miguel de los Baños نیز قرار دارند. همچنین وارادرو به عنوان یک بندر آزاد امکانات غواصی، ماهیگیری در آب های عمیق، تفرج با کشتی های تفریحی و سایر ورزش های آبی را در اختیار بازدیدکنندگان و علاقمندان قرار می دهد.
وارادرو هر سال پذیرای یک میلیون گردشگر است که بیشترین آنها را گردشگران اروپایی و کانادایی تشکیل می دهند. در ادامه به معرفی تعدادی از مهم ترین جاذبه های گردشگری وارادرو می پردازیم:
همان طور که گفته شد امتداد ۲۰ کیلومتری طلائی رنگ وارادرو یکی از بهترین سواحل کارائیب به شمار می رود. در جای جای این ساحل سرپناه هایی با سقفی از جنس برگ نخل از دل ماسه های نرم سر برآورده و صدای خش خش این برگ ها در ساحل ابریشمین وارادرو گوش شما را نوازش می دهد. در کنار تمام این زیبایی های طبیعی بیش از ۵۰ اقامتگاه با خدمات همه جانبه وجود دارند که گردشگران را از تمام دنیا به خود جذب می کنند. در وارادرو گردشگران می توانند به انواعی از ورزش های آبی مانند غواصی، شنا، قایق رانی و کایاک سواری مشغول شوند.
نزدیک فرودگاه وارادرو، مسیری است که شما را به غار ساتورنو می رساند. این قنات یا استخر شنای زیرزمینی به شما اجازه می دهد که از طراوت و خنکای آن لذت ببرید. در این غار، استالاکتیت ها از سقف غار فرو ریخته و استالاگمیت ها از اعماق آب بر می خیزند. گردشگران می توانند در آبهای لاجوردی استخر این غار شنا کنند یا از روی ستون های کریستالی آن به داخل آب شیرجه زده و تشکیلات صخره ای و زیبای این منطقه را تحسین کنند. برای بازدید از این غار لوازم ضروری مانند کفش های غواصی، لوله تنفس و ماسک به همراه داشته باشید.
پارک Josone واحه ای آرامش بخش در قلب وارادرو است. این پارک که در دهه ی ۱۹۴۰ ساخته شده، اصالتا به صاحب کارخانه ای به نام خوزه اوتوریو Jose Uturrio تعلق داشته که به قولی خانه ی بزرگ موجود در آن را برای همسرش اونلیا Onelia ساخته بوده است. در این پارک مسیرهای زیادی در اطراف باغ های پر گل و فواره های جوشان وجود دارند. از دیگر موارد شاخص یک پل تزئینی است که از میان دریاچه ی کوچکی می گذرد که در آن اردک ها شاد و خوشحال حرکت می کنند. گردشگران می توانند در دریاچه ی این پارک از تفریحاتی مانند قایق پدالی یا پارویی لذت برده یا در سایه ی درختان نخل آن به استراحت بپردازند. امروز اقامتگاه سابق موجود در این پارک تغییر کاربری داده و به عنوان رستوران و استراحتگاه فعالیت می کند. ضمن اینکه در انتهای جنوبی پارک نیز یک استخر شنا قرار دارد.
این عمارت که زمانی به کارآفرین ثروتمند آمریکایی آلفرد ایرنه دوپونت نمور تعلق داشته در سال ۱۹۲۹ بنا گشته است. پس از انقلاب، دوپونت از کشور گریخت و این عمارت جز اموال دولت کوبا قرار گرفت. این عمارت که با مرمرهای ایتالیایی، چوب های ارزشمند و تایل های سرامیکی عایق ساخته شده، در دوران اوج خود نمونه ای از شکوه و زیبایی محسوب می شده است. امروز این عمارت یک هتل لوکس و باشگاه گلف است. حتی اگر از مهمانان این هتل نیستید نیز می توانید در اینجا توقفی داشته و از طبقه ی دوم شاهد مناظر شگفت انگیزی باشید یا در رستوران هتل غذا میل کنید. ضمن اینکه در این عمارت تعدادی از مبلمان اصلی، اطلاعاتی در مورد دوپونت و عکس های قدیمی نیز برای نمایش وجود دارند.
پارک اکولوژیکی وارادرو در بخش انتهایی شبه جزیره ی هیکاکوس واقع شده و برای گردشگران نوعی بازگشت به طبیعت به حساب می آید. این مکان حفاظت شده یکی از ذخایر طبیعی این منطقه به شمار می رود که دارای سواحل دلپذیری نیز می باشد. در این پارک تنوع گسترده ای از گونه های گیاهی مانند کاکتوس و ارکیده و همچنین پرندگان، حشرات و مارمولک های متنوعی وجود دارند. مسیرهای پیاده روی باریک این منطقه بسیار جالب توجه هستند، هرچند بازدیدکنندگان باید توجه داشته باشند که زمین این منطقه صخره ای بوده و می تواند برای کودکان کوچک و کسانی که از قدم های خود اطمینان کافی ندارند چالش برانگیز باشد. ضمن اینکه داشتن کفش های مناسب و مواد دافع حشرات نیز توصیه می شود.
در این پارک دو غار آهکی به نام های آمبروسیو Cueva de Ambrosio و موسولمانس Cueva de Musulmanes وجود دارند که محل زندگی خفاش ها بوده و به دلیل وجود نقاشی های روی سنگ و فسیل های قدیمی قطعا مورد توجه باستان شناسان جوان قرار خواهند گرفت. در این محل راهنماها در دسترس گردشگران قرار دارند تا برای آنها تورهای بازدید برگزار کرده یا برای ترجمه به آنها یاری رسانند.
در دلفیناریوم، دوستداران حیوانات می توانند دلفین ها را بوسیده، در آغوش بکشند و از تماشای آنها لذت ببرند. برنامه ی این دلفیناریوم با نمایشی آغاز شده و در ادامه رویارویی با دلفین ها در دریاچه های آب شور تجربه ای کم نظیر در اختیار بازدیدکنندگان قرار می دهد. در این رویارویی، افراد با همبازی های دریایی خود از نزدیک آشنا شده و آنها را نوازش می کنند. ضمن اینکه افراد می توانند در آب با آنها شنا کرده و در حقه های مفرح این موجودات بازیگوش شریک شوند.
در شمال شرقی وارادرو مکانی بسیار پرطرفدار به نام “پارک زیرآب جزیره ی پیدرا” برای شیرجه و غواصی وجود دارد. اواخر دهه ی ۱۹۹۰ تجهیزات نظامی و انواع کشتی، قایق و یک هواپیما به عمد در این منطقه غرق شدند تا یک صخره ای مصنوعی ایجاد کنند. افرادی که در این منطقه غواصی می کنند می توانند به تماشای لاک پشت ها، کوسه ها و سخت پوستان دیگر نیز بپردازند.
در موزه ی وارادرو بازدیدکنندگان می توانند در محیطی دلچسب در کنار دریا با تاریخ این شبه جزیره آشنا شوند. این موزه در خانه ای واقع شده که در دهه ی ۱۹۲۰ توسط معماری به نام لئوپولدو آبرو Leopoldo Abreu طراحی شده بود. این طرح با بالکن های زیبای اطراف خود و ایوان چوبی، نمونه ای متداول از خانه های ساحلی آن دوره می باشد. لازم به ذکر است که این خانه در اوایل دهه ی ۱۹۸۰ به صورت گسترده ای بازسازی شد.
این موزه دارای نمایشگاه هایی از جمله حیوانات پرشده، مبلمان آن دوره و بقایایی از یک کوسه ی دو سر کوچک می باشد. برخی از عکس های قدیمی وارادرو در دهه ی ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ نیز در این مکان به نمایش در آمده اند.
منبع : wikipedia, planetware
نوشته شده در لست سکند
