سفر به مارماریس زیبا ، یک بار و برای همیشه

سفر به مارماریس زیبا ، یک بار و برای همیشه

با نام و یاد خدا

نکاتی پیش از خواندن سفرنامه:

•  –  این سفرنامه با زبان نگارش محاوره ای و خودمونی نوشته شده و پیشاپیش بابت این موضوع که نگارش کتابی و رسمی نیست عذرخواهی میکنم از خوانندگان عزیز.
•  – در صورتی که قبلا به انتالیا و هتل های لوکس و بی نظیرش رفته باشید با دیدن شهر مارماریس(یا به بیان بهتر دهکده توریستی مارماریس) در بدو ورود اندکی ناامید میشید اما نگران نباشید چون بلاخره یه تجربه جدیده و چیزهای خوب و قشنگی هم وجود داره که میشه ازشون لذت برد.
•  – استاندارد هتل های مارماریس با بقیه شهرهای ساحلی ترکیه و بخصوص انتالیا واقعا فرق میکنه و بهترین هتل های ۵ ستاره تاپ این شهر در حد معمولی ترین هتل های ۵ ستاره آنتالیا هم نیستن ( از نظر وسعت هتل ، استخرها ، برنامه های شبانه، نوشیدنی ها و به طور کلی سرویس دهی به جز طعم خوب غذاهای سرو شده که در مارماریس بسیار بهتر از انتالیاس) بجز معدود هتل هایی مثل هیلتون دالامان که اون هم بسیار بسیار از شهر مارماریس دور هست( واقع در منطقه دالامان با مسافت تقریبی ۱:۳۰ دقیقه از مارماریس)
•  – به نظر بنده مهمتر از انتخاب هتل انتخاب همسفر هست، شما با یه همسفر خوب و خوش سفر میتونید از یه هتل ۴ستاره معمولی و کل سفر لذت ببرید اما برعکسش هم صادقه و میشه در تاپ ترین هتل های هر جایی بود و وقتی همسفراتون خوب نباشن لذتی که نمیبرید هیچ و به طور کلی عذاب بکشید.

مقدمه:

داستان سفر ما از اونجایی شروع شد که با دوستم تصمیم به سفری در اوایل ماه رمضون امسال و برای بعد از تعطیلات عید فطر داشتیم و بین مقاصدی مثل پاتایا ، پوکت ، انتالیا و مارماریس و کوش اداسی قرار بر انتخاب بود. قبلا تجربه اقامت در انتالیا و هتل های خوب مثل کریستال واتر ورلد رو داشتم و واقعا هم خوب و عالی بود انقدی که جدا دوس دارم دوباره هم تجربه کنم.

ولی دوستم اولین سفرش به ترکیه بود و انتخاب براش سخت بود. از طرفی با توجه به سفر قبلی من به انتالیا میخواست من جای جدیدی رو ببینم ( درصورتی که خودم از ته دل دوس داشتم بگه بریم انتالیا و دوباره برم :)) و از طرفی هم خیلی به یه جا ساکن بودن و تفریحات صرفا منحصر به هتل علاقه چندانی نداره و دوست داره بیشتر ترکیبی از تفریحات و خدمات هتل رو باهم داشته باشه ( که به نظرم خیلی عالیه این طرز فکرش.)

وقتی دیدم من نمیتونم بهش بگم واقعا کجا بریم تصمیم گیری رو گذاشتم به انتخاب دوستم و از طریق سایت وزین لست سکند منتخب بهترین سفرنامه های هر شهر رو براش فرستادم. با توجه به بودجه ای که در نظر گرفته بودیم ( نفری تقریبا ۳ میلیون تومن برای کل سفر و تفریحات و خرید) در نهایت نظر به مارماریس شد (تشکر ویژه از سفرنامه ی ۳قسمتی آقای نیما علایی عزیز با عنوان سفری رویایی و پرهیجان به مارماریس)

در نهایت ما تور رو به مبلغ ۲٫۳۰۰ و از آژانس شباویز برای ۶شب و ۷ روز برای هتل گرین نیچر ریزورت و با پرواز معراج
(همون هواپیمای دارای نقش یوزپلنگ ایرانی و آشنا برای دوستانی که سفر ترکیه رفتن) رزرو کردیم.

در مورد هتل در ادامه مفصل توضیح خواهم داد.

چون ما در زاهدان، یکی از دورترین نقاط ایران از پایتخت ساکن هستیم مجبور بودیم برای رسیدن به موقع به تهران و با توجه به شروع فصل تابستان و مسافرتهای پس از عید فطر و افزایش نرخ بسیار زیاد بلیط ها ،  بلیط پرواز به تهران رو از خیلی وقت  جلوتر رصد کنیم تا مناسب ترین نرخ پروازی رو در روز مورد نظر بتونیم رزرو کنیم.

توضیح مختصر اینکه با توجه به مسافت تقریبا ۱٫۶۰۰ کیلومتری از تهران روزانه گاهی تا ۷ پرواز از زاهدان به تهران و توسط شرکتهای مختلفی مثل ماهان ، آسمان ، قشم ایر و … انجام میشه انجام میشه و پای ثابت همه روزه پروازهای تهران-زاهدان-مشهد-زاهدان-تهران شرکت هواپیمایی آسمان هست.معمولا هم پروازها با بوئینگ ۷۲۷ انجام میشه که قابل قبول و مناسب هست خیلی هم تاخیر نداره.

در نهایت پرواز رو برای روز چهارشنبه ۷ تیر به مبلغ ۱۷۵٫۰۰۰ تومن با هواپیمایی آسمان رزرو کردیم.(بازه ی نرخی پروازهای زاهدان-تهران از ۱۵۷٫۰۰۰ تومن تا ۵۵۰٫۰۰۰ تومن هست بسته به شرکت، زمان خرید بلیط ، فصول سال و کلاس پروازی) با توجه به تجربه تلخ یکی از دوستانم از اووربوکینگ در طی چند روز قبل ۲ ساعت زودتر در فرودگاه حاضر شدیم و بعد از گرفتن کارت پروازی و تحویل چمدان هایی که عمدتا خالی بود و قرار بود با خرید البسه مناسب ترک و سوغاتی پر بشه وارد سالن ترانزیت شدیم و اندکی قبل پرواز استراحت کردیم.

همیشه معتقد بودم و هستم که زیباترین روز سفر همون روز اول و قبل از شروع سفر و استرس ها و شیطنت هاش هست و اینکه مثلا با کلی ذوق فیش ارز مسافرتی رو بریزی و چمدون ببندی و  از شهر مبدا به شهر مقصد برسی به فرودگاه امام و سوار پرواز شی و …

. پرواز ما با حدود یک ساعت تاخیر و ساعت ۲:۳۰ عصر انجام شد و حدودا ساعت بعد از ۱:۴۵ دقیق پرواز و حدود ۴:۱۵ عصر در فرودگاه مهرآباد به زمین نشست. با توجه به فاصله زمانی زیاد تا زمان پرواز به ازمیر که قرار بود ساعت ۰۰:۳۰ دقیق بامداد باشه تصمیم گرفتیم ساعتی رو در کافی شاپ ترمینال ۴ که البته با توجه به حوادث اتفاق افتاده در اون زمان جو بشدت امنیتی داشت رو بگذرونیم.

برای رفتن به فرودگاه امام خمینی راه های مختلفی وجود داره.از اتوبوس و مترو گرفته تا تاکسی های فرودگاه که هر فرد بسته به بودجه و زمان میتونه بهترین رو انتخاب کنه و ما تصمیم گرفتیم تا با نرم افزار اسنپ یه تاکسی برای فرودگاه رزرو کنیم که انصافا از نظر قیمتی بسیار مناسب تر از تاکسی ها فرودگاه هستن و برای مسیر فوق ۳۶٫۵۰۰ پرداخت کردیم

-کرایه بسیار مناسب اسنپ نسبت به تاکسی های فرودگاه ( تقریبا نصف)

در نهایت و پس از رسیدن به فرودگاه باز با توجه به حوادث اون زمان و جو امنیتی مجبور بودیم مسافت طولانی رو چمدون به دست طی کنیم تا وارد سالن بشیم.

(توضیح اینکه مارماریس فرودگاهی نداره و استنباط بنده این هست که بخاطر بکر نگه داشتن این منطقه یا شاید سن کم این شهر( که طبق شنیده ها به وسیله انگلیسیا حدود ۵۰-۶۰ سال قبل این منطقه توریستی شناسایی و توسعه  داده شده و بافت شهری اون هم کاملا انگلیسی هست مثلا همه خیابون ها سنگفرش هستن) باشه.

سفر به مارماریس از ۳ طریق امکان داره:

• از طریق ازمیر و فرودگاه عدنان مندرس با فاصله تقریبی ۴ ساعت (حدود ۳۵۰ km )
• از طریق فرودگاه دنیزلی با فاصله ۲۸۰ کیلومتر و ۳٫۵ ساعت
• فرودگاه میلانوس با فاصله تقریبی ۱۰۰ کیلومتر و ۱ ساعت فاصله

متاسفانه پروازهای ایرانی در حال حاضر فقط به فرودگاه دنیزلی و عدنان مندرس پرواز دارن و رسیدن به مارماریس مستلزم طی مسافت ۴ ساعته با اتوبوس هست.)

پس از طی ساعاتی وبا باز شدن کانتر پرواز ازمیر معراج و تحویل چمدان ها و دریافت کارت پرواز برای  گرفتن ارز مسافرتی که قبلا کارهاش رو در بانک سامان انجام داده بودیم و حواله اش رو گرفته بودیم به طبقه ۱- فرودگاه امام رفتیم.همزمان و با باز شدن گیت ۱۲ هم به گیت مربوطه مراجعه و تشریفات سوار شدن به پرواز رو انجام دادیم و سوار اتوبوس برای رسیدن به هواپیمای ایرباس A300-600 معراج شدیم. در طول مسیر محو تماشای غول های شرکت های هواپیمایی دنیا مثل بویینگ ۷۴۷ لوفتهانزا و … شدیم که واقعا دوس دارم روزی با این هواپیماها سفر طولانی رو به مقصدی دور تجربه کنم.

– هواپیمای معراج (عکس از اینترنت)

پس از نشستن روی صندلی هامون نکته ی جالبی توجهمونو جلب کرد، عبارتی به زبان اردو روی صندلی ها نوشته شده بود که علتش رو نفهمیدم چیه.

پرواز با نیم ساعت تاخیر اونم به گفته ی خلبان بعلت نبود ماشین شرکت مربوطه جهت push back هواپیما انجام شد.درسته که ناوگان هوایی ایران کلا از داشتن هواپیماهای نو محرومه اما واقعا بهترین خلبان های دنیا رو داریم و پرواز بسیار عالی و بدون نقصی رو هم در هنگام بلند شدن و هم در هنگام نشستن تجربه کردیم.

نمای از آسمان شب تهران بسیار زیبا بود.

پرواز تا ارتفاع ۳۰٫۰۰۰ پایی (تقریبا ۱۰km از سطح زمین)  اوج گرفت و مدت پرواز هم ۳:۳۰ دقیقه بود و ساعت ۳ به وقت محلی وارد فرودگاه ازمیر شدیم. همزمان با پرواز معراج و با فواصل زمانی بسیار کم پروازهای اتا ، کیش ایر هم پرواز داشتن به ازمیر.

– آسمان شب تهران

در طول مسیر هم با منوی انتخابی بین چلوگوشت و جوجه کباب + ابمیوه و دسر و سالاد و مغز بادوم شور ، در انتها هم با چای پذیرایی شدیم که بسیار بسیار عالی و خوش مزه بود.

فرودگاه عدنان مندرس ازمیر فرودگاهی بسیار زیبا و شکیل هست و به گونه ای طراحی شده که مسافرا برای سوار شدن و پیاده شدن به پرواز نیازی نیست با اتوبوس طی مسیر کنن و از طریق تونل ترانسفر مسافرا انجام میشه. به نظرم نظم حاکم بر این فرودگاه هم بسیار بیشتر از فرودگاه امام خمینی هست.

– فرودگاه تمیز و زیبای عدنان مندرس

تشریفات ورود بدون کمترین معطلی انجام شد و بیرون سالن لیدرهامون از شرکت الدورادو منتظر بودن.لیدر اصلیمون خانم کامی بود. خانمی میان سال ولی سرزنده و بشاش بهمراه آقای حسام. با توجه به ساعت ۴ شب اکثر مسافرا خوابیدن و آقا حسام عزیز هم ارایه توضیحاتشون رو به صبح و پس از توقف بین راهی برای صبحانه موکول کردن.

– پارکینگ فرودگاه عندنان مندرس و اتوبوس های ترانسفر مسافرین به کوش آداسی ، بودروم و مارماریس

توقف در حوالی ساعت ۷ صبح انجام شد.با توجه به اینکه بزودی به هتل میرسیدیم و خیلی گرسنه نبودیم به شستن دست و صورت و گشتی تو اون حوالی بسنده کردیم.

– استراحتگاه بین راهی ازمیر-مارماریس

بعد از توقف برای صبحانه  و حرکت نوبت به حسام رسیده بود که متکلم وحده بشه و اکثر مسافرا هم با توجه به چیزی که دیدم و برداشتی که داشتم دفعه اولشون بود که به ترکیه میومدن. چون همه مشتاقانه به صحبت های حسام گوش میدادن و کلی سوال میپرسیدن ازش و تنها افرادی که در سکوت مطلق بودن من ودوستم بودیم که من مشغول تماشای مناظر زیبای مسیر بودم و دوستم هم مشغول بازی با موبایلش.

از کرامات لیدرمون همین بس که برای فروختن سیمکارتهاش به قیمت ۸۰لیر به همسفرامون گفت رومینگ موبایل که دیگه برای ترکیه وجود نداره به محض روشن شدن سیمکارت ۱۵۰هزار تومن میفته و هر دقیقه مکالمه هم بالای ۵٫۰۰۰ تومن هست و … و اینکه اینجا به اتباع خارجی سیمکارت فروخته نمیشه در صورتی که همه میتونن با مراجعه به اپراتور دلخواهشون سیمکارت تهیه کنن و قیمت سیمکارت هم با ۱۲گیگ اینترنت و تماس نامحدود درون اپراتور حدود ۵۰ تا ۶۰ لیر بود. اما لیدر عزیزمون هر سیمکارت رو با ۲گیگ اینترنت به قیمت ۸۰لیر میفروخت متاسفانه و فکر کنم حداقل ۴ نفر ازش سیمکارت خریدن تو همون اتوبوس از ترس حرفایی که بابت هزینه های سرسام آور به مسافرین زد …    🙁

این در صورتیه که تا جایی که من اطلاعات کسب کردم حداقل همراه اول در ترکیه ( و همینطور برخی کشورهای دیگه) رومینگ نداره و حتی دریافت sms  هم رایگانه.(حتی در صورت دریافت تماس و زنگ خوردن موبایلتون بدون پاسخ دادن هم هیچ هزینه ای متحمل نمیشید)

– بدون شرح اضافه

نزدیکی های مارماریس هم حسام به هممون یه نامه خوش آمد گویی از طرف مسئول شرکت خانم کامناز داد (که فکر کنم با گوگل ترانسلیتور ترجمه نامه رو انجام داده بود و بسیار با مزه بود و مثلا لیدر رو رهبر ترجمه کرده بود).

یه لیست هم از قیمت تورها و تفریحات اونجا هم ضمیمه ی نامه خوش آمدگویی بود.که قیمت هاش طبق معمول مورد انتظار چند برابر نرخ های معمول این تورها بود.

قیمت های ارایه شده هم از طرف حسام و شرکتشون واقعا نجومی و بالا بود.مثلا یه تور جیپ سافاری ۵۰$. در صورتی که ما کل تورهای مارماریسمون که حدود ۷ برنامه مختلف و متنوع بود رو کلا ۷۲$ خریداری کردیم.

با رسیدن به مارماریس اون چیزی که خیلی جلب توجه میکرد فرهنگ اروپایی حاکم بر این شهر بود. مثلا سنگفرش بودن همه خیابونا ، عدم بوق زدن ماشینا ، رعایت مقررات بلااستثنا از طرف همه و …

مسافرا هم بسته به هتل به ترتیب پیاده میشدن و کارای پذیرششون انجام میشد.

بیشترین مسافر در هتل گرین نیچر ریزورت پیاده شدن.

اگر قبلا به انتالیا یا کوش آداسی سفر کرده باشین محقربودن اکثریت هتل های مارماریس در مقابل هتل های عظیم و لوکس انتالیا در نگاه اول تو ذوق میزنه. اما باید دونست که مارماریس برای تفریح و گشت و گذار در شهر و اطرافش هست نه صرفا اقامت در هتل.

اکثر هتل های تاپ این شهر در خط ساحلی قرار دارن. هتل هایی مثل الگانس و گرین نیچر دیاموند یا هتل راک و …

و اما ورود ما به هتل گرین نیچر ریزورت دوست داشتنی

هتل گرین نیچر ریزورت در منطقه کوهستانی و مشرف به تپه های ایچملر و هتلی بسیار کامل و با امکانات، کیفیت و قیمت مناسب هست.تنها نکته منفی که میشه در مورد این هتل گفت نداشتن ساحل چسبیده به هتل هست.هتل دوقلوی این هتل گرین نیچر دیاموند هست که ساحل اختصاصی داره و یکی از بهترین و تاپ ترین هتل های مارماریس هست ولی نکته ای که وجود داره این هست که با دستبند هر کدوم از هتل ها میشه از تمام امکانات هتل دیگه هم استفاده کرد و حتی روی دستبند هم قید شده Green Nature Hotels که به معنی مجموعه هتل های زنجیره ای گرین نیچر هست.

ما حوالی ساعت ۹ وارد هتل شدیم و زمان صبحانه دیررس بود و با قرار دادن چمدانها در لابی جهت صرف صبحانه به طبقه ۲- رفتیم.صبحانه بسیار کامل و پوشش دهنده همه سلیقه ها بود.یه بخش هم داشت که یه آشپز برای مسافرا املت سفارشی درست میکرد و ما از همون روز اول املت سفارشی پای ثابت همه ی صبحانه هامون بود.

صبحانه روز اول

توضیح اینکه هتل حدود ۶۳۵ اتاق داره و باید گفت اتاق ها تمیز و مرتب بودن ولی با حداقل امکانات.هتل دارای یک ساختمان اصلی و دو ساختمان مجاور بود که اتاق های استاندارد در ساختمان اصلی و اتاق های کلاب در ساختمان های مجاور و با امکانات محدود تر بودن.(مثلا نداشتن وان)

اتاقی که به ما تحویل دادن در ابتدا اتاق کلاب بود که با توجه به واچر دریافتی میباست اتاق استاندارد میبود و با پیگیری انجام شده و مساعدت رسپشن هتل به اتاق استاندارد تغییر کرد.

تحویل اتاق حوالی ساعت ۱۱ انجام شد و برای ما که خسته دو تاسفر طولانی بودیم نعمت بسیار بزرگی بود.

– اتاق استاندارد هتل در ساختمان اصلی و امکانات آن

مینی بار فقط دارای آب معدنی بود و روزانه ۲ عدد هم شارژ میشد.

اتاق های استاندارد دارای وان درون حمام هستن ولی شامپو و صابون روی دیوار تعبیه شدن و مثل بقیه هتل های مجلل و لوکس نیستن که وسایل نظافتی جدا باشن و یا از برندهای تاپ.اتاق ها دارای یک بالکن دارای یک میز و دو صندلی جا برای قرار دادن لباس جهت خشک شدن و بسته به موقعیت اتاق ویوو های مختلف از استخر تا تپه مشرف به هتل یا هتل های مجاور و خیابون بود.

– نمای بیرونی رو به رستورا الکارته و استخر اصلی از بالکن اتاق ما در هتل

استفاده از تلویزیون هتل و گاوصندوق مستلزم پرداخت هزینه بود که ما از هیچ کدومشون استفاده نکردیم با توجه به رمز دار بودن چمدون هامون و عدم نیاز به شبکه های تلویزیونی.

هتل دارای ۳ استخر هست، استخر های اصلی با عمق ۱٫۶۰ سانت اگه اشتباه نکنم. یک استخر دارای پخش موزیک و دی جی که اکثر برنامه های ورزشی و … اونجا برگزار میشد. یه استخر جهت ریلکس کردن و یه استخر اطفال.

هتل دارای یه پارک ابی با ۴ سرسره هم بود که برای سرگرمی کودکان بیشتر استفاده میشد و فقط کار راه انداز بود و کارایی چندانی نداشت برای مسافرای بزرگسال.همچنین یک استخر داخلی که خوب طبیعتا تابستونا مشتری نداره و تقریبا هیچکس نبود اونجا.

اطراف استخرها هم تخت و سایه بون به تعداد کافی وجود داشت و در هر ساعتی میشد تخت خالی پیدا کرد و ازین بابت مشکلی نبود

– تصویر مربوط به هتل و امکانات آن

لابی هتل هم بسیار بزرگ و زیبا بود به گونه ای که تو یه بخشش بچه ها داشتن توپ بازی میکردن !!!

از نکات منفی هتل وجود اینترنت فقط در رستوران اصلی و لابی بود و بقیه جاها استفاده از اینترنت مستلزم پرداخت هزینه بود.

-لابی هتل و بخش پذیرش با کارکنان مودب و وظیفه شناس

هتل دارای یک رستوران اصلی و صندلی های داخلی و خارجی مشرف به استخر با سقف متحرک بود که وعده های اصلی اونجا سرو میشد و بعضی روزها برنامه کباب هم داشتن به صورت رندوم و در وعده های ناهار بیشتر و روی منقل بزرگ مشرف به استخر کباب های مختلف درست میکردن.

همچنین یه اسنک بار هم داشت هتل که مشرف به استخر ریلکسیشن بود و از ساعت ۱۲ تا ۴ عصر اسنک های بسیار خوشمزه و از ساعت ۴ تا ۵ عصر عصرانه سرو میکرد.

برنامه غذایی هتل هم به صورت زیر بود:

۷-۹ صبح صبحانه اصلی

۹-۱۰:۳۰ صبحانه دیررس

۱۲-۱۴:۳۰ ناهار

۱۲-۱۶ اسنک بار

۱۶-۱۷ عصرانه در اسنک بار

۱۸:۳۰ تا ۲۰ شام

۲۲:۳۰ تا نیمه شب هم سوپ

– رستوران اصلی هتل و سایبانی که روزها و هنگام تابش آفتاب باز میشد تا از گرمای هوا و تابش مستقیم آفتاب جلوگیری کند

همچنین یه صفحه شطرنج غول آسا هم بود که خیلی بامزه بود

لیست تعدادی از تورهایی که میشه توی مارماریس ازشون استفاده کرد همراه با قیمت تقریبی ( بدون اعمال تخفیف) به شرح زیر هست.

(تو ترکیه برای هر چیزی میشه چونه زد )

برنامه ای که ما برای استفاده از تورها گذاشته بودیم شامل ۴ روز استفاده از تورها ، ۲ روز ریلکسیشن در هتل و روز اخر هم تحویل اتاق و انتظار برای ترانسفر بود.

توضیح اینکه میشه از طریق اینترنت و سایتهای مختلف مثل dailyexcursionsmarmaris قیمت تورها رو درآورد و از طریق واتزاپ با فروشنده برای خرید تور به قیمت مناسب ارتباط برقرار کرد. همون کاری که ما کردیم و فروشنده تورها آقای سرکان روز ورودمون به هتل پس از تماس با واتزاپ درب اصلی هتل دنبالمون آمد و مارو به دفتر فروش تورهاش برد و باهم تورهارو مرور کردیم و بهترین پکیج رو برای خودمون پس از گرفتن تخفیف گرفتیم برای کلیه برنامه ها به قیمت ۷۰$ خریداری کردیم(مقایسه کنید با قیمتهای ارایه شده توسط لیدر و اینکه اگه میخواستیم این تورها رو از لیدر خریداری کنیم باید چند برابر هزینه پرداخت میکردیم)همچنین با توجه به نرخ مناسبی که فروشنده تور برای تبدیل دلار داشت ۱۰۰$ رو با نرخ برابری ۳۵۰ لیر چنج کردیم.

– برنامه ما برای تورها در مارماریس

البته ناگفته نباشه که بعدا به دلایلی که در ادامه توضیح میدم اندکی برنامه تورهامون عوض شد.

برنامه ما به این ترتیب بود که شب اول برنامه شب ترکی ، روز دوم برنامه غواصی ، روز سوم تور کشتی شبانه ، روز چهارم جیپ سافاری ( که به نظرم بهترین توری هست که میشه تو مارماریس رفت و لذت برد) و در ادامه حمام ترکی ، روز اخر هم تور کشتی روزانه بهمراه ناهار و موسیقی. که در نهایت تور ناهار روی کشتی حذف و بجاش دو تا حمام ترکی به برنامه اضافه شد.

اولین توری که ما خریداری کرده بودیم و در موردش هم زیاد خونده بودم و فکر میکردم برنامه جذاب و مناسب و زیبایی باشه تور شب ترکی بود اما چشمتون روز بد نبینه.

از نظر من یکی از بیخودترین و سطح پایین ترین تورهایی که میشه تو مارماریس و حتی شاید کل ترکیه رفت و پولهارو حروم کرد همین شب ترکی هست.این برنامه در محلی به نام کاروانسرای برگزار میشه و در فضایی بشدت دودآلود به دلیل مصرف فوق العاده زیاد قلیون و …  باید حدود ۴ ساعت بی کیفیت ترین و نازل ترین برنامه های مثلا فرهنگی رو تحمل کرد و ریه هارو به فنا داد (این صرفا نظر شخصی بنده هست)

در بدو ورود هم اصرارهای بیش از حد برای گرفتن عکس در ازای پرداخت پول داشتن که ما قبول نکردیم. در طول اجرای برنامه هم  یک سری مشکلات ناخواسته برامون ایجاد شد (مثل جابجایی مکرر میز و عدم پذیرایی از ما با شام و میوه به بهونه تموم شدن غذا و میوه و …)

فقط خستگی مفرط ازین برنامه برامون موند و شب اول تورمون رو بهمین راحتی حروم کردیم. که ای کاش تو هتل زیبامون مونده بودیم و ازش لذت میبردیم. :((

برنامه شب ترکی هم به این شرح بود که ابتدا پخش موسیقی و بعد یه سری مراسم مثل حکومت سلطان احمد  ، مراسم ازدواج  شامل حنابندون و خواستگاری و رقص صوفی ها بود ، برنامه هایی بشدت سطح پایین  و غیر جذاب ، حداقل برای من( نظرات ارایه شده در این سفرنامه صرفا نظرات شخصی بنده هست و شاید باشن دوستانی که این برنامه ها براشون جذاب و دوست داشتنی باشه و از همه خوانندگان عزیز این سفرنامه پیشاپیش عذرخواهی میکنم بابت این قضیه) تنها نکته مثبت این مراسم برای من پیدا کردن یه پیرمرد انگلیسی و حرف زدن باهاش و اشنایی با فرهنگ و محاوره های انگلیسی بود برای تقویت زبان :))

– ورودی کاروانسرای ، محل برگزاری برنامه شب ترکی

بعد از برنامه به هتل برگشتیم و شب رو بعد از یکم شب زنده داری در لابی و استفاده از اینترنت خوابیدیم.

روز دوم:

بعد از بیدار شدن از خواب بخاطر خستگی مفرط شب قبل به رستوران اصلی هتل رفتیم و صبحانه رو خوردیم. طبق معمول املت سفارشی سرآشپز دوست داشتنی رو سفارش دادیم که ظرف حدود ۲ دقیقه املت بسیار خوشمزه ای بر اساس میل مهمونای هتل اماده میکرد.(مواد انتخابی برای املت شامل قارچ ، پیاز ، فلفل دلمه ، کالباس و ژامبون و پنیر پیتزا که خوب ما هر بار میرفتیم میگفتیم از همه مواد برامون بریزه و یه املت فوق العاده میشد)

– آشپز مهربان و مودب هتل در حال درست کردن املت های سفارشی

بعد هم جلوی Garden Door منتظر سرویس برای تور غواصی شدیم که با اندکی تاخیر بود همیشه.

بعد از برداشتن بقیه افراد تور از هتلهای مختلف در نهایت به اسکله اصلی رفتیم و سوار کشتی غواصی شدیم.

برنامه غواصی به این صورت هست که ابتدا باید مشخصات رو تو برگه ورودی بنویسید که به منزله ی ثبت نام اصلی و بیمه فرد هست . بعد لیدر غواصی شروع به توضیح دادن برنامه ها میکنه و ابتدا هم ارایه توضیح در مورد یه تست پزشکی ساده که باید انجام داد تا از سلامت پرده صماخ گوش مطمئن شن تا خدایی نکرده بعد از اینکه در اعماق آب رفتین مشکلی ایجاد نشه.

بعد از اون هم توضیحات در مورد چگونگی استفاده از وسایل و علایم و …

دو تا برنامه غواصی هست ابتدا تا عمق ۵متری بهمراه عکس برداری و آموزش ابتدایی و بعد ناهار (که ساندویچ کالباس بود) و بعد از اون غواصی در ناحیه ای عمیق تر (تا عمق ۱۵ تا ۲۰ متر ) بسته به استعداد افراد و حس و حال لیدرهای غواصی.

افراد به صورت ۲نفره همراه غواص در آب های زلال و زیبا غواصی میکنن و در این بین سایر افراد هم میتونن در آب دریا شنا کنن یا روی عرشه کشتی استراحت کنن.

نکته طنز : کار دیگه ای که میشه کرد اینه که روی عرشه کشتی پوست بدنشون رو با افتاب شدید و سوزان این منطقه بسوزونن ( کاری که روس ها خیلی دوست دارن و جالبه که پوستشون هم نمیسوزه :))    )

با غواصی در اعماق مناظر بسیار زیبایی رو که شاید دوباره تکرار نشن میشه دید. متاسفانه امکان عکس برداری با موبایل نبود و قیمت تصاویری هم که توسط غواصا تهیه میشد بسیار زیاد و بدرد نخور بود. (برای ۲۰ تا عکس ۷۰ لیر میگیرفتن )

توصیه میکنم اگر خواستید برید با خودتون نوشیدنی ببرید چون قیمت نوشیدنی های روی کشتی تقریبا ۴ برابر قیمتشون تو مغازه ها هست.(مثلا یه بطری اب معدنی کوچیک ۴ لیر بود و همون تو فروشگاه های سطح شهر ۰٫۷۵ لیر تا ۱ لیر بود.)

توضیح اضافه اینکه این برنامه با توجه به تعداد حداقل ۲۰-۳۰ نفری که باید هر کدوم غواصی کنن و توضیحات لیدر و … بسیار خسته کننده اس و باعث شد که ما برنامه تور ناهار روی کشتی رو کنسل کنیم و بجاش یه تور حمام ترکی اضافه بگیریم.

البته اگر تعدادتون زیاد باشه و گروهی برید شاید اینجوری نباشه و لذت بیشتری بشه برد.

بعد از تور و با کلی خستگی به هتل برگشتیم و منتظر شام شدیم که حوالی ساعت ۱۸:۳۰ سرو میشد.

خوبی هتل این بود که غذاهاش برای ما ایرانی ها و با توجه به ذائقه خاص غذاییمون بسیار خوشمزه و خوش طعم بود و هر شب هم تنوع داشت و از غذاهایی که در هتل های انتالیا و بیشتر برای روس ها طبخ میشه خیلی خیلی خیلی بهتره و خوش طعم تر.

در کنار این غذاهای اکثرا خوشمزه کلی میوه و شیرینی و دسرهای خوشمزه تر هم اضافه کنید تا ببنید چقدر خوش بحالمون بود…

– بدون شرح اضافه :))

روز سوم:

برای این روز و بعد از تغییر ایجاد شده در برنامه و با توجه به کنسل کردن تور ناهار در کشتی و گرفتن یه تور اضافه حمام ترکی بعد از صرف صبحانه و حدود ساعت ۱۰ منتظر در جلوی درب باغ هتل منتظر سرویس شدیم که طبق معمول با اندکی تاخیر همراه شد و حدود ۱۰:۳۰ دنبالمون آمد.

حمام ترکی در مارماریس دارای کیفیت بالا و قیمت بسیار مناسبی بود و برای هر بار حمام ۷$ باید پرداخت میکردیم که به نظرم قیمت خوبی بود و مارو تنبل کرده بود جوری که از این روز تقریبا غیر از روز آخر هر روز حمام ترکی پای ثابت برنامه هامون شده بود.

برنامه حمام ترکی هم به این صورت هست که ابتدا ۲۰ دقیقه در سونای خشک هستیم و بعد برای لیف و کیسه کشی وارد اتاق اصلی حمام میشیم و بعد از صرف یه نوشیدنی رایگان مانند آب ، چای یا کولا مرحله نهایی حمام رو هم به صورت پایه ای یه ماساژ ۲۰ دقیقه ای کل بدن با روغن معطر دریافت میکنیم .

ابتدای ورود هم مسئول حمام شروع میکنه به توضیح در مورد ماساژهای اضافه و قیمتاشون و …

برای حمام هم تقریبا هیچ وسیله ای نیازی نیست ببریم و لنگ و دمپایی بهمون میدادن.

در صورت درخواست عکس برداری هم قیمت هر عکس ۱۵ لیر بود و حداقل هم باید ۲تا عکس میگرفتیم.

حمام رزرو شده ما در یه هتل ریزورت ۵ ستاره به نام  EMER BEACH بود و خیلی هم عالی و خوب بود.

بعد از برگشت به هتل زمان اسنک بود و مثل وعده های اصلی هتل اسنک های هتل هم بسیار عالی و خوشمزه بود و واقعا آدم با بودن تو همچین هتلی باید حسابی مواظب اضافه وزن باشه.

اسنک ها هم دارای یه پای ثابت پیتزای ترکی و کباب ترکی مرغ و همبرگر وسیب زمینی سرخ شده بودن و همچنین روزانه و به صورت رندوم خوراکی های متنوعی مثل ماکارونی ، ناگت ، سوسیس ، پاستا  و … اضافه میشد و علاوه بر تمام این ها بوفه میوه و سالاد هم داشت که واقعا عالی و از بهترین مواد و میوه ها بود.نزدیکی کافه ساختمان B و همچنین دستگاه های موجود در خود رستوران اسنک بار برای چای و قهوه و ابمیوه و … دسترسی به نوشیدنی ها رو هم بسیار راحت کرده بود.

بعد از استراحتی مختصر منتظر سرویس برای تور MoonLight شدیم که یه برنامه سردرد کننده و بیخود بود و موسیقی با صدای حداکثری و فضای دودآلود روی کشتی مثل شب ترکی حسابی حالمون رو گرفت ولی خوب تجربه ای شد که دوباره اینجور جاها نریم. قبلا در انتالیا تجربه تور کشتی با ایرانی ها رو داشتم وبسیار جالب و قشنگ بود و از لحظه لحظش لذت بردم اما تور این شب افتضاح و خیلی نچسب بود و تا دو ساعت بعد از پیاده شدن از کشتی گوش های جفتمون سوت میکشید.

بعد از برگشت به هتل برای استفاده از اینترنت روی مبلهای لابی نشستیم و یکم بعد از چک کردن پیام ها و شبکه های اجتماعی از فرط خستگی نفهمیدیم چجوری رفتیم اتاق.

روز چهارم:

برنامه امروز شامل جیپ سافاری بود که به نظرم جذاب ترین برنامه ی ما در کل برنامه هامون بود

بعد از صرف صبحانه جلوی درب باغ هتل منتظر ماشین جیپ برای عزیمت به تور سافاری شدیم.

برنامه جیپ سافاری به این صورت بود که ابتدا و بعد از سوار کردن کلیه افرادی که در تور همراه با ما در ماشین جیپ ۸ نفره بودن برای نوشیدن صبحانه و نوشیدنی و تهیه  وسایل مورد نیاز و استراحتی کوتاه در یه محل خاص نگه داشت که طراحی خیلی زیبایی داشت و قیمت هاشم بسیار مناسب بود و واقعا تمیز و شکیل بود.

بعد از توقف کوتاه وارد مرحله بعدی تور شدیم که ما رو به تپه های مشرف به منطقه مسکونی شهر بردن و بعد از اون به جذاب ترین قسمت تور رسیدم که وارد یه منطقه جنگلی شدیم و تفنگ آبی اجاره میدادن و داخل هر ماشینی هم دو تا مخزن ۲۰ لیتری آب بود ( قیمت اجاره هر تفنگ ۱۰ لیر بود و پیشنهاد میکنم قبلش این تفنگ ها رو به قیمت ۱۵ لیر از فروشگاه های داخل شهر خریداری کنید و برای همیشه صاحب یه تفنگ آبی بشید)

سپس لیدر اصلی تور شروع به ارایه توضیحات کرد و بعد طی مسیر شروع شد. اکثر مسافرایی که همراهمون بودن در این تور اهل لبنان و فلسطین و تعدادی هم از انگلیس و سایر کشورهای اروپایی بود که خوب جالب بود در نوع خودش حضور این همه توریست از کشورهای اطرافمون :))

سپس شروع اب بازی سرنشینان ماشین های مختلف بود و حدودی یک ساعتی حسابی آب بازی کردیم. بعدش تفنگ ها رو پس دادیم و برای توقف و استراحتی کوتاه وارد یه منطقه دورافتاده شدیم و بعدش هم برای برنامه ناهار وارد منطقه دور افتاده تری شدیم و ناهار رو در دل جنگل های مارماریس خوردیم. ناهار جوجه کباب با برنج طبخ شده به سبک ترک ها بعلاوه سیب زمینی و سالاد بود و خوشمزه و قابل قبول.

یکی از سخت ترین بخش های سفرنامه پیدا کردن عکس مناسب برای این قسمت بود :))

بعد هم به منطقه ای کوهستانی جهت مشاهده آبشار رفتیم که اگر اشتباه نکنم  اسمش آبشار سلاله بود و منطقه زیبایی بود و میشد از آبشار هم پایین پرید.

ارتفاع آبشار حدود ۵-۶ متری بود و عمق آب هم حدود ۲ متر(به گفته افراد محلی) و خوب اندکی هیجان انگیز و ترسناک

بعد از پرش از روی آبشار برای پیاده روی در آب به منطقه ای دیگه رفتیم و میشد در آب کم عمق پیاده روی کرد ولی دارای سنگریزه های بسیار زیاد و نوک تیز بود و اگه خوش شانس نباشید ممکنه پاهاتون زخمی بشه و کلا پیاده روی با اعمال شاقه ای هست. دراین بین عکاس تور هم که آمد و گفت DVD عکس ها رو میفروشه و وقتی قیمت رو پرسیدیم با قیمت عجیب ۱۷۰ لیر مواجه شدیم و با توجه به اینکه خیلی تاکید داشتن دوربین و موبایل همراهمون نباشه که یه وقت خیس نشه معنی این همه اصرارشون رو اخر سر متوجه شدیم و دلمون برای خیلی مناظر و جاهای قشنگی که تو مسیر بود و عکس برداری نکردیم و

عکس از اینترنت

بعد از پیاده روی هم در حالی که داشتیم از فرط خستگی بیهوش میشدیم سوار ماشین ها شدیم و به شهر و هتل برگشتیم

بعد از برگشت به هتل و اندک استراحتی برای تور حمام ترکی مجدد هماهنگ کردیم که سرویس این بار به موقع دنبالمون آمد ولی برخلاف دفعه ی قبلی ما رو به حمام مورد نظرمون در اون ریزوت خوب و عالی نبرد که دلیلش رو نمیدونم چرا ولی خوب این حمام کیفیتش اصلا قابل قیاس نبود و برخلاف دفعه قبل این بار در یک هتل آپارتمان دور افتاده و پرت بود و اندکی حالمون رو گرفت.

ناگفته نمونه که فردای این روز تولد دوستم بود و مطابق اون چیزی که در هتل های آنتایا دیدم و شنیدم مسافرایی که تولدشون مصادف با حضورشون در هتل باشه  براشون تولد کوچیکی میگیرن و کیک تولدی و گاهی هدیه ی کوچیکی از طرف مدیریت هتل بهشون داده میشه.اما وقتی به مدیریت هتل در این باره گفتم گفتن که همچین خبرایی تو مارماریس و هتلاش نیست و در صورتی که میخوایین براتون تولد برگزار کنیم برای چند تا فشفشه و یه کیک ساده باید مبلغ ۱۵۰ لیر پرداخت کنید که منم منصرف شدم و با توجه به اتفاق افتاده در امروز بابت حمام ترکی بی کیفیت امروز، تصمیم گرفتم یه تور مجدد حمام ترکی برای دوستم به عنوان هدیه تولد و بعدش هم شام در مک دونالد مارماریس دعوتش کنم.که شب وقتی تو لابی نشسته بودیم این قضیه رو بهش گفتم ( چون خیلی از حمام ترکی هتل امر بیچ و بخصوص بخش ماساژش  لذت برده بود) و بنده خدا کلی هم سورپرایز شد.

روز پنجم:

برای امروز برنامه تور ناهار روی کشتی رو داشتیم که بنا به دلایل گفته شده کنسلش کردیم و بجاش حمام ترکی رفتیم روز قبل.با توجه به اینکه تولد دوستم بود و عدم همکاری هتل برای جشن تولد و درخواست مبلغ بالا به همون هدیه های ناقابل خودم بسنده کردم(چون تاریخ دقیق تولد دوستم رو ۲ روز قبل از شروع سفر فهمیده بودم و با توجه به مشغله های قبل از سفر فرصت خرید کادوی تولد رو نداشتم و از طرفی هم به یه آدم ۳۴ ساله خیلی سخته بتونی کادویی بدی که ازش خوشش بیاد)

قرار شد حمام رو ظهر بریم وصبح رو تو مناطق اطراف هتل به گشت و گذار بپردازیم.و عصر هم بریم بازار و به خریدامون برسیم

اطراف هتل یه بازارچه محلی بود که خیلی بزرگ نبود ولی برای خرید هدایا و سوغاتی های فرهنگی محل جالبی بود و قیمتاشم مناسب بود.

بعد از گشت و گذار در بازارچه به درب هتل برگشتیم و منتظر سرویس حمام ترکی شدیم.سرویس تقریبا به موقع آمد و همون راننده ی دفه ی اول بود و کلی تعجب کرده بود که چرا برای بار دوم داریم میریم حمام. ماشینش هم که یه ون بزرگ بود واقعا تمیز و خوب بود و با گذاشتن کلی آهنگ با ریتم تند حسابی لذت میبریدم. البته هتل امر بیچ فاصله بسیار کمی از هتل داشت و کمتر از ۱٫۵ km  بود.

– سرویس حمام ترکی هتل امر بیچ ریزورت و راننده جوون و باحالش :))

به درب هتل که رسیدیم تعدادی از دوستان روز قبل و تور جیپ سافاری رو دیدم و باهاشون خوش و بشی داشتم. یکی از این دوستان پزشک متخصص طب اورژانس بود که در لندن زندگی میکرد و روز قبل و موقع توقف دوم جیپ ها برای استراحت باهم آشنا شده بودیم و کلی اطلاعات از این دوست عزیز در مورد شرایط کار و زندگی تو لندن کسب کرده بودم.

با ورود به حمام و به خاطراینکه دفه ی دوممون بود میرفتیم مورد استقبال ویژه مسئول حمام و پرسنل قرار گرفتیم. از خوبیای شهرهای کوچیک و توریستی رفاقت و خونگرمی با بومی ها هست و دومی تسلط اکثر افراد به زبان انگلیسی به گونه ای که تقریبا هیچ جایی لنگ برای زبان نمیمونید.

با مسئول حمام در مورد اینکه تولد دوستم هست حرف زدم و قرار شد که یه تخفیف خوب به این مناسبت بهش بده و دوستم هم یه پکیج ماساژ کامل رو ( شامل همه خدمات مثل ماساژ مدیکال، رفلکسولوژی ، دکتر ماهی ، و اسکراب کف پاها ) رو که  کلا ۳۰۰ لیر بود  با تخفیف ۱۵۰ لیر گرفت و این وسط چون خیلی با پرسنل حمام دوست شده بودیم مسئول حمام یه ماساژ دکتر فیش هم اشانتیون به من داد که خیلی باحال بود وقتی ده ها ماهی گرسنه میفتن به جون پاهات و قلقلکت میدن.

برای اینکه یادگاری هم داشته باشیم با مسئول عکس برداری حمام که یه آقای محترم و خوش اخلاق بود در مورد عکس و قیمتاش حرف زدیم که همونطور که قبلا گفته برای چاپ هر عکس ۱۵ لیر بود ولی ما باهاش حرف زدیم و قبول کرد که ازمون عکس به تعداد زیاد بگیره و روی یه CD بهمون تحویل بده که سر قیمت ۳۰ لیر به توافق رسیدیم و خوب متاسفانه نمیشه عکس هاش رو تو سفرنامه گذاشت ولی اگه عزیزی قصد داشت بره به این ریزورت برای حمام ترکی توصیه میکنم حتما عکس یادگار بگیره چون عکاسش بسیار حرفه ای و قیمتش هم معقول بود.

بعد از برگشت از حمام تایم ناهار شده بود و جاتون خالی باربکیو روشن بود و داشتن کوفته کباب و بادمجون (کوفته هاشون شبیه کباب شامی های ایران هست) میکردن که بسیار خوشمزه و عالی و خوش طعم بود انقدی که اون وعده فقط ازون کوفته کبابای خوشمزه خوردم

بعد از ناهار به اتاق تا کمی استراحت کنیم و عصر بعد از خوردن شام مختصر بریم بازار برای خرید.

اوایل شب برای شام که رفتیم رستوران دیدیم که یه راسته گوساله رو توی تنور مخصوص بریان کردن و واقعا نمیشد ازش گذشت و جفتمون با این که قرار بود شام سبکی بخوریم و شب بریم مک دونالد متفق القول برنامه مک دونالد رو به فردا شب موکول کردیم و از کباب گوشت لذت بردیم. تزیینات میوه ها هم توی رستوران زیبا بود و چشم نواز و هنرمندی اون فردی که تزیین کرده رو میرسوند.

بعد از صرف شام هم تا خیابون اصلی پیاده رفتیم و بعد با سوار شدن به دولموش به میدان اصلی شهر رسیدیم که اکثر فروشگاه ها و مراکز خرید اونجا هستن. نقشه دسترسی و محل اکثر مراکز خرید معتبر مارماریس هم به شرح زیر هست

ابتدا به مرکز خرید LC WAIKIKI  و KOTON  رفتیم که فروشگاه LC  بسیار بسیار کوچیک بود و فقط از بعد ارتفاع رشد کرده بود تصور کنید به مساحت نهایتا ۴۰ متری ولی ۴ طبقه رو ،  و پر از هموطنان ایرانی عزیز و دوست داشتنی هم بود ، جوری که فکر میکردی تو ایران داری خرید میکنی و خیلی باحال بود که میشد از بقیه نظر خواست و بدون اینکه وقت دوستم رو که سخت مشغول خرید بود رو بگیرم برای نظر دادن و انگار نه انگار که مارماریسی.مرسی از همه هموطنای گلم بابت کمکهای زیادی که تو خرید بهم کردن : ) سایزهای لباس ها هم به گفته فروشنده هر روز صبح شارژ میشدن و خیلی محدودیت و مشکلی برای انتخاب سایز لباس وجود نداشت.

فروشگاه کوتون اما بسیار بزرگ و شیک و شکیل بود و همون چیزی بود که تو انتالیا دیده بودیم.البته یه نکته رو باید به دوستانی که قصد خرید دارن بگم که بهتره خریداز کوتون رو به روزهای اول هفته موکول کنید ( شنبه و یک شنبه) چون کلیه سایزها اول هفته ( در واقع تعطیلات آخر هقته ی ترکیه) شارژ میشه و در صورتی که اخر هفته برید احتمالا محدودیت سایز خواهید داشت.

برای برگشت هم با توجه به هوای خوب و مطبوعی که اصلا شرجی و اذیت کننده هم نبود تصمیم گرفتیم پیاده به هتل برگردیم.و جشن تولد دو نفره ای رو تو لابی باهم گرفتیم و تا تقریبا نیمه شب به شوخی و خنده گذشت و اصلا متوجه خستگی اون همه بازار گردی و پیاده روی نشدیم.

روز ششم:

روز ششم متاسفانه با گلودرد شدید دوستم از خواب بیدار شدیم و اندکی تب و لرز داشت.با دفتر بیمه تماس گرفتیم و ما رو به بیمارستانی راهنمایی کردن. بنده چون خودم پزشک هستم میدونستم مشکل چیه و چه دارویی نیاز هست اما بنا بر چیزهایی که خونده بودم تو ترکیه دارو فقط با نسخه میدن و بدون نسخه دارو نمیدن به کسی.

مرکز بیمه تاکید زیادی داشت که به هیچ وجه مبلغی رو به بیمارستان ندید و فقط هر کاری که گفتن با ما درتماس باشید.ناچارا تاکسی به مبلغ ۲۳ لیر گرفتیم و رفتیم به بیمارستان مورد نظر و اونجا بود که تازه فهمیدیم خدا کنه کسی تو سفر بیمار نشه. بیمارستان گفت بیمه سامان رو به علت بدحسابی بهیچ وجه  قبول نداریم و باید برای یه ویزیت دکتر ۱۵۰ لیر و برای سرم وصل کردن و بستری موقت ۱ ساعته ۲۰۰ لیر پرداخت کنید و وقتی با اصرار ما برای اینکه بیمه گفته فقط از طریق اونها اقدام کنیم و مبلغی پرداخت نکنیم قبول نکردن و بعدش هم گفتن اگه مبلغ رو پرداخت نکنید پذیرش نمیشید و نهایتا ما رو خیلی محترمانه به درب خروجی بیمارستان هدایت کردن. : ((

این هم از بیمه سامان و این همه تاکیدی که برای گرفتن اون هست که حتی قد یه ویزیت دکتر هم ارزش نداره و فقط احتمالا بدرد کلاس گذاشتن خدمات تور میخوره و فقط جنبه ی دلخوشی داره.

با دولموش هایی که مبلغشون از ۲٫۵ تا ۲٫۷۵ لیر بود (نمیدونم چرا تفاوت داشت مبلغ دولموش ها)به میدون اصلی شهر برگشتیم و در کمال ناامیدی و صرفا تیری در تاریکی به داروخونه ای که جنب فروشگاه کوتون بود رفتیم و با پرشک داروخونه مشکلمون رو در میون گذاشتیم و ازش تقاضای آنتی بیوتیک کردیم که لطف کرد و بهمون داد. کیفیت داروها هم بسیار بالا بود و بعد از دومین دوز دارویی که دوستم خورد تقریبا رو به بهبودی رفت و سرحال شد. منم که حسابی با دکتر داروخونه دوست شده بودم از فرصت استفاده کردم و مقداری مسکن که قیمت خیلی خوبی داشت و از همه مهمتر از بهترین شرکت های داروسازی دنیا بود مقداری دارو (مثل استامینوفن و ایبوبروفن) برای روز مبادا خریدم.

– داروخانه ی نزدیک فروشگاه کوتون واقع در بلوار ساحلی

اعتقادات ترک ها هم بسیار جالب بود . تقریبا در ورودی همه مغازه ها نماد چشم زخم و اسماء مبارکه بود

بعد از اون هم تصمیم گرفتیم برگردیم هتل و اندکی استراحت کنیم و ناهارمختصری در رستوران اسنک ها بخوریم و شب برای ادامه خریدها دوباره به بازار مراجعه کنیم.

مارماریس شهر یا بهتر بگم دهکده توریستی بسیار کوچیک و جمع و جوریه و به قول دوستمون سرکان ( فروشنده تورها ) :

در مارماریس هیچ چیزی دور نیست.Nothing is far away in Marmaris

عصر و بعد از بهتر شدن حال دوستم مجددا به بازار رفتیم و ابتدا سری به فروشگاه های زنجیره ای میگروس زدیم که جالب بود. هنگام خروج متصدی فقط بارکد اجناس رو میزد و پول رو هم وارد دستگاه میکردی و خود دستگاه مبلغ باقی مونده رو محاسبه و بهمون عودت میداد اونم به قولی تا قرون آخر ( و چیزی به اسم رند کردن قیمت برای خریدهای نقد مثل ایران وجود نداره و حقوق مشتری کاملا رعایت میشه)

بخش سوسیس و کالباس فروشگاه میگروس.

طنز: ظاهرا گربه ها هیچ جای دنیا در امان نیستن :)))

بعد هم دوباره به مرکز کوتون که تخفیف های بیشتری داشت رفتیم و دوباره مشغول خرید شدیم.بعد از اون هم سری به گرند بازار زدیم که چیز خاصی نداشت و خیلی خرید نکردیم ازش.

زیبایی مسیر و طراحی جالب شهر هم مانع خستگی ما از پیاده روی های روزانه میشد.

در برگشت هم ابتدا و طبق قولی که از قبل داده بودم به مک دونالد رفتیم و دو تا بیگ مک سفارش دادیم که با همه مخلفات تقریبا ۵۰ لیر شد و برای من که اولین تجربه واقعی مک دونالد بود یک نکته داشت:

بعد مک دونالد دیگه هیچ ساندویچی مثل قبل دوست داشتنی نیست.

بعد هم به یه مرکز اوتلت که دقیقا روبروی هتل گرین نیچر دیاموند ( برادر دوقلوی هتل گرین نیچر ریزوت) رفتیم که قیمتهای بسیار مناسبی داشت و مقداری لباس و سوغاتی خریدیم.

برای سوغاتی جهت آشنایان باسلق ترک یا Turkish Delight با توجه به قیمت بسیار مناسب بسته بندی زیبایی که داره (۵ لیر به ازای هر بسته ۴۰۰ گرمی ) میتونه انتخاب بسیار مناسبی باشه.

بعد هم به هتل برگشتیم و آخرین شبمون رو تو لابی قشنگ و دلباز هتل گذروندیم.دکوراسیون لابی بار هم شب هنگام طرح بسیار زیبا و جلوه خاصی داشت.

روز آخر:

به نظرم بدترین روز سفر همین روز آخر سفر هست. جایی که به خاطر ساعت بدپروازی که ۳:۳۰ شب بود از یک طرف و از طرفی تحویل دادن اتاق ها قبل ساعت ۱۲ و انتظار برای ترانسفر از هتل تا حدود ساعت ۱۹:۰۰ و همچنین ترانسفر ۴ ساعته تا فرودگاه عملا هیچ استفاده خاصی نمیشد ازش کرد.

صبح بعد از صرف صبحانه ( طبق معمول یه پای ثابت املت سفارشی بود بس که خوشمزه و دوس داشتی بود ) یه سری به اوتلت روبروی هتل گ.ن.دیاموند زدیم و خریدایی که در موردشون شب قبل تردید داشتیم و قرار شده بود فکر کنیم و بعد تصمیم بگیریم رو انجام دادیم. بعد هم به اتاق برگشتیم و وسایل رو جمع کردیم و چمدون ها رو تو قسمت امانات واقع در طبقه ۱- گذاشتیم و انتظار کشنده شروع شد.

ظهر برای ناهار رفتیم و آخرین ناهار رو توی رستوران گرین نیچر دوست داشتنی خوردیم و دوباره امدیم لابی و سعی کردیم یکمی روی مبلهای راحتیش استراحت کنیم.

تقریبا ساعت ۷ اتوبوس ترانسفر دنبالمون آمد. در طول مسیر هم توقف کوتاهی برای خرید و شام داشتیم و تقریبا نیمه شب به فرودگاه عدنان مندرس رسیدیم.

جالب بود که برای استفاده از چرخ های فرودگاه که تقریبا همه جا رایگان هست باید مبلغ ۵ لیر پرداخت میکردیم.

بعد از تحویل بار و گرفتن کارت پرواز و تشریفات اداره گذرنامه ترکیه وارد سالن ترانزیت شدیم و دوباره ۲ ساعتی میباست منتظر میبودیم. برای اینکه حوصلم سر نره یه سری تو فری شاپ فرودگاه زدم و بخصوص بخش عطر و ادکلنش جالب بود.

پرواز معراج هم راس ساعت تو فرودگاه نشست و بعد از پیاده کردن مسافرا گیت ورود به پرواز برای ما باز شد.

پرواز برگشت هم با همون ایرباس A300-600 منقش به یوز ایرانی بود و مثل پرواز رفت خدمه ، پذیرایی و کادر پروازی بسیار مجرب و خوش اخلاق بودن و کلا پرواز معراج بسیار عالی بود و بدون کوچکترین مشکلی بلند شد ، پرواز کرد و تو فرودگاه امام خمینی فرود آمد و خاطره خوشی رو برامون رقم زد.و جا داره از خلبان پرواز و همه پرسنل معراج تشکر ویژه داشته باشم. پذیرایی مسیر برگشت هم طبق معمول صبحانه های هر روز ما شامل املت : ) و کره مربا، پنیر و  کیک  و ابمیوه و چای بود و بسیار بسیار عالی و لذیذ بود. بعد از خوردن صبحانه هم تقریبا همه از فرط خستگی اون همه انتظار روز آخر سفر بیهوش شدیم و موقع نشستن پرواز بیدار شدیم که با مهارت بالای خلبان عزیز فرود بسیار نرم و آرومی داشتیم و اینجوری بود که سفر ما به مارماریس تموم شد.

نکات شهر مارماریس:

• ۱ – برای تبدیل پول میتونید از صرافی ها استفاده کنید یا مستقیم در فروشگاه ها دلار بدید ولی باقی مونده قیمت دلار معمولا بهتون برگشت داده نمیشه و ارایه لیر بهتر هست.
• ۲ – نرخ برابری دلار به لیر در زمان حضور ما (تیر ماه ۱۳۹۶) بین ۳٫۴۵ تا ۳٫۶۰ بود ، بسته به اینکه دلارهاتون رو کجا و با چه قیمتی تبدیل به لیر کنید. اما اگر کمی حوصله بخرج بدید میتونید صرافی های خاصی رو پیدا کنید که دلار رو ۳٫۶۵ لیر چنج میکنن.
• ۳ – تورهایی که میشه در مارماریس رفت و ازشون لذت برد(از نظر بنده)به شرح ذیل هست:

جیپ سافاری ، غواصی و حمام ترکی.

• ۴ – تور شب ترکی و موسیقی روی کشتی به نظرم نرید و پولهاتون رو دور نریزید. چون فقط چیزی که نصیبتون میشه سردرد ناشی از سروصدای کر کننده و ریه های پر از دود هست.به نظرم بجاش برید خرید یا حتی هتل بمونید و از خدمات هتلتون استفاده کنید.
• ۵ – بطور کلی استاندارد هتل های مارماریس به نسبت انتالیا یا حتی کوش آداسی پایین تره و انتظار هتل های خیلی لوکس و بزرگ و خدمات فوق العاده رو نداشته باشید.
• ۶ – هتل گرین نیچر ریزورت هتل با قیمت معقول و موقعیت و خدمات و از همه مهمتر غذاها و خوراکی های بسیار خوشمزه ای هست و میتونه انتخاب مناسبی باشه برای اقامت در مارماریس.
• ۷ – تقریبا همه برندهای معروف ترک تو مارماریس شعبه دارن و میتونین البسه و سوغاتی های خودتون رو با خیال راحت تهیه کنید.
• ۸ – بهترین فصول سفر به مارماریس از خرداد ماه هست تا اواسط مهر ماه چون بعد از اون هوا رو به سردی میره و از تفریحات ابی و استخر و … نمیشه استفاده کرد.
• ۹ – حتما در صورتی که براتون مقدور باشه به مک دونالد که تو بلوار ساحلی و جنب فروشگاه میگروس و روبروی هتل هایی مثل دیاموند و الگانس هست برید و از خوردن همبرهای منحصر به فردش لذت ببرید. ضمنا بستنی های خوشمزه ای هم داره به قیمت ۱ لیر که حتما بعد از خوردن مک دونالدتون امتحانش کنید
• ۱۰ – اوتلت بسیار بزرگی با قیمت های مناسب دقیقا روبروی هتل گرین نیچر دیاموند واقع شده که برای خرید روز آخر و لیرها یا دلارهای باقی موندتون خیلی خوبه. همه چیز داره اونم با قیمت مناسب
• ۱۱ – اشتباه مارو نکنید و مقداری پول برای روز آخر و هنگام ترانسفر نگه دارید. مشکل ما این بود که روز آخر کل پولهامون رو خرید کردیم و فقط ده لیر برامون مونده بود که اونم ۵ لیرش برای اجاره چرخ دستی توی فرودگاه رفت و کلی استرس کشیدیم
• ۱۲ – توی فرودگاه عدنان مندرس خیلی به وزن بار و تعداد چمدون ها توجه نمیشه. چون ۳ تا پرواز ایرانی ( معراج ، کیش ایر و آتا ) همزمان مسافر پذیرش میکنن و فرودگاه در تسخیر ایرانی هاست و بسیار شلوغه.
• ۱۳ – برای خرید تورها از دفاتر فروش تور سطح شهر استفاده کنید
• ۱۴ – گول حرفای لیدرهای ایرانی رو که ۹۹% حرفاشون دروغه رو نخورید و ازشون تورها رو با قیمت گرون نخرید.
• ۱۵ – اینترنت هتل هرچقدم محدود باشه به لابی میتونه تمام نیازهاتون رو برطرف کنه ولی درصورتی که خیلی نیاز به اینترنت همیشگی داشتید میتونید در صورت نیاز سیمکارت ترک تهیه کنید و استفاده کنید و این که لیدرها میگن سیمکارت به اتباع خارجی نمیفروشن دروغه برای اینکه سیمکارت ۴۰ لیری رو بهتون ۸۰ لیر بفروشن.
• ۱۶ – رومینگ همراه اول تو ترکیه رایگانه و حتی دریافت SMS با خیال راحت موبایلهاتون رو روشن کنید و گول حرف های لیدرهای ایرانی رو نخورید.
• ۱۷ – امنیت شهر بسیار بالاس و هیچ مشکلی نخواهید داشت از این بابت.مینی بوس های خاص ترکیه یا همون دولموش ها هم تا حدود نیمه شب کار میکنن. نکته اینکه قیمت تاکسی در مارماریس به نسبت بقیه شهرهای ترکیه خیلی بالا نیست و میشه با راننده توافق کرد برای مسیر بر سر قیمت. قیمت دولموش هم بین ۲٫۵ تا ۲٫۷۵ لیر بود و فرقی نمیکرد کجا پیاده بشین و قیمت ثابت بود. در طول مسیر هم هر کجا خواستین میتونین از راننده درخواست کنین تا برای پیاده شدنتون توقف کنه.
• ۱۸ – لطفا خارج از کشور هوای هموطنامون رو بیشتر داشته باشیم و اگه فهمیدیم کنارمون یه ایرانی هست ازش فرار نکنین و به همدیگه بیشتر احترام بزاریم. مردم بسیار دوست داشتنی داریم و نمیدونم چرا برخی هموطنای عزیز و دوست داشتنی چه توی هتل و چه مراکز خرید و تفریحی تا میفهمن ایرانی هستیم فرار میکنن( برعکس توریستهای بقیه کشورها مثل لبنانی ها و روس ها و … )
• ۱۹ – پارک های ابی مارماریس بسیار محقر و کوچیکن و اصلا ارزش نداره بخوایین یک روز وقتتون رو تلف کنید اونجا.
• ۲۰ – مرکز Blue Port خیلی خیلی گرونه. فقط در صورتی برید که OFF خورده باشه ( مثل فستیوال های خرید) یا اینکه جیبتون پر پول یاشه و برعکس ما مبالغ بالای اجناس براتون اهمیتی نداشته باشه :)) (برخی لباس های زیر مارک این مرکز تا ۲۵۰ لیر قیمت داشتن)
• ۲۱ – طنز: مثل ما نباشید و برای استفاده از استخرهای هتل هم وقت بزارید. با توجه به برنامه فشرده و مشکلات ناخواسته پیش آمده نتونستیم تو کل مدت حضورمون تو هتل از استخرهای هتل استفاده کنیم و عقدش رو دلمون موند :))))
• ۲۲ – ابتدای سفرنامه هم گفتم و در پایان هم دوباره تاکید میکنم انتخاب همسفر همدل و خوش سفر به نظرم حتی از مقصد سفر و هتل هم مهمتره.
• ۲۳ – برای طول مدت یک هفته سفر پیشنهاد میکنم بین ۳۵ تا ۶۰ لیر اسکناس خرد و سکه ۱ لیری برای انعام به همراه داشته باشید و این رو جزیی از هزینه سفر در نظر بگیرید و خواهید دید که چقد کیفیت خدماتتون بهتر خواهد شد (به خدمه های مودب و وظیفه شناس هتل یا به راننده های تورها اگه از رفتار و اخلاقشون خوشتون آمد مختصر انعامی بدید) کلا بد نیست انعام دادن های جزئی ،  مثل بقیه توریست ها بخشی از فرهنگ سفرهامون باشه.
• ۲۴ – در انتها هم باید بگم مارماریس خوبه ولی تنها برای یکبار و اگه تجربه نکردین هم چیز زیادی از دست ندادین :)) چون بشخصه اگه برگردم عقب دوباره ترجیح میدادم برم انتالیای دوست داشتنی با هتل های فوق العاده اش مثل اورنج کانتی یا کریستال واتر ورلد یا و ترجیح میدادم آلانیا رو امتحان کنم که هتل های لوکس و بزرگی شبیه به انتالیا داره.(با عرض پوزش از همه علاقمندان مارماریس این مورد صرفا نظر شخصی بنده بود)
•  – در انتها هم تشکر میکنم از همه خواننده ها و اعضاء محترم سایت بابت صبر و بزرگواری و خوندن سفرنامه ی بنده ، و مجددا هم بخاطر زبان عامیانه نگارش و بقیه مشکلات احتمالی و سایر کمبود ها و کاستی های سفرنامم که ممکنه از دید من پنهان مونده هم از همه عزیزان عذرخواهی میکنم.
•  – در پناه حق تعالی تندرست و سلامت باشید
•  – در پایان هم آرزو میکنم همه خواننده ها و اعضای محترم سایت زیباترین و جذاب ترین سفرها رو برن و ما رو هم در لذت سفرهاشون با نوشتن سفرنامه شریک کنن.

خدانگهدار

۱۸ مرداد ماه ۱۳۹۶

تقدیم به همه خوانندگان و اعضاء محترم سایت وزین لست سکند

 

نویسنده : محسن کیخا

منبه:لست سکند