سفری متفاوت، ارزان و دیدنی به جاذبه های توریستی غرب ترکیه
با سلام خدمت یکایک شما بزرگواران اهل سفر
نمیدونم از کجا شروع کنم چون این اولین باری هستش که میخوام تجربه یکی از سفرهام رو با دیگران در میان بگذارم. همیشه عاشق سفر کردن بوده و هستم و هر فرصتی که دست بده و شرایطش مهیا باشه استارت سفر میزنم. خدا رو شکر دوستانی هم دارم که مثل من به سفر علاقه زیادی دارند و تجربه ای که از مسافرتهای متفاوتمون بدست آوردیم اینه که با تور کمتر سفر می کنیم و بیشتر خودمون بلیت هواپیما رو جداگانه می خریم و هتل مقصد رو هم رزرو میکنیم و سفرمون شروع می کنیم. اینجوری علاوه بر اینکه برنامه سفرمون، ساعت گردش، استراحت و … همه دست خودمونه و هزینمون هم خیلی کمتر از زمانی میشه که با تور میریم، چون میدونیم خودمون باید برنامه بریزیم تا از جاهای دیدنی اون شهر بازدید کنیم در مورد مقصد تحقیق میکنیم و اطلاعاتی در مورد مناطق دیدنی و تاریخی، غذاهای خوشمزه اش، دسترسی و مسیریابی و … از قبل بدست میاریم.
آخرین سفر ما برای عید فطر امسال بوده، از حدود سه هفته زودتر از تعطیلات عید فطر به فکر رفتن به منطقه ای آروم و زیبا افتادیم که با توجه به گرمای فصل تابستان وجود ساحل در اون کشور نیز برای ما اهمیت داشت. به همین دلیل از بین چند کشوری که انتخاب کرده بودیم یکی رو برگزیدیم و اونجا ساحل ایلیجا در نزدیکی شهر چشمه در محله ای دور افتاده و البته کمتر سفر رفته برای ما ایرانیان به نام آلاچاتی بود. به همین دلیل برنامه سفرمون رو برای یکم تیر ماه یعنی بامداد جمعه چیدیم و زمان برگشت رو برای ششم تیر ماه ۹۶ یعنی سه شنبه ۱۰ شب قرار دادیم تا چهار شنبه سرکارمون حاضر باشیم.
ما بلیتهای هواپیما رو برای رفت و برگشت از تهران تهیه کردیم و هزینه پروازمون از تهران به استانبول و از استانبول به ازمیر و به همین ترتیب برگشتمون هم از همین مسیر خریدیم که نفری ۱۵۷۰۰۰۰ تومان شد. مسلما به دلیل اینکه در مجموع ۴ تا پرواز داشتیم و زمان سفرمون برای تعطیلات عید فطر بود این هزینه کمی بیشتر از روزهای عادی در هفته شد اما باز هم به نظر ما هزینه مون بسیار عالی در اومد. (چون موقع برگشت قصد داشتیم در استانبول هم گشتی زده و خریدی انجام بدیم)
جمعه ساعت ۲ صبح از تهران به سمت استانبول پرواز کردیم و از اونجا بلافاصله ترانزیت شدیم و رفتیم ازمیر، در ازمیر با اتوبوس به سمت شهر چشمه حرکت کردیم و کرایه اتوبوسمون نفری ۱۳ لیر شد و از اونجا هم با اتوبوس دیگه ای به محله ای بسیار زیبا و توریستی به نام آلاچاتی رفتیم و هزینمون نفری ۴ لیر شد.
لازم به ذکر است که بگم اگه با تاکسی های فرودگاه میخواستین تا شهر آلاچاتی بیاین هزینه اش ۲۰۰ لیر بود که حتی با تخفیف به ما گفتن ۱۸۰ لیر هم تا هتلتونه میبریم.
این شهر کوچک در سواحل دریای اژه قرار گرفته و با شهر ازمیر ترکیه ۷۵ کیلومتر فاصله دارد. زیبایی منحصر به فرد این شهر به دلیل وجود سنگ فرشهای خیابونها، خانه های رنگارنگ و زیبا، موسیقی آرام ترکی، توریستهای بسیار زیاد آن از کشورهای یونان، صربستان، اکوادور و فضای بسیار خاص و آرامش بخش اونه و ما به حدی از این شهر دوست داشتنی خوشمان آمد که موقع برگشت بسیار دلتنگ آن شدیم. البته این نکته رو بگم که اگه ترکیه را به قصد خرید انتخاب میکنین آلاچاتی گزینه مناسبی برای شما نیست زیرا با وجود مغازه های مختلف اما برندهایی که در استانبول و آنتالیا میبینین در اینجا پیدا نمیکنین و البته به دلیل توریستی بودن این شهر، هزینه کالاها به نسبت دو شهر نام برده شده هم بیشتر است.
بعد از طی کردن مسافت طولانی در هواپیما و اتوبوس بالاخره به هتلمون رسیدیم؛ هتل ILAYDA’S SUITES، هتلی بسیار زیبا و تمیز و رنگارنگ با پرسنلی بسیار مهربان و مودب و صمیمی به همراه صبحانه؛ در این هتل هر روز راس ساعت ۵ تا ۶ عصر نیز با قهوه یا چای و شیرینی های مختلف بصورت رایگان از ما پذیرایی می شد. هزینه هتل مان برای ما که دو اتاق دو تخته گرفته بودیم جمعا برای دو شب اقامتمون یک میلیون تومان و به عبارتی نفری ۲۵۰ هزار تومان شد. اینترنت هتل و تمیزی اتاقهاش برای ما اهمیت داشت و واقعا از این لحاظ بسیار خوب بود، مکان هتل هم نزدیک به بازار و ساحل و رستورانها بود و صبحانه اش هم شامل انواع مرباها و پنیرها و کره و زیتون و شیرینی های محلی به همراه نیمرو و چای بود. و از این بابت میتونست قهوه و آبمیوه و میوه وسوسیس و … هم داشته باشه و کامل تر باشه که بازم با این حال خوب بود و ما بسیار زیاد از این هتل دوست داشتنی راضی بودیم و حتما بهتون پیشنهاد میکنم اگه به آلاچاتی سفر کردین اقامت در این هتل رو از دست ندید.
نمای بیرون و داخل هتل
روز اول
حدود ساعت ۱۱ صبح به آلاچاتی رسیدیم و اتاقمون رو هم زودتر از ساعت ۲ و همون موقع تحویل دادن و ما بعد از کمی استراحت برای صرف ناهار به سراغ یکی از رستورانهای نزدیک هتل رفتیم و کباب و سالاد خوردیم که البته باب میل ما نبود، غذایی بسیار چرب و بدون ادویه به قیمت هر پرسی ۱۵ لیر و همین موضوع باعث شد تا ما کمتر از غذاهای ترکی در اونجا استفاده کنیم.
مورد جالب توجه وجود گربه ها و البته سگهای بسیار زیاد و بزرگ در اینجا بود که مردم بسیار عادی و مهربان باهاشون برخورد میکردند و خیلی مسالمت آمیز از کنارشون رد میشدند.
بعد از آن به سمت ساحل ایلیجا حرکت کردیم، طبق آدرسی که از رسپشن هتلمون پرسیدیم پیاده اومدیم سر خیابون اصلی که حدود ۳-۴ دقیقه شد و با کاواش و پرداخت نفری ۳ لیر به این ساحل زیبا و نزدیک رفتیم و حدود ۱۵ دقیقه ای طول کشید، ورودی ساحل هم برای هر نفر که بخواد صندلی آفتاب داشته باشه و از سرویس دستشویی و دوش استفاده کنه ۱۰ لیر بود. (البته روز خود عید فطر ۱۵ لیر با همه حساب کردند!). این ساحل واقعا زیبا، تمیز، آبی و سبز رنگ بود و به دلیل جریان های آبی جالب بود که در آب بخشی از آب سرد بود اما اگه دو قدم به سمت دیگه ای حرکت می کردین آب گرم می شد.
پیشنهاد میکنم برای ساحل همراه خودتون یک زیر انداز برای استفاده از تخت ها، کرم ضد آفتاب، کلاه، لباس مناسب و یک دست دمپایی راحتی یا صندل، حوله کوچک و لباسی که بعد از دوش گرفتن می خواهید استفاده کنین داشته باشید.
بعد به هتل برگشتیم و چون بعد از ظهر بین ساعت ۵ تا ۶ بود با چای و شیرینی های خوشمزه از ما پذیرایی شد.
بعد از کمی استراحت ساعت ۷ عصر از هتل زدیم بیرون و پیاده رفتیم تا توی بازار و کوچه پس کوچه های نزدیک هتل چرخی بزنیم، بسیار کوچه های زیبایی بود و مردم بسیار مهربان و خونگرمی بودن، برعکس استانبول و شهر های دیگه هم که کمتر کسی را پیدا میکنین تا به زبان انگلیسی با شما حرف بزند در هر مغازه هتل رستوران و … که رفتیم خدا رو شکر تونستیم با مردم اونجا انگلیسی صحبت کنیم. شب هم در یکی از رستورانهای همونجا شام خوردیم و به هتل برگشتیم. قیمت غذاهای اونجا هم خیلی مناسب بود و همه رنج قیمت ساندویچ و یا غذاهای محلی خودشون رو می تونستین بین ۷ لیر تا نهایتا ۳۰ لیر تهیه کنین.
نمایی از بازار و کوچه های آلاچاتی
نماد آلاچاتی آسیابهای بادی موجود در این شهر هستش به همین دلیل به عنوان سوغاتی برای توریستها مغازه های زیادی هستند که آسیابهای بادی مختلفی رو میفروشند و ما هم از این سوغاتیهای خوشگل که در سایزهای بسیار مختلفی از کوچک تا بزرگ و قیمتی بین ۲ تا ۲۰۰ لیر داشتند تهیه کردیم.
روز دوم
بعد از صرف صبحانه با کاواش و نفری ۴ لیر به شهر چشمه رفتیم و بعد از کمی خرید جزئی ناهار رو در کنار اسکله در یکی از رستورانهای همونجا خوردیم هرچند دونر سفارش دادیم و بسیار خوشمزه بود و قیمتش هم ۶٫۵ زده بود و حتی ازشون هم پرسیدیم و گفتن ۶٫۵ هستش اما موقع پرداخت صورت حساب فهمیدیم که واحد پول یورو بوده و اصلا در منو قید نشده بود و ما فکر میکردیم واحدش همون لیر هست و به همین دلیل به عبارتی کلاه سرمون گذاشتن.
در چشمه موزه قاضی حسن پاشا هم وجود داشت که ورودیش ۷۰ لیر بود به همین دلیل ما داخل موزه نرفتیم و به مجسمه اش که جلوی در موزه گذاشته بودن اکتفا کردیم. در یکی از سفرنامه ها خونده بودم که در آلاچاتی و چشمه ماشین وجود داره یا نه و این سوال چند کاربر عزیز سایت لست سکند بود برای همین تصاویر زیر رو قرار دادم که بگم اونجا هم پر از انواع ماشین ها بود.
دوباره به سمت ساحل ایلیجا رفتیم و بعد از آن به هتل برگشتیم و عصرونه خوردیم و رفتیم توی بازار و کمی خرید کردیم و شام مرغ کباب شده خوردیم (که باز هم اونقدر چرب بود نتونستیم اون غذا رو بخوریم و متاسفانه طعم بسیار بدی داشت) سپس به هتل برگشتیم.
روز سوم
بعد از صرف صبحانه اتاق رو تحویل دادیم و با اتوبوس و نفری ۱۱ لیر و مدت زمان حدود ۱ ساعت از آلاچاتی رفتیم به سمت ازمیر و از اونجا تاکسی گرفتیم و ۴۰ لیر دادیم و به سمت هتل Oglakcioğlu Park City Hotel که در محله basmane بود رفتیم. هرچند برعکس هتلمون توی آلاچاتی صبحانه مفصلی داشت اما خمیر دندون و نرم کننده توی اتاقمون نداشت و البته اسپلیتش هم خیلی سر و صدا می کرد و از شانسمون خراب بود و مسئول هتل گفت فردا صبح برای تعمیرش میایم که ما چون نمی خواستیم شب در گرما بخوابیم به هر طریقی بود اونقدر باهاش ور رفتم تا تونستم روشنش کنم.
تصاویر زیر به جز تصویر آخر که بشقاب صبحانه خودم هستش از اینترنت تهیه کرده ام، ولی خوب هتل دقیقا همین شکلی بود.
بعد از کمی استراحت و چون روز عید فطر بود مغازه ها اکثرا تعطیل بودند با توجه به اینکه هتلمون نزدیک مترو بود با مترو به سمت مرکز خرید optimum حرکت کردیم. از ایستگاه basmane به ایستگاه hilal رفتیم و در اونجا خط عوض کردیم و به سمت ایستگاه esbash حرکت کردیم و حدود نیم ساعت راه بود و چون کارت مترو خریده بودیم هزینه ما در مجموع رفت و برگشت حدودا نفری ۵ لیر شد. برای ناهار در رستوران مک دونالد پیتزا نفری ۱۱ لیر خوردیم و بعد از کمی خرید به هتل برگشتیم.
و دوباره برای بازدید از اسکله و دیدن ساعت تاریخی کنار اسکله در ازمیر بیرون رفتیم و بعد از حدود نیم ساعت پیاده روی به اسکله رسیدیم، اسکله ای زیبا که چون هنگام غروب آفتاب رسیدیم خیلی منظره زیبایی رو دیدیم.
این تصویر (بالا) از اینترنت تهیه کردم که عکس کامل ساعت هم مشخص باشه
روز چهارم
تصمیم داشتیم بریم به دیدن یکی از بزرگترین چشمه های آب گرم و اولین چشمه آب شور در جهان یعنی پاموکاله که در نزدیکی شهر دنیزلی و در فاصله دو ساعتی از شهر آنتالیا قرار دارد. برای همین صبح به یکی از آژانس های اتوبوس بری مراجعه کردیم و بلیت اتوبوس به مقصد دنیزلی و از اونجا هم کاواش برای پاموکاله گرفتیم. اتوبوسمان تا دنیزلی حدود ۳ ساعت راه و نفری ۳۷ لیر شد و در اتوبوس در این سه ساعت راه دو بار از ما با پای، فانتا، قهوه، نسکافه، انواع بیسکوییت و کیک پذیرایی شد و اتوبوسهاش مجهز به تلویزیون در مقابل هر صندلی بود که می تونستیم تلویزین ببینیم یا از گیم های آن استفاده کنیم. بعد از رسیدن به دنیزلی کاواش سوار شدیم و هزینه ما نفری ۳ لیر شد و حدود نیم ساعت راه بود تا بالاخره به پاموکاله رسیدیم.
پاموک کاله یا پاموق قلعه به ترکی استانبولی: Pamukkale به معنی “قلعه ی پنبه ای” محلی با آبگیرهای آب گرم طبیعی در استان دنیزلی در جنوب غربی ترکیه است. این محل دارای سنگ آهک متخلخل تراورتن است و آب روان باعث ته نشین شدن کانیهای کربناتی به صورت ایوانهای مطبق در این ناحیه شدهاست. پاموک کاله در منطقه دریای اژه و دره رودخانه مَندَرَس واقع شده است که در بیشتر فصول سال آب و هوایی معتدل دارد. در این منطقه ۱۷ چشمه آب گرم طبیعی وجود دارد که محدوده دمایی آنها ۳۵ درجه سانتیگراد میباشد. فعالیتهای آتشفشانی در زیر زمین باعث ایجاد این چشمههای آب گرم شده است و این آب گرم که از ارتفاع ۱۰۰ متری پایین میریزد در شیب کوهستان آنجا که سرعتش کم میشود رسوب میکند و این رسوبات و سنگهای آهکی سفیدرنگ منظره زیبایی را به وجود میآورند، درست به همین دلیل است که بسیاری از گردشگرانی که به این مکان رویایی قدم میگذارند معتقدند که اینجا برای آرامش روح و روان، مکانی ایدهآل است.
مکانی مشابه این منطقه در ایران با نام باداب سورت وجود دارد با این تفاوت که در باداب سورت ایوانهای مطبق به رنگ نارنجی و قرمز هستند. که البته دارای حوضچه های مختلف نیست و خودم از نزدیک شاهد بودم که متاسفانه برخی از مردم (و البته نه همه) با کفش بر روی این ایوانها راه میروند تا عکس بگیرند.
درب ورودی پاموکاله، مسیر خاکی در سمت راست تصویر
ناگفته نمونه که مسیر پاموکاله دارای دو در هستش از درب اصلی بعد از طی کردن مسیر سربالایی حدود یک کیلومتر به تهیه بلیت به قیمت ۳۵ لیر برای هر نفر برای بازدید از چشمه های آب گرم یا هزینه ۹۰ لیر برای بازدید از چشمه ها و همینطور موزه شهر تاریخی هیراپولیس داخل آن پرداختیم. ساعت بازدید هم با توجه به طولانی بودن روز در تابستان از ساعت ۱۰ صبح تا ۸ شب بود. بعد از عبور از گیت و ارائه بلیت باید کفشهاتون رو در بیارین و با پای برهنه بر روی مسیر آهکی که بخش هایی از اون هم آب در جریان هستش عبور کنین و اگه تمایل داشتین در حوضچه های توی مسیر توقف کرده و استراحت یا شنا کنین تا به انتهای این مسیر برسید و دوباره کفشتون رو بپوشید و از اونجا به بعد هم میتونین از کافه های اون بالا بستنی یا غذا و نوشیدنی با پرداخت هزینه ای جداگانه تهیه کنین یا اینکه به ادامه مسیر بپردازید و از مسیر خاکی و آسفالت شده عبور کنین تا به انتهای این مکان دیدنی برسید. در این مسیر از شهر تاریخی هیراپولیس نیز آثاری از بناها باقی مانده که می توانید آنها را نیز ببینین یعنی با پرداخت همان ۳۵ لیر ورودی. اما اگه علاقمند به بازدید از موزه آن هستین باید بلیت ۹۰ لیری را تهیه کنین.
موزه شهر تاریخی هیراپولیس:
موزه هیراپولیس در کنار آثار تاریخی شهر هیراپولیس واقع شده است. این موزه دارای یک بخش بزرگ اختصاص داده شده به آثار یافت شده در Beycesultan Hüyük میباشد که شامل برخی از نمونههای زیبا از هنر و صنعت در عصر استفاده از برنز است. آثار کشف شده از مناطق شهر کاریا، پیسیدیا و لیدیا نیز در این موزه به نمایش در آمدهاند. موزه دارای دو بخش فضای رو باز در سمت شرقی هراپولیس که آثار تاریخی سنگی از جنس سنگ مرمر در آن نگهداری میشود (همانند تخت جمشید) و فضای سر بسته که عمدتا به عنوان کتابخانه و نگهداری آثار تاریخی ظریف مورد استفاده قرار میگیرد.
قابل توجه دوستان اینکه همراه خودتون آب و غذا همراه داشته باشین بهتره چون تقریبا هزینه هر گونه مواد خوراکی سه برابر ارزش واقعی اون توی شهر هستش و اینکه مسافت طی شده طبق اپلیکیشنی که روی موبایلمون داشتیم حدود ۱۱ کیلومتر شد و شش ساعتی با کمی توقف در مسیر و رفع خستگی و البته عکس گرفتنمون زمان برد.
پیشنهادی هم که میتونم بکنم اینه که: علاوه بر آب و غذا همراه خودتون کرم ضد آفتاب، چتر برای داشتن سایه بان، کفش راحتی، کوله پشتی برای اینکه وسایلتون راحت بندازین پشتتون و جلوی دست و پاتون نگیره همراه داشته باشین. بعد از اینکه به پایان مسیر رسیدیم دوباره از همون مسیری که به پاموکاله رفته بودیم، با همون مدت زمان و هزینه به ازمیر و هتلمون برگشتیم و حدود ساعت ۱۲ شب رسیدیم هتل.
روز پنجم
بعد از بیدار شدن و صرف صبحانه اتاقمون رو تحویل دادیم و چون بلیتمون برای ساعت ۱ ظهر به مقصد استانبول بود با همان خط مترویی که به مرکز خرید optimum رفته بودیم به سمت فرودگاه حرکت کردیم. بعد از تحویل بار و گرفتن کارت پرواز به سمت استانبول رفتیم و پروازمون ۵۵ دقیقه طول کشید و چون میخواستیم در استانبول هم چرخی بزنیم به همین دلیل پروازمون به سمت تهران رو ساعت ۱۰ شب گرفته بودیم و چون دیگه بارمون هم تحویل داده بودیم خیلی راحت از درب فرودگاه سبیحا بیرون اومدیم و با اتوبوس و پرداخت نفری ۳ لیر به سمت اسکله کادیکوی رفتیم که حدود یک ساعتی طول کشید، در اونجا بعد از صرف ناهار در رستوران کینگ برگر در اسکله کمی عکس گرفته و بعد سری به مغازه های توی شهر و برندهای معروف زدیم و اونجا تونستیم چند قلم خرید مفید و با قیمت خوب داشته باشیم. باقلوا و شیرینی جات هم خریدیم که باقلوا جعبه نیم کیلویی ساده اش ۲۰ لیر و پسته ایش ۲۵ لیر شد.
و دوباره به طرف فرودگاه برگشتیم و ساعت ۲ صبح به تهران وارد شدیم.
با اینکه به خاطر راه رفتن زیاد در سفر خسته شدیم اما به دلیل دیدن این همه جاهای دیدنی در فرصتی که داشتیم به همه ما به خاطر این سفر خاطره انگیز بسیار خوش گذشت و امیدوارم با نوشتن این سفرنامه، تونسته باشم کمکی بهتون کرده باشم و شما هم از خوندنش لذت برده باشید. تمام تصاویر رو هم با موبایل خودم عکسبرداری کردم به جز اون چند تا تصویری که کنارش ذکر کردم که از اینترنت تهیه شده اند.
هزینه من در این سفر:
- ناهار و شام و رفت و آمد های بین شهریم : ۴۰۰ هزار تومان
- هزینه بلیت هواپیما: ۱۵۷۰ هزار تومان
- هزینه دو شب اقامت در هتل آلاچاتی برای هر نفر: ۲۵۰ هزار تومان
- هزینه دو شب اقامت در هتل پارک سیتی ازمیر: ۱۰۰ هزار تومان
- هزینه خریدها و سوغاتی ها هم که جداگانه محاسبه شدند 🙂
با تشکر از وقتی که بابت خوندن این سفرنامه گذاشتین…
منبع : لست سکند