۷- فوجی

امروز (۲۸ مارچ – ۸ فروردین) با قطار سریع السیر “شین کان سن” از مبدا “توکیو” به مقصد “کیوتو” آمدیم. تجربه جالبی بود.

آمده ایم به شهر “ای کی یو سان” و “میتی کومان”، اما گزارشی که در زیر تقدیم می شود متعلق است به گشت دو روز پیش.

قبل از شروع گزارش گشت فوجی، عرض کنم که همین امروز صبح متوجه شدم “ماساژ” توالت اتاقم در هتل توکیو چگونه کار می کرد. قضییه این است:

بعد از عمل تخلیه و در زمانی که قرار است آب به سمت محل مورد نظر اسپری شود، با زدن کلید “ماساژ” آب به صورت قطع و وصل سریع و پی در پی به سمت هدف هدایت می شود و حالت ماساژ پیدا می کند. همین.

حالا این شما و این فوجی:

همین اول عرض کنم که تور یک روزه ای که بهایش را پرداختیم، هم گران بود و هم کسل کننده. بهای تور ۱۱۰ دلار بود (همراه با ناهار) و باید بگویم در برابر بدترین تورهای یک روزه ای که در ایران برگزار می شود، هیچ ارجحیتی نداشت.

این تور تقریبا ۱۲ ساعت طول کشید که با جرات می توانم بگویم ۷ ساعت آن را در اتوبوس سپری کردیم و ۱ ساعت هم در ایستگاه معطل شدیم برای جدا شدن گروه مسافرانی که تورهای مختلفی را انتخاب کرده بودند. بیشتر مسیر در ترافیک بودیم و عجیب تر اینکه اتوبوس ما را از هتل برداشت ولی به هتل برنگرداند، بلکه در ایستگاه مرکزی شهر پیاده کرد!

و اما آنچه در تصویر بالا می بینید، تلاش راهنمای تور ژاپنی است برای اینکه تاریخ ژاپن را در عرض ۳ دقیقه توضیح دهد. خانم راهنما برای هر توضیحی یا نقشه ارائه می کرد یا نقاشی، این کار او را بسیار پسندیدم.

اولین مقصدی که دیدیم، دریاچه “اَشی” بود. Ashi یکی از پنج دریاچه ای است که در اطراف کوه فوجی ایجاد شده.

ما سوار این قایق شدیم ولی فقط برای ۱۰ دقیقه. این یعنی کوفتمان کردند، یعنی کار مزخرف کردند، یعنی این که گردشگری نمی دانند و فقط ادایش در می آورند. در صورتی که ارزش دارد حداقل یک ساعت با قایق در این دریاچه گردش کنیم و از مناظر لذت ببریم. ژاپنی ها تکنولوژی دارند، پشتکار دارند، فرهنگ غنی دارند، با ادب هستند و خیلی خوبی های دیگر دارند، اما گاهی فکر می کنم واقعا مثل روبات عمل می کنند و خلاقیت ندارند.

این هم تصویر آقای دکتر “فرجی” که در این سفر ما را همراهی می کنند. ایشان یکی از ایرانی های موفق در ژاپن هستند که کارشان کلا به مهندسی زلزله و مدیریت بحران مربوط می شود، ولی گاهی در زمینه گردشگری هم فعالیت هایی انجام می دهند.

احتمالا ورودی یک معبد است.

تصویری از دریاچه “اَشی” و “فوجی” این زیبای افسونگر!

هایکو از “بوسون”:

تنها قله فوجی

مدفون ناشده باقی می ماند

زیر نوبرگها

ناهار بوفه غذای ژاپنی

کلا تور شامل ۱۰ دقیقه قایق سواری، ۲۰ دقیقه نگاه کردن به این منظره از کوه فوجی، و حضور ۱ ساعته در یک روستا بود.

قبلا در جزیره “سانتورینی” یونان در توری شرکت کردم که غروب آفتاب را ۵۰ یورو می فروختند و حالا اینجا منظره فوجی را ۱۱۰ دلار.

ما را به مکانی بردند که فوجی را تماشا کنیم و بفهمیم. آنجا موزه و فروشگاهی قرار داشت که چند تصویر از آن را در زیر می بینید.

کوه فوجی، پنج دریاچه و چندین معبد در اطراف آن، به عنوان میراث جهانی فرهنگی در یونسکو به ثبت رسیده اند. ژاپنی ها برای فوجی احترام و ارزش بسیار زیادی قائل هستند و حسابی آن را به رخ جهانیان می کشند. حتما شما هم مثل من فکر می کنید، چرا ما نخواستیم برای دماوند چنین ارزشی ایجاد کنیم؟

وقار و زیبایی دماوند از یک طرف، افسانه مداری و اسطوره مندی اش از یک طرف، قداستش از طرف دیگر، اگر از فوجی بیشتر نباشد کمتر نیست. هر دو یک شکل و قیافه دارند. هر دو آتشفشانی هستند. هر دو برف گیرند. ضمن اینکه فوجی حدود ۱۸۳۰متر از دماوند کوتاهتر است. بنابراین ما چرا نمی توانیم برای دیدن دماوند حسرت به وجود بیاوریم؟ چرا نمی توانیم منظره دماوند را بفروشیم؟ چرا ما برای داشته هایمان ارزش ایجاد نمی کنیم؟

انواع مختلفی از نقشه های فوجی درست کرده اند.

هر کسی می تواند بر روی یک کاغذ رنگی کوچک متن کوتاهی (که احتمالا شامل آرزوهایش است) بنویسد و آن را به صورت کوه تا بزند و بر روی دیوار نصب کند. این گونه برای این کوه علاقه مندی و ارزش ایجاد می کنند.

بر روی یک مانیتور بزرگ، داستان پیدایش “فوجی” روایت می شود.

نقاشی هایی از “فوجی” به نمایش گذاشته شده.

همان توضیح بالا

نقشه گوگل از “فوجی” برای گردشگران جذاب است.

فسیل های متعلق به ۷ میلیون سال پیش که در اطراف فوجی به دست آمده، به نمایش گذاشته شده.

کلوچه هایی به نام “فوجی” درست می کنند و می فروشند. در یک کلام، “فوجی” را به حلقمان وارد کردند.

در آخر به روستای Oshino Hakkai رفتیم. چشمه ها و بازار سنتی خوبی داشت.

Oshino Hakkai

اگر چه خو معلوم نیست ولی لطفا به سمت راست تصویر نگاه کنید. در روستای Oshino Hakkai جایی بود که می توانستید پولی معادل ۳ دلار پرداخت کنید تا فقط در ارتفاع سه متری از سطح زمین منظره بهتری برای عکس گرفتن از “فوجی” داشته باشید.