ژنو ، بیشتر!

ژنو، بیشتر!

امروز صبح (۱۲ آگوست) من و “جکی” به همراه دو نفر از همسفران برای درک بیشتر شهر “ژنو” همراه شدیم و بخشی از شهر را از نظر گذراندیم. گزارش تصویری امروز تقدیم به شما:

بر روی دیوار ورودی ساختما اصلی سازمان ملل متحد در “ژنو” یک اثر هنری دیده می شود که متعلق است به Hans Erni. او هم اکنون ۱۰۱ سال سن دارد و هر وقت از او در رابطه با کارهایی که قبلا انجام داده، می پرسند، پاسخش این است که:

“من به گذشته کاری ندارم و به آینده می اندیشم.”

جزییاتی از اثر هنری Hans Erni

جزییاتی از اثر هنری Hans Erni

در نزدیکی محوطه سازمان ملل آثار مذهبی مربوط به کشورهای شرقی دیده می شود.

در بسیاری از مراکز مذهبی ژاپن که مربوط به دین “شینتو” است، از این نمونه سازه که در تصویر می بینید، دیده می شود. بد نیست بدانید که در دین “شینتو”، طبیعت نقش خدا را بازی می کند. ژاپنی ها با به هم زدن کف دو دست خدا را صدا می کنند و با او حرف می زنند. بعد دوباره همان کار را تکرار می کنند و خدا مرخص می شود از حضورشان.

این اثر هم در نزدیکی محوطه سازمان ملل دیده می شود.

نمایی از داخل ساختمان موزه “آریانا” Ariana در نزدکی ساختمان اصلی سازمان ملل و روبروی موزه “صلیب سرخ جهانی”!

“جکی” به من گفت که با توجه به علایقم بهتر است از نمایشگاهی که در این موزه برپا شده دیدن کنم. بعد از اینکه موزه را دیدم بارها از او تشکر کردم.

در این موزه نمایشگاه سرامیک برپا شده بود. این آثار هنری که در تصویر می بینید، توسط زنان بزهکاری که در زندان های سوئیس دوران محکومیت خود را سپری می کنند، درست شده است.

همان

در موزه “آریانا” نمایشگاهی برپا شده بود از آثار سرامیکی جهان اسلام.

در این نمایشگاه آثاری از کشورهای سوریه، ترکیه، مصر، اسپانیا و چین دیده می شد. به ندرت از سوئیس و فرانسه هم آثاری وجود داشت. و البته بیشترین و واقعا زیباترین آثار مربوط بود به ایران. متاسفانه ما برای معرفی این بخش از آثار هنری هم کار شایسته ای انجام نداده ایم.

از ایران

تا به حال نماد خرگوش را در آثار هنری و معماری ایران ندیده بودم. برایم خیلی جالب بود.

بیشترین آثار ایران از نیشابور، کاشان، ساری و تهران بود.

رستم و دیو سفید!

اثر هنری از تهران

از ایران

این نمونه هم خیلی برایم جالب بود. نتوانستم درک کنم که چیست. ۱۰ نفر داخل محوطه ای نشسته اند و گویی که نیایش می کنند. در مرکز هم یک نماد کله قندی دیده می شد.

صد در صد از کاشان

در نمایشگاه، تصویرهای بسیاری از معماری مساجد و مراکز مذهبی شهرهای کاشان، اصفهان، کرمان، شیراز و … را به صورت اسلاید برای بازدیدکنندگان به نمایش گذاشته بودند.

همان

همان

بخش دیگر موزه متعلق بود به آثار هنری از کشورهای دیگر

همان

همان

سعی کردم از بازتاب نوری که از شیشه های رنگی عبور کرده و بر روی میزی در داخل موزه پخش شده، عکس بگیرم. متاسفانه برای چندمین مرتبه لنز دوربینم دچار مشکل اساسی شده و نمی توانم عکس های خوبی که دلم می خواهد را شکار کنم.

در نزدیکی موزه و در نزدیکی ساختمان سازمان ملل “مدرسه هتلداری ژنو” قرار گرفته. موقع ناهار بسیاری از کارمندان سازمان ملل به رستوران نسبتا ارزان و تقریبا باکیفیت این مدرسه می آیند و دستپخت سرآشپزهای آینده را میل می کنند.

عکس خیلی خوبی نشده، ولی معنایی که برایش درنظر داشتم را دوست دارم.

توضیح: بر روی بدنه اتوبوس، هاله ای کمرنگ از خط عابر پیاده به رنگ زرد دیده می شود و عابران در حال عبور هستند. رنگ زرد برای محل عابر پیاده در سوئیس مرسوم است. جایی که وسیله نقلیه می ایستد، عابران حرکت می کنند و در اینجا تصویرشان بر روی اتوبوس نقش بسته.

آب رودخانه Rhone و دریاچه ژنو  (دریاچه لمان) بسیار تمیز است. هم در زوریخ و هم در ژنو شنیدیم که آب رودخانه ها و دریاچه ها آنچنان تمیز است که برای ماهی ها مشکل درست شده. درواقع ماهی ها به کمی آب کثیف برای زنده ماندن احتیاج دارند.

مجسمه “ژان ژاک روسو” در جزیره کوچکی در شهر ژنو حد فاصل رودخانه و دریاچه دیده می شود. “روسو” در همین شهر زندگی کرده.

بدون شرح

مجسمه الیزابت (سی سی) از اعضای خاندان “هابسبورگ” که مقر حکومتشان در شهر “وین” بوده، در نزدیکی دریاچه “ژنو” دیده می شود. این ملکه در همین نقطه توسط یک آنارشیست ایتالیایی کشته شد. قبلا از او در سفر “وین” نوشته ام.

نمای نزدیکتر

“دنیس” (سوئیسی) دوست “جکی” است که شوهر ایرانی داشته. این روزها از مادر ۱۰۰ ساله اش که در بیمارستان بستری است مراقبت می کند. رفتارش بسیار دوستانه و از آن آدم هایی است که در عرض چند ساعت مهرش به دلتان می نشیند. بخشی از امروز را با ما بود.

امروز سوار قایق شدیم، عرض دریاچه ژنو را پیمودیم و خودمان را به روستای زیبا و آرام Hermance رساندیم.

“جکی” در میدان کوچک روستای Hermance

یکی از کوچه های روستای Hermance

نمایی از کلیسای روستا

حضور سرو در قبرستان روستا