سریلانکا، سرزمینی شبیه هیچ کجا

“مردم سریلانکا معتقدند خداوند بعد از هبوط، برای اینکه حضرت آدم احساس دوری از بهشت نکند، او را به شبیه ترین مکان به بهشت، یعنی سریلانکا فرستاد”

مارکوپولو : “سریلانکا، زیباترین جزیره روی زمین است”

این سفرنامه حاصل سفر ده روزه من و همسرم در خرداد ۹۶ به کشور زیبای سریلانکا است. سعی میکنیم اطلاعات مناسبی را که کسب کرده ایم و این سفرنامه مجال دهد در اینجا ذکر کنیم. به همین منظور سفرنامه به دو بخش عمده “آمادگی برای سفر” و “سفر” تقسیم شده تا اطلاعات کاملتری در اختیار بقیه قرار گیرد. ضمن اینکه از ذکر بعضی موارد ساده و مشخص مانند تهیه ارز مسافرتی اجتناب شده است. در انتها هم می توانید اطلاعاتی را در مورد هزینه های سفر، استفاده از ابزارهای گوگل و پیشنهادهایی برای بهتر شدن سفر خود مطالعه بفرمایید.

آمادگی برای سفر (قبل از سفر)

سفر

۱-۱ چرا سریلانکا؟

۱-۲ معرفی سریلانکا

۱-۳ چه زمانی سفر کنیم

۱-۴ سفر به صورت شخصی یا با تور؟

۱-۵ مطالعه و برنامه ریزی سفر

۱-۶ پیدا کردن راهنما-راننده

۱-۷ تهیه بلیط

۱-۸ هلی شات یا نه؟ مساله این است

۲-۱ شروع سفر، قطر – دوبی- قطر

۲-۲ به سوی سریلانکا

۲-۳ روز اول : سریلانکا – به سمت مرکز

۲-۴ روز دوم: سیگیریا Sigiriya + پلونارووا Polonnaruwa

۲-۵ روز سوم : به سمت پایتخت قدیمی – کندی Kandy

۲-۶ روز چهارم : کندی، پایتخت قدیمی

۲-۷ روز پنجم : به سمت ارتفاعات – نوواراالیا Nuwara Eliya

۲-۸ روز ششم : آبشارهای زیبا – در مسیر Ella

۲-۹ روز هفتم الّا : از پل تا کوه

۲-۱۰ روز هشتم : به سمت ساحل

۲-۱۱ روز نهم : خط ساحلی، از Hikkaduwa تا Colombo

۲-۱۲، روز دهم: کلمبو- دوحه – تهران

۱- آمادگی برای سفر

۱-۱ چرا سریلانکا ؟

همه چیز در پاییز ۹۵ و با یک عکس شروع شد. عکس از صخره ای زیبا در دل جنگلی سرسبز که آنقدر زیبا بود که بلافاصله در اینترنت جستجو کردیم و متوجه شدیم عکس مربوط به صخره ای باستانی و مکانی مذهبی و توریستی با نام Sigiriya یا Lion Rock در مرکز کشور سریلانکا Sri Lanka می باشد.

صخره سیگیریا تصویری که ما را باسریلانکا آشنا کرد(عکس از اینترنت)

با مطالعه در مورد سریلانکا، متوجه شدیم این کشور با جاذبه های فراوان، یک مقصد رویایی برای ما که عاشق سفر و طبیعت و عکاسی هستیم می باشد. آنقدر زیبا که به نظر مارکوپولو سریلانکا، زیباترین جزیره در میان جزیزه های هم اندازه خودش است. جدول زیر خلاصه مزایا و معایب انتخاب سریلانکا به عنوان یک مقصد توریستی با توجه به بررسی های ما قبل از سفر و تجربیات ما حین سفر است:

چرا به سریلانکا برویم

چرا به سریلانکا نرویم

طبیعت سرسبز، استثنایی و بی نظیر با جاذبه های عکاسی خاص

شهرها، روستاها، جاده ها و طبیعت پاک و عاری از آلودگی

مردم کاملا خونگرم و مهربان و عاشق توریست(به قول یکی از دوستان که چند سال در سریلانکا زندگی کرده بود، مردم سریلانکا، توریستها را می پرستند)

قیمت های مناسب

فاصله معقول تا ایران

امنیت عالی

میوه های استوایی

ویزای ارزان و راحت

دیدنی های باستانی و تاریخی

فرهنگ رانندگی فوق العاده

آشنایی مردم به زبان انگلیسی

آب و هوای معتدل

اگر عاشق ادویه جات و بهترین چای دنیا هستید

اگر به دنبال کشوری پیشرفته با مراکز خرید لوکس هستید

اگر علاقمند به مناظر زمستانی هستید (سریلانکا کشور چهار فصل نیست)

اگر فعال و ماجراجو نیستید

۱-۲ معرفی سریلانکا

سریلانکا یا سیلان جزیره کوچکی به شکل قطره آب است که در قسمت جنوبی هند و در میان اقیانوس هند قرار گرفته است.

ظاهرا قبلا مسیری برای عبور بین هند و سریلانکا وجود داشته است که در حال حاضر از بین رفته است.
مساحت این کشور ۶۵۶۱۰ کیلومتر مربع (ایران ۲۵ برابر سریلانکا) است.
جمعیت ۲۱ میلیون نفر
واحد پول روپیه سریلانکا (هر دلار آمریکا در زمان سفر ما در خرداد نود و شش، ۳۷۵۰ تومان و تقریبا معادل ۱۵۰روپیه سریلانکا – بنابراین هر روپیه سریلانکا ۲۵ تومان)
آب و هوا معتدل استوایی با حجم بارش زیاد
زبانهای رسمی سینهالا و تامیل
ترکیب جمعیتی ۷۵ درصد سینهالی، ۱۱ درصد تامیل سریلانکایی و ۱۴ درصد تامیل هندی و بقیه نژادها
ترکیب مذهبی ۷۰ درصد بودیسم، ۱۲ درصد هندویسم، ۱۰ درصد مسلمان، ۷ درصد مسیحی
تا سال ۲۰۰۹ کشور درگیر جنگ داخلی ۲۶ ساله با تامیل ها (ببرهای تامیل)که در قسمت شمالی جزیره زندگی میکردند، بود ولی بعد از پایان جنگ به سرعت مسیر توسعه را با تکیه بر کشاورزی و توریسم پیدا کرد.
کشتار ۶۰۰ نفر از افسران غیرمسلح پلیس در سال ۱۹۹۰یکی از تراژدیهای این جنگ است.
ویزای توریستی در فرودگاه و به محض رسیدن صادر میشود.
پایتخت تجاری آن کلمبو می باشد.
نماد کشور شیر و ورزش ملی والیبال و کریکت است.
آموزش و پرورش رایگان، حتی هزینه لباس فرم و کتاب با دولت است.
زمان به وقت گرینوویچ ۲ ساعت جلوتر از ایران می باشد.
نام استانها براساس موقعیت جغرافیایی (جنوبی، شمالی، شمال مرکزی، شمال غربی و…) می باشد.
مدل رانندگی، انگلیسی است و خودروها در سمت چپ جاده حرکت می کنند.
مردم سریلانکا علاقه زیادی به سگ دارند و سگ های بی آزار و میمون همه جا دیده می شوند.
بزرگترین میوه درختی دنیا (جک فروت) در این کشور به وفور یافت میشود.
فیلمهای معروف زیادی مانند ایندیانا جونز، مسیر فیلها (با بازی الیزابت تیلور)، کتاب جنگل، تارزان و دهها فیلم دیگر در این کشور فیلمبرداری شده اند.
ایران در زمان دولتهای نهم و دهم بزرگترین اهدا کننده کمکهای مالی به این کشور شد.
در ابتدا در این کشور قهوه کشت میشد. در سال ۱۸۲۴، چای توسط انگلیسیها از چین به این کشور آورده شد. در دهه ۱۸۷۰ میلادی به علت نوعی انگل کل صنعت قهوه این کشور نابود شد و چای جایگزین قهوه شد. در حال حاضر بهترین چای دنیا در این کشور کشت می شود.

نقشه موقعیت سریلانکا و ایران

۱-۳ چه زمانی سفر کنیم

هرچند سایتهای مختلف بهترین زمان را بین ماههای دسامبر تا مارس اعلام میکنند اما سریلانکا همیشه برای سفر مناسب است. این کشور دو فصل کم بارش و پربارش دارد و دمای هوا در طول سال تقریبا ثابت است.

نقشه دما – نقشه باران

۱-۴ سفر به صورت شخصی یا با تور؟

سریلانکا، کشوری است که برای کشف زیبایی های آن نیاز به سفر در دل طبیعت، خروج از شهرها، عبور از جاده ها، گردش در میان مزارع چای و در کل تحرک و ماجراجویی دارد. تورها علاوه بر دریافت مبالغ بیشتر نسبت به سفرهای شخصی، شما را محدود به دو یا سه شهر خاص کرده و عملا شما را از دیدن زیبایی های سریلانکا محروم میکنند. به جای گزینه تور، شما میتوانید کاملا شخصی سفر کنید یا با همراهی شخصی که راهنما و راننده شما خواهد بود سفر خود را به شکل دلخواه خودتان تجربه کنید. در این روش، شخصی که تخصص گردشگری دارد، در طول سفر به عنوان راننده و راهنما کاملا در اختیار شما خواهد بود و با پرداخت مبلغ توافقی، شما دیگر هزینه ای جهت خودرو، بنزین، راننده، هتل و صبحانه پرداخت نخواهید کرد. این روش، روش کاملا مرسوم و امتحان شده ای در این کشور است. ضمنا هرچقدر تعداد افراد بیشتر باشد هزینه ها کمتر خواهند شد. هرچند این روش برای خانواده های با فرزند خردسال (به دلیل طول سفر و جابجایی بین هتل ها) توصیه نمی شود.

۱-۵ مطالعه و برنامه ریزی سفر

ما معتقدیم لذت سفر از جایی آغاز می شود که شما شروع به برنامه ریزی برای سفر می کنید. بهترین منبع برای مطالعه و برنامه ریزی، جستجو در سایتها، استفاده از نرم افزارهای مختلف و مطالعه سفرنامه های ایرانی و خارجی و حتی سوال از راهنماهای محلی (از طریق ای-میل یا نرم افزارهای ارتباطی) می باشد. خوشبختانه یکی از دوستان ما چندین سال در سریلانکا زندگی کرده بود و کمک بسیار زیادی به ما کرد. بعد از جستجوی فراوان ما موفق به برنامه ریزی یک سفر ده روزه با مکانهای موردنظر خودمان شدیم.

برای مسافرتهای خارجی، شناخت جاذبه های مختلف، پیدا کردن و تهیه بلیط و برنامه ریزی سفر ما از سایتها و اپلیکیشنهای مختلف مانند TripAdvisor، Booking، LastSecond، Excel، google map، my map، sygic travel، weather، cheapOair، instagram، google destination و… استفاده میکنیم. اگر علاقه ای به استفاده از نرم افزارهای مختلف ندارید، پیشنهاد میکنیم حداقل از امکانات دو نرم افزار google map و excel به خوبی استفاده کنید.

به این شکل که از نرم افزار excel برای مدیریت هزینه ها، تبدیل ارزها و آمار ارزهای مختلف ( شما حداقل با دلار و ارز کشور مقصد درگیر هستید) و از google map برای جستجوی مکانهای موردنظر و علامت گذاری این مکانها و توضیحات مفید google استفاده کنید. کافی است در google وارد شوید (login کنید) و با جستجوی مکانهای دیدنی سریلانکا، آنها را ذخیره کنید. با این کار در هر سیستم یا دستگاهی (مانند موبایل) با دیدن سایت گوگل یا مپ یا با استفاده از اپلیکیشن گوگل مپ، نقاط ذخیره شده شما در دسترس خواهند بود.

نقشه مکانها و محلهایی که قبل از رفتن به سریلانکا روی گوگل مپ علامت گذاری کرده بودیم

به اینکه ویزای مسافرتی با پرداخت مبلغ ۴۰ دلار به ازای هر نفر در بدو ورود به سریلانکا و به راحتی صادر می شود، نیازی به برنامه ریزی قبلی برای دریافت ویزا نیست.

۱-۶ پیدا کردن راهنما-راننده

برای پیدا کردن راننده، ابتدا از طریق سایتهای مختلف به بیش از ۳۰ نفر ای-میل زدیم و زمان حدودی سفر، طول سفر و مکانهای موردنظر را اعلام کردیم. تقریبا همگی برنامه های مناسبی به انضمام لیست خدمات و هزینه ارسال کردند که عمدتا مبالغ بالا بود. مرحله بعدی استعلام از آقای پراسانا Prasanna، راهنما-راننده ای که بیشتر دوستان ایرانی تجربه مسافرت با ایشان را داشتند، بود. ابتدا از طریق ای-میل و بعد از طریق نرم افزار imo با ایشان تماس گرفتیم. رقم پیشنهادی ایشان به ازای دو نفر روزانه ۹۰ دلار بود که بعد از چانه زنیهای مختلف رقم را به دو نفر ۸۰ دلار کاهش دادیم (۸۰۰ دلار برای : دو نفر – ۱۰ روز – خودرو – هتل – صبحانه).

۱-۷ تهیه بلیط

بعد از مراجعه به سایتهای داخلی و خارجی و استعلام از آژانسهای مختلف، نهایتا تصمیم به تهیه بلیط از سایت فلایتیو Flightio.com (آژانس دورپرواز)گرفتیم. این سایت هم قیمتهای مناسب و هم امکانات خوبی جهت جستجو داشت. در بازه زمانی مدنظر ما (اوایل خرداد) شرکت هواپیمایی قطر ایرویز Qatar Airways (بهترین ایرلاین سال ۲۰۱۷ دنیا) تخفیف خوبی را برای پرواز بین قطر (دوحه) و سریلانکا (کلمبو) در نظر گرفته بود.

نام شرکت	تعداد هواپیما	سال تاسیس	مقاصد پروازی	تعداد پرسنل
Qatar airways	۲۰۶	۱۹۹۳	۱۵۲	۲۴۰۰۰
Emirates	۲۳۹	۱۹۸۵	۱۴۱	۶۴۰۰۰
Etihad	۱۲۶	۲۰۰۳	۸۳	۲۰۰۰۰

جدول رنکینگ تعداد پرسنل تعداد هواپیما پرواز روزانه

خوشبختانه از نظر زمانی، پرواز قطری ایده آل بود و مدت زمان توقف در فرودگاه دوحه، هم در مسیر رفت و هم در مسیر برگشت بسیار کوتاه بود. قیمت بلیط پرواز ما هر نفر ۱٫۳۵۰٫۰۰۰ تومان شد که نسبت به بقیه خطوط قیمتی استثنایی بود (حتی امکان انتخاب بلیط ارزانتر با زمان توقف بیشتر وجود داشت). با استفاده از سایت فلایتیو متوجه شدیم اگر بخواهیم قبل از سریلانکا چند روز هم به دوبی برویم بلیط هر نفر فقط ۲۰۰٫۰۰۰ تومان گران خواهد شد. تصمیم گرفتیم از این موقعیت استفاده کنیم و چند روز را در دوبی بگذرانیم. بعد از اوکی شدن در تاریخ سوم اردیبهشت نود و شش به دفتر فروش فلایتیو در خیابان سهروردی شمالی مراجعه کرده و بلیط ها را خریداری کردیم. به محض ثبت بلیط (به علت استفاده از gmail) برنامه پروازها به صورت اتوماتیک در google calendar ما اضافه شد.

عکس google calendar

۱-۸ هلی شات یا نه؟ مساله این است

یکی از معضلات سفر ما، تصمیم برای بردن هلی شات برای عکاسی از مناظر سریلانکا بود. در واقع معضل مربوط به نبودن قانون مشخص و روشن برای حمل هلی شات به فرودگاه امام بود. هرچقدر که این موارد در کشور ما نامشخص است، این مسائل در بقیه کشورها و فرودگاهها کاملا روشن و مشخص است. در کشور ما هنوز سازمان مسوول در امور ادوات پروازی و قوانین مربوطه مبهم و نامعلوم است. در حالی که در کشوری مانند سریلانکا شما می توانید قبل از سفر به سایت امور هوایی آن کشور مراجعه کرده و قبل از سفر درخواست مجوز کنید و به محض رسیدن به سریلانکا، مجوز خود را دریافت نمایید. ما تصمیم گرفتیم که ریسک کنیم و هلی شات را جهت ثبت تصاویر از سریلانکا به همراه ببریم

عکس هلی شات

۲- سفر

۲-۱ شروع سفر، قطر – دوبی- قطر

دو شب قبل از سفر، از طریق سایت Qatar Airways موقعیت صندلی های خودمان را در پرواز انتخاب کرده و check in کردیم. این کار به شما کمک می کند تا هم موقعیت دلخواه خودتان را در پروازها تعیین کنید و هم در فرودگاهها از طریق کانترهای مخصوص و خلوت Fast Track، زودتر کارت پرواز دریافت کنید.

تصویر سایت قطر ایرویز و تعیین جای نشستن و check in

در نهایت روز چهارشنبه سوم خرداد، ساعت ۲:۳۰ بامداد با استفاده از یکی از تاکسی های اینترنتی، به سمت فرودگاه امام حرکت کردیم. مسیر خلوت بود و به موقع به فرودگاه رسیدیم. ساعت ۳:۴۰ از گیت بیزینس کلس (به علت check in اینترنتی) کارت پرواز را گرفتیم.

کارت پرواز

ارز مسافرتی را هم از باجه بانک ملی دریافت کردیم و منتظر اعلام پرواز شدیم. ساعت شروع پرواز ۵:۳۵ بامداد، زمان پایان پرواز ساعت ۶:۱۰ به وقت محلی (قطر)، زمان حدودی پرواز ۱ ساعت و ۴۵ دقیقه، شماره پرواز QR 491 و با هواپیمای ایرباس A330 بود. در نهایت ساعت ۵:۰۰ اعلام شد مسافرین میتوانند از طریق ورودی ۲۲ سوار هواپیما شوند. قبل از شروع پرواز با این منظره رویایی از دماوند روبرو شدیم.

عکس دماوند از داخل هواپیما

هواپیما راس ساعت و بدون تاخیر پرواز کرد. در طول پرواز از مسافران پذیرایی شد و با استفاده از سیستم نرم افزاری مخصوص قطر ایرویز (شامل فیلم و موسیقی و بازی و اطلاعات جامع پرواز و…) تا رسیدن به مقصد خودمان را سرگرم کردیم.

پرواز به خوبی انجام شد و در نهایت هواپیما در فرودگاه زیبا و تازه تاسیس حمد (Hamad) به زمین نشست. این فرودگاه در سال ۲۰۱۴ تاسیس شده و در سال ۲۰۱۶ بیشتر از ۳۷ میلیون مسافر از طریق این فرودگاه جابجا شده اند. همچنین در سال ۲۰۱۶ این فرودگاه به عنوان دهمین فرودگاه برتر دنیا انتخاب شده است. با توجه به سن کم فرودگاه، زیبایی، امکانات و حجم زیاد مسافران چشم گیر بود.

فرودگاه شیخ حمد دوحه

به محض رسیدن به سالن پرواز و چک کردن تابلوی برنامه پروازها متوجه شدیم پرواز دوبی در حال مسافرگیری است. با عجله به سمت گیت مشخص شده حرکت کردیم. یکی از راهنماهای فرودگاه که متوجه عجله ما شده بود، با پرسیدن شماره و مقصد پرواز و اسم ما، به گیت مسافرگیری اطلاع داد و بعد به ما اطمینان داد که مشکلی نیست و نگرانی ما را رفع کرد. به موقع سوار هواپیما و آماده پرواز به سمت فرودگاه بین المللی شهر دوبی شدیم.

با توجه به اینکه این سفرنامه در مورد سریلانکا می باشد جزئیات پرواز و سفر دوبی را بررسی نمی کنیم. در دوبی برای سه فرزند پراسانا هدایایی تهیه کردیم. همچنین برای پراسانا، سیگار Rothmans خریدیم. ظاهرا این سیگار در سریلانکا نایاب و گران بود. از پراسانا پرسیدیم که در فرودگاه مشکلی به خاطر سیگار پیش نخواهد آمد ؟ که پراسانا گفت مشکلی نیست و نگران نباشید.

تاریخ برگشت ما از دوبی به دوحه روز شنبه ۶ خرداد ساعت ۲۳:۳۰ و از طریق فرودگاه آل مکتوم بود. فرودگاه آل مکتوم از مرکز شهر دوبی فاصله داشته و فرودگاه آرام و کم رفت و آمدتری نسبت به فرودگاه بین المللی دوبی می باشد.

عکس فرودگاه آل مکتوم دوبی

هواپیمای ایرباس A320 قطر ایرویز در ساعت ۲۳:۳۰ به وقت امارات پرواز کرد و در ساعت ۲۳:۳۵ به وقت محلی بعد از یک ساعت پرواز و پذیرایی عالی در فرودگاه حمد دوحه به زمین نشست. این بار برای استراحت و سرک کشیدن به فرودگاه حمد وقت بیشتری داشتیم.

۲-۲ به سوی سریلانکا

بالاخره نوبت به قسمت اصلی سفر یعنی سریلانکا رسید. مشخصات پرواز ما به این شکل بود : شروع پرواز ساعت ۲:۱۵ بامداد، زمان پرواز ۴:۳۵، زمان رسیدن به سریلانکا ساعت ۹:۳۵ به وقت محلی، شماره پرواز QR 664 و با هواپیمای بویینگ ۷۷۷ قطر ایرویز.

مطابق بقیه پروازها، هواپیما راس ساعت از باند فرودگاه شیخ حمد پرواز کرد. بعد از پذیرایی، به دلیل خستگی زیاد مشغول استراحت شدیم تا اولین اشعه های خورشید نمایان شدند.

اولین اشعه های خورشید در پرواز از دوحه(قطر) به کلمبو(سریلانکا)

بعد از مدتی از روی هند عبور کردیم و سرانجام با رسیدن به آسمان سریلانکا، زیبایی های طبیعت این کشور نمایان شد.

عکس از آسمان سریلانکا

هواپیما در ساعت ۹:۳۰ با فرودی نرم در باند فرودگاه کلمبو به زمین نشست. ابن فرودگاه با نام اصلی Bandaranaik International Airport مهمترین فرودگاه سریلانکا بوده و در ۳۵ کیلومتری شمال شهر کلمبو و در حقیقت در شهری به نام نگمبو (Negombo) واقع شده است. (لینک آدرس روی گوگل مپ و موقعیت مکانی نسبت به کلمبو: https://goo.gl/maps/GWTRtM8H9hL2 )

در زیر جدول مربوط به فرودگاههای مسافرت ما مشخص شده است.

نام فرودگاه	علامت اختصاری	تعداد مسافرین در سال ۲۰۱۶ (میلیون نفر)
فرودگاه امام خمینی	IKA	۷٫۸
فرودگاه شیخ حمد دوحه	DOH	۳۷
فرودگاه بین المللی دوبی	DXB	۸۳٫۶
فرودگاه آل مکتوم دوبی	DWC	۰٫۸
فرودگاه کلمبو	CMB	۹

به محض رسیدن به قسمت دریافت ویزا (Visa on arrival) که خوشبختانه خلوت هم بود رفتیم و با پرداخت ۴۰دلار به ازای هر نفر ویزای ورود به سریلانکا را دریافت کردیم. گیتهای ورود مسافر هم خوشبختانه خلوت بودند. متصدی خوش اخلاق گیت، تاریخ ورود ما را به اشتباه ۲۶ می (روز قبل) ثبت کرد که با یادآوری ما بابت اشتباهش شوکه شد.

فرودگاه کلمبو – راهبان جوان

محل اخذ ویزا

ویزای سریلانکا

با استفاده از اینترنت رایگان فرودگاه با پراسانا تماس گرفتیم که به ما اطلاع داد در کجای فرودگاه منتظر ما هست. پراسانا، مرد همیشه خندان، با ماشین “پاندا کراس” که از دوستش امانت گرفته بود (پراسانا برای سفر یک خودروی ون در نظر گرفته بود که قبل از مسافرت ما، دوستش خودرو را به یک درخت کوبیده بود و فعلا قابل استفاده نبود) منتظر ما بود. پراسانا در واقع در یک شرکت گردشگری و راهنمای توریست فعالیت می کند و باید حق عضویت ماهیانه پرداخت نماید ولی مجاز است مسافران خودش را هم داشته باشد.

پراسانا، راننده و راهنمای ما در سفر به سریلانکا

به پیشنهاد پراسانا، ۳۰۰ دلار را در فرودگاه با نرخ برابری هر دلار ۱۵۱٫۱ روپیه تبدیل کردیم.

رسید تبدیل ارز و اسکناسهای زیبا و رنگارنگ سریلانکایی

و به این ترتیب مسافرت ۱۱۰۰ کیلومتری ما از مبدا فرودگاه کلمبو آغاز شد.

مسیر و نقشه مسافرت ما در سریلانکا، ساخته شده به کمک نرم افزار My Map شرکت گوگل

مدل رانندگی سریلانکا، انگلیسی است و خودروها در سمت چپ جاده حرکت می کنند. علیرغم جاده های باریک و شلوغ، وضعیت رانندگی بسیار مناسبی در جاده های سریلانکا حاکم است. احتمالا یکی از عوامل این قضیه، آرام بودن مردم سریلانکا می تواند باشد. مردم سریلانکا به ندرت عصبانی می شوند و نسبت به هم گذشت زیادی دارند. ما در ده روزی که در سریلانکا بودیم، مطلقا تصادفی ندیدیم. راننده ها بوق نمی زنند و در مواردی که راننده ای در حال سبقت گرفتن است، راننده روبرو سرعت خود را کم می کند. بدون استثنا خودروها برای عبور عابر پیاده توقف می کنند و از همه جالب تر در این ده روز به علت محدودیت سرعت پایین تر، هیچ موتوری از ما سبقت نگرفت. (مقایسه کنید با وضعیت اسف بار رانندگی در جاده های ایران)

پراسانا با دیدن سیگار مورد علاقه اش گل از گلش شکفت. در ابتدای حرکت، ۳۰۰ دلار (از ۸۰۰ دلار توافق شده) به پراسانا پرداخت کردیم و راهی جاده های زیبای سریلانکا شدیم.

۲-۳ روز اول : سریلانکا – به سمت مرکز

خیلی زود با پراسانا صمیمی شدیم، به مانند دوستی که از قبل می شناختیم و فقط مدتهاست که همدیگر را ندیده ایم. پراسانا از همان ابتدای مسیر، شوق و تلاش خود را برای لذت بردن بیشتر ما از سریلانکا، با دادن اطلاعات مختلف و مفید و همچنین پیشنهاد برای توقف، استراحت و عکاسی نشان داد. به دلیل بارانی که شب قبل باریده بود، زیبایی مسیر بیشتر به چشم می خورد. گویی تصاویر شارپتر شده بودند. اطراف جاده پر بود از میوه های نارگیل تلنبار شده، درختان بلند (لابد مجبور هستند برای رسیدن به نور قد بکشند)، گلهای زیبا و رنگارنگ، زمینهای کشاورزی، خانه های ویلایی بدون دیوار محافظ و درختهای بزرگی که بر روی جاده خم شده بودند و در بعضی قسمتها جاده شبیه تونل شده بود.

هنوز ساعتی از سفرمان نگذشته بود که راننده توقف کرد تا مزارع آناناس را ببینیم و اولین میوه ارگانیک سریلانکا را تست کنیم. مزرعه آناناس سورپرایز جالبی بود و طعم آناناس طلایی تازه بسیار دلچسب و قیمت آن بسیار ارزان (دو عدد آناناس و پوست کندن آن ۳۰۰۰ تومان!) لباس محلی مردانه سریلانکایی هم جالب بود. پیراهنی راحت و لنگی به شکل دامن.

تصویر مزرعه آناناس

مزرعه دار در حال آماده کردن آناناس با لباس غیر رسمی مردانه سریلانکایی

توقف بعدی در کنار معبدی هندو بود. احتمالا هدف پراسانا این بود که هم ما از معبد بازدید کنیم و هم خودش سیگاری چاق کند (پراسانا درطول مسیر در کنار ما سیگار نکشید) نام معبد Kathiresan kovil بود که در کنار دریاچه شهر Kurungala واقع شده است. (لینک آدرس روی گوگل مپ: https://goo.gl/maps/buXchxoQYn42) همانطور که از قبل می دانستیم، برای ورود به معبد کفش های خود را درآوردیم. خوشبختانه شب قبل باران باریده بود و زمین نه خاک بود و نه گل. وارد معبد شدیم و به تماشای مراسم ایستادیم. برای گرفتن عکس اجازه گرفتیم و به غیر از اتاقکی در وسط معبد، از مراسم و اطراف معبد عکس گرفتیم. مردم در حال دادن هدایا و راهب هم در حال دعا برای مردم بود.

تصاویر معبد Kathiresan kovil

در همان نزدیکی یکی از نمایندگیهای بزرگترین اپراتور موبایل سریلانکا به نام Dialog را پیدا کردیم. برعکس دوبی، قیمت سیم کارت سریلانکا بسیار ارزان بود. با استفاده از پاسپورت، دو عدد سیم کارت با قابلیت مکالمه و ۲ گیگا بایت اینترنت ۴G و به قیمت مجموع ۶۰۰ روپیه (۱۵۰۰۰ تومان) خریداری کردیم. پوشش و سرعت اینترنت و کیفیت مکالمه با ایران قابل قبول بود. در طول ده روز سفر در سریلانکا ما یک بار نیاز به شارژ یکی از سیمکارتها به مبلغ ۲۰۰ روپیه (۵۰۰۰ تومان) پیدا کردیم.

عکس سرعت اینترنت اپراتور Dialog

‎توقف بعدی ما معبد بودایی Golden Temple of Dumbulla بود. (آدرس معبد در گوگل مپ https://goo.gl/maps/m3VUSyzkUE42) این معبد که در سال ۱۹۹۱ در لیست میراث جهانی قرار گرفته است، در مرکز کشور و در ۱۵۰ کیلومتری غرب شهر کلمبو واقع شده است. ‎تصمیم گرفتیم هلی شات را (اولین پرواز در سریلانکا) استفاده کنیم. هیجان پراسانا از ما کمتر نبود!! بعد از گرفتن عکسهای هوایی وارد محوطه معبد شدیم. با دوری از میمونهایی که در گوشه و کنار مشغول خوردن و دعوا و بازیگوشی بودند، از قسمتهای مختلف معبد دیدن کردیم و عکس گرفتیم.

‎تصاویر معبد Golden Temple

بعد از بازدید از معبد به مسیر خود ادامه دادیم و ساعت ۱۴ به اولین اقامتگاه خود در سریلانکا رسیدیم. Melrose villas که در فاصله کمی از صخره تاریخی سیگیریا واقع شده بود، در حقیقت مجتمعی از سوییتهای با امکانات کامل و معمولی در فضایی جنگلی بود. (لینک آدرس در گوگل مپ : https://goo.gl/maps/WZS9ESTu1vj )

Melrose villas اولین اقامتگاه ما در سریلانکا

تقریبا تمام هتلها، سوییتها و ویلاها در سریلانکا از سایتهای معتبر مانند TripAdvisor دارای جایزه (award) هستند که کمی غیرمنطقی به نظر میرسد. به محض رسیدن پسر جوانی به استقبال ما آمد و با لیوانی آب میوه تازه و طبیعی از میوه های استوایی از ما پذیرایی کرد. بعد از دوش گرفتن و استراحت برای آشنایی بیشتر گشتی در اطراف زدیم و با Niphun پسر جوانی که در مجتمع کار میکرد باب گفتگو را باز کردیم و سعی کردیم اطلاعات بیشتری در مورد سریلانکا، مردم، طبیعت و… بگیریم. صخره سیگیریا که ما را به سریلانکا کشانده بود از فاصله نه چندان دور خودنمایی میکرد. چیزی که جلب توجه میکرد، حضور میمونها، پرنده های عجیب و غریب و زیبا و سنجابهایی که با صدایی غیرمتعارف از صبح تا شب مشغول سرو صدا و گردش بودند، در اطراف بود. بین درختها یک توری به شکل افقی نصب کرده بودند و برای حیوانات مختلف غذا آماده میکردند.

عصر تصمیم گرفتیم از صخره سیگیریا عکس هوایی بگیریم. هلی شات آلارم “منطقه پرواز ممنوع” میداد ولی خیلی جدی نگرفتیم و هلی شات را به پرواز درآوردیم. به دلیل وزش باد شدید ریسک نکردیم و زمان پرواز را کم کردیم. اما در برگشت، هم با مشکل باد شدید و هم با خطای نزدیک شدن به محدوده پرواز ممنوع روبرو شدیم. به زحمت و با استرس موفق به فرود هلی شات در فضای مجتمع شدیم. عکسهای نسبتا خوبی گرفتیم که مورد توجه Niphun و مدیر مجتمع هم قرار گرفت.

‎عکسهای هوایی سیگیریا که از هتل گرفتیم

شب باد شدیدی می وزید. تصمیم گرفتیم شام را از منوی رستوران خود مجتمع انتخاب کنیم. به آشپز تاکید زیادی برای تند نبودن و استفاده کمتر از ادویه جات کردیم که خیلی افاقه نکرد، ظاهرا غذای سریلانکایی بدون ادویه وجود نداشت.

با پراسانا برای صبح و حرکت به سمت سیگیریا هماهنگی های لازم را انجام دادیم. پراسانا و بقیه راننده ها برای کم شدن هزینه های خودشان در واحد دیگری باهم استراحت کردند و ما هم برای برنامه شلوغ فردا آماده شدیم

مسیر روز اول از فرودگاه (شهر نگمبو) به سیگیریا

۲-۴ روز دوم: سیگیریا Sigiriya + پلونارووا Polonnaruwa

صبح با صدای مداوم سنجابها و پرنده ها از خواب بیدار شدیم و جهت صرف صبحانه اعلام آمادگی کردیم. اولین صبحانه سریلانکایی عبارت بود از میوه های تازه استوایی، آب میوه تازه، نان تست، تخم مرغ (معمولا در مورد نحوه پخت سوال میشود) مربا و… (بیشتر صبحانه های سریلانکایی به همین سبک بودند. در بعضی موارد پن کیک و نودل هم اضافه می شود).

اولین صبحانه سریلانکایی به نمای صخره باستانی سیگیریا

بعد از صرف صبحانه و پیدا شدن پراسانا به سمت صخره سیگیریا حرکت کردیم و در کمتر از ده دقیقه به پارکینگ خودروها رسیدیم. با پراسانا در مورد محل و زمان برگشت هماهنگ کردیم. بطریهای آب و دوربینها را برداشتیم و حرکت کردیم.

در مورد صخره سگیریا که در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شده است داستانها و افسانه های زیادی روایت می شود. پادشاهی که بسیار از اطرافیان و مردم می ترسیده است، تصمیم به ساختن قلعه ای بالای این صخره ۲۰۰ متری می گیرد. در هنگام ساخت قلعه، پسرش با قتل او اعلام پادشاهی می کند. پسر نیز در جنگی دیگر کشته می شود تا مردم باور کنند این قلعه نحس است. بعدا این محل تبدیل به معبد مذاهب مختلف (عمدتا بودایی) شد ولی باز هم توسط معابد رها شد. تا اینکه انگلیسی ها دوباره این قلعه را احیا کردند و هم اکنون این صخره و جاذبه های اطراف، یکی از جاذبه های توریستی کشور سریلانکا می باشد. در نزدیکی این صخره، صخره دیگری با نام Pidurangala با بلیط ورودی بسیار ارزانتر وجود دارد که بعضی از توریستها آنرا به سیگیریا ترجیح میدهند.

بعد از خرید بلیط ٣٠ دلاری سیگیریا (به ازای هر نفر) وارد محوطه زیبای اطراف صخره شدیم.

بلیط ۳۰دلاری سیگیریا

حضور عروس و دامادی با لباس محلی در محوطه اطراف برای تهیه عکس جالب بود. بعدا متوجه شدیم که دامادها یا از کت و شلوار و یا از لباس محلی مخصوص دامادی استفاده میکنند و عروس هم براساس لباس داماد، لباس خود را انتخاب میکند.

عکس عروس و داماد با لباس سنتی عروسی در حال تهیه عکسهای عروسی

در مسیر افراد زیادی خود را به عنوان راهنما معرفی میکردند اما ما نیازی به استفاده از راهنما نداشتیم.

تصاویر مسیر صخره سیگیریا

در مسیر میتوانید جاذبه هایی مانند دیوار آیینه ای (دیواری که به شدت صیقلی شده تا شبیه آیینه باشد) نقاشی های باستانی که در نقاطی با دسترسی تقریبا غیر ممکن رسم شده اند، مجسمه بزرگ کنده کاری شده شیر را ببینید. برای راحتی بیشتر توریستها در بیشتر قسمتها مسیر رفت و آمد از هم جدا شده اند.

آلارم خطر حمله زنبورها

برای رسیدن به بالای صخره باید از ١٢٠٠ پله بالا بروید. در مسیر حرکت باد بسیار شدیدی می وزید. در قسمتهای مختلف تابلوهایی با مضمون خطر حمله زنبورها وجود داشت. بعد از حدود یک ساعت به طبقه اول یا مجسمه شیر رسیدیم که البته در حال حاضر فقط پنجه های شیر باقی مانده اند. توریستهای زیادی در اطراف بودند ولی تعداد سریلانکایی هایی که عمدتا با پای برهنه و به قصد دعا در صخره و اطراف آن بودند هم جلب توجه میکرد.

بالاخره بعد از دو ساعت پله نوردی در باد شدید به بالای صخره رسیدیم. جاذبه ای که ما را با سریلانکا آشنا کرده بود و ما را از چندهزار کیلومتری به اینجا کشانده بود. منظره روی صخره، استخری که همیشه آب داشت، نمای اطراف، سازه روی صخره، جاذبه های مسیر و لذت رسیدن به اوج، احساس فوق العاده ای نصیب ما کرد. شاید چند ماه قبل بودن در این نقطه از دنیا صرفا یک رویا بود ولی حالا سرشار لذت از اتمسفر اطراف بودیم. باد شدیدی روی صخره مشغول وزیدن بود. آنقدر شدید که امکان پرواز هلی شات وجود نداشت. به دلیل همین باد شدید، دوربین و سه پایه که برای گرفتن عکس تنظیم کرده بودیم به روی زمین افتاد و شیشه لنز شکست.

عکس مناظر بالای صخره سیگیریا

در حال از دست دادن زمان بودیم و مجبور بودیم زودتر برگردیم. بعد از گشت و گذار کامل، مسیر برگشت را پیدا کردیم و به سمت محلی که هماهنگ کرده بودیم رفتیم و بعد از پیدا کردن راننده به محل اقامتمان برگشتیم.

برنامه بعداز ظهر، مجموعه گردشگری شهر Polonnaruwa بود. شهر Polonnaruwa در فاصله ۵۶ کیلومتری از صخره سیگیریا واقع شده است. مسیر بین این دو، مسیری زیبا و جنگلی با دریاچه ها، مجسمه های بودا و گروههای فیلها و دیگر حیوانات بود. ساعت ۱۴:۰۰ به سمت پلونارووا حرکت کردیم. مسیری که راننده انتخاب کرد، نسبت به مسیر اصلی باریکتر و خلوتتر و دوطرفه بود. در دو قسمت به علت باد شدید درخت شکسته شده بود و قسمتی از مسیر را مسدود کرده بود. به علت گرمای هوا در این ساعت خبری از گله های فیل نبود. ظاهرا فیلها عصر برای چرا و نوشیدن آب از استراحت گاههای خود خارج می شوند. در مسیر دیدن خانمهای که در حال کار کردن روی پروطه آسفالت خیابان بودند جالب بود.

زنان، پا به پای مردان فعالیت میکنند، حتی در پروژه های زیرساخت راه سازی

شهر پلونارووا به دو قسمت تقسیم شده است که یک قسمت شهر جدیدی با نام کادوراملا Kaduramela و قسمت قدیمی (با نام پلونارووا) در واقع پایتخت پادشاهی قدیمی پلوناروا می باشد. سیستم بازدید هم به این شکل است که توریست به موزه شهر میرود و با تهیه بلیط میتواند از موزه و مجموعه پادشاهی (که در نقطه دیگری از شهر است) بازدید کند. قیمت بلیط به ازای هر شخص ٢۵ دلار است که مانند بلیط سیگیریا به نسبت بقیه قیمتهای سریلانکا زیاد به نظر میرسد.

بعد از تهیه بلیط و بازدید از موزه کوچک شهر که برای ما (به علت موزه های بزرگ و زیاد ایران) زیاد جذاب نیست به سمت مجموعه پادشاهی حرکت کردیم.

مجموعه پادشاهی پلونارووا با قدمتی بیشتر از ٣٠٠٠ سال شامل کاخها، معابد، مجسمه های مختلف و یک استوپای بزرگ با قطر ١٧٠ و ارتفاع ٣٣ متر است. (استوپا قدیمی ترین بنای مذهب بودایی است که به شکل گنبد نیم کره ای و به عنوان پوششی برای آثار مقدس بودایی ساخته شده است. پس از درگذشت بودا، بدن وی سوزانده‌شد و خاکسترش در زیر ۸ استوپا دفن گردید. دو استوپا نیز بر روی ظرف خاکستر و خاک ذغال‌هایی که پیکر بودا با آتش آن سوزانده شده‌بود، قرار گرفت)

تصاویر مجموعه پادشاهی پلونارووا

این مجموعه به قدری جذابیتهای مختلف در خود گنجانده که به تنهایی میتواند حداقل یک روز شما را برای بازدید پرکند. از قسمتهای مختلف بازدید کردیم و عکس هوایی و عکس دسته جمعی با مردم سریلانکا گرفتیم.

مجموعه پر بود از توریستها و گروههای مردم و دانش آموزانی که با لباسهای مشابه در حال بازدید بودند. میمونهای طلبکار هم همه جا بودند. یکی از توریستها نارگیل خود را به یک میمون داد و ما در یک حرکت اشتباه سعی در ترساندن میمون کردیم که با حمله میمون مواجه شدیم. اگر سه پایه دوربین نبود شاید ازین کارمان پشیمان می شدیم. یکی از زیباترین قسمتهای این مجموعه، مجسمه بودا در سه حالت نشسته، خوابیده و ایستاده بود. این مجسمه با نام Gal Viharaya حدود ۸۰۰ سال پیش و در دل یک سنگ گرانیت بزرگ و یک تکه تراشیده شده است. مجسمه ها به شکلی تراشیده شده اند تا جای ممکن از فضای سنگ استفاده شود.

تصاویر مجسمه بودا در سه وضعیت

بعد از پایان بازدید، به پیشنهاد پراسانا خود را به king coconut دعوت کردیم. توضیح اینکه دو نوع نارگیل وجود دارد، نارگیل معمولی که ما می شناسیم و استفاده های مختلفی دارد و king coconut که فقط مایع آن قابل استفاده است و بسیار خوش طعم است.

king coconut با طعمی جادویی

نکته جالب وجود سرویس بهداشتی مجزا برای راحتی بیشتر توریست های خارجی بود(در چند جای دیگر، این مورد دیده شد). ساعت نزدیک ۱۷:۰۰ بود و پراسانا نگران زمان برگشت شده بود. در خروجی مجموعه، پراسانا بلیط های ما را به گیت خروجی تحویل داد (ظاهراً راننده ها با آوردن توریست به این مجموعه مورد تشویق قرار میگیرند) دو مسیر بین سیگیریا و پلونارووا وجود دارد که پراسانا مسیر کوتاهتر را انتخاب کرد.

پراسانا توضیح داد که فیل ها، عصر هنگام برای نوشیدن آب و خوردن غذا از استراحت گاه های خود خارج می شوند و گاهی وارد جاده می شوند. به همین منظور در دو طرف جاده کابل های برق تعبیه شده بود که از ورود فیل ها به جاده جلوگیری می کرد. در قسمتی از جاده راننده های روبرویی چراغ می دادند که پراسانا احتمال داد یا پلیس در جاده مستقر شده و یا فیل وارد مسیر شده است که بعد از یک دقیقه فهمیدیم حدس دوم درست بوده است. فیل بزرگی با سرعت از کنار جاده در حال عبور بود. از پراسانا درخواست کردیم برای گرفتن عکس توقف کند که ظاهرا ً از این درخواست شوکه شد و گفت این فیل ها وحشی و بسار خطرناک هستند.

مجسمه بودا در مسیر برگشت از پلونارووا به سیگیریا

گله فیلهای وحشی

شب با هدف ارتباط راحت تر و ارسال آهنگهای ایرانی و سریلانکایی برای Niphun تلگرام نصب کردیم که این ارتباط کماکان پابرجاست.

نقشه حرکت روز دوم از سیگیریا به پلونارووا و بالعکس

۲-۵ روز سوم : به سمت پایتخت قدیمی – کندی Kandy

صبح بعد از خوردن صبحانه و پرکردن فلاسک آب جوش آماده حرکت به سمت جنوب شدیم. از پراسانا سوال کردیم، که آیا ممکن است ما را به سمت شرق صخره سیگیریا ببرد تا با هلی شات عکس بگیریم یا نه ؟ که خوشبختانه قبول کرد.

صخره سیگیریا از سمت شرق

نقطه ای که عکس سیگیریا را گرفتیم

بعد از گرفتن عکسها حدود ساعت ۹ به سمت شهر کندی حرکت کردیم. بیشتر مسیر از داخل تونل هایی از درختان رد می شدیم. یک ساعت بعد پراسانا در نقطه ای برای انجام امور بانکی توقف کرد. نم نم باران شروع به باریدن کرد و مسیر زیبا، زیباتر شد.

تصاویر جاده های زیبای سریلانکا

اطراف جاده پر بود از باغ هایی موسوم به Spice Garden (باغ ادویه). از قبل و از طریق سفرنامه های ایرانی و خارجی می دانستیم که محصولات این باغ ها عموماً گران و بی ارزش تر از بهای ارائه شده توسط مسئولین فروش این باغ ها می باشد. اما ترجیح دادیم که از یکی از این باغ ها دیدن کنیم.

از راننده خواستیم یکی از باغ هایی را که منصف تر است انتخاب کند. ساعت ۱۱ بود که در سی کیلومتری شهر کندی برای دیدن یکی از این باغ ها توقف کردیم. (محل حدودی باغ : https://goo.gl/maps/GkFDopfSDbR2 ) بلافاصله یکی از راهنماهای باغ با یک سینی چای و دمنوش به استقبال ما آمد. راهنما با گشاده رویی ما را در کل باغ به همراه خود برد و در مورد همه ی میوه ها و ادویه جات و کاربرد هر کدام توضیحات مفصلی داد. در ابتدا حرکت معروف مالیدن پماد موبر تهیه شده از گیاهان روی پوست پا توسط راهنما انجام شد.

دیدن بزرگترین میوه درختی جهان (جک فروت ) هیجان انگیز بود. نکته جالب در مورد فلفل (pepper) این بود که چهار نوع فلفل ( سفید، سیاه، قرمز و سبز ) در جهان وجود دارد که همه ی این ادویه ها، محصول یک درخت هستند و فقط با توجه به زمان برداشت و نحوه خشک کردن، رنگ، طعم و تندی آن ها فرق می کند.

درخت جک فروت، بزرگترین میوه درختی دنیا

فلفل سفید و سبز و سیاه و قرمز همه محصول یک درخت هستند

لیموی سریلانکایی، میوه ای که از همتای ایرانی آن بسیار بزرگتر می باشد

بازدید از باغ یک ساعت زمان گرفت و در انتها به یک ماساژ رایگان با مواد گرمازا مهمان شدیم. راهنما با یک دستمال پماد مالیده شده روی پوست پا را پاک کرد که همه ی موهای آن قسمت کنده شد. با علم به گران بودن محصولات، با چانه زنی بهای موارد درخواستی را به کمتر از نصف رساندیم و بعد از خرید حرکت کردیم.

مجسمه بودا در دل کوه، لینک آدرس https://goo.gl/maps/ewk3PcyvrTS2

باز هم نم نم باران مسیر را زیباتر کرد. در راه از منطقه ای مسلمان نشین عبور کردیم که ظاهر خانه ها و ساختمان ها خیلی شکوهمند نبود.

منطقه مسلمان نشین بین سیگیریا و کندی

در نزدیکی شهر کندی از روی رودخانه Mahaweli گذشتیم که به گفته پراسانا بزرگترین رودخانه کشور (با طول ۳۳۵ کیلومتر) است. ساعت از ۱۳ گذشته بود که به شهر زیبای کندی رسیدیم.

شهر کندی (Kandy)، آخرین پایتخت پادشاهی باستانی سریلانکا، در مرکز کشور واقع شده است و در حال حاضر مرکز “استان مرکزی” می باشد. معبد دندان یکی از مقدس ترین معابد بودا در این شهر واقع شده است. ارتفاع شهر از سطح دریا ۴۶۵ متر است که این مساله باعث شده دمای شهر کندی نسبت به سگیریا خنک تر باشد. باران و مه مزید بر علت بود. دریاچه کندی، یک دریاچه مصنوعی است که در سال ۱۸۰۷ در کنار معبد دندان به دستور پادشاه ساخته شده است. مانند بیشتر شهرهای سریلانکا، نشانه های زیادی مربوطه به زمان حضور بریتانیا (سالهای ۱۸۰۰ تا ۱۹۴۸ که از آن دوره به نام British Ceylon یاد می شود) در این شهر دیده می شود.

پراسانا سعی کرد از مسیر خلوت تری ما را به سمت هتل ببرد. هتل ما با نام Kandy mount villa در یکی از مناطق زیبا و کوهستانی شهر کندی قرار داشت. (لینک آدرس هتل: https://goo.gl/maps/vHhEBdRnmLz ) به محض رسیدن ما، باران شروع به بارش کرد.

لابی هتل Kandy mount villa با certificate سایت Tripadvisor

برنامه بعد از ظهر گشتی در اطراف دریاچه زیبای کندی و بازدید از معبد دندان بود. تولد سه سالگی دختر پراسانا بود و از طریق اپلیکیشن imo و تماس تصویری مستقیم ما هم در جشن تولد دخترش شرکت کردیم. مسیر هتل تا دریاچه به علت تعطیل شدن مدارس شلوغ و پرترافیک بود. بعد از رسیدن به اطراف دریاچه، با پراسانا برای زمان و مکان برگشت هماهنگی ها را انجام دادیم و در زیر باران با پای برهنه وارد معبد دندان شدیم. مراسم مذهبی با شکوه و احترام خاصی در حال اجرا بود و صدای مراسم از طریق بلندگوها تا دوردست هم می رسید.

سریلانکا

تصاویر معبد دندان، مقدسترین معبد بودایی در سریلانکا

بعد از بازدید از معبد، تصمیم به بازدید از دریاچه زیبای کندی و بازار سنتی اطراف گرفتیم. مقادیر زیادی روغن نارگیل و پارچه با قیمت عالی خریدیم. از city center جدید کندی هم دیدن کردیم که خیلی مرکز خرید پیشرفته ای نبود. در اطراف دریاچه مقداری ارز تبدیل کردیم که برعکس همه کشورها، نرخ تبدیل فرودگاه بهتر بود.

سریلانکا

عکس دریاچه کندی

بعد از بازدید اطراف به محل پارک خودروی پراسانا رفتیم. برای شام به اتفاق پراسانا به یکی از رستورانهای KFC رفتیم. انتظار داشتیم حداقل طعم غذاهای KFC مانند بقیه رستوران هایش که در بقیه کشورها امتحان کرده بودیم باشد. اما متاسفانه حتی غذاهایش سرشار از ادویه های مختلف بود. شام پراسانا مهمان ما بود که برنج و مرغ تند مورد علاقه اش را سفار ش داد. بعد از شام از فروشگاه بزرگی در مسیر خرید کردیم و به هتل بازگشتیم.