باکوی زیبا، باکوی دوست داشتنی (سفرنامه)

سلام به تمامی دوستان عزیز و عرض ادب و خسته نباشید خدمت تمامی عزیزان و دست اندرکاران سایت لست سکند که تلاش این دوستان با پشتوانه تجربیات مسافرین گرامی در قالب سفرنامه های متعدد سهولت سفر هدفمند به نقاط مختلف را امکان پذیر نموده و خواهد نمود.

با توجه به علاقه اینجانب و همسر نازنین به مسافرت های داخلی و خارجی در غالب گردشگری شهری و آشنائی نزدیک با فرهنگ کشورها و شهر های مختلف و همچنین سفر به تفلیس و استانبول طی ۲ سال گذشته تصمیم گرفتیم که امسال کشور ثالثی رو جهت مسافرت انتخاب کنیم و طی نظر سنجی از دوستان و پرس و جو در سفرنامه های مفید لست سکند، قرعه بنام ” باکو آذربایجان ” افتاد.

با در نظر گرفتن شرایط مرخصی کاری و مشغله های مختلف، اوایل ماه آبان رو بعنوان زمان سفر انتخاب کردیم و بنده طی ماه مهر تقلا و پرس و جو در تورها رو آغاز کردم. ضمنا با مراجعه های متعدد به سفرنامه های لست سکند که در صفحه اصلی و در منوی سفرنامه براحتی قابل دسترسه، بررسی هتل ها و نقاط گردشگری باکو در سایت Tripadvisor (( رجوع شود به راهنمای نصب و استفاده در انتهای سفرنامه )) و همچنین مطالعه نظرات سایرین، پله اول که برنامه سفرمون بود رو طبق جدول زیر مشخص کردیم تا خدائی نکرده و تا حد امکان نقطه ای از نقاط دیدنی این شهر رو از دست ندیم!!

*اکثر مناطق توریستی در نقشه های آخر سفرنامه مشخص گردیده است.

پله کلیدی بعدی انتخاب پکیج تور مناسب شامل شرکت هواپیمائی به همراه جزئیات تاریخ و ساعت پرواز بود.با توجه به جداول پروازی شرکت های هواپیمائی، نیت ما در خصوص سفر طی مدت حداقل یک هفته، اقامت ما در اصفهان و لزوم به رانندگی از اصفهان تا فرودگاه امام خمینی تهران، هماهنگ کردن تاریخ و ساعت پرواز و مطابقت اون با مشکلات کاری و مرخصی انرژی زیادی رو از ما گرفت. بعنوان مثال شرکت هواپیمائی آتا فقط روزهای دوشنبه و پنج شنبه به باکو پرواز داشت که ساعت رفت ۱۶:۳۰ و برگشت ۱۹:۱۰ تعیین شده بود.

یا شرکت هواپیمائی آزال ایر آذربایجان که همه روزه پرواز داشت و مسلما از لحاظ کلاس پروازی و قیمت بالاتر بود دارای ساعت رفت ۲:۳۵ و برگشت ۲۲:۳۰ بود که با توجه به لحاظ نمودن زمان سفر حدود ۱ ساعت در صورت پرواز با این خط پروازی و رسیدن به هتل در ساعت های اولیه صبح مجبور به پرداخت هزینه نیم شارژ جهت دریافت زودتر از موعد اتاق می شدیم و بالطبع در برگشت هم با توجه به خستگی سفر و نیاز به رانندگی تا اصفهان این انتخاب هم تا حدی برای ما مشکل ایجاد می کرد. شرکت هواپیمائی ایران ایر هم که کلا طرف قرارداد آژانس مسافرتی و چارتر نبود و همون اول از دور انتخاب خارج شد. بالاخره در هفته آخر مهر ماه و با پیگیری های متعدد آژانس مسافرتی طاووس گشت اصفهان، تاریخ سفر ما با پرواز شرکت هواپیمائی آتا از پنج شنبه ۶ آبان لغایت پنج شنبه ۱۳ آبان و برابر ۷ شب و ۸ روز تعیین شد. از محسنات بسیار خوب این انتخاب استفاده از حداکثر زمان روز برگشت بود بنحوی که در برگشت به اصفهان هم نیمه شب راهی می شدیم و نهایتا تا ساعت ۲ صبح می تونستیم به خونه برسیم و صد البته اینکه فرداش هم جمعه بود و فرصت مناسبی بود برای در کردن خستگی های سفر و لذت بردن از خریدها.

و نهایتا، پله آخر که انتخاب هتل بود. در انتخاب محل اقامت فاکتورهای زیادی مثل تعداد ستاره های هتل و استاندارد بودن اون، امکانات و خدمات، کیفیت اتاق ها و قیمت رو باید در نظر گرفت. برای افرادی مثل ما که بیشتر ترجیح میدادیم شهر رو با پای پیاده بگردیم، نزدیکی محل هتل به نقاط دیدنی و از همه مهمتر ایستگاه های حمل و نقل عمومی مخصوصا مترو از اولویت ها بود. البته توی ماه آبان با توجه به پایین اومدن تقاضاها و سرد شدن نسبی هوا قیمت تورها واقعا مناسب شده بود ولی بدیهیه که مدت زمان سفر ما که شامل ۷ شب بود باعث افزایش نرخ مسافرتمون می شد. با لحاظ کردن تمامی موارد گفته شده و بررسی موقعیت تک تک هتل ها توسط سایت Tripadvisor نهایتا هتل دیپلمات ۳ ستاره انتخاب شد.

لازم بذکره ما آیتم مهم دیگه ای هم داشتیم. یکی از همسفران ما مجرد بود و نرخ اتاق های تک نفره و Single در هتل های ۴ و ۵ ستاره واقعا در مقایسه با قیمت های اتاق دو نفره و Double بالا بود و تنها این هتل و تعداد اندک دیگری این خواسته مارو برآورده می کرد به نحوی که دوستمون مشمول هزینه های گزافی نشه. صادقانه بگم با توجه به امتیاز دهی سایر مسافرین در سایت Tripadvisor و همراه بودن مادر خانمم و دوستشون در مسافرت، من واقعا نگران کیفیت هتل بودم که خداروشکر و همانطورکه در پایان سفرنامه هتل رو امتیاز دهی می کنم بابت این انتخاب خوب و نه عالی راضی هستم.

قیمت تورهم شامل پکیج هتل، پرواز رفت و برگشت، ویزا، گشت شهری بعلاوه یک عدد نهار رایگان، در شرایط ۲ نفره به ازاء هر نفر ۱۲۹۰۰۰۰ تومان و در شرایط تک نفره ۱۹۸۰۰۰۰ تومان برای ما قطعی شد. با ارائه گذرنامه ها با حداقل اعتبار ۷ ماه به آژانس هواپیمائی و پس از گذشت ۴ روز ویزاها آماده شد که به همراه بلیط، وچر هتل، بیمه سفر و قرارداد از آژانس هواپیمائی دریافت شد. پیش نیازهای دیگه ای هم بود از جمله پرداخت عوارض خروج از کشور به ازاء هر نفر ۷۵۰۰۰ تومان و دریافت حواله پرداخت ارز دولتی از بانک. در اون زمان ارز دولتی تفاوت ۴۰۰ تومان با ارز آزاد داشت و در قبال ۳۰۰ دلار تخصیص داده شده به ازاء هر نفر مقدار تقریبی ۱۲۰۰۰۰ تومان مابه التفاوت بود که برای دل خوشی بدم نبود.

روز اول : پنج شنبه ۶ / ۸ / ۱۳۹۵

ساعت ۸٫۳۰ از اصفهان به همراه همسرم و ۳ همسفر دیگه با ماشین شخصی عازم فرودگاه امام خمینی تهران شدیم. پس از استراحت کوتاه و صرف نهار در مجموعه تفریحی ماه و مهر که انصافا از هر لحاظ با کیفیت بود ۳ ساعت قبل از پرواز به فرودگاه رسیدیم و پس از طی مراحل لازم شامل بازرسی، تحویل بار، چک گذرنامه، درج تاریخ خروج، ، دریافت ارز از بانک ملی واقع در سالن انتظار، بدون تاخیر وارد هواپیما شده و راس ساعت ۱۶:۳۰ راهی باکو شدیم. کیفیت پرواز و پذیرائی و برخورد مهمانداران خوب بود و البته قابلیت پیشرفت هم داشت. بعد از مدت زمان ۱ ساعت، هواپیما در فرودگاه حیدر علی اف باکو به زمین نشست. ساعت به وقت باکو با تهران حدود ۳۰ دقیقه اختلاف داشت و ساعت ۱۷ رو نشان می داد و درجه حرارت هم حدود ۱۲ درجه سانتیگراد بود. بعد از انجام مراحل ضروری چک گذرنامه، درج تاریخ ورود و تحویل بار وارد سالن خروجی شدیم و با پیدا کردن راهنمای سفرمون از شرکت Baku Land و انتظار حدودی ۳۰ دقیقه برای رسیدن مابقی همسفران سوار ون شرکت شده و راهی هتل دیپلمات شدیم.

برای دوستانی که مایل به خرید سیم کارت هستن باید بگم ما سیم کارت کشور آذربایجان با قابلیت استفاده از اینترنت به میزان ۷ گیگ و تماس با ایران رو به قیمت ۳۰ منات در فرودگاه خریداری کردیم که با احتساب هر منات (( واحد پول کشور آذربایجان )) برابر ۲۱۰۰ تومان می شد حدود ۶۳۰۰۰ تومان. انصافا از لحاظ سرعت، اینترنت هم عالی بود و هم کار راه بنداز. همچنین از صرافی موجود در فرودگاه هم میشه برای تبدیل ارز استفاده کرد که در اون زمان هر دلار برابر ۱٫۶۳ منات بود. لازم بذکره واحد پول خرد آذربایجان هم قاپیک هستش و بصورت سکه کاربرد داره که ۱۰۰ قاپیک برابر ۱ مانات میشه.

طی مسیر نیم ساعته تا هتل، من محو تماشای ساختمان ها با نورپردازی های زیبا و یک شکل و به خاطر سپردن مناطق جذاب و مسیرها بودم تا به هتل دیپلمات رسیدیم و پس از کپی گرفتن از پاسپورتها و عودت اصلش به خودمون، اتاقمون رو تحویل گرفتیم. در بدو ورود اشکالاتی جزئی تو اتاق ما موجود داشت از جمله نبود دمپائی و کتری برقی، قفل بودن جعبه ایمنی Safe Box و خراب بودن دستگیره درب اتاق که بلافاصله با اطلاع رسانی به مسئول پذیرش هتل و تعویض اتاق اصلاح شد. اتاق ما با مساحت مناسب مجهز به مبل و میز، تلوزیون از نوع قدیمی، اسپلیت یونیت سیستم سرمایش، رادیاتور سیستم گرمایش، یخچال و جعبه ایمنی Safe Box بود.

امکانات اتاق در حد ستاره هتل بود و البته انتظار مارو برآورده می کرد. دید اتاق هم متاسفانه با اینکه در طبقه هفتم بودیم رو به دیوار ساختمان مجاور بود!!!! یکی دیگه از مواردی که خیلی برای من اهمیت داشت موضوع آب گرم هتل بود که بلافاصله توسط بنده تست شد و خیالم راحت شد. طبق برنامه از پیش تعیین شده، بعد از چیدن لباس ها و اندکی استراحت به همراه همسفران گرامی و با پرسیدن آدرس از مسئول پذیرش که خوشبختانه به زبان انگلیسی مسلط بود خیابان Reshid Behbudov که به فاصله ۱ دقیقه از هتل و سمت چپ اون قرار داشت رو به سمت ” بلوار ساحلی ” پیاده روی کردیم. به فاصله ۱۰ دقیقه ای هتل در جوار همون خیابان Reshid Behbudov پارک حیدر علی اف یا Heyder Eliyev Park بود که تندیس بزرگی از خود حیدر علی اف رئیس جمهور فقید آذربایجان در وسط پارک خودنمائی می کرد. با توجه به ماه سفر، هوا کمی سرد بود که البته با پوشیدن لباس های زمستانی خنثی شده بود و طی مدت ۲۰ دقیقه به بلوار ساحلی که دقیقا در انتهای خیابان و عمود بر اون قرار داشت رسیدیم.

همینجا بگم یکی از مشغله های مهم ذهنیمون در طول این سفر عبور از خیابان ها بود!!! همه جا یا خط عابر پیاده مجهز به چراغ وجود داشت یا زیر گذر و در مورد عبور از جاهائی به غیر از این دو مورد، سخت گیری زیادی توسط پلیس اعمال میشد که در ادامه به تجربه ناخوشایندی در این خصوص می پردازم. گشت کوتاهی در Milli پارک و بلوار ساحلی کنار دریا زدیم و بعد از صرف شامی ۱۲ مناتی برای ۳ نفر در رستوران KFC واقع در فودکورت مجتمع تجاری پارک بلوار که دقیقا روبروی خیابان Reshid Behbudov و کنار بلوار ساحلی بود به هتل برگشتیم و با توجه به خستگی های راه بلافاصله خوابمون برد.

چیزی که از این گشت کوتاه میتونم بگم شهری تمیز، هوائی ابری و عالی، ساختمان هائی بلند و اکثرا یک شکل با نورپردازی مشابه و زیبای زرد رنگ و تندیس هایی برنجی از مشاهیر و مفاخر که بشکل هنرمندانه ای درست شده بود و در اکثر نقاط پارک و خیابان ها به چشم می خورد، بود.

پارک Heyder Eliyev Park همجوار خیابان Reshid Behbudov

تندیس حیدر علی اف در پارک Heyder Eliyev Park

مرکز خرید پارک بلوار
روز دوم : جمعه ۷ / ۸ / ۱۳۹۵ وضعیت آب و هوا : آفتابی-ابری درجه حرارت : ۱۳ درجه سانتیگراد

طبق برنامه معین شده از جانب تور مقرر بود مسافرین ساعت ۱۰ صبح در لابی هتل حضور داشته باشن و برای گشت شهری و نهار عازم بشن. من، همسرم و دوستم تصمیم گرفتیم برنامه خودمونو داشته باشیم و مادر خانمم و دوستشون به تور پیوستن. بعد از صرف صبحانه خوب هتل که نه چندان متنوع ولی راضی کننده بود هتل رو ساعت ۱۰ به سمت شهر قدیمی Old Baku یا ” ایچری شهر ” ترک کردیم. (( ترکیبات صبحانه عبارت بود از چای، قهوه، سوسیس سیب زمینی، کالباس سرخ شده، تخم مرغ نیمرو و آب پز، ۳ نوع پنیر، مربا، عسل، تنقلات، میوه و نان فرانسوی ))

با استفاده از نقشه مسیریابی برنامه Tripadvisor و مبداء و مقصد گذاری در نقشه، مسیر پیشنهادی رو پیش گرفتیم. در واقع میتونید همون خیابان Reshid Behbudov رو به سمت بلوار ساحلی و تا رسیدن به خیابان نظامی ادامه داده و سمت راست وارد خیابان نظامی بشید. در انتهای این خیابان میدان فواره و پشت اون شهر قدیمی هستش. طی مسیر پیاده به ایچری شهر از کنار ساختمان کتابخانه مرکزی و ساختمان تاتر مرکزی هم گذشتیم که از لحاظ معماری واقعا زیبا بودند.

بعد از گذشت نیم ساعت، دیوار های زیبا و قلعه مانند ایچری شهر نمایان شد و ما از طریق ورودی اصلی وارد شهر قدیمی باکو شدیم. واقعا جای زیبائیه مخصوصا برای دوستانی که به معماری، کوچه بازار، اشیاء و فرش قدیمی علاقمند باشن. ما مسیری رو با پرسش از رهگذران برای رسیدن به ” قلعه دختر ” ، Maiden Tower یا Giz Galasi انتخاب کردیم و در امتداد کوچه سنگفرش های زیبا که پر بود از فروشگاه ها و کیوسک های فروشنده یادگاری های باکو مثل کلاه های پشمی و عروسک های ماتریوشکا و فرش، اشیاء عتیقه و بعد از گذشت ۱۰ دقیقه به قلعه دختر رسیدیم. کنار این قلعه زیبا چایخانه ای روبازی بود که با توجه به سردی هوا نظر مارو به خودش جلب کرد و ما جهت نوشیدن چای وارد اونجا شدیم. نحوه سرویس دهی با قوری سنگی و باقلوای هوس انگیزش واقعا جالب بود و البته طعم چای هم عالی بود. بابت این پذیرائی ۱۲ منات پرداخت کردیم و پس از صرف چای با خرید بلیط ورودی ۸ منات به ازاء هر نفر وارد قلعه شدیم. لازم بذکره ساعت بازدید از ۱۰ صبح هستش تا ۷ بعد از ظهر.

در پایین این قلعه پله فلزی نصب شده که امکان رسیدن به طبقه اول رو امکان پذیر می کرد. البته در قدیم این پله وجود نداشته و دسترسی از طریق نردبان بوده که در زمان های خاص با بالا کشیدن نردبان رسیدن به طبقه اول ناممکن می شده. نحوه معرفی این قلعه در طبقات مختلف از طریق امکانات ویدئوپروژکتور، ماکت سازی، عکس و غیره توجه هر بیننده ای رو بخودش جلب می کرد و دارای امکانات جالبی مثل چاه آب با عمق ۲۱ متر و سیستم لوله گذاری ارتباطی فیمابین طبقات از جنس سرامیک بود. از لحاظ مشخصات و پیشینه تاریخی این قلعه در ۶ طبقه با ارتفاع ۲۹٫۵ متر، عرض ۱۶ متر و به ظرفیت گنجایش ۲۰۰ نفر متعلق به دوره ساسانی و طی قرون۵، ۶ و ۱۲ بعنوان جزئی از دیواره شهر قدیمی ساخته و تکمیل شده و در سال ۲۰۰۱ هم به فهرست میراث جهانی سازمان یونسکو اضافه گردیده. پشت بام این قلعه هم دید بی نظیری از شهر باکو داشت که برای انواع عکس های خویش انداز یا اصطلاحا سلفی زوج های جوان ایده آل بود.

کتابخانه مرکزی باکو

نمای قلعه دختر از شهر قدیمی و موزه تاریخ شناسی باکو

فروشگاه های اشیاء قدیمی و یادگاری های باکو در شهر قدیمی

موزه تاریخ شناسی در شهر قدیمی

فروشگاه های اشیاء قدیمی و یادگاری های باکو در شهر قدیمی

دید باکو و برج های آتش از بالای قلعه دختر

چای، باقلوا و لیمو ترش
بعد از دیدن قلعه دختر و در پس کوچه های شهر قدیمی به ” قصر شیروان شاه ” رسیدیم. این قصر با قدمتی حدود ۶۰۰ سال در دو طبقه ساخته شده و بعنوان موزه مرکزی باکو در حال فعالیته. از لحاظ معماری هم بسیار زیبا بود. البته با توجه به عدم علاقه من و همسرم به بازدید از موزه، وارد قصر نشدیم و ترجیح دادیم بیشتر وقت رو در کوچه های شهر قدیمی سپری کنیم. در نزدیکی قصر هم ” کارگاه هنری علی شمسی ” قرار داشت که دیواره خارجی فروشگاه و سبک خاصش در ساختن اشیاء و نقاشی اون ها قابل توجه بود اما بدلیل تعطیل بودن در وقت نهار موفق به بازدید از داخلش نشدیم.

فروشگاه علی شمسی
حدود ساعت ۱۴ و بعد از گشتی ۴ ساعته برای خوردن نهار وارد ستوران منقل در شهر قدیمی شدیم (( در صورت ورود از دروازه اصلی اولین فرعی رو به سمت راست ادامه بدید تا به سه راهی برسید، سمت راست رستوران منقل هستش )) . اینجا بود که با معضل دوم مسافرتمون مواجه شدیم. نبود منوی انگلیسی یا عکس دار!!!! تنها شانسی که آوردیم نفر مهمانداری بود که به زبان انگلیسی کمی تسلط داشت و بالاخره با متوسل شدن به روش های مختلف گفتاری، پانتومیم و اشاره به غذاهای موجود سایر میزها غذارو سفارش دادیم که خوشبختانه از این امتحان سربلند بیرون آمدیم. قیمت غذا هم تو این رستوران مناسب رو به بالا بود و برای ۳ نفر شامل دلمه، ماست، بشقاب کباب، نون قطاب (( نان تهیه شده از آرد و پر شده از گوشت یا سبزیجات بدلخواه )) ، برنج و خورشت آلو و گوشت و نوشیدنی حدود ۸۰ منات آب خورد.

با انرژی که گرفتیم پیاده به سمت هتلمون راه افتادیم و بلافاصله بعد از رسیدن به هتل از خستگی به معنای واقعی کلمه بیهوش شدیم.

دلمه پرشده با گوشت

بشقاب کباب شامل دنده کباب، کباب کوبیده و برگ به همراه آب معدنی
بعد از استراحتی دو ساعته به همراه سایر همسفرانمون که از تور صبح اومده بودن ۵ نفری عازم ” خیابان نظامی ” و ” میدان فواره ” شدیم که مسیرش رو قبلا توضیح دادم. از علایم مشخصه خیابان نظامی در قسمتی که توریستی و زیباست، سنگفرش مشکی رنگیه با خطوط سفید که کل این خیابان رو پوشش میده. حال و هوای این منطقه منو یاد خیابان استقلال استانبول انداخت. سنگفرش زیبا، فروشگاه های دوطرف خیابان، ازدحام بازدیدکنندگان، ساختمان های نورپردازی شده، البته تفاوت هائی هم وجود داشت از جمله نبود نوازندگان آلات موسیقی مختلف که در استانبول حال و هوای خاصی رو به خیابان استقلال بخشیده بود.

با گذشت از خیابان نظامی به میدان فواره رسیدیم که البته فواره هاش کار نمی کرد و توسط فروشگاه ها و فضای باز و سبزی احاطه شده بود. در حال گشت و گذار بودیم که ماشین ون قرمز رنگی کنار میدان توجهمون رو بخودش جلب کرد و با نزدیکتر شدن بهش فهمیدیم ساندویچ هات داگ میفروشه، ما هم گرسنه!! پس خوردن ساندویچ هات داگ ۳٫۸ مناتی رو بعنوان شام انتخاب کردیم که واقعا خوشمزه بود و چسبید. طرفای ساعت ۱۰ شب هم خوشحال از روز خوبی که داشتیم پیاده به هتل برگشتیم تا با استراحتی کافی برای ماراتن روز سوم حاضر بشیم.

خیابان نظامی

خیابان نظامی و میدان فواره
روز سوم : شنبه ۸ / ۸ / ۱۳۹۵ وضعیت آب و هوا : آفتابی-ابری درجه حرارت : ۱۲ درجه سانتیگراد

صبح رو با صرف صبحانه در رستوران هتل واقع در طبقه نهم آغاز کردیم. این سالن در آخرین طبقه دید زیبائی از دریا داشت و اشتهاء مسافرین رو دوچندان می کرد. برنامه اصلی امروزمون بازدید از ” مرکز فرهنگی حیدر علی اف ” اثر معمار معروف عراقی ” زاها حدید ” بود که متاسفانه در سال جاری درگذشت. بدلیل اینکه طی دو روز گذشته برنامه ای برای خرید نداشتیم و بالطبع بنده و همسفران مشتاق خرج کردن منات ها بودیم تصمیم داشتیم ابتدا به ” مرکز خرید متروپارک ” بریم و بعد از صرف نهار در این مجموعه راهی مرکز فرهنگی بشیم.

طبق بررسی، بهترین راه برای دسترسی به مرکز خرید متروپارک استفاده از مترو بود. پس با راهنمائی مسئول پذیرش به طرف ایستگاه مترو ۲۸ May راه افتادیم که فقط ۱۰ دقیقه از هتل فاصله داشت.در طول مسیر حرکتمون هم از بانک Capital برای تبدیل ارزهامون استفاده کردیم لیدر تور در روز اول توصیه کرده بود فقط از بانک برای این منظور استفاده کنین، چون مطمئن تره و احتمال پول تقلبی به صفر می رسه. در ایستگاه مترو با پرسش از پلیس مترو، کارت مترو رو به ارزش ۲ منات خریداری و برابر ۲۰ منات شارژ کردیم.

بعد با استفاده از نقشه و پرسش مجدد سوار متروئی شدیم که در مسیر ایستگاه Nariman Narimanov حرکت می کرد و پس از عبور از ایستگاه مترو Ganjlik در ایستگاه Nariman Narimanov و خیابان تبریز پیاده شدیم که به فاصله ۵ دقیقه از مرکز خرید متروپارک قرار داشت. به همین سادگی.

مرکز خرید متروپارک دارای ۶ طبقه هستش که تقریبا ۶۰ فروشگاه با برندهای مختلف و معروف مثل بنتون، سیسلی، کتان، ال سی وایکیکی، فلو رو به همراه فودکورت و شهربازی و سینما در خودش جای داده. کلا محل مناسبیه برای خرید و نا امیدتون نمی کنه. مثلا من کاپشن بسیار گرمی رو از کتان به قیمت ۱۴۰ منات تونستم خریداری کنم.کافی شاپ خوب و زیبائی هم در طبقه همکف هستش که اگه اهل چای معروف آذربایجان، قهوه و کیک هستین بهتون پیشنهادش می کنم.

بعد از کمی خرید به فودکورت رفتیم و رستوران سلطان احمد کوفته چی رو برای نهارمون انتخاب کردیم. اتفاق جالبی که رخ داد این بود که یکی از مهمانداران کاملا مسلط به زبان فارسی بود و برای ما که مشکل زبان آذربایجانی داشتیم مثل باز شدن درهای بهشت بود!!! پس با کمک این عزیز انواعی از کباب ها رو به همراه برنج سفارش دادیم و تا حاضر شدن غذاها سرمون رو به مخلفات سوپ و سالاد و غیره گرم کردیم. کیفیت غذا واقعا عالی بود و از لحاظ مخارج هم برای ۵ نفر ۴۰ منات حساب شد که انصافا مناسب بود. حوالی ساعت ۳ بعد از ظهر متروپارک رو پیاده به سمت مرکز فرهنگی ترک کردیم و طبق پرسش از رهگذران محلی و مسیر پیشنهادی نقشه در امتداد اتوبان زیبای حیدر علی اف Heyder Eliyev با طی مسافت ۲۰ دقیقه ای به مرکز فرهنگی حیدر علی اف رسیدیم. همون اول از دیدن چنین اثر زیبائی هاج و واج شدیم. معماری قابل توجهی داشت و آدم رو محو خودش می کرد.

بنائی یکدست سفید با انحناهای دیدنی در فضایی سبز و باز.

نمای خارجی مرکز فرهنگی حیدر علی اف
مدتی رو صرف عکاسی از این اثر کردیم و بعد برای بازدید از داخل بنا به محل خرید بلیط رفتیم. هزینه بلیط هر نفر بابت بازدید داخلی و موزه ها ۱۵ منات بود. در محل فروش بلیط هم یادگاری های مربوط به این مرکز فرهنگی و شهر باکو مثل لیوان، جعبه شیرینی و غیره به فروش می رسید. بعد از ورود به فضای داخلی مرکز با تحویل کیف ها، کاپشن ها و چیزهائی که خریداری کرده بودیم به صندوق امانات مشغول بازدید از این فضای زیبا شدیم. موزه ها بشرح مجسمه های برنجی، ماشین های شخصی حیدر علی اف، زندگینامه حیدر علی اف، اشیاء، فرش و ادوات موسیقی، ماکت بناهای تاریخی و مدرن شهر باکو، پوسترهای حیات وحش وآثار نقاشی و مجسمه سازی در طبقات مختلف چیده شده و هر کدوم بسته به سلیقه، تجربه منحصر بفردی رو در اختیار اشخاص قرار می داد. هر فضا بطرز قابل توجهی با سایر فضاها در ارتباطه و حتی افرادی که هیچگونه آشنائی با فرم و حجم معماری نداشته باشن متوجه اوج ظرافت در طراحی، اجراء و نورپردازی این اثر منحصر به فرد خواهند شد. در کل، این مرکز در کلمات قابل توصیف نیست و دیدن اون برای همه مسافرین عزیز توصیه میشه. لازم بذکره ساعت بازدیدش هم تا ۷ بعد از ظهر هستش.

فضای داخلی مرکز فرهنگی حیدر علی اف

نحوه ارتباط فضاهای داخلی مرکز فرهنگی حیدر علی اف

کافی شاپ داخل مرکز فرهنگی حیدر علی اف

موزه زندگینامه حیدر علی اف

موزه ماشین های شخصی حیدر علی اف

موزه ماکت های بناهای تاریخی و مدرن
حتما توصیه میکنم فضای بیرونی این مرکز رو هم در عصر یا شب بازدید کنین چون نورپردازی بی نظیری داره. بعد از بازدید از این فضا و گشتی در فضای سبز اطرافش و گرفتن عکس های شخصی، با تاکسی های بادمجونی رنگ معروف به تاکسی لندن با پرداخت ۴٫۵ منات به هتل برگشتیم. در خصوص این تاکسی ها باید بگم تماما مجهز به سیستم تاکسیمتر هستن و باید به محض ورود از راننده درخواست کنین روشنش کنه. هزینه اونهم مقرون به صرفه هستش چون با ظرفیت ۵ نفر قیمت سرشکنش در مقایسه با هزینه های دیگه واقعا ناچیزه. طرفای ساعت ۷ عصر به هتل رسیدیم و با توجه به روز شلوغی که داشتیم، نیاز به یک استراحت ضروری بود.

بعد از تجدید قوائی دو ساعته تصمیم گرفتیم برای شام به میدان فواره بریم. البته مادر خانمم و دوستشون بعلت خستگی از این برنامه انصراف دادند و ما ۳ نفری عازم میدان فواره شدیم. شام رو در یک رستوران ایتالیائی خوردیم که متاسفانه اسمش یادم نیست. اینجا هم از لحاظ معماری داخلی و کیفیت غذا جای خوبی بود و برای ۳ نفر شامل همبرگر، پیتزا، سیب زمینی و نوشیدنی ۳۳ منات هزینه کردیم و با برگشت به هتل امروزمون هم سپری شد.

روز چهارم : یک شنبه ۹ / ۸ / ۱۳۹۵ وضعیت آب و هوا : آفتابی-ابری همراه با وزش باد درجه حرارت : ۱۱ درجه سانتیگراد
امروز یکی از جذابترین برنامه های سفرمون رو قرار بود داشته باشیم، بازدید از برج های معروف شهر باد و آتش (( باکو )) ” برج های آتش Flame Tower ” . این بنا به این دلیل به برج های آتش معروف شده که در طراحی این برج ها بعلت قدمت شهر باکو در پرستش آتش از این عنصر الهام گرفته شده و متشکل از سه برج در سه ضلع یک مثلث هستش که بشکل شعله های آتش در ارتفاع تقریبی ۱۸۰ متر و مساحت کل ۲۳۴۵۰۰ متر مربع ساخته شده اند.

بعلت قرارگیری این ساختمان ها در خط افق باکو تقریبا از نقاط مختلف شهر قابل مشاهده هستند. برج ها متشکل از برج مسکونی در ۳۹ طبقه، تجاری-اداری در ۲۸ طبقه و برج هتل در ۳۳ طبقه هستند. فضای موجود فیمابین برج ها هم دارای کاربردهای فروشگاه، رستوران و سینما هستش. نیاز به توضیحه ساخت برج ها از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۳ بطول انجامیده و هزینه حدودی ۳۵۰ میلیون دلار روهم در بر داشته. طی شب نیز با سیستم نورپردازی ال ای دی تمامی نمای برج به شکل شعله های آتش یا طرح های مختلف در میایند که ما تا این زمان موفق به دیدنش نشده بودیم.

رسیدن به محل این بنا از طریق خط ترن کابلی یا فانیکولار امکان پذیره که ایستگاه ورودیش در پایین تپه محل قرارگیری این برج ها قرار داره. این خط تا ساعت ۱۰ شب بصورت رایگان و به فواصل زمانی ۳۰ دقیقه بازدید کنندگان رو جابجا میکنه. با توجه به نزدیکی ایستگاه مترو ایچری شهر Ishery Sheher به ایستگاه ورودی فانیکولار ابتدا به ایستگاه مترو ۲۸ May رفتیم و از اونجا با پرسش از مسئولین مترو سوار خط Ishery Sheher شدیم. بعد از گذشت از ایستگاه مترو Sahil در ایستگاه Ishery Sheher پیاده شدیم.

در فاصله رسیدن به ایستگاه فانیکولار جاذبه های توریستی زیادی قرار داده که ارزش دیدن دارند، از جمله منطقه زیبای ” ونیز باکو ” که بدلیل جاری بودن آب در کانال های تعبیه شده و استفاده از قایق های مخصوص حالتی شبه ونیز رو القاء میکنه. ” مرکز موسیقی مقامی، موزه فرش، موزه هنر، ساختمان تاتر عروسکی ” و پارک زیبای Filarmoniya هم با کمک نقشه Map برنامه Tripadvisor و در طول مسیر براحتی قابل پیدا کردن و مشاهده هستند. با رسیدن به میدان اژدها و ایستگاه فانیکولار که به فاصله ۱۰ دقیقه پیاده روی از ایستگاه مترو قرار داشت متوجه شدیم متاسفانه بعلت تعمیرات تعطیله. بعلت اشتیاق زیاد در دیدن برج ها تصمیم گرفتیم از مسیر جایگزین که پلکانی بود استفاده کنیم. پله هارو نشمردم ولی ۳۰ الی ۴۰ دقیقه زمان برد تا به بالای تپه یا بام باکو رسیدیم. البته با توجه به عبور از دل پارک و وجود منظره های زیبا این امر خسته کننده نبود.

بام باکو با داشتن منظره بی نظیری از شهر باکو و برج های آتش ، ارزش تحمل این مسیر سخت رو داشت. در صورتیکه رو به برج های آتش قرار بگیرید در سمت راست ” پارک کوه سنگی داغ اوستی Dagustu ” قرار داره که با عبور از داخل آن با مقبره های یاددبود کشتارها و قتل عام های صورت گرفته در آذربایجان مواجه می شید که فضای بسیار آرام و دلنشینی داره و در انتهای این مسیر به مقبره شهیدان گمنام می رسید، این مکان زیباترین منظره رو از شهر باکو به نمایش میذاره. در سمت چپ برج ها و در امتداد خیابان Parlament به ” پارک مفاخر ” یا مشاهیر آذربایجان می رسید. اینجا آرامگاه سیاستمداران، دانشمندان، مفاخر و مشاهیر جمهوری آذربایجان هستش و بدلیل سرسبزی و زیبائی، فخری پارک یا پارک مفاخر نامگذاری شده.

این مکان ۲۴۲ آرامگاه را در خودش جای داده و از جذابیت های این فضا وجود مجسمه های زیبای هر فرد بالای قبر اوست که با ظرافت بالائی ساخته شده. در انتهای پارک هم بزرگترین مقبره یعنی مقبره خانوادگی حیدر علی اف قرار داره.

پارک Filarmoniya

ونیز باکو

موزه فرش

ورودی فانیکولار و میدان اژدها

مقبره های یادبود قتل عام های صورت گرفته

مقبره های یادبود قتل عام های صورت گرفته

نمای باکو و میدان پرچم از بام باکو

مقبره شهدای گمنام در بام باکو

نمای برج های آتش از بام باکو

مقبره مفاخر در پارک مفاخر

مقبره خانوادگی حیدر علی اف در پارک مفاخر
بعد از بازدید از این نقاط قرار شد برای صرف نهار به ایچری شهر بریم و توسط تاکسی لندن با پرداخت ۳ منات به شهر قدیمی رسیدیم. نهار رو در رستورانی زیبا در زیرزمین در همون ابتدای شهر قدیمی خوردیم. این رستوران دقیقا روبروی رستوران منقل بود و توش پر بود از چیزهای قدیمی و زیبا. هزینه نهار شامل بشقاب کباب و برنج، نون مخصوص تفت داده شده در کره، پیش غذای سبزیجات و نوشیدنی ۱۴۳ منات به ازاء ۵ نفر شد.

بعد از نهار گشتی در کوچه ها زدیم. چیزهائی هم بعنوان یادبود خریدیم از جمله عروسک کوچک ماتریوشکا ۷ منات (( عروسک هائی چوبی و زیبا که بسته به قیمتش تعدادی عروسک های کوچکتر در داخلش قرار می گیره و به قول دوستی نماد کودک درون هم می تونه باشه ))، گلدان قدیمی ۳۰ منات و ۷ مدال های کوچک و بامزه هر کدام ۱ منات. حتما یادتون باشه در شهر قدیمی تخفیف بگیرید چون بعضی از اجناس رو حتی می شد تا ۵۰% قیمت اعلامی خریداری کرد. البته این مورد فقط مربوط به فروشگاه ها و دستفروش ها میشه و در مورد فروشگاه های داخل مراکز تجاری و برند ها قیمت ها مقطوع هستش.

فضای ورودی رستوران

فضای داخل رستوران

پیش غذا و غذا به همراه آب معدنی

مدال های یادبود برای فروش

نمونه ای از مجسمه های برنجی در پارک واقع در ایچری شهر
در ادامه به چایخانه ای که روز دوم سفرمون اونجا چای و باقلوا خورده بودیم، رسیدیم. باد بسیار شدید و کلافه کننده ای می وزید و تصمیم براین شد تا آروم شدن نسبی هوا تو چایخانه بمونیم. با صرف چای، گذراندن وقت و پرداخت ۱۵ منات هزینه چای!!! هوا آرومتر شد و ما برای استراحت طرفای ساعت ۵ عصر به هتل برگشتیم. دو ساعتی خوابیدیم و بعد خواب برای دورهمی به اتاق مادرخانمم رفتیم، آجیلی خوردیم و مشغول گپ زدن شدیم تا ساعت ۹ شب که تصمیم گرفتیم برای پیاده روی و شام به مجتمع تجاری پارک بلوار بریم.
پیاده روی یک ساعته در پارک مجاور مرکز خرید کردیم و من هم هر ۱۰ دقیقه یکبار به سمت برج های آتش خیره می شدم ببینم نماش روشن هست یا خیر. متاسفانه از روز ورود تا الان روشن نشده بود و من رو حسابی تو خماری گذاشته بود. شام رو هم در رستوران مکدونالدMC Donald واقع در مرکز خرید پارک بلوار خوردیم . هزینه ۲ عدد همبرگر به همراه سیب زمینی و نوشابه ۶ منات شد و امروز هم تمام.

روز پنجم : دوشنبه ۱۰ / ۸ / ۱۳۹۵ وضعیت آب و هوا : ابری همراه با وزش باد درجه حرارت : ۱۱ درجه سانتیگراد
برنامه امروز بازدید از خیابان نظامی و میدان فواره بود. با توجه به اینکه روزهای قبل هدف ما گردش در این خیابان بود و مراکز خرید و فروشگاه های خوبی رو در این محل دیده بودیم قصد امروزمون بازدید از این مراکز بود. طبق روال معمول، پیاده و از مسیر دیگه ای به سمت این خیابان براه افتادیم. بجای استفاده از خیابان سمت چپ هتل، از خیابان Bulbul که در سمت راست هتل بود استفاده کردیم و به سمت دریا و خیابان نظامی پیاده روی کردیم. در طی مسیرمون و در جوار خیابان Samad Vurghun به مرکز خرید ” Af Mall ” رسیدیم.

با گشتی در داخل این مرکز خرید متوجه شدیم اکثر فروشگاه ها و فضاها در حال باز سازی بودن و فقط فروشگاه اسپرت فروشی و اسباب بازی فروشی بزرگی در طبقه همکف و سوپر مارکت در زیرزمین مشغول به فعالیت بودند. پس بیرون اومدیم و مسیرمون رو ادامه دادیم تا به اولین تجربه تلخ مسافرتمون برخورد کردیم.

بعلت سهل انگاری، بجای استفاده از مسیر زیرگذر، از عرض خیابان جهت عبور استفاده کردیم. البته چراغش برای ماشین ها قرمز بود ولی در عرض ۲ دقیقه دور ما پر شد از پلیس های راهنمائی رانندگی!!! اولش دلیل این امر رو نفهمیدیم چون پلیس ها به زبان آذربایجانی صحبت می کردند و من هم تسلطی به این زبان نداشتم. بعد از چند دقیقه بالاخره متوجه داستان شدیم. عبور از خیابان و در محلی که خط عابر پیاده وجود نداشت. اصرار زیادی کردم که هنگام عبور، چراغ عابر سبز بوده ولی قانع نشدند و پاسپورت و مدارک سفرمون رو خواستن که البته دست من نبود و در هتل بود. تنها کاری که تونستم بکنم کارت هتل و مدارک شناسائی خودم رو در ایران نشونشون دادم و یکی از پلیس ها شروع کرد به نوشتن قبض جریمه به ازاء هر نفر ۲۰ منات!!!! البته بعد از گذشت ۲۰ دقیقه بالاخره راضی شدن جریمه ای در نظر نگیرن و تنها به ارائه تذکر اکتفا کردن. حالمون گرفته شده بود که بعنوان یک ایرانی این تذکر رو گرفتیم ولی واقعا از نحوه برخوردشون و سخت گیریشون در مورد رعایت حقوق شهروندی لذت بردم.
خلاصه بعد از پشت سر گذشتن این تجربه مثبت / منفی به خیابان نظامی رسیدیم. طول خیابان نظامی بیشتر از یک کیلومتره و کوچه های فرعی زیادی رو در بر داره که معمولا پر از فروشگاه و کافه رستوران هستش. بعلت تفاوت در نوع خریدها ساعتی رو جهت جمع شدن تعیین کرده و من، همسر و دوستم جداگانه به سمت مرکز خرید نرگس ” Nargiz Mall ” واقع در میدان فواره رفتیم.

داخل این مرکز خرید برندهای H&M و زارا در دو طبقه وجود داشتن که می شد خرید های مناسبی کرد، مخصوصا در قسمت مردانه زارا ادکلن با قیمت های مناسبی به فروش میرسید. من هم ادکلنی ۷۵ میل به قیمت ۲۵ منات خریداری کردم. بعد از این مرکز خرید به فروشگاه کولینز رفتیم. با توجه به تجربه من در استانبول این فروشگاه شلوار جین هایی خوب با قیمت های مناسب داشت و من تونستم ۲ عدد شلوار جین رو مجموعا ۱۳۰ منات خریداری کنم.

خیابان نظامی و میدان فواره
بعد از خرید و جمع شدن در محل قرارمون تصمیم گرفتیم برای نهار به ” رستوران فیروزه ” بریم که تعریفشو در سایت ها و سفرنامه های مختلف زیاد دیده بودم. این رستوران در میدان فواره و در زیرزمین قرار داشت. فضای ورودی و پذیرائی زیبائی داشت. طبق سفارش دوستانی که به باکو سفرکرده بودن من ساج کباب سفارش دادم که نحوه سرو و کیفیتش عالی بود و شدیدا پیشنهادش می کنم. مابقی غذاها هم خوب بود از جمله برنجی که توش از آلو و فندق پخته استفاده کرده بودن و با ماهیچه سرو میشد و خوشمزه بود. این نهار هم برای ما ۹۰ منات به ازاء ۵ نفر دراومد. بعد از نهار هم به هتل برگشتیم و استراحت کردیم.

فضای داخلی رستوران فیروزه
بعد از ظهر نیت بر این شد که از مرکز خرید پورت باکو Port Baku که جدیدترین مرکز خرید این شهر هست و در سال ۲۰۱۴ ساخته شده دیدن کنیم. جلوی هتل سوار تاکسی لندن شدیم و با پرداخت ۵ منات مرکز خرید پورت باکو پیاده شدیم. خود مرکز خرید به تنهائی بزرگ نیست ولی بعنوان یک مرکز خرید تجاری و برج های مسکونیش فضای زیادی رو به خودش اختصاص داده. میشه گفت پورت باکو در ۳ طبقه باکلاس ترین مرکز خرید باکو هستش چون به علاوه معماری و تزئینات داخلی زیبائی که داره، برند های بسیار معروفی مانند آرمانی، بربری، تیفانی و غیره رو در خودش جای داده که واقعا از دم درشون هم نمی شد رد شد؟؟!!

با اینحال برندهای دیگه ای مثل Go Sport و Massimo Dutti رو هم می شد دید که قیمت هاشون در مقایسه با سایر مارک های موجود مناسبتره. در طبقه همکف هم حتما از سوپرماکتش دیدن کنین. وقتی از تاکسی پیاده می شدیم متوجه شدیم این مرکز خرید در فاصله نزدیکی از مرکز خرید پارک بلوار قرار داره و ما بعد از بازدید از پورت باکو پیاده به سمت پارک بلوار براه افتادیم. در ادامه مسیر میدان آزادی و ساختمان معروف دولتمردان روهم دیدیم.

مرکز خرید پارک بلوار از معروفترین مرکز خریدهای باکو هستش و بعنوان تفریحگاهی ساحلی نقش خودش رو خوب ایفاء میکنه. این مرکز خرید بامزه تنها جائی بود که من مارک های آدیداس و نایک رو در باکو مشاهده کردم. لازم بذکره مارک ریباک رو که کلا در باکو ندیدم و پوما رو هم فقط در خیابان نظامی رویت کردم.

بگذریم، با گشت زدن در پارک بلوار و خرید کردن برنامه خودمون رو ادامه دادیم. علاوه بر داشتن فروشگاه هائی مثل ماوی، بنتون و سیسلی این مرکز خرید شامل شهربازی، سینما و فودکورت هم بود. با تکمیل خریدهامون شام رو در فودکورت همین مجموعه در رستوران مکدونالد MC Donald خوردیم که برای ۳ نفر ۱۳منات هزینه شد و با گرفتن تاکسی لندن با پرداخت ۵ منات جهت خواب شبانه به هتل رسیدیم. این رو هم اضافه کنم که متاسفانه برج های آتش امشب هم روشن نشدند.؟؟!

نمای خارجی مرکز خرید پورت باکو

فضای داخلی مرکز خرید پورت باکو

فضای داخلی مرکز خرید پارک بلوار

ساختمان دولتمردان و میدان آزادی
روز ششم : سه شنبه ۱۱ / ۸ / ۱۳۹۵ وضعیت آب و هوا : بارانی همراه با وزش باد درجه حرارت : ۱۰ درجه سانتیگراد

امروز قصد داشتیم در کنار ” بلوار ساحلی ” قدم بزنیم و از منظره Milli پارک و هوای بارونی لذت ببریم. پس پیاده از هتل به سمت بلوار ساحلی رفتیم و در کنار دریا به سمت پورت باکو پیاده روی کردیم. دقیقا روبروی پارک بلوار اسکله کشتی ها برای گشت دریائی وجود داشت که متاسفانه بدلیل توفانی بودن هوا تعطیل بود. درصورتیکه بلوار ساحلی رو از سمت مرکز تجاری پارک بلوار به سمت برج های آتش ادامه بدید در فواصل نزدیکی به دیواره های شهر قدیمی و قلعه دختر، ونیز باکو، موزه فرش، مرکز موسیقی مقامی، چرخ و فلک و میدان پرچم خواهید رسید.

در خلاف جهت هم به ساختمان دولتمردان و میدان آزادی، بوم تاون Boom Town و پورت باکو می رسید. پیاده در فاصله نزدیکی از مرکز تجاری پارک بلوار به بوم تاون، اسکله بارگیری کشتی ها که از جرثقیل های برجی و کانتینر حمل کن پر بود رسیدیم. بعد در خلاف این مسیر و به سمت برج های آتش برگشتیم. در طول این مسیر پارک بسیار زیبای کاکتوس ها قرار داره که ابعاد کاکتوس هاش هم تحسین برانگیز بود. بدلیل سردی هوا به تریائی بشکل نیم کره که در پارک قرار داشت رفتیم و با صرف چای و باقلوا به مبلغ ۲۵ منات برای ۵ نفر و گرم شدن مجدد به مسیرمون ادامه دادیم. خوب که از بارون لذت بردیم و حسابی خیس شدیم با تاکسی و پرداخت ۶ منات به مرکز خرید مترو پارک رفتیم تا مادر خانمم و دوستشون خریداشون رو تکمیل کنن. بعد هم با مترو از ایستگاه Nariman Narimanov در کنار این مرکز خرید به ایستگاه ۲۸ May برگشتیم و نهار رو در مرکز خرید ۲۸ Mall (( مشخصات در ادامه سفرنامه )) کنار این ایستگاه سفارش دادیم. من توصیف کباب لوله ائی های باکو رو زیاد شنیده بودم. پس از رستورانی در فودکورت این کباب رو گرفتم. مثل این بود که کباب کوبیده رو لای نون لواش سرو کنن. البته مزه اش از توصیفش خیلی بهتره. قیمتش هم با سالاد و نوشابه ۵ منات شد و بعد از این نهار لذت بخش هم به هتل برگشتیم.

Milli پارک

دید دریا و بوم تاون Boom Town از بلوار ساحلی

باغ کاکتوس ها در Milli پارک و دید برج های آتش
بدلیل اینکه خانم من معمار هستش و شهر قدیمی هم از بافت تاریخی زیبائی برخورداره برنامه عصر رو بازهم به دیدن ایچری شهر تخصیص دادیم. البته بعلت بارون شدید این بار با تاکسی از هتل به اونجا رفتیم که هزینه اش هم ۳ منات شد. در این فضای قدیمی با نورپردازی فریبنده اش پیاده روی کردیم تا به فروشگاهی رسیدیم که ترسیم های زیبائی رو روی بشقاب های تزئینی داشت و کارگاهش هم داخل این فروشگاه بود.

داخل فروشگاه رفتیم. مسئول اونجا می گفت این فروشگاه زیرنظر دانشگاه هنرهای زیبا انگلستان اداره می شه و تمامی اساتیدش هم از اونجا میان. کارهاشون هم بسیار قشنگ بود و البته با قیمت های بالا. مثلا، کمترین قیمت برای یک بشقاب نقاشی شده ۹۰ منات بود ولی خوب یادبود ارزشمندی از باکو به شمار میاد. علاوه بر این، شال های رنگارنگ و قشنگی رو هم در اکثر فروشگاه ها می شد پیدا کرد که قیمت ابریشمی بافش حدود ۱۲۰ منات بود و خرید با ارزشی به حساب میومد و مادر خانمم هم یکیش رو خریداری کرد.

قلعه دختر در شب

کارگاه ساخت بشقاب های تزئینی
قرارمون این بود که شام رو در ” کافی شاپ Hard Rock ” که در میدان فواره قرار داشت صرف کنیم. محیطی که بیشتر طرفداران موسیقی مخصوصا موسیقی راک رو به سمت خودش می کشوند چون در تمامی مدت آهنگ های این سبک با صدای بلند در حال پخش شدن بود. از دروازه اصلی شهر قدیمی بیرون اومدیم و میدان فواره دقیقا پشت این دروازه به فاصله چندین دقیقه قرار داشت. بعلت محیط خاص این کافی شاپ مادر خانمم و دوستشون ترجیح دادن به مرکز خرید نرگس برن و ما هم راهی کافی شاپ شدیم.

فضای جالبی داشت. دیواراش با گیتارهای مختلف دکور شده بود و فروشگاهی هم در همون اول بود که تی شرت و اجناس مرتبط با این فضا را می تونستید خریداری کنین. کیفیت غذاش بسیار خوب بود و برای ۲ نفر شامل استیک و سیب زمینی و نوشیدنی ۴۶ منات شد. مهمانداران بامزه ای هم داشت. همگی جوان بودند و گویا عاشق موسیقی، چون در همه حال مشغول آواز خوندن با آهنگ های پخش شده بودن. بعد شام هم به اتفاق مابقی همسفران به هتل برگشتیم و البته باز هم برج های آتش خاموش بودند!!!!!

Hard Rock Cafe در روز
روز هفتم : چهار شنبه ۱۲ / ۸ / ۱۳۹۵ وضعیت آب و هوا : بارانی همراه با وزش باد درجه حرارت : ۱۰ درجه سانتیگراد

امروز قرار بود از فروشگاه ” لوازم خانگی ایکیا IKEA ” بازدید کنیم. این فروشگاه که در کشورهای مختلف شعبات زیادی داره، متنوع ترین اجناس خانگی با قیمت های بسیار خوب رو در اختیار مشتریان قرار می ده و بدلیل نبود مجوز های لازم، متاسفانه در ایران شعبه ای نداره و اجناس اون توسط فروشگاه هائی که نمایندگی انحصاری نیستند آورده و با قیمت بالاتر به فروش می رسه. طبق جستجو در اینترنت، آدرس این فروشگاه در خیابان Naxcivan نزدیک ایستگاه مترو Nizami ذکر شده بود. با توجه به اینکه ایستگاه مترو ۲۸ May محل تقاطع دو خط مترو اصلی هستش، از این ایستگاه براحتی به تمامی ایستگاه ها بدون تعویض خط مترو میشه جابجا شد که البته این هم یکی دیگه از مزایای هتل دیپلمات بود که از این ایستگاه تنها ۱۰ دقیقه فاصله داشت.

در ایستگاه مترو ۲۸ May سوار خط سبز رنگ مترو شدیم و در ایستگاه بعدی یعنی ایستگاه Nizami پیاده شدیم. با استفاده از برنامه نقشه Map به سمت محل این فروشگاه که در فاصله ۱۵ دقیقه ای ما قرار داشت راه افتادیم. هوا بارونی بود و باد تقریبا شدیدی هم می وزید. به خیابان Naxcivan رسیدیم و هرچه گشتیم نتونستیم این فروشگاه رو پیدا کنیم. ابعاد فروشگاه های اصلی ایکیا اینقدر بزرگ هست که از چند صد متری قابل مشاهده باشه. متاسفانه فهمیدیم آنچه در سایت درج شده بود توهمی بیش نبوده و سایت غیر معتبر بوده. پس تصمیم گرفتیم برنامه روز بعد رو که بازدید از ” مرکز خرید ۲۸ Mall ” بود امروز اجراء کنیم چون با این هوا در محیط های باز نمی شد براحتی گشت و گذار کرد.

این مرکز خرید دقیقا روبروی ایستگاه مترو ۲۸ May قرار داره. با توجه به بارون شدید و فاصله ۱۵ دقیقه ای از ایستگاه مترو Nizami توسط تاکسی لندن معروف و با پرداخت ۳ منات به این مرکز خرید رفتیم. ابعاد این مرکز تجاری تقریبا با متروپارک برابره و شاید بشه گفت یکی از محبوب ترین هاست. ازدحام بیشتری نسبت به مابقی مراکز داشت، تنوع فروشگاه ها و اجناسش بیشتر و قیمت هاش هم مناسب بودن. این مرکز خرید ۵ طبقه داره و برندهائی مانند گپ، مانگو، زارا، نکست و سواچ اینجا شعبه داشتند. همچنین شامل سوپرمارکت، فود کورتی بزرگ و کافی شاپ های استارباکس و … هم می شد. اول از فروشگاه های لوازم خانگی واقع در زیرزمین اول دیدن کردیم و موفق شدیم اجناسی بسیار زیبا با قیمت هائی خوب خرید کنیم. از مارک FSBN هم که در دو طبقه فروشگاه های زنانه و مردانه داشت می شد اجناسی متنوع با قیمت های عالی خرید کرد. بعد از خرید هم به هتل برگشتیم.

روز پیش که از خیابان Bulbul به سمت میدان فواره می رفتیم استیک فروشی بزرگی رو دیده بودیم و ۳ نفری قرار گذاشته بودیم فردا نهار به این رستوران بریم. پس از هتل راه افتادیم و به فاصله ۱۰ دقیقه ای هتل، رستوران رو پیدا کردیم. از لحاظ دکوراسیون و اجراء بسیار زیبا بود. مبل هائی چرمی به رنگ قرمز همراه با دکورهائی چوبی، فضائی گرم رو فراهم کرده بود که با برخورد مودبانه مهماندارانش دوچندان میشد. من استیک سفارش دادم، خانمم و دوستم هم همبرگر. کیفیت غذاش خوب بود و البته قیمت هاش کمی بالا بود و برای ۳ نفر ۶۵ منات هزینه شد. بعد از صرف نهار هم به هتل برگشتیم و استراحت کردیم.

همبرگر سرو شده توسط رستوران
برای بعد ازظهر تصمیم داشتیم از بام باکو که روز چهارم سفرمون به اونجا رفته بودیم شبانه بازدید کنیم. دوستم می خواست که برنامه خودش رو داشته باشه و من و خانمم به همراه مادرشون و دوستشون با تاکسی لندن و پرداخت ۶ منات به بام باکو رسیدیم. متاسفانه برج های آتش بازهم خاموش بودند وگرنه منظره بسیار زیبائی رو می تونستیم شاهد باشیم. پس به سمت مقبره شهیدان گمنام راه افتادیم. این مقبره در دل خودش آتشدانی داشت که در شب پرتوهای آتش منظره جالبی رو به وجود آورده بودند. همچنین منظره شهر باکو، نورپردازی ها، میدان پرچم و چرخ و فلک معروف باکو از این بالا عالی بود. رستوران قشنگی هم این بالا بود.
من خودم اعتقاد دارم هر فضائی رو علاوه بر روز، تو شب هم باید دید چون نمایش نور و سایه این فضا ها میتونه قابل توجه باشه. متاسفانه باد بسیار شدیدی می اومد و هوا هم خیلی سرد شده بود. پس به ناچار بعد از گشتی نیم ساعته با تاکسی و پرداخت ۴ منات نزدیک ساحل و کنار چرخ و فلک پیاده شدیم. متاسفانه چرخ و فلک هم بدلیل وزش باد تعطیل بود و غیر قابل استفاده. برای دوستانی که علاقمندند قیمت بلیطش نفری ۵ منات بود و منظره قشنگی رو میشد از چرخ و فلک به سمت دریا و شهر باکو مشاهده کرد.

در فاصله نزدیکی میدان پرچم یا لنین سابق قرار داشت که به عبارتی بزرگترین میدان باکو هستش و پرچم کشور آذربایجان به ارتفاع ۱۶۰ متر در مرکز میدان خودنمائی می کنه. البته در این ساعت بدلیل وزش باد متاسفانه این پرچم هم برافراشته نبود. از چرخ و فلک به سمت ایچری شهر رفتیم. هدف ما رسیدن به خیابان نظامی بود. پس از شهر قدیمی عبور کرده و به میدان فواره رسیدیم و با خوردن هات داگ بعنوان شام و پیاده روی تا هتل هم برنامه امشب مون رو تکمیل کردیم و البته بازهم برج های آتش خاموش بودند!!!

دید باکو از بام باکو در شب
روز هشتم : پنج شنبه ۱۳ / ۸ / ۱۳۹۵ وضعیت آب و هوا : آفتابی-ابری درجه حرارت : ۱۱ درجه سانتیگراد

دیشب قبل از خواب تا حدی چمدان هامون رو مرتب کرده بودیم. بعد از صبحانه رو هم تخصیص دادیم به جمع و جور کردن سایر وسایل و تخلیه اتاق. چون ساعت تخلیه اتاق ۱۲ ظهر بود و ساعت حرکت ما به سمت فرودگاه ۳ بعد از ظهر، میخواستیم از زمانمون حداکثر استفاده رو کرده باشیم. پس چمدان هارو به قسمت پذیرش هتل تحویل دادیم تا در اتاقی نگهداری کنن. بهترین محل برای گذراندن وقت در نزدیکمون، مرکز خرید ۲۸ May بود. هم میشد از سوپرماکتش خریدهائی انجام داد و نهار رو هم می شد در اونجا صرف کرد. اول به سوپرماکت رفتیم و شکلات، چای و چیزهائی مثل شیرینی آذربایجانی که میشد بعنوان سوغات ببریم رو خریداری کردیم. بعدش با حساب کتابی مختصر پول نهارمون رو کنار گذاشتیم و ته توی مابقی منات های باقیمانده رو با خریدن چیزهای باقیمانده که تو این چند روز آمارشون رو داشتیم، درآوردیم. برای نهار به رستوران سلطان احمد کوفته چی در فود کورت رفتیم. با توجه اینکه این نهار آخرین وعده غذائی ما در باکو بود تصمیم داشتیم خیلی مجلل برگزارش کنیم. پس پیش غذای سبزیجات، سوپ و سه پرس کباب های مختلف آذربایجانی به همراه برنج سفارش دادیم و خلاصه لذتی بردیم. هزینه این آخرین وعده هم ۸۷ منات شد. توصیه میکنم حتما پیش غذای سبزیجات رو سفارش بدین چون علاوه بر تر و تازه بودن، خیلی خوش رنگ و لعابه و با پنیر و نون محشری بپا می کنه.

اگه بخوام مراکز خرید رو از نظر مناسب بودن قیمت خرید و تنوع اجناس رده بندی کنم مسلما ۲۸ May در رده اول، مترو پارک دوم، پارک بلوار سوم و پورت باکو در رده چهارم قرار می گیره. مرکز خرید نرگس هم گرچه کوچک بود ولی برای گذراندن وقت و اینکه مطمئن شید چیزی از دست نمیدین خوبه.

پیش غذای سبزیجات
با بازگشت به هتل و چیدن مابقی موارد خریداری شده در کوله پشتی ها به همراه لیدرمون ساعت ۳۰ : ۱۵ به سمت فرودگاه حرکت کردیم. لازم بذکره دو نفر از همسفران که قرار بود این ساعت در هتل باشن، تاخیر داشتن و لیدر بعد از تاخیری ۳۰ دقیقه ای تصمیم گرفت بدون آنها هتل رو ترک کنه که بنظر من هم تصمیم درستی بود. پروازمون ساعت ۱۰ : ۱۹ به وقت باکو بود و ما ساعت ۱۶ و درست ۳ ساعت قبل از پرواز به فرودگاه زیبای حیدر علی اف رسیدیم. پس از انجام پروسه های لازم مثل بازرسی، تحویل بار و گرفتن بلیط هامون نسبت به ورود به سالن انتظار اصلی برای وارد شدن به هواپیما و چک گذرنامه اقدام کردیم. جالب بود تو این فرودگاه تجهیزاتی داشتن که مثل اونو جاهای دیگه ندیده بودم. مثلا ازت نمی خواستن که برای بازرسی نهائی کفشتو در بیاری در عوض دستگاهی بود که پاهاتو به ترتیب روی اون میگذاشتی و کفش هات اسکن می شدن یا در قسمتی دیگه وارد محفظه ای کره ای میشدی و تماما اسکنت می کردن.

حدود یک ساعت و نیم وقت داشتیم و به سمت Duty Free فرودگاه رفتیم. قیمت اجناسش مثل شکلات و غیره به یورو بود و واقعا هم بالا بود. خوشحال شدیم خریدهامون رو از سوپرمارکت ۲۸ May کرده بودیم اونهم تقریبا با نصف قیمت اینجا.

دقیقا سر ساعت پرواز وارد هواپیما شدیم و به سمت تهران پرواز کردیم. طی پرواز هم غذای گرم با دو انتخاب پلو و مرغ یا باقلا پلو سرو شد که انصافا کیفیتش خوب بود و چسبید. بعد از پروازی یک ساعته به فرودگاه امام خمینی تهران رسیدیم. اگه در باکو با اون ازدحام فرودگاه ۳۰ دقیقه در صف های منظم کار کنترل گذرنامه ما انجام شد اینجا فقط با ۲ پرواز ورودی و اون هم فقط بدلیل عدم رعایت صف توسط مسافرین محترم این امر ۱ ساعت طول کشید!!!! نکته ای قابل تامل؟!!!

نمای خارجی فرودگاه حیدر علی اف

فضای داخلی فرودگاه حیدر علی اف
بعد از تحویل بارهامون به سمت محل پارک ماشین رفتیم و با پرداخت ۱۰۰ هزارتومان هزینه پارکینگ شبانه روزی فرودگاه رو به مقصد اصفهان ترک کردیم که بعد از این همه خستگی راه واقعا رانندگی این مسیر طاقت فرسا بود. البته خداروشکر به سلامت به اصفهان رسیدیم و بدلیل اینه فرداش هم جمعه بود تونستیم استراحت خوبی داشته باشیم.

بهر حال سفرمون به شهر زیبای باکو به پایان رسیده بود و بعد هشت روز واقعا دلم برای اصفهان زیبا، خانواده و خونمون تنگ شده بود. مواردی هم بود که حسرتش به دلمون موند از جمله دیدن نورپردازی برج های آتش و سوارکشتی تفریحی و چرخ فلک شدن. البته همیشه باید انگیزه ای برای سفر مجدد وجود داشته باشه.

نکته دیگه ای که باید اضافه کنم، در طی این هشت روز نرخ تبدیل دلار به منات بین ۱٫۶۳ الی ۱٫۶۴ متغیر بود، البته این نرخ مربوط به بانک ها بود و ما پولی در صرافی تبدیل نکردیم. در هر حالت انشالله خوانندگان عزیز این سفرنامه هم بنده رو بدلیل کم و کاستی های موجود خواهند بخشید و خوشحال میشم از نظراتشون در این خصوص بهره مند بشم.

با تشکر و ارادت فراوان

امتیاز دهی هتل دیپلمات 

کیفیت و تنوع صبحانه : ۸ از ۱۰ (( عدم داشتن تنوع لازم ))
تمیزی و زیبائی هتل و اتاق ها : ۷ از ۱۰ (( هتل و اتاق ها واقعا تمیز بودن ولی زیبائی هتل چنگی به دل نمی زد))
عملکرد کارکنان : ۱۰ از ۱۰
تفریحات و امکانات هتل : ۷ از ۱۰
منطقه و دسترسی : ۱۰ از ۱۰
ارزش قیمت به نسبت خدمات : ۱۰ از ۱۰
*در کوچه کنار هتل سوپرمارکت Fresco قرار داره که برای خرید مایحتاج، آب و غیره بسیار مناسب و در دسترسه. همچنین توی این کوچه و کوچه های اطراف فروشنده های نون قطاب هستن که به نظر حتما امتحان کنید.

نقشه مترو باکو

نقشه مناطق توریستی باکو
راهنمای ۱ : استفاده از سایت Tripadvisor

دانلود یا بارگیری این برنامه یا اپلیکیشن براحتی از طریق سایر برنامه های Bazaar و یا Play Store در موبایل های مجهز به سیستم عامل Android امکان پذیره. با باز کردن برنامه Tripadvisor از منوی بازشو کرکره ای موجود در بالا و سمت راست اون و انتخاب گزینه Download Cities وارد صفحه مربوطه می شید که با انتخاب گزینه Download a City و سپس انتخاب شهر مورد نظر مثلا Baku میتونید اون شهر رو ذخیره کرده و روی موبایلتون بصورت برون خط یا Off Line هم استفاده کنین. هر موقع و به محض ورود به این برنامه براحتی شهر ذخیره شده رو انتخاب و از امکانات موجود مانند لیست هتل ها، رستوران ها، مناطق دیدنی و غیره به همراه رده بندی اونها، نظرات و امتیاز دهی سایرین و از همه مهمتر نقشه و مسیر یابی در قسمت نقشه Map استفاده کنین. واقعا مفید فایده هستش.

نویسنده :فرید مسعود

شنبه، ۲۳ بهمن ۹۵ ساعت ۱۴:۳۳

توسط لست سکند

کلمات کلیدی:باکو,سفربه باکو,شهر باکو,سفرنامه باکو