سفرنامه مجله مسافرتی سفرنامه ، تجربه سفر و سفرنامه
نکاتی چند در سفر به آمریکای لاتین: برزیل،آرژانتین،پاراگوئه و اروگوئه(۲۰۱۵)
دوستان عزیز قبل از هر چیز پوزش صمیمانه ما رو بابت تاخیر چند هفته اخیر در بروزرسانی وبلاگ بپذیرید. به ویژه اون دوستانی که می دونیم منتظر تکمیل سفرنامه سریلانکا و تایلند هستند.
راستش این چند هفته یکم درگیر سفر بودیم و دیگه فرصتی نداشتیم که برای وبلاگ بزاریم!
این بار یکم مقصدمون بلندپروازانه تر بود! یه قاره دیگه اونور دنیا! چه میشه کرد هرکی توکان می‌خواد باید جور آمریکای لاتینم بکشه!
حالا خودتون حق بدین اگه بخواین فقط نفری ۵ میلیون پول بلیط هواپیما بدین و ۲۶-۲۷ ساعت هم تو راه باشید میشه کمتر از ۳ هفته برنامه ریزی کرد! تازه ساعت خوابتونم بهم بخوره!
تو این سفر اهداف بزرگی در سر داشتیم و با اون همه زحمت و هزینه‌ای که بیشتر از کل پس‌انداز یکسالمون رو بلعید تصمیم گرفتیم حداقل با چندتا کشور و فرهنگ مختلف آشنا بشیم. واسه همینم با یه شروع رویایی از ریو افسانه ای شروع کردیم و با گذر از نقطه مرز سه کشور برزیل، پاراگوئه و آرژانتین نهایتا در اروگوئه به پایان رسید.
دوستانیکه سفرهای ما رو دنبال می کنن می دونن سبک سفرهای ما خیلی ماجراجویانه نیست و بیشتر بر پایه سفرهای ارزون قیمت و برنامه ریزی شده خانوادگی قرار داره! واسه همینم نگرانی از ناامنی های احتمالی منطقه آمریکای لاتین و بی برنامگی های شبکه حمل و نقل و … یکم کار رو سخت تر می کرد. اما خوشبختانه تو این سفر کل برنامه ریزی هامون نتیجه داد و خدا رو شکر مشکل خاصی پیش نیومد.
با این حال از اونجا که معمولا نگارش سفرنامه های ما با وقفه طولانی انجام میشه و ممکنه خیلی از دوستان بخوان اطلاعات اولیه آمریکای لاتین رو یکم زودتر داشته باشن، با اجازه بقیه دوستان این پست مختصر رو آماده کردیم که امیدواریم مورد پسند دوستان مشکل پسندمون واقع بشه!
اول همه بد نیست یکسری اطلاعات کلی داشته باشین:
غذا
بطور کلی برزیل و سایر کشورهای آمریکای لاتین به واسطه سرزمین های پهناور و سرسبزشون تو هر دو بخش کشاورزی و دامداری بی نیازن! واسه همینم علاوه بر استیک های خوشمزه و پر و پیمون، کلی غذاهای دیگه که ترکیب عمدشون گوشت هست رو به وفور همه جا پیدا می‌کنین که خوشبختانه با ذائقه ما همخونی دارن! تا دلتونم بخواد فست فود و مک دونالد هر گوشه ای از خیابون یافت میشه. برای گیاهخواران هم انواع غذاهایی شبیه پاستا و پیراشکیهای بدون گوشت موجوده.
دوستانیکه دنبال غذای حلال هم می گردن زیاد نگران نباشن! خدا رو شکر هم ماهی تا دلتون به خواد یافت میشه هم اگه یکم بیشتر بگردن خصوصا تو شهرهایی مثل ایگاسو راحت رستوران‌های حلال پیدا می کنن.
خوشبختانه قیمت غذاها هم در مقایسه با کیفیت و کمیتشون خیلی بالا نیست و اگه مشکل‌پسند نباشین و رستوران لوکس و ستاره دار انتخاب نکنین حتی ارزونتر از ایرون می تونین شکمتونو صفا بدین!
حمل و نقل شهری
برخلاف انتظار زیرساخت های حمل و نقل شهری و بین شهری تو کشورهایی که ما دیدیم واقعا عالی بودن. اتوبوس های مجهز و تمیز در کنار شبکه مترو قوی در دو شهر ریو و بوینس آیرس جای هیچ شکایتی باقی نمی ذاشت!
به جز بوینس آیرس که برای اتوبوس حتما باید کارت مخصوص رو خریده باشین تو بقیه شهرها میشد همون داخل اتوبوس بلیط نه چندان گرونی که معمولا کمتر از یک دلار بود رو از راننده خرید. تا دلتون بخواد هم توریست اینفورمیشن و یا حتی آدم های خونگرم و مهربونی یافت میشن که همینطوری به صورت خودجوش به سراغتون می یان و کمکتون می کنن تا مسیرها رو پیدا کنین.
هواپیماهای بین شهری هم در برزیل و آرژانتین کیفیت نسبتا خوبی داشت و با اینکه متوسط قیمت هاشون اصلا قابل مقایسه با اروپا نیست اما با توجه به بعد مسافت و فواصل دور و دراز شهرها اگه یکم زودتر بجنبین می تونین بلیط هواپیماها رو حتی با کارت اعتباری (ویزاکارت و مستر کارت) از اینترنت خریداری کنین. البته یادتون باشه چون آرژانتین نرخ رسمی پزوش از بازار آزاد کمتره با خرید اینترنتی یکم قیمت بلیط ها گرونتر در می یاد!
امنیت
برخی از شهرهای آمریکای لاتین مثل بوینس آیرس و پورتو ایگاسو آرژانتین (Puerto Iguazú) و حتی تا حدودی مونته‌ویدئو و فوز دی‌ایگاسو (Foz de Iguacu) به مراتب امنتر از خیلی نقاط توریستی جهان هستند. در هر حال باید توجه داشت در برخی مناطق باید حتما اصول احتیاطی رو رعایت کنین. در مجموع به قول دوست خوبمون نادر تو این کشورها اگه خودتون سراغ دردسر نرید- و صد البته موارد احتیاطی رو رعایت کنید – دچار دردسر نمی شید!
حالا بد نیست یه نگاهی هم به تک تک این کشورها داشته باشیم:
برزیل
اول همه باید اعتراف کرد که نمیشه با چندتا جمله کوتاه برزیل بزرگ و خارق العاده رو توصیف کرد. اونم کشوری بزرگ و وسیع با مناطقی که هر نوع سلیقه توریستی رو راضی نگه می دارند. از ریو دوژانیرو زیبا و زنده با کلی تفریحات سالم گرفته تا شهر مرزی ایگاسو و خارق العاده ترین پدیده طبیعی جهان که آبشارهای زیبا و عجیبش حداقل برای ما شگفت انگیزتری جایی بود که تا به حال از نزدیک دیدیم. حالا اگه یکم ماجراجوتر از ما هم باشین و از پشه و حیوانات موذی و … هم نترسین میشه مناطق جنگلی آمازون و شهر مانائوس رو که از اونجا میشه یه سفر دریایی ۳ روزه در رودخونه آمازون رو تجربه کرد.
ما در قدم نخست شهر ریو زیبا با همه جذابیت های اطرافش رو انتخاب کردیم و نیم نگاهی هم به جزیره قشنگش داشتیم. اگه می‌خواین تصویر واقعی از ریو و زیبایی هاش داشته باشید شاید بهتر باشه یه بار فیلم کارتونی زیبای “ریو” رو تماشا کنین.
ریو دوژانیرو با زیبایی های طبیعیش و زیرساخت های مناسب توریستی و حمل و نقل شهریش که پذیرای جام جهانی بوده و به زودی میزبان المپیک هم خواهد بود با شب های زنده اش و امنیت نسبی مناسبش در صدر فهرست شهرهای توریستی برزیل قرار داره که به هیچ وجه نباید از دستش داد.
خیلی ها ماه فوریه (بهمن و اسفند) که زمان برگزاری فستیوال معروف ریو هست رو برای سفر به اونجا انتخاب می کنن اما ما چون کلا با شلوغی رابطه خوبی نداریم و از طرفی حاضر نیستیم تو اون مقطع چند برابر هزینه های سیزنی رو بپردازیم عملا تصمیم گرفتیم که یه زمان مناسب اونم از نگاه آب و هوایی رو برای سفرمون انتخاب کنیم.
در هر حال ما هم ریو رو با مردم دوست داشتنی و توریست پذیرشون (علی رغم اینکه اکثرا نمی‌تونن انگلیسی صحبت کنن!) و زیرساخت های خوب حمل و نقل شهری و به خصوص مترو و اتوبوسش در ابتدای فهرست بهترین مناطق گردشگری پیشنهاد می دیم. این شهر علی رغم ضریب نسبتا مناسب بالای امنیتی که داره و ما هم تا حدود زیادی این موضوع رو لمس کردیم نیاز به توجه و احتیاط بیشتر به خصوص در مورد انتخاب منطقه مورد اقامت و نیز ساعات حضور در خیابون داره!
اگه شنبه یا یکشنبه هم اونجا بودید بازدید از بزرگترین ورزشگاه جهان که سالها قبل یبار در سال ۱۹۵۰ نزدیک ۲۰۰ هزار نفر رو در خودش جا داده بود رو از دست ندید! اونم در قالب تماشای فوتبال در کنار برزیلی های متعصب و عاشق فوتبال عالمی داره که حتی برای کسانیکه از فوتبال فرار هم می کنن می تونه جذاب باشه!
شهر زیبای کوریتیبا یا به قول برزیلی ها کوریچیبا دومین مقصد گردشگری ما بود که البته از اونجا که عمده هواپیماهای ریو به شهر فوز دی ایگاسو به صورت غیر مستقیم و از طریق این شهر به ایگاسو پرواز می کنن می تونه انتخاب خوبی برای اقامتی کوتاه بدون هزینه اضافه زیادی باشه!
باغ زیبای بوتانیک گاردن این شهر رویایی و منطقه قدیمی شهر در کنار زیربناهای بسیار مناسب حمل و نقل شهری جذابیت زیادی داره
و نیز یه سفر یک روزه کوتاه به جنگلهای مورتس اونم با یه قطار توریستی به سبک قرن ۱۹ میلادی هیجان خاصی داره (البته چون بلیط قطارش یکم گرونه بهتره یکطرف مسیر رو با اتوبوس برین و حتما قطار برگشت رو که ارزونتره بگیرین!)
اما اوج هیجان سفر ما به برزیل رو باید به شهر زیبای فوز دو ایگاسو و آبشار رویایی این شهر نسبت داد. بدون اغراق ما که طی این سالها حدود ۴۰ تا کشور جهان رو دیدیم به جرات اعتراف می کنیم آبشارهای شگفت انگیز ایگاسو زیباترین پدیده طبیعی جهان حداقل از نگاه ما به شمار می یاد.
کلمات و جمله ای رو نیافتیم که آبشارهای ایگاسو رو وصف کنیم، حتی با تصاویر و فیلم ها هم نمیشه ذره ای از زیبایی های این پدیده طبیعی رو شرح داد! باید اونجا بود و از نزدیک عظمت خلقت رو لمس کرد!
پارک جنگلی بزرگ آبشار خودش یه برنامه تمام روز رو می خواد و اصلا تصور نکنین با چند ساعت محدود میشه سر و ته قضیه رو هم آورد!
پارک پرندگان این شهر هم در کنار آبشارها خودش دلیل قوی برای سفر به این کشور دور به حساب می یاد. توکان های زیبا در نگاه اول عروسک های دست ساز بشری که با بهترین شکل و شمایل تزئین شدن به نظر می یان. این باغ با پرنده های شگفت انگیزش در جهان منحصر به فرده!
پاراگوئه
اگه اونقدر ماجراجو هستید که حاضر باشید ریسک رفتن بدون ویزا به یه کشور دیگه رو قبول کنید، اگه پاتون به ایگاسو رسید حتما شهر مرزی سیوداد دل استه (Ciudad Del Este) پاراگوئه رو از دست ندید! البته یکم پیاز داغش رو زیاد کردیم اما واقعیت همونه و طبق قانون پاراگوئه از شهروندان کشورهای دیگه ویزا می خواد و اگه بخوان گیر بدن سرنوشت آدم می تونه خیلی به خطر بیافته!اما بررسی های قبل و بعد از سفر ما در مورد این شهر مرزی از منابع داخلی و خارجی و یکم تحقیقی محلی در خود شهر ایگاسو، ما رو به این نتیجه رسوند که قرار نیست ریسک زیادی رو قبول کنین! در واقع این شهر مرزی رو دولت پاراگوئه منطقه آزاد اعلام کرده و یجورایی خودشم تمایل داره برای رونق تجارت و ایجاد اشتغال در منطقه، توریست های خارجی هم در کنار سایر کشورهای منطقه که ازشون ویزا نمی خوان به منطقه سفر کنن!
با اینکه خیلی از توریست ها به مانند مردم محلی پیاده مسافت حدود ۵۰۰ متری روی پل مرزی رودخونه رو عبور می کنن و پلیس ها هم حتی از کیوسک هاشون بیرون نمی یان تا سئوال بپرسن!، اما پیشنهاد میشه از اتوبوس های عمومی با هزینه ای حدود ۵ رئال (حدود ۱٫۲ دلار) خیلی راحت و بدون توقف از پل عبور کنین!
با این حال اگه گذرتون اونورا افتاد، خودتون تصمیم بگیرین که برین اونور یا نه! بعداً مسئولیتش رو گردن ما نندازین! بازم اگه حرف گوش نکردین و خدای نکرده مشکلی پیش اومد بر حسب شنیده‌ها پلیس های آمریکای جنوبی عموماً اهل زیرمیزی هستن، فقط حتما یه ۱۰ یا ۲۰ دلاری کنار دستتون باشه که بدون نشون دادن بقیه پولهاتون مشکل رو حل کنین!
البته اینم بگیم که کلا چیز زیادی هم نداشت! یجورایی یه مرکز خرید دست چندم بود که قیمت اکثر کالاها حداقل ۱۰-۲۰ درصدی بالاتر از ایران بودن!
آرژانتین
برخلاف برزیل که خوشبختانه دوستان زیادی سفرنامه دارن و کلی اطلاعات رنگ و وارنگ توریستی می تونین تو وبلاگها پیدا کنین، متاسفانه آرژانتین در وبلاگهای فارسی خیلی مهجور مونده و یجورایی جز چند اطلاعات محدود و نصف نیمه چیزی زیادی نمیشه تو وبلاگ ها پیدا کرد! دلیلشم معلومه چون آرژانتین به دلایل سیاسی به ایرانی‌ها ویزا نمی ده و ما هم تقریبا به صورت معجزه آسا و یکم هم به برکت سفرهای قبلی و پربارمون تونستیم در آخرین لحظه ویزا بگیریم و این شد که یکی از بهترین بخش های سفرمون رقم خورد.
در هر حال بهترین راه برای ورود به آرژانتین از طریق مرز زمینی با برزیل و شهر فوز دو ایگاسو هستش، چرا که دقیقا اونطرف رودخونه یه شهر کوچیک و دوست داشتنی با نام مشابه پورتو ایگاسو قرار داره!
شهر پورتو ایگاسو از اون شهرهای دوست داشتنی و کوچیکه که هیچ وقت از دیدنش سیر نمیشین! با اینکه از طرف برزیلیش کوچیکتره اما شهری کلاس بالاتر، زیباتر و حتی امنتر به حساب می یاد.
یک روز کامل بازدید از مجموعه آبشارهای ایگاسو در بخش آرژانتین که البته بیشتر آبشارها هم تو طرف آرژانتین قرار گرفته و فقط و فقط تنها تماشای یک سکانس کوتاه از بالای دهنه آبشار که به مراتب از بخش برزیلی آبشار زیباتر بود برای انتخاب آرژانتین به عنوان مقصد سفر کافی بود.
نمیشه اون لحظات رو وصف کرد. تو بخش آرژانتینی آبشار، به جای دیدن پانوراما عملا از دل آبشارها عبور می کنین و آخر ماجرا به جایی در بالای آبشارها می رسید که خستگی کل سفر از تنتون در می ره!
اطراف شهر پورتو ایگاسو هم یکی دو جای دیدنی دیگه مثل آری یوکا و کمپ سرخپوست ها و خانه مردی که با بطری نوشابه خونه‌اش رو ساخته و نیز پانورامای زیبایی که در یک نقطه در آرژانتین می تونین عملا مرز ۳ کشور آرژانتین، برزیل و پاراگوئه رو در یک تصویر ببینین بسیار جذاب بود.
برای شهر بوینس آیرس زیبا هم نمیشه کمتر از ۴ -۵ روز وقت گذاشت! شهری زیبا با مردمی پرجنب و جوش، خونگرم و شب زنده دار که هیچ شبی نتونستیم زودتر از ساعت ۱۱ به هتل برگردیم! تا حالا به یاد نداریم تو هیچ یک از شهرهای اروپایی چنین شهر زنده ای در شب و امنیت منحصر به فردش رو دیده باشیم! امنیت فوق العاده شهر در کنار معماری زیبا و نیز زیرساخت های عالی حمل و نقل شهری به واقع اون رو لایق عنوان پاریس آمریکای جنوبی کرده! شهری که اغراق نیست اگه اونرو از پاریس هم زیباتر بدونیم.
اطراف این شهر مناطق توریستی‌ای مانند شهر کوچک تیگره وجود داره که خودش حداقل برای یک روز کامل می تونه آدمو محو گشت و گذارش بکنه!
نکته جالب دیگه آرژانتین شباهت های زیادش به ساختار اقتصادی دولتی و حمایتیش با اقتصاد ایرانه! تا اونجا که نظام دو نرخی ارز موجب شده تا قیمت رسمی و دولتی پزو آرژانتین با بازار آزاد که در اصطلاح خودشون بلومارکت یا همون بازار سیاه نامیده میشه حدود ۶۰ درصد تفاوت داشته باشه! واسه همینم مثل سالهای نسبتا دور گذشته کشور خودمون یه خیابونی شبیه ناصرخسرو دارن با نام فلوریدا که قدم به قدم برخی وایسادن و وقتی کسی از کنارشون می‌گذره آروم می گن، کامبیو – کامبیو و این به همون معنای چنج هستش! البته نرخاشون یه حدود ۵ درصدی از نرخی که ما تو پاراگوئه پول چنج کردیم پایینتر بود اما به هر حال در مقایسه با قیمت رسمی پزو هنوزم ۵۵ درصد بیشتر بود!
اروگوئه
در فهرست گردشهای جذاب روزانه اطراف بوینس آیرس، تورهای یک روزه کولنیا و نیز تور یک روزه مونته ویدئو با کشتی دریایی، علاقمندان زیادی رو جذب کرده، همینم شد که به خاطر تجربه یه سفر دریایی هم که شده مقصد آخرمون اروگوئه باشه!
شهر زیبای کلونیا از قدیمیترین شهرهای آمریکای لاتین محسوب میشه و در واقع از نخستین مناطقی است که پای اسپانیایی‌ها و پرتقالی‌ها چند صدسال قبل به اونجا رسیده! گشتن تو کوچه پس کوچه های این شهر کوچیک که تا حدودی دست‌نخورده باقیمونده آدم رو می بره حداقل به یکی دو قرن قبل!
مونته ویدئو هم یه شهر آروم و نه چندان بزرگ در مقایسه با پایتخت های کشورهای بزرگ محسوب میشه! صرفنظر از مسیر رویایی زیبای بین راه کلونیا تا مونته ویدئو، کل دیدنی های شهر رو میشه تو یه یک روز سر و تهش رو هم آورد! به خصوص اگه قبلش انتظارات آدم با دیدن شهرهای زیبایی مثل بوینس آیرس و ریو بالا رفته باشه!
در هر حال سفرمون به دور آمریکای لاتین تجربه ای ناب و جدید بود و حالا که به گذشته نگاه می‌کنیم شاید خیلی زودتر باید این سفر رو می رفتیم. هرچند متاسفانه این سفر ۳ هفته ای علی رغم همه تلاش ها خیلی هم ارزون در نیومد و در مجموع برای بازدید از ۴ کشور حدود ۱۰ شهر در آمریکای لاتین، با احتساب بلیط هواپیما رفت و برگشت ۴۸۳۰ هزارتومانی هر نفر، جمعاً حدود ۲۶۰۰ دلار هم برای دو نفرمون خرج شد که در نتیجه با احتساب هزینه های ریالی این سفر بالای ۲۰ میلیون تومان برامون هزینه داشت (بطور متوسط هر نفر حدود ۱۰ میلیون تومان).
نمی دونیم کی و کجا فرصت بشه که سفرنامه کامل این کشورها رو هم به رشته تحریر دربیاریم، به خصوص هنوز حجم قابل توجهی از سفرنامه قبلیمون به سریلانکا و … باقیمونده و از طرفی مشکلات سرورهای وبلاگی هم انگیزه آدمو واسه نوشتن و به اشتراک گذاشتن تجربیات کمتر و کمتر می کنه! با این حال امیدواریم که بتونیم باز هم با شرح تجربیات سفر در خدمت شما دوستان عزیز باشیم.
