سفرنامه هامبورگ قسمت اول

از همان لحظه ای که پا به این شهر گذاشتم مفتون سرسبزی آن شدم.بعدها دانستم این شهر سبزترین شهر آلمان است با ۴۰% فضای سبز!!! بی نظیر است و چشم گیر وقتی دورتادور شهر را تماما پارکهای جنگلی احاطه کرده است.درون هامبورگ نیز با ۲۱۵۰۰۰ اصله درخت کاشته شده و ۱۲۰ پارک شهری چشم اندازی رویایی را رقم میزند  و من زیر یکی از آبی ترین گنبدهای آسمانی قدم میزنم و به نگاهم فرصت سبز شدن میدهم و سینه ام را با هوایی پاک لبریز میکنم…با من بمانید تا قدم به قدم شما را به دیدن هامبورگ ببرم.

در ادامه با سفرنامه هامبورگ آلمان به نویسندگی سمیرا منفرد با نگارشی خوب از سایت سفرنامه همراه باشید.

راهنمای محلی ما در این شهر خانم “گابریل” است.یکی از بهترین -خوش اخلاق ترین-منظم ترین-مطلع ترین و مسئولیت پذیرترین راهنماهایی که تا کنون داشته ام.همیشه اولین برخورد مسافر در هر کشوری با راهنمای محلی است پس برخورد اول راهنما تاثیرزیادی در برداشت مسافر از فرهنگ و اخلاقیات مردمان آنجا دارد.

خانم گابریل باوجود سن بالا همیشه آراسته و خوش لباس است.این را میشود تعمیم داد به بیشتر آلمانیها. تقریبا بیشتر مردم هامبورگ مردمی هستند که نه به اندازه سوییسیها اما به ظاهر خود توجه نشان میدهند و کمتر کسی را آشفته و ژولیده میتوان دید.

از طرف دیگر خانم گابریل معنی واقعی “نظم و ترتیب” است.این را دیگر همه میدانند که برای آلمانیها نظم و سروقت حضور داشتن اهمیت زیادی دارد.(درست برخلاف ما). شاید یکی از رموز موفقیت آنها همین نظم و دقت بالایشان باشد که در همه جریانهای زندگی آن را رعایت میکنند.

یکی دیگر از شاخصه های خانم گابریل ظاهر بسیار خون گرم او است.راستش تا قبل از سفر به آلمان تصوری که از مردمانش داشتم سردی-بی احساسی و نگاه حقارت بار به نژادهای آسیایی بود.اما در این سفر کوچکترین بی احترامی از سوی هیچ آلمانی ندیدم. برعکس سفری که به فرانسه داشتم و با برخوردهای زننده آنها بسیار روبرو شدم.

مسئولیت پذیری خانم گابریل در اجرای شغلش نیز بسیار بالا است و ما این خصوصیت را در بیشتر آلمانیها دیدیم.بعدا برایتان از تجربه ملموسی که در این زمینه داشتم خواهم گفت.

خانم گابریل فرد بسیار مطالعه گر و با اطلاعاتی است.هرچه میداند دراختیار ما میگذارد و با اشتیاق مننظر سوالهای ما است تا پاسخ دهد اما در کمال شرمندگی مسافرهای ایرانی معمولا هیچ توجهی به اطلاعات گرانبهای او نمیکنند.هیچ علاقه ای به تاریخ و فرهنگ نشان نمیدهند و هیچ وقت هم هیچ سوال اساسی ندارند جز در رابطه با قیمت زمین و ملک و گوشت و ….البته مراکز خرید!!!

معرفی آلمان

و اما آلمان-کشور فلسفه و تاریخ و هنر-کشور آوانگاردترین هنرهای معاصر-کشور مجسمه و تاتر و موسیقی…

آلمان با ۸۲ ملیون نفر جمعیت و وسعت حدود ۴۶۰۰۰۰ کیلومتر مربع در اروپای مرکزی واقع شده است و ثروتمندترین کشور اتحادیه اروپا به حساب میاید.این کشور از شمال به دریای بالتیک-از شرق به جمهوری چک و لهستان-از غرب به فرانسه و لوکزامبرگ و هلند و بلژیک-و از جنوب به سوییس و اتریش میرسد.

پایتخت آن شهر برلین-مرکز اقتصادی آن شهر فرانکفورت-و از جمله شهرهای مهم آن مونیخ-کلن و هامبورگ است.

قسمت شمال آلمان تماما فلات است و مراتع سرسبز کشور در آنجا قرار دارد.قسمت میانی کشور پستی و بلندی بیشتری دارد و جنوب آن که ایالتهای باواریا و فرانکفورت در آن واقع شده شامل رشته کوه های آلپ میشوند.آلمان کشور زیاد مرتفعی نیست. بلندترین قسمت آن ۲۹۰۰ متر ارتفاع دارد.رودهای مهم هامبورگ نیز دانوب آبی و راین زیباست.

و اماشهر هامبورگ که مقصد فعلی ماست برای ۳ روز گردش-همینجا باید گفت که ۳ روز که هیچ ۳۰ روز باید برای دیدن هامبورگ وقت گذاشت اما چه میشود کرد که نه وقت کافی داریم و نه پول کافی پس فعلا همین ۳ روز را میچسبیم.

هامبورگ با ۷۵۰ کیلومتر مربع یکی از شهرهای اصلی آلمان است که در شمال غربی این کشور واقع شده است.به اینجا “شهر پلها” هم میگویند با بیشترین تعداد پل در آلمان شهری همتای آمستردام هلند و ونیز ایتالیا محسوب میشود.در این شهر بیش از ۲۵۰۰ پل وجود دارد که بر روی دریاچه آلستر قرار گرفته اند و بعضی از آنها قدمت ۱۰۰ ساله دارند.

به طور کلی در این شهر اجازه ساخت و سازهای زیاد داده نمیشود.خصوصا اینکه اصولا کسی اجازه ندارد برج و آسمان خراش بسازد تا نمای زیبای ۳ کلیسای پروتستان شهر از همه جا دیده شود.مقایسه کنید با ساخت و سازهای بی رویه و بدریخت شهرهای ایران!

اگر کسی بخواهد ساختمان خود را نوسازی کند تنها میتواند داخل آن را به هرشکلی که میخواهد تغییر دهد.اما نمای ساختمان باید دست نخورده بماند و تنها تعمیر شود و نه اینکه ساختمان کلا کوبیده شده و یکی دیگر جای آن ساخته شود.به همین دلیل ساختمانهای قدیمی زیادی را میشود در شهر هامبورگ دید که با نماهایی شبیه رونسانس و گوتیک چهره قشنگی را برای شهر ایجاد کرده اند.

از قرون وسطی به بعد مراودات آلمان با انگلیس زیاد میشود خصوصا شهر هامبورگ که تبادلات کالا-فکر -اندیشه و فرهنگ را با لندن انجام میدهد.پس این دوشهر شروع به کپی برداری از نوع زندگی و اندیشه یکدیگر میکنند.امروزه نوع معماری انگلیسی و باغهای زیبای ان را میشود در معماری خانه های قدیمی تر شهر هامبورگ مشاهده کرد.

به خاطر بندری بودن هامبورگ این شهر یکی از مراکز تجاری مهم آلمان است و همین باعث شده خانواده های میلیونری برای اقامت اینجا را انتخاب کنند.یکی از بهترین محله های سکونت این ثروتمندان درست پشت هتل ما یعنی هتل اینتر کنتینانتال قرار دارد.این محله بسیار جای شیکی است پر از خانه های بزرگ ویلایی-حیاطهای وسیع با زمینهای چمن و خیابان بندیهای اصولی و بسیار تمیز.

معمولا مهمانان رسمی شهر مثلا ملکه الیزابت را در خانه های این محله سکونت میدهند.

اما و اما باعث افتخار ما ایرانیهاست که بگویم یکی از معروفترین معماران هامبورگی شخصی است به نام آقای “هادی تهرانی” که بسیاری از ساختمانهای مدرن و خانه های شیک هامبورک کار اوست.خود او نیز در همین محله زندگی میکند.

قبل از جنگ جهانی دوم  این محله یک مکان خصوصی بود ویژه افراد ثروتمند.اما بعد از جنگ به علت گرانی و وضعیت بد اقتصادی آلمان مالکان این محله آن را به شهرداری شهر فروختند زیرا از پس هزینه های نگهداری حیاطها و خانه های وسیع آن برنمی آمدند.بعد از آن بود که شهرداری این ساخمانها را تعمیر و خیابانها را نگهداری کرد و به مرور آن را به افراد ثروتند فروخت.اما امروزه استفاده از پارکهای این محله برای همه مردم آزاد و رایگان است.

بیشتر سفارت خانه ها و کنسولگریهای کشورهای مختلف نیز در گوشه و کنار این محله قرار دارد.یکی از این کنسولگریها که نزدیک هتل ما و سر راه همیشگیمان قرار داشت متعلق به کشور ترکیه بود.همیشه جمعیت زیادی در رفت و آمد به آن بودند. راستش جمعیت ترکهای ترکیه در آلمان و خصوصا شهر هامبورگ خیلی زیاد است. بعد از جنگ جهانی دوم و ویران شدن این کشور بود که ترکها به سمت آن مهاجرت کردند.اجتماع آنها در آلمان مثل اجتماع افغانها در ایران است.بیشتر کارهای یدی را انها انجام میدهند.باید اعتراف کرد که آلمان بعد از جنگ جهانی را ترکها دوباره ساختند و امروز آلمانها باید مدیون آنها باشند.اما دقیقا عین ما المانیها هم سپاسگزار این مهاجران زحمت کش نیستند و به چشم حقارت به آنها نگاه میکنند.

ایرانیها هم کلونی بزرگی را در شهرهامبورگ دارند اما برخلاف ترکها آنهااز سطح زندگی و تحصیل بالاتری برخوردارند.بعضی از آنها که در بحران جنگ ایران و عراق به هامبورگ آمدند در کار تجارت فرش هستند و کیا بیایی دارند.اصولا ایرانیها در هامبورگ جامعه قابل احترامی را تشکیل میدهند.

و شاید همین باعث شده که امروز در محله اعیان نشین هامبورگ مسجد شیعی وجود داشته باشد که مرکز اسلامی ایرانیهای مقیم هامبورگ است.مسجد آبی رنگ کوچک بسیار تمیز و ساده ای که با تلاشهای آیت الله بروجردی ساخته شد.

طی جلسه‌ای که توسط ایرانیان در هتل آتلانتیک هامبورگ در سال ۱۳۳۲برگزار شد، بنا بر تشکیل مرکزی اسلامی و بنای مسجدی برای ایرانیان مقیم این شهر انجام گرفت. بعدها تصمیم بر گسترده‌تر شدن فعالیت مرکز برای تمام مسلمانان هامبورگ شد. در ادامه طی نامه‌ای این پیشنهاد به اطلاع آیت‌الله بروجردی رسید و او در نامه‌ای ضمن موافقت خود با این طرح مبلغی نیز برای انجام این کار حواله کردند. این مبلغ محمد محققی لاهیجی از نخستین سفرای شیعه در اروپا در قرن بیستم بود.

 

اما فکر نکنید که همه جای آلمان ثروت است و مکنت.وقتی در شهر هامبورگ قدم میزدم (برخلاف سوییس) با افراد متکدی زیادی روبرو شدم.بعضی از آنها بی خانمان بودند و همان کنار خیابان بساط کارتون خوابیشان پهن بود و به نظر میرسید پلیس کاری با آنها ندارد.آنها با کیسه خواب و ساک لباس و سرو وضعی آشفته با چهره تمیز شهر تضاد زیادی داشتند.

حتی در بعضی از خیابانهای شهر به دیوارهایی برمیخوریم که با گرافیتی پوشیده شده اند.برخلاف شهر سوییس که معمولا جایی را نمیبینیم که دیوار نویسی شده باشد.البته همان طور که گفته بودم آلمان کشوری است که هنرهای آوانگارد و اعتراضی در آن زیاد دیده میشود و آلمانیها هم مردمی هستند که معمولا اعتراضات خود را هرطور شده باشد به گوش حکومت میرسانند.یادتان میاید دیوارنگاریهای دیوار برلین را قبل از فروپاشی؟!

و البته مگر میشود به اعتراض فکر کرد و به “چه” نیندیشید؟!

هامبورگ شهری توریستی

اما هامبورگ شهری بسیار توریستی است برخلاف فرانکفورت.امکانات گردشگری هم در این شهر همه جوره فراهم است.از Tourist Office هایی که در هر گوشه و کناری دیده میشود تا اطلاعات گردشگری را به شما بدهد و اتوبوسهای توریستی دو طبقه که با سوار شدن در آنها گشت دور شهر را خواهید داشت و سواره به دیدن دیدنیها خواهید رفت. حمل و نقل هم در این شهر کار راحتی است هم اتوبوس دارد و هم تراموا و البته مترو…قیمت استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی معقول است و کلا آلمان نسبت به سوییس کشوری بسیار ارزان تری محسوب میشود.

خیابان Monckeberg

از هتل نیم ساعت پیاده روی میکنیم به مرکز شهر میرسیم.جاییکه خیابان Monckeberg (مونکبرگ) قرار دارد و رستورانها و مغازه ها و پاساژهایش.اینجا میشود خرید کرد و معمولا مغازه ها تا ۸ شب باز هستند به جز یکشنبه ها.این خیابان مرکز تجمع مردم محسوب میشود.عصرها و بعد از کار معمولا جوانها به اینجا میایند چیزی میخورند و مینوشند و گپی میزنند به همین دلیل فضای اینجا پر از شور و شوق است و خیلی هم زنده…

در این خیابان هم پاساژهای امروزی قرار دارد و هم ساختمانهای قدیمی.مثل این بنا که شبیه خانه های دوران رونسانس ساخته شده است و بوتیک لباس است.البته به نظر من اگر میخواهید خرید کنید وقتتان را در پاساژها هدر ندهید بلکه پیاده روی در خیابان مونکبرگ را برگزینید تا هم از فضای شاد و سرزنده آن استفاده کنید و هم از نزدیک با فرهنگ مردم شهر آشنا شوید و هم معماری مغازه های آن را ببینید با ویترینهایی که هریک یک چیدمان هنری محسوب میشوند.

و البته در آخر هم سری به این شعبه Starbucks شهر هامبورگ بزنید که در همان حوالی مونکبرگ واقع شده واصلا از بیرون شباهتی به شعبه های دیگر این کافی شاپ شناخته شه ندارد.ساختمانش قدیمی است با فواره مجسمه ای رونسانسی … کیف میدهد نوشیدن قهوه ای در ان و خوردن یک برش کیک هامبورگی…

امیدواریم از مطالعه این مطلب در سایت سفرنامه لذت برده باشید و نظر خود را در خصوص این مطلب بیان فرمایید.

باتشکر

شهریور 91

 

منبع:وبلاگ بیا تا برویم