سفرنامه مجله مسافرتی سفرنامه ، تجربه سفر و سفرنامه
فرانسه ، پاریس (Pere Lachaise، برج ایفل) – ۳۱ ژانویه ۲۰۱۵
شنبه هفت و نیم صبح با زنگ ساعت بیدار شدم. مینا قهوه را دم کرده و میز صبحانه را با خوراکی های مخصوص فرانسه چیده بود.
ساعت 8 با هم از خانه بیرون آمدیم و به سمت ایستگاه مترو رفتیم. خانه تا مترو پیاده حدود 5 دقیقه راه بود و مقصد ما یک مدرسۀ فیلمسازی که برنامۀ نمایش ویژه ای برای روز شنبه تدارک دیده بود.
استفاده از متروی پاریس بسیار بسیار ساده و ارزان است و با کمی مطالعۀ نقشه (که رایگان در تمام ایستگاه ها موجود است) می توان به راحتی مقصد را پیدا کرد و با یکی از خطوط مترو به آن رسید. البته خود مترو (ایستگاه ها، واگن ها و…) آنچنان جدید نیستند و مشخص است که سالها از عمرشان می گذرد.
حدود 9 صبح به مدرسۀ فیلمسازی رسیدیم و پس از معرفی و آشنایی با کارکنان آنجا، کارها را شروع کردیم. سالن را آماده و دوربین ها را کار گذاشتیم و 10 صبح من خداحافظی کردم و بیرون آمدم. قول دادم ساعت هفت و نیم شب دوباره به آنجا برگردم تا در مراسم شام شرکت کنم.
مدرسۀ فیلمسازی جایی در شمالشرقی پاریس بود و بسیار نزدیک به گورستان معروف Pere Lachaise، جایی که آرامگاه بسیاری از چهره های مشهور ادبی و هنری است.
ورود به گورستان آزاد و رایگان است و از 8 صبح تا 6 عصر پذیرای گردشگران. البته انتخاب گورستان بعنوان اولین مقصد گردشی در پاریس کار چندان جالبی نیست (!) اما چون تنها چند قدم با محل مدرسۀ فیلمسازی فاصله داشت، به ناچار آنرا انتخاب کردم!
گورستان بیشتر به یک موزۀ بزرگ شباهت دارد و سنگ قبرها در ابعادی بزرگ و اشکالی دیدنی تزئین شده اند. مجسمه های متعدد و اتاقک هایی برای برخی افراد ساخته شده که در نوع خود دیدنی است.
چندین هزار قبر در این گورستان قرار دارد که در میان آنها افراد مشهور ایرانی از جمله صادق هدایت نیز وجود دارد. پیدا کردن قبرها البته کار ساده ای نیست. گورستان بسیار بزرگ است و روی شیب واقع شده (یعنی مجبورید روی سنگفرش، از شیب بالا بروید یا پایین بیایید).
هر قسمت با حروف و اعداد مشخص شده و تنها یک تابلوی راهنما در قسمت ورودی گورستان نصب شده که تنها اسامی تعدادی از افراد مشهور را (با شماره قطعه و ردیف) روی آن نوشته اند. می توانید با موبایل یا دوربین خود از آن عکس بگیرید و از عکس بعنوان نقشۀ راهنما استفاده کنید یا بهتر این است که از قبل از روی اینترنت محل دقیق قبر کسانی که می خواهید ببینید را پیدا کنید، یادداشت کنید و سپس وارد قبرستان شوید. این کاری بود که من انجام دادم و توانستم در وقتم بسیار صرفه جویی کنم.
ابعاد گورستان آنقدر بزرگ است که سر زدن به تمامی افراد مشهور در یک روز عملاً غیرممکن است. بنابراین باید با توجه به تایمی که در اختیار دارید، تعدادی از آنها را انتخاب کنید. من حدود یک ساعت در Pere Lachaise بودم و موفق شدم تعدادی از افراد مشهور را پیدا کنم و برایشان فاتحه بخوانم!!!
حدود ساعت 11 از گورستان بیرون آمدم و با مترو به سمت برج ایفل رفتم. بعد از حدود چهل دقیقه و یک بار عوض کردن خط، در ایستگاهی نزدیک به برج ایفل – که نماد پاریس، فرانسه، اروپا و کلاً مسافرت و توریسم است – پیاده شدم.
از پیچ خیابان که گذشتم، سر برج از لای درختان خودنمایی کرد. همراه جمعیت زیادی که در همان مسیر در حرکت بودند به سمت برج رفتم و مقابلش ایستادم. شکوه و عظمت خاصی داشت و بسیار زیبا بود. زیر برج مملو از جمعیت بود و همه در حال عکس گرفتن بودند.
صف بسیار بسیار طویلی برای سوار شدن به آسانسور و بالا رفتن از برج تشکیل شده بود که باید ساعت ها در آن منتظر می ماندم تا به بالای برج بروم. چون وقتم محدود بود، از اینکار صرفنظر کردم و ترجیح دادم از همان پایین برج ایفل را ببینم تا از بالای آن شهر پاریس را. اگر کسی مایل باشد به بالای برج برود باید صبح زود (قبل از هشت) خودش را به ایفل برساند و در صف “جا بگیرد”!
برج ایفل درست کنار رودخانه سن ساخته شده و به نظرم یکی از زیباترین نماهای برج، تماشای آن از آنسوی رودخانه است. پل زیبایی مقابل برج قرار دارد که اگر از آن عبور کنید، می توانید عکس های بهتری بگیرید. زیرا از فاصلۀ بسیار نزدیک، برج آنقدر بزرگ است که در قاب جا نمی شود، اما از کمی دورتر، می توان برج را بطور کامل در پس زمینۀ عکس داشت.
دکه های سوغاتی فروشی و دستفروش های بسیاری در اطراف برج وجود دارند که قیمت هایشان مناسب است. با دستفروش ها (که اغلب سیاهپوست هستند) می توان چانه زد اما با دکه ها نه، چون قیمت هایشان مشخص است و اتیکت دارد.
پس از تماشای کافی برج ایفل، به در راستای رودخانۀ سن، به سمت شرق پاریس، راه افتادم. تصمیم داشتم تا هر چقدر که می توانم شهر را پیاده بگردم و دیدنی هایش را از نزدیک تماشا کنم.
(ادامه دارد…)
