چین ، شانگهای – گشت روز اول – ۳ اکتبر ۲۰۱۱

چین ، شانگهای – گشت روز اول – ۳ اکتبر ۲۰۱۱

طبق برنامه، گشت روز اول ما در شانگهای شامل بازدید از باغ یو، برج مخابراتی و خیابان نانجینگ می شد به همراه ناهار. یعنی یک روز را بطور کامل همراه تور بودیم.

طبق معمول، ساعت ۸ صبحانه خوردیم. صبحانۀ هتل شرایتون شانگهای به اندازۀ صبحانه های هتل ماریوت پکن کامل نبود، اما به هر حال عالی بود. ساعت هشت و نیم اتوبوس تور به همراه لیدر ایرانی و یک لیدر چینی حرکت کرد.

لیدر چینی ما یک دختر جوان بود به اسم Vera که به راحتی فارسی صحبت می کرد، البته با لهجۀ چینی. طرز فارسی صحبت کردن او و توضیحاتش دربارۀ اماکن دیدنی شانگهای خودش باعث سرگرمی مسافران می شد!

ابتدا ما را به کارخانۀ ابریشم بردند و طرز ساخت پارچه های ابریشمی را از ابتدا، یعنی کرم ابریشم تا انتها توضیح دادند و سپس ما را به فروشگاه کارخانه بردند که انواع محصولات ابریشمی را می فروختند. از آنجا که قیمت محصولات بسیار گران بود،کسی به آن شکل چیزی نخرید.

سپس به سمت باغ یو (Yu Garden) رفتیم. باغ یو یکی از باغ های خصوصی امپراطور بوده که برای پدر و مادرش ساخته است. از آنجا که ساخت باغ ۳۰ سال طول کشیده، پدر و مادر امپراطور از دنیا رفتند و باغ تکمیل شده را ندیدند! این باغ یکی از زیباترین باغ هایی است که تابحال دیده ام. فضاسازی بسیار بسیار دیدنی، به همراه انواع گل و گیاه، سطح سنگی و چوبی (که گویا خاصیت درمانی هم دارد) و آلاچیق، برکه و اتاق هایی که هر کدام جذابیت های بصری بیشماری دارند. حدود

پس از باغ یو از داخل بازار Yu، که مملو از جمعیت چینی ها بود عبور کردیم و به اتوبوس برگشتیم. ساعت ۱۲ شده بود و وقت ناهار. برای ناهار به یک رستوران مکزیکی رفتیم که غذاهایش را به شکل سلف سرویس ارائه می کرد و یک سری غذاهای خاص (مانند کباب، ماهی و پیتزا) را سر میزها می آوردند و به هر کس که می خواست می دادند. فضای و مکان رستوران خوب بود اما کیفیت غذا متوسط.

بعد از ناهار به سمت برج مخابراتی شانگهای – که سمبل شهر هم هست – رفتیم. این برج در سمت دیگر رودخانه و در منطقۀ تجاری شانگهای – که پر از برج های عظیم است – قرار دارد. به دلیل تعطیلی ملی در چین، جمعیت بسیاری (بسیار که می گویم یعنی میلیونی!) برای بازدید از برج شانگهای آمده بودند. صفی بسیار طولانی تشکیل شده بود. ابتدا لیدر گفت که این برنامه حداقل سه ساعت وقت ما را می گیرد و بهتر است از آن صرفنظر کنیم که با مخالفت تمام مسافران روبرو شد. به هر حال همه دوست داشتند برج مخابراتی شانگهای را که به Pearl TV Tower معروف است از نزدیک ببینند.

از ساعت ۲ تا ۴ در صف ایستادیم تا بالاخره موفق شدیم بالای برج برویم. آسانسورهای پرسرعت ظرف چند ثانیه از کف تا بالای برج بالا می رفتند. نمای شهر از بالای برج بینظیر بود. وقتی بالای برج رسیدیم و روی کف شیشه ای آن راه می رفتیم، تمام مسافران دو ساعت در صف ایستادن را فراموش کردند. منظرۀ شهر و رودخانه از آن بالا آنقدر تماشایی است که می توان ساعت ها نشست و تماشا کرد.

برنامۀ بعدی بازدید از خیابان نانجینگ بود که یک walking street بسیار بسیار بزرگ است با فروشگاه های متعدد. ساعت ۷ شب به این خیابان رسیدیم و قرار شد تا ساعت ۸ در خیابان گردش کنیم و راس ساعت ۸ به اتوبوس برگردیم. وقتی مسافران وارد خیابان شدند، همه یکصدا می گفتند که یک ساعت برای این خیابان خیلی کم است، اما چون برنامۀ بعدی – که بابتش نفری ۱۰۰ یوآن اضافه تر پول داده بودیم – گشت کشتی روی رودخانه بود و ساعت ۹ شروع می شد، نمی شد برنامه را تغییر داد.

این را هم بگویم که همان بدو ورود به شانگهای، لیدر ایرانی گفت که روز دوم شانگهای برنامه آزاد است و تور برنامه ای ندارد. اما اگر بخواهید با پرداخت هر نفر ۱۰۰ دلار شما را با یک تور یک روزه به شهر هانگزو می بریم که شهری است بسیار دیدنی و چه و چه… تقریباً تمام مسافران ترغیب شدند که نفری ۱۰۰ دلار را بدهند و با تبلیغاتی که لیدر می کرد حالا که تا اینجا آمده اند یک شهر را هم بیشتر ببینند. همه پول را دادند و ثبت نام کردند به غیر از ما و چهار نفر دیگر.

به نظر من، اگر یک شهر، آنهم شهری مثل شانگهای، را کامل ببینیم و سیر شویم بسیار بهتر از آنست که دو سه شهر را نصفه نیمه دیده باشیم، آنهم با برنامه های تور که هیچ چیزت دست خودت نیست و باید مدام راس ساعت اینجا و آنجا باشی و اگر بخواهی ده دقیقه بیشتر در یک جا بمانی اتوبوس را از دست می دهی.

خلاصه وقتی مسافران خیابان نانجینگ را دیدند، بسیاری از آنها گفتند ۱۰۰ دلار ما را پس بدهید، ما می خواهیم فردا به همین خیابان بیاییم، اما لیدر گفت که امکان برگشت پول وجود ندارد…

نانجینگ خیابانی است شبیه wangfujing در پکن، استقلال (تقسیم) در استانبول یا kao san road در بانکوک، در ابعادی بسیار بسیار بزرگتر. فروشگاه های متعدد، مارک های معروف و رستوران و کافه های بیشمار. برخلاف گفته های لیدر، که نمی توان در شانگهای خرید کرد، ما بیشترین خرید خود را در شانگهای انجام دادیم.

از آنجا که یک ساعت بیشتر وقت نداشتیم، فقط نگاهی گذرا به فروشگاه ها انداختیم و فرصت شد یکبار تا اواسط خیابان راه برویم و برگردیم… چون فردا هم در شانگهای بودیم و برای هانگزو ثبت نام نکرده بودیم، تصمیم گرفتیم فردا حسابی در این خیابان بگردیم.

ساعت ۹ به سمت رودخانه رفتیم تا سوار کشتی شویم. گشت یک ساعتۀ روی رودخانه و تماشای منظرۀ شهر و برج های بلند آن که با نورهای رنگی تزئین شده بود، نمایی بسیار آرامشبخش داشت که بعد از برنامۀ فشرده و خسته کنندۀ آن روز لازم بود.

ساعت ۱۰ به سمت اتوبوس برگشتیم و ساعت ده و نیم هم در هتل بودیم.

شام را در مک دونالد نزدیکی هتل خوردیم و خوابیدیم… تصمیم داشتیم فردا کمی دیرتر بیدار شویم، چون برنامه دیگر دست خودمان بود…

فهرستی از نقاط دیدنی شهر پکن و نقاط دیدنی شهر شانگهای به همراه توضیح کوتاه (به انگلیسی)، قیمت ورودی و آدرس (به انگلیسی و چینی) را در فایل های Word نوشته ام که می توانید آنرا داونلود کنید و پرینت بگیرید.