بهترین خوراکی های مراکش

بهترین خوراکی های مراکش

مراکش زادگاه بزرگترین و متنوع ترین غذاهای جهان است. در این کشور به بهترین شکل از مواد اولیه ی فصلی استفاده می شود و غذاها ترکیبی از تاثیرات فرهنگی گرفته شده از اقوام مختلف بربر، یهودی، عرب و فرانسوی هستند. آنها بر این باورند که بهترین خوراکی های مراکشی در خانه تهیه می شوند بنابراین اگر امکان دارد در کنار یک خانواده ی مراکشی غذا بخورید یا حداقل به رستورانی بروید که یک خانواده آن را اداره می کنند. به احتمال زیاد غذاها با نان سرو می شوند و شکل غذا خوردن شما در مراکش به جای استفاده از کارد و چنگال با دست است. به خاطر داشته باشید که با دست راست غذا بخورید و در مورد غذاهای اشتراکی مانند تجین، ادب حکم می کند که تنها آنچه را جلوی شما قرار گرفته میل کنید. در ادامه بهترین خوراکی های مراکش را به شما معرفی می کنیم:

تجین که نام آن از ظرف سفالی مخروطی شکلی که در آن پخته می شود گرفته شده، در هر منوی مراکشی از کافه های کنار خیابان گرفته تا رستوران های مجلل وجود دارد. تجین خورشی متشکل از گوشت ترد و سبزیجات به همراه ادویه های مختلف است که گاهی به آن زیتون و میوه های خشک نیز اضافه می گردد و معمولا با نان سرو می شود. بهتر است انواع مختلف کوفته kefta را نیز امتحان کنید که در آن گوشت گوسفند یا گوساله چرخ شده به شکل توپ در می آیند و در نهایت در سس گوجه و پیاز پخته شده و روی آنها نیز یک تخم مرغ قرار می گیرد.

تنجیا نیز غذایی دیگر است که نام خود را از ظرفی که در آن پخته می شود گرفته است. به صورت سنتی تنجیا غذایی است که توسط مردان مجرد تهیه می شده و در آن قطعه های بزرگ گوشت گوساله یا بره و انواعی از ادویه های مختلف داخل کوزه ای قرار می گیرند و در نهایت دهانه ی کوزه با کاغذ پوشیده شده و با کش محکم می شود. در نهایت این کوزه ها را به حمام های محلی برده جایی که در خاکسترهایی که آب حمام را گرم می کنند به آرامی برای چندین ساعت پخته می شود.

این غذا ریشه در فرهنگ اقوام بربر داشته و به قرن سیزدهم باز می گردد و غذای اصلی مراکش است. به صورت سنتی تهیه ی این غذا فرایندی زمان بر است که در آن دانه های سمولینا قبل از آنکه بخارپز شوند با دست ورز داده می شوند. پس از بخار پز شدن، وقتی دانه ها نرم شدند و پف کردند با گوشت و سبزیجات، آجیل و میوه های خشک سرو می شوند. این غذا معمولا جمعه ها (روز تعطیل مسلمانان)، در عروسی ها، مراسم عزا و در انتهای ماه رمضان پخته می شود.

این غذای مخصوص فاسی Fassi ترکیبی از طعم های شیرین و شور است و گمان می رود که مورها آن را از اندلس به مراکش آورده باشند. این پای به صورت سنتی از کبوتر پخته شده در ادویه های مختلف تهیه می شود که با لایه ای از بادام و دارچین بو داده پوشیده شده و تمامی آنها در خمیر وارکا که مانند خمیر فیلو است قرار می گیرند. امروز این غذا بیشتر با تکه های مرغ آماده می شود اما اگر شانس این را داشتید که نسخه ی اصلی این غذا را بچشید، هرگز آن را از دست ندهید.

این غذای سنتی بربر، سوپی غنی و خوشمزه است و هرچند معمولا به عنوان پیش غذا سرو می شود اما می تواند به عنوان غذای اصلی نیز مصرف شود. دستور تهیه ی آن از یک منطقه به منطقه ی دیگر متفاوت است اما مواد اولیه ی اصلی آن عبارتند از آرد، نخود، گوجه فرنگی، عدس، ادویه و مقادیر کمی گوشت بره یا مرغ که مقادیری آب لیمو و زردچوبه نیز به آن اضافه شده باشد. حریره معمولا در ماه رمضان به هنگام افطار برای باز کردن روزه تهیه شده و با نان های چسبناک شیرینی به نام Chebakia سرو می شود.

در مراکش هر محله ای ۵ ویژگی دارد: یک مسجد، یک مدرسه، یک حمام، یک فواره و یک اجاق چوبی اشتراکی یا فارین. خانواده ها خمیرهایی که آماده کرده اند را برای پخت به این مکان می آورند یا اینکه مستقیم از نانوای این مکان خرید می کنند؛ نانوایی که هر روز حدود ۲۰۰۰ نان برشته (خبز) می پزد. از جمله دیگر نان های سنتی می توان به harcha (نان سمولینا سرخ شده روی تابه)، rghaif (نان مسطح لایه لایه) و baghira (نانی اسفنجی و حفره دار) اشاره نمود.

غذاهای مراکشی معمولا با گستره ای از سالادهای سبزیجات متنوع (خام یا پخته، داغ یا سرد) آغاز می شوند. بشقاب سالادهای مراکشی ترکیبی از چندین سالاد متنوع است که عبارتند از: گوجه فرنگی ریز خرد شده، پیاز و خیار؛ بادمجان کبابی به همراه سیر، پاپریکا و زیره؛ هویج رنده شده با آب پرتقال، پوره ی کدو؛ تاکتوکا (سالاد گوجه ی پخته، فلفل کبابی و زیتون های محلی).

در مراکش در انتهای بیشتر غذاها میوه های تازه می خورند، اما مراکشی ها همچنین به خوردنی های شیرین بسیار علاقمند هستند به همین دلیل است که بازارها پر از شیرینی های کالری بالا هستند. در این کشور شیرینی های غنی و خوشمزه ای مانند briouats (شیرینی های مثلثی از خمیر فیلو که با خمیر بادام پر شده اند)، شاخ غزال gazelle horns (شیرینی های هلالی شکل با خمیر بادام که با آب شکوفه پرتقال و دارچین مزه دار شده اند) و شباکیا chebakia (بیسکوئیت های کنجدی ترد و سرخ شده به شکل گل) وجود دارند. همچنین اگر در مولای ادریس هستید، نوقای معروف این منطقه را از دست ندهید.

چای نعناع نوشیدنی ملی مراکش است. آماده کردن این چای نوعی هنر بوده و نشانه ی مهمان نوازی تلقی می شود. در تهیه ی این نوشیدنی، چای سبز که با عطر نعناع تازه مزه دار شده با مقادیر زیادی شکر سرو می شود. زمستان ها وقتی نعناع کمیاب می شود از wormwood تلخ استفاده می شود. این چای معمولا از قوری های فلزی و از ارتفاع زیاد داخل لیوان های شیشه ای ریخته می شود و حباب های ایجاد شده قرار است که آن را خواستنی تر کنند.

در بازارهای مراکش با اهرام رنگارنگی از ادویه جات مختلف مواجه می شوید که از آن جمله می توان به زعفران اشاره نمود که زمانی ارزش آن از طلا نیز بیشتر بوده است. به هر صورت، ادویه ی مخصوص مراکش Ras el Hanout است؛ ترکیبی پیچیده (گاهی تا ۳۰ رقم مختلف) که از ساییدن ادویه های مختلف، برگ ها و ریشه های خشک بدست می آید که از آن جمله می توان به هل، جوز، دارچین، زنجبیل و زردچوبه اشاره نمود. از این ادویه معمولا برای غذاهای خاص استفاده می شود. جالب است بدانید معنای نام این ادویه «بهترین جنس فروشگاه» است یا بهترین چیزی که فروشنده می تواند به خریدار خود پیشنهاد بدهد.

منبع : lonelyplanet