سفرنامه مجله مسافرتی سفرنامه ، تجربه سفر و سفرنامه
از سیر تا پیاز سفر به مالزی
به نام او
سلام عرض میکنم خدمت تمام دوستان سایت خوب لست سکند و تشکر میکنم که این سفرنامه رو برای مطالعه و اطلاعات هرچه بیشتر درمورد کشور مالزی و شهر کوالالامپور انتخاب کردید.
ازونجایی که من خودم تقریبا ۸۰ درصد اطلاعات سفرم رو با خوندن حداقل ۱۲ سفرنامه بدست اوردم لازم دونستم که ۱۰۰ درصد اطلاعات کامل این سفر رو در اختیار شما عزیزان قرار بدم. چون کسب این اطلاعات زمان بسیار زیادی رو از من گرفت تا تعداد زیادی سفرنامه بخونم و البته تجربیاتم در سفر، لازم دونستم شما عزیزانی که این سفرنامه رو میخونید دیگه نیازی به مطالعه ی سفرنامه ی دیگری نداشته باشید. (امیدوارم!)
خب… من و همسرم برای اولین سالگرد ازدواجمون تصمیم گرفتیم به کشور زیبای مالزی سفر کنیم.
تاریخ دقیق سفرمون هم ۱۶ آگوست ۲۰۱۷ برابر با ۲۵ مرداد ۹۶ بود.
تقریبا ۳ هفته قبل از سفر از آژانس هواپیمایی هد هد بلیط تورمون رو خریدیم. به قیمت نفری ۲۸۵۰۰۰۰ تومان. این تور شامل ۷شب اقامت در هتل ۴ ستاره ی corus در شهر کوالالامپور و ۱ سیمکارت اعتباری و ۱ گشت نیم روزی به همراه بلیط هواپیمای رفت و برگشت ماهان به ساعت رفت ۱۰:۱۵ شب به وقت تهران و برگشت ۱۱:۳۰ شب به وقت کوالالامپور بود.
دوستان عزیز دقت فرمایید مالزی ۳:۳۰ ساعت از ایران جلوتره. و مدت پرواز از فرودگاه امام خمینی تهران تا فرودگاه کوالالامپور ۷:۳۰ تا ۸ ساعته. ( ما رفت ۸ ساعت در راه بودیم و برگشت ۷:۳۰ ساعت.)
روز قبل از سفرمون صبح با مدارک (کارت ملی، بلیط تور، پاسپورت) وارد یکی از شعب ارزی ریالی بانک ملی شدیم و با ریختن عوارض خروج از کشور به مبلغ نفری ۷۵هزار تومان و گرفتن دلار دولتی (هر دلار ۳۳۹۰ تومان) جمعا به مبلغ ۲۰۳۵۰۰۰ تومان ( برای ۲نفر که هر نفر ۳۰۰ دلار است) رسید دلارهامون رو گرفتیم. (واحد پول مالزی رینگت با نماد RM هست و در اون تاریخ هر رینگت ۹۱۵ تومن ما بود.)
روز موعد فرا رسید پرواز ما ساعت ۱۰:۱۵ بود ما ساعت ۷ فرودگاه بودیم و پس از رد شدن از ۳ گیت و بدون تاخیر سوار هواپیما شدیم و سفر پرماجرای ما شروع شد.
در طول سفر با شام و صبحونه در هواپیما ازمون پذیرایی شد.
در فرودگاه کوالا مراحل امنیتی و تحویل چمدانها بدون هیچ مشکلی انجام شد.
ی نکته بگم خدمت دوستان ،سعی کنید با جمعیتی که از هواپیما پیاده میشن حرکت کنید وگرنه مثل ما یکم سردرگم میشید. ما بعد از پیاده شدن از سرویس بهداشتی استفاده کردیمو همین باعث شد از جمعیت جا بمونیم و یکم سردرگم شیم. چون فرودگاه کوالا خیلی بزرگه شما باید ی مسیری رو برید تا به ی مکانی شبیه ایستگاه مترو برسید، سپس سوار اون متروها بشید و آخرش پیاده شید و برید برای تحویل گرفتن چمدونهاتون.
از اون قسمت که خارج شدیم تور لیدرمون منتظرمون بود و با ی تعداد دیگه مسافر رفتیم به سمت اتوبوس.
ی سری اطلاعات کلی بهتون بدم: همیشه دلارتونو تو صرافی هایی که نوشته license money changer چنج کنید چون اینها مجوز دارن. ( در این تاریخی که ما رفتیم تقریبا هر دلار ۴٫۲۳ رینگت بود. نماد پول مالزی RM هست. ) در فرودگاه هم چنج نکنید چون گرون باهاتون حساب میکنن. بهترین جا برای چنج پول صرافی های خیابون بوکیت بینتانگ هست.
اگر از ایران بخوان باهاتون تماس بگیرن(و بالعکس) هزینه اش تقریبا دقیقه ایی ۲٫۴ رینگت هست که به پول ما تقریبا میشه ۲۱۹۶ تومن. هزینه ی sms هم تقریبا ۵۰۰ تومن ما میشد.
از فرودگاه کوالا تا شهر تقریبا ۱ ساعت راه بود و در این فاصله لیدرمون یک سری اطلاعات بهمون داد و برگه های برنامه های تور رو بهمون داد و خواست تا انتخاب کنیم کدوم برنامه ها رو با تور بریم. منتهی چون تحقیقات من در حدی بود که به خود مالاییها بگم کجارو چ جوری برن و صدالبته هزینه ی تور برای هر برنامه خیلیییی بیشتر از هزینه ایی بود که خودتون میتونستید خرج کنید و صد البته تر اینکه ما اصلا حوصله ی گشت دسته جمعی و علافی شو نداشتیم هیچ برنامه ایی رو به جز همون تور نیم روزی رایگان با ناهار رو انتخاب نکردیم. دوستان واقعا وقت تلف کردنه از نظر منکه با تور برید. ما همون گشت نیم روزی رو با تور رفتیم پشیمون شدیم (البته توصیه میکنم حتما برید تور نیم روز رو!!!) از بس که وقت کشی میشد! اینکه دم هر هتل منتظر بایستید تا بیان و تو هر برنامه ایی بازم منتظر بایتسید تا کل اتوبوس پر بشه و بازهم صد البته هزینه ی چند برابری تور که خدمتتون در طول سفرنامه عارض میشم. و همچنین اون حس ماجراجویی که خودتون تجربه میکنید خیلی لذت بخش تر از همراهی با تور هست از نظر بنده.
وقتی به شهر رسیدیم اتوبوس توقف کرد. سیم کارتها رو دادن بهمون و پیاده شدیم تا از ی صرافی هم یکم پول چنج کنیم هم یکم از فروشگاه های زنجیره ایی مواد غذایی سون ایلیوین (۷-۱۱) خرید کردیم.
سیم کارت umobile که روش قیمت زده ۸٫۵ رینگت
سیم کارتی که به ما دادن گفتن ۵ رینگت شارژ داره ولی باید مازاد خودتون شارژ کنید که این شارژ ۵رینگتی هم بتونید استفاده کنید. سیم کارت اینترنت نامحدود داشت ولی خب سرعت پایینی داشت طوری که فقط میتونستید تلگرام و اینها چک کنید و ی سرچی داشته باشید حتی عکس هم به زور آپلود میکرد. ما از فروشگاه سون ایلوین ی شارژ ۱۰ رینگتی خردیدیم و سیم کارتمونو شارژ کردیم (شارژ ۵رینگتی هم میخردیم خوب بود چون تنها راه ارتباط ما با ایران از طریق نرم افزار ایمو که تماس تصویریه بود و شارژ سیم کارت بلااستفاده موند.) و ی مقداری از فروشگاه نوشیدنی هاندرد پلاس (۱۰۰+) و خوراکی خریدیم. که بعد متوجه شدیم از هتل ما تا این صرافی و فروشگاه ۴ دقیقه پیاده بیشتر نیست و بازهم اومدیم اینجا.
هزینه ی لیست ارایه شده توسط لیدر ما بدین شرح بود:
۱-عصر روز اول: بازدید از برج مخابراتی و صرف شام در رستوران ایرانی با موزیک زنده ۳۵ دلار!!!!
۲- تور نیم روزی به همراه ناهار رایگان
۳- دیدار از putra jaya به همراه عصرانه و توقف در مرکز خرید و صرف شام ۴۵ دلار!!!!
۴- دیدار از colmar tropical و صرف ناهار و گنتینگ و صرف شام ۷۰ دلار!!!!
۵- پارک آبی sunway lagoon هیجان انگیز ۵۰ دلار!!!!
۶- دیداد از صنایع قلع و batu cave و پارک پرندگان و صرف ناهار و بازدید از آکواریوم ۵۵ دلار!!!!!
اینها لیست و قیمت جاهایی بود که ما میخواستیم بریم و در آخر خدمتتون عرض میکنم تفاوت قیمت رو…!
بعد از انجام این کارها مارو گذاشتن هتل.
خب دوستان عزیز من ی توضیح کامل درمورد هتل بدم.
بعد از ۲هفته تحقیق درمورد هتلهای کوالالامپور ما هتل ۴ ستاره corus رو انتخاب کردیم بنا به دلایل زیر:
۱-در سایت booking این هتل رتبه ی خیلی خوبی داشت. (۸٫۳)
۲- به دلیل موقعیت قرارگیری عالیه هتل : تا برجهای دوقلوی پتروناس و آکواریوم و مترو klcc و ایستگاه اتوبوس توریستیه hop on hop off فاصله ایی نزدیک به ۳ دقیقه پیاده بود.
ایستگاه اتوبوسهای رایگان go kl هم دقیقا روبروی هتل بود.
تا فروشگاه سون ایلوین (۷-۱۱) و صرافی هم تقریبا ۴ دقیقه پیاده بود.
۳- در تمام مناطق این هتل چ اتاقها و چ لابی اینترنت پرسرعت در دسترس بود.
خدمات هتل هم آخر سفرنامه خدمتتون عرض میکنم.
گشت روز اول: آکواریوم و برجهای دوقلوی پتروناس
بعد از کمی استراحت در هتل راهی آکواریوم شدیم.
از هتل تا پاساژ suria klcc پیاده روی کردیم تقریبا ۳ دقیقه، و داخل پاساژ شدیم و با کمی پرس و جو آکواریوم رو پیدا کردیم. ورودی آکواریوم برای هر نفر ۶۹ رینگت بود و تقریبا گشت و گذار اونجا ۳ ساعت شد.(تقریبا ساعت ۴ تا ۷ اونجا بودیم)
(ساعت کاری آکواریوم ۱۰ صبح تا ۸ شب هست)
خیلی آکواریوم زیبایی بود که بهتون پیشنهاد میکنم.
تونل آکواریوم که خیلی زیبا بود
کوسه
لاکپشت و ماهی عظیم الجثه
مار ماهی
عروس دریایی
اسب آبی
بعد از اینکه از آکواریوم بیرون اومدیم تو پاساژ suria klcc مشغول گشت و گذار شدیم و البته قابل ذکره این پاساژ خیلی گرونه. از طبقه ی زیر همکف بستنی های خوشمزه ایی گرفتیم که قیمتشو زده بود اسکوپی ۸ رینگت. ما ۲ اسکوپ گرفتیم و نمیدونم چجوری حساب کرد که ۱۷٫۹ رینگت گرفت از ما.
بستنی های خوشمزه و اما گرون
شام هم ما در مک دونالد خوردیم که ۲تا همبرگر کوچیک با سیب زمینی و نوشابه شد ۱۹ رینگت.
مک دونالد
هزینه ی روز اول ۲ نفر ما:
سوپرمارکت ۷-۱۱ : ۲۵٫۲ رینگت
شارژ سیم کارت : ۱۰ رینگت
آکواریوم : ۱۳۸ رینگت
بستنی : ۱۷٫۹ رینگت
مک دونالد : ۱۹ رینگت
جمعا: ۲۱۰٫۱ رینگت
گشت روز دوم: گشت نیم روزی و putra jaya (شهر الکترونیکی)
امروز روز گشت نیمروزی همراه با ناهار رایگانی بود که ما رو تورمون داشتیم. بعد از صبحانه قرار بود لیدرمون ساعت ۹ دم در هتل باشه. که ۹:۳۰ اومد. تا همه ی اون گروه ما هم از هتل ما جمع شن شد ۹:۴۵٫ سوار اتوبوس شدیم و تا رفتیم هتلهای دیگه و بقیه ی مسافران رو جمع کردیم شد تقریبا ۱۰:۳۰٫!
اول از همه ما رو بردن میدان استقلال. مالزی تا چند ساله اخیر مستعمره انگلیس و ی کشور دیگه بوده و چند سالی میشه که مستقل شده برای همین هم این مکان اسمش رو گذاشتن میدان استقلال و هر سال اواخر ماه آگوست میان در این مکان و جشن و شادی میکنن.
میدان استقلال
بعد ازونجا رفتیم ی معبد کوچیک چینیها که دقیقا روبروی هتل ما قرار داشت.
ورودی معبد
خدای چینیها که توریستها حق ورود به داخل رو نداشتن
زن چینی در حال عبادت
بعد ازونجا مارو بردن ی مغازه ی شکلات سازی که اجازه ی عکس گرفتن به ما نمیدادن. فقط همینو بگم واقعا شکلاتهای خوشمزه ایی داشت که میتونستید تست کنید اما پیشنهاد خرید بهتون نمیدم. چون همون اندازه شکلات رو که قیمت ۴۵ رینگتی داشت رو ما از پاساژ سنترال مارکت ۱۴ رینگت خریدیم.
ازونجاهم باز مارو ی جا بردن که صنایع دستی بود و مجسمه های قلع داشت، بازهم خیلی گرون بود و فقط همه نگاه میکردن و چیزی نمیخریدن.
ازونجا هم مارو بردن ناهار تو ی رستوران ایرانی و جوجه کباب خوردیم که تعریفی نداشت!
بعدش لیدر گفت که عزیزایی که میخوان بیان پوترا جایا آماده شن و بقیه رم ما میذاریم هتل.
ساعت تقریبا ۲ بود و ما برنامه ریخته بودیم که با مترو خودمون بریم پوترا جایا. از قبل هم من تحقیق کرده بودم که اتوبوسهای گشت شهری پوتراجایا جمعه ها فقط تو ۱ سانس و ساعت ۳ توریست سوار میکنن.( در روزهای دیگه هم ۱۱ دارن هم ۳ ولی چون جمعه نماز جمعه هست فقط ساعت ۳ میتونستیم ازین اتوبوسها استفاده کنیم.)
پس گوگل مپ رو باز کردم و نزدیکترین ایستگاه مترو که bukit bintang بود رو پیدا کردم. ازونجا از گروه جدا شدیم و تقریبا ۱۰ دقیقه پیاده روی کردیم تا رسیدیم به ایستگاه مترو بوکیت بینتانگ. دوستان خرید بلیط مترو راحت تر از اونیه که فکرشو بکنید. روی مانیتور دستگاههای فروش بلیط خط مورد نظرتونو انتخاب میکنید بعد ایستگاهی که میخواید پیاده شید رو انتخاب میکنید و تعداد نفرات را میزنید و هزینه ایی که روی مانیتور نشون میده رو با اسکناس یا سکه به دستگاه پرداخت میکنید و اون هم به تعداد نفراتی که زدید بلیط میده بهتون و اگه پول زیاد داده باشید باقیمانده پولتونم میده.(بلیطهاش شبیه سکه پلاستیکی هستن.) در هنگام ورود به ایستگاه باید بلیط رو روی دستگاه گیت قرار بدید و موقع خروج از ایستگاه مقصد بلیط که شبیه سکه اس رو داخل دستگاه گیت بندازید. این ایستگاه خط ۹ بود ۳ ایستگاه بعدش muzium Negara پیاده شدیم و کمی داخل خود ایستگاه پیاده روی کردیم و تا رسیدیم به kl sentral و باکمی پرس و جو باجه های فروش بلیط پوترا جایا رو پیدا کردیم و برای ۲ نفر بلیط خریدیم. ( برای ۲ نفر ۲۸ رینگت) خط klia eksperes رو به سمت پوتراجایا سوار شدیم و ایستگاه پوترا جایا پیاده شدیم و پس از رد شدن از گیت باجه ی فروش اتوبوس توریستی پوترا جایا رو پیدا کردیم. ما راس ۳ رسیدیم اونجا و گفتن دیر رسیدید و اتوبوس رفته! بعد ازون هم قیمت داد به ما که شده نفری ۵۵ رینگت!!! من تو سفرنامه ها خونده بودم نفری ۲۰ رینگت! خلاصه شانس ما همه چی تو اون دوره سفر ما گرون شده بود! شنیده بودیم تاکسی های اونجا گرون میگیرن ولی ما ناچار بودیم از تاکسی استفاده کنیم. پس رفتیم طبقه ی پایین و در ترمینال تاکسی ها قیمت کردیم که ۱ ماشین رو برای ۲ ساعت در خدمت ما میذاره که شهر رو بگردیمو عکس بگیریم به قیمت ۸۰ رینگت…! پس ما فهمیدیم الان که اتوبوس گرون شده تاکسی خیلی هم مقرون به صرفه تر و بهتره. هم هزینه ی کمتری میدید هم خلوته و برای عکس گرفتن راحتید.
راننده ی ما ی مرد هندی بود که خیلی قشنگ و بدون لهجه انگلیسی صحبت میکرد. و اتفاقا برادرش با ی دختر تهرانی آشنا شده بودو میخواست باهاش ازدواج کنه! ۲ ساعت ریز به ریز همه جا مارو گردوند و توضیحات کاملی به ما داد و همه جا توقف میکرد که ما عکس بگیریم. پوتراجایا شهر قشنگی بود که ارزش دیدن داره و مخصوصا اینکه پل خواجو ماهم در این شهر مدل سازی شده و طویل ترین و اصلی ترین پل شهر هستش.
نمایی از یکی از خطوط مترو
بلیط مترو پوترا جایا
مسجد صورتی
نحوه ی پوشش خانم ها و آقایانی که شلوار کوتاه داشتن. هنگام ورود ی همچین لباسی رو باید میپوشیدن
پل خواجو
گلی که پیوندی بود و از ۱بته چند رنگ رشد کرده بود.
بعد ازونجا هم تو ایستگاه مترو اول دونوشیدنی هاندرد پلاس گرفتیم که خیلی چسبید و یکم خوراکی دیگه.
بلیط خریدیم برای kl sentral برای ۲ نفر ۲۸ رینگت و از kl sentral از دستگاهها بلیط خریدیم برای ایستگاه klcc و رفتیم برجهای دوقلو رو دیدیم و از دریاچه ی سمفونی (symphony lake) لذت بردیم و پیاده برگشتیم (تقریبا ۳دقیقه پیاده بود) تا هتل که تو راه یکی از شعب معروف کافه استارباکس رو دیدیم و ۲تا فراپاچینو خوردیم که عالی بود مزه اش و رفتیم هتل.
نوشیدنی املاح دار ۱۰۰+ با طعم های خوشمزه که باید هرروز استفاده شودکه گرما زده نشید
دریاچه ی سمفونی
برجهای دوقلوی پتروناس
فراپاچینو در استار باکس
هزینه ی روز دوم ۲ نفر ما:
مترو : ۶۰ رینگت
تاکسی پوترا جایا : ۸۰ رینگت
نوشیدنی و خوراکی : ۱۷ رینگت
کافه استار باکس : ۴۱ رینگت
جمعا : ۱۹۸ رینگت
گشت روز سوم: اتوبوسهای توریستی hop on hop off
کشور مالزی کلا ۳۰ میلیون جمعیت داره و فقط در سال گذشته ۳۱ میلیون توریست جذب کرده… این نشون میده چقدر این کشور توریستیه… به همین علت کوالالامپور ی سری اتوبوسهای توریستی گذاشته در سطح شهر که ی یکسری مناطق دیدنی و توریستیه شهر رو میبره به توریستها نشون میده. در سفرنامه ها اشاره شده بود نفری ۴۵ رینگت هست و باز هم شانس ما نفری ۵۵ رینگت شده بود! ساعت کار این اتوبوسها از ۹ صبح تا ۸ شب هست و ۲۳ ایستگاه رو شامل میشه.
نزدیکترین ایستگاه به هتل ما ایستگاه برجهای دوقلو بود که باز هم ۳ دقیقه بیشتر تا هتل فاصله نداشت و ایستگاه ۲۳ بود.
صبح بعد از صبحانه از هتل بیرون زدیم و رفتیم اون ایستگاه اتوبوس و ۲ تا بلیط جمعا به مبلغ ۱۱۰ رینگت خریداری کردیم و بلیط فروش ی برگه ی راهنما هم به ما داد که ایستگاه های اتوبوس نوشته شده بود.
ایستگاه هایی که ما پیاده شدیم:
ایستگاه ۲: برج مخابراتی (kl tower)
در عرض ۲ دقیقه پیاده شدیم و عکس گرفتیمو دوباره سوار شدیم. ولی کاش یکم بیشتر اون ایستگاه رو میگشتیم چون ایده ی جالب خونه ی وارونه زده بودن(جایی درست کرده بودن که همه چیش وارونه بود) که بعد از سوار شدن به همسرم گفتم کاش این رو هم میرفتیم میدیدم ولی نفهمیدم ورودیش چقدر بود.
برج مخابراتی
ایستگاه ۴ هم آکواریوم بود که ما روز اول رفتیم.
ایستگاه ۶: خیابان بوکیت بینتانگ (bukit bintang)
این خیابان معروفترین خیابان کوالالامپور هست که پر از پاساژ و مراکز خرید لوکس و غیر لوکس هست.
پاساژ های pavilion , bb plaza, lot 10 , starhill و Berjaya times square در این خیابان قرار داشت. خیلی دوست داشتم پاساژهای لوکس پاویلیون و استارهیل رو ببینم ولی تو کل سفر متاسفانه وقت نشد.
ما این ایستگاه پیاده شدیم که بلیطهای کولمار تروپیکال و سان وی لاگون رو از پاساژ تایمز اسکویر بخریم. پس از پیاده شدن حدود ۱۰ دقیقه پیاده روی کردیم تا رسیدیم به پاساژ برجایا تایمز اسکویر. بدون معطلی رفتیم طبقه ی هشتم و از واحد توریستیه The chateau ، ۲ تا بلیط کولمار تروپیکال نفری ۶۰ رینگت (جمعا ۱۲۰ رینگت) برای روز ۲ شنبه ساعت ۹:۳۰ رفت و ۴ برگشت خریدیم.(توضیحات خود دهکده ی فرانسوی هارو تو روز خودش براتون توضیح میدم)
بعد از خرید بلیط کولمار تروپیکال رفتیم سمت دیگر طبقه ی هشتم و از ی واحد عربی توریستیه al diuf al Arabia برای ۳ شنبه ۲ تا بلیط سان وی لاگون (پارک آبی) نفری ۱۴۰ رینگت (جمعا ۲۸۰ رینگت) خریدیم.(توضیحات پارک آبی رو هم در روز خودش توضیح میدم)
البته ما تو این پاساژ مغازه ی کولمار رو زود پیدا کردیم ولی متاسفانه مغازه ی پارک آبی رو دوستان تو سفرنامه های قبلی درست ذکر نکردن همین باعث شد ما خیلی راه بریم و پاساژ رو بالا پایین کنیم تا ی مغازه که پارک آبی داشت پیدا کنیم. هم خیلی زمانمون رفت هم اینکه خیلی اول کاری خسته شدیم. توصیه من به شما عزیزان اینه که این بلیط ها رو سریع تهیه کنید و برگردید به ایستگاه و پاساژگردی رو اونروز انجام ندید. چون خیلی ایستگاه پیش رو دارید که مجبورید مثل ما از خیرش بگذرید.
مغازه ی خرید شاتل رفت و برگشت کولمار تروپیکال (دهکده ی فرانسوی و باغ ژاپنی)
مغازه ی خرید بلیط سان وی لاگون (پارک آبی)
ایستگاه ۸ : محله ی چینیها (china town)
ما اول از همه چون شنیده بودیم ی معبد هندی قشنگ تو این ایستگاه هست رفتیم اون معبد رو با کمی پرس و جو پیدا کردیم و دیدیم بعد رفتیم محله ی چینیها.
اسم اون معبد sri mahamariamman temple بود و واقعا هم جالب بود. سمت چپ معبد قبل از ورودی کفشداریشون بود که باید کفشهامونو تحویل میدادیم و به خانم هایی که لباسشون کوتاه بود ی چیزی شبیه لنگ میدادن دور کمرشون ببندن.
معبد زیبا و جالبی بود توصیه میکنم ببینید. بعد از مشاهده ی کامل برگشتیم بیرون و کفشهامون رو تحویل گرفتیم و کفشداری ازمون انعام خواست و ما ۱٫۲ رینگت بهش دادیم.
بعد از کوچه ی روبرویی معبد رفتیم به خیابونی که به محله ی چینیها معروف بود. کمی گشت و گذار کردیم و برخوردیم به ی معبد چینی. اسم معبد guan di temple بود و اونهم معبد کوچیک و جالبی بود.
کمی تو خیابون چینیها قدم زدیم و راستش من اصلا خوشم نیومد. ی کوچه ی تنگ و کثیف…! دم هیچ مغازه ایی نایستادیم و فقط تند تند میرفتیم که به انتهای کوچه برسیم و فقط چون خیلی تشنه مون بود ی آب نارگیل ۵ رینگتی خریدیمو ۳ مدل میوه استوایی که من فقط اسم یکیشو میدونستم منگوسین هست. اونجا تقریبا همه ی میوه استوایی هاشون کیلویی ۱۰ رینگت هست. به راهمون ادامه دادیم تا رسیدیم به ایستگاه اتوبوس توریستیمون. به محض رسیدن اتوبوس اومد ولی مارو راه نداد و گفت اجازه ندارید با نوشیدنی و خوراکی وارد شید!!! (منظورش همون آب نارگیلی بود که دستمون بود) ما سوار نشدیمو تو ایستگاه منتظر شدیم تا اتوبوس بعدی بیاد. نزدیک نیم ساعت منتظر شدیم تا اومد! واقعا خسته و کلافه شده بودیم… سوار اتوبوس شدیم.
ایستگاه ۹ : سنترال مارکت (central market)
این ایستگاه فقط پیاده شدیم که شکلات و سوغاتی بگیریم، چون ارزونترین شکلاتها رو اینجا میتونید پیدا کنید. مقداری شکلات و قهوه گرفتیم و ی چرخی تو پاساژ زدیم و برگشتیم به ایستگاه.
من دوست داشتم ایستگاه ۱۰ شهر هندیها (little india) پیاده شم که ادویه ی ماسالا و ی سری ادویه های دیگه بخریم ولی اینقدر خسته بودیم پیاده نشدیم.
ایستگاه ۱۲ : موزه ی ملی (national meseum)
این ایستگاه پیاده شدیم و یکم چرخ زدیم. همینکه وارد موزه شدیم نمیدونم چرا خیلی مارو جذب نکرد! البته ما خیلی هم اهل موزه نیستیم. پس مجدد به ایستگاه اتوبوس برگشتیم و سوار اتوبوس شدیم.
پیشنهاد میکنم حتما ایستگاه ۱۴ و ۱۵ پیاده شید. (lake garden , bird park) چون من تعریف این باغها رو شنیده بودم و میگن خیلی قشنگه، ولی ما باز به دلیل خستگی زیاد و اینکه سر ظهر بودو گرم بود پیاده نشدیم.
ایستگاه ۲۱ : دریاچه (istana budaya)
بعد از پیاده شدن از ایستگاه حدود ۱۰ دقیقه پیاده روی کردیم تا دریاچه. قشنگ بود ولی راستش چیز خاصی نبود. من شنیده بودم اینجا قایق میتونیم سوار شیم و چرخ و فلک بزرگی داره. ولی نه از چرخ و فلک خبری بود نه از قایق!
دریاچه
سوار اتوبوس شدیم و ایستگاه ۲۲ که اسمش citibank بود پیاده شدیم ۲ دقیقه ی بعد هتل بودیم و بعد از ی استراحت کوچیک رفتیم kfc شام خوردیم که راستش اصلا خوشمون نیومد! مرغهاش بوی خوبی نمیداد! فاصله ی kfc تا هتل ۴ دقیقه پیاده بود که بعد از kfc از فروشگاه ۷-۱۱ مقداری خوراکی و نوشیدنی هاندرد پلاس گرفتیم و رفتیم هتل.
هزینه ی روز سوم ۲ نفرما:
اتوبوس هاپ آن هاپ آف : ۱۱۰ رینگت
خرید بلیط شاتل کولمار تروپیکال : ۱۲۰ رینگت
خرید بلیط پارک آبی : ۲۸۰ رینگت
ی خرید کوچیک ار پاساژ تایمز : ۱۱ رینگت
کفشداری معبد هندوها : ۱٫۲ رینگت
آب نارگیل : ۵ رینگت
میوه : ۳۰ رینگت
شکلات : ۷۸ رینگت
قهوه : ۷۶٫۹ رینگت
کی اف سی : ۲۴ رینگت
خرید ۷-۱۱ : ۵۳٫۱ رینگت
جمعا ۷۸۹٫۲ رینگت
گشت روز چهارم : باغ وحش ملی (zoo Negara)
امروز برخلاف روزهای دیگه یکم بیشتر خوابیدیم. صبح بعد از صرف صبحانه با نرم افزار uber ی ماشین گرفتیم به مبلغ ۱۵٫۳ رینگت تا باغ وحش. تقریبا ساعت ۱۱ رسیدیم. بلیط باغ وحش رو به مبلغ نفری ۸۵ رینگت جمعا ۱۷۰ رینگت خریداری کردیم و داخل باغ وحش رفتیم.
در ابتدا رفتیم سمت راست باغ وحش و نمایش طوطی و شیر دریایی و چندتا حیوون دیگه رو دیدیم. (این نمایش همه روزه ۱۱صبح و ۳ عصر اجرا میشه که جمعه ها فقط ی سانس ۳:۳۰ داره)
بعد از اون هم بقیه ی باغ وحش رو گشتیم و که این گشت و گذار تقریبا تا ساعت ۵ طول کشید. تو این مدت بستنی و آب و هاندرد پلاس گرفتیم خوردیم و خیلی چسبید. کامل که باغ وحش رو گشتیم اینترنت سیم کارتمو روشن کردم تا گرب یا اوبر بگیرم که به علت سرعت بسیار پایین اینترنت اصلا نرم افزار رو باز هم نکرد.
ی باجه ی information نزدیک در ورودی باغ وحش هست که ی دختر جوان توش بود. بهش گفتم ما میخوایم گرب بگیریم ولی نمیتونیم. خودش با خوشرویی از موبایل خودش برای ما گرب گرفت و هزینه اش هم میشد ۱۴ رینگت.
راننده ی گرب هم متوجه شده بود که ما با موبایل خودمون درخواست ماشین ندادیم ۱۴ رینگت رو از ما ۱۷ رینگت گرفت!
رسیدیم هتل و رفتیم فروشگاه ۷-۱۱ و مقداری خرید کردیم. و رفتیم هتل استراحت کردیم.
شب برای شام به سمت برجهای پتروناس و پاساژ سوریا کی ال سی سی (suria klcc) رفتیمو از فود کورد پاساژ و از پیتزا میلانو ۱ پیتزا و ۱ پاستا سفارش دادیم که واقعا به پای پیتزا و پاستای ایران نمیرسید.
خرس در باغ وحش
فلامینگو در باغ وحش
پاندای تنبل
کرگدن در باغ وحش
شام در پیتزا میلانو
هزینه ی روز چهارم ۲ نفر ما:
تاکسی اوبر: ۱۵٫۳ رینگت
باغ وحش زونگارا: ۱۷۰ رینگت
خوراکی و نوشیدنی در باغ وحش: ۱۸ رینگت
تاکسی گرب: ۱۷ رینگت
سوپرمارکت ۷-۱۱ : ۲۷٫۳ رینگت
شام در پیتزا میلانو: ۲۹ رینگت
جمعا: ۲۷۶٫۶ رینگت
گشت روز پنجم : کولمار تروپیکال (colmar tropical)
دوستان سعی کنید اول اینکه این مکان رو روز تعطیل (شنبه و یکشنبه) نرید چون خیلی شلوغه و البته ممکنه بلیط شاتل پر باشه و گیرتون نیاد. دوم اینکه حتما ۱ روز قبلش بلیط رو بخرید تا ساعتهای دلخواهتون رو بتونید خریداری کنید. مکان خرید بلیط هم که خدمتتون عرض کردم ، طبقه ی هشتم پاساژ تایمز اسکویز در خیابان بوکیت بینتانگ.
کولمار تروپیکال که شامل دهکده ی فرانسوی و باغ ژاپنی هست از مکانهای دیدنی و فوق العاده زیبای مالزی بود.
ما بلیطش رو روز قبل از پاساژ گرفته بودیمو باید ساعت ۹:۳۰ دم در پاساژ تایمز اسکویز میبودیم تا سوار شاتل ها بشیم.
صبح بعد از صرف صبحونه از هتل بیرون زدیم و قصد کردیم با اتوبوسهای رایگان go kl بریم به خیابون بوکیت بینتانگ که پاساژ تایمز اسکویز در این خیابون قرار داره. روبروی هتل ایستگاه این اتوبوسها بود و تقریبا ۲ دقیقه منتظر شدیم تا اتوبوس اومد و سوار شدیم. متاسفانه اصلا حواسمون به این موضوع نبود که اونروز ۲ شنبه و روز کاریه و اول صبح ترافیک هست. ترافیک سنگین بودو ما با کلی استرس رسیدیم ایستگاه بوکیت بینتانگ. تقریبا تا پاساژ رو دویدیم تا خودمونو به موقع رسوندیم جلوی پاساژ و با کمی پرس و جو مکانی که دقیقا شاتل های کولمار وایمیستادن رو پیدا کردیم.
سوار شدیم و تقریبا ۱ ساعت در راه بودیم و اواخر راه، مسیر فوق العاده پیچ در پیچی رو داشتیم که همه حالشون بد شده بود. اگه شما جزو افرادی هستید که ماشین میگیرتتون و حالت تهوع پیدا میکنید حتما صبح قرص بخورید. بالاخره رسیدیم و با راننده زمان برگشت رو هماهنگ کردیم.
از ون که پیاده شدیم ی تابلو دیدیم که ساعتهای شاتل رایگان به باغ ژاپنی رو نوشته بود.
ما تقریبا ۱۰:۳۰ اونجا رسیدیم که اولین شاتلی که داشت ساعت ۱۰:۴۵ بود. به توصیه ی خیلی از دوستان اول رفتیم باغ ژاپنی و راننده شاتل گفت ۱ ساعت بعد بیاید برای برگشت به دهکده ی فرانسوی. تقریبا ساعت ۱۱ بودو ما بعد از طی پله های طولانی و ی مسیر سرسبز و خوش آب و هوا رسیدیم به باغ ژاپنی. واقعاااااا زیبا بود. طوری که بعضی از عکسهایی که من گرفتم خودم احساس میکنم کارت پوستاله. اونجا ی کلبه ایی هم بود که لباس ژاپنی (کیمونو) اجاره میداد و میتونستید بپوشید و باهاش عکس بگیرید. البته این هم بگم که ۱ ساعت برای باغ ژاپنی به نظر من خیلی کمه و حداقل باید ۲ ساعت برای اونجا وقت بذارید. یک ساعتی اونجا چرخ زدیمو برگشتیم محل شاتل. سوار شدیمو برگشتیم دهکده ی فرانسوی. تا از شاتل پیاده شدیم و ی چرخی زدیم اطراف و وارد دهکده شدیم ساعت تقریبا ۱۲:۱۵ بودو دیدیم ویژه برنامه ی رقص از ساعت ۱۲ شروع شده. واقعا زیبا و جالب بود و حیف شد که ۱ ربع از دست دادیم. تقریبا ۱ ساعتی برنامه داشتنو حتی آهنگ ایرانی هم گذاشتن. بعد ازین برنامه گشتن تو دهکده رو شروع کردیمو واقعا از دیدن مناظر زیبای این دهکده سیر نمیشدیم. تقریبا ساعت ۳ بود و ۱ ساعت بعد باید برمیگشتیم. رو صندلی نشسته بودیم که ی گروه نوازنده ی خیابانی اومدنو برامون آهنگ ایرانی زدنو خوندن و ماهم ۴ رینگت بهشون دادیم چون لذت بردیم واقعا.
ساعت ۴ سوار ون شدیمو تقریبا ۵ مارو جلوی پاساژ تایمز اسکوییز پیاده کردو ماهم تاشب پاساژ گردی و کمی خرید کردیم. و رفتیم پیاده به رستوران ایرانی ناب که فاصله ی ۵ دقیقه ایی با پاساژ داشت. فقط دوستان بدونید تو این رستوران دوغ رو لیوانی ۲۰ هزار تومن باهاتون حساب میکنن. ما چون تو منو دوغ نداشت از گارسون پرسیدیم دوغ هم دارید گفت بله و اورد آخر سر تو صورت حساب دیدیم ۲ لیوان دوغ شده ۴۰ رینگت!!!! شام خوردیم و با اتوبوسهای رایگان go kl برگشتیم به هتل.
(دوستان من بهتون توصیه میکنم که اول وقتی با اتوبوس رسیدید به دهکده ی فرانسوی برید تو خود دهکده بگردید و اون برنامه ی رقص رو ببینید و بعد با شاتل برید باغ ژاپنی و ۲ساعتی بچرخید و بعد مجدد برگردید به دهکده. ایجوری هر ۲ تا مکان رو با خیال راحت تر میبینید.)
در مسیر باغ ژاپنی
گل عجیب باغ ژاپنی
رستوران باغ ژاپنی
باغ ژاپنی
دهکده ی فرانسوی
دهکده ی فرانسوی
دهکده ی فرانسوی
ساعت نمایش دهکده ی فرانسوی
دهکده فرانسوی
رستوران ایرانی ناب
هزینه ی روز پنجم ما ۲ نفر:
بستنی: ۱۰ رینگت
موزیک خیابانی: ۴ رینگت
خرید در پاساژ تایمز اسکوییز: ۱۰۰ رینگت
شام در رستوران ناب: ۱۰۳ رینگت
جمعا: ۲۱۷ رینگت
روز ششم : پارک آبی سان وی لاگون (sun way lagon)
دوستان این پارک رو در روزهای تعطیل (شنبه و یکشنبه) نرید چون بومی های خود مالزی هم میان و خیلی شلوغ میشه. بلیط روهم که بالاتر خدممتون گفتم از طبقه ی هشتم پاساژ تایمز اسکوییز دز خیابان بوکیت بینتانگ تهیه کنید. (میتونید اینکارو نکنید و همون روزی که میخواید برید پارک آبی از همون پارک آبی بلیط بخرید ولی اینجوری نفری ۳۰ رینگت باید بیشتر بدید. چون تو خود پارک آبی بلیط ۱۷۰ رینگت هست نفری و ما ازون مغازه ی عربی نفری ۱۴۰ رینگت خریدیم)
شاید به جرئت بگم بهترین و پر هیجان ترین روز سفر ما همین روز بود. واقعا عالی بود.
بلیط این پارک آبی رو ۲ روز قبل خریده بودیم و ساعت کاری پارک آبی از ۱۰ صبح تا ۶ عصر میباشد.
ما بعد از صرف صبحونه از برنامه ی uber ی ماشین گرفتیم به مقصد سان وی لاگون به مبلغ ۷۷ رینگت.
(دوستان پارک آبی رو ما مترو و اتوبوس هم میشه رفت ولی ما ترجیح دادیم با تاکسی بریم که خیلی خسته نشیم. اگر خواستید برید ی راه هست که دوستان در سفرنامه های دیگه گفتن اونم اینه که با مترو میرید به ایستگاه setia jaya (خط۲) و ازوجا سوار اتوبوسهای سان وی لاگون میشید و بعد از پیاده شدن ۲۰ دقیقه پیاده روی میکنید تا میرسید به پارک آبی.
ولی من ی مسیر بهتر بهتون میدم: میرید به ایستگاه مترو kelana jaya (خط۵) پیاده میشید و اتوبوسهای فیدر باس (feeder bus) رو سوار میشید و ایستگاه سان وی پیرامید (sun way pyramid) پیاده میشید که تقریبا روبروی سان وی لاگون هست و ۵دقیقه پیاده روی داره)
به اونجا که رسیدیم بلیطها رو دادیم و اونها هم ی بلیطهای مچی به دستمون بستن و با چهره ایی خندون خوش آمد گفتن. دوستان ی نکته اینکه پس از ورودتون دست راست برید باغ وحش و شهر بازی و قسمتهای دیگه پارک رو ببینید و آخر از همه برید پارک آبی.(اول باغ وحش و تونل وحشت و شهر بازی و پل معلق رو ببینید بعد برید پارک آبی) چون بعد از پارک اینقدر خسته میشید که جاهای دیگه ی پارک رو نمیتونید بگردید. بعد از اینکه همه جارو خوب گشتید برید سمت چپ ورودی و پله برقی ها رو برید پایین و از باجه کابینت اجاره کنید و وسایلتون و بذارید و وارد پارک آبی بشید. ۲ مدل کابینت هست یکی کابینت کوچک که قیمتش ۲۲ رینگت هست و یکی کابینت بزرگ که قیمتش ۴۴ رینگت است. ما اول ۱ دونه کوچیک گرفتیمو دیدیم کمه برامون و رفتیم ی کابینت کوچیک دیگه هم گرفتیم. من خیلی تعریف سینما ۵ بعدی رو شنیده بودم ولی متاسفانه نمیدونم چرا اونروزی که ما رفتیم بسته بود. رفتیم تمام قسمتهای پارک رو گشتیم و بازی کردیم و آخر از همه هم موج مصنوعی بود که خیلی عالی بود تایم موج مصنوعی رو بپرسید و از دستش ندید. بعضی بازیهای پارک پولی بود مثل بانجی جامپینگ و G-force و کارتینگ که از خلوتی اون بازی متوجه میشید که پولیه و البته هم قیمت بالایی داشت.
از پارک آبی با دوتا لیموناد خنک خارج شدیم. چون طبق معمول اینترنت سیم کارت خیلی ضعیف بود و برنامه ی uber یا grab رو باز نمیکرد من دم در این موضوع رو با نگهبان درمیون گذاشتمو اون منو به وای فای پارک وصل کرد و تونستم از گرب ی ماشین بگیرم به قیمت ۴۵ رینگت. برگشتیم هتل و از فروشگاه سون ایلون مقداری خرید کردیم وشب هم رفتیم مک دونالد.
سان وی لاگون
هزینه ی روز ششم ما ۲ نفر:
تاکسی اوبر: ۷۷ رینگت
باکس سان وی: ۴۴ رینگت
لیموناد: ۱۰ رینگت
تاکسی گرب: ۴۵ رینگت
فروشگاه ۷-۱۱ : ۴۵ رینگت
مک دونالد: ۲۵٫۲۰ رینگت
جمعا: ۲۴۶٫۲ رینگت
روز هفتم: گنتینگ (genting) و معبد چین سویی، معبد بهشت و جهنم (chin swee cave temple)
راستش در سفرنامه های قبل خونده بودم که بلیط گنتینگ رو روز قبل باید خرید چون ساعتهای خوبه اتوبوسهاش پر میشه.
ولی ما روز قبلش نخریدیمو یا بخت و یا اقبال گفتیم بریم ایشالا که بلیط گیرمون میاد.
بعد از صبحونه از هتل بیرون زدیم و از متروی klcc رفتیم به kl sentral. با کمی پرس و جو متوجه شدیم طبقه ی پایین باجه های فروش اتوبوس گنتینگ هست. رفتیم پایین و باجه ی فروش بلیط (به اسم Go genting) رو پیدا کردیم و برای رفت ساعت ۱۰ گرفتیمو برگشت هم ساعت ۵ عصر. خیلیییی شانس اوردیم چون بلافاصله بعد از ما ی خانواده اومدن و بلیط تموم شده بود و ۱ ساعت باید معطل میشدن برای اتوبوس بعدی. ما تقریبا ۹:۴۰ دقیقه اونجا بودیم و ساعت ۱۰ هم حرکت کردیم. اتوبوسهای گنتینگ هر ساعت ۱ بار و از ۸ صبح تا ۷ شب سرویس دهی دارن. مسیر تا گنتینگ ۱ساعت رفت و ۱ ساعت برگشت هست و تقریبا ۶ ساعت هم برای گشت و گذار در اونجا لازم هست.
باجه های فروش بلیط گنتیتگ
اتوبوس گنتینگ
بلیط اتوبوسهای گنتینگ
اتوبوس مارو دم در ورودی پیاده کرد و ما با آسانسور طبقه ی بالا رفتیمو بلیط های تله کابین رو برای رفت و برگشت خریدیم.
سوار تله کابین شدیمو و ایستگاه آخر پیاده شدیم که اونجا first world hotel بود و یا باید سمت راست میرفتید یا چپ. اگر چپ برید رستورانهای بسیار زیادی میبینید و با آرم حلال یا غیر حلال. و طبقات بالاتر هم کازینو و این چیزها بود. اگر سمت راست برید هم لابی بسیار بزرگ هتلی رو میبینید و البته بازهم کازینو و سرویس بهداشتی.. این هتل بسیاااار بزرگ و البته زیبا بود. مانیتور های جالب و پیشرفته ایی سرتا سر این هتل بود. من از سفرنامه های قبل خونده بودم که طبقه ی پایین هتل شاتل رایگان به چین سویی هست ولی هرچقدر ما از اطلاعات اونجا سوال کردیم گفتن همچین چیزی نیست و تنها راه رفتن به چین سویی اینه که دوباره با تله کابین برگردید ایستگاه وسط. دوستان اونجا به تله کابین کابل کار میگن (cable car). بعد ازینکه چرخی تو هتل زدیم برگشتیم تله کابین و ایستگاه وسط پیاده شدیم و بعد از کمی پیاده روی و پایین رفتن از چند پله برقی به معبد بزرگ چین سویی رسیدیم. دوستان وقتی وارد مسیر شدید سمت چپتون بالای سرتون حتما مجسمه ها نظرتونو جلب میکنه ولی از پله ها بالا نرید، چون اونها مجسمه های بهشت هستند و شما باید مسیرتونو تا آخر برید تا به ورودی جهنم برسید. اول جهنم رو ببینید و خودتون میرسید به بهشت. این معبد هم زیبا بود واقعا عذابهای قشرهای مختلف جامعه رو نشون میداد که مثلا اگه دکتری تو کارش کم کاری کنه چه عذابی براش وجود داره. این معبد رو کامل گشتیم و سوار تله کابین شدیم و برگشتیم همونجاییکه از اتوبوس پیاده شده بودیم. از مانیتوری که وجود داشت شماره ی سفرمون رو پیدا کردیم و در محلی که اتوبوس قرار بود بیاد ایستادیم. اتوبوس رو سوار شدیم و برگشتیم kl sentral و بلیط متروی برگشت رو خریدیمو برگشتیم هتل. شب هم رفتیم به پاساژ suria klcc و از فود کورت رستوران sub way ساندویچ خوردیمو و برگشتیم هتل.
بلیط تله کابین گنتینگ (cable car)
دستگاههای فروش بلیط تله کابین
گیت ورودی تله کابین
نمای بیرونی تله کابین
معبد چین سویی
نمای زیبای جاده
داخل معبد
بلیط مترو
هزینه ی روز هفتم ما ۲ نفر:
تا مترو کی ال سی سی: ۲٫۳ رینگت
بلیط اتوبوس گنتینگ(برای رفت و برگشت): ۱۷ رینگت
بلیط تله کابین (برای رفت و برگشت): ۳۲ رینگت
مترو برگشت از کی ال سی سی: ۲٫۳ رینگت
شام در ساب وی و ی رستوران دریایی: ۶۴ رینگت
جمعا: ۱۱۷٫۶ رینگت
روز هشتم : باتو کیو (batu cave)
باتو کیو بزرگترین معبد هندی هاست و مجسمه ی مورگان خدای هندی ها در این مکان قرار داره.
در این مکان خانمها و آقایان باید لباسشون کوتاه نباشه.
صبح بعد از صبحونه برگشتیم به اتاق و وسایلمونو جمع کردیم و چمدونها رو پایین به اتاق چمدون سپردیم و رفتیم مترو و ازونجا بلیط متروی برای kl sentral گرفتیم. از اونجاهم باکمی پرس و جو باجه های فروش بلیط متروی باتو کیو رو پیدا کردیم و ۲ بلیط خریدیم. من تو سفرنامه های قبل خونده بودم که از kl sentral تا batu cave حدود ۲۰ دقیقه اس!!!! ما سوار مترو شدیم و تو ۲ ایستگاه تقریبا نیم ساعت توقف داشت! ما گفتیم شاید مشکل فنی پیش اومده اما متاسفانه تو برگشت هم دقیقا همین اتفاق افتاد و ما فهمیدیم گویا این اتفاق برای این خط مترو طبیعیه و باید اینقدر توقف داشته باشه!!! بالاخره با کمی اوقات تلخی رسیدیم باتو کیو. محله ی کثیفی بود برعکس جاهای دیکه مالزی که تمیز و عالی بود. کلا هر منطقه ایی که هندی ها باشن خیلی کثیفه! به محض ورودمون با میمونهای بازیگوش روبرو شدیم که هرچیزی بهشون میدادین میخوردن. از پفک و لواشک و بیسکوییت و پاستیل بگیرید تا نوشابه!!! ماکه کلی خوراکی همراهمون بودو بهشون کلی غذا دادیم. کمی که جلو رفتیم با مجسمه ی مورگان روبرو شدیم که عظمت خاصی داشت. و دقیقا کنار مجسمه چیزی حدود ۴۰۰پله بود که اگه دوست داشتید بالا میرفتید و معبدشونو میدید. راحتتون کنم اگه دنبال چیز عجیبی میگردید اون بالا هیچ خبری نیست جززززززز ی غار زیبا و بازی با میمونها که برای منی که خیلی از میمونها خوشم میاد لذت عجیبی داشت. کلی میمون از سر و کولمون بالا رفتن و کلی نازشون کردیم و کلی هم غذا دادیم بهشون.در مسیر برگشت از پله ها غار خفاشها هست (dark cave) که میتونید با ورودی اگر اشتباه نکنم نفری ۳۰ رینگت از این غار دیدن کنید ولی ما نرفتیم. بعد از اینکه از پله ها پایین اومدیم ی آب نارگیل خنک خوردیم و برگشتیم مترو و همون داستان توقف بیش از حد!!! لیدر تور ما گفته بود ساعت ۵میاد دنبالمون که بریم فرودگاه و ما هم استرس داشتیم که نکنه نرسیم! به ایستگاه klcc که رسیدیم و پیاده شدیم ۲تا ساندویچ کلاب خریدیم و خوردیم و دیگه با هر استرسی بود ساعت ۴:۴۵ دقیقه رسیدیم هتل و ازونجا لیدر اومد دنبالمونو رفتیم فرودگاه و سفر پرماجرا و لذت بخش ما پایان یافت.
هزینه ی روز هشتم ما ۲ نفر:
مترو رفت و برگشت به کی ال سنترال: ۸٫۴ رینگت
مترو رفت و برگشت باتو کیو: ۱۰٫۶ رینگت
آب نارگیل: ۶ رینگت
ساندویچ کلاب: ۱۲ رینگت
خرید قهوه در فرودگاه از استارباکس: ۵۳ رینگت
جمعا: ۹۰ رینگت
پلت فرم ۴ راهنمای ایستگاه باتو کیو
بلیط مترو باتو کیو
محل توقف ایستگاه مترو باتو کیو
میمونهای شیطون
مجسمه ی مورگان
غار بالای پله ها
معبد بالای پله ها
درخت جالب در باتو کیو
دستفروشی که گردنبندهای با گل میفروخت
باتو کیو و نماد میمون
میمون مادر و بچه اش
توضیحات در مورد سیستم حمل و نقل عمومی و نکات اجمالی:
خب دوستان در مورد سیستم حمل و نقل یکم بهتون توضیح بدم.
واقعا سیستم حمل و نقل عمومی در مالزی خیلی پیشرفته و خوبه و واقعا هیچ ترسی ازینکه گم بشید نداشته باشید چون همه اونجا تقریبا انگلیسی بلد هستن و تابلو و راهنماها هم بسیار زیاده.
اولین و مهمترین سیستم حمل و نقل مترو هست که میتونید نقشه ی pdf رو از سایت myrapid.com تهیه کنید و مطالعه داشته باشید روش. ساعت کار مترو از ۶ صبح تا ۱۱ شب میباشد.
دومین اتوبوسهای رایگان Go Kl هست که نقشه ی pdf اون روهم میتونید با ی سرچ کوچیک از اینترنت بگیرید و ی مطالعه ی کوچک هم رو اون داشته باشید. ساعت کار این اتوبوسها هم از ۶ صبح تا ۱۱ شب میباشد و هر ۵ دقیقه یکبار میاد. (روزهای تعطیل ۷ صبح تا ۱۱ شب هر ۱۰ دقیقه یکبار)
نقشه اتوبوسهای رایگان Go kl
مورد بعدی تاکسی های گرب و اوبر هست که شبیه به اسنپ خودمون عمل میکنن و شما باید برنامه شون رو رو گوشی بریزید و مبدا و مقصد رو رو نقشه مشخص کنید و درخواست ماشین بدید. اوبر جهانی هست و گرب مخصوص به مالزی که به نسبت اوبر مقداری ارزونتر هست ولی من نمیدونم چرا گرب رو گوشی من نصب نشد!!!
مالزی ی نوشیدی داره به اسم هاندرد پلاس (۱۰۰+) که یک نوشیدنی املاح دار هست و به شدت توصیه میکنم هر روز استفاده کنید تا در آب و هوای مالزی دچار سرگیجه و گرما زدگی و دل پیچه نشید طعم های مختلف و خوبی هم داره. و از فروشگاه های زنجیره ایی ۷-۱۱ تهیه کنید که از همه جا ارزونتره.
خدمات هتل ۴ ستاره Corus:
دوستان در مورد خدمات بهتره بگم خدمات خوبی داشت. اول از همه اینکه هر روز بدون اینکه بهتون بگن میرن داخل اتاق تخت و اتاق رو مرتب میکنن و شامپو صابون و دستمال اکه نباشه شارژ میکنن.
دمپایی و مسواک از اول تو اتاق نبود و ما زنگ زدیم و برامون اوردن. گوش پاک کن و کلاه حموم و کبریت و صابون و شامپو و دستمال از خدمات هتل بود. ی مینی بار هم داشت که ما استفاده نکردیم.چندتا عکس از هتل هم براتون میذارم.
در آخر این هم چند مورد از پول مالزی
جمع هزینه ی ما در سفر به مالزی (به جز هزینه ی تور) : حدودا ۲۱۴۵ رینگت. که میتونید با قیمت تور مقایسه کنید. (تقریبا به پول خودمون با احتساب هر رینگت ۹۱۵ تومان ۱۹۷۰۰۰۰ تومان)
وقت همگی بخیر و شادی
نویسنده : سیما احمدی
منبع : سایت لست سکند
کلمات کلیدی:مالزی,کشور مالزی,باغ وحش مالزی
