شهری که آسمان را شکافت ! سفرنامه هنگ کنگ و ماکائو

هنگ کنگ 

مقصد اصلی جهانی، مقصد فرعی ایرانی

بندر ویکتوریا

مقدمه و اطلاعات کلی

هنگ کنگ نیمچه کشوریست در دوردست ها ، حداقل شرق رو من دور دست میدونم ، کلا از هند به بعد دوردست به نظر میاد . جدای از این ها چرا ایرانی ها این کشور رو برای مسافرت انتخاب نمیکنند (؟) در حالی که بهترین مقصد برای تجربه شرق ، هنگ کنگ هست .

چرا ؟

چون پیشرفت ژاپن ، خیابون های شانگهای ، تاکسی های توکیو ، فروشگاه های پکن ، بازار های تایلند ، طبیعت مالزی و معبد های بودای سریلانکا رو میتونید همه و همه رو در یک شهر تجربه کنید . شهری که از نظر من “ترین” ترین شهر دنیاست . بیشترین آسمان خراش ، فشرده ترین جمعیت جهان ، پر رفت و آمد ترین شهر جهان ، بیشترین پله برقی های جهان ، بهترین رقص نور جهان ، گران ترین شهر جهان و تعدادی ترین دیگه که این شهر رو به “ترین” ترینِ ، ترین ها تبدیل میکنه !

به موضوع اصلی بر می گردیم، چرا ایرانی جماعت هنگ کنگ نمیاد؟

اولا آشنایی زیادی با این مقصد در دست نیست ، دوما سفرنامه درست حسابی هم نیست ، سوما تایلند گوی رقابت رو از نظر محبوب بودن توسط ایرانی ها دزدیده ، چهارم ویزای هنگ کنگ که مقداری سخت گیر و زمان بر هست ،  اخرین مورد هم اندک توری که برای این شهر برگزار شده اند قیمتی بالغ بر ١٠ میلیون تومان داشته اند .

حالا آیا هنگ کنگ واقعا گرونه ؟ جواب هم آری هست هم خیر ! درسته هنگ کنگ اسمش بد در رفته به عنوان گرون اما باید خدمتتون عارض شم که میتونه باشه ، میتونه نباشه (!) غذا در هنگ کنگ قیمت خیلی معقولی داره و بعضا از ایران ارزون تره . البته اینو فراموش نکنید که همیشه قیمت غذا در لندمارک ها (جاذبه های دیدنی)خیلی نجومی هست و این موضوع تنها مربوط به هنگ کنگ نیست مربوط به کل دنیاست . قیمت حمل و نقل عمومی در هنگ کنگ ارزان نیست و این مورد بر حسب اتفاق(!) در بخش گران قضیه قرار میگیره . اما میزان قیمت گذاری سیستم حمل و نقل بسیار عادلانس که بعدا مفصلا توضیح خواهم داد . ورودیه جاذبه های دیدنی هم با اینکه اکثرا رایگان هست اما اون تعدادی که رایگان نیست بسیار قیمت بالایی داره . اگر از دیزنی لند که در همه جای دنیا ورودی گرانی داره صرف نظر کنیم ، بقیه از حد نرمال کمی گران ترهستند .اما گران ترین بخش قضیه خرید هست ! بحث مورد علاقه بانوان ایرانی .از همین جا اعلام کنم هنگ کنگ گران ترین شهری بوده که من تونستم یک شلوار جین در آن پیدا کنم . یک شلوار جین برند لویس قیمتی معادل ۳.۵ میلیون تومان 🙂 !از همین جا نتیجه میگیریم هنگ کنگ یکی از بدترین شهر ها برای خرید هست .

البته لیدیز مارکت هنگ کنگ قیمت های متعادل تر و اجناس فیک تر(!) ی رو با قیمت ارزان تری ارائه میده اما باز هم به فکر خرید نباشید.

نتیجه کلی این هست که اگر بخواید مثل من بک پکری سفر کنید و خریدی نداشته باشید ، غذاتون ارزون و حمل و نقلتون اگر هیچ وقت ، دقت کنید هیچ وقت (!) سوار تاکسی نشید میتونه ارزون باشه . درضمن تاکسی رو تنها زمانی به صرفه هست که به جای یک نفر ، حداقل سه یا چهار نفر باشید .

هنگ کنگ شهری زیر زمینی هست . و از مرکز خریدی به مرکز خرید بعدی وصل میشه ! یعنی شما برای سوار شدن به مترو وارد مرکز خریدی میشید و تا مقصد که در اغلب موارد اون هم توی مرکز خریده در زیر زمین سیر میکنید . این به طوری هست که من از هتل تا ماکائو که کشوری در همسایه هست بین چند مرکز خرید جابه جا شدم  برای گم نکردن مسیر هم نیاز به مهارت نقشه خوانی و گاها سوال پرسیدن هست .

آیا هنگ کنگ رو با تور بریم ؟

نه ! اگر قبلا هم تجربه مسافرت بدون تور داشته باشید چون هنگ کنگ اصلی ترین شهر توریستی جهانه همه موارد برای کمک به یک توریست آماده هست .

ویزا

از اون جایی که هنگ کنگ سفارتی در ایران نداره و سفارت چین حتی برای ویزای خودش هم جدیدا سخت گیری میکنه اجبارا ویزا رو به یک دفتر خدمات مسافرتی بسپارید .قیمت ها هم بین ٢٠٠ تا ٢۴٠ دلار امریکا متغیر هست . سعی کنید جای معتبر با قیمت مناسب برید . نکته ی جالب این هست که که خود اژانس ها هزینه ی ثبت ویزا رو بدون در نظر گرفتن هزینه حمل و پست حدود ١۶٠ دلار هنگ کنگ پرداخت میکنند . یعنی حدود ٩٠ هزار تومان ، اما ما ٨٠٠ هزار تومان ! مدت زمان رسیدن ویزا هم بین ٣٠ روز کاری تا ۵٠ روز کاری متغیر هست . یعنی شما حدودا دو ماه و نیم قبل از سفر باید برای ویزا اقدام کنید . احتمال ریجکت شدن زیاد نیست اما ممکن هست . در نتیجه سعی کنید موجودی حسابتون رو مقداری بالا ببرید . برای هر نفر حداقل موجودی رو حدود ١٢ میلیون اعلام کرده اند .

مدت زمان سفر

مدت زمان سفر به هنگ کنگ اگر علاقه ای به موندن در ماکائو نداشته باشید و یک سفر روزانه براتون مناسب باشه ٧ روز ایده آل ترین حالت هست . اگر هم علاقه زیادی به موندن در ماکائو دارید بیشتر از یک یا دوشب در ماکائو از نظر بنده بیهوده هست .

شروع سفر

پس از حدود ۵٠ روزی ویزای ما هم در اومد و به دستمون رسید . در همان حین مشغول خرید بلیط و هتل شدم . از اونجایی که هتل های هنگ کنگ رو ریز به ریز بررسی کرده بودم و میدونستم کدام هتل به کدام ایستگاه نزدیکتره و در کدام خیابان هست تونستم یکی از بهترین انتخاب ها با مناسب ترین قیمت رو انجام بدم . پیشنهاد من هم به شما اینکه هتلتون رو در Nathan Road بگیرید . چون هم اتوبوس فرودگاه در سه ایستگاه این خیابون می ایستد و هم خط مترو دقیقا از زیر این خیابون عبور میکند .

پرواز رو هم بهتون پیشنهاد میکنم با کمترین زمان ترانزیت پیدا کنید . البته مسیر های مختلفی وجود داره .پرواز های عربی شامل قطر و امارات . پرواز ایر آسیا ، پرواز روسی و حتی بریتیش ایرویز ! که البته در مورد بریتیش ایرویز شما نیاز به گرفتن ویزای ترانزیت هم دارید به علاوه مدت زمان پروازتون در کل ٨ ساعت بیشتر خواهد شد .من شخصا به دلیل زمان خوب هواپیمایی قطر هم از نظر ساعتی که به هنگ کنگ میرسیدم و هم از اون خارج میشدم و همچنین مدت زمان ترانزیت و مهم تر از همه قیمت مناسب نسبت به رقبا ، اون رو انتخاب کردم . اما در هر برهه زمانی که قصد سفر داشته باشید باید تمامی گزینه ها و قیمت ها رو بررسی کنید . قیمت بلیط حدود ٢ میلیون و ٣٠٠ هزار تومان از تهران آب خورد که البته در اون زمان قطر جشنواره فروش داشت و من هم خوش شانس بودم .

ساعت ٩ و ربع شب به وقت محلی در هنگ کنگ پس از حدود ٨ ساعت پرواز و پذیرایی های نه چندان دلچسب قطر فرود اومدیم . هواپیمای ٧٨٧ بوینگی که از دوحه به هنگ کنگ ما رو اورده بود در مقایسه با ایرباسی که از تهران آمده بودیم فضای صندلی کمتری داشت پس سعی کنید در هنگام خرید بلیط ردیف هایی رو بگیرید که مقابل در خروجی باشه .

فرودگاه از لحاظ شلوغی یه چیز در حدود “بازار شام” معروف خودمان بود ! از لحاظ بزرگی حدود ٣ برابر فرودگاه دوحه ! به طوری که باید یک مسیر تقریبا طولانی رو بالاجبار با مترو طی میکردیم . در هنگ کنگ ( و همچنین ماکائو ) بخش کنترل پاسپورت به چندین بخش تبدیل میشه : HK Residents , HK Citizens و Visitors که البته موارد دیگه هم بودند که فراموش کردم ! اما خوب بخشی که ما باید بریم همون طور که از اسمش پیداس Visitor هست . مدت زمان چک کردن پاسپورت ما ایرانی ها به طور محسوسی بیشتر از کشور های دیگه بود . و تعداد بیشتری از صفحات پاسپورت رو اسکن میکردند . اما بدون سوال جواب کار انجام میشد .

دوحه از بالا

فرودگاه دوحه که برای عید چینی ها تزیین شده بود

اطلاعات پرواز هنگامی که به وای فای هواپیما متصل میشد رو براتون میاره

برای رسیدن به مرکز شهر از فرودگاه نیاز به خرید بلیط و یا کارت اختاپوس خواهید داشت . برای این دو هم نیاز به چنج پول . در فرودگاه دقیقا به قیمتی که بر روی برد ها زدن چنج خواهند کرد اما سعی کنید چونه زدن رو هیچ گاه در صرافی های هنگ کنگ فراموش نکنید . مثلا اگر صرافی مبلغ ٧۴٠ دلار هنگ کنگ رو پیشنهاد میده شما بگید ٧٧٠ تا در نهایت ٧۶٠ به توافق برسید .

دو راه برای رسیدن به مرکز شهر هست . اولی ایرپورت اکسپرس هست که دقیقا از سالن فرودگاه تا ایستگاه هنگ کنگ رو توی ٢۴ دقیقه میبره . اگر خسته هستید و از نظر هزینه هم مشکلی ندارید به نظر من بهترین روش برای رسیدن به مرکز شهر هست . از اونجا هم طبیعتا برای رسیدن به جایی که هتل رزرو کردید باید از خطوط مترو دوباره استفاده کنید که من پیشنهاد میکنم کارت اختاپوس رو اگر بیش از ۵ روز در هنگ کنگ هستید تهیه کنید . راجع به نحوه کارکرد کارت اختاپوس در ادامه بیشتر توضیح خواهم داد .

روش دوم اتوبوس خط A21 هست که از جلوی فرودگاه تا خیابون ناتان رو مستقیم با ٣٣ دلار هنگ کنگ میبرتتون . اتوبوس ها بسیار راحت هستند به ویژه برای برگشت به فرودگاه اما هنگام رفتن به مرکز شهر ممکنه مقداری به شلوغی و ازدحام برخورد کنید .

برای تهیه کارت اختاپوس ١٠٠ دلار هنگ کنگ نیاز خواهید داشت . ۵٠ دلار برای دیپازیت کارت و ۵٠ تای بقیه شارژ اولیه . خوب حالا کار دیپازیت چی هست ؟ مثلا من هنگام اومدن به فرودگاه به جای ٣٣ دلار هنگ کنگ برای هزینه اتوبوس فقط ٢۵ تا داشتم اما چون قبلا نحوه کارکرد کارت رو در یکی از ایستگاه ها فهمیده بودم به راحتی با همون ٢۵ تا رفتم و سوار شدم . همون طور که متوجه شدید بقیه رو از دیپازیت شما میکشه تا در سری بعد که خواستید کارت رو شارژ کنید از مبلغ شارژ بعدیتون کم میکنه . میزان کرایه ها هم با کارت اختاپوس از ۴.٧ دلار تا ٢٠ دلار برای سیستم مترو متغیر هست و در ایستگاهی که سوار میشید کارت شما ثبت میکنه که در کدوم ایستگاه سوار شدید و در هنگام پیاده شدن در هر ایستگاهی بودید با توجه به مقدار مسافت و مسیر طی شده مبلغ رو برای شما حساب میکنه . مثلا از ناتان تا دیزنی لند ٢٠ دلار حساب خواهد کرد که بیشترین مقدار خواهد بود . طبق این سیستم هر شخص نیاز به یک کارت جداگانه خواهد داشت . کارت ها رو نیز میتونید هم در ایستگاه ها و هم در تمامی فروشگاه های ٧–١١ شارژ کنید .

در نهایت هم میتونید در فرودگاه با هزینه بازگشت ٩ دلار کارتتون رو پس بدید و ۴١ دلار به علاوه شارژی که اضافه اومده رو بگیرید . ( این کار رو پیشنهاد میکنم چون کارت فقط ٢ سال اعتبار داره و ممکنه دیگه هیچ وقت به کارتون نیاد )

موضوع دیگری که در رابطه با هتل های هنگ کنگ وجود داره اینکه شما در بدو ورود ازتون یه مقدار دیپازیت به مبلغ دویست دلار امریکا و یا هزار دلار هنگ کنگ تقاضا میکنند که ممکنه اگر ازش اطلاعی نداشته باشید کمی در بودجتون مشکل پیش بیاد اما خوب قانون اینطوره پس از همین الان این مبلغ رو کنار بگذارید .

موضوع جالبی که درباره بیشتر هتل های هنگ کنگ وجود داره اینه که علاوه بر اینترنت رایگان هتل یک تلفن هوشمند به همراه اینترنت نامحدود با قابلیت هات اسپات شدن و همچنین شامل نقشه شهر و اطلاعیه ها و خبر های هتل و اتفاقات شهر به شما داده میشه که توی کل مدت اقامتتون راحت باشید . البته اگر مایلید باید از قبل هتلی رو که رزرو میکنید چک کنید که این روش در اون پیاده سازی بشه .

کارت قطار از فرودگاه به مرکز شهر

کارت اختاپوس / عکس از اینترنت

منظره اتاق هتل

موبایل مذکور در هتل که همه جا به صورت هات اسپات با ما بود

احترام به محیط زیست در هنگ کنگ تقریبا غوغا میکنه به طوری که بیشتر هتل ها از بطری های آب پلاستیکی استفاده نمیکنند در عوض بطری های شیشه ای که مکررا میشه ازشون استفاده کرد در اختیار شما قرار میدهند . همچنین فروشگاه ها جهت کیسه های پلاستیکی اولا از شما سوال میکنند که نیاز دارید و دوما بابتش ازتون هزینه خواهند گرفت . به علاوه سطل زباله ها نیز اکثرا سیستم تفکیک پذیری رو اجرا کرده اند .

هنگ کنگ از لحاظ تمیزی قابل قبوله ، آنچنان مثل بخش هایی از چین و یا تایلند کثیف نیست ولی آنچنان که از دوستان ژاپنی شنیدم هم تمیز نیست .

آیا هنگ کنگ شبیه ژاپنه ؟!

جواب مطمئنا نه هست ولی بی شباهت هم نیست اما خوب هنگ کنگ در اصل شبیه چین هست تا ژاپن ولی یک سری سیستم های ژاپنی نیز در هنگ کنگ در حال اجرا هست که مقداری این شهرو شبیه شهر های ژاپن میکنه .

روز دوم

پس از اینکه در روز اول به هنگ کنگ رسیدیم و اتاق را تحویل گرفتیم ساعت حدود ۱۱ شب بود و اون شب رو در هتل کاملا استراحت کردیم .

برج ساعت بندر ویکتوریا

بندر ویکتوریا از نمایی دیگر

بندر ویکتوریا یکی از اصلی ترین نقاط هنگ کنگه که از اونجا میتونید اسکای لاین بی نظیر هنگ کنگ رو ببینید . همچنین استار فری ( کشتی ستارگان ) نیز از همین بندر حرکت میکنه و شما رو از این سمت به اون سمت میبره ! هزینه استار فری هم ٣.۴ دلار هنگ کنگ هست . متاسفانه در مدت حضور ما در هنگ کنگ خیابان ستارگان که بی شک یکی از زیباترین مناظر رو نسبت به شهر به ما میداد به دلیل ساخت و ساز و تغییرات کاملا بسته بود . برای رسیدن به بندر ویکتوریا باید در ایستگاه Tsin Sha Tsui پیاده شید .

Statue square میدان مجسمه

یکی از اصلی ترین میدان های بخش مرکزی هنگ کنگ هست که برای رسیدن به اون باید خودتون رو به ایستگاه سنترال Central برسونید . در این میدان میتونید ساختمون HSBC و مجسمه اقای توماس جکسون که باعث کلونی سازی و روابط بانکی قدرتمند هنگ کنگ شدن رو ببنید .

خیابان های محله سوهو

محله سوهو

از همین میدان به سمت محله SoHo پیاده حرکت کردیم و پله برقی های معروف هنگ کنگ رو تجربه کردیم که تقریبا تا نیمه ی راه قله ویکتوریا بالا میرفت ! از اونجا مسیری نسبتا طولانی رو پیاده روی کردیم تا به Peak Tram رسیدیم . صف پیک ترم بسیار شلوغ هست اما به نظرم ارزش تجربه کردن رو داشت . بلیط دو طرفه ترن به همراه ورودی برای رفتن به استیج دید ٣۶٠ درجه که ارزشش رو داشت به قیمت ٨٨ دلار نفری که قیمت ویژه عید چینی ها بود خریدیم . اگر واقعا تحمل صف رو ندارید میتونید اتوبوس شماره ی ١۵ رو از ایستگاه Admirality سوار شید . پیشنهاد من به شما اینه که برای رفتن به بالای قله ویکتوریا اولا یک روز که هوا صاف تر هست رو انتخاب کنید دوما بعدازظهر برید که هم منظره روز و هم منظره شب رو بتونید تجربه کنید . درضمن در نظر داشته باشید که اون بالا همه چیز گرونه به نظرم از پایین اگر چیزی مایلید بخورید حتما تهیه کنید چون یک قهوه اون بالا حدود ٣۶ دلار هنگ کنگ آب میخوره .

قله ی ویکتوریا

خیابان های هنگ کنگکلیسایی در مسیر

منظره بندر ویکتوریا در شب

شب نیز ساعت ٨ رقص نوری که به قول خودشون بزرگ ترین رقص نور ثبت شده در گینس هست رو از بندر ویکتوریا به مدت ربع ساعت تماشا کنید . هرچند آنچنان جذاب نیست و کلا از نظر من رقص نور نیست . بیشتر معرفی ساختمان های اسکای لاین هنگ کنگ هست .

روز سوم

دیزنی لند هنگ کنگ

اگر هنوز هم کمی احساس بچگی رو اعماق وجودتون حس میکنید دیزنی لند به دردتون میخوره به ویژه اگر تجربه قبلی از این سبک پارک در جاهای دیگه دنیا نداشته باشید.

برای رفتن به دیزنی لند از خیابون ناتان باید ٣ خط مترو عوض کنید تا درنهایت به ایستگاه دیزنی لند ریزورت که صورتی رنگ مشخص شده و همچنین به فرودگاه نزدیک هست برسید . ورودی دیزنی لند نفری ۵٧٢ دلار هنگ کنگ هست که برای جلوگیری از خوردن به ازدحام حتما ساعت ٩ الی ٩ و نیم خودتون رو به دیزنی لند برسونید . ساعت شروع کار پارک ساعت ١٠ هست که اگر جزو اولین نفرات هنگام ورود به پارک باشید بدون هیچ صفی میتونید طی ٣ ۴ ساعت اکثر بازی ها رو انجام بدید . فراموش نکنید که از باجه ی دم در حتما راهنمای زمان های پارک ، نقشه و … مربوط به پارک رو دریافت کنید تا بتونید درست برنامه ریزی کنید . هنگام ورود به پارک کیف ها رو خواهند گشت که البته من متوجه نشدم که آیا بردن غذا به داخل پارک ممنوع هست یا نه چون غذایی به همراه نداشتم ، اما استفاده از دسته سلفی ممنوع هست پس با خودتون به پارک نبرید . همچنین خرید یک ساندویچ بوقلمون به همراه یک نوشیدنی برای من ۵٨ دلار هنگ کنگ در پارک آب خورد .

دقت کنید که برای گشتن پارک حتما طبق یک نقشه و برنامه جلو برید که بتونید همه رو ببنید .

مد نظر داشته باشید که اخر هفته یعنی روز های شنبه و یکشنبه برای رفتن به دیزنی لند به هیچ عنوان مناسب نیستند . بنده شخصا چهارشنبه رفتم که بسیار خلوت و عالی بود .

عکس هایی از فضای پارک

به دلیل اینکه پارک خلوت بود ساعت ۵ از پارک خارج شدیم و برای آتش بازی شب منتظر نماندیم . در عوض شب آنروز به محله منگ کونگ رفتیم . محله منگ کونگ محله ای شلوغ همراه با بازار دست فروشان هنگ کنگ و خیابون های نسبتا تنگ هست .

خیابان های منگ کنگ MONG KONG

روز چهارم

ماکائو

شهریست که تا سال ١٩٩٩ تحت اختیار پرتغال بوده و اکثر مردم به زبان پرتغالی مسلط هستند . همچنین بخش های از شهر کاملا به سبک غرب اروپا ساخته شده و اکثر تابلو ها نیز به زبان پرتغالی هستند . ماکائو شامل ۴۴ کازینو هست که یکی از پر درامد ترین کازینو های دنیا در این شهر هست . ماکائو رو تا حد زیادی شبیه به لاس وگاس امریکا میدونند .

صبح ساعت ۶ و نیم به مقصد ایستگاه کشتی ماکائو که در ایستگاه مترو sheung wan

قرار دارد حرکت کردیم . بعد از تهیه بلیط به قیمت ١۶٠ دلار هنگ کنگ  و پرسیدن از مسئول گذرنامه جهت اطمینان از معتبر بودن ویزای دوبار ورود ما به سمت ماکائو با کشتی های سریع السیر روانه شدیم . کشتی بسیار راحت بود و مدت زمان سفر ۵۵ دقیقه بود . پس از ورود به ماکائو و رفتن به پاسپورت کنترل ما رو به اتاقی ارسال کردند و اونجا از ما تعهد هایی مبنی بر بازگشت و همچنین چک کردن تلفن و رضایت نامه رو گرفتند . سوالاتی نیز از قبیل چه مقدار پول همراه دارید و چند روز در هنگ کنگ بوده اید و چند روز دیگر در آن میمانید و … از ما پرسیدند . حتی IMEI گوشی ها رو نیز یادداشت میکردند ! و در نهایت ما رو به سمت باجه ویزا ارسال کردند . مبلغ هر ویزا نفری ٢٠٠ دلار هنگ کنگ بود . ( واحد پولی ماکائو دلار ماکائو هست اما دلار هنگ کنگ نیز مورد قبول هست و قیمت هم یکسانه ) پس از مراحل ویزا به سمت ماکائو سالن اصلی ایستگاه حرکت کردیم . هرچند این مراحل تنها برای کشور هایی که از خاور میانه میایند اجرا میشود اما در کمال ادب هست ولی در کل حس خوبی به من دست نداد .همچنین این سوال جواب ها و چک آپ ها از زمان نا امن شدن بیشتر خاورمیانه انجام میشه .

در سالن کشتی رانی ماکائو میتونید تور های گروهی و شخصی و همچنین اتوبوس های گشت شهری رو به قیمت ارزان تری پیدا کنید . از اون جایی که ما فقط میخواستیم یک روز در ماکائو بمونیم و قصد هم داشتیم سریع ترین زمان بهترین بهره رو ببریم و همچنین کمتر خسته بشیم تور شخصی رو به قیمت نفری ۵۵٠ دلار هنگ کنگ گرفتیم که یک اقایی که به انگلیسی مسلط بود کل جاذبه های شهر رو به مدت ۶ ساعت با ون شخصی خودش ما رو میگردوند . البته هزینه ناهار و ورودی برج ماکائو به عهده خودمون بود .

آیااینتورروپیشنهادمیکنم؟

اره چون اگر تونسته باشید در مابقی بخش های سفر صرفه جویی کنید ماکائو ارزش این هزینه رو داره  در ضمن اتوبوس هایی که شما رو در شهر میگردونه چندین جاذبه زیبا رو جا میندازه همچنین میزان راه رفتن شما هم خیلی بیشتر میشه و روز خسته کننده ای برای شما خواهد شد .

در ماکائو یک سری اتوبوس های رایگان که در اختیار کازینو ها هستند نیز وجود داره که از مرکز شهر شما رو به تایپا و کازینو های گلکسی و ونیشن میاره و از اونجا ها به فرودگاه و یا ایستگاه کشتی میبره که خیلی خوب هستند .

درمسیر ماکائو

مرکز تاریخی ماکائو

مرکز تاریخی ماکائو از نمای دیگر

مجسمه مادر ماکائو

برج ماکائو

اسکای واک در برج ماکائو

معبد A-MA

ویرانه های سنت پال

منظره ای از ساختمان ها و هتل ها

طراحی تقلیدی از هتل ونیشین لاس وگاس و طراحی اصلی مربوط به ونیز

برج ایفل ماکائو

برای برگشتن به هنگ کنگ از اونجایی که ما در جزیره تایپا یعنی جایی که کازینو های اصلی ماکائو حضور دارند بودیم از ایستگاه کشتی تایپا به سمت هنگ کنگ باز گشتیم . بلیط ساعت ٧ شب رو خریدم اما هنگام خروج از پاسپورت کنترل ما رو به اتاقی هدایت کردند که باز هم همون امضا ها رو از ما گرفتند ولی اما این سری پا رو فراتر گذاشتند و تلگرام بنده رو نیز چک کردند ! در نهایت کشتی ساعت ٧ رو از دست دادیم ولی خودشون بلیط ساعت ٧ و نیم رو به ما دادند و عذر خواهی کردند بابت چک آپ و معطلی ولی خوب در کل خیلی حس نا خوش آیندی ایجاد کرد . ساعت ٨ و نیم شب به هنگ کنگ رسیدیم در حالی که بسیار خسته شده بودیم و هنگام سوار شدن به مترو متوجه شدیم سوغاتی کوچکی که از ماکائو یادگاری خریده بودیم رو در کشتی فراموش کردیم . بااینکه برگشتم و مسئولین نیز بررسی کردند و حتی ایمیل ما رو نیز گرفتند که اگر پیدا شد خبر دهند اما هیچ وقت پیدا نشد .

روز پنجم

معبدبودا،کارنوال

امروز رو به جای ساعت ٧ صبح ساعت ١١ صبح شروع کردیم . دلیلش هم خستگی ناشی از سفر به ماکائو بود . پس از صرف صبحانه که میشد اسمش رو نهار بگذاریم به سمت Tung Chung حرکت کردیم. 

تا تانگ جونگ رو میتونید به راحتی با مترو طی کنید .

از اونجا باید به سمت پایانه اتوبوس رانی اون طرف خیابون برید و اتوبوس شماره ٢٣ رو سوار شید که حدود ۴۵ دقیقه زمان میبره تا شما رو به بالای کوه ببره . این به دلیل اون هست که تله کابین معروف هنگ کنگ که به بالای این کوه میرفت به دلیل تعمیرات به مدت یکسال تعطیل بود . همچنین به دلیل تعطیلات صف اتوبوس بسیار شلوغ بود به حدی که یک ساعت و نیم زمان برد تا تونستیم سوار شدیم .

نکته : مواظب باشید سوار اتوبوس شماره ٢٣ حمل و نقل عمومی نشید چون برمیگرده مرکز شهر .

اتوبوس شما رو مستقیم به روستای تاریخی Ngong Ping میبره که مجسمه تیان تان بودا و معبد زیبای پولین اون بالاست .

همچنین مسیر خرد Wisdom نیز کمی با اون فاصله داره .

معبد و منظره ی اون بالا اونقدری زیبا بود که حدود ٣ ساعت اون بالا موندیم و ساعت حدود ۶ به پایین حرکت کردیم که برای کارنوال سال نو که ساعت ٨ شروع میشد سریع تر به هتل برسیم و به سمت مسیر کارنوال بریم .

مسیر کارنوال رو حتما قبل از رفتن چک کنید چون ممکنه برخی سال ها تغییر بکنه .

اگر واقعا علاقه دارید کارنوال رو کامل ببینید که حدود ٣ ساعت هم طول میکشه از ساعت ۶ برید برای خودتون جا بگیرید چون خیلی خیلی شلوغ خواهد بود .

ما ساعت ٨ به سمت کارنوال راه افتادیم متوجه شدیم که اصلا نمیتونیم توی این جمعیت به محل کارنوال نزدیک شیم در نتیجه با مترو به ایستگاه Tsim Sha Tsui رفتیم

و از اونجا با دید خیلی خوبی تونستیم کارنوال رو ببینیم چون دقیقا وسط جمعیت بالا میومدیم .

توجه داشته باشید چون خیلی ازدحام جمعیت زیاده مسیر ها رو پلیس خیلی محدود میکند .

صف سوار شدن به اتوبوس برای رفتن به قله

معبد روی قله

منظره بالای قله

مجسمه معروف بودا

محدود کردن مسیر توسط پلیس برای کارنوال

کارنوال / عکس از اینترنت

روز ششم

صبح روز ششم رو به گشتن در اطراف هتل سوار شدن استار فری و دیدن دوباره بندر ویکتوریا و بررسی تمامی جوانب برای دیدن آتش بازی سال نو و نشان کردن جا و خرید کردن و پیدا کردن سوغات و چای سبز گذشت .

شب با توجه به تجربه روز قبل از شلوغی کارنوال ساعت ۶ به سمت ویکتوریا هاربر حرکت کردیم اما به دلیل مه بودن هوا از قبل معلوم بود که آتش بازی امشب رو خراب خواهد کرد . که اینطور هم شد .

آتش بازی سال نو چینی / عکس از اینترنت

در تمامی سفرنامه هایی که یادداشت میکنم بخشی را به مردم اون کشور اختصاص میدم که اینجا هم توجه شما رو به هنگ کنگی ها جلب میکنم .

هنگ کنگی ها علاقه وافر به فیلم دیدن در هواپیما دارند به طوری که اکثرا در طول پرواز حدودا ١٠ ساعته ٢ یا ٣ تا فیلم میبینن ، بعضی هاشون یک ساعتی هم چرت میزنن ولی برخی کاملا فیلم میبینن . این پشت کار بی نظیره .

هنگ کنگی ها منظم ترین مردمی هستند که تابه حال دیده بودم . به علاوه خون گرم ترین و مودب ترین . در این چند روز هیچ گونه برخورد بدی مشاهده نکردم . در مقایسه با روسیه و یا خاور میانه . یا تجربیاتی که از دوستانی که به فرانسه سفر کرده بودند !

وجدان کاری بیشترین موضوعی بود که توجه منو جلب کرد . و البته وجدان و سیستم اقتصادی این کشور در میان همسایگان کم ترین میزان کلاهبرداری ، اختلاس و … رو داره که هم رده کشوری مثل سوئد و یا نیوزلند هست .

هنگ کنگی ها یه مقدار سختشونه بهشون بگید چینی (!) خودشون رو کاملا از چین جدا میدونن و البته از خیلی از جوانب هم همین طور هست . مردم اینجا به دلیل سلطه انگلستان تا همین چندین سال پیش ، به زبان انگلیسی بسیار مسلط هستند . از هر ١٠ نفر ۶ نفر به صورت روان به انگلیسی مسلط هست و حتی به مراتب در مترو و مکان های عمومی متوجه صحبت کردن انگلیسی از سوی هنگ کنگی ها خواهید شد .

پلیس های و نیرو های امنیتی هنگ کنگ بسیار سخت گیر و جدی و در عین حال کمکی هستند . و نظم رو به شدت اجرا میکنند پس پیشنهاد میکنم بهتون خیلی باهاشون کل کل نکنید . یعنی اگر میگن نباید از اینجا رد شید واقعا اگر دنبال مشکل نمیگردید ، رد نشید !

بازی و مسیج و آیفون ٧ پلاس عناصر اصلی تشکیل دهنده یک هنگ کنگی هستند ! در مترو همه سر ها در گوشی و پیر و جوان در حال بازی و یا ارسال پیام هست . به هیچ کس که کتابی در دست داشته باشه به غیر از اروپایی ها برخورد نکردم .

هنگ کنگی ها اکثرا جثه های کوچیک و لاغر و کم حجمی دارند در نتیجه وقتی در کنارشون میشینید از حریم شخصی بیشتری برخوردار خواهید بود .

مترو هنگ کنگ

روز هفتم و هشتم در سفرنامه به دلیل نداشتن نکات جدید و تکراری بودن نگارش نشد اما تمامی اطلاعات مورد نیاز در طول کل سفر نامه و در روز های قبل گنجانده شد . هزینه کلی سفر ۶ میلیون و ۴۰۰ هزار تومان (با احتساب خرید و سوغات ) که با توجه به قیمت تور های اندکی که برگزار میشود بسیار کمتر است . در کل سعی کردم سفرنامه رو تا حد ممکن خلاقه اما کامل و مفید بنویسم ، چون تا جایی که اطلاع دارم سفرنامه فارسی کاملی از این شهر تا کنون ارائه نشده بود .

 نویسنده : علی موسوی

منبع : سایت لست سکند

کلمات کلیدی:هنگ کنگ,شهر هنگ کنگ