کارنامه چین (سفرنامه)

از جهت کاری بودن سفر ما؛ ترجیح دادم که کلمه ی سفرنامه را به کار نامه تغییر بدهم.هدف من از نگارش این مطلب افزایش آگاهی عزیزانی است که جهت سفرهای کاری ملزم به سفر به شهرهای مختلف چین در زمان کوتاه هستند. هرچند شاید مطالبی از این بحث نیز قابل استفاده برای سایر عزیزان باشد.تصمیم به سفر ما از خرداد سال ۹۵ گرفته شد ولی به جهت بعضی از مشکلات این سفر به تاخیر افتاد.یکی از عوامل اصلی تاخیر تغییر سیاست سفارت چین برای صدور ویزای انفرادی بود و تا هم اکنون نیز صدور ویزای انفرادی صورت نمیگیرد.

ما به جهت اینکه مجبور به سفر به شهرهای مختلف بودیم نیاز به ویزای انفرادی داشتیم چون در صورت داشتن ویزای گروهی امکان جدا شدن از گروه وجود ندارد.و از جایی که ما فقط ۲ نفر بودیم (من و همسرم) امکان اخذ ویزای گروهی وجود نداشت(برای ورود به شهر گوانگجو ویزای انفرادی با ۲ نفر ورود و ورود به پکن با ۳ نفر ورود ممکن است.) در نهایت با فراهم شدن امکان حضور یکی از شرکای کاری همسرم در تاریخ چهارشنبه ۱ دی ماه ۹۵ برای ویزای گروهی از طریق یک آژانس هواپیمایی اقدام شد.

هزینه پرداخت شده جهت ویزای گروهی مبلغ ۵۵۰ دلار برای کل گروه که برای صدور ۲ پاسپورت وتمکن مالی صوری نیز به آژانس ارایه شد.مدارک لازم جهت صدور ویزا ۲ قطعه عکس ۴*۶ , نامه تمکن مالی به مبلغ ۱۲ میلیون برای هر فرد و پاسپورت حداقل با ۷ ماه اعتبار است.ویزا در تاریخ ۹ دی توسط آژانس تحویل شد و بلیط هواپیمایی رفت و برگشت ماهان(تهران-پکن-تهران) برای هر نفر به مبلغ ۱۸۷۶۰۰۰ خریداری شد.( پرواز تهران پکن در تاریخ سه شنبه ۱۴ دی راس ساعت ۷ بعدازظهر به مدت ۶ ساعت و ۵۰ دقیقه و برگشت پکن تهران در تاریخ پنج شنبه ۲۳ دی راس ساعت ۴۰ دقیقه بامداد به مدت ۸ ساعت و سی دقیقه) پرواز ماهان از نظر من مناسب پروازهای طولانی نیست ولی ما به دلیل داشتن کمترین نرخ نسبت به سایر شرکت ها آن را انتخاب کردیم.در طول پرواز یک وعده شام و یک وعده صبحانه سرو شد.هواپیما راس ساعت ۶ و ۲۰ دقیقه با توجه به اختلاف زمانی ۴ و نیم ساعته به زمین نشست.فرودگاه پکن فرودگاهی بسیار بزرگ است که برای رسیدن به تحویل بار باید از ترن استفاده کرد.

چهارشنبه ۱۵ دی:بعد از ورود تصمیم ما رفتن به شهری در ۱۸۰ کیلومتری پکن بود که کارخانه ای که قصد انعقاد قرارداد با آن را داشتیم یکی از کارمندان را همراه راننده برای بردن ما به شهر مذکور که “زوشویی” نام داشت فرستاده بود.اولین چیزی که در بدو خروج از فرودگاه چشمان ما را گرد کرد هوای بسیار بسیار آلوده ی پکن بود بطوریکه لایه ای از غبار کل شهر را پوشانده بود. ما با توجه به فرضی که از قبل داشتیم فکر میکردیم بعد از ۲ ساعت به شهر زوشویی خواهیم رسید ولی زهی خیال باطل! بدترین ترافیکی که تصورش را بکنید بین دو شهر وجود داشت و آلودگی هوا نیز باعث کندتر شدن حرکت ماشین ها میشد بطوریکه ما بعد از ۵ ساعت به زوشویی رسیدیم!

زوشویی شهری کوچک بود که بیشتر حال و هوای صنعتی داشت.اولین کار بعد از رسیدن گرفتن هتل بود.از آنجایی که هیچ کدام از هتل های این شهر در بوکینگ موجود نبود ما بصورت حضوری اقدام به گرفتن اتاق کردیم.۲ اتاق در هتل بین المللی “جین لنگ یو” هتل چهار ستاره با استاندارد بسیار بالا همراه با صبحانه به مبلغ ۳۹۰ یوان برای هر شب هر اتاق که برای ۲ اتاق به مدت ۲ شب ۱۵۶۰ یوان پرداخته شد

نمایی از اتاق هتل بین المللی “جین لنگ یو” در شهر “زوشویی”
پس از تحویل اتاق برای صرف ناهار به کی اف سی رفتیم.سفارش ما یک پک سه نفره شامل ۳ ساندویچ- تکه های سوخاری- دسر و نوشابه بود به مبلغ ۱۵۰ یوان.

پس از صرف ناهار به کارخانه ی مورد نظر جهت بازدید رفتیم و تا نزدیکی های ساعت ۸ شب آنجا بودیم.بعد با همراهی کارمند بخش فروش کارخانه که خانمی بودند که در طول سفر با مهربانی همواره از ما پشتیبانی کردند به مرکز خریدی در این شهر رفتیم تا مقداری میوه و آب بخریم. پس از اتمام خرید از ایشان خواستیم تا ما را به جایی برای شام ببرند که ایشان قبول کردند.همراه ایشان به رستوران هتل رفتیم و با صحنه ای بسیار جالب که مهمانی سورپرایزی کارخانه به مناسبت انعقاد قرار داد با ما بود مواجه شدیم که بسیار ما را خوشحال و هیجان زده کرد.جالبی رستوران هتل در این بود که بصورت اتاق اتاق مخصوص مشتریان در نظر گرفته شده بود و میز هر عده از مشتریان در اتاقی جداگانه بود. بعد از نظر خواهی میزبان از ما انواع غذا سفارش داده شد که به جرات میتوانم بگویم برخلاف همه ی تعریف هایی که از غذای چینی شنیده بودم تک تک غذاها مزه ای عالی و منحصر بفرد داشتند.

چند مورد از غذاها

ماهی مرکب همراه سبزی و پیاز داغ

سالاد نوعی سبزی و گردو

سیب زمینی سرخ شده پوشیده شده با کارامل

گوشت دنده با پیاز و فلفل دلمه

میگو
متاسفانه از همه ی غذاها عکس ندارم.نوشیدنی کنار میگو دوغ است که بسیار شیرین بود و مورد پسند ما نبود.غذاها بصورت تک تک و با فاصله ی زمانی سرو میشدند.بعد از شام و خداحافظی به اتاقمان رفتیم تا بعد از ۲ روز بیخوابی بخوابیم.

پنج شنبه ۱۶ دی:برنامه ی این روز ما که بطور کامل از ساعت ۷ صبح تا ۱۰ شب درگیر آن بودیم بازدید از کارخانه ای بود که در شهری در فاصله ی ۱۳۰ کیلومتری زوشویی بود بنام “هنگشویی”.فاصله ی این دو شهر نیز بعلت ترافیک سرسام آور چین وقت بسیار زیادی از ما گرفت.این کارخانه نیز مانند کارخانه ی قبلی فردی را برای بردن و برگرداندن ما از کارخانه فرستاده بود.دمای هوا در این شهر ۱۲ درجه زیر صفر بود که من تا بحال تجربه ی بودن در چنین هوایی را نداشتم.خوشبختانه ماشین این کارخانه اینترنت داشت که باعث شد حواس ما کمی پرت شود.در میان راه برای رفع خستگی در مجتمع میان راهی پیاده شدیم که با میوه های عجیبی مواجه شدیم

صبحانه هتل جین لنگ یو در زوشویی

صبحانه هتل

نوعی میوه
بعد از بازدید از کارخانه و بازگشتن به زوشویی تصمیم گرفتیم برای جبران لطف شب گذشته و برگزاری مهمانی از آن ها برای شام دعوت کنیم که فقط مدیر کارخانه و مدیر فروش خارجی ما را همراهی کردند.از آنجایی که ناهار هم نخورده بودیم و بسیار گرسنه بودیم برای ۵ نفر ۳ پک کمبو کی اف سی که مخصوص ۹ نفر بود سفارش دادیم!هنگام آوردن غذا میزهای کناری به ما میخندیدند و در آخر مقداری زیادی از غذا که اضافه بود را به مدیر کارخانه دادیم تا همراه خود ببرد.هزینه ی غذا در آن شب ۴۵۰ یوان شد.

آن شب تا ساعت ۳ شب مشغول مذاکره و انعقاد قرار داد با مدیر کارخانه و مدیر فروش بودیم که در نهایت قرارداد توسط طرفین امضا شد و ما ساعت ۴ صبح بخواب رفتیم. جمعه ۱۷ دی:در این روز ما باید از زوشویی به شانگهای میرفتیم.بلیط های قطار سریع السیر روز قبل توسط مدیر فروش کارخانه از ایستگاه قطار با ارایه ی کپی پاسپورت هایمان برایمان خریداری شده بود.برای رسیدن به شانگهای ما باید ابتدا از زوشویی به “تیانجین” و از تیانجین با عوض کردن قطار به شانگهای میرفتیم.

قطار سریع السیر در چین دارای دو نوع صندلی است صندلی درجه یک و درجه ۲ که تنها تفاوت آن در سایز صندلی است.بلیط ما از زوشویی به تیانجین درجه ۱ و به مبلغ ۸۲ یوان برای هر نفر و از تیانجین به شانگهای درجه دو و به مبلغ ۵۱۳ یوان برای هر نفر.صبح روز جمعه با همراهی مدیر فروش به ایستگاه قطار رفتیم.فقط مشکلی که در چک کردن چمدان ها قبل از سوار شدن به قطار اتفاق افتاد این بود که مامور ایستگاه اجازه نداد عطرهایمان را با خودمان ببریم و دوست چینی مان ان ها را از ما گرفت تا در موقع برگشت از پکن به دستمان برساند. کل این دو مسیر در حدود ۶ ساعت طی شد که به دلیل راحتی قطار و زیبایی منظره ها ما متوجه گذر زمان نشدیم.حوالی ساعت ۴ بود که به ایستگاه قطار شانگهای بنام هانچیایو رسیدیم.

هتل خود را از قبل در بوکینگ رزرو کرده بودیم.”سیتی هتل” شانگهای.هتلی چهار ستاره نزدیک خیابان نانجینگ غربی.دو اتاق به مدت چهار شب و به مبلغ ۴۹۰۰ یوان.(۲۰۰ دلار در همه ی هتل های چین در زمان ورود تا هنگام تحویل اتاق ودیعه گرفته میشود) این هتل دارای باشگاه-استخر و خدمات ماساژ است.

از ایستگاه قطار با تاکسی به هتل رفتیم به مبلغ ۸۰ یوان.قیمت تاکسی به عکس آنچه در سایر سفرنامه ها خوانده بودم در شانگهای بسیار مناسب بود.اگر ذهنم درست یاری کند ورودی تاکسی در شانگهای ۱۶ یوان و به ازای هر کیلومتر ۲٫۵ یوان بود.

پس از رسیدن به هتل و کمی استراحت برای صرف شام به مرکز خریدی در نزدیکی هتل رفتیم و شام را در مک دونالد به مبلغ ۳۰ یوان برای هر نفر صرف کردیم و بعد از خرید میوه و آب از مارکت کوچک مرکز خرید به هتل باز گشتیم.

شنبه ۱۸ دی:به علت تعطیلی کارخانه ها در روز شنبه و یکشنبه ما این دو روز را به استراحت گذراندیم.صبح روز شنبه بعد از صرف صبحانه ی خوب سیتی هتل که نقطه مقابل صبحانه ی هتل زوشویی بود(هتل زوشویی به دلیل نبود توریست دارای صبحانه ای کاملا چینی بود) هتل را به مقصد پیپل اسکویر با تاکسی ترک کردیم.هزینه تاکسی تا میدان ۲۰ یوان.بعد از رسیدن به میدان و کمی عکاسی از موزه ی میراث فرهنگی داخل ساختمان میدان دیدن کردیم و پیاده به سمت خیابان نانجینگ شرقی به راه افتادیم.خیابان های شانگهای فوق العاده تمیز است با وجود اینکه چینی ها اصلا نظافت را رعایت نمیکنند. فاصله از میدان تا نانجینگ در حدود ۱۵ دقیقه بود.خیابان نانجینگ خیابانی زنده با مراکز خرید متعدد و نوازنده های خیابانی است.بعد از کمی خرید و خوردن ناهار سبک و قهوه در استار باکس جهت استراحت به هتل برگشتیم

پیپل اسکوئر

خیابان نانجینگ

ساندویچ استار باکس
بعدازظهر همسرم برای خرید بلیط های قطار به ایستگاه قطار رفت. بلیط رفت و برگشت شهر شانگهای نینگبو و بلیط شانگهای پکن.رفت و برگشت نینگبو برای هر نفر ۲۴۱ یوان و شانگهای پکن ۵۳۳ یوان.برای خرید بلیط پاسپورت حتما همراه تان باشد

بلیط قطار
وقتی همسرم برگشت برای خرید سوغاتی به نمایندگی زارا در نانجینگ غربی رفتیم و در مرکز خریدی شام را در کی اف سی صرف کردیم.بستنی های کی اف سی را حتما امتحان کنید خیلی عالی ست.بعد کمی پیاده تا نیمه های نانجینگ غربی رفتیم.نمایندگی اچ اند ام برای خرید با قیمت مناسب توصیه میشود. بعد گشتی در خیابان های اطراف سیتی هتل زدیم که پر از کافه و مراکز ماساژ با حال و هوای اروپایی بود و نیمه شب به هتل برگشتیم.تمام مغازه های شانگهای راس ساعت ۱۰ بسته میشود برای خرید این نکته را در نظر داشته باشید.

یکشنبه ۱۹ دی: این روز قصد داشتیم به موزه ی مادام توسو برویم.موزه کنار هتل رادیسون در طبقه ی آخر یک مرکز خرید در ابتدای نانجینگ واقع شده.حتما توصیه میکنم اگر در شهرهای دیگر به این موزه نرفته اید به این موزه بروید.بلیط موزه مبلغ ۱۹۰ یوان برای هر نفر است.ما حدود ۳ ساعت در موزه بودیم

بلیط موزه مادام توسو

موزه
بعد از بیرون آمدن از موزه به پیتزا هات برای خوردن ناهار رفتیم.قیمت یک پیتزا و یک پاستا همراه نوشابه ۱۶۰ یوان

پیتزا هات
و بعد از کمی خرید سوغاتی به هتل باز گشتیم.

دوشنبه ۲۰ دی: صبح زود هتل رو به سمت ایستگاه قطار هانچیایو ترک کردیم.مقصد ما شهر نینگبو برای بازدید از کارخانه ی بعدی بود.بعد از حدود ۲ ساعت به نینگبو رسیدیم.مدیر کارخانه در ایستگاه قطار منتظر ما بود.با او به کارخانه رفتیم و همه ی مسایل را با دقت بررسی کردیم.پس از عقد قرار داد تا ساعت ۶ بعدازظهر که زمان برگشتمان به شانگهای بود وقت آزاد داشتیم.همراه مسئول فروش به مرکز خریدی در نینگبو رفتیم.نینگبو شهری پیشرفته و دارای برج های متعدد است.مرکز خرید فروشگاه هایی با قیمت های مناسب داشت.با مقایسه ای بین قیمت ها در شهرهای بزرگ و کوچک میتوان به این نتیجه رسید که قیمت ها در شهرهای کوچک بسیار نازل تر از شهرهای بزرگ است.حتی قیمت غذا نیز در این شهر ها کمتر است.ناهار را در این مرکز خرید در خانه استیک با کیفیت بسیار عالی خوردیم.استیک ۸۰ یوان نوشابه ۱۵ یوان و استفاده از سالاد بار و سوشی بار مجانی!بعد از خرید از این مرکز خرید به سمت ایستگاه قطار رفتیم که بدلیل ترافیک چیزی نمانده بود که به قطار نرسیم طوریکه در ایستگاه دوان دوان خود را به قطار رساندیم.

قطار برگشت به علت توقف در ایستگاه های بیشتر کمی دیرتر به شانگهای رسید.بعد از رسیدن به ایستگاه به برج مخابراتی رفتیم که متاسفانه بسته بود و فقط توانستیم چند عکس از نمای برج بیندازیم

برج مخابراتی ارینتال پرل
رستوران مکزیکی نزدیک برج از دور به ما چشمک میزد و ما هم که از رفتن به مک دونالد و کی اف سی خسته شده بودیم تصمیم گرفتیم شام مکزیکی بخوریم ولی فروشنده گفت که متاسفانه غذا تمام شده و ما باز راهی مک دونالد شدیم!و شب در حالیکه خیلی خسته بودیم به هتل برگشتیم.

سه شنبه ۲۱ دی: روز حرکت به سوی پکن برای آماده شدن برای بازگشت

صبح با شانگهای دوست داشتنی وداع کردیم و از ایستگاه قطار هانچیایو به سمت پکن روانه شدیم.حدود ۵ ساعت با قطار سریع السیر که سرعتی بالغ بر ۳۰۰ کیلومتر در ساعت دارد در راه بودیم.به ایستگاه قطار بسیار بزرگ پکن رسیدیم و به مقصد هتل تاکسی گرفتیم.قیمت تاکسی کمی در پکن از شانگهای ارزان تر بود.هتل محل اقامت ما در پکن هتل هاوارد جانسون چهار ستاره بود به مدت یک شب که قیمت یک اتاق رزرو شده برای ۱ شب ۸۵۰ یوان بود.هتل بزرگ و تمیزی که از طریق یک فروشگاه به مرکز خرید کنار هتل وصل بود.

برای اولین بار در چین ما به بانک برای چنج کردن پول مراجعه کردیم که حدود ۲ دقیقه پیاده تا هتل فاصله داشت.دفعات قبل فقط در هتل پول را چنج کرده بودیم.نرخ تبدیل در بانک تفاوت زیادی با هتل نداشت.در هر ۱۰۰ دلار با احتساب ما حدود ۱۵ هزار تومان که واقعا ارزش تلف کردن وقت در بانک را نداشت.هر فرد در هر روز فقط ۱۰۰۰ دلار میتواند چنج کند.

بعد از استراحت کوتاهی پیاده به مرکز خرید سیلک استریت رفتیم که تا هتل حدود ۱۵ تا ۲۰ دقیقه فاصله داشت.خرید در سیلک استریت خیلی روش عجیبی دارد.چانه زدن چانه زدن و باز هم چانه زدن!!فروشنده ها در ابتدا گاهی تا ده برابر قیمت واقعی به شما میدهند!!و وقتی شما حالت نارضایتی بخود میگیرید با جلو آوردن ماشین حساب از شما میخواهند که قیمت مد نظرتان را پیشنهاد دهید.در طبقه آخر سیلک استریت فود کورتی بود که در رستورانی هندی ناهار خوردیم.ولی انصافا کیفیت جنس های چین در خود چین با ایران قابل مقایسه نیست.در چین اجناس کیفیت قابل قبولی دارند.پس از بازگشت از خرید باز هم در کی اف سی شام خوردیم و به هتل برگشتیم.

چهارشنبه ۲۲ دی:روز آخر بود.صبح زود از خواب بیدار شدیم و برای صبحانه به محل سرو صبحانه که در فضای باز و بسیار سرد بود رفتیم.صبحانه ی هتل هاوارد جانسون در مقایسه با سیتی هتل شانگهای کیفیت پایین تری داشت.دوست چینی ما از زوشویی برای برگرداندن عطرهایمان و نشان دادن جاهای دیدنی شهر به پکن آمده بود.برنامه در ابتدا دیدن از شهر ممنوعه بود ولی چون مقداری از خریدمان مانده بود بعد از تحویل اتاق و گذاشتن چمدان ها در لابی باز هم به سیلک استریت رفتیم تا خریدمان را کامل کنیم.پس از تمام شدن خرید ناهار را همراه دوست چینی در پیتزا فروشی سیلک استریت که بسیار هم غذای خوبی داشت خوردیم و به هتل برگشتیم تا چمدان هایمان را برداریم

غذا در سیلک استریت
و سپس به سمت فرودگاه رفتیم.با دوست چینی خداحافظی کردیم.(امیدوارم در سفر بعدی بتوانیم از دیوار چین و شهر ممنوعه بازدید کنیم.) بعنوان اولین نفر در صف کانتر ماهان ایستادیم.شریک کاری همسرم به دلیل اضافه بار ۴۰۰ یوان جریمه شد(۵ کیلو اضافه بار-هر کیلو ۸۰ یوان)پس از تحویل بار در صف بازرسی ایستادیم که بسیار با دقت انجام میشد و چون در چمدان کابین ما نمونه های کارخانه بود چند بار مجبور شدیم بارمان را بیرون بریزیم و بالاخره بعد از گذشتن از هفت خوان رستم از گیت رد شدیم و منتظر اعلام زمان سوار شدن ماندیم

آخرین استار باکس در چین
و بالاخره در ساعت ۴۰ دقیقه بامداد هواپیما پکن را به مقصد تهران ترک کرد و پس از ۸ ساعت و سی دقیقه پرواز ساعت ۴ و ۴۰ دقیقه صبح به تهران رسیدیم.متاسفانه گمرک ایران با وجود نداشتن بار اضافی در پاس همسرم تاریخ معافیت مالی زد.

از سالن بیرون آمدیم و با استفاده از برنامه ی تاکسی گوشی که به تهرانیان عزیز توصیه میکنم حتما از آن استفاده کنند با مبلغ ۴۲ هزار تومان به خانه برگشتیم.

ممنون از شما یاران عزیز که با صبوری سفرنامه را تا انتها خواندید.امیدوارم نکته ای هر چند کوچک از سفرنامه ی ما در سفر به چین مورد استفاده ی شما عزیزان قرار گیرد.

هزینه ی هر نفر در سفر ما به چین بدون تور با احتساب ویزا-بلیط و هتل=:(نرخ هر دلار=۳۹۰۰و هر یوان=۵۶۰ )

.هزینه ی ویزا:۳/۵۵۰=۱۸۳ $=۷۱۳ تومان
.هزینه بلیط ماهان=۱۸۷۶۰۰۰ تومان
.هزینه هتل زوشویی:۲ شب:۱۵۶۰ یوان بابت ۳ نفر: ۱ نفر=۵۲۰ یوان=۲۹۱ تومان
.هزینه هتل شانگهای:۴ شب:=۴۹۰۰ یوان بابت ۳ نفر:۱ نفر=۱۶۳۳ یوان=۹۱۴ تومان
.هزینه هتل پکن:۱ شب=۱۷۰۰ یوان بابت ۳ نفر:۱ نفر=۵۶۶ یوان=۳۱۶ تومان
هزینه کل هر نفر شامل ویزا-پرواز و هتل=۴۱۱۰۰۰۰
هزینه هر نفر برای قطار های داخلی=۱۳۸۹ یوان=۷۷۷۰۰۰ تومان
هزینه کل هر نفر(شامل بلیط هواپیما-بلیط قطار-هتل ها و ویزا):۴۸۸۷۰۰۰

نویسنده :سمیرا خ

سه شنبه، ۱۲ بهمن ۹۵ ساعت ۱۷:۱۷

توسط لست سکند

کلمات کلیدی:چین,کشور چین,شهر های چین,سفربه چین,سفرنامه چین